Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα Ιαπωνία Made in Japan

[varioAthens]

Εγώ το πάνικ ατάκ το είχα πάθει από το σπίτι στον καναπέ μου, κάτι Σιντζούκου τα τρώω για πρωινό, έτσι για να σηκώνουν οι γιατροί τα χέρια μαζί μου

Νομιζω εισαι πλεον ετοιμη και για Ινδια

 

[Smaragda53]

Δε φαντάζεσαι με τι ανυπομονησία περιμένω πάντα το επόμενο κομμάτι σου!
Το Τόκυο δε φημίζεται για την καθαριότητα στους δρόμους? Σκουπίδια βλέπω στις φωτο!
Η τουαλέτα τα σπάει. Θέλω μια ίδια!!

 

[paefstra]

Η τουαλέτα τα σπάει. Θέλω μια ίδια!!

Πετυχαμε ιδια σε ξενοδοχειο στο Τορουν στην Πολωνια Strona główna . Μειναμε μονο 1 βραδυ και δεν προλαβα να τη μαθω. Μονο το θερμαινομενο καθισμα λειτουργουσε μονο του χωρις κουμπια. Δεν ξερω πως τους ηρθε να βαλουν στην Πολωνια τοσο ακριβη εγκατασταση.

 

[evaT]

Δε φαντάζεσαι με τι ανυπομονησία περιμένω πάντα το επόμενο κομμάτι σου!
Το Τόκυο δε φημίζεται για την καθαριότητα στους δρόμους? Σκουπίδια βλέπω στις φωτο!
Η τουαλέτα τα σπάει. Θέλω μια ίδια!!

Ευχαριστώ Σμαράγδα μου.
Δεν ήταν τόσο καθαρά όσο περιμέναμε. Ο τουρισμός κάνει κακό....

 

[evaT]

Asakusa - Ueno - Akihabara - Skytree, Περπατώντας παραζαλισμένοι στο Τόκιο

Το jet lag με χτυπούσε αλύπητα, μάτι δεν έκλεισα για πάνω από τη μισή νύχτα, σηκώθηκα ίσα με 5 φορές, τι πρόβατα μέτρησα, τι γκέισες, τίποτα.
Μέχρι να βγω έξω στο 24ωρης λειτουργίας Don Quijote παραδίπλα για ψώνια σκέφτηκα, αλλά με κράτησε η λογική.

Περιέργως σηκώθηκα με ελαφρύ κεφάλι, όπως και τις περισσότερες μέρες μετέπειτα, που σημαίνει ότι και το Τόκιο έχει καλύτερο κλίμα από τη Θεσσαλονίκη που ξυπνάς μετά από 8 ώρες ύπνου και νιώθεις ότι θέλεις να κοιμηθείς άλλες 16.

Μέχρι να πάρουμε μπρος όλοι, ξεκινήσαμε μετά τις 10, αλλά πρώτη μέρα ήταν, κάπως έπρεπε να εγκλιματιστούμε.

Για αρχή, είχα σημειώσει το ναό Senso Ji -παλαιός βουδιστικός Ναός του 628 στην κοντινή μας Asakusa.

Πρώτη εικόνα στο μετρό όπου όλοι κοιτάζουν τα κινητά τους και μόνο. 'Εχω περισσότερες στη συνέχεια

Η Nakamise Dori είναι το δρομάκι που οδηγεί στο Ναό και πουλάνε όλο το τσίτζιλι μίζιρλι της Ιαπωνίας.

Χαμούλης

Ο Ναός ήταν όμορφος όμως

Πολύς λαός, αλλά και 7 να έρθεις πάλι κόσμο έχει, τουλάχιστον δεν χάσαμε τον ύπνο μας.

και το εσωτερικό

Είδαμε για πρώτη φορά το τελετουργικό τους στους ναούς, πετάνε ένα κέρμα, χτυπάνε παλαμάκια, υποκλίνονται, ξανά παλαμάκια και προσεύχονται.

Απέξω είχε και τα συρταράκια με χρησμούς της τύχης.

Την ξέρω τη δική μου, αλλά είπα να δοκιμάσω. Και τι μου έτυχε λέτε;;
Πως είπατε;

Τώρα μάλιστα! Τους είπα ότι η πρόβλεψη άργησε κανά χρόνο. Επίσης εμπέδωσα ότι μάλλον δεν θα παντρευτώ ούτε φέτος.

Περπατήσαμε αρκετά ως το πάρκο Ueno, που ήταν απάτη, σκέτη απογοήτευση.

Θεωρητικά υπήρχε μια λίμνη εκεί, μόνο που ήταν καλυμμένη ολόκληρη με ξεραμένα νούφαρα

Εν ολίγοις, τίποτε το όμορφο. Θυμηθήκαμε το μουσείο των Σαμουράι, αλλά είχαμε φύγει αρκετά μακριά, έτσι μπήκαμε στο τρένο για την συνοικία των ηλεκτρονικών, την Akihabara.

Από τις πρώτες βόλτες στην πόλη τα κτίρια ήταν γενικά άσχημα, χωρίς κανένα σαφές αρχιτεκτονικό ύφος, πολύ μπετόν, αν αφαιρούσες τις πινακίδες στα γιαπωνέζικα, ένιωθα ότι απλά σουλατσέρναμε στη Μοναστηρίου.

Η Akihabara βέβαια, μέσα στην ασχήμεια της, είχε τη δική της προσωπικότητα.

Με κάτι τέτοια έπαιζε ο γιός μου, μέχρι που κατέληγαν ακέφαλα κουφάρια

Αυτά ήταν για να ντυθείς κίνκυ άνιμε στις πιο ιδιαίτερες στιγμές σου άραγε;

Οι κοπελίτσες αυτές ήταν παντού, μικρές στραβοπόδαρες λολίτες

και με κοθώρνους

Να και τα λαμπούμπου του Προέδρου

Στο εσωτερικό των κτιρίων η ιαπωνική νεολαία έκαιγε εγκεφαλικά κύταρα μ αυτά

και βιντεάκι
- YouTube

Ατελείωτη ΘΛΙΨΙC

Ψάξαμε μήπως βρούμε κανένα pacman ή tetris να θυμηθούμε τα νιάτα μας, σίγουρα υπήρχαν κάπου αλλά εκεί που ρωτήσαμε, δεν είδαν δεν άκουσαν και φύγαμε άρον άρον.
Κανένας μας δεν είναι φαν των manga και άνιμε και όλη αυτή η εικόνα με τους εθισμένους νεαρούς να τρώνε τα νιάτα τους φυτεμένοι μπροστά στις οθόνες, μας έκατσε βαριά.

'Οπου φύγει φύγει, είχε νυχτώσει πια και κατευθυνθήκαμε προς το Tokyo Skytree. Με τα φώτα της νύχτας αναμμένα, η πόλη μεταμορφωνόταν, έπαιρνε χρώμα και vibe, από κρύα και αφιλόξενη, αποκτούσε γοητεία κι ενδιαφέρον.

Ποταμός Sumida

Τελευταίο για την ημέρα είχαμε το Μetropolitan Goverment Building που δεν είναι άλλο από το Δημαρχείο της πόλης. Κάθε μισή ώρα γίνονται εντυπωσιακές προβολές επάνω στο κτίριο, επικοινωνώντας την τεχνολογική υπεροχή της πόλης, οι τουρίστες ξαπλώνουν στα γρασίδια κ απολαμβάνουν το θέαμα.

δείτε το και εδώ
- YouTube

Μόλις τελείωσε, ανεβήκαμε στο View Point το οποίο είναι δωρεάν.
Σε πιάνει δέος όταν αντιλαμβάνεσαι την έκταση της μεγαλούπολης

Tσαντούλα, μέσης γιαπωνεζούλας με κρεμαστούλια

Mετά από τόσα τρένα ,ποδαρόδρομο, ξανά τρένα, η πείνα και η κούραση είχαν χτυπήσει κόκκινα

Βγήκαμε Σιντζούκου στο Omoide Yokocho το μικρό στενάκι με τις izikayas (ταβέρνες), τουριστικό μεν αλλά πολύ συμπαθητικό

Κάθε izikaya χώραγε μετά βίας 2 παρέες, στρωθήκαμε κάπου για να φάμε κάτι σουβλάκια που έδειχναν της κακιάς ώρας, αλλά περιέργως ήταν πεντανόστιμα. Και το πρώτο σάκε το οποίο δεν....

Τελειώσαμε τη μέρα με μια μπύρα κοντά στο σπίτι μας, με τις πρώτες εντυπώσεις να είναι διφορούμενες. Ναι μεν, αλλά.
Συμφωνήσαμε ότι η Ακιχαμπάρα μας μελαγχόλησε, όμως η ατμόσφαιρα στο κατάφωτο κέντρο ήταν καλύτερη, περισσότερο δελεαστική.

Το μόνο σίγουρο ήταν ότι χρειαζόμασταν περισσότερες εικόνες από την πόλη, η χώρα ήταν ακόμη ξένο σώμα πάνω μας, ενώ ακόμη και γω η ίδια που είχα στήσει όλο το δρομολόγιο ένιωθα περίεργα με τις πρώτες εικόνες άλλο τα βίντεο και η μελέτη κι άλλο η πραγματικότητα, προσδοκούσα όμως πως όσα έπονταν θα μου έφερναν το πολυπόθητο ταξιδιωτικό συναίσθημα που αναζητούσα.

 

[maria_tr]

Πήγαμε κι εμεις στην Ιαπωνία μέρες μετά απο εσας αλλά ανάποδα προσγειωση osaka και φυγαμε απο Τοκυο. Κατεληξα πως το Τόκυο είναι μόνο για ψώνια και το οταν τα φωτα ανάβουν τοτε ομορφαινει.

 

[psilos3]

Το jet lag με χτυπούσε αλύπητα, μάτι δεν έκλεισα για πάνω από τη μισή νύχτα, σηκώθηκα ίσα με 5 φορές, τι πρόβατα μέτρησα, τι γκέισες, τίποτα.

Στο είπα και κατ' ιδίαν, μία είναι η λύση γι' αυτό.

με τις πρώτες εντυπώσεις να είναι διφορούμενες. Ναι μεν, αλλά.

Μήπως επειδή τελικά το είχες ψάξει τόσο πολύ;
Δε ξέρω, εμένα μια φορά μ' αρέσει ότι βλέπω, ειναι εξωπραγματικό, μείξη Ασιατικού και δυτικού κόσμου, έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

 

[evaT]

Στο είπα και κατ' ιδίαν, μία είναι η λύση γι' αυτό.

με 1 δάχτυλο ουίσκι που έπινα εγώ και μιά μπύρα δουλειά δε γινόταν

Μήπως επειδή τελικά το είχες ψάξει τόσο πολύ;

Ήταν κοινή η διαπίστωση. Ας μην κάνουμε σπόιλερ έχω πολλά να πω ακόμη (όχι που θα γλυτώνατε lol)

 

[varioAthens]

Η γνωμη μου (την οποια και δε ζητησε κανεις) ειναι οτι ισως ηταν καλυτερα να το πας αντιστροφα, δηλαδη ξεκινωντας απο Οσακα ή Κυοτο... οι ανθρωποι ειναι πιο φιλικοι και οι πολεις πιο ανθρωπινες.... οποτε η προσαρμογη ειναι πιο ομαλη... δεν σε ξενιζει τοσο πολυ το τσιμεντο ή η "αχαροσυνη" καποιων περιοχων οπως π.χ. η Akihabara

 

[evaT]

Η γνωμη μου (την οποια και δε ζητησε κανεις) ειναι οτι ισως ηταν καλυτερα να το πας αντιστροφα, δηλαδη ξεκινωντας απο Οσακα ή Κυοτο... οι ανθρωποι ειναι πιο φιλικοι και οι πολεις πιο ανθρωπινες.... οποτε η προσαρμογη ειναι πιο ομαλη... δεν σε ξενιζει τοσο πολυ το τσιμεντο ή η "αχαροσυνη" καποιων περιοχων οπως π.χ. η Akihabara

Συμφωνώ αλλά το αεροπορικό ήταν +300 οπότε θα την ξεπερνούσα την αχαροσύνη τι να έκανα

 

[varioAthens]

Συμφωνώ αλλά το αεροπορικό ήταν +300 οπότε θα την ξεπερνούσα την αχαροσύνη τι να έκανα

Ε ετσι οπως το θετεις συμφωνω και επαυξανω!

 

[Billouk]

Έλεγα να το επισυνάψω σε προηγούμενο κεφάλαιο αλλά θα ήταν άσχετο! Είδα τις φωτό από τις φιγούρες Dragonball στην βιτρίνα και λέω δεν παίζει ένας να μην αναφερθεί σε αυτο το επικό "greek edition" τραγουδάκι πρωινά ΣΚ στον Αντ1 κάπου 25-30 χρόνια πίσω...