Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Ιταλία Κροατία Μαυροβούνιο Σλοβενία And where we fall we will fall together...

[travellersoul.]

Passo Stelvio

Το επόμενο πρωι σηκωθήκαμε και μαζέψαμε τα πράγματα μας. Στόχος ηταν να κάνουμε το Stelvio pass και μέχρι το τέλος της ημέρας να έχουμε φτάσει Μιλάνο.
Πρώτη στάση ένας φούρνος αρκετά κοντά στον ξενώνα που μέναμε με λαχταριστά αρτοσκευασματα. Αφού πήραμε λοιπόν και το πρωινό μας ξεκινήσαμε για το πάσο.
Ο δρόμος για το πασο για ακόμα μια φορά ήταν όμορφος και γεμάτος στροφές. Νομίζω στη διαδρομή αυτή είδαμε και τον περισσότερο κόσμο από όλες τις διαδρομές που κάναμε στους Δολομίτες. Το πάσο είναι πολύ γνωστό σε μοτοσυκλετιστες και ποδηλάτες που έχουν στόχο να φτάσουν στην κορυφή του.
Η διαδρομή ήταν μαγεία, βλέπαμε τα επιβλητικά βουνά των Ιταλικών Άλπεων, το πράσινο της φύσης και την ίδια στιγμή στις κορυφές τους ξεπροβαλλαν μικροί παγετώνες. Μαγεία. Εννοείται στη διαδρομή κάναμε τις απαραίτητες στάσεις για ξεκούραση και φωτογραφίες.

Φτάνοντας στην κορυφή του Stelvio pass διαπιστώσαμε για ακόμα μια φορά τη φήμη του καθώς πέρα από πανέμορφη θέα είχε και παρα πολύ κόσμο. Πήραμε κάτι στο χέρι να φάμε και μια μπύρα και απολαύσαμε τη θέα προτού ξεκινήσουμε την κάθοδο από την άλλη πλευρά του βουνού που ήταν εξίσου όμορφη.

Γεμάτοι νέες πανέμορφες εικόνες και ενθουσιασμό συνεχίσαμε το δρόμο μας για Μιλάνο με μια ενδοαμεση στάση σε κάποιο χωριό της λίμνης Κόμο, το οποίο δεν θυμάμαι ποιο ηταν. Τη λίμνη φυσικά θα την επισκεπτομασταν άλλη μέρα για να αφιερώσουμε το χρόνο που θέλαμε.
Αυτό που θυμάμαι από τη διαδρομή αυτή είναι ότι είχε γινει κάποιο ατύχημα στο δρόμο κοντά στη λίμνη με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα τρελό μποτιλιαρισμα χιλιομέτρων. Για ακόμα μια φορά ένιωσα τυχερή που ήμασταν με τη μηχανή και δεν χάσαμε πολύτιμο χρόνο στο μποτιλιαρισμα.

Τπ χωριό ήταν μικρό, όμορφο και γραφικό.
Καναμε τη βολτα μας, πηραμε ενα παγωτο στο χερι και συνεχισαμε για Μιλανο.

Νωρίς το απόγευμα φτάσαμε στο Μιλάνο. Το δωμάτιο που είχαμε κλείσει ήταν 15 λεπτά με τη μηχανή από το κέντρο. Φτάσαμε λοιπόν και ο οικοδεσπότης μας είχε ενημερώσει από πριν για το πώς θα μπούμε δίνοντας μας 3 διαφορετικούς κωδικούς για 3 διαφορετικές εισόδους που έπρεπε να έχουμε για να μπούμε στο δωμάτιο.
Περνάμε από την πρώτη είσοδο που οδηγούσε σε μια μεγάλη αυλή γύρω από την οποία υπήρχαν πολλές κατοικίες και εκεί ξεκίνησε το θέατρο του παραλόγου. Εμφανίζεται μια γιαγιά που μιλούσε μόνο Ιταλικά και για πάνω από μια ώρα ασχολιόταν μαζί μας για το πού θα αφήσουμε τη μηχανή. Από πριν να πω ότι ξέραμε ότι δεν μπορούμε να την αφήσουμε στον χωρο της αυλης , να προσπαθούμε να της το εξηγήσουμε τίποτα αυτή, να θέλει να πάρει τηλέφωνο για να την αφήσουμε εκεί, μετά από δέκα λεπτά να μας λέει ότι δεν μπορούμε να την αφήσουμε εκεί. Μην τα πολυλογώ μας ζάλισε λίγο η γιαγιά και κυρίως χάσαμε χρόνο με αυτή την ιστορία. Παρόλα αυτά καταφέραμε να μπούμε στο δωμάτιο, κάναμε μπάνιο, ξεκουραστηκαμε και ξεκινήσαμε για την απογευματινή μας βόλτα μας στο Μιλάνο.
Εδώ θα πω ότι το Μιλάνο δεν μου άρεσε καθόλου. Πέρα από το επιβλητικό Duomo που είναι όντως πολύ εντυπωσιακό δεν μου άρεσε τίποτα άλλο. Αυτό που μου έμεινε δηλαδή ήταν ότι μου φάνηκε ακριβό χωρίς λόγο και ποιότητα και ότι με τσάκισαν τα κουνούπια σε όποιο μέρος και να σταθήκαμε. Οπότε όχι με καλές εντυπώσεις από την πόλη αποφασίσαμε ότι δεν θα αφιερώναμε άλλες ώρες εκεί και ότι την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε Κόμο από το πρωί μέχρι το βράδυ.

 

[Sassenach77]

σε κάποιο χωριό της λίμνης Κόμο, το οποίο δεν θυμάμαι ποιο ηταν.

Η πανέμορφη Βαρένα ήταν το χωριό που βλέπω στη φωτογραφία

 

[travellersoul.]

Η πανέμορφη Βαρένα ήταν το χωριό που βλέπω στη φωτογραφία

Ευχαριστώ για την υπενθύμιση

 

[travellersoul.]

Λίμνη Κόμο και όμορφα τουριστικά χωριουδάκια.

Το επόμενο πρωί σηκωθήκαμε και αφού φάγαμε πρωινό στο δωμάτιο ξεκινήσαμε για το Κόμο με σκοπό να περιηγηθούμε στα χωριουδάκια γύρω από τη λίμνη. Είχαμε αποφασίσει ότι δεν θα κάναμε κάποια μετακίνηση μέσω της λίμνης καθώς το κόστος θα έβγαινε υψηλό και εφόσον είχαμε την ευελιξία της μηχανής θα κάναμε τις μετακινήσεις με αυτή από το ένα χωριό στο άλλο.
Φτάνοντας στο Κόμο κάναμε μια γρήγορη βόλτα στην πόλη χωρίς να μας ενθουσιάσει κάτι ιδιαίτερα. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι είχε αρκετή ζέστη γεγονός που έκανε τη βόλτα με τα πόδια λίγο πιο κουραστική αλλά τι να κάναμε θα το αντέχαμε.
Μετά το Κόμο πρώτη στάση το χωριό Nesso με τη διάσημη γέφυρα από την οποία βουτάνε στη λίμνη. Κατεβήκαμε τα σκαλιά μέχρι να φτάσουμε και εμείς σε αυτό το σημείο. Όμορφη θέα και εικόνα της λίμνης με ζωντανά και έντονα χρώματα.
Ο κόσμος είχε συγκεντρωθεί και είχε καταλάβει τα τελευταία σκαλοπάτια και έκανε το μπάνιο του στη λίμνη. Εμάς πάρα τη ζέστη δεν μας έκανε ιδιαίτερη αίσθηση να βουτήξουμε, ούτε μας φαινόταν και πολύ καθαρά οπότε αρκεστηκαμε στη βόλτα μας.

Αφού κάναμε τη βόλτα μας εκεί συνεχίσαμε ανεβαίνοντας τα σκαλιά για να επιστρέψουμε στη μηχανή και να συνεχισουμε στο επόμενο χωριό. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής βλέπαμε τα όμορφα σπίτια και τις πολυτελείς βίλες έχοντας απο πριν αποφασίσει ότι δεν θα επισκεφθούμε κάποια. Επόμενη στα Bellagio. Ευτυχώς βρήκαμε πάρκινγκ για τη μηχανή σχετικά εύκολα. Όσο περνούσε η ώρα η ζέστη γινόταν όλο και πιο ανυπόφορη. Περπατήσαμε για αρχή δίπλα στη λίμνη βλέποντας κόσμο να αναζητά σκιά οπουδήποτε, σε παγκάκια, σρο γρασίδι κάτω από δέντρα ενώ ταυτόχρονα βλέπαμε και τις ουρές από όσους περίμεναν καραβάκι για να μετακινηθουν και ένιωσα πάλι μια ανακούφιση που είχαμε τη μηχανή.
Το Bellagio όμορφο, με έντονα χρώματα, όμορφα και περιποιημένα σπίτια, πολλά μαγαζάκια και φυσικά πολύ κόσμο. Κάναμε τη βόλτα μας, ανεβήκαμε τα σκαλιά, κατεβήκαμε, πήραμε ένα παγωτό στο χέρι και κάναμε και στάση για μια μπύρα καθώς ο ήλιος έκαιγε και είχαμε περαπτησει αρκετά. Νομίζω κάπου εκεί αποφασίσαμε ότι δεν θα πηγαίναμε τελικά σε κάποιο άλλο χωριό καθώς μας φαινόταν ότι μοιάζουν μεταξύ τους οποτε αναζητήσαμε ένα μέρος για να φάμε. Βρήκαμε σε ένα χωριό ψηλά ένα πολύ όμορφο μαγαζί αλλά δυστυχώς όταν πήγαμε μας είπαν ότι έπρεπε να έχουμε κάνει κράτηση. Έτσι καταλήξαμε σε ένα μαγαζί σε ένα στενό πάνω στο δρόμο. Το περιβάλλον δεν είχε κατά ιδιαίτερο αλλά είχε καλές τιμές, νόστιμο φαγητό και μόνο ντόπιους που σε παρέες απολάμβαναν το φαγητό τους ή το κρασί τους. Μετά το φαγητό πήραμε το δρόμο της επιστροφής, ο ήλιος έπεφτε και ο καιρός είχε δροσίσει. Οι γενικές εντυπώσεις μας ηταν όμορφες αλλά δεν είχαμε ενθουσιαστεί. Μάλλον θα έλεγα ότι η βόλτα στη λίμνη Κόμο ήταν κατώτερη των προσδοκιών μας, χωρίς φυσικά να λέω ότι δεν άξιζε που πήγαμε. Επιστρέψαμε στο δωμάτιο, κάναμε μπάνιο και ετοιμάσαμε τα πράγματα μας για το επόμενο πρωί καθώς θα φεύγαμε για Cinque Terre.