Ημέρα 11η
Ξεκινήσαμε την μέρα με επίσκεψη στο εθνικό πάρκο Manuel Antonio. Είχα διαβάσει διάφορά για το πάρκο και ο κύριος λόγος που αποφασίσαμε τελικά να το επισκεφθούμε ήταν λόγω της πρόσβασης που παρέχει σε μερικές παραλίες που θεωρούνται οι καλύτερες της περιοχής. Αν δεν υπήρχαν οι παραλίες, θα το αποφεύγαμε.
Το πάρκο γενικά είναι πολύ δημοφιλές και είναι το μόνο μέρος που έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά για να μπούμε σε όλο το ταξίδι. Γενικά γίνεται ψιλοχαμός, πιεστικοί guides προσπαθούν να σε πείσουν να μπεις σε guided tour, πάρα πολλοί μικροπωλητές από έξω και το χειρότερο το parking. Το πάρκο έχει αρκετά ζώα. Εμείς είδαμε μαϊμούδες, κοάτι, ελάφια, σλοθ, τεράστιες σαύρες και άλλα. Οι μαϊμούδες είναι πολύ εξοικειωμένες με τον κόσμο και από ότι μας είπαν κλέβουν και πράγματα από τους τουρίστες. Το πιο ακραίο που άκουσα ήταν ότι κλέβουν αντικείμενα αξίας και τα ανταλλάσσουν με φαγητό. Γενικά αν δουν φαγητό οι μαϊμούδες και οι σαύρες, γίνονται επιθετικές οπότε να προσέχετε. Είδαμε μια από αυτές τις σαύρες που γενικά είναι αργοκίνητες να ορμάει ουσιαστικά σε μία γυναίκα που κρατούσε ένα σάντουιτς για να της το πάρει. Της έκανε δώρο μια καλή γρατζουνιά και μια μεγάλη τρομάρα. Οι παραλίες είναι όντως όμορφες αλλά όπως είπα και νωρίτερα το νερό δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Θέλω να σταθώ λίγο στο parking και γενικά στην πρόσβαση στο πάρκο. Για να πάτε στην είσοδο του πάρκου πρέπει να στρίψετε αριστερά αμέσως μετά το εστιατόριο Marlin και να συνεχίσετε όπως πάει αυτός ο δρόμος. Το πάρκο δεν έχει parking δικό του. Υπάρχουν δύο parking κοντά στο πάρκο τα οποία έχουν σχετικά ακριβή είσοδο (4000 ή 5000 κολόνες). Το πιο κοντινό είναι πολύ λίγο πριν το πάρκο στα αριστερά του δρόμου όπως έρχεστε με το αυτοκίνητο. Θα συνιστούσα να αποφύγετε το συγκεκριμένο parking γιατί σας ζητάνε τα κλειδιά του αυτοκινήτου χωρίς να δώσουν καμιά απόδειξη! Απλά δίνετε τα κλειδιά σας σε έναν τύπο και ελπίζετε για το καλύτερο! Είναι και μικρό οπότε επίφοβο για φθορές. Το δεύτερο parking που είναι λίγο πιο μακριά από το πάρκο και στα δεξιά όπως έρχεστε είναι ουσιαστικά μια τεράστια αλάνα με σκιά και είναι η καλύτερη σας επιλογή. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ερχόμενοι από την πόλη θα συναντήσετε διάφορους τύπους στον δρόμο, πολύ πριν το πάρκο να προσπαθούν να σας σταματήσουν για να σας πουλήσουν parking και είσοδο στο πάρκο. Οι συγκεκριμένοι είναι επιτήδειοι που απλά προσπαθούν να σας κοροϊδέψουν και να σας πάρουν τα λεφτά, μην σταματήσετε. Προσπαθούν επίσης να σας πουλήσουν parking σε μια παραλία η οποία είναι δημόσια και δεν έχει είσοδο! Γενικά η κατάσταση γύρω από το πάρκο είναι απαράδεκτη και οι τοπικές αρχές πρέπει να δράσουν.
Μετά το πάρκο πήγαμε για φαγητό στο manuel Antonio falafel bar που έχει πολύ ωραία falafel σε ένα ωραίο περιβάλλον. Ακούσαμε και ένα τραγούδι του Βολάνη εδώ! Διεθνής καριέρα ο Σώτης!
Επίσης κάναμε και μια βόλτα στην πόλη. Ξεχωρισε το café Milagro.
Ξεκινήσαμε την μέρα με επίσκεψη στο εθνικό πάρκο Manuel Antonio. Είχα διαβάσει διάφορά για το πάρκο και ο κύριος λόγος που αποφασίσαμε τελικά να το επισκεφθούμε ήταν λόγω της πρόσβασης που παρέχει σε μερικές παραλίες που θεωρούνται οι καλύτερες της περιοχής. Αν δεν υπήρχαν οι παραλίες, θα το αποφεύγαμε.
Το πάρκο γενικά είναι πολύ δημοφιλές και είναι το μόνο μέρος που έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά για να μπούμε σε όλο το ταξίδι. Γενικά γίνεται ψιλοχαμός, πιεστικοί guides προσπαθούν να σε πείσουν να μπεις σε guided tour, πάρα πολλοί μικροπωλητές από έξω και το χειρότερο το parking. Το πάρκο έχει αρκετά ζώα. Εμείς είδαμε μαϊμούδες, κοάτι, ελάφια, σλοθ, τεράστιες σαύρες και άλλα. Οι μαϊμούδες είναι πολύ εξοικειωμένες με τον κόσμο και από ότι μας είπαν κλέβουν και πράγματα από τους τουρίστες. Το πιο ακραίο που άκουσα ήταν ότι κλέβουν αντικείμενα αξίας και τα ανταλλάσσουν με φαγητό. Γενικά αν δουν φαγητό οι μαϊμούδες και οι σαύρες, γίνονται επιθετικές οπότε να προσέχετε. Είδαμε μια από αυτές τις σαύρες που γενικά είναι αργοκίνητες να ορμάει ουσιαστικά σε μία γυναίκα που κρατούσε ένα σάντουιτς για να της το πάρει. Της έκανε δώρο μια καλή γρατζουνιά και μια μεγάλη τρομάρα. Οι παραλίες είναι όντως όμορφες αλλά όπως είπα και νωρίτερα το νερό δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Θέλω να σταθώ λίγο στο parking και γενικά στην πρόσβαση στο πάρκο. Για να πάτε στην είσοδο του πάρκου πρέπει να στρίψετε αριστερά αμέσως μετά το εστιατόριο Marlin και να συνεχίσετε όπως πάει αυτός ο δρόμος. Το πάρκο δεν έχει parking δικό του. Υπάρχουν δύο parking κοντά στο πάρκο τα οποία έχουν σχετικά ακριβή είσοδο (4000 ή 5000 κολόνες). Το πιο κοντινό είναι πολύ λίγο πριν το πάρκο στα αριστερά του δρόμου όπως έρχεστε με το αυτοκίνητο. Θα συνιστούσα να αποφύγετε το συγκεκριμένο parking γιατί σας ζητάνε τα κλειδιά του αυτοκινήτου χωρίς να δώσουν καμιά απόδειξη! Απλά δίνετε τα κλειδιά σας σε έναν τύπο και ελπίζετε για το καλύτερο! Είναι και μικρό οπότε επίφοβο για φθορές. Το δεύτερο parking που είναι λίγο πιο μακριά από το πάρκο και στα δεξιά όπως έρχεστε είναι ουσιαστικά μια τεράστια αλάνα με σκιά και είναι η καλύτερη σας επιλογή. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ερχόμενοι από την πόλη θα συναντήσετε διάφορους τύπους στον δρόμο, πολύ πριν το πάρκο να προσπαθούν να σας σταματήσουν για να σας πουλήσουν parking και είσοδο στο πάρκο. Οι συγκεκριμένοι είναι επιτήδειοι που απλά προσπαθούν να σας κοροϊδέψουν και να σας πάρουν τα λεφτά, μην σταματήσετε. Προσπαθούν επίσης να σας πουλήσουν parking σε μια παραλία η οποία είναι δημόσια και δεν έχει είσοδο! Γενικά η κατάσταση γύρω από το πάρκο είναι απαράδεκτη και οι τοπικές αρχές πρέπει να δράσουν.
Μετά το πάρκο πήγαμε για φαγητό στο manuel Antonio falafel bar που έχει πολύ ωραία falafel σε ένα ωραίο περιβάλλον. Ακούσαμε και ένα τραγούδι του Βολάνη εδώ! Διεθνής καριέρα ο Σώτης!
Επίσης κάναμε και μια βόλτα στην πόλη. Ξεχωρισε το café Milagro.
