Alex Loco
Member
- Μηνύματα
- 341
- Likes
- 1.770
- Επόμενο Ταξίδι
-
- Ταξίδι-Όνειρο
- Pamir highway
Περιεχόμενα
Έτσι λοιπόν αφού κατάφερε να τη ρίξω γιατί μου έκανε και τη δύσκολη , άρχισε να μου αναλύει τα πλάνα της για τα κανονισμένα ταξίδια που είχε. Σόλο τραβελερ η κυρία πρόλαβε να πάει σε Κρακοβία , Βιένη και Μπρατισλάβα κι εγώ να περιμένω στο αεροδρόμιο στις αφίξεις με ένα τριαντάφυλλο στο χέρι ως άλλος Μπελογιάννης ( με κάτι τέτοια την έριξα ) . Φυσικά όλος ο περίγυρος ανυπομονούσε για το πότε θα ενώσουν τις δυνάμεις τους ο Ευτύχης Μπλέτσας και ο Τάσος Δουσης! Μου έλεγε εξαρχής για το ταξίδι που ανυπομονεί να κάνει αρχές Ιουνίου. Είχε γνωρίσει πέρσι στη Μαγιόρκα μια κοπέλα από την Αυστρία και είχαν πει ότι θα πάνε μαζι Πορτογαλία . Κάθε φορά που με το εξιστορούσε έλεγα από μέσα μου " εγώ δε χωράω κάπου εεε ? Δε θα με καλέσει μάλλον.. λογικό κιόλας αφού το είχαν κανονίσει το κατανοώ αναμφισβήτητα όσο κι αν μας είχα κάνει εικόνα στις παραλίες του Αλγκάβρε αγκαλιά. Με τον καιρό βέβαια και αφού ήρθαμε πιο κοντά κατάλαβε ότι κάπου ήθελα να χωρέσω.
- Μαδρίτη έχεις πάει?
- Όχι. Πάντα ήθελα αλλά δεν έχω πάει.
- Ούτε εγώ. Μόνο Σεβίλη και Μαγιόρκα.
- Άντε πάμε μαζί
- Άντε άντε μπαίνω να σου κλείσω αεροπορικά ( η πρώτη γυναίκα που γνώρισα που ήξερε να κλείσει και να ψάξει τέλει αεροπορικά )
Κάπως έτσι αποφασίσαμε να πάμε μαζί δύο μέρες στη Μαδρίτη και έπειτα να φύγει με το λεωφορείο να πάει Λισαβόνα να βρει τη φίλη της που είχε κλείσει δωμάτιο και λοιπά όποτε δεν μπορούσε πλέον να την ακυρώσει και να πάει έξτρα από τη Μαδρίτη διακοπές μαζί μου που πλέον αυτό ήθελε
εγώ έπρεπε να γυρίσω γιατί τότε που τα κλείναμε δεν ηξερα αν η ομάδα που προπονώ θα έχει αγώνα και αν θα δουλεύω. Εν τέλη και από τη δουλειά έφυγα και η ομάδα μου ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της. Σε τροχιά Μαδρίτης πλέον κάναμε τα πλάνα μας , ίσως με τη μεγαλύτερη ανυπομονησία που είχα ποτέ για ταξίδι. Είχαμε ένα Γολγοθά σχετικά μπροστά μας , καθώς πατούσαμε βράδυ για Μπέργκαμο. Από εκεί πρωί πρωί φεύγαμε για Μαδρίτη . Έπειτα θα την έβαζα εγώ στο λεωφορείο και θα πήγαινα νύχτα στο αεροδρομιο της Μαδρίτης μόνος πλέον. Ξημερώματα πετούσα για Ρώμη και από εκεί εφυεγα το απόγευμα για Θεσσαλονίκη. Γενικά έχω πει να αποφεύγω τις ανταποκρίσεις πλέον όσο γίνεται , αλλά επειδή δε μένω στο Λονδίνο να πηγαίνω παντού απευθείας θα το φάμε στη μάπα κι άλλο λογικά. Με μια ογδονταρα έπαιρνα 4 αεροπλάνα. Βάλε και 5 ευρώ το ραπιντ τεστ που ήθελαν οι Ισπανοί , μια χαρά μου βγήκε . Ευτυχώς από 1 Ιουνίου και μετά Ιταλία , Ισπανία και ίσως και όλοι δεν ξέρω , σταματούσαν περιορισμούς τεστ και λοιπά όποτε γλίτωσα το τεστ της επιστροφής .
Φτάσαμε λοιπόν αργά τη νύχτα στο Μπέργκαμο. Το ξημέρωμα δεν άργησε και φύγαμε επιτέλους για Ισπανία. Hala Madrid
Ήταν πάντα μια από τις αγαπημένες μου πρωτεύουσες και επιτέλους είχα έρθει. Ο καιρός μου έκανε εντύπωση. Δεν είχε καύσωνα όπως περίμενα ( σε αντίθεση με τη Ρώμη που ήταν σαν καζάνι ) φάγαμε μια ταλαιπωρία στο αχανές Μπαραχας και τελικά πήραμε το μέτρο που είμαι μετρ στο να βρίσκω τον προορισμό μου όπου και να είναι σε αντίθεση με όποιον άλλο έχω ταξιδέψει μαζί μετά από αρκετές στάσεις και αλλαγές γραμμής , φτάσαμε στην πλατεία Sol. Puerta del Sol λοιπόν κεντρική πλατεία της Μαδρίτης. Μαζί με την Plaza Mayor οι δυο κορυφαίες και πολυσύχναστες. Αν και η Sol έχει περανταζαδα κυρίως με πολύ κόσμο να πηγαίνει και να έρχεται. Η Mayor είναι ένα περίκλειστο τετράγωνο γεμάτο μαγαζιά. Το πρώτο πράγμα που πήγε το μάτι μου ήταν το άγαλμα του έφιππου Βασιλιά Καρόλου και φυσικά το αγαπημένο μνημείο με την αρκούδα και το δέντρο με τις φράουλες. Έκαναν έργα βέβαια όποτε είχαν κλείσει μεγάλος μέρος της πλατείας έτσι για να μας τη σπάσουν απλά 
πήγαμε στο δωμάτιο μας. Είχαμε κλείσει μια πολύ ψαγμενη κάψουλα για δωμάτιο. Ήταν φτηνή και εντελώς στο κέντρο. Για όσους δεν γνωρίζουν είναι μια ωραία λύση ιδιαίτερη για τη στέγαση αλλά νομίζω είναι κυρίως για νεότερο κόσμο καθώς δεν φαντάζομαι κάποιον μεγαλύτερο να επιλέξει την κάψουλα και κοινόχρηστα μπανια. Εμείς το λατρέψαμε βέβαια . Ρυθμιζες όπως θέλεις τα φώτα , τον κλιματισμό και γενικά είχε χαμηλό φωτισμό και απόλυτη ησυχία. Ρίξαμε έναν τρομερό ύπνο να βγάλουμε τα σπασμένα του αεροδρομίου και ξυπνήσαμε να κάνουμε την πρώτη καλή εξόρμηση . Ήταν μια μικρή γεύση . Θα ακολουθήσει όλο το ταξίδι στο επόμενο κομμάτι.
Το ξενοδοχείο με τις κάψουλες λέγεται
ArtSeven hotel και βρίσκεται στην οδό Calle del Conde de Romanones, 7, 28012. Βρίσκεται ανάμεσα στις στάσεις του μετρό Sol και Tirso de Molina.
- Μαδρίτη έχεις πάει?
- Όχι. Πάντα ήθελα αλλά δεν έχω πάει.
- Ούτε εγώ. Μόνο Σεβίλη και Μαγιόρκα.
- Άντε πάμε μαζί
- Άντε άντε μπαίνω να σου κλείσω αεροπορικά ( η πρώτη γυναίκα που γνώρισα που ήξερε να κλείσει και να ψάξει τέλει αεροπορικά )
Κάπως έτσι αποφασίσαμε να πάμε μαζί δύο μέρες στη Μαδρίτη και έπειτα να φύγει με το λεωφορείο να πάει Λισαβόνα να βρει τη φίλη της που είχε κλείσει δωμάτιο και λοιπά όποτε δεν μπορούσε πλέον να την ακυρώσει και να πάει έξτρα από τη Μαδρίτη διακοπές μαζί μου που πλέον αυτό ήθελε
εγώ έπρεπε να γυρίσω γιατί τότε που τα κλείναμε δεν ηξερα αν η ομάδα που προπονώ θα έχει αγώνα και αν θα δουλεύω. Εν τέλη και από τη δουλειά έφυγα και η ομάδα μου ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της. Σε τροχιά Μαδρίτης πλέον κάναμε τα πλάνα μας , ίσως με τη μεγαλύτερη ανυπομονησία που είχα ποτέ για ταξίδι. Είχαμε ένα Γολγοθά σχετικά μπροστά μας , καθώς πατούσαμε βράδυ για Μπέργκαμο. Από εκεί πρωί πρωί φεύγαμε για Μαδρίτη . Έπειτα θα την έβαζα εγώ στο λεωφορείο και θα πήγαινα νύχτα στο αεροδρομιο της Μαδρίτης μόνος πλέον. Ξημερώματα πετούσα για Ρώμη και από εκεί εφυεγα το απόγευμα για Θεσσαλονίκη. Γενικά έχω πει να αποφεύγω τις ανταποκρίσεις πλέον όσο γίνεται , αλλά επειδή δε μένω στο Λονδίνο να πηγαίνω παντού απευθείας θα το φάμε στη μάπα κι άλλο λογικά. Με μια ογδονταρα έπαιρνα 4 αεροπλάνα. Βάλε και 5 ευρώ το ραπιντ τεστ που ήθελαν οι Ισπανοί , μια χαρά μου βγήκε . Ευτυχώς από 1 Ιουνίου και μετά Ιταλία , Ισπανία και ίσως και όλοι δεν ξέρω , σταματούσαν περιορισμούς τεστ και λοιπά όποτε γλίτωσα το τεστ της επιστροφής .
Φτάσαμε λοιπόν αργά τη νύχτα στο Μπέργκαμο. Το ξημέρωμα δεν άργησε και φύγαμε επιτέλους για Ισπανία. Hala Madrid
Ήταν πάντα μια από τις αγαπημένες μου πρωτεύουσες και επιτέλους είχα έρθει. Ο καιρός μου έκανε εντύπωση. Δεν είχε καύσωνα όπως περίμενα ( σε αντίθεση με τη Ρώμη που ήταν σαν καζάνι ) φάγαμε μια ταλαιπωρία στο αχανές Μπαραχας και τελικά πήραμε το μέτρο που είμαι μετρ στο να βρίσκω τον προορισμό μου όπου και να είναι σε αντίθεση με όποιον άλλο έχω ταξιδέψει μαζί μετά από αρκετές στάσεις και αλλαγές γραμμής , φτάσαμε στην πλατεία Sol. Puerta del Sol λοιπόν κεντρική πλατεία της Μαδρίτης. Μαζί με την Plaza Mayor οι δυο κορυφαίες και πολυσύχναστες. Αν και η Sol έχει περανταζαδα κυρίως με πολύ κόσμο να πηγαίνει και να έρχεται. Η Mayor είναι ένα περίκλειστο τετράγωνο γεμάτο μαγαζιά. Το πρώτο πράγμα που πήγε το μάτι μου ήταν το άγαλμα του έφιππου Βασιλιά Καρόλου και φυσικά το αγαπημένο μνημείο με την αρκούδα και το δέντρο με τις φράουλες. Έκαναν έργα βέβαια όποτε είχαν κλείσει μεγάλος μέρος της πλατείας έτσι για να μας τη σπάσουν απλά πήγαμε στο δωμάτιο μας. Είχαμε κλείσει μια πολύ ψαγμενη κάψουλα για δωμάτιο. Ήταν φτηνή και εντελώς στο κέντρο. Για όσους δεν γνωρίζουν είναι μια ωραία λύση ιδιαίτερη για τη στέγαση αλλά νομίζω είναι κυρίως για νεότερο κόσμο καθώς δεν φαντάζομαι κάποιον μεγαλύτερο να επιλέξει την κάψουλα και κοινόχρηστα μπανια. Εμείς το λατρέψαμε βέβαια . Ρυθμιζες όπως θέλεις τα φώτα , τον κλιματισμό και γενικά είχε χαμηλό φωτισμό και απόλυτη ησυχία. Ρίξαμε έναν τρομερό ύπνο να βγάλουμε τα σπασμένα του αεροδρομίου και ξυπνήσαμε να κάνουμε την πρώτη καλή εξόρμηση . Ήταν μια μικρή γεύση . Θα ακολουθήσει όλο το ταξίδι στο επόμενο κομμάτι.Το ξενοδοχείο με τις κάψουλες λέγεται
ArtSeven hotel και βρίσκεται στην οδό Calle del Conde de Romanones, 7, 28012. Βρίσκεται ανάμεσα στις στάσεις του μετρό Sol και Tirso de Molina.
