15 Αυγούστου και ξύπνημα νωρίς γιατί τα εισιτήρια για Alhambra, τα οποία είχαν κλειστεί και αυτά ηλεκτρονικά από τον Απρίλιο 14€ /άτομο, ήταν για το group των 9:30.Εδω να πω ότι πρέπει οπωσδήποτε να είσαι στην ώρα που γράφει το εισιτήριο διαφορετικά δεν μπορείς να μπεις στα παλάτια Νασριδών.
Ξεκινάμε λοιπόν μια πρωινή βόλτα περνάμε την Puerta de las Granadas ανηφορίζουμε στον λόφο και μέσω της Puerta de la Justicia βρισκόμαστε στο συγκρότημα της Alhambra (15-20 περίπου λεπτά από το κέντρο της Γρανάδας)
Ακόμα ο κόσμος είναι λίγος σε σχέση με αυτό που είδαμε στις 13:00 που είχαμε ολοκληρώσει την επίσκεψη και βρεθήκαμε στο ίδιο μέρος που ξεκινήσαμε. Τι κοσμοσυρροή υπήρχε δεν μπορείς να το πιστέψεις.
Στην προκαθορισμένη ώρα μπήκαμε στο Παλάτι των Νασριδων, και ΩΩΩωωωωωωωωωωωωωω ¨δεν περιγράφω άλλο¨ Μοναδικό οι φωτογραφίες δεν μπορούν να αποδώσουν όλη αυτή την ομορφιά
Βγαίνοντας μέσα από πανέμορφους κήπους οδηγείσαι στο Παλάτι Generalife και τους κήπους του και τέλος επίσκεψη στο κάστρο Alcazaba για πανοραμικές φωτο της πόλης.
Χορτασμένοι οπτικός αλλά πεινασμένοι ακολουθώντας τις προτάσεις σας πάμε στην Taberna La Tana όπου απολαμβάνουμε την μπύρα τους συνοδεία ,κουκιά με χαμον και μοσχάρι με μπέικον και αυγά. Εξαιρετικά όλα.
Στην συνέχεια βόλτα στα στενά της πόλης, αγορά σουβενίρ και για να κλείσει όμορφα η μέρα καθίσαμε στο Bar Monti II για tido de verano και τάπας.
16 Αύγουστου πρωινό ξύπνημα και φεύγουμε με προορισμό την Κόρδοβα αλλά πρώτα θα πάμε Iznájar όπου θα δούμε το Rincon del beso μια πανέμορφη αυλή ενός σπιτιού στο πάνω μέρος του χωριού με τις χαρακτηριστικές μπλε γλάστρες κρεμασμένες στον τοίχο και ωραία θέα στο χωριό και στην τεχνητή λίμνη που τροφοδοτεί τον μεγαλύτερος υδροηλεκτρικό σταθμό στην Ανδαλουσία.
Ο δρόμος περνάει μέσα από απέραντους ελαιώνες και μεσημεράκι φτάνουμε Κόρδοβα, μένουμε στο ξενοδοχείο Cordoba Califa που για 1 βράδυ είχε χρέωση 56€ και βρήκαμε free θέση παρκινγκ μπροστά στο ξενοδοχείο
Αφήνουμε βαλίτσες και ξεκινάμε για επίσκεψη στην Mezquita τον καθεδρικό ναό της Κόρδοβα που είναι μέσα στο μεγαλύτερο μουσουλμανικό τέμενος στον κόσμο με έκταση 24.000τ.μ Απίστευτη ομορφιά οι 856 κολώνες από μάρμαρο και γρανίτη που στηρίζουν τις λευκοκοκκινες καμάρες. Μείναμε περίπου 2 ώρες μέσα στο τέμενος εκστασιασμένοι.
Η ώρα είχε πάει 15:00 και επιβαλλόταν ένα μικρό γεύμα και που καλύτερα από το μπαρ Santos με την κλασική του tortilla, κρύα σούπα salmorejo και ¨σουβλάκι¨ στα όρθια καθώς το κατάστημα δεν έχει τραπέζια
Σειρά επίσκεψης είχε τώρα η Puente Romano η Ρωμαϊκή γέφυρα στον ποταμό Γουαλδαλκιβιρ για ημερήσιες φωτο αφού θα ξαναρχόμασταν το βραδύ για ακόμα πιο όμορφες φωτο.
Είχα διαβάσει για την Plaza de la Corredera ότι μοιάζει περισσότερο με πλατεία Μαδρίτης και όχι Ανδαλουσίας οπότε αφού ήταν κοντά και στον Ρωμαϊκό ναό πήγαμε να τα δούμε.
Για δείπνο επιλέξαμε το La esquinita de la juderia όπου φάγαμε ένα καταπληκτικό Flamenquin (χοιρινό φιλέτο τυλιχτό με ζαμπόν και τυρί) και τα φοβερά Albondigas a la Andaluzza (Aνδαλουσιανα κεφτεδακια)
Και εδώ ξεκινούν τα ωραία, νυχτερινή βόλτα με τα πολύ καλά φωτισμένα κτήρια το τέμενος και την Ρωμαϊκή γέφυρα.
17 Αυγούστου Πρωινος καφες συνοδεια Tostas de tomate y jamon (η δικη μας ριγαναδα(ψωμι με ντοματα τριμμένη) χωρις ριγανη)χορταστικο και υγιεινο πρωινο και επισκεψη στο Alcazar de los Reyes Cristianos μαζι με τους φανταστικους του κηπους.
Περίπου 11:00 ξεκινάμε για Σεβίλλη οδηγία στο gps για Parking San Bernardo όπου αφήσαμε το αυτοκίνητο για τις δυο ημέρες που μείναμε στην Σεβίλλη με κόστος 36€. Με τις βαλίτσες στο χέρι κατευθυνόμαστε στο Hotel Doña Lina κεντρικότατο (300μ από τον καθεδρικό)και πολύ όμορφο ξενοδοχείο με τα Ανδαλουσιανά πλακάκια σε όλους τους χωρους, κοστος για 2 βραδυα χωρις πρωινο 106€.
Αμέσως φεύγουμε για επίσκεψη στον καθεδρικό της Σεβίλλης, μεγαλοπρεπής Γοτθικός ναός με τον τάφο του Κολόμβου να εντυπωσιάζει καθώς και το τέμπλο στο alta mayor.Ευκολοτερη, σε σχέση με σκαλιά, άνοδος στην Giralda με το κεκλιμένο δάπεδο από το καμπαναριό της οποίας παίρνεις μια αφ υψηλού γεύση της πόλης.
16:00 πια και τι καλύτερο από μια στάση στο Bodega Santa Cruz το πιο φασαριόζικο από ντόπιους τάπας μπαρ με τα νοστιμότερα πιάτα τάπας που φάγαμε σε ολόκληρο το ταξιδι.4 πιάτα 2 μπύρες και2 tido de verano 18€ (μάστορα πιάσε μια από τα ίδια χαχαχα)
Περιπλάνηση στα ατέλειωτα πανέμορφα στενά της παλιάς πόλης που παρεμπιπτόντως είναι τεράστιο σε έκταση. Και φτάνουμε στο Setas de Sevilla μια ξύλινη κατασκευή σαν μανιτάρια που καλύπτει όλη την πλατεία. Με εισιτήριο 12 ευρώ/άτομο
αυξημένο λόγω ηλιοβασιλέματος και εμπειρίας Feeling (μια video παράσταση που νιώθεις σαν πουλί που πετά πάνω από τις στέγες της Σεβίλλης)ανεβαίνουμε επάνω και ακολουθώντας το μονοπάτι φτάνουμε στο παρατηρητήριο όπου πάλι βλέπεις την Σεβίλλη από ψηλά αλλά εδώ υπάρχουν πινακίδες που σου εξηγούν τι βλέπεις. καθίσαμε μέχρι την δύση του ήλιου βγάζοντας πολύ ωραίες φωτο και μετά κατεβήκαμε για να θαυμάσουμε το show του φωτισμού της ξύλινης αυτής κατασκευής. Νυχτερινή πια βόλτα στην πόλη θαυμάζοντας τα πανέμορφα κτήρια της ώσπου η κούραση είναι πλέον εμφανής και γραμμή για ξεκούραση.
18 Αυγούστου Πρωινό(κλασικά Tostas de tomate y jamon +καφέ+ churros) και γραμμή για Plaza de España περνάμε μπροστά από το εντυπωσιακό Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης και ναμαστε στην τεράστια και πανέμορφη πλατεία Από τις πιο όμορφες πλατείες της Ευρώπης με υπέροχα χρώματα
Μια μεγαλοπρεπής πλατεία, με γέφυρες, πυργίσκους, εξώστες και μια τεχνητή λίμνη για βαρκάδα... Έχει κατασκευαστεί με εκθαμβωτική λεπτομέρεια! Ανά διαστήματα μπορείτε να παρακολουθήσετε και παράσταση φλαμένκο! ένα δίωρο καθίσαμε και χαζεύαμε και δεν θέλαμε να φύγουμε
Όμως υπήρχε και το Alcazar που είχε σειρά να δούμε οπότε γυρίζουμε στο κέντρο και μπαίνουμε σε ένα σύμπλεγμα παλατιών ισάξιο του Alhambra της Γρανάδα. Άλλες δυο ώρες χρειάστηκε να μείνουμε εκεί.
Η όρεξη έχει ανοίξει και τι δεν έχουμε δοκιμάσει από την Ανδαλουσιανή κουζίνα, Paella (Παεγια για εμάς)Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του μαγαζιού που καθίσαμε αλλά το αποτέλεσμα ήταν καλό.
Βόλτες πάλι και το απόγευμα επίσκεψη στην Plaza de toros την αρένα ταυρομαχιών της Σεβίλλης. Όμορφη εμπειρία σαν χώρος.
Δεν θα πήγαινα ποτέ να δω παράσταση σαν ζωόφιλος που είμαι αλλά αφού είναι στην κουλτούρα τους....
Στο δειλινό περνώντας την γέφυρα της Τριανα βρεθήκαμε στην παραδοσιακή γειτονιά Τριανα ανατολικά του Γουαδαλκιβιρ με πολύ όμορφα σπίτια και πολλά τάπας μπαρ και bodegas.Σε ένα από αυτά το Patio San Eloy καθίσαμε και δοκίμασα Rado de toro (ουρά ταύρου) και η σύζυγος πήρε pulpo (Χταπόδι)αξιοπρεπή πιάτα. Επιστροφή και μια τελευταία ματιά στην πανέμορφη νυχτερινή Σεβίλλη.
19 Αυγούστου φεύγουμε με πρώτη στάση Καντιθ (Γαδειρα για τους αρχαίους Έλληνες)πόλη στον Ατλαντικό, νησί μπορείς να το πεις, με δυο τεράστιες παραλίες την Playa de la Victoria 3χιλ έκταση και την Playa de La Cortadura 4χιλ.στην La Victoria που κατεβήκαμε για μπάνιο πρέπει να ήταν 10.000 κόσμος μάρτυρας μου οι φωτο. Πρώτη φορά λοιπόν μπάνιο στον Ατλαντικό, τίποτα σπουδαίο (οι θάλασσες μας δεν συγκρίνονται)
Φεύγουμε με πλώρη για Ροντα. Φτάνουμε απόγευμα στο Hotel Andalucia (2 βράδια με πρωινό 115€) και δωρεάν parking στον δρόμο γύρω από το ξενοδοχείο, και αμέσως ξεκινάμε την περιήγηση στην όμορφη αυτή μικρή πόλη. Μέσω του εμπορικότερου πεζόδρομου C.Almendra βγαίνουμε στην Αρένα ταυρομαχιών της Ρόντα την προσπερνάμε αφού θα την δούμε αύριο και σε λίγα μέτρα βρισκόμαστε στο φαράγγι που χωρίζει την πόλη και στην ύψους 100 μέτρων γέφυρα που την ενώνει. Πολλές φωτο την γέφυρα και προς την κοιλάδα από κάτω της, παίρνουμε το δρόμο δεξιά μετά τη γέφυρα και συνεχίζουμε προς τη μικρή πλατείαPlaza de María Auxiliadora Από εκεί, ακολουθούμε το μονοπάτι που κατηφορίζει στην κοιλάδα για μερικές εκατοντάδες μέτρα στοMirador Puente Nuevo de Ronda υπέροχο σημείο για να δεις τη γέφυρα σε όλο της το μεγαλείο.
Επιστροφή και βόλτες στο πιο παλιό κομμάτι της Ροντα νοτιοανατολικά από τη γέφυρα
Μέσα σε ένα πάρκο βρίσκουμε το Terraza Bar El Castillo όπου το Rado de toro που μας έφερε ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που φάγαμε το προηγούμενο βράδυ στη Σεβίλλη.
20 Αυγούστου μετά από το κλασικό πρωινό (Tostas de tomate y jamon +καφέ) φεύγουμε για επίσκεψη σε 4 pueblos blancos τα Setenil de las Bodegas-Olvera-Zahara και Grazalema ,μισή ώρα απόσταση το ένα από το άλλο Setenil de las Bodegas : Είναι χτισμένη στις δύο πλευρές ενός μικρού ποταμού, του Rio Trejo, ο οποίος διασχίζει ένα μικρό φαράγγι. Στην μια πλευρά του φαραγγιού υπάρχει ένα τεράστιος βράχος και ορισμένοι από τους κατοίκους, για να κατασκευάσουν τα σπίτια τους, χρησιμοποίησαν σπηλιές ή κοιλώματα του βράχου και έχτισαν τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών τους. Για αυτές τις κατοικίες είναι ιδιαίτερα γνωστή η Σετενίλ ντε λας Μποντέγκας. Το parking δύσκολο γίνεται όπου βρεις πάνω στο δρόμο . όμως η ιδιαίτερη αυτή κατασκευή των σπιτιών μας συναρπάζει. Απαραίτητη στάση κάτω από τον βράχο για μια μπύρα.
Olvera: Φτάνοντας στην Olvera, το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις είναι το κάστρο και η Εκκλησία με το περίεργο όνομα Iglesia mayor parroquial y arcipestral Nuestra Señora de la Encarnación Εύκολη η πρόσβαση στην εκκλησία απ΄ όπου η θέα στο χωριό και στους γύρω λόφους είναι φανταστική.
Zahara de la Sierra : Πολύ όμορφη εικόνα φτάνοντας να βλέπεις το χωριό σκαρφαλωμένο πάνω στον βράχο και στην κορυφή το κάστρο .Οδεύοντας για το parking βλέπαμε από χαμηλά πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα στον δρόμο ,φτάνοντας στην αρχή του χωρίου απαγορευτικό για είσοδο με αυτοκίνητο στο χωριό λόγο πανηγυριού. Ευτυχώς ήμασταν πολύ τυχεροί που κάποιος έφευγε με το αυτοκίνητό του και βρίσκουμε parking . Με το που φτάνουμε περπατώντας πια στην πρώτη πλατεία χαμός από κόσμο ,είχαν την γιορτή του ταύρου, γνώριμες εικόνες πανηγυριού από την Ελληνική επαρχία με πάγκους που έπαιρνες φαγητό και ποτό .Ωραίες φωτο με θέα την τεχνητή λίμνη.
Grazalema: Σε υψόμετρο 812μ είναι από τα πιο ορεινά χωριά της Ισπανίας
Και σ΄αυτό το χωριό είχαν πανηγύρι αλλά, αν κατάλαβα καλά, για αποχαιρετισμό των συγγενών που είχαν έρθει στο χωριό για διακοπές το καλοκαίρι
Επιστροφή στην Ρόντα και επίσκεψη στην αρένα της του 18ου αιώνα ,στην πιο παλιά αρένα ταυρομαχιών στην Ισπανία. Η Ρόντα θεωρείται η πατρίδα των ταυρομαχιών
Δίπλα στην αρένα είναι το Mirador de Ronda σημείο για όμορφες φωτο στην κοιλάδα και το φαράγγι
Ακριβώς μετά την γέφυρα πηγαίνοντας προς την παλιά πόλη βρίσκεται το μπαρ Tabanco Los Arcos
Με φανταστικό Jamon Iberico και τοπικά τυριά εξαίσια. Συνοδεία Sangria και πολύ καλό κρασί από την περιοχή.
21 Αυγούστου Αφήνουμε σήμερα το εσωτερικό της Ανδαλουσίας και οδεύουμε προς Μεσόγειο, κατ΄απαίτηση της συζύγου κάναμε παράκαμψη προς το χωριό Júzcar ένα πρώην λευκό χωριό που για χάρη της ταινίας Smurfs (στρουμφακια) βάφτηκε όλο μπλε. Και εκεί που δεν είχε πατήσει ποτέ τουρίστας το πόδι του εκεί τώρα έγινε τουριστική ατραξιόν. (Λίγη προσοχή στον δρόμο, στενός και όλο στροφές)
Επιστροφη στον Α-397 τον δρομο που κατεβαινει το ορος El Madroño όλο καμπές η χαρά των μοτοσικλετιστών. Συνεχίζουμε στον ΑΡ-7 (αυτοκινητόδρομο με διόδια) κατευθείαν για Γιβλαρταρ.
Παρκάρουμε ακριβώς έξω από τον σταθμό συνοριακού έλεγχου περνάμε με πολύ ευκολία τα σύνορα (τα ευρωπαϊκά διαβατήρια κάνουν θαύματα)και βρισκόμαστε στη γη του Γιβλαρταρ. Αγγλική κτήση γαρ έχουν μόνο το νόμισμα κατάλοιπο αλλά οδηγούν δεξιά όπως οι Ισπανοί .
Παίρνουμε το λεωφορείο προς το τελεφερίκ (3,5€ το άτομο και με επιστροφή. Το νο 5 για κέντρο και το νο10 για το τελεφερίκ) .Ο οδηγός συνεννοείτο με τους ντόπιους στα Ισπανικά και γενικώς Αγγλικά δεν άκουσα πουθενά να μέλανε.
Φτάνουμε στο τελεφερίκ επιλέγουμε το εισιτήριο για όλα τα αξιοθέατα με κόστος 36λιρες Αγγλίας/άτομο (40περιπου €)και μας ανεβάζει στην κορυφή του βράχου όπου μας περιμένουν οι παμπόνηρες μαϊμούδες περιμένοντας ευκαιρία να αρπάξουν όποια τσάντα έχει μέσα φαγώσιμα.
Η θέα καταπληκτική προς όλες τις κατευθύνσεις ακόμα και τα βουνά του Μαρόκου φαίνονται καθαρά παρά τα 16 μιλιά που απέχουν.
Κατηφορίζουμε προς το σπήλαιο του Άγιου Μιχαήλ με την σκέψη πως θα γίνει η επιστροφή μιας και ο υδράργυρος έχει φτάσει στους 37ο και είναι λίγο αφόρητα. Στη μέση της διαδρομής βρίσκεται το Skywalk που μπορείς να βγάλεις εκπληκτικές φωτο.
Στο σπήλαιο πήγα χωρίς να έχω πάρει πολλές πληροφορίες και βρίσκομαι σε ένα κλασικό σπήλαιο σταλακτιτών που όμως οι τύποι με τον φωτισμό που έχουν προσθέσει (παρότι έχει γίνει σοβαρή ζημία καθώς έχει σχηματιστεί πάνω τους μούχλα) δημιουργούν ένα υπερθέαμα χρωμάτων .Για να μην πω για το show στην μεγάλη αίθουσα του σπηλαίου όπου υπάρχουν κανονικά καθίσματα για παραστάσεις φωτός που σου κόβουν την ανάσα.
Λόγο ζέστης εγκαταλείπουμε την ιδέα να πάμε στο άλλο άκρο του βράχου για τις πολεμικές στοές και έτσι παίρνουμε πάλι το τελεφερίκ για την κάθοδο. Απέναντι από το βράχο του Γιβλαρταρ στην άλλη πλευρά του κόλπου είναι η πόλη Algeciras όπου είχαμε κλείσει ξενοδοχείο για μια βραδιά (68€ με πρωινό) το Hotel Aura Algeciras με τεράστια δωμάτια και με το μεγαλύτερο διπλό κρεβάτι που έχω δει σε ξενοδοχείο 2,20 πλάτος .Αφού κάναμε check in και ένα δροσιστικότατο ντουζ και μιας και η Algeciras δεν έλεγε και τίποτα σαν πόλη κατευθυνόμαστε νότια προς Ταρίφα το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης (γιατί όλης της Ευρώπης είναι η ¨καρέκλα¨ στην Γαύδο)
Την Ταρίφα δεν την είχα στο πρόγραμμα εκτάκτως μας βγήκε αλλά αποδείχτηκε πολύ ενδιαφέρον προορισμός. Από εκεί φεύγουν τα Supper ferry για Ταγγέρη στο Μαρόκο έχει μια τεράστια παραλία (η χαρά των surfer ) και πολύ τουρισμό. Τελευταίο βράδυ στην Ανδαλουσία τυπικά, γιατί αύριο 21:00 θα πρέπει να παραδώσω το αυτοκίνητο στο αεροδρόμιο της Μαλάγα, και είπαμε να μας μείνει η καλύτερη εντύπωση .Ξεκινάμε με φανταστικά κοκτέιλ στο μπαρ Tacoway (ίσως το καλύτερο μοχιτο που έχω πιει ever) και η βραδιά κλείνει στο εστιατόριο Santai Tarifa με red tuna steak + sushi rice , croquetas de españa ,συνοδεία chardonnay Barbazul. Τέλεια όλα
22 Αυγούστου Μετά το κλασικό πρωινό φεύγουμε για Μαλάγα και με επιθυμία να δούμε και την Marbella (Μαρμπεγια) μιας και θα είναι στο δρόμο μας. Όμως ο παραλιακός δρόμος που πήραμε για να μπούμε στην πόλη ήταν ένα ποτάμι ακινητοποιημένα αυτοκίνητα ,για τέτοιο τουρισμό μιλάμε. Έτσι άκυρο και συνέχεια για Μάλαγα. Φτάσαμε γύρω στις 14:00 και μας έκαναν εντύπωση τα σύννεφα δροσιάς που είχαν καλύψει όλη την περιοχή, αυτό ήταν καλό γιατί η θερμοκρασία ήταν όνειρο.
Ξεκάνει η περιπλάνηση στα όμορφα στενά της με τα πανέμορφα κτήρια με αποκορύφωμα την οδό Marques de Larios με τα μπαρόκ αρχοντικά της.
Δίπλα είναι ο καθεδρικός ναός μπαρόκ αρχιτεκτονικής του 16ου αιώνα με χαρακτηριστικό του τον ανολοκλήρωτο πύργο από τους δυο με αποτέλεσμα να έχει παρατσούκλι ¨η κουλή¨
Συνεχίζουμε ανατολικά και σε πολύ λίγη απόσταση φτάνουμε στο Alcazaba ένα μεσαιωνικό φρούριο σε μαυριτανικό στιλ με θέα στη θάλασσα και καταπράσινους κήπους γεμάτους σιντριβάνια.
Επίσκεψη στο Gibralfaro, το κάστρο πάνω στον λόφο στην συνέχεια του Alcazaba δεν κάναμε λόγο των σύννεφων δροσιάς που προείπα δεν θα βλέπαμε τίποτα από την πόλη.
Πήγαμε για το Μουσείο Πικάσο αλλά είχε μεγάλη ουρά αναμονής και έτσι καθίσαμε διπλά στο Bodega Bar El Pimpi ένα ιδιαίτερο Bar με φοβερούς εσωτερικούς χώρους και πολύ ωραίο φαγητό. Πήραμε γαρίδες με σκόρδο και τηγανητές σαρδέλες μούρλια
Γύρω στις 18:00 η ουρά για το μουσείο Πικάσο ήταν ανύπαρκτη και έτσι μπήκαμε .Μαγεία δεν σχολιάζω τίποτα άλλο
Συνεχίζουμε τη περιπλάνηση μας στα στενά της Μάλαγα και συνεχώς ανακαλύπτουμε κτήρια το ένα ομορφότερο από το άλλο, ως τις 20:00 όπου με βαριά καρδιά πηγαίνουμε στο parking και παίρνουμε το αυτοκίνητο για το αεροδρόμιο.
Η πτήση επιστροφής έφυγε 02:30 και το πρωί στις 06:00 προσγειωθήκαμε σε μια βροχερή Αθήνα.
Υ.Γ δεν ανέφερα πόσο πλήρωνα σε κάθε εστιατόριο που καθόμασταν αλλά σε γενικές γραμμές στα τάπας μπαρ κατ άτομο ήταν 10-12€ και στα εστιατόρια 20-25€.
Ελπίζω η ιστορία μου να βοηθήσει όποιον αποφασίσει να κάνει τον γύρο της Ανδαλουσίας .