Ολλανδία Cycling in Waterland…

[happy_dreamer]

Όταν ανέβηκα ξανά στο ποδήλατο ήδη πονούσαν τα πάντα.. Συνεχίσαμε παραλιακά περνώντας από πανέμορφα τοπία που ποδηλατούσες σε μια στενή λωρίδα γης που αριστερά και δεξιά της είχε μόνο θάλασσα και γλάρους.

Η διαδρομή

Και φύσαγε, λυσσομανούσε, σε έπαιρνε ο αέρας .. έκανα πεταλιές μπροστά και πήγαινα πίσω! Αρχίσαμε να βλέπουμε το Marken και ήταν σα να πέρασαν αιώνες.. Δεν λέγαμε να το φτάσουμε! Τι πόνος… σε γοφούς, γλουτούς, κοιλιακούς, μέση, πλάτη, αυχένα… τι κράμπες.. δε μπορώ να σας το περιγράψω..!! Νομίζω ότι μας πήρε 4 ώρες να φτάσουμε.. Δέκα χρόνια αργότερα (όπως αισθάνθηκα εγώ τον χρόνο) έπινα εσπρέσο στο κωλο-ψαροχώρι (μετά συγχωρήσεως).

Ωραίο το χωριό, δε λέω γραφικό αλλά και το πρώτο που είχαμε περάσει όμορφο ήταν κ αυτό. Τέλος πάντως, ήπιαμε τον ριμαδοκαφέ, λιαστήκαμε, φάγαμε και Poffertjes (μικρά στρογγυλά ολλανδικά pancakesμε topping άχνη ή μερέντα – σκέτη κόλαση) και αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπο να γυρίσουμε..

Marken

Poffertjes

Εννοείται ότι τα είχα δει όλα, πονούσα παντού και δεν μπορούσα να διανοηθώ να περάσω το ίδιο μαρτύριο για την επιστροφή.. Επειδή όμως όταν κάνουμε σχέδια κάποιος εκεί πάνω γελάει πληροφορηθήκαμε ότι κανένα λεωφορείο δε θα μας έπαιρνε με τα ποδήλατα και άρα ήμασταν υποχρεωμένοι να γυρίσουμε όπως ήρθαμε.. Ήπια ότι ισοτονικό βρήκα μπροστά μου και ξεκινήσαμε με βαριά καρδιά. Ο φίλος μου δε, βλέποντας με έτσι ήταν έτοιμος για όλα..

Ταμπέλες του ποδηλατόδρομου

Πήραμε αυτή τη φορά τον μέσα δρόμο που περνούσε από πράσινες πεδιάδες, μικρά χωριουδάκια, γεφυρούλες και κουκλίστικα σπιτάκια και κυρίως από ΕΡΗΜΙΕΣ.. ήταν κ ελαφρώς πιο σύντομος και έτσι καταφέραμε σε μόλις 2μιση και κάτι ώρες να βρεθούμε απέναντι από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. (Η επιστροφή ήταν nonstop γιατί κάθε φορά που έκανα να σταματήσω οι κράμπες ήταν πιο έντονες από πριν. ) Εκεί μας περίμενε ένα φανταστικό ferryμόνο για πεζούς και δίκυκλα το οποίο σε περνάει σε μόλις 3 ΛΕΠΤΑ και ΔΩΡΕΑΝ στην απέναντι μεριά κάτι το οποίο μας είχε κοστίζει χρόνο και κόπο στο πήγαινε. Παρά τρίχα γλιτώσαμε τη νύχτα γιατί τόσο έρημα που ήταν νομίζω άμα νύχτωνε κιόλας δε θα μας βρίσκανε ποτέ.

Το ferry!

Όλο το βράδυ έτρεμα ολόκληρη από τις κράμπες, δεν μπορούσα να τεντώσω τα πόδια μου, δεν μπορούσα να κοιμηθώ και κάθε δέκα λεπτά κουνιόμουν ελαφρώς γιατί αλλιώς νόμιζα πως θα μείνω εκεί κοκαλωμένη. Δε θα σχολιάσω που για να πάω στην τουαλέτα κρατούσα τοίχο τοίχο και πήγαινα σκυφτή σαν τον κουασιμόδο ούτε που δυο μέρες μετά ακόμα δεν μπορούσα να κάτσω γιατί πονούσε ο ποπος μου.

Ηθικό δίδαγμα: Πάρτε το τουριστικό λεωφορείο και αφήστε της ποδηλατοδρομίες. (ΕΚΤΟΣ αν είστε επαγγελματίες ποδηλάτες)

Tourist busy road ήταν μόνο 1-2 km γιατί όλοι νοίκιαζαν ποδήλατο από το Marken για να βολτάρουν εκεί τριγύρω και να πάνε μέχρι τον φάρο. Τον φάρο τον οποίο είδα μόνο από μακριά γιατί δεν άντεχα ούτε μέχρι εκεί να πάω.

Η διαδρομή πήγαινε έλα και μαζί με το λάθος στην αρχή μας βγήκε τουλάχιστον 55km….

Παρόλα αυτά τολμώ να πω ότι δεν έχω μετανιώσει την περιπέτεια μου αυτή και όταν το θυμάμαι γελάω πολύ. (Δε θα έλεγα το ίδιο για τον καλό μου ο οποίος όλο το βράδυ μου κρατούσε το χέρι γιατί νόμιζε ότι θα του πάθω τίποτα και με το που ξημέρωσε άρχισε νε τρέχει σε φαρμακείο να βρει μυοχαλαρωτικά και θερμαντικές αλοιφές.)

Αν με ρωτάτε αν θα το ξαναέκανα σας λέω όχι! Εκτός και αν αρχίσω εντατικές καιρό πριν.

Για το γ@@@το της υπόθεσης να σας πω ότι η θέα στην διαδρομή είναι πραγματικά πανέμορφη και σου δίνει μια τρομερή αίσθηση ελευθερίας. Φωτογραφίες από την πολλή ταλαιπωρία δεν βγάλαμε αλλά έχω ένα βίντεο που με έχει βγάλει το αμόρε να παλεύω να κάνω πετάλι και να με παίρνει ο αέρας! Οι εικόνες όμως που έχω στο μυαλό μου θα αργήσουν να σβήσουν!


*Οι φωτογραφίες είναι δυστυχώς από google..

**Αν παρόλα αυτά κάποιος από εσάς είναι αρκετά τρελός για να το κάνει ο ποδηλατόδρομος έχει επαρκή σήμανση και δεν μπορείς με τίποτα να τον χάσεις! Σε αυτά οι Ολλανδοί είναι φανταστικοί. Επίσης είναι πολύ καλή ιδέα το πήγαινε και το γύρνα να είναι απο διαφορετικό δρόμο όπως το κάναμε εμείς. Βλέπεις διαφορετικά πράγματα..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3

First Προηγούμενη 3 of 3

Go to chapter

Go

[happy_dreamer]

Ξυπνήσαμε και χαρωποί πήγαμε να νοικιάσουμε ποδήλατα από το MacBike (δε το συστήνω, λίγο λαμόγια μου φάνηκαν και πολύ ακριβοί σε σχέση με Mike’sBike). Όταν συμπληρώναμε την φόρμα ενοικίασης για τυπικούς λόγους μας ρώτησε που σκοπεύουμε να πάμε. Markenτου λέμε. “Marken? Thetown??” Μας κοίταξε με γουρλωμένα μάτια, γέλασε και το υπογράμμισε στο χαρτί του.. όχι τίποτα άλλο , για να ξέρουν μάλλον που να μας ψάξουν!

Δεν προλάβαμε να κάνουμε 100 μέτρα, κατακλυσμός!! Καθίσαμε κάτω από ένα κτίριο και περιμέναμε υπομονετικά όπως όλοι οι Ολλανδοί να σταματήσει. Όταν σταμάτησε ανεβήκαμε στα ποδήλατα και αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το βόρειο κομμάτι του Άμστερνταμ απ όπου έπρεπε να περάσουμε απέναντι στο Άμστερνταμ Noord.

Στο σημείο αυτό να πω πως ο καλός μου είναι κινητό gps. Και επειδή το να κάνω ποδήλατο ήταν αρκετό για μένα του έδωσα τον ποδηλατικό χάρτη που είχαμε αγοράσει και του ανέθεσα να μας οδηγήσει..

Για όσους δεν έχετε κάνει ποδήλατο μέσα στην πόλη να σας πω πως έχουν τα πράγματα. Δεν είναι καβάλησα και κάνω πετάλι! Πέρα από τα φανάρια και τους δρόμους όπου υπάρχουν μόνο για ποδήλατα χρειάζεσαι χρόνο για να καταλάβεις ότι πχ σε όλα τα μεγάλα κανάλια η δεξιά μεριά κατεβαίνει και η άλλη ανεβαίνει κτλ. Τα πράγμα δυσκολεύει στους πολύ μεγάλους κ κεντρικούς δρόμους που βρίσκονται κοντά στο λιμάνι. Μπορεί να βλέπεις ακριβώς που θέλεις να πας (απέναντι ας πούμε) αλλά να μην βρίσκεις τον τρόπο, δεν είναι όλη οι δρόμοι για ποδήλατα πόσο μάλλον αυτοκινητόδρομοι και γέφυρες..

Εγώ στην ποδηλατική διαδρομή κάτι είχα διαβάσει για ferryboat.. αλλά δεν επέμεινα άφησα το αγόρι να κάνει κουμάντο εξάλλου είναι (συνήθως) μανούλα στους χάρτες. Ε, τι το θέλα?? Πρέπει να φάγαμε τουλάχιστον μια ώρα πέρα δώθε μέχρι να βρούμε γέφυρα για να περάσουμε απέναντι.. Στην μέση της γέφυρας στο σημείο με την μεγαλύτερη κλίση , πριν καν βγούμε από την πόλη ένιωσα τους μυς των ποδιών μου να με καίνε! Αλλά επειδή είμαι κ πολύ εγωίστρια για να το παραδεχτώ ή να κάνω πίσω συνέχισα το πετάλι όπως όπως.. Όταν βγήκαμε στο παραλιακό δρόμο και φτάσαμε στο πρώτο όμορφο χωριουδάκι Dungerdam (2 ώρες αργότερα) κάναμε μια στάση για μια μπύρα και μια ζεστή σούπα.

 

[happy_dreamer]

Όταν ανέβηκα ξανά στο ποδήλατο ήδη πονούσαν τα πάντα.. Συνεχίσαμε παραλιακά περνώντας από πανέμορφα τοπία που ποδηλατούσες σε μια στενή λωρίδα γης που αριστερά και δεξιά της είχε μόνο θάλασσα και γλάρους.

Η διαδρομή

Και φύσαγε, λυσσομανούσε, σε έπαιρνε ο αέρας .. έκανα πεταλιές μπροστά και πήγαινα πίσω! Αρχίσαμε να βλέπουμε το Marken και ήταν σα να πέρασαν αιώνες.. Δεν λέγαμε να το φτάσουμε! Τι πόνος… σε γοφούς, γλουτούς, κοιλιακούς, μέση, πλάτη, αυχένα… τι κράμπες.. δε μπορώ να σας το περιγράψω..!! Νομίζω ότι μας πήρε 4 ώρες να φτάσουμε.. Δέκα χρόνια αργότερα (όπως αισθάνθηκα εγώ τον χρόνο) έπινα εσπρέσο στο κωλο-ψαροχώρι (μετά συγχωρήσεως).

Ωραίο το χωριό, δε λέω γραφικό αλλά και το πρώτο που είχαμε περάσει όμορφο ήταν κ αυτό. Τέλος πάντως, ήπιαμε τον ριμαδοκαφέ, λιαστήκαμε, φάγαμε και Poffertjes (μικρά στρογγυλά ολλανδικά pancakesμε topping άχνη ή μερέντα – σκέτη κόλαση) και αρχίσαμε να ψάχνουμε τρόπο να γυρίσουμε..

Marken

Poffertjes

Εννοείται ότι τα είχα δει όλα, πονούσα παντού και δεν μπορούσα να διανοηθώ να περάσω το ίδιο μαρτύριο για την επιστροφή.. Επειδή όμως όταν κάνουμε σχέδια κάποιος εκεί πάνω γελάει πληροφορηθήκαμε ότι κανένα λεωφορείο δε θα μας έπαιρνε με τα ποδήλατα και άρα ήμασταν υποχρεωμένοι να γυρίσουμε όπως ήρθαμε.. Ήπια ότι ισοτονικό βρήκα μπροστά μου και ξεκινήσαμε με βαριά καρδιά. Ο φίλος μου δε, βλέποντας με έτσι ήταν έτοιμος για όλα..

Ταμπέλες του ποδηλατόδρομου

Πήραμε αυτή τη φορά τον μέσα δρόμο που περνούσε από πράσινες πεδιάδες, μικρά χωριουδάκια, γεφυρούλες και κουκλίστικα σπιτάκια και κυρίως από ΕΡΗΜΙΕΣ.. ήταν κ ελαφρώς πιο σύντομος και έτσι καταφέραμε σε μόλις 2μιση και κάτι ώρες να βρεθούμε απέναντι από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό. (Η επιστροφή ήταν nonstop γιατί κάθε φορά που έκανα να σταματήσω οι κράμπες ήταν πιο έντονες από πριν. ) Εκεί μας περίμενε ένα φανταστικό ferryμόνο για πεζούς και δίκυκλα το οποίο σε περνάει σε μόλις 3 ΛΕΠΤΑ και ΔΩΡΕΑΝ στην απέναντι μεριά κάτι το οποίο μας είχε κοστίζει χρόνο και κόπο στο πήγαινε. Παρά τρίχα γλιτώσαμε τη νύχτα γιατί τόσο έρημα που ήταν νομίζω άμα νύχτωνε κιόλας δε θα μας βρίσκανε ποτέ.

Το ferry!

Όλο το βράδυ έτρεμα ολόκληρη από τις κράμπες, δεν μπορούσα να τεντώσω τα πόδια μου, δεν μπορούσα να κοιμηθώ και κάθε δέκα λεπτά κουνιόμουν ελαφρώς γιατί αλλιώς νόμιζα πως θα μείνω εκεί κοκαλωμένη. Δε θα σχολιάσω που για να πάω στην τουαλέτα κρατούσα τοίχο τοίχο και πήγαινα σκυφτή σαν τον κουασιμόδο ούτε που δυο μέρες μετά ακόμα δεν μπορούσα να κάτσω γιατί πονούσε ο ποπος μου.

Ηθικό δίδαγμα: Πάρτε το τουριστικό λεωφορείο και αφήστε της ποδηλατοδρομίες. (ΕΚΤΟΣ αν είστε επαγγελματίες ποδηλάτες)

Tourist busy road ήταν μόνο 1-2 km γιατί όλοι νοίκιαζαν ποδήλατο από το Marken για να βολτάρουν εκεί τριγύρω και να πάνε μέχρι τον φάρο. Τον φάρο τον οποίο είδα μόνο από μακριά γιατί δεν άντεχα ούτε μέχρι εκεί να πάω.

Η διαδρομή πήγαινε έλα και μαζί με το λάθος στην αρχή μας βγήκε τουλάχιστον 55km….

Παρόλα αυτά τολμώ να πω ότι δεν έχω μετανιώσει την περιπέτεια μου αυτή και όταν το θυμάμαι γελάω πολύ. (Δε θα έλεγα το ίδιο για τον καλό μου ο οποίος όλο το βράδυ μου κρατούσε το χέρι γιατί νόμιζε ότι θα του πάθω τίποτα και με το που ξημέρωσε άρχισε νε τρέχει σε φαρμακείο να βρει μυοχαλαρωτικά και θερμαντικές αλοιφές.)

Αν με ρωτάτε αν θα το ξαναέκανα σας λέω όχι! Εκτός και αν αρχίσω εντατικές καιρό πριν.

Για το γ@@@το της υπόθεσης να σας πω ότι η θέα στην διαδρομή είναι πραγματικά πανέμορφη και σου δίνει μια τρομερή αίσθηση ελευθερίας. Φωτογραφίες από την πολλή ταλαιπωρία δεν βγάλαμε αλλά έχω ένα βίντεο που με έχει βγάλει το αμόρε να παλεύω να κάνω πετάλι και να με παίρνει ο αέρας! Οι εικόνες όμως που έχω στο μυαλό μου θα αργήσουν να σβήσουν!


*Οι φωτογραφίες είναι δυστυχώς από google..

**Αν παρόλα αυτά κάποιος από εσάς είναι αρκετά τρελός για να το κάνει ο ποδηλατόδρομος έχει επαρκή σήμανση και δεν μπορείς με τίποτα να τον χάσεις! Σε αυτά οι Ολλανδοί είναι φανταστικοί. Επίσης είναι πολύ καλή ιδέα το πήγαινε και το γύρνα να είναι απο διαφορετικό δρόμο όπως το κάναμε εμείς. Βλέπεις διαφορετικά πράγματα..

 

[getxowoman]

Ποδηλατοδιαδρομη και Ολλανδια τελεια! Απλα σου βγαζω το καπελο γιατι εκανες μεσα στο Αμστερνταμ ποδηλατο! Εγω κανω σε καθημερινη βαση ποδηλατο αλλα σε μια μικρη πολη και στην υπαιθρο. Μεσα στο Αμστερνταμ προτιμω τα ποδαρακια μου!

Το φετινο καθολικο πασχα το περασαμε στην Ολλανδια. Καναμε την εξης διαδρομη με ποδηλατο: Ilpendam - Monnickendam - Marken - με ferry περασαμε Volendam - Edam - Ilpendam. Τα χλμ δεν ηταν πολλα, νομιζω καναμε γυρω στα 34χλμ ολη την μερα με το ποδηλατο. Αλλα ναι εχει παντου πινακιδες με χλμ και ειδικα το κομματι Monnickendam - Marken το λατρεψα! Απλα μη ξεχασατε να βαλετε αντιηλιακο!

 

[happy_dreamer]

Α μάλιστα !! Καλή είσαι κ εσύ!! Τέλεια διαδρομή.. Το λες σα να έκανες λίγα χιλιόμετρα.. Αλλά για να πω την αλήθεια η αρχή ήταν που με κούρασε κ μένα, τα χλμ μέσα στην πόλη.
Πάντως, στο επόμενο μου ταξίδι στο Άμστερνταμ νοίκιασα πάλι ποδήλατο και εξοικιώθηκα τόσο πολύ με την οδήγηση μέσα στην πόλη που στο τέλος βάραγα κουδουνάκι σε Ολλανδούς κ τουρίστες για να περάσω.. Στην αρχή πάντως είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και το περπάτημα!! Πόσες φόρες με έβρισαν στα ολλανδικά κ πήγαν να με πατήσουν φουριόζοι ποδηλάτες επειδή περπατούσα σεινάμενη κουνάμενη στον ποδηλατόδρομο!!...

 

[karfitsa]

@happy_dreamer πολυ ευχαριστηθηκα την ιστορια σου...εσυ μπορει να ποναγες,εμενα,ομως με εκανες να γελασω ....παντως,γραφεις πολυ ωραια....θα μας πεις και για το υπολοιπο ταξιδι σου;

 

[chris7]

1. Παρόλα αυτά τολμώ να πω ότι δεν έχω μετανιώσει την περιπέτεια μου αυτή και όταν το θυμάμαι γελάω πολύ.

2. Έχω ένα βίντεο που με έχει βγάλει το αμόρε να παλεύω να κάνω πετάλι και να με παίρνει ο αέρας! Οι εικόνες όμως που έχω στο μυαλό μου θα αργήσουν να σβήσουν!

1. Εγώ να δεις γέλιο που έριξα με την υπέροχη ιστορία σου.

2. Το βίντεο θα μπορούσα με να το δούμε κι εμείς;

 

[happy_dreamer]

Σας ευχαριστώ πολύ! Τα έγραψα όπως ακριβώς τα ένιωθα τότε

@karfitsa θέλω καιρό να γράψω για όλο το ταξίδι αλλά δεν ξέρω από που να το πρωτοπιάσω!! Κ επίσης αν εξαιρέσεις αυτό το σκηνικό με το ποδήλατο όλα τα άλλα ήταν τόσο οργανωμένα που δεν έγινε τίποτα απρόοπτο .. Φοβάμαι μην γίνει μια βαρετή τεράστια ιστορία, γι αυτό και το αναβάλλω!!

@chris7 χαίρομαι πολύ που γελάσατε αλλά αυτή την μέγιστη ξεφτίλα του βίντεο θα επιλέξω να την υποστώ μόνο στον στενό οικογενειακό και φιλικό μου κύκλο ! Κρίμα είναι τόσο νέο μέλος να στιγματιστώ από το φόρουμ ότι κάνω ποδήλατο σαν πιγκουινάκι γέρνοντας αριστερά δεξία για να πάρω ώθηση

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη