Πολύ ωραίο το διημεράκι σας pattyyy. Η ορεινή Ναυπακτία είναι ένας από τους άμεσους επόμενους προορισμούς μου πλέον, αφού εκτός από τις γνώμες φίλων που την έχουν επισκεφτεί ήρθε και η δική σου υπέροχη περιγραφή να με παρακινήσει ακόμα περισσότερο! Φιδίσιοι δρόμοι, ήσυχα χωριά, λίμνη, δάση, βουνό είναι ο τέλειος συνδυασμός... Πάντα τέτοια!
Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ!
KLEOPATRA η πορτοκαλόπιτα δροσερή και σιροπιαστή...Κόλαση!!!
kapetanore(στη) νομίζω πως μια επίσκεψη στην Άνω Χώρα επιβάλλεται. Η φύση είναι μαγευτική...Άλλωστε η κορυφή Τσεκούρα σε περιμένει (μάλλον βέβαια μετά τους Δολομίτες θα σου φανεί ένα απλό λοφάκι!).
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία! Πράγματι η ελληνική επαρχία κρύβει πολλές ομορφιές. Ειδικά το φθινόπωρο τα τοπία είναι υπέροχα - ό,τι πρέπει για περιπάτους στα δάση και εξερευνήση μικρών χωριών!
Patty, ακολούθησα και εγώ τα βήματα σου την πρωτομαγιά. Ητανε κάτι που το ήθελα απο καιρό αλλά το άφηνα συνεχώς για <την άλλη φορά μωρέ!>...
Πραγματικά άξιζε!
Υπέροχη όπως πάντα η Ναυπακτος, πανέμορφη αυτή την εποχή η διαδρομή και η Ανω Χώρα οπου διανυκτερεύσαμε.
Δυστυχώς την πρώτη ημέρα, πηγαινοντας για το μοναστηρι της Αμπελακιώτισσας, που βρίσκεται περίπου 15 χ/μ από την Ανω χώρα, εκ των οποίων τα 5-6 χ/μ, επικίνδυνη διαδρομή με συνεχείς κατολισθήσεις από μικρές και μεγάλες πέτρες, σε μιά στροφή <πέτυχα> μία απ΄αυτές και σκιστηκε το εμπρός ελαστικό, με αποτέλεσμα, ελλείψει ρεζέρβας, να περιορίσουμε τις εκδρομούλες στα γύρω χωριά!
Η επίσκεψη στο Μοναστήρι όμως μας αποζημίωσε. Ο καλόγερος εκεί είναι μορφή! Το μοναστηρι είναι του 1455 και φυλάσσονται εκεί η εικόνα της Παναγίας της Αμπελακιώτισσας και οστά του Αγίου Πολυκάρπου.
Διαμονή στο Αλθαία και φαγητό στο Πατούχα! Και απο τα δύο ευχαριστημένος.