renata
Member
- Μηνύματα
- 5.544
- Likes
- 1.972
- Επόμενο Ταξίδι
- μαλαισία
Οι πόλεις του Lombok μοιάζουν με όλες εκείνες της Ινδονησίας.
Υπάρχουν μεγάλοι δρόμοι σαν κεντρικές αρτηρίες αλλά κατα τ άλλα επικρατεί τέτοια οικοδομική αναρχία που ακόμα και με χάρτη η σύγχυση είναι τεράστια!
Eνα παράδειγμα.
Tην κεντρικότερη αγορά της πρωτεύουσας Mataram που λέγεται sveta ουδέποτε την εντοπίσαμε παρ-όλες τις προσπάθειες! επίσης το παλάτι mayura μετά απο πολύωρη αναζήτηση το εντοπίσαμε αλλά στο τέλος βρεθήκαμε σε ένα κολυμβητήριο..ρωτήσαμε εκεί μας έδειξαν απέναντι κάπου,προσπαθήσαμε ξανά και μάλιστα υπό βροχή αλλά μάταιες οι προσπάθειες..κάναμε και χωρίς Mayura!!!
Στο Lombok παντού σχεδόν κυκλοφορούν τα συμπαθέστατα γαϊδουράκια που τραβούν ένα κάρο,το taxi των ντόπιων..σε όλες τις καιρικές συνθήκες.Ονομάζονται cidomo και ακούραστα εκτελούν το καθήκον τους...
Ιδια εικόνα και στα gilli islands οπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα και τα συμπαθή τετράποδα χρησιμοποιούνται για ολα τα είδη μεταφορών..
Καταλαβαίνετε τι γίνεται στους δρόμους μιας πόλης οπου όλα μπερδεύονται αυτοκίνητα,άνθρωποι,γαϊδουράκια..
Η πρωτεύουσα Mataram δεν έχει σύνορα αρχή και τέλος! στην ουσία ειναι ένα με την πόλη Ampenan και Cakranegara δηλαδή ποτέ δεν ξέρεις σε ποια από τις τρεις πόλεις βρίσκεσαι.
Το παλιό λιμάνι του Ampenan που θεωρείται ατραξιόν του νησιού αφού το βρήκαμε με πυξίδα,διαπιστώσαμε οτι ήταν το απόλυτο μπάχαλο!κατά μήκος του λιμανιού υπήρχαν παρατημένα δίκτυα,σκουπίδια,μερικες παράγκες και το υποτιθέμενο παρκάκι ήταν γεμάτο αυτοκίνητα, κάρα και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί!
Η απουσία τουριστικής υποδομής και στοιχειωδών ενδείξεων γενικότερα,δυσκολεύει τον ξένο να επισκεφτεί τα λιγοστά μνημεία πολιτισμού και ιστορίας που διαθέτει το νησί.
Με πείσμα και πολύ κούραση οδηγώντας αρκετές ώρες καταφέραμε να "εντοπίσαμε"τα σημεία που θέλαμε να επισκεφτούμε,όπως το Lingasar temple και μερικά τυπικά χωριουδάκια ξεχασμένα στον χρόνο!
Ταμπέλες υπάρχουν αλλά λιγοστές σε κεντρικά μόνο σημεία που βοηθούν να μετακινηθείτε σε άλλες πλησιέστερες πόλεις.όμως όταν προκύψει σταυροδρόμι η σήμανση διακόπτεται και καλό είναι να ρωτάτε συχνά για να μην βρεθείτε στην άλλη μεριά από εκεί που πηγαίνατε.
Οι δρόμοι σε γενικές γραμμές είναι καλοί αλλά οι επαρχιακοί πολύ στενοί,οδηγούν αριστερά και γενικά θέλει πολύ προσοχή.
Στην οδήγηση έχουν δικό τους κώδικα που αυτο σημαίνει οταν θέλουν να σταυρώσουν δρόμο μπαίνουν στην μέση και ολοι τριγύρω σταματάνε! αυτο το παίξαμε στα δάκτυλα συνηθισμένοι σε τέτοια οδήγηση και σε χειρότερες συνθήκες σε άλλες ασιατικές χώρες.
Το senggigi που απλώνεται στο δυτικό τμήμα του νησιού είναι το μόνο σημείο που έχει πολλά τουριστικά καταλύματα και ευκαιρία επιλογών.εδώ επίσης θα βρείτε πολλά μικρά τουριστικά πρακτορεία που θα σας πάνε οπου θέλετε με αρκετά φθηνές τιμές.
Οι αποστάσεις στο νησί είναι μεγάλες και ο μόνος τρόπος να φτάσετε γρήγορα ειναι να νοικιάσετε αυτοκίνητο με οδηγό ή δίκυκλο.
Τα bemo που είναι τα ντόπια μικρά πουλμανάκια χωρίς aircondition μπορεί να πάρουν 3 ώρες για να φτάσετε σε μια απόσταση 20 χιλιομέτρων.
Εποχές που μπαλώνουν τους δρόμους απο τις λακκούβες λόγω των βροχών,η δυσκολία στην κίνηση είναι απίστευτη!! δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο για πολλές ώρες και παρόλο που οι ντόπιοι το διασκεδάζουν τα νεύρα των ξένων γίνονται τσαντάλια..
εδώ ο καλύτερός τρόπος να κινηθείς είναι φυσικά το δίκυκλο!
Στα λιμάνια τους επίσης, επικρατεί το χάος.με πολύ τύχη βρίσκεις τα ταμεία για να βγάλεις εισιτήρια,μετά με τον θεό βοηθό μπαίνεις στην μπαχαλομαούνα για να σε παει στα εξωτικά gilli....
Αν δεν προσέξεις, το εισιτήριο που κάνει δύο ευρώ το πληρώνεις και δέκα γιατί σε μπερδεύουν τελευταία στιγμή σου λένε περίμενε να γεμίσει η μαούνα και τότε χτυπάνε τους ανίδεους στην τιμή!
Τέλος, η αιώνια ινδονησιακή γρουσουζιά.χωρίς λεπτομέρειες την αντιλαμβάνεσαι παντού χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τρόποι για να την αποφύγεις.είναι δε, σε μικρότερο βαθμό από αυτή της Ινδίας.
Αυτά είναι τα σπουδαιότερα που θυμάμαι.
Το νησί είναι ανόθευτο ακόμα και παραμένει μαγικό.αυτο οφείλεται στην καθυστερημένη τουριστική ανάπτυξη, με ότι αυτό συνεπάγεται!!
Σε λίγα χρόνια υποθέτω ότι δεν θα είναι το ίδιο.ήδη τελειώνει το τεράστιο καινούριο διεθνές αεροδρόμιο στο κέντρο του νησιού που θα εξυπηρετεί boeing 747 και 2,5 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο! επίσης μια αραβική κοινοπραξία σχεδιάζει να κατασκευάσει μια καινούρια πόλη με χλυδάτα resorts,γήπεδα golf και ότι άλλο επιθυμεί ο δυτικός τουρίστας.
Η καλύτερη χρονική στιγμή για να γνωρίσει κάποιος αυτό το νησί είναι τώρα..
Σε λίγο η αυθεντικότητα της κόκκινης πιπεριάς θα χαθεί από τουριστικά θέρετρα,,υπερκάλυψη της γης από μπετόν και πολλά άλλα, που θα είναι για την τέρψη των επισκεπτών και τα οικονομικά οφέλη των ολίγων!
θα ακολουθήσει το τελευταίο μέρος της ιστορίας με χρηστικές σύντομες πληροφορίες.
stay tuned!
Υπάρχουν μεγάλοι δρόμοι σαν κεντρικές αρτηρίες αλλά κατα τ άλλα επικρατεί τέτοια οικοδομική αναρχία που ακόμα και με χάρτη η σύγχυση είναι τεράστια!
Eνα παράδειγμα.
Tην κεντρικότερη αγορά της πρωτεύουσας Mataram που λέγεται sveta ουδέποτε την εντοπίσαμε παρ-όλες τις προσπάθειες! επίσης το παλάτι mayura μετά απο πολύωρη αναζήτηση το εντοπίσαμε αλλά στο τέλος βρεθήκαμε σε ένα κολυμβητήριο..ρωτήσαμε εκεί μας έδειξαν απέναντι κάπου,προσπαθήσαμε ξανά και μάλιστα υπό βροχή αλλά μάταιες οι προσπάθειες..κάναμε και χωρίς Mayura!!!
Στο Lombok παντού σχεδόν κυκλοφορούν τα συμπαθέστατα γαϊδουράκια που τραβούν ένα κάρο,το taxi των ντόπιων..σε όλες τις καιρικές συνθήκες.Ονομάζονται cidomo και ακούραστα εκτελούν το καθήκον τους...
Ιδια εικόνα και στα gilli islands οπου δεν υπάρχουν αυτοκίνητα και τα συμπαθή τετράποδα χρησιμοποιούνται για ολα τα είδη μεταφορών..
Καταλαβαίνετε τι γίνεται στους δρόμους μιας πόλης οπου όλα μπερδεύονται αυτοκίνητα,άνθρωποι,γαϊδουράκια..
Η πρωτεύουσα Mataram δεν έχει σύνορα αρχή και τέλος! στην ουσία ειναι ένα με την πόλη Ampenan και Cakranegara δηλαδή ποτέ δεν ξέρεις σε ποια από τις τρεις πόλεις βρίσκεσαι.
Το παλιό λιμάνι του Ampenan που θεωρείται ατραξιόν του νησιού αφού το βρήκαμε με πυξίδα,διαπιστώσαμε οτι ήταν το απόλυτο μπάχαλο!κατά μήκος του λιμανιού υπήρχαν παρατημένα δίκτυα,σκουπίδια,μερικες παράγκες και το υποτιθέμενο παρκάκι ήταν γεμάτο αυτοκίνητα, κάρα και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί!
Η απουσία τουριστικής υποδομής και στοιχειωδών ενδείξεων γενικότερα,δυσκολεύει τον ξένο να επισκεφτεί τα λιγοστά μνημεία πολιτισμού και ιστορίας που διαθέτει το νησί.
Με πείσμα και πολύ κούραση οδηγώντας αρκετές ώρες καταφέραμε να "εντοπίσαμε"τα σημεία που θέλαμε να επισκεφτούμε,όπως το Lingasar temple και μερικά τυπικά χωριουδάκια ξεχασμένα στον χρόνο!
Ταμπέλες υπάρχουν αλλά λιγοστές σε κεντρικά μόνο σημεία που βοηθούν να μετακινηθείτε σε άλλες πλησιέστερες πόλεις.όμως όταν προκύψει σταυροδρόμι η σήμανση διακόπτεται και καλό είναι να ρωτάτε συχνά για να μην βρεθείτε στην άλλη μεριά από εκεί που πηγαίνατε.
Οι δρόμοι σε γενικές γραμμές είναι καλοί αλλά οι επαρχιακοί πολύ στενοί,οδηγούν αριστερά και γενικά θέλει πολύ προσοχή.
Στην οδήγηση έχουν δικό τους κώδικα που αυτο σημαίνει οταν θέλουν να σταυρώσουν δρόμο μπαίνουν στην μέση και ολοι τριγύρω σταματάνε! αυτο το παίξαμε στα δάκτυλα συνηθισμένοι σε τέτοια οδήγηση και σε χειρότερες συνθήκες σε άλλες ασιατικές χώρες.
Το senggigi που απλώνεται στο δυτικό τμήμα του νησιού είναι το μόνο σημείο που έχει πολλά τουριστικά καταλύματα και ευκαιρία επιλογών.εδώ επίσης θα βρείτε πολλά μικρά τουριστικά πρακτορεία που θα σας πάνε οπου θέλετε με αρκετά φθηνές τιμές.
Οι αποστάσεις στο νησί είναι μεγάλες και ο μόνος τρόπος να φτάσετε γρήγορα ειναι να νοικιάσετε αυτοκίνητο με οδηγό ή δίκυκλο.
Τα bemo που είναι τα ντόπια μικρά πουλμανάκια χωρίς aircondition μπορεί να πάρουν 3 ώρες για να φτάσετε σε μια απόσταση 20 χιλιομέτρων.
Εποχές που μπαλώνουν τους δρόμους απο τις λακκούβες λόγω των βροχών,η δυσκολία στην κίνηση είναι απίστευτη!! δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο για πολλές ώρες και παρόλο που οι ντόπιοι το διασκεδάζουν τα νεύρα των ξένων γίνονται τσαντάλια..
εδώ ο καλύτερός τρόπος να κινηθείς είναι φυσικά το δίκυκλο!
Στα λιμάνια τους επίσης, επικρατεί το χάος.με πολύ τύχη βρίσκεις τα ταμεία για να βγάλεις εισιτήρια,μετά με τον θεό βοηθό μπαίνεις στην μπαχαλομαούνα για να σε παει στα εξωτικά gilli....
Αν δεν προσέξεις, το εισιτήριο που κάνει δύο ευρώ το πληρώνεις και δέκα γιατί σε μπερδεύουν τελευταία στιγμή σου λένε περίμενε να γεμίσει η μαούνα και τότε χτυπάνε τους ανίδεους στην τιμή!
Τέλος, η αιώνια ινδονησιακή γρουσουζιά.χωρίς λεπτομέρειες την αντιλαμβάνεσαι παντού χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τρόποι για να την αποφύγεις.είναι δε, σε μικρότερο βαθμό από αυτή της Ινδίας.
Αυτά είναι τα σπουδαιότερα που θυμάμαι.
Το νησί είναι ανόθευτο ακόμα και παραμένει μαγικό.αυτο οφείλεται στην καθυστερημένη τουριστική ανάπτυξη, με ότι αυτό συνεπάγεται!!
Σε λίγα χρόνια υποθέτω ότι δεν θα είναι το ίδιο.ήδη τελειώνει το τεράστιο καινούριο διεθνές αεροδρόμιο στο κέντρο του νησιού που θα εξυπηρετεί boeing 747 και 2,5 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο! επίσης μια αραβική κοινοπραξία σχεδιάζει να κατασκευάσει μια καινούρια πόλη με χλυδάτα resorts,γήπεδα golf και ότι άλλο επιθυμεί ο δυτικός τουρίστας.
Η καλύτερη χρονική στιγμή για να γνωρίσει κάποιος αυτό το νησί είναι τώρα..
Σε λίγο η αυθεντικότητα της κόκκινης πιπεριάς θα χαθεί από τουριστικά θέρετρα,,υπερκάλυψη της γης από μπετόν και πολλά άλλα, που θα είναι για την τέρψη των επισκεπτών και τα οικονομικά οφέλη των ολίγων!
θα ακολουθήσει το τελευταίο μέρος της ιστορίας με χρηστικές σύντομες πληροφορίες.
stay tuned!
