Δεν μας αφησαν να μπουμε και φυγαμε.
Xenos, εμείς πήγαμε σε πολλούς ναούς του συγκροτήματος και περπατήσαμε δύο ώρες περίπου . Στον κεντρικό τον μεγάλο δεν μας άφησαν να μπούμε από την κεντρική είσοδο, αλλά από τα πλάγια και από πάνω ήταν ανοικτά . Κατά την γνώμη μου όλοι οι ναοί παραπάνω ήταν πιο καλοί . Δες τις φωτογραφίες και αν θέλεις έχω άλλες τόσες από το Besakih . Γλίτωσες και την ανηφόρα με τα χιλιάδες σκαλιά ....
28 March 2012 Mas - Seminyak - Jimbaran - Uluwatu
28 Μάρτιου 2012
. Ξυπνήσαμε με το πάσο μας, απολαύσαμε το πρωινό που μας σέρβιραν τα χαμογελαστά κορίτσια του ξενοδοχείου, μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον και κατηφορίσαμε για το Ubud .
. Εκεί με τον καλό μας οδηγό τον Ketout, ψάξαμε για ξενοδοχείο κοντά στο χωριό. Αυτές τις μέρες τα πάντα είναι γεμάτα . Κλείσαμε δυό μέρες στο Beji Ubud resort και τρείς στο Jabouhan η τιμή ίδια αλλά είπαμε να τα βαθμολογήσουμε και τα δύο !!!
. . Τα αυτοκίνητα που νοικιάζονται στο Bali σαν ιδιωτικά ταξί, είναι μεγάλα ολοκαίνουργια τζιποειδή 4Χ4 . Αυτά είναι πανάκριβα και ακόμα έχω την απορία πως βγαίνουν με τις χαμηλές τιμές που χρεώνουν. Πήραμε λοιπόν ένα όμοιο αυτοκίνητα και τον οδηγό και πήγαμε λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα στο χωριό Mas , όπου είναι όλοι οι ξύλο γλύπτες. Στον κεντρικό δρόμο, σε μήκος μερικών χιλιομέτρων τα μαγαζιά είναι το ένα δίπλα στο άλλο και στις δυό πλευρές.
. . Φοβερά έργα αλλά χρειάζεται container για να τα κουβαλήσεις . Είπαμε ψέματα στο εαυτό μας, για να ηρεμήσει, ότι θα ξανάρθουμε και συνεχίσαμε προς νότιο δυτικά για να φτάσουμε στις παραλίες .
. . Διαβάζοντας για άλλη μια φορά σήμερα, τις ταξιδιωτικές ιστορίες που γράφτηκαν από το 2008 στο Travel stories, διαπιστώνω πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα και οι καταστάσεις . Δεν πιστεύω ότι σήμερα κάποιος θα πήγαινε να μείνει εκεί στις παραλίες, έστω και για δυό μέρες.
. .Στην Seminiyak την πιο ήρεμη από Legian και Kuta ,γινόταν χαμός από μηχανάκια και κυκλοφοριακό χάος. Όπως έμαθα σ’ αυτές τις υπέρ τουριστικές παραλίες έχουν μαζευτεί οι μετανάστες από την γειτονική Java οι οποίοι ρυθμίζουν διακίνηση, γυναίκες, εγκληματικότητα .
. . Είχε πάει αργά μεσημέρι όταν φτάσαμε στην παραλία της Jimbaran, λίγο μετά το αεροδρόμιο. Φάγαμε σε μια από τις πολλές παραθαλάσσιες ψαροταβέρνες. Όχι τίποτα καλό, απλά οι τιμές στο ένα τέταρτο από τις Ελληνικές .
. . Όταν φεύγαμε για να πάμε στον ναό στο Uluwatu, οι σερβιτόροι είχαν γεμίσει την αμμουδιά με εκατοντάδες τραπέζια και περίμεναν τους πελάτες μετά το ηλιοβασίλεμα.
. . Στο Uluwatu υπάρχει ένα τέμπλο στην άκρη του βράχου πάνω από την θάλασσα, όπου σήμερα δεν επιτρέπετε η επίσκεψη παρά η φωτογράφισή του από απέναντι. Καθημερινά καλλιτέχνες ντυμένοι με τα παραδοσιακά κουστούμια, λίγο πριν την δύση του ήλιου, δίνουν μία παράσταση, Kecak fire dance, με τραγούδια και ήχους ρυθμικούς από μια ανδρική ομάδα και δίπλα τους χορεύουν δυό τρείς κοπέλες που αναπαριστούν κάποιο μύθο από την θρησκευτική μυθολογία (Mahabharata). Η αιώνια πάλη του καλού και κακού.
. . Γεμάτο ασφυκτικά το υπαίθριο θεατράκι και ο ήλιος που βουτούσε στην θάλασσα εκείνη την ώρα έβαψε τον ουρανό με τα χρώματα της δύσης. Στο δασάκι που πρέπει να διασχίσεις για να φτάσεις από το παρκινγκ στο θεατράκι, ζουν οι πιο κλέφτρες μαϊμούδες του Μπάλι . Παρ’ όλες της προειδοποιήσεις του γελαστού Ketout, κατάφεραν και μας έκλεψαν τα γυαλιά τις μυωπίας . Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι ντόπιοι για αυτήν την δουλειά και μας τα έφεραν πίσω. Η τσιρίδα ακόμα αντηχεί στον αέρα …..
. . Πήραμε τον γυρισμό και σε μιάμιση ώρα ήμασταν πίσω στο ήσυχο Ubud . Οι άλλοι με τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που έφυγαν από το θέατρο θα πήγαιναν, ακλουθώντας το πρόγραμμα των τουριστικών πρακτορείων, να στριμωχθούν και να αγανακτήσουν στις ψαροταβέρνες της παραλίας του Jimbaran .
28 Μάρτιου 2012
. Ξυπνήσαμε με το πάσο μας, απολαύσαμε το πρωινό που μας σέρβιραν τα χαμογελαστά κορίτσια του ξενοδοχείου, μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον και κατηφορίσαμε για το Ubud .
. Εκεί με τον καλό μας οδηγό τον Ketout, ψάξαμε για ξενοδοχείο κοντά στο χωριό. Αυτές τις μέρες τα πάντα είναι γεμάτα . Κλείσαμε δυό μέρες στο Beji Ubud resort και τρείς στο Jabouhan η τιμή ίδια αλλά είπαμε να τα βαθμολογήσουμε και τα δύο !!!
. . Τα αυτοκίνητα που νοικιάζονται στο Bali σαν ιδιωτικά ταξί, είναι μεγάλα ολοκαίνουργια τζιποειδή 4Χ4 . Αυτά είναι πανάκριβα και ακόμα έχω την απορία πως βγαίνουν με τις χαμηλές τιμές που χρεώνουν. Πήραμε λοιπόν ένα όμοιο αυτοκίνητα και τον οδηγό και πήγαμε λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα στο χωριό Mas , όπου είναι όλοι οι ξύλο γλύπτες. Στον κεντρικό δρόμο, σε μήκος μερικών χιλιομέτρων τα μαγαζιά είναι το ένα δίπλα στο άλλο και στις δυό πλευρές.
. . Φοβερά έργα αλλά χρειάζεται container για να τα κουβαλήσεις . Είπαμε ψέματα στο εαυτό μας, για να ηρεμήσει, ότι θα ξανάρθουμε
και συνεχίσαμε προς νότιο δυτικά για να φτάσουμε στις παραλίες .. . Διαβάζοντας για άλλη μια φορά σήμερα, τις ταξιδιωτικές ιστορίες που γράφτηκαν από το 2008 στο Travel stories, διαπιστώνω πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα και οι καταστάσεις . Δεν πιστεύω ότι σήμερα κάποιος θα πήγαινε να μείνει εκεί στις παραλίες, έστω και για δυό μέρες.
. .Στην Seminiyak την πιο ήρεμη από Legian και Kuta ,γινόταν χαμός από μηχανάκια και κυκλοφοριακό χάος. Όπως έμαθα σ’ αυτές τις υπέρ τουριστικές παραλίες έχουν μαζευτεί οι μετανάστες από την γειτονική Java οι οποίοι ρυθμίζουν διακίνηση, γυναίκες, εγκληματικότητα .
. . Είχε πάει αργά μεσημέρι όταν φτάσαμε στην παραλία της Jimbaran, λίγο μετά το αεροδρόμιο. Φάγαμε σε μια από τις πολλές παραθαλάσσιες ψαροταβέρνες. Όχι τίποτα καλό, απλά οι τιμές στο ένα τέταρτο από τις Ελληνικές .
. . Όταν φεύγαμε για να πάμε στον ναό στο Uluwatu, οι σερβιτόροι είχαν γεμίσει την αμμουδιά με εκατοντάδες τραπέζια και περίμεναν τους πελάτες μετά το ηλιοβασίλεμα.
. . Στο Uluwatu υπάρχει ένα τέμπλο στην άκρη του βράχου πάνω από την θάλασσα, όπου σήμερα δεν επιτρέπετε η επίσκεψη παρά η φωτογράφισή του από απέναντι. Καθημερινά καλλιτέχνες ντυμένοι με τα παραδοσιακά κουστούμια, λίγο πριν την δύση του ήλιου, δίνουν μία παράσταση, Kecak fire dance, με τραγούδια και ήχους ρυθμικούς από μια ανδρική ομάδα και δίπλα τους χορεύουν δυό τρείς κοπέλες που αναπαριστούν κάποιο μύθο από την θρησκευτική μυθολογία (Mahabharata). Η αιώνια πάλη του καλού και κακού.
. . Γεμάτο ασφυκτικά το υπαίθριο θεατράκι και ο ήλιος που βουτούσε στην θάλασσα εκείνη την ώρα έβαψε τον ουρανό με τα χρώματα της δύσης. Στο δασάκι που πρέπει να διασχίσεις για να φτάσεις από το παρκινγκ στο θεατράκι, ζουν οι πιο κλέφτρες μαϊμούδες του Μπάλι . Παρ’ όλες της προειδοποιήσεις του γελαστού Ketout, κατάφεραν και μας έκλεψαν τα γυαλιά τις μυωπίας . Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι ντόπιοι για αυτήν την δουλειά και μας τα έφεραν πίσω. Η τσιρίδα ακόμα αντηχεί στον αέρα …..
. . Πήραμε τον γυρισμό και σε μιάμιση ώρα ήμασταν πίσω στο ήσυχο Ubud . Οι άλλοι με τα εκατοντάδες αυτοκίνητα που έφυγαν από το θέατρο θα πήγαιναν, ακλουθώντας το πρόγραμμα των τουριστικών πρακτορείων, να στριμωχθούν και να αγανακτήσουν στις ψαροταβέρνες της παραλίας του Jimbaran .
Attachments
29 March 2012 Tegallalang
.
29 Μαρτίου 2012
Τελευταίο πρωινό στην Villa Sarna, μια βόλτα στους κήπους και στο παραδείσιο φυσικό περιβάλλον.
. . Πριν φύγουμε για το Ubud, πήγαμε στο διπλανό χωριό Tegallalang. Υπάρχουν αρκετά μαγαζάκια με ξυλόγλυπτα και οι τεχνίτες δουλεύουν έξω στο πεζοδρόμιο. Ο μοναδικός κεντρικός δρόμος του χωριού με διεύθυνση βορά – νότο, είναι φτιαγμένος σε μια κορυφογραμμή. Τα αγροτόσπιτα είναι αραιά, κτισμένα εκατέρωθεν του δρόμου και από πίσω οι ορυζώνες και οι κήποι τους, κάτω στα χαμηλά.
. . Περπατήσαμε όλο τον δρόμο, δυό τρία χιλιόμετρα και δεν χορταίναμε το τοπίο. Χαζεύαμε τα ξυλόγλυπτα που ήταν πεταμένα έξω από τις αυλές. Ρίζες δέντρων, σκαλισμένες και ‘αναμαλλιασμένες’ σαν τον βασιλειά Ληρ, μάσκες Αφρικανικές όποιας φυλής ήθελες !!! Ανοιχτήρια για μπουκάλια, με μεγάλη ζήτηση απ’ ότι κατάλαβα, καθότι πουλιόταν σε όλο το Μπάλι. Ανάμεσα στα μεγάλα ανοίγματα των σπιτιών, οι ορυζώνες,…………. για ανεπανάληπτες φωτογραφίες . 
. . Μετά την βόλτα στο Tegallalang πήραμε τα συμπράγκαλα μας και μετακομίσαμε στο Beji Ubud resort για να είμαστε κοντά στην κίνηση και τα μαγαζιά του χωριού. Η απόσταση όμως μέχρι το κέντρο δεν ήταν για ποδαράτα. Μία φορά αρκούσε .
. . Το ξενοδοχείο πανέμορφο και καταπράσινο. Βρίσκετε δίπλα στο μουσείο Neka art , στον ήσυχο δρόμο, Jalan Sanggingan με τις όμορφες γκαλερί τέχνης. Εκεί έχει και ένας Έλληνας, ο Filipos, μία αίθουσα από το 1996 με μερικά όμορφα και πανάκριβα έργα του. Το απόγευμα καταφτάνουν στην περιοχή, ταξί το ένα μετά το άλλο, με τουρίστες για να φάνε σε ένα Γιαπωνέζικο εστιατόριο και στο Nuri’s warung για BBQ . Στο τελευταίο, μην την πατήσετε λόγω φήμης.
. . Απέναντι από την είσοδο του μουσείου, λίγο πιο κάτω, κάναμε το καλύτερο και καθαρότερο μασάζ, 11 ευρώ για μία ώρα.
. .Στο Ubud πριν σκοτεινιάσει, πήγαμε στο περίφημο Belek Bengil ( βρώμικο παπί ). Ότι και να γράψω είναι λίγο γι’ αυτό το εστιατόριο. Η αρχιτεκτονική του, η τοποθεσία, η διαρρύθμιση, το οριζόντιο μέγεθός του αλλά και η τραγανιστή πάπια,
είναι το κάτι άλλο. (25 euro τρία άτομα !)
.
.
29 Μαρτίου 2012
Τελευταίο πρωινό στην Villa Sarna, μια βόλτα στους κήπους και στο παραδείσιο φυσικό περιβάλλον.
. . Πριν φύγουμε για το Ubud, πήγαμε στο διπλανό χωριό Tegallalang. Υπάρχουν αρκετά μαγαζάκια με ξυλόγλυπτα και οι τεχνίτες δουλεύουν έξω στο πεζοδρόμιο. Ο μοναδικός κεντρικός δρόμος του χωριού με διεύθυνση βορά – νότο, είναι φτιαγμένος σε μια κορυφογραμμή. Τα αγροτόσπιτα είναι αραιά, κτισμένα εκατέρωθεν του δρόμου και από πίσω οι ορυζώνες και οι κήποι τους, κάτω στα χαμηλά.
. . Περπατήσαμε όλο τον δρόμο, δυό τρία χιλιόμετρα και δεν χορταίναμε το τοπίο. Χαζεύαμε τα ξυλόγλυπτα που ήταν πεταμένα έξω από τις αυλές. Ρίζες δέντρων, σκαλισμένες και ‘αναμαλλιασμένες’ σαν τον βασιλειά Ληρ, μάσκες Αφρικανικές όποιας φυλής ήθελες !!! Ανοιχτήρια για μπουκάλια, με μεγάλη ζήτηση απ’ ότι κατάλαβα,
καθότι πουλιόταν σε όλο το Μπάλι. Ανάμεσα στα μεγάλα ανοίγματα των σπιτιών, οι ορυζώνες,…………. για ανεπανάληπτες φωτογραφίες . . . Μετά την βόλτα στο Tegallalang πήραμε τα συμπράγκαλα μας και μετακομίσαμε στο Beji Ubud resort για να είμαστε κοντά στην κίνηση και τα μαγαζιά του χωριού. Η απόσταση όμως μέχρι το κέντρο δεν ήταν για ποδαράτα. Μία φορά αρκούσε .
. . Το ξενοδοχείο πανέμορφο και καταπράσινο. Βρίσκετε δίπλα στο μουσείο Neka art , στον ήσυχο δρόμο, Jalan Sanggingan με τις όμορφες γκαλερί τέχνης. Εκεί έχει και ένας Έλληνας, ο Filipos, μία αίθουσα από το 1996 με μερικά όμορφα και πανάκριβα έργα του. Το απόγευμα καταφτάνουν στην περιοχή, ταξί το ένα μετά το άλλο, με τουρίστες για να φάνε σε ένα Γιαπωνέζικο εστιατόριο και στο Nuri’s warung για BBQ . Στο τελευταίο, μην την πατήσετε λόγω φήμης.
. . Απέναντι από την είσοδο του μουσείου, λίγο πιο κάτω, κάναμε το καλύτερο και καθαρότερο μασάζ, 11 ευρώ για μία ώρα.
. .Στο Ubud πριν σκοτεινιάσει, πήγαμε στο περίφημο Belek Bengil ( βρώμικο παπί ). Ότι και να γράψω είναι λίγο γι’ αυτό το εστιατόριο. Η αρχιτεκτονική του, η τοποθεσία, η διαρρύθμιση, το οριζόντιο μέγεθός του αλλά και η τραγανιστή πάπια,
είναι το κάτι άλλο. (25 euro τρία άτομα !).
Attachments
go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 5.968
- Likes
- 9.383
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Αυτες οι ταρατσες ρυζιου ειναι πα νε μο ρφο θέαμα!!
30 March 2012 Neka Art Mouseum
.
30 Μαρτίου 2012
Η σημερινή μέρα είχε ξεκούραση και δεν οργανώσαμε κάποια εκδρομή. Μετά από το πρωινό βγήκαμε στον δρόμο. Είπαμε ότι είναι ο δρόμος που έχουν οι καλλιτέχνες τις gallery τους και το Ubud είναι το μέρος που υπάρχουν από πολύ παλιά οι καλλιτέχνες του Μπάλι.
. .Ο δρόμος είναι ήσυχος χωρίς τα μηχανάκια και αυτοκίνητα του κέντρου. Όμορφα Ινδονησιακά σπίτια, με απόσταση μεταξύ τους, σχεδόν όλα μονώροφα, φιλοξενούν τα εργαστήρια και τα τις αίθουσες που εκθέτουν τα έργα. Από πίσω οι ορυζώνες και τα μονοπάτια που οδηγούν σε resort ή χωριουδάκια. Υπάρχουν και μερικά εστιατόρια που γεμίζουν πριν το βράδυ, καθώς και μερικά καλά saloon για μασάζ.
. .Πολλές από τις gallery είναι ανοιχτές, αλλά μέσα δεν υπάρχει κανείς, πρέπει να φωνάξεις για να έρθει κάποιος από την κατοικία που υπάρχει πίσω. Έτσι σε μια από αυτές που πήγαμε να μπούμε ήταν ένας κόκορας ανεβασμένος σε μια προθήκη με έργα κεραμικά και από γυαλί, ο οποίος μόλις μας είδε άρχισε να πετάει και τα έκανε όλα γυαλιά καρφιά. Δεν τον εμπόδιζε κανείς……. Φαίνετε θα ήταν μετεμψυχωμένος καλλιτέχνης ή συγγενής!!!
. . Πάνω σ’ αυτόν τον δρόμο, Raya Campuhan, υπάρχει και ένα ιδιωτικό μουσείο που είναι αρκετά αξιόλογο, το Neka art mouseum . Ο κ. Νέκα άρχισε να μαζεύει, από παλιά, πίνακες ζωγράφων που είχαν σαν θέμα το Μπάλι. Σε μια αίθουσα είχε παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες πολύ ενδιαφέρουσες και στον δεύτερο όροφο είχε μια τεράστια συλλογή από χρυσοποίκιλτα σπαθιά ( Keris ) από όλα τα νησιά της Ινδονησίας . Είχαμε την τύχη να τον βρούμε εκεί και να μας ξεναγήσει ο ίδιος. Ιδιοκτήτης, μόνο στο Ubud, τεσσάρων ξενοδοχείων. Το Komaneka resort, που επισκεφτήκαμε, αξίζει κάποιος να το δει΄ αλλά για να μείνει θέλει μεγάλο πορτοφόλι.
Εδώ ένας χάρτης του κέντρου που βοηθά. Μακάρι να τον είχα βρει πριν πάω.
Neka Art Museum Ubud Bali - The Development of Painting in Bali - Art Painting Museum
Μετά, απέναντι από το μουσείο κάναμε για μια ώρα ένα Μπαλινέζικο μασάζ και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και απολαύσαμε την πισίνα του μέσα σε μια ζούγκλα από πράσινο.
Το απόγευμα αργά, κατεβήκαμε στο Ubud και γυρίσαμε στους δρόμους με τα μαγαζιά. Φαγητό, ποτό, ύπνο.
.
.
30 Μαρτίου 2012
Η σημερινή μέρα είχε ξεκούραση και δεν οργανώσαμε κάποια εκδρομή. Μετά από το πρωινό βγήκαμε στον δρόμο. Είπαμε ότι είναι ο δρόμος που έχουν οι καλλιτέχνες τις gallery τους και το Ubud είναι το μέρος που υπάρχουν από πολύ παλιά οι καλλιτέχνες του Μπάλι.
. .Ο δρόμος είναι ήσυχος χωρίς τα μηχανάκια και αυτοκίνητα του κέντρου. Όμορφα Ινδονησιακά σπίτια, με απόσταση μεταξύ τους, σχεδόν όλα μονώροφα, φιλοξενούν τα εργαστήρια και τα τις αίθουσες που εκθέτουν τα έργα. Από πίσω οι ορυζώνες και τα μονοπάτια που οδηγούν σε resort ή χωριουδάκια. Υπάρχουν και μερικά εστιατόρια που γεμίζουν πριν το βράδυ, καθώς και μερικά καλά saloon για μασάζ.
. .Πολλές από τις gallery είναι ανοιχτές, αλλά μέσα δεν υπάρχει κανείς, πρέπει να φωνάξεις για να έρθει κάποιος από την κατοικία που υπάρχει πίσω. Έτσι σε μια από αυτές που πήγαμε να μπούμε ήταν ένας κόκορας ανεβασμένος σε μια προθήκη με έργα κεραμικά και από γυαλί, ο οποίος μόλις μας είδε άρχισε να πετάει και τα έκανε όλα γυαλιά καρφιά. Δεν τον εμπόδιζε κανείς……. Φαίνετε θα ήταν μετεμψυχωμένος καλλιτέχνης ή συγγενής!!!
. . Πάνω σ’ αυτόν τον δρόμο, Raya Campuhan, υπάρχει και ένα ιδιωτικό μουσείο που είναι αρκετά αξιόλογο, το Neka art mouseum . Ο κ. Νέκα άρχισε να μαζεύει, από παλιά, πίνακες ζωγράφων που είχαν σαν θέμα το Μπάλι. Σε μια αίθουσα είχε παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες πολύ ενδιαφέρουσες και στον δεύτερο όροφο είχε μια τεράστια συλλογή από χρυσοποίκιλτα σπαθιά ( Keris ) από όλα τα νησιά της Ινδονησίας . Είχαμε την τύχη να τον βρούμε εκεί και να μας ξεναγήσει ο ίδιος. Ιδιοκτήτης, μόνο στο Ubud, τεσσάρων ξενοδοχείων. Το Komaneka resort, που επισκεφτήκαμε, αξίζει κάποιος να το δει΄ αλλά για να μείνει θέλει μεγάλο πορτοφόλι.
Εδώ ένας χάρτης του κέντρου που βοηθά. Μακάρι να τον είχα βρει πριν πάω.
Neka Art Museum Ubud Bali - The Development of Painting in Bali - Art Painting Museum
Μετά, απέναντι από το μουσείο κάναμε για μια ώρα ένα Μπαλινέζικο μασάζ και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και απολαύσαμε την πισίνα του μέσα σε μια ζούγκλα από πράσινο.
Το απόγευμα αργά, κατεβήκαμε στο Ubud και γυρίσαμε στους δρόμους με τα μαγαζιά. Φαγητό, ποτό, ύπνο.
.
31 March 2012 Monkey Forest
.
31 Μαρτίου 2012
. . Το μεσημεράκι με την ησυχία μας, μετακομίσαμε στο Tjampouhan Resort, ακόμα πιο κοντά στην πόλη. Χτισμένα τα bungalows στην πλαγιά και κάτω στα πόδια κυλάει ο ποταμός Campuhan. Χαμένο και αυτό το συγκρότημα μέσα στο πράσινο της παρθένας φύσης.
. . Σκέπτομαι όλα αυτά που έχω γράψει σαν τουρίστας, για τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα στο Ubud και πόσο καταπληκτικά είναι. Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και τις εικόνες που είδα στο Google earth. Υπάρχουν αεροφωτογραφίες του 2001, που δείχνουν σε πολλά σημεία την πραγματικά παρθένα φύση ΄ πριν αρχίσουν να αποψιλώνουν το δάσος για την ανέγερση αυτών των resort. Ναι , <Το νησί στο βωμό των τουριστικών συμφερόντων χτίζεται από άκρη σε άκρη> όπως λέει και ο GTS .
. . Πήραμε αυτοκίνητο του ξενοδοχείου και πήγαμε στο Monkey Forest , Εδώ υπάρχει ένας ναός πάνω σε κατάφυτο λόφο, μέσα στο χωριό, αφιερωμένος στις μαϊμούδες και φυσικά γεμάτος από αυτές. Είχαν πλάκα και δεν ήταν ενοχλητικές, το μόνο που έκλεβαν ήταν μπουκάλια με νερό που ήταν στην έξω θήκη από το σακίδιο. Ατελείωτες φωτογραφίες και βίντεο με τις παλαβιάρες μαϊμουδίτσες σκαρφαλωμένες στα μαλλιά κάποιου τουρίστα και να προσποιούνται ότι τον ξεψειρίζουν !!!!!
. . Βόρεια του πάρκου είναι η έξοδος στην οδό Monkey Forest . Πολλές από τις μαϊμούδες την ώρα που νυχτώνει, από σκεπή σε σκεπή και με ακροβασίες στα καλώδια, ανεβαίνουν κατά μήκος του δρόμου αυτού για να φάνε ζητιανεύοντας και κλέβοντας .
Η οδός Monkey Forest, είναι ένας από τους κεντρικούς δρόμους, γεμάτος διάφορα μαγαζιά, αντίκες και σουβενίρ από όλα τα νησιά της Ινδονησίας, café, εστιατόρια, παγωτά, καταλύματα, ξενοδοχεία, αίθουσες παραδοσιακού θεάτρου, σχολές χορού και yoga, αλλά και δεκάδες μασαζάδικα που τα κορίτσια σε προσκαλούν από τον δρόμο. Ότι πρέπει για να χαζεύουν οι τουρίστες που αποφάσισαν να μην πάνε εκδρομή σήμερα . :roll:
. . Με μια αργή βόλτα στα μαγαζιά αυτού του δρόμου , ένα φρέσκο χυμό σε café δίπλα στους ορυζώνες, ένα καλό μασάζ και φαγητό σε ένα από τα γνωστά εστιατόρια, έφτασε η επιστροφή στο ξενοδοχείο.
.
.
31 Μαρτίου 2012
. . Το μεσημεράκι με την ησυχία μας, μετακομίσαμε στο Tjampouhan Resort, ακόμα πιο κοντά στην πόλη. Χτισμένα τα bungalows στην πλαγιά και κάτω στα πόδια κυλάει ο ποταμός Campuhan. Χαμένο και αυτό το συγκρότημα μέσα στο πράσινο της παρθένας φύσης.
. . Σκέπτομαι όλα αυτά που έχω γράψει σαν τουρίστας, για τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα στο Ubud και πόσο καταπληκτικά είναι. Αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω και τις εικόνες που είδα στο Google earth. Υπάρχουν αεροφωτογραφίες του 2001, που δείχνουν σε πολλά σημεία την πραγματικά παρθένα φύση ΄ πριν αρχίσουν να αποψιλώνουν το δάσος για την ανέγερση αυτών των resort. Ναι , <Το νησί στο βωμό των τουριστικών συμφερόντων χτίζεται από άκρη σε άκρη> όπως λέει και ο GTS .
. . Πήραμε αυτοκίνητο του ξενοδοχείου και πήγαμε στο Monkey Forest , Εδώ υπάρχει ένας ναός πάνω σε κατάφυτο λόφο, μέσα στο χωριό, αφιερωμένος στις μαϊμούδες και φυσικά γεμάτος από αυτές. Είχαν πλάκα και δεν ήταν ενοχλητικές, το μόνο που έκλεβαν ήταν μπουκάλια με νερό που ήταν στην έξω θήκη από το σακίδιο. Ατελείωτες φωτογραφίες και βίντεο με τις παλαβιάρες μαϊμουδίτσες σκαρφαλωμένες στα μαλλιά κάποιου τουρίστα και να προσποιούνται ότι τον ξεψειρίζουν !!!!!
. . Βόρεια του πάρκου είναι η έξοδος στην οδό Monkey Forest . Πολλές από τις μαϊμούδες την ώρα που νυχτώνει, από σκεπή σε σκεπή και με ακροβασίες στα καλώδια, ανεβαίνουν κατά μήκος του δρόμου αυτού για να φάνε ζητιανεύοντας και κλέβοντας .
Η οδός Monkey Forest, είναι ένας από τους κεντρικούς δρόμους, γεμάτος διάφορα μαγαζιά, αντίκες και σουβενίρ από όλα τα νησιά της Ινδονησίας, café, εστιατόρια, παγωτά, καταλύματα, ξενοδοχεία, αίθουσες παραδοσιακού θεάτρου, σχολές χορού και yoga, αλλά και δεκάδες μασαζάδικα που τα κορίτσια σε προσκαλούν από τον δρόμο. Ότι πρέπει για να χαζεύουν οι τουρίστες που αποφάσισαν να μην πάνε εκδρομή σήμερα . :roll:
. . Με μια αργή βόλτα στα μαγαζιά αυτού του δρόμου , ένα φρέσκο χυμό σε café δίπλα στους ορυζώνες, ένα καλό μασάζ και φαγητό σε ένα από τα γνωστά εστιατόρια, έφτασε η επιστροφή στο ξενοδοχείο.
.
Attachments
babaduma
Member
- Μηνύματα
- 5.054
- Likes
- 7.804
- Επόμενο Ταξίδι
- terra incognita
- Ταξίδι-Όνειρο
- α του Κενταύρου
Δεν ξέρω για τι μέγεθος φλυτζάνι μιλάς, αλλά εκεί που δοκιμάσαμε εμείς, ένα φλυτζάνι (μεγέθους ίδιου με αυτά που σερβίρεται ο ελληνικός καφές) kopi luwak κόστιζε περίπου 4 ευρώ. Για τα δικά μου γούστα ήταν ο καλύτερος από τους τοπικούς καφέδες που δοκίμασα.
babaduma μιλώ για ένα τέτοιο φλιτζάνι, μικρό, το χρέωναν 12 δολάρια . Τώρα αν εσείς πληρώσατε 4 ευρώ, τι να πω . Θα πετύχατε τις εκπτώσεις !
evi01
Member
- Μηνύματα
- 1.090
- Likes
- 1.660
- Ταξίδι-Όνειρο
- Η γη ολάκερη!
Το Komaneka resort, που επισκεφτήκαμε, αξίζει κάποιος να το δει΄ αλλά για να μείνει θέλει μεγάλο πορτοφόλι.
Έμεινα στο Komaneka at Bisma, είναι όντως φανταστικό, αλλά δε θέλει μεγάλο πορτοφόλι για να μείνεις εκεί.... Η τιμή της διαμονής είναι πολύ προσιτή!!
Έμεινα στο Komaneka at Bisma, είναι όντως φανταστικό, αλλά δε θέλει μεγάλο πορτοφόλι για να μείνεις εκεί...
. Η τιμή της διαμονής είναι πολύ προσιτή!!
babaduma
Member
- Μηνύματα
- 5.054
- Likes
- 7.804
- Επόμενο Ταξίδι
- terra incognita
- Ταξίδι-Όνειρο
- α του Κενταύρου
babaduma μιλώ για ένα τέτοιο φλιτζάνι, μικρό, το χρέωναν 12 δολάρια . Τώρα αν εσείς πληρώσατε 4 ευρώ, τι να πω . Θα πετύχατε τις εκπτώσεις !
Αυτή είναι η φυτεία που επισκεφθήκαμε...
evi01 Έχεις δίκαιο είναι ακριβά. Αν βρήκες προσιτή τιμή άξιζε να μείνεις . Εμάς μας ζήτησαν 230 $ την βραδιά και είπαμε ότι δεν αξίζει να πληρώσουμε Manhatan τιμές στο Bali , όταν μάλιστα τριγυρνάς όλη μέρα έξω. Για ταξείδι μέλιτος ......και όχι μόνο ...συμφωνώ.Το Komaneka resort, που επισκεφτήκαμε, αξίζει κάποιος να το δει΄ αλλά για να μείνει θέλει μεγάλο πορτοφόλι.
Έμεινα στο Komaneka at Bisma, είναι όντως φανταστικό, αλλά δε θέλει μεγάλο πορτοφόλι για να μείνεις εκεί...
Ποια εποχή πήγατε ?
babaduma όχι δεν επισκεφτήκαμε αυτήν την φυτεία . ήταν στο Temen . Δες τις φωτογραφίες .
Εκπομπές Travelstories
