Ιταλία Dolomites - Val Gardena Christmas 2013-2014

[jimakos]

Ancona - Ortisei

Το ταξίδι από την Ανκόνα προς τους Δολομίτες δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον κυρίως όταν αυτό γίνεται νύχτα.
Το καράβι έπιασε στο λιμάνι της Ανκόνα στις 4:00 το απόγευμα ώρα Ιταλίας μετά από 15 ώρες ανιαρού σχετικά ταξιδίου. Μέχρι να κατεβούμε στο τελευταίο αμπάρι του πλοίου όπου και είχαμε βάλει το αυτοκίνητο και να περιμένουμε να ξεφορτώσει όλες τις νταλίκες που ήταν έναν όροφο πάνω από μας, πέρασε σχεδόν μια ώρα όπου με το ζόρι μπορούσες να πάρεις αναπνοή γιατί οι έξυπνοι οδηγοί έπρεπε να περιμένουν με τις μηχανές ανοιχτές…
Αφού πήγε σχεδόν πέντε και είχε σουρουπώσει για τα καλά και αφού περάσαμε από τον τυπικό τσεκ των καραμπινιέρι και διαπίστωσαν ότι δεν κουβαλάμε κάποιον λαθρομετανάστη στο πορτμπαγκάζ, ξεκινήσαμε επιτέλους για την μυθική Val Gardena.
Θερμοκρασία περίπου στους 15 βαθμούς (ασυνήθιστο για την εποχή), αν και ξέραμε πως μετά από 300 χλμ, από την λίμνη garda δηλαδή και μετά, θα είχαμε πολύ βροχή, που από τα 1200 μέτρα και πάνω όμως θα μας έδινε το πολυπόθητο χιόνι που τόσο λαχταρούσαμε άλλα μέχρι και την σημερινή μέρα δεν μας έκανε το χατίρι να το ρίξει!
Απαραίτητη στάση μετά από 150 περίπου χλμ, λίγο έξω από την Μπολόνια για ανεφοδιασμό και τον απαραίτητο ιταλικό caputsino με μόλις 1,5 ευρώ και συνεχίζουμε βόρια.
Από την λίμνη Garda και πάνω όντως… κατακλυσμός, βροχή που μας ανάγκασε να μειώσουμε την ταχύτητα μας στα 100χλμ μέχρι περίπου λίγο πριν το Bolzano.
Αφήνουμε πίσω μας την Auto strata καταβάλλοντας και τον οβολόν μας, κάπου στα 32 ευρώ αν θυμάμαι καλά και πιάνουμε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στην Val Gardena.
Είμαστε περίπου στα 1000 μέτρα υψόμετρο και το χιόνι δεν έχει εμφανιστεί ακόμη και η βροχή έχει μειωθεί αρκετά, ενώ η θερμοκρασία είναι περίπου στους 7 βαθμούς κελσίου.
Ενώ έχουν μείνει ακόμη 20 χλμ και πλέον έχουμε αρχίσει να ανεβαίνουμε τις κλειστές στροφές πριν το Ortisei βλέπω δειλά δειλά την πρώτη νιφάδα να κάνει την εμφάνιση της και αμέσως μια ανακούφιση με κυριεύει… (τι να σου κάνει όμως μια νιφάδα??? )
Φτάνοντας στο χωριό κατά τις 11:30 το βράδυ κουρασμένοι και ταυτόχρονα απογοητευμένοι γιατί περιμέναμε να μας υποδεχτεί στα λευκά, κάτι που όμως δεν συνέβη, μας καλωσόρισαν τα παγωμένα φωτεινά σιντριβάνια, θέαμα αρκετά επιβλητικό. Στους δρόμους δεν υπήρχε ψυχή. Χριστούγεννα οι ευρωπαίοι συνηθίζουν να τα περνάνε οικογενειακώς, οπότε αρκεστήκαμε, μιας και η ώρα ήταν περασμένη, να πάμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει μέσω του www.dolomitisuperski.com με κριτήριο καθαρά και μόνο την τιμή ώστε να κρατηθεί το budget χαμηλά. Έψαξα κάτι οικονομικό και το hotel Garni Templa ήταν το πιο οικονομικό που είχε διαθέσιμο δωμάτιο την περίοδο των Χριστουγέννων στην ευρύτερη περιοχή. 72 ευρώ το βράδυ με πρωινό. Δυσκολευτήκαμε λίγο να το βρούμε αλλά τα καταφέραμε με την βοήθεια κάποιου φιλόξενου ξενοδόχου που αγγαρέψαμε καθώς ψάχναμε.
Να επιστήσω την προσοχή στους ενδιαφερόμενους καθώς πολλά από τα δωμάτια της περιοχής (πλην των οργανωμένων ξενοδοχειακών μονάδων) ανήκουν σε μόνιμους κατοίκους οι όποιοι είναι κυρίως ηλικιωμένοι και μιλούν μόνο ιταλικά και γερμανικά (λόγο του ότι η περιοχή παλαιότερα ανήκε στη Αυστροουγγαρία), αυτός ήταν και ο λόγος που και εμείς παιδευτήκαμε λιγάκι, γιατί πήραμε τηλέφωνο στο ξενοδοχείο μας και δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε ώστε να μας εξηγήσουν που ακριβώς είναι.
Με το που φτάσαμε λοιπόν στο parking του ξενοδοχείου μας και αρχίσαμε να ξεφορτώνουμε τις βαλίτσες μας, άρχισε να πυκνώνει και η χιονόπτωση. To snowforcast για την επόμενη μέρα (26/12) έδινε πυκνή χιονόπτωση με 50 πόντους φρέσκο χιόνι και της 2 επόμενες ήλιο και άπνοια….! (ΚΟΛΟΦΑΡΔΙΑ Ε?)
Ταχτοποιηθήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο και πέσαμε γρήγορα για ύπνο μιας και ήμασταν και αρκετά κουρασμένοι από το όλο ταξίδι και δεύτερον γιατί το ξυπνητήρι έλεγε ότι είχαμε μόνον 6 ώρες ύπνου για να είμαστε στις 9 στην βάση του lift Seceda!
Είχαμε τρεις μέρες για σκι και έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο
Το πρόγραμμα έλεγε πως την πρώτη μέρα θα κάνουμε και τις πρώτες για φέτος κατεβασιές στις πιστές της Val Gardena και πιο συγκεκριμένα στις πίστες του Ortisei και τις San Cristina με αφετηρία το lift Seceda. Τη δεύτερη μέρα με το αυτοκίνητο μέχρι Selva (περίπου στα 20 λεπτά) και από κει τον γυρο της θρυλικής Sella Ronda και την τρίτη μέρα πάλι με το αυτοκίνητο μέχρι την Arabba (κάπου στην 1 ώρα και κάτι) ώστε να γευτούμε και τις πίστες της Marmolada, της ψιλότερης κορυφής των Δολομιτών. Αποδείχτηκε βέβαια εκ των υστέρων πως τα προγράμματα είναι για να χαλάνε… αλλά αυτό θα το αναφέρω λεπτομερώς παρακάτω.
Η αλήθεια είναι πως ήμουν αρκετά κουρασμένος αλλά είχα τέτοια προσμονή και λαχτάρα που με το ζόρι μπόρεσα να κοιμηθώ… Άσε που απτο παράθυρο όσο περνούσε η ώρα σιγά σιγά άρχισαν επιτέλους όλα να ασπρίζουν, κάτι που μεγάλωνε και τον ενθουσιασμό αλλά και την λαχτάρα για το τι θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες!

.........Συνεχιζεται...!!!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[ggonholidays]

Περιμένω τη συνέχεια μιας και ελπίζω και σε καμια χιονισμένη φώτο.

 

[makisg]

και εγώ.

 

[jimakos]

Εχω πολλες φωτο και θα τις σηκωσω παρακατω.
Δωστε μου λιγο χρονο μονο...

 

[chris7]

Θαυμάσιο ταξίδι. Είχα δει την περιοχή των Δολομιτών από την πλευρά της Αυστρίας (καλοκαίρι)πηγαίνοντας προς Kitzbuhel και ήταν πολύ εντυπωσιακό βουνό. Δεν έχω πάει να το δω από κοντά αλλά πολύ θα το ήθελα. Προς το παρόν θα αρκεστώ να το "δω" από την ιστορία σου. Περιμένω, λοιπόν, να το δω σύντομα με πολλές χιονισμένες φωτογραφίες.

 

[jimakos]

Καλησπέρα και πάλι από μένα!

Οι μέρες περωούσαν βασανιστικά αργά και με αρκετό άγχος γιατί ο καιρός έδειχνε πως δεν ήθελε να μας κάνει το χατίρι αλλααααα τελικά μετά από πολλές προσευχές φαίνετε πως δεν θα μείνουμε με το παράπονο, μιας που το snowforecast υπόσχονταν 30 πόντους φρέσκο χιονάκι τετάρτη και πέμπτη στην Val Gardena και γενικά στην ευρύτερη περιοχή των άλπεων.

Τρίτη 24/12/2013 και το καράβι ετοιμο για αναχωρηση από Ηγουμενίτσα στις 23:30!
Το αυτοκίνητο έτοιμο και αυτο με τα απαραίτητα έγραφα, τις αλυσίδες, τα χιονολάστιχα και μετά από service με καινούριο παραφλού και αντιπαγοτικό στους υαλοκαθαριστήρες και φορτωμένο με τα φρεσκοκερομένα σκι μας, δεν βλέπει την ώρα και την στιγμή να μας μεταφέρει στα βουνά τις βόριας Ιταλίας!
Το καράβι φτάνει στην Ancona στις 15:00 και μετά από δεκαπέντε ώρες ξεκούρασης θα είμαστε έτοιμοι να διανύσουμε τα 530 χλμ μέχρι το Ortisei της κοιλάδας της Val Gardena των Δολομιτών!

 

[jimakos]

Ancona - Ortisei

Το ταξίδι από την Ανκόνα προς τους Δολομίτες δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον κυρίως όταν αυτό γίνεται νύχτα.
Το καράβι έπιασε στο λιμάνι της Ανκόνα στις 4:00 το απόγευμα ώρα Ιταλίας μετά από 15 ώρες ανιαρού σχετικά ταξιδίου. Μέχρι να κατεβούμε στο τελευταίο αμπάρι του πλοίου όπου και είχαμε βάλει το αυτοκίνητο και να περιμένουμε να ξεφορτώσει όλες τις νταλίκες που ήταν έναν όροφο πάνω από μας, πέρασε σχεδόν μια ώρα όπου με το ζόρι μπορούσες να πάρεις αναπνοή γιατί οι έξυπνοι οδηγοί έπρεπε να περιμένουν με τις μηχανές ανοιχτές…
Αφού πήγε σχεδόν πέντε και είχε σουρουπώσει για τα καλά και αφού περάσαμε από τον τυπικό τσεκ των καραμπινιέρι και διαπίστωσαν ότι δεν κουβαλάμε κάποιον λαθρομετανάστη στο πορτμπαγκάζ, ξεκινήσαμε επιτέλους για την μυθική Val Gardena.
Θερμοκρασία περίπου στους 15 βαθμούς (ασυνήθιστο για την εποχή), αν και ξέραμε πως μετά από 300 χλμ, από την λίμνη garda δηλαδή και μετά, θα είχαμε πολύ βροχή, που από τα 1200 μέτρα και πάνω όμως θα μας έδινε το πολυπόθητο χιόνι που τόσο λαχταρούσαμε άλλα μέχρι και την σημερινή μέρα δεν μας έκανε το χατίρι να το ρίξει!
Απαραίτητη στάση μετά από 150 περίπου χλμ, λίγο έξω από την Μπολόνια για ανεφοδιασμό και τον απαραίτητο ιταλικό caputsino με μόλις 1,5 ευρώ και συνεχίζουμε βόρια.
Από την λίμνη Garda και πάνω όντως… κατακλυσμός, βροχή που μας ανάγκασε να μειώσουμε την ταχύτητα μας στα 100χλμ μέχρι περίπου λίγο πριν το Bolzano.
Αφήνουμε πίσω μας την Auto strata καταβάλλοντας και τον οβολόν μας, κάπου στα 32 ευρώ αν θυμάμαι καλά και πιάνουμε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στην Val Gardena.
Είμαστε περίπου στα 1000 μέτρα υψόμετρο και το χιόνι δεν έχει εμφανιστεί ακόμη και η βροχή έχει μειωθεί αρκετά, ενώ η θερμοκρασία είναι περίπου στους 7 βαθμούς κελσίου.
Ενώ έχουν μείνει ακόμη 20 χλμ και πλέον έχουμε αρχίσει να ανεβαίνουμε τις κλειστές στροφές πριν το Ortisei βλέπω δειλά δειλά την πρώτη νιφάδα να κάνει την εμφάνιση της και αμέσως μια ανακούφιση με κυριεύει… (τι να σου κάνει όμως μια νιφάδα??? )
Φτάνοντας στο χωριό κατά τις 11:30 το βράδυ κουρασμένοι και ταυτόχρονα απογοητευμένοι γιατί περιμέναμε να μας υποδεχτεί στα λευκά, κάτι που όμως δεν συνέβη, μας καλωσόρισαν τα παγωμένα φωτεινά σιντριβάνια, θέαμα αρκετά επιβλητικό. Στους δρόμους δεν υπήρχε ψυχή. Χριστούγεννα οι ευρωπαίοι συνηθίζουν να τα περνάνε οικογενειακώς, οπότε αρκεστήκαμε, μιας και η ώρα ήταν περασμένη, να πάμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει μέσω του www.dolomitisuperski.com με κριτήριο καθαρά και μόνο την τιμή ώστε να κρατηθεί το budget χαμηλά. Έψαξα κάτι οικονομικό και το hotel Garni Templa ήταν το πιο οικονομικό που είχε διαθέσιμο δωμάτιο την περίοδο των Χριστουγέννων στην ευρύτερη περιοχή. 72 ευρώ το βράδυ με πρωινό. Δυσκολευτήκαμε λίγο να το βρούμε αλλά τα καταφέραμε με την βοήθεια κάποιου φιλόξενου ξενοδόχου που αγγαρέψαμε καθώς ψάχναμε.
Να επιστήσω την προσοχή στους ενδιαφερόμενους καθώς πολλά από τα δωμάτια της περιοχής (πλην των οργανωμένων ξενοδοχειακών μονάδων) ανήκουν σε μόνιμους κατοίκους οι όποιοι είναι κυρίως ηλικιωμένοι και μιλούν μόνο ιταλικά και γερμανικά (λόγο του ότι η περιοχή παλαιότερα ανήκε στη Αυστροουγγαρία), αυτός ήταν και ο λόγος που και εμείς παιδευτήκαμε λιγάκι, γιατί πήραμε τηλέφωνο στο ξενοδοχείο μας και δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε ώστε να μας εξηγήσουν που ακριβώς είναι.
Με το που φτάσαμε λοιπόν στο parking του ξενοδοχείου μας και αρχίσαμε να ξεφορτώνουμε τις βαλίτσες μας, άρχισε να πυκνώνει και η χιονόπτωση. To snowforcast για την επόμενη μέρα (26/12) έδινε πυκνή χιονόπτωση με 50 πόντους φρέσκο χιόνι και της 2 επόμενες ήλιο και άπνοια….! (ΚΟΛΟΦΑΡΔΙΑ Ε?)
Ταχτοποιηθήκαμε λοιπόν στο δωμάτιο και πέσαμε γρήγορα για ύπνο μιας και ήμασταν και αρκετά κουρασμένοι από το όλο ταξίδι και δεύτερον γιατί το ξυπνητήρι έλεγε ότι είχαμε μόνον 6 ώρες ύπνου για να είμαστε στις 9 στην βάση του lift Seceda!
Είχαμε τρεις μέρες για σκι και έπρεπε να το εκμεταλλευτούμε στο έπακρο
Το πρόγραμμα έλεγε πως την πρώτη μέρα θα κάνουμε και τις πρώτες για φέτος κατεβασιές στις πιστές της Val Gardena και πιο συγκεκριμένα στις πίστες του Ortisei και τις San Cristina με αφετηρία το lift Seceda. Τη δεύτερη μέρα με το αυτοκίνητο μέχρι Selva (περίπου στα 20 λεπτά) και από κει τον γυρο της θρυλικής Sella Ronda και την τρίτη μέρα πάλι με το αυτοκίνητο μέχρι την Arabba (κάπου στην 1 ώρα και κάτι) ώστε να γευτούμε και τις πίστες της Marmolada, της ψιλότερης κορυφής των Δολομιτών. Αποδείχτηκε βέβαια εκ των υστέρων πως τα προγράμματα είναι για να χαλάνε… αλλά αυτό θα το αναφέρω λεπτομερώς παρακάτω.
Η αλήθεια είναι πως ήμουν αρκετά κουρασμένος αλλά είχα τέτοια προσμονή και λαχτάρα που με το ζόρι μπόρεσα να κοιμηθώ… Άσε που απτο παράθυρο όσο περνούσε η ώρα σιγά σιγά άρχισαν επιτέλους όλα να ασπρίζουν, κάτι που μεγάλωνε και τον ενθουσιασμό αλλά και την λαχτάρα για το τι θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες!

.........Συνεχιζεται...!!!

 

[chris7]

Χιονισμένοι Δολομίτες. Τέλεια !!!!!!!!!!!!
Φωτογραφίες δεν βλέπω και ανησυχώ.

 

[jimakos]

Στο επομενο post θα σηκωσω και φωτος!

 

[makisg]

περιμένω και εγώ με αγωνία.

 

[jimakos]

ΣΚΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΜΙΤΕΣ – ΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ

Val Gardena

Με το πρώτο άνοιγμα των ματιών στις 7:30 το βλέμμα έπεσε απευθείας στο παράθυρο. Όλα άσπρα και στο αυτοκίνητο τουλάχιστον 60 πόντους χιόνι.

Απ ότι φαίνεται όλη την νύχτα δεν σταμάτησε να χιονίζει κάτι που συνεχίστηκε και όλη την σημερινή μέρα!
Το πρωινό του ξενοδοχείου πολύ φτωχό αλλά η ελληνίδα μάνα για άλλη μια φορά ξελάσπωσε την κατάσταση μιας που τα τυροπιτάκια και τα λουκανικοπιτάκια που έπρεπε να πάρουμε μαζί μας μήπως και μας συμβεί κάτι στον δρόμο κάναν την δουλειά τους όχι μόνο ως συμπλήρωμα στο πρωινό αλλά και κατά την διάρκεια της επόμενης μέρας.
Το επόμενο ερώτημα ήταν αν θα έπρεπε να πάμε στην βάση της Seceda με το αυτοκίνητο και να παρκάρουμε στο Parking ή αν θα ήταν καλύτερα να πάρουμε το λεωφορείο μιας που και ο δρόμος είχε πάρα πολύ χιόνι και θέλαμε να είμαστε κάπως πιο ξέγνοιαστοι.

Το Ski bus περνούσε ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο μας ανά μισή ώρα και μετά από 5 στάσεις σε άφηνε στην βάση του lift με κόστος 3€ το άτομο για όλη την μέρα.
Στις 9:00 ακριβώς βγάζαμε το ski pass για την Val Gardena από το αυτόματο μηχάνημα που μας στοίχησε 48€ το άτομο και επιβιβαστήκαμε στο lift για την κορυφή Seceda στα 2518 μέτρα.
Ο καιρός δεν ήταν με το μέρος μας την σημερινή μέρα μιας και έριχνε πολύ χιόνι και σε αρκετά σημεία είχε ομίχλη και στην κορυφή αρκετό αέρα.
Παρολαυτά ήταν τέτοια η δίψα μας που πέσαμε με τα μούτρα στις πούδρες που δεν τις χόρταινες με τίποτα…!

Κατεβήκαμε στην αρχή την πίστα 8 όπου μας οδήγησε στην 12 και μετά στην 14 όπου αντιληφτήκαμε χωρίς να το καταλάβουμε πως πλέον βρισκόμασταν στην St. Cristina, δηλαδή το διπλανό χωριό που με το αυτοκίνητο απέχει περίπου 5 klm από το Ortisei.

Χρησιμοποιήσαμε για μερικές φορές ακόμα το lift Col Raiser και στην συνέχεια πήραμε το υπόγειο τρένο που σε περνάει από την μια πλευρά του χωριού στην άλλη (καλαααα ε, οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά) ώστε να κάνεις σκι και στην άλλη πλευρά του βουνού που είναι και οι πιστές που σε συνδέουν με το επόμενο χωριό, την Selva, άρα και την Sella Ronda!!!

Το lift 17 και την συνέχεια το lift 18 μας οδήγησε στην κορυφή Ciampioni στα 2254 μέτρα. Όπως προανέφερα οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές διότι οι πίστες ήταν σχεδόν απάτητες από το πολύ χιόνι που δεν σταμάτησε να πέφτει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνουμε και εμείς μούσκεμα σε σημείο που πότισαν ακόμη και τα γάντια… (μούφα το GoreTex…)
Η στάση σε ένα από τα σαλέ της St. Cristina φάνταζε απαραίτητη για να πάρουμε δυνάμεις και να στεγνώσουμε. Εκεί δοκίμασα και την καλύτερη σοκολάτα ρόφημα που έχω πιει ως τώρα στην ζωή μου!

Αφού ξεκουραστήκαμε και η ώρα είχε πάει ήδη 1 το μεσημέρι, πήραμε την απόφαση να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής προς τις πίστες που σε κατεβάζουν στο Ortisei. Ξανά λοιπόν στο υπόγειο τρένο και μετά στο lift Col Raiser ώστε να φτάσουμε στην Secada. Αμμμμ εσύ είσαι που το λες??? Τα τελευταία καρεκλάκια 8 και 81 που σε οδηγούν στην κορυφή είχαν κλείσει λόγω αέρα… Η επιλογή μόνο μια, κατεβαίνουμε με τα σκι μέχρι το χωριό και μετά με το ski bus πίσω στο Ortisei.

Έτσι και έγινε. Το ski bus μας οδήγησε πίσω στο ξενοδοχείο μας εξουθενωμένους και παγωμένους λόγο του ότι τα ρούχα μας και τα γάντια μας δεν είχαν προλάβει να στεγνώσουν στο σαλέ.
Ευτυχώς μια δύσκολη μέρα με πολύ ενθουσιασμό αλλά και ακραίες καιρικές συνθήκες είχε αίσιο τέλος με την μόνη αναποδιά, τα κλειστά lift να την ξεπερνάμε σχετικά εύκολα.
Μετά από ένα ζεστό μπάνιο και λίγες ώρες χαλάρωσης σειρά είχε μια βόλτα για στο κατάλευκο Ortisei. Καθαρίσαμε το χιόνι από το αυτοκίνητο, βάλαμε και αλυσίδες και εύκολα σε 10 λεπτά ήμασταν στο κέντρο του χωριού όπου μας μάγεψε η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και το πολύ καλό φαί που δοκιμάσαμε σε ένα υπόγειο παραδοσιακό εστιατόριο με ξυλόφουρνο και σπιτική πίτσα!

Γεμάτοι από εικόνες και από μια μέρα που τα είχε όλα, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ύπνο γιατί η επόμενη μέρα αναμενόταν να είναι ακόμη πιο συναρπαστική μιας που το snowforcast έδινε άπνοια και ηλιοφάνεια, και το πρόγραμμα έλεγε πως θα κάναμε τον γύρο της Sella Ronda, της διαδρομής δηλαδή που διασχίζει τις τέσσερις κοιλάδες
(Val Gardena & Alpe di Siusi – Alta Badia – Arraba & Marmolada – Val di Fassa & Carezza)
που περιστοιχίζουν το βουνό Sella!

.........Συνεχιζεται...!!!

 

[jimakos]

Νταξι νταξι ξερω, αργησα λιγακι.....
Sorry, το καλο πραγμα αργει να γινει.
Υποσχομαι πως η συνεχεια θα ειναι αμεση!!!!