tania
Member
- Μηνύματα
- 203
- Likes
- 179
- Επόμενο Ταξίδι
- δεν ξέρω!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Το επόμενο ταξίδι
Περιεχόμενα
Jackson-Yellowstone: Χιόνι, φωτιά και θειάφι (part 2)
Ξημέρωσε η δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Από τα φοιτητικά μου χρόνια, ακόμα θυμάμαι την ταξιδιωτική εγκυκλοπαίδεια που είχε φέρει ο πατέρας μου στο σπίτι με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ανίδεη, τότε ακόμα που το μόνο που ήξερα για την Αμερική ήταν η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, είχα εντυπωσιαστεί απο τα τοπία της αμερικάνικης φύσης και, βεβαίως, είχα μείνει άναυδη από το φαινόμενο Yellowstone. Η μέρα που ξημέρωσε, ήταν η πολυπόθητη μέρα που θα το επισκεπτόμουν.
Το Yellowstone είναι γνωστό για τους θερμοπίδακες, ή αλλιώς geysers, και για την άγρια ζωή του. Στην περίπτωση που σκέφτεστε να πάρετε το αυτοκίνητό σας και να επισκεφθείτε το Yellowstone τον χειμώνα, προκειμένου να θαυμάσετε αυτά τα φαινόμενα, καλό είναι να αλλάξετε πλάνα. Στο διασημότερο ίσως φυσικό αξιοθέατο της Αμερικής, μετά το Grand Canyon, πέφτει τόσο χιόνι που οι δρόμοι κυριολεκτικά σβήνονται από τον χάρτη. Η πρόσβαση, λοιπόν, γίνεται είτε με snowmobile, είτε με ερπυστριοφόρο όχημα (snow coach). Πέρυσι, είχαμε χαρεί μια φανταστική πολύωρη περιήγηση στο δάσος με snowmobile, αλλά φέτος προτιμήσαμε την ζεστασιά και την ασφάλεια του θερμαινόμενου ερπυστριοφόρου που είχε τζάμια περιφειρειακά αλλά και ανοιγόμενη οροφή.
Ο ξεναγός μας και οδηγός του snow coach ήταν εξαιρετικά πρόθυμος και κατατοπιστικός. Σε όλη την διάρκεια του tour, μας προσέφερε τσάι, καφέ, ζεστή σοκολάτα και muffins ενώ είχε και πολλά δείγματα από κέρατα ζώων που μας τα έδειχνε για να τα πιάσουμε και να καταλάβουμε τις διαφορές ανάμεσα στα είδη. Με το πρωινό σκοτάδι, λοιπόν, ακόμα, ξεκινήσαμε το μονοήμερο tour μας προς τον βορρά, με κατεύθυνση το Yellowstone.
Μόλις χάραξε, βρήκαμε μπροστά μας ένα ολόκληρο κοπάδι από βίσωνες! Ο ξεναγός σε καμία περίπτωση δεν θα μας άφηνε να βγούμε από το όχημα, διότι όπως μας εξήγησε τα συμπαθέσταστα αυτά ζώα μπορούν να γίνουν επιθετικά. Επειδή κανείς στο γκρουπ δεν ήθελε να πάει από βίσωνα, ο ξεναγός άνοιξε την οροφή από όπου βγήκαμε και τα περιεργαστήκαμε για αρκετή ώρα. Ανάμεσά τους και ένα μικρό βισωνάκι.
Η αμέσως επόμενη στάση, συμπεριελάμβανε ζεστό πρωινό, που μας χρειαζόταν και μας έδωσε ενέργεια. Ας με συγχωρήσετε που δεν θυμάμαι το όνομα του ξενοδοχείου που σταματήσαμε για πρωινό, από ό,τι φαίνεται όμως αποτελεί κομβικό σημείο για όσους πρόκειται να εισέρθουν στο Yellowstone από τον νότο, αφού εκεί υπήρχαν πάρα πολλοί επισκέπτες, εντελώς αγουροξυπνημένοι και ενθουσιασμένοι ταυτόχρονα.
Το εθνικό πάρκο Yellowstone καλύπτει μία έκταση λίγο μικρότερη από 3.500 τετραγωνικά μίλια και έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος. Το δικό μας tour συμπεριελάμβανε επίσκεψη στο μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο geyser και στις τριγύρω φυσικές πισίνες. Περάσαμε την πύλη του Wyoming που αποτελεί και την νότια είσοδο του πάρκου και συνεχίσαμε την πορεία μας μέσα στα χιόνια.
Μια μικρή στάση σε έναν από τους καταρράχτες μας έδωσε την ευκαιρία να χαρούμε τον ήχο του νερού που έσκαγε πάνω στα χιόνια, μέσα στην υπόλοιπη ησυχία του απομονωμένου δάσους. Μοναδική ένδειξη άλλης ζωής ήταν τα snowmobile που περνούσαν στην χάση και στην φέξη, αλλά και οι λύκοι που είμαι σίγουρη πώς βρίσκονταν κάπου ανάμεσα στα δέντρα (και τους οποίους ευτυχώς δεν είδα).
Η διαδρομή μας συνεχίστηκε προς το Old Faithful Geyser, έναν κορυφαίο προορισμό για κάθε επισκέπτη του Yellowstone. To Old Faithful είναι ένας πολύ εντυπωσιακός θερμοπίδακας που εκρίγνυται ανά διαστήματα και το βασικό ζητούμενο είναι ο επισκέπτης να μπορέσει να δει τουλάχιστον μία έκρηξή του. Φτάσαμε στην περιοχή που έμοιαζε βγαλμένη από άλλο πλανήτη. Τα geysers προεξέχουν σαν κώνοι από το έδαφος και συνεχώς βγάζουν ατμούς από την κορυφή τους. Είμαι απολύτως βέβαιη πως το καλοκαίρι το μέρος θα έχει μια άλλη ομορφιά. Το χειμώνα όμως, το άγριο χιονισμένο τοπίο που κατά τόπους βγάζει ατμούς, είναι εξωπραγματικό.
Ο χρόνος κατά τον οποίο εκτινάσσεται κάθε geyser είναι διαφορετικός και κάθε φορά, οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί μπορούν να προβλέψουν μόνο την επόμενη έκρηξη. Για εμάς, όταν φτάσαμε υπήρχε χρόνος, οπότε πήγαμε σε μια από τις ειδικές σκηνές που υπάρχουν τριγύρω για το μεσημεριανό μας γεύμα, που συμπεριελάμβανε ζεστή ντοματόσουπα, σάντουιτς και μπράουνι. Οι ζεστές και θερμιδούχες αυτές τροφές ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν ο οργανισμός μας για την παγωμένη συνέχεια.
Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται γύρω από το Old Faithful. Ο μεγάλος κώνος άχνιζε και ο ατμός ολοένα και αυξανόταν. Λίγο πριν από την μεγάλη έκρηξη, το geyser άρχισε να εκτοξεύει διακοπτόμενους πίδακες χαμηλού ύψους. Σταδιακά, η πίεση του πίδακα αυξανόταν και αποκτούσε ύψος, μέχρι που . . . έγινε η μεγάλη έκρηξη και το νερό έφτασε πολύ-πολύ ψηλά! Όσο μείναμε στην περιοχή, είχαμε την ευκαιρία να δούμε δύο εκρήξεις! Η δεύτερη ήταν πιο εντυπωσιακή από την πρώτη αφού το ύψος του πίδακα έφτασε σε ασυνήθιστο μέγεθος! «Wow! That was a big one!», έλεγαν οι υπάλληλοι που βλέπουν αρκετές εκτινάξεις την ημέρα, βοηθώντας μας να συνειδητοποιήσουμε πως είχαμε βρεθεί στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή.
Οι ατμοί που αναβλύζουν στο Old Faithful, αλλά και σε κάθε ένα από τα περίπου τριακόσια geysers, αποτελούν απλώς μια ένδειξη του τι συμβαίνει στο εσωτερικό του εδάφους του εθνικού πάρκου. Το Yellowstone «κάθεται» πάνω σε μία ηφαιστογενή περιοχή, που θεωρείται ενεργή. Ιστορικά, οι εκρήξεις που έχουν λάβει χώρα εκεί, έχουν διαμορφώσει τη σύσταση του εδάφους, τόσο επιφανειακά, όσο και σε κατώτερα στρώματα. Το νερό που βρίσκεται στο υπέδαφος συναντά πολύ θερμά στρώματα πετρωμάτων που το κάνουν να στρέφεται προς τα πάνω. Όταν η ανοδική πορεία του νερού παρεμποδίζεται, αναπτύσσεται πίεση και σχηματίζονται τα geysers. H διαδικασία, όπως την διάβασα σε κάποια ενημερωτική πινακίδα, είναι η εξής: Ο ατμός διαχέεται στις κοιλότητες, αυξάνοντας την πίεση και την θερμοκρασία. Η πίεση κάνει το νερό να αναζητά διέξοδο κι έτσι αρχίζει να εκτοξεύεται, στην αρχή με χαμηλότερη ένταση. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνει τους ατμούς, ακολουθεί τελικά η μεγάλη έκρηξη. Στο μυαλό μου το έχω σαν μια σκεπασμένη κατσαρόλα με νερό που το βράζω για να κάνω μακαρόνια και ξεχνάω να βγάλω το καπάκι. Σύντομα το καπάκι θα αρχίσει να χοροπηδάει γιατί το περιεχόμενο ασφικτυά. Κάτι τέτοιο. Όταν πια βγει το νερό από τις κοιλότητες, το geyser ησυχάζει. Μέχρι να αρχίσει να ξαναγεμίζει νερό και να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία.
Η πίεση και το ύψος της κάθε έκρηξης, επιτρέπει κάθε φορά την πρόγνωση της επόμενης και μόνο αυτής. Οι διεργασίες στο εσωτερικό της γης, οι σεισμοί, ακόμα και τα σκουπίδια που μπορεί να πετάξουν κάποιοι ανόητοι (δεν είναι συχνό αυτό το φαινόμενο, ευτυχώς) επηρρεάζουν και αλλάζουν τους χρόνους ανάμεσα στις εκρήξεις. Σε γενικές γραμμές πάντως, το Old Faithful βρυχάται αρκετές φορές μέσα στη μέρα.
Το θεαματικό Old Faithful, ακολούθησε πεζοπορία στις «πισίνες». Οι πισίνες, είναι μικρότερα και μεγαλύτερα ανοίγματα στο έδαφος, όπου το θερμό νερό βγαίνει από τα έγκατα της γης και ανεβαίνει στην επιφάνεια, προκαλώντας ατμούς. Το βάδισμα μέσα στο θεαματικό τοπίο ήταν απολαυστικό. Παντού το έδαφος ήταν τρύπιο και άχνιζε. Τα μονοπάτια είναι αυστηρά οριοθετημένα και απαγορεύεται τόσο να αγγίξεις μία πισίνα, όσο και να την πλησιάσεις περισσότερο από όσο πρέπει. Η θερμοκρασία του νερού είναι αρκετά υψηλή για να κάψει ζωντανό κάποιον, ενώ και η παραμικρή παρέμβαση σε αυτό μπορεί να αλλάξει όλη την βιοχημική σύσταση της πισίνας που χρειάστηκε χιλιάδες χρόνια για να δημιουργηθεί από την φύση. Η διάυγεια του νερού είναι εντυπωσιακή, και σε πολλές περιπτώσεις το βάθος μοιάζει έτοιμο να σε καταπιεί. Τα χρώματα είναι επίσης φανταστικά με το κίτρινο των θειούχων ενώσεων να πρωταγωνιστεί και στην όψη και στην όσφρηση. Δεν είναι τυχαίο, που οι πρώτοι εξερευνητές της περιοχής, χαρακτήρησαν το Yellowstone ως ένα μέρος με φωτιά και θειάφι.
Μια πρόταση για όσους επισκεφθούν το Yellowstone το καλοκαίρι, είναι το ξενοδοχείο Old Faithful Inn, που παρότι είναι ανοιχτό, νομίζω ότι δέχεται επισκέπτες για διαμονή τους καλοκαιρινούς μήνες μόνο. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Old Faithful και στα pools και κυριολεκτικά οι επισκέπτες μπορούν να βλέπουν αυτά τα αξιοθέατα από το παράθυρό τους. Έχει μείνει στο ξενοδοχείο ένας κοσμογυρισμένος φίλος μας και ξέρω πως η κράτηση πρέπει να γίνει πολύ καιρό νωρίτερα.
Το φως της ημέρας που λιγόστευε μας χάρισε μια υπέροχη θέα των διάσημων βουνών του Grand Teton, κατά την διάρκεια της επιστροφής. Ήμουν αποκαμωμένη και η ζεστασιά του ξενοδοχείου μας ήταν απολαυστική μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα.
Και στα δύο μας ταξίδια στο Wyoming, κάναμε όλες μας τις κρατήσεις μέσω του https://www.jacksonholewy.com/ και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Ακόμα και όταν χρειάστηκε να κάνουμε ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής, πήραμε πίσω όλα μας τα χρήματα, χωρίς ερωτήσεις και καθυστερήσεις.
Οι πτήσεις της επιστροφής ήταν ήσυχες, γεγονός που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω έναν απολογισμό του ταξιδιού. Άγρια ζώα, φύση, χιόνια, κατάνυξη και ευχάριστες δραστηριότητες, έκλεισαν μια απαιτητική και δύσκολη χρονιά. Η Πρωτοχρονιά που θα ερχόταν σε λίγα εικοσιτετράωρα θα έδινε μια καλή ευκαιρία για νέα ξεκινήματα, νέες προσπάθειες και – ασφαλώς – νέα ταξίδια. Life is short and the world is wide. Enjoy.
Ξημέρωσε η δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Από τα φοιτητικά μου χρόνια, ακόμα θυμάμαι την ταξιδιωτική εγκυκλοπαίδεια που είχε φέρει ο πατέρας μου στο σπίτι με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ανίδεη, τότε ακόμα που το μόνο που ήξερα για την Αμερική ήταν η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, είχα εντυπωσιαστεί απο τα τοπία της αμερικάνικης φύσης και, βεβαίως, είχα μείνει άναυδη από το φαινόμενο Yellowstone. Η μέρα που ξημέρωσε, ήταν η πολυπόθητη μέρα που θα το επισκεπτόμουν.
Το Yellowstone είναι γνωστό για τους θερμοπίδακες, ή αλλιώς geysers, και για την άγρια ζωή του. Στην περίπτωση που σκέφτεστε να πάρετε το αυτοκίνητό σας και να επισκεφθείτε το Yellowstone τον χειμώνα, προκειμένου να θαυμάσετε αυτά τα φαινόμενα, καλό είναι να αλλάξετε πλάνα. Στο διασημότερο ίσως φυσικό αξιοθέατο της Αμερικής, μετά το Grand Canyon, πέφτει τόσο χιόνι που οι δρόμοι κυριολεκτικά σβήνονται από τον χάρτη. Η πρόσβαση, λοιπόν, γίνεται είτε με snowmobile, είτε με ερπυστριοφόρο όχημα (snow coach). Πέρυσι, είχαμε χαρεί μια φανταστική πολύωρη περιήγηση στο δάσος με snowmobile, αλλά φέτος προτιμήσαμε την ζεστασιά και την ασφάλεια του θερμαινόμενου ερπυστριοφόρου που είχε τζάμια περιφειρειακά αλλά και ανοιγόμενη οροφή.
Ο ξεναγός μας και οδηγός του snow coach ήταν εξαιρετικά πρόθυμος και κατατοπιστικός. Σε όλη την διάρκεια του tour, μας προσέφερε τσάι, καφέ, ζεστή σοκολάτα και muffins ενώ είχε και πολλά δείγματα από κέρατα ζώων που μας τα έδειχνε για να τα πιάσουμε και να καταλάβουμε τις διαφορές ανάμεσα στα είδη. Με το πρωινό σκοτάδι, λοιπόν, ακόμα, ξεκινήσαμε το μονοήμερο tour μας προς τον βορρά, με κατεύθυνση το Yellowstone.
Μόλις χάραξε, βρήκαμε μπροστά μας ένα ολόκληρο κοπάδι από βίσωνες! Ο ξεναγός σε καμία περίπτωση δεν θα μας άφηνε να βγούμε από το όχημα, διότι όπως μας εξήγησε τα συμπαθέσταστα αυτά ζώα μπορούν να γίνουν επιθετικά. Επειδή κανείς στο γκρουπ δεν ήθελε να πάει από βίσωνα, ο ξεναγός άνοιξε την οροφή από όπου βγήκαμε και τα περιεργαστήκαμε για αρκετή ώρα. Ανάμεσά τους και ένα μικρό βισωνάκι.
Η αμέσως επόμενη στάση, συμπεριελάμβανε ζεστό πρωινό, που μας χρειαζόταν και μας έδωσε ενέργεια. Ας με συγχωρήσετε που δεν θυμάμαι το όνομα του ξενοδοχείου που σταματήσαμε για πρωινό, από ό,τι φαίνεται όμως αποτελεί κομβικό σημείο για όσους πρόκειται να εισέρθουν στο Yellowstone από τον νότο, αφού εκεί υπήρχαν πάρα πολλοί επισκέπτες, εντελώς αγουροξυπνημένοι και ενθουσιασμένοι ταυτόχρονα.
Το εθνικό πάρκο Yellowstone καλύπτει μία έκταση λίγο μικρότερη από 3.500 τετραγωνικά μίλια και έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος. Το δικό μας tour συμπεριελάμβανε επίσκεψη στο μεγαλύτερο και εντυπωσιακότερο geyser και στις τριγύρω φυσικές πισίνες. Περάσαμε την πύλη του Wyoming που αποτελεί και την νότια είσοδο του πάρκου και συνεχίσαμε την πορεία μας μέσα στα χιόνια.
Μια μικρή στάση σε έναν από τους καταρράχτες μας έδωσε την ευκαιρία να χαρούμε τον ήχο του νερού που έσκαγε πάνω στα χιόνια, μέσα στην υπόλοιπη ησυχία του απομονωμένου δάσους. Μοναδική ένδειξη άλλης ζωής ήταν τα snowmobile που περνούσαν στην χάση και στην φέξη, αλλά και οι λύκοι που είμαι σίγουρη πώς βρίσκονταν κάπου ανάμεσα στα δέντρα (και τους οποίους ευτυχώς δεν είδα).
Η διαδρομή μας συνεχίστηκε προς το Old Faithful Geyser, έναν κορυφαίο προορισμό για κάθε επισκέπτη του Yellowstone. To Old Faithful είναι ένας πολύ εντυπωσιακός θερμοπίδακας που εκρίγνυται ανά διαστήματα και το βασικό ζητούμενο είναι ο επισκέπτης να μπορέσει να δει τουλάχιστον μία έκρηξή του. Φτάσαμε στην περιοχή που έμοιαζε βγαλμένη από άλλο πλανήτη. Τα geysers προεξέχουν σαν κώνοι από το έδαφος και συνεχώς βγάζουν ατμούς από την κορυφή τους. Είμαι απολύτως βέβαιη πως το καλοκαίρι το μέρος θα έχει μια άλλη ομορφιά. Το χειμώνα όμως, το άγριο χιονισμένο τοπίο που κατά τόπους βγάζει ατμούς, είναι εξωπραγματικό.
Ο χρόνος κατά τον οποίο εκτινάσσεται κάθε geyser είναι διαφορετικός και κάθε φορά, οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί μπορούν να προβλέψουν μόνο την επόμενη έκρηξη. Για εμάς, όταν φτάσαμε υπήρχε χρόνος, οπότε πήγαμε σε μια από τις ειδικές σκηνές που υπάρχουν τριγύρω για το μεσημεριανό μας γεύμα, που συμπεριελάμβανε ζεστή ντοματόσουπα, σάντουιτς και μπράουνι. Οι ζεστές και θερμιδούχες αυτές τροφές ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν ο οργανισμός μας για την παγωμένη συνέχεια.
Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται γύρω από το Old Faithful. Ο μεγάλος κώνος άχνιζε και ο ατμός ολοένα και αυξανόταν. Λίγο πριν από την μεγάλη έκρηξη, το geyser άρχισε να εκτοξεύει διακοπτόμενους πίδακες χαμηλού ύψους. Σταδιακά, η πίεση του πίδακα αυξανόταν και αποκτούσε ύψος, μέχρι που . . . έγινε η μεγάλη έκρηξη και το νερό έφτασε πολύ-πολύ ψηλά! Όσο μείναμε στην περιοχή, είχαμε την ευκαιρία να δούμε δύο εκρήξεις! Η δεύτερη ήταν πιο εντυπωσιακή από την πρώτη αφού το ύψος του πίδακα έφτασε σε ασυνήθιστο μέγεθος! «Wow! That was a big one!», έλεγαν οι υπάλληλοι που βλέπουν αρκετές εκτινάξεις την ημέρα, βοηθώντας μας να συνειδητοποιήσουμε πως είχαμε βρεθεί στο σωστό μέρος, την σωστή στιγμή.
Οι ατμοί που αναβλύζουν στο Old Faithful, αλλά και σε κάθε ένα από τα περίπου τριακόσια geysers, αποτελούν απλώς μια ένδειξη του τι συμβαίνει στο εσωτερικό του εδάφους του εθνικού πάρκου. Το Yellowstone «κάθεται» πάνω σε μία ηφαιστογενή περιοχή, που θεωρείται ενεργή. Ιστορικά, οι εκρήξεις που έχουν λάβει χώρα εκεί, έχουν διαμορφώσει τη σύσταση του εδάφους, τόσο επιφανειακά, όσο και σε κατώτερα στρώματα. Το νερό που βρίσκεται στο υπέδαφος συναντά πολύ θερμά στρώματα πετρωμάτων που το κάνουν να στρέφεται προς τα πάνω. Όταν η ανοδική πορεία του νερού παρεμποδίζεται, αναπτύσσεται πίεση και σχηματίζονται τα geysers. H διαδικασία, όπως την διάβασα σε κάποια ενημερωτική πινακίδα, είναι η εξής: Ο ατμός διαχέεται στις κοιλότητες, αυξάνοντας την πίεση και την θερμοκρασία. Η πίεση κάνει το νερό να αναζητά διέξοδο κι έτσι αρχίζει να εκτοξεύεται, στην αρχή με χαμηλότερη ένταση. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνει τους ατμούς, ακολουθεί τελικά η μεγάλη έκρηξη. Στο μυαλό μου το έχω σαν μια σκεπασμένη κατσαρόλα με νερό που το βράζω για να κάνω μακαρόνια και ξεχνάω να βγάλω το καπάκι. Σύντομα το καπάκι θα αρχίσει να χοροπηδάει γιατί το περιεχόμενο ασφικτυά. Κάτι τέτοιο. Όταν πια βγει το νερό από τις κοιλότητες, το geyser ησυχάζει. Μέχρι να αρχίσει να ξαναγεμίζει νερό και να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία.
Η πίεση και το ύψος της κάθε έκρηξης, επιτρέπει κάθε φορά την πρόγνωση της επόμενης και μόνο αυτής. Οι διεργασίες στο εσωτερικό της γης, οι σεισμοί, ακόμα και τα σκουπίδια που μπορεί να πετάξουν κάποιοι ανόητοι (δεν είναι συχνό αυτό το φαινόμενο, ευτυχώς) επηρρεάζουν και αλλάζουν τους χρόνους ανάμεσα στις εκρήξεις. Σε γενικές γραμμές πάντως, το Old Faithful βρυχάται αρκετές φορές μέσα στη μέρα.
Το θεαματικό Old Faithful, ακολούθησε πεζοπορία στις «πισίνες». Οι πισίνες, είναι μικρότερα και μεγαλύτερα ανοίγματα στο έδαφος, όπου το θερμό νερό βγαίνει από τα έγκατα της γης και ανεβαίνει στην επιφάνεια, προκαλώντας ατμούς. Το βάδισμα μέσα στο θεαματικό τοπίο ήταν απολαυστικό. Παντού το έδαφος ήταν τρύπιο και άχνιζε. Τα μονοπάτια είναι αυστηρά οριοθετημένα και απαγορεύεται τόσο να αγγίξεις μία πισίνα, όσο και να την πλησιάσεις περισσότερο από όσο πρέπει. Η θερμοκρασία του νερού είναι αρκετά υψηλή για να κάψει ζωντανό κάποιον, ενώ και η παραμικρή παρέμβαση σε αυτό μπορεί να αλλάξει όλη την βιοχημική σύσταση της πισίνας που χρειάστηκε χιλιάδες χρόνια για να δημιουργηθεί από την φύση. Η διάυγεια του νερού είναι εντυπωσιακή, και σε πολλές περιπτώσεις το βάθος μοιάζει έτοιμο να σε καταπιεί. Τα χρώματα είναι επίσης φανταστικά με το κίτρινο των θειούχων ενώσεων να πρωταγωνιστεί και στην όψη και στην όσφρηση. Δεν είναι τυχαίο, που οι πρώτοι εξερευνητές της περιοχής, χαρακτήρησαν το Yellowstone ως ένα μέρος με φωτιά και θειάφι.
Μια πρόταση για όσους επισκεφθούν το Yellowstone το καλοκαίρι, είναι το ξενοδοχείο Old Faithful Inn, που παρότι είναι ανοιχτό, νομίζω ότι δέχεται επισκέπτες για διαμονή τους καλοκαιρινούς μήνες μόνο. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Old Faithful και στα pools και κυριολεκτικά οι επισκέπτες μπορούν να βλέπουν αυτά τα αξιοθέατα από το παράθυρό τους. Έχει μείνει στο ξενοδοχείο ένας κοσμογυρισμένος φίλος μας και ξέρω πως η κράτηση πρέπει να γίνει πολύ καιρό νωρίτερα.
Το φως της ημέρας που λιγόστευε μας χάρισε μια υπέροχη θέα των διάσημων βουνών του Grand Teton, κατά την διάρκεια της επιστροφής. Ήμουν αποκαμωμένη και η ζεστασιά του ξενοδοχείου μας ήταν απολαυστική μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα.
Και στα δύο μας ταξίδια στο Wyoming, κάναμε όλες μας τις κρατήσεις μέσω του https://www.jacksonholewy.com/ και μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Ακόμα και όταν χρειάστηκε να κάνουμε ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής, πήραμε πίσω όλα μας τα χρήματα, χωρίς ερωτήσεις και καθυστερήσεις.
Οι πτήσεις της επιστροφής ήταν ήσυχες, γεγονός που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω έναν απολογισμό του ταξιδιού. Άγρια ζώα, φύση, χιόνια, κατάνυξη και ευχάριστες δραστηριότητες, έκλεισαν μια απαιτητική και δύσκολη χρονιά. Η Πρωτοχρονιά που θα ερχόταν σε λίγα εικοσιτετράωρα θα έδινε μια καλή ευκαιρία για νέα ξεκινήματα, νέες προσπάθειες και – ασφαλώς – νέα ταξίδια. Life is short and the world is wide. Enjoy.
Last edited:
