Ρωσία Здесь начинается Россия

Μηνύματα
1.990
Likes
6.322
Pushkin, Ermitaz κι ένας γάμος!

DSC04588.JPG

(Το παλάτι της Μ. Αικατερίνης, με πολυτέλεια σε κάθε πλευρά του)

Στα απρόοπτα των ημερών εκείνων, η σύζυγος αρρώστησε μετά την Καμτσάτκα, εξαιτίας της συγκατοίκησής της εκεί με μία άλλη κοπέλα, και την τρίτη μέρα καθηλώθηκε στο κρεβάτι.
Σαν αποτέλεσμα, δε μας ακολούθησε στη βόλτα μας μέχρι την κοντινή πόλη Pushkin και το Tsarskoye Selo, με τα ανάκτορα της Αικατερίνης και του Αλεξάντρ, τους υπέροχους κήπους και την ποιότητα ζωής των εκεί κατοίκων να είναι σε άλλο επίπεδο.
Το αρχικό πλάνο ήταν να επισκεφθούμε το πασίγνωστο Peterhof, αλλά επειδή τα περίφημα συντριβάνια του είχαν σταματήσει να λειτουργούν μερικές μέρες πριν, το αφήσαμε για άλλη φορά, έτσι κι αλλιώς η Ρωσία είναι δεύτερη πατρίδα μου πλέον.
DSC04744.JPG

(Ermitaz by night)

Οπότε, με ταξί Yandex κλασικά πλέον, φτάσαμε στο Pushkin, βγάλαμε τα εισιτήρια και μπήκαμε στο πολυτελέστατο παλάτι της Αικατερίνης, με τους κήπους και τα υπόλοιπα κτίρια, τις λίμνες και την προκλητικότατη θα έλεγα επίδειξη πλούτου μιας άλλης εποχής.
DSC04510.JPG

Στους κήπους του Tsarskoye Selo

DSC04541.JPG

Λέτε να τσιμπήσει και το δεύτερο από το χέρι μου;;;
DSC04555.JPG


Υπήρχαν στιγμές που έπιασα τον εαυτό μου να αμφιβάλλει για τη γνησιότητα του χρυσού που έβλεπαν τα μάτια μου, αδυνατώντας και πάλι να κατανοήσω (ή να δεχτώ καλύτερα μέσα μου) το προφανώς αιώνιο αυτό οικονομικό χάσμα μεταξύ ανθρώπων, που απλά αλλάζει μορφή ανάλογα με το πώς παρουσιάζεται στους πολλούς -βλέπε φτωχούς-. Τέλος πάντων, τα σκιουράκια στο πάρκο μας απασχόλησαν δημιουργικά, παρότι τα σιντριβάνια είχαν ήδη κλείσει, το παλάτι του Αλεξάνδρου (εγγονός της Μ. Αικατερίνης ντε ) παραδίπλα ήταν μη επισκέψιμο λόγω εργασιών αποκατάστασης, οπότε αποφασίσαμε να επιστρέψουμε σιγά σιγά στην Πετρούπολη, να δω και την όμορφη καταβεβλημένη γυναικούλα μου.
DSC04674.JPG

Κάπου μέσα στο Ερμιτάζ

DSC04694.JPG

Россияяяя!!!

Και μετά, την επομένη δηλαδή, με την Αλυόνα να έχει ανακτήσει μερικώς δυνάμεις, το Ερμιτάζ! Το παλαιότερο κι ένα από τα γνωστότερα μουσεία του κόσμου, με κάμποσα εκατομμύρια εκθέματα που χρειάζονται, χμμμ… δε θυμάμαι πόσες εβδομάδες, μήνες για να μελετήσει με την ησυχία του κανείς. Καταλαβαίνετε, εμείς οι "φιλότεχνοι" (εξαιρείται η σύζυγος ) δε θα προλαβαίναμε και πολλά σε τρεις ωρίτσες που αποφασίσαμε να αφιερώσουμε εκεί.
DSC04742.JPG

Ermitaz by night, ξανά :)

Ή μάλλον, θα προλαβαίναμε τρέχοντας, χεχε! Κι αυτό διότι θέλαμε να βγούμε και πάλι στο δρόμο, να περπατήσουμε, να φωτογραφίσουμε, να χαρούμε τον καφέ μας συνοδεία εξαιρετικών γλυκών σε πανέμορφη γαλλική καφετέρια, να αναπολήσουμε το Tolbachik βρε αδερφέ, όντας στην άλλη άκρη του κόσμου, στην ίδια χώρα. Κι όλα αυτά μέχρι το βράδυ, όταν όλα έμοιαζαν ακόμη πιο όμορφα, χωρίς και τις μικροασχήμιες που το φως πάντα αφήνει να φανούν.
DSC04747.JPG

Τι άλλο είχαμε να κάνουμε στην πόλη του Πέτρου και του Λένιν; Μα, φυσικά, ένα γάμο να πάμε! Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος της παράτασης κατά μια εβδομάδα του ταξιδιού κιόλας, κι ευτυχώς δηλαδή. Φαντάζεστε τον αγαπημένο μας συνοδοιπόρο να έχει υποστεί 13 μέρες στις εσχατιές του κόσμου, με αντάλλαγμα ένα σκάρτο διήμερο στη Μόσχα μόνο; Αν κι εκεί, όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, η Καμτσάτκα έκανε αισθητή την παρουσία της, ήταν μοιραίο τελικά.
Η καλή φίλη Alya μας είχε καλέσει από καιρό, άλλο που δε θέλαμε.
Αλλάξαμε τα εισιτήρια, ενημερώσαμε το συνταξιδιώτη μας που δεν έλεγε ποτέ όχι, βρήκαμε και τα της διαμονής.
Κι εκείνη τη μέρα, με τα καλά μας φορεμένα, να ‘μαστε σε ένα από τα ZAGS της πόλης, παραδίπλα από το Ερμιτάζ και πάνω στην παραποτάμια λεωφόρο. ZAGS είναι τα μέρη όπου οι Ρώσοι τελούν τους γάμους τους, τους πολιτικούς εννοείται, αφού εκεί ο θρησκευτικός γάμος δε σημαίνει κάτι για το επίσημο κράτος. Κάθε πόλη έχει αρκετές από αυτές τις αίθουσες, συνήθως πολύ καλά στολισμένες, μιας και οι γάμοι αποτελούν μια πολύ σημαντική διαδικασία, ολόκληρη ιεροτελεστία -χωρίς το πρώτο συνθετικό -. Βλέπετε και στις σχετικές φωτογραφίες τη διακόσμηση του συγκεκριμένου ZAGS, όπου να σημειώσω ότι πρέπει να κάνεις κράτηση πολύ καιρό πριν, είναι δεκάδες οι τελετές καθημερινά.
DSC04595.JPG


Στο "δικό μας" γάμο, οι καλεσμένοι δεν ήταν και πάρα πολλοί, η αίθουσα σχετικά μικρή, έτσι κι αλλιώς θα ακολουθούσε το γλέντι σε αντίστοιχο μαγαζί. Η ανυπομονησία μου στα ύψη, ρωσικός γάμος βλέπετε, δηλαδή προσδοκίες για πολύ αλκοόλ, τρελούς χορούς, ολίγον ξύλο, αυτά τα κλασικά. Εξάλλου, μου το έχουν πει το ρητό στη Ρωσία, ότι ο γάμος, για να πάει καλά, τελειώνει με ξύλο, μεταξύ οποιωνδήποτε, δεν έχει σημασία, όλοι συμφιλιωμένοι θα φύγουν!
DSC04601.JPG

Η πριγκίπισσά μου στο ZAGS!
Φευ.. Μακράν ο πιο πολιτισμένος γάμος που θα μπορούσα να βρεθώ στη χώρα αυτή. Είχε μπόλικα όμορφα παιχνίδια, οργανωμένα ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, είχε μπόλικο χορό από όλους, και πολύ γέλιο ομολογουμένως.
Αλλά από κατανάλωση αλκοόλ όπως νόμιζα, ούτε λόγος. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν άνοιξε κυριολεκτικά ούτε ένα μπουκάλι βότκα. Μόνο σαμπάνια και κρασί σε λογικές ποσότητες. Ναι, δεν ξέρω πόσο πιστευτό ή όχι φαίνεται στον αναγνώστη, αλλά ζήσαμε ρωσικό γάμο χωρίς κατανάλωση βότκας, επαναλαμβάνω. Πολύ civilized, όπως είπε η Αλυόνα, ε; Είχε κι αυτό το ενδιαφέρον του, ομολογώ. Εξάλλου υπάρχει πάντα στον κοντινό πλέον ορίζοντα, ο Vitalik και ο δικός του γάμος στο Κρασνοντάρ, εκεί αναμένω πλήρες αντιστάθμισμα!
20160915_181542.jpg

Να ζήσετε, παιδιά!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, τις ξοδέψαμε κι αυτές τις ήρεμες γενικά μέρες στην Πετρούπολη, που τελικά αποδείχθηκαν το κατάλληλο ηρεμιστικό ψυχής και σώματος μετά τη γη των ηφαιστείων, και πριν την επιστροφή στην ελληνική πραγματικότητα.
Το νυχτερινό τρένο μας μετέφερε ξανά στη Μόσχα, μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλός τρόπος μεταφοράς και οργάνωσης ταξιδιού στις δύο αυτές πόλεις. Δε χάνεις ύπνο, αν ψάξεις νωρίς βρίσκεις λογικές τιμές, είσαι νωρίς το πρωί στην άλλη πόλη και δεν πληρώνεις και διαμονή. Α, μην ξεχάσω τις εκατοντάδες Κινέζων που ήταν μαζί μας εκείνη τη νύχτα. Εκτός από εμάς τους τρεις και ελάχιστους ακόμη Ρώσους, όλο το τρένο είχε μόνο Κινέζους τουρίστες, δεν ξέρω πόσα γκρουπ μέτρησα, η ξεναγός τους μας ευχήθηκε "καλή τύχη" και τους άφησε ανακουφισμένη. Δεν είχα επαφή με τόσους πολλούς Ασιάτες ποτέ μου πριν, καλή εμπειρία!
20160917_225427.jpg


20160916_104528.jpg

Κι εκεί αφήναμε πίσω μας τη Ρωσία, και επιστρέφαμε γεμάτοι αναμνήσεις, φωτογραφίες, κούραση, παντελόνια που είχαν αλλάξει χρώμα και πολλά άλλα, στην Ελλάδα. Μη φύγετε όμως, η αφήγηση εδώ του ταξιδιού αυτού έχει και τη Μόσχα. Είπαμε, δε γινόταν να αρχίσουμε χρονολογικά, υπάρχουν και προτεραιότητες στη ζωή.

До свидания, Петербург!​
 

Attachments

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
Εκτός από εμάς τους τρεις και ελάχιστους ακόμη Ρώσους, όλο το τρένο είχε μόνο Κινέζους τουρίστες, δεν ξέρω πόσα γκρουπ μέτρησα, η ξεναγός τους μας ευχήθηκε "καλή τύχη" και τους άφησε ανακουφισμένη. Δεν είχα επαφή με τόσους πολλούς Ασιάτες ποτέ μου πριν, καλή εμπειρία!
Α, δεν θα τα πάμε καθόλου καλά! Καλή εμπειρία οι Κινέζοι τουρίστες; Οι ΚΙΝΕΖΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ; Και το γράφεις ανερυθρίαστα; Παρακάλα μονάχα μην σε πετύχουμε βράδυ σε καμιά γωνία με τον @hydronetta (μην σου πω και με τον @babaduma και την @Bahari) και σου εξηγήσουμε με δικά μας λόγια τη γνώμη μας για την Κίνα και τους Κινέζους.:bleh::bleh::bleh:

έτσι κι αλλιώς η Ρωσία είναι δεύτερη πατρίδα μου πλέον.
Έχε χάρη που έγραψες αυτήν την φράση κι έτσι γλίτωσες τα χειρότερα. Ρωσία και πάλι Ρωσία!
 
Μηνύματα
1.990
Likes
6.322
Α, δεν θα τα πάμε καθόλου καλά! Καλή εμπειρία οι Κινέζοι τουρίστες; Οι ΚΙΝΕΖΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ; Και το γράφεις ανερυθρίαστα; Παρακάλα μονάχα μην σε πετύχουμε βράδυ σε καμιά γωνία με τον @hydronetta (μην σου πω και με τον @babaduma και την @Bahari) και σου εξηγήσουμε με δικά μας λόγια τη γνώμη μας για την Κίνα και τους Κινέζους.:bleh::bleh::bleh:
Κρατηθείτε, σύντροφοι!!
Καλή εμπειρία είπα μόνο, όχι ότι μας άρεσαν οι Κινέζοι τουρίστες. :rolleyes: Βασικά, όταν η Ρωσίδα ξεναγός τους μας ευχήθηκε με συμπόνια "καλή τύχη", "καλό βράδυ", άρχισα να καταλαβαίνω. :D
Αλλά και πάλι, χωρίς να τους ζήσουμε στο μεγαλείο τους, όπως εσείς, δεν μπορούμε να το νιώσουμε. Οι ανταποκρίσεις Λάζαρου και λοιπών γλαφυρότατες μεν, προκαλούσαν συγκαταβατικό γέλιο δε. Και δε σκοπεύω να πάω εκεί στην Ανατολή σύντομα, μου αρκούν οι περιγραφές σας, και σας εμπιστεύομαι!!:xalara:
ΚΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ λοιπόν:innocent:
 

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
Και δε σκοπεύω να πάω εκεί στην Ανατολή ΣΥΝΤΟΜΑ, μου αρκούν οι περιγραφές σας, και σας εμπιστεύομαι!!:xalara:
ΚΑΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ λοιπόν:innocent:
Καθόλου λέμε. Για το καλό σου Να σε γλιτώσουμε προσπαθούμε! :haha:
 

babaduma

Member
Μηνύματα
5.052
Likes
7.801
Επόμενο Ταξίδι
terra incognita
Ονειρεμένο Ταξίδι
α του Κενταύρου
Οι ανταποκρίσεις Λάζαρου και λοιπών γλαφυρότατες μεν, προκαλούσαν συγκαταβατικό γέλιο δε.
Λέγε, λέγε εσύ... και περίμενε μετά να πάρεις σωστό κομμάτι πίτας... Τα ψίχουλα θα φας! :mad:
 
Last edited:
Μηνύματα
1.990
Likes
6.322
Στη Μόσχα, μια φορά ακόμη!

DSC02587.JPG


Την επισκέφθηκα τη Ρωσική πρωτεύουσα για πρώτη φορά φθινόπωρο του 2011. Λίγο μετά που η Αλυόνα είχε έρθει στην Κρήτη για δεύτερη φορά -μεγάλη η χάρη μου :D-, και το θέμα μεταξύ μας έμπαινε στη δεύτερη παράγραφο. :rolleyes: Σαν χαμένος τότε στην τεράστια αυτή πόλη, θυμάμαι ότι είχα λατρέψει το Tsaritsyno, ένα από τα μεγάλα πάρκα της με παλάτια, σιντριβάνια κτλ. Επίσης το Μουσείο Μνήμης της Κοσμοναυτικής, φυσικά το Κρεμλίνο όπου παρακολουθήσαμε και παράσταση μπαλέτου στο θέατρό του, και το σούσι, ω ναι! Μου άρεσε πολύ το άτιμο, κι από τότε το τιμάω δεόντως σε κάθε επίσκεψη στη Ρωσία!
Τώρα, πέντε χρόνια αργότερα, παντρεμένοι πλέον, θα την επισκεπτόμασταν και πάλι. Αυτή τη φορά ως ενδιάμεσο σταθμό στον πηγαιμό μας για την Καμτσάτκα, με σκοπό να απολαύσουμε τα αξιοθέατά της, να δούμε φίλους, να ετοιμάσουμε το κορμί μας τέλος πάντων για ό,τι μας περίμενε εννέα ζώνες ώρες πιο ανατολικά, στην ίδια χώρα. Είχαμε και παρέα σε τούτη την επίσκεψη, όπως ξέρετε ήδη, ο αγαπημένος μου "Σ.τ.Π." θα περνούσε πανέμορφα στην πρωτεύουσα! Για να του έρθει πιο ομαλά, κατακέφαλα βασικά, η πραγματικότητα μετά τη θάλασσα του Οκχότσκ. :innocent:
DSC02357+.JPG


DSC02243.JPG


DSC02248+.JPG


Στη Μόσχα λοιπόν φτάσαμε αργά το βράδυ, τρεις μέρες πριν την πτήση μας για το Petropavlovsk-Kamchatsky. Το μικρό τρίκλινο δωμάτιο στο hostel που είχαμε κλείσει, πάνω στο γνωστό πεζόδρομο Arbat, μπορεί να μην ήταν πολυτελές, ήταν όμως ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν για εκείνες τις μέρες. Είχε και την κουρτίνα-ντεκόρ στον τοίχο, χωρίς παράθυρο από πίσω, μπορώ να πω ότι μου την έφεραν οι Ρώσοι.:haha: Έβλεπα ο καημένος στις φωτογραφίες ένα δωμάτιο όμορφο, μικρό μεν, και με την κουρτίνα που με έκανε να σκεφτώ ότι υπάρχει παράθυρο. Για να κυκλοφορεί ο αέρας, όχι τίποτα άλλο. Τελικά η κουρτίνα ήταν απλά μια κουρτίνα, στο κουρτινόξυλό της, στον τοίχο. Αν ήταν αλλού, θα έλεγα "διακόσμηση", επειδή είναι στη Ρωσία το αποκαλώ "τρόπο μισοεξαπάτησης του απρόσεχτου πελάτη", χεχε! Το ξεπέρασα εύκολα, βασικά γέλασα με την ψυχή μου, και, μετά το χαλαρωτικό ντουζάκι και το συμμάζεμα των ευμεγέθων σακιδίων μας, πέσαμε για ύπνο.
DSC02227.JPG


Ξημέρωνε Σάββατο, η πρώτη από τις δύο ουσιαστικά γεμάτες μέρες που μας περίμεναν στην πρωτεύουσα. Τι καλύτερος τρόπος να αρχίσει, από ένα γεμάτο, παραδοσιακό πρωινό σε ένα από τα Korchma Taras Bulba, Ουκρανικό παραδοσιακό εστιατόριο δηλαδή, με όλη αυτή τη διακόσμηση, τα φαγητά και γλυκάκια, τις στολές του προσωπικού που φέρνουν στον μυαλό κάτι το αυθεντικό, όσο τουριστικοποιημένο κι αν είναι πλέον... Το χρειαζόμασταν αυτό το πρωινό η αλήθεια είναι, μιας και ακολούθησε μια ηλιόλουστη μέρα, που σήμαινε χιλιόμετρα αστικής πεζοπορίας. Περιηγηθήκαμε στο κέντρο της πόλης κατά βάση, για να δει και ο φίλος μας τα βασικά αξιοθέατα της Μόσχας και να θυμηθούμε κι εμείς κάποια από αυτά. Η οποία Μόσχα, όπως ανέφερα και στην αρχή της μεγάλης αυτής ταξιδιωτικής μας ιστορίας, ήταν εμφανώς πιο περιποιημένη, όμορφη και στολισμένη αυτή τη φορά. Αρκετοί πεζόδρομοι με πάρα πολλά λουλούδια, υπερβολικά καθαρή στο κέντρο της και με διάφορες εκδηλώσεις που λάμβαναν χώρα. Είχε και μουσικό φεστιβάλ στην Κόκκινη Πλατεία, με συμμετοχή αν θυμάμαι καλά και της ορχήστρας της δικής μας Πολεμικής Αεροπορίας. Ενδιαφέρον γεγονός, αναμφισβήτητα…
DSC02216.JPG


Μόνο που εμείς είχαμε άλλα στο νου, αυτά που θα ακολουθούσαν σε λίγες μέρες. Και πώς να μην τα έχεις δηλαδή, αφού, ξεκινώντας τον πρωινό μας περίπατο, πριν καλά καλά χωνέψουμε τα blinchiki, να σου μπροστά μας στην Arbat μία έκθεση φωτογραφίας! Με θέμα, τι;; Την Καμτσάτκα και τα ηφαίστειά της, του ανθρώπους της, το ψάρεμα, τις αρκούδες… Φωτογραφίες βγαλμένες από μικρά παιδιά μάλιστα, αναφέρονται και οι ηλικίες των φωτογράφων, αν προσέξετε. Ήταν γραφτό τελικά, άντε να με ηρεμήσει η Αλυόνα μετά, που κοιτούσα μαγεμένος τις πανέμορφες εκείνες εικόνες, ξέροντας ότι θα τις δω ζωντανά τόσο σύντομα.:D
"Moya Lyubimaya Kamchatka", αναφέρεται στην παρακάτω φωτογραφία. Έρωτας λέμεεεεε!!
DSC02231.JPG


Το σίγουρο είναι ότι περπατήσαμε πολύ και πάλι, τελικά. Και ο καλός μας φίλος, που στη συμβουλή "πάρε ελαφρά αλλά καλά παπούτσια για περπάτημα" ανταποκρίθηκε φέρνοντας τα "σταράκια" του στη Μόσχα, έψαχνε χανζαπλάστ λίγες ώρες αργότερα.:cool: Ανεβήκαμε στο εντυπωσιακό πανεπιστήμιο Lomonosov, όπου και ήπιαμε φρέσκο χυμό λεμόνι μέσα στη ζέστη, κάναμε κρουαζιέρα στον ποταμό Moskva, που σαν φίδι διασχίζει μεγάλο μέρος της πόλης, φάγαμε το sushi μας, για να μην ξεχνιόμαστε! Του άρεσε και του Δημήτρη, μάθατε και τ’ όνομά του.;)
DSC02397.JPG



DSC02325.JPG

DSC02329.JPG

DSC02339+.JPG


Όσο για την επόμενη μέρα; Η σύζυγος για καφεδάκι με μια καλή φίλη (Αρμένικης καταγωγής, δε θα παντρευτεί κι εκείνη με τη σειρά της, να ζήσω και αρμένικο γάμο στη ζωή;;;:)), κι εγώ με το Δημήτρη μέσα στο Κρεμλίνο, να χαζεύουμε τις εκκλησίες, το γνωστό τεράστιο κανόνι-τουριστική ατραξιόν, και τους ΚΙΝΕΖΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΛΟΥΣΑΝ ΚΑΘΕ ΚΑΡΕ (@babaduma , @isabelle , @hydronetta και οποιοσδήποτε άλλος με μίσησε για το προηγούμενο, η απολογία μου στη διάθεσή σας. :icon_redface: )!!! Είναι πολλοί, και είναι παντού, τι να κάνεις..
DSC02466.JPG


Καθώς η μέρα συνέχιζε να είναι ηλιόλουστη, ευκαιρία για ένα ακόμη πάρκο, που κανείς μας δεν είχε επισκεφτεί μέχρι τότε. Επρόκειτο για το Izmaylovo ή Izmaylovsky Park, ένα από τα μεγαλύτερα της Μόσχας, με τεράστια έκταση πρασίνου και κτίρια σαν από παραμύθι. Ονομαζόταν Stalin Park μέχρι το 1961 –ο "πατερούλης" πέθανε το ’53-, και αποτελεί αγαπημένο μέρος αναψυχής για τους Μοσχοβίτες. Ολίγον παραμελημένο το είδα μπορώ να πω, ή μπορεί και να μου φάνηκε έτσι λόγω των διαφόρων έργων τριγύρω, και της κλασικής, όχι καλής κατάστασης των δρόμων εκτός κέντρου. Τα ξεχωριστά "καραμελοκτίρια" όπως τα αποκάλεσα μόλις τα είδα, μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο, ήταν ενδιαφέρον θέμα για τη φωτογραφική μας μηχανή πάντως! Και μας κράτησαν συντροφιά κάμποση ώρα, μέχρι να επιστρέψουμε στο κέντρο της πόλης για φαγητό, καφεδάκια και συνάντηση με φίλους. Κι αυτή τη φορά μείναμε έξω μέχρι σχετικά αργά, για τις καθιερωμένες νυχτερινές φωτογραφίες, για ακόμη ένα περίπατο σε μία από τις γέφυρες του Moskva, κι επειδή στο κάτω κάτω θα ήταν η τελευταία μας νύχτα στη σύντομη αυτή διαμονή στην πρωτεύουσα. Θα ακολουθούσε αυτό που αποδείχθηκε κορυφαία ταξιδιωτική εμπειρία στη μέχρι τώρα ζωή μας, κάμποσες χιλιάδες χιλιόμετρα ανατολικά, και από το οποίο ξεκίνησε η περιγραφή του ταξιδιού αυτού.
DSC02514.JPG


DSC02538.JPG


DSC02567.JPG


Αυτή ήταν η Μόσχα λοιπόν, για εμάς τους τρεις, εκείνο το Σαββατοκύριακο, τέλη Αυγούστου. Όμορφη, ηλιόλουστη, μας πρόσφερε γεμάτες μέρες και εικόνες να μας συντροφεύουν την επομένη. Η συνέχεια, κάπου εδώ, το ταξίδι ίσα που άρχιζε, η περιγραφή του φτάνει στο τέλος της.:)
Ελπίζω η επόμενη εμπειρία που θα μοιραστούμε μαζί σας να είναι από άλλα μέρη της χώρας αυτής, υπάρχουν αρκετά άλλωστε ακόμη που θα θέλαμε να δούμε. Κάθε ιδέα δεκτή!
Στο επανιδείν, αγαπημένη Ρωσία!
DSC02502.JPG


DSC02579.JPG


DSC02607.JPG
 

Attachments

Μηνύματα
1.990
Likes
6.322
Μηνύματα
152
Likes
1.104
Μια ιστορία, που σημάδεψε το Travelstories κι ήταν πηγή έμπνευσης κι ανεκπλήρωτο μέχρι στιγμής όνειρο για πολλούς από εμάς! Όταν γίνει το part 2 όμως, θα είμαι εκεί! Ευχαριστούμε για την πανέμορφη ιστορία και τις εκπληκτικές φωτογραφίες!!!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.799
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom