evaT
Member
- Μηνύματα
- 2.192
- Likes
- 19.093
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Εκδρομή στο ΝΙΚΚΟ, ο σφένδαμος στα καλύτερά του.
Αρκετά ξεποδαριαστήκαμε μέσα στην πόλη, χορτάσαμε αστικό τοπίο, είχε έρθει η ώρα της πρώτης εκδρομής.
Στο σχεδιασμό αμφιταλαντεύτηκα αρκετά μεταξύ ΝΙΚΚΟ και Χακόνε τις δύο κυριότερες ημερήσιες από το Τόκιο.
Κατέληξα στο πρώτο, όταν οι περισσότερο (μαζί με τον τζιπιτή) το πρότειναν δαγκωτό λόγω εποχής, στο Χακόνε υπάρχει πάντα το ρίσκο να μη δεις τίποτα από Φούτζι αν πέσεις σε συννεφιά, έτσι κλήρωσε το ΝΙΚΚΟ, βρήκα μια ωραιότατη εκδρομή από το Klook σε τιμή προσφοράς, μάλιστα ξεκινούσε κοντά μας, μόλις ένα σταθμό μακρύτερα.
'Οχι οποιοδήποτε σταθμό βέβαια. τον περίφημο Shinjuku central, τον μεγαλύτερο σταθμό μετρό παγκοσμίως, από όπου διακινούνται ημερησίως 2-3 εκατομμύρια άνθρωποι
Αφελώς υπέθεσα ότι είχαμε ήδη εξοικειωθεί με τους σταθμούς και πόσο λάθος να πάει; Ξεκινήσαμε αρκετά νωρίτερα ώστε να έχουμε περιθώριο να διορθώσουμε τυχόν λάθος αλλά ήταν από εκείνες τις μέρες που έχουν σκοπό να στραβώσουν όλα.
'Ηταν ώρα που ο κόσμος πήγαινε στη δουλειά
σκέψου τώρα να έχεις αγοραφοβία....
εδώ στο βίντεο φαίνεται πόσο χάος είναι η κατάσταση. 200 διαφορετικοί έξοδοι, βράσε ρύζι...
- YouTube
Το maps σου λέει επακριβώς από που να βγεις. Ακολουθήσαμε τις οδηγίες αλλά το στίγμα ήταν λάθος.
Εγώ ακολουθούσα την πινέζα αλλά μόλις φτάναμε έβγαζε ότι απέχουμε πάλι 500 μέτρα. Φτου κ από την αρχή, είχε βάλει σκοπό να με ξετινάξει;
Στο μεταξύ έκαναν έργα στην περιοχή, αυτό τρελάθηκε και έκανε υπολογισμούς ξανά και ξανά, βλέπαμε τουριστικά λεωφορεία παντού, άντε να εντοπίσεις το σωστό.
Μετά από ένα μισάωρο μπρος πίσω, στο παρά πέντε βρήκαμε το δικό μας και πιάσαμε θέση.
Καβάτζωσα εύκολα την πρώτη μπροστινή θέση και στρώθηκα για να αποφύγω τη ναυτία στις στροφές.
Η μέρα ήταν η πρώτη με τόση λιακάδα, πραγματικά παραγγελιά!
Αφελώς πίστευα επίσης ότι οι δρόμοι της Ιαπωνίας δεν έχουν κίνηση.
Φιλοδοξούσα να πάρω έναν υπνάκο που τόσο μου έλειπε, όμως ο ξεναγός είχε άλλη γνώμη.
Εφόσον το μισό γκρουπ ήταν Κινέζοι αποφάσισε να πει όλη την ιστορία της χώρας, σε δύο γλώσσες, μιλούσε 20 συνεχόμενα λεπτά στα κινέζικα και τα επόμενα 20 σε κινεζοαγγλικά που παίζει να ήταν ακόμη χειρότερα.
Αφού είπε ό,τι είπε, από τα οποία δε θυμάμαι τίποτα, μας ενημέρωσε ότι πλέον μπορούμε να χαλαρώσουμε. Ξύπνησα με το χειρόφρενο....
To περιβάλλον ήταν όντως μαγεία. Δάσος και φυτά σε όλα τα φθινοπωρινά χρώματα που τόσο φημίζονται.
Ξεκινήσαμε με τον Toshogu Shrine, σιντοιστικός ναός που διώχνει το κακό, τα υποχθόνια πνεύματα, τον έξωαποδω και το κακό το μάτι, γεγονός είναι, πως ήταν ο πιο εντυπωσιακός ναός από όσους είδαμε, όπως ανάλογα εντυπωσιακό ήταν και το πλήθος των επισκεπτών.
Πέσαμε και σε γάμο!
είδαμε όλο το σκηνικό, ωραία φάση, σεμνή παραδοσιακή τελετή χωρίς πολλές φανφάρες. Μόνο 1.000.000 προβολές στο ινσταγκραμ θα είχαν τα παιδιά με τόσο κόσμο να βιντεοσκοπεί.
και μετά ανεβήκαμε 500 σκαλιά για να δούμε λέει το sleeping cat...
που δεν το είδαμε καν! είτε το προσπεράσαμε ή ήταν τόσο μικρό που δεν το προσέξαμε και μας έμειναν μόνο οι σκάλες.
Ευτυχώς μας αποζημίωσαν με το παραπάνω τα σφενδάμια που είχαν την τιμητική τους.
δεν έχω πειράξει τα χρώματα στο παραμικρό!
Γκεισούλα!
Να και το τημ!
σ αυτά τα βαρέλια ωριμάζει το σάκε.
Από κει ξεκινήσαμε για τη λίμνη Chuzanji, μέσα από τη διάσημη διαδρομή Irohazaka Winding Road των 48 θανατερών φουρκετών!
'Οντας διαβασμένη (κάτι τέτοια δεν μου ξεφεύγουν) πήρα τη θέση πίσω από τον οδηγό για να έχω απρόσκοπτη θέα αλλά και να προφυλάξω το στομάχι μου από ανεπιθύμητες παρενέργειες.
Εντυπωσιακότατη και ευτυχώς δίχως παρατράγουδα.
Ζαλίστηκε κανείς;;
Ευτυχώς που ήταν ωραία η διαδρομή γιατί η λίμνη ήταν μάπα, είχε και ψοφόκρυο, μας άφησαν ίσα ίσα ένα μισάωρο και δεν βρήκαμε ούτε καφέ να πιούμε
το βουνό πίσω είναι ενεργό ηφαίστειο
δεν ξέρω τι εννοεί....
Τελευταία στάση οι καταράχτες Kegon, κατεβαίνεις με ανελκυστήρα σε μια πλατφόρμα και τους βλέπεις απέναντι
Καλούληδες αλλά σαν της Έδεσσας δεν είναι! Ο αέρας ξύριζε κόντρα σε κείνο το σημείο, δυό λεπτά για τη φωτογραφία και δρόμο.
Η επιστροφή ήταν σκέτος γολγοθάς. Μποτιλιάρισμα χιλιομέτρων, κάποιο αυτοκίνητο είχε μείνει και μπλόκαρε όλη την κυκλοφορία, να που αυτά συμβαίνουν και στην προηγμένη Ιαπωνία, ήταν όλα ένα ψέμα...
Επιστρέψαμε στο Τόκιο πιο κατάκοποι από κάθε άλλη μέρα, ναι χαζοκοιμόμασταν στο λεωφορείο, ειδικά όταν αποφάσισε να το βουλώσει ο οδηγός, ωστόσο δεν ήταν ο αναζωογονητικός ύπνος που σου δίνει ενέργεια, τα κορμιά μας ξερνούσαν τα συσσωρευμένα χιλιόμετρα των πρώτων ημερών.
Ωρε που πάμε;
Bγήκαμε κατευθείαν στο κέντρο για να μη χάσουμε τη βραδινή μας βόλτα, πήγαμε Shibuya, όπου πετύχαμε το Hatchiko δίχως ουρές για φωτογράφηση και βγάλαμε τις αναμνηστικές μας
και στη συνέχεια έφαγα το πρώτο μου Ramen για το ταξίδι, αγαπώ σούπες, ήταν πεντανόστιμο, ότι έπρεπε για την κούραση και το κρύο. Θα δοκίμαζα περισσότερα τις επόμενες ημέρες.
Βγήκαμε χορτάτοι στο σουλάτσο χαζεύοντας τον κόσμο
εδώ ζωντανά
- YouTube
με ξετρέλαναν οι Ιάπωνες με τα ακριβά, καλοραμένα τους κοστούμια και αυτές τις γυναικείες τσάντες
Η κόρη μου λέει ότι είμαι άσχετη, δεν είναι γυναικείες, είναι μόδα
Η σωστή σειρά των πραγμάτων...
και ναι, υπάρχουν Ιάπωνες κάγκουρες!
Κλείσαμε τη βραδιά περνώντας μια βόλτα από την τρισδιάσταση γάτα, μα είναι τρελοί αυτοί οι Ιάπωνες!
- YouTube
Σε μια σύντομη αξιολόγηση της μέρας, βρήκαμε το ΝΙΚΚΟ μάλλον υπερτιμημένο, αν είχα δεύτερη ευκαιρία δεν θα το έβαζα καθόλου, είτε θα άφηνα μία επιπλέον μέρα στο ανεξάντλητο Τόκιο ή θα στρίμωχνα μια διήμερη εκδρομή προς την Kanazawa που έχω δει ότι είναι γραφική και το αξίζει.
Οι εκδρομές που κάναμε από το Κιότο και τη Χιροσίμα είχαν όλη την ανάλογη φύση με πολύ λιγότερη ταλαιπωρία, άρα αν εξαιρέσεις το Ναό και τις φουρκέτες το όλο τοπίο ήταν απλά μια επανάληψη.
Η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία που είχαμε για το Τόκιο και το πλάνο έλεγε τουρλού και λίγο από όλα.
Θα το παίρναμε χαλαρά να δούμε όσα δεν προλάβαμε τις προηγούμενες, πρώτα από όλα όμως θα έπεφτε στη μάχη η περιοχή Harajuku όπου κυκλοφορεί η πιο τρελή μόδα της πόλης και βρίσκονται τα ατελιέ των νέων ανερχόμενων σχεδιαστών που δημιουργούν παγκόσμιες τάσεις.
Είμασταν ήδη ψυλλιασμένοι με τα πρώτα δείγματα που μας είχαν ξαφνιάσει, δεν σας έδειξα τίποτα για να μην χαλάσω το στοιχείο της έκπληξης, ετοιμάζω ξεχωριστό αφιέρωμα με τις περσόνες του Τόκιο, σ ένα χορταστικό κεφάλαιο όπου θα ξεστραβωθεί ο κάθε πικραμένος, θα ενημερωθείτε για το πως ντύνεται η ψαγμένη νεολαία της Ιαπωνίας και στην χειρότερη, θα πάρετε σίγουρα κάποια πρωτότυπη ιδέα για το επερχόμενο καρναβάλι, αν επιθυμείτε να ξεχωρίσετε και να καταπλήξετε τα πλήθη.
Αρκετά ξεποδαριαστήκαμε μέσα στην πόλη, χορτάσαμε αστικό τοπίο, είχε έρθει η ώρα της πρώτης εκδρομής.
Στο σχεδιασμό αμφιταλαντεύτηκα αρκετά μεταξύ ΝΙΚΚΟ και Χακόνε τις δύο κυριότερες ημερήσιες από το Τόκιο.
Κατέληξα στο πρώτο, όταν οι περισσότερο (μαζί με τον τζιπιτή) το πρότειναν δαγκωτό λόγω εποχής, στο Χακόνε υπάρχει πάντα το ρίσκο να μη δεις τίποτα από Φούτζι αν πέσεις σε συννεφιά, έτσι κλήρωσε το ΝΙΚΚΟ, βρήκα μια ωραιότατη εκδρομή από το Klook σε τιμή προσφοράς, μάλιστα ξεκινούσε κοντά μας, μόλις ένα σταθμό μακρύτερα.
'Οχι οποιοδήποτε σταθμό βέβαια. τον περίφημο Shinjuku central, τον μεγαλύτερο σταθμό μετρό παγκοσμίως, από όπου διακινούνται ημερησίως 2-3 εκατομμύρια άνθρωποι
Αφελώς υπέθεσα ότι είχαμε ήδη εξοικειωθεί με τους σταθμούς και πόσο λάθος να πάει; Ξεκινήσαμε αρκετά νωρίτερα ώστε να έχουμε περιθώριο να διορθώσουμε τυχόν λάθος αλλά ήταν από εκείνες τις μέρες που έχουν σκοπό να στραβώσουν όλα.
'Ηταν ώρα που ο κόσμος πήγαινε στη δουλειά
σκέψου τώρα να έχεις αγοραφοβία....
εδώ στο βίντεο φαίνεται πόσο χάος είναι η κατάσταση. 200 διαφορετικοί έξοδοι, βράσε ρύζι...
- YouTube
Το maps σου λέει επακριβώς από που να βγεις. Ακολουθήσαμε τις οδηγίες αλλά το στίγμα ήταν λάθος.
Εγώ ακολουθούσα την πινέζα αλλά μόλις φτάναμε έβγαζε ότι απέχουμε πάλι 500 μέτρα. Φτου κ από την αρχή, είχε βάλει σκοπό να με ξετινάξει;
Στο μεταξύ έκαναν έργα στην περιοχή, αυτό τρελάθηκε και έκανε υπολογισμούς ξανά και ξανά, βλέπαμε τουριστικά λεωφορεία παντού, άντε να εντοπίσεις το σωστό.
Μετά από ένα μισάωρο μπρος πίσω, στο παρά πέντε βρήκαμε το δικό μας και πιάσαμε θέση.
Καβάτζωσα εύκολα την πρώτη μπροστινή θέση και στρώθηκα για να αποφύγω τη ναυτία στις στροφές.
Η μέρα ήταν η πρώτη με τόση λιακάδα, πραγματικά παραγγελιά!
Αφελώς πίστευα επίσης ότι οι δρόμοι της Ιαπωνίας δεν έχουν κίνηση.
Φιλοδοξούσα να πάρω έναν υπνάκο που τόσο μου έλειπε, όμως ο ξεναγός είχε άλλη γνώμη.
Εφόσον το μισό γκρουπ ήταν Κινέζοι αποφάσισε να πει όλη την ιστορία της χώρας, σε δύο γλώσσες, μιλούσε 20 συνεχόμενα λεπτά στα κινέζικα και τα επόμενα 20 σε κινεζοαγγλικά που παίζει να ήταν ακόμη χειρότερα.
Αφού είπε ό,τι είπε, από τα οποία δε θυμάμαι τίποτα, μας ενημέρωσε ότι πλέον μπορούμε να χαλαρώσουμε. Ξύπνησα με το χειρόφρενο....
To περιβάλλον ήταν όντως μαγεία. Δάσος και φυτά σε όλα τα φθινοπωρινά χρώματα που τόσο φημίζονται.
Ξεκινήσαμε με τον Toshogu Shrine, σιντοιστικός ναός που διώχνει το κακό, τα υποχθόνια πνεύματα, τον έξωαποδω και το κακό το μάτι, γεγονός είναι, πως ήταν ο πιο εντυπωσιακός ναός από όσους είδαμε, όπως ανάλογα εντυπωσιακό ήταν και το πλήθος των επισκεπτών.
Πέσαμε και σε γάμο!
είδαμε όλο το σκηνικό, ωραία φάση, σεμνή παραδοσιακή τελετή χωρίς πολλές φανφάρες. Μόνο 1.000.000 προβολές στο ινσταγκραμ θα είχαν τα παιδιά με τόσο κόσμο να βιντεοσκοπεί.
και μετά ανεβήκαμε 500 σκαλιά για να δούμε λέει το sleeping cat...
που δεν το είδαμε καν! είτε το προσπεράσαμε ή ήταν τόσο μικρό που δεν το προσέξαμε και μας έμειναν μόνο οι σκάλες.
Ευτυχώς μας αποζημίωσαν με το παραπάνω τα σφενδάμια που είχαν την τιμητική τους.
δεν έχω πειράξει τα χρώματα στο παραμικρό!
Γκεισούλα!
Να και το τημ!
σ αυτά τα βαρέλια ωριμάζει το σάκε.
Από κει ξεκινήσαμε για τη λίμνη Chuzanji, μέσα από τη διάσημη διαδρομή Irohazaka Winding Road των 48 θανατερών φουρκετών!
'Οντας διαβασμένη (κάτι τέτοια δεν μου ξεφεύγουν) πήρα τη θέση πίσω από τον οδηγό για να έχω απρόσκοπτη θέα αλλά και να προφυλάξω το στομάχι μου από ανεπιθύμητες παρενέργειες.
Εντυπωσιακότατη και ευτυχώς δίχως παρατράγουδα.
Ζαλίστηκε κανείς;;
Ευτυχώς που ήταν ωραία η διαδρομή γιατί η λίμνη ήταν μάπα, είχε και ψοφόκρυο, μας άφησαν ίσα ίσα ένα μισάωρο και δεν βρήκαμε ούτε καφέ να πιούμε
το βουνό πίσω είναι ενεργό ηφαίστειο
δεν ξέρω τι εννοεί....
Τελευταία στάση οι καταράχτες Kegon, κατεβαίνεις με ανελκυστήρα σε μια πλατφόρμα και τους βλέπεις απέναντι
Καλούληδες αλλά σαν της Έδεσσας δεν είναι! Ο αέρας ξύριζε κόντρα σε κείνο το σημείο, δυό λεπτά για τη φωτογραφία και δρόμο.
Η επιστροφή ήταν σκέτος γολγοθάς. Μποτιλιάρισμα χιλιομέτρων, κάποιο αυτοκίνητο είχε μείνει και μπλόκαρε όλη την κυκλοφορία, να που αυτά συμβαίνουν και στην προηγμένη Ιαπωνία, ήταν όλα ένα ψέμα...
Επιστρέψαμε στο Τόκιο πιο κατάκοποι από κάθε άλλη μέρα, ναι χαζοκοιμόμασταν στο λεωφορείο, ειδικά όταν αποφάσισε να το βουλώσει ο οδηγός, ωστόσο δεν ήταν ο αναζωογονητικός ύπνος που σου δίνει ενέργεια, τα κορμιά μας ξερνούσαν τα συσσωρευμένα χιλιόμετρα των πρώτων ημερών.
Ωρε που πάμε;
Bγήκαμε κατευθείαν στο κέντρο για να μη χάσουμε τη βραδινή μας βόλτα, πήγαμε Shibuya, όπου πετύχαμε το Hatchiko δίχως ουρές για φωτογράφηση και βγάλαμε τις αναμνηστικές μας
και στη συνέχεια έφαγα το πρώτο μου Ramen για το ταξίδι, αγαπώ σούπες, ήταν πεντανόστιμο, ότι έπρεπε για την κούραση και το κρύο. Θα δοκίμαζα περισσότερα τις επόμενες ημέρες.
Βγήκαμε χορτάτοι στο σουλάτσο χαζεύοντας τον κόσμο
εδώ ζωντανά
- YouTube
με ξετρέλαναν οι Ιάπωνες με τα ακριβά, καλοραμένα τους κοστούμια και αυτές τις γυναικείες τσάντες
Η κόρη μου λέει ότι είμαι άσχετη, δεν είναι γυναικείες, είναι μόδα
Η σωστή σειρά των πραγμάτων...
και ναι, υπάρχουν Ιάπωνες κάγκουρες!
Κλείσαμε τη βραδιά περνώντας μια βόλτα από την τρισδιάσταση γάτα, μα είναι τρελοί αυτοί οι Ιάπωνες!
- YouTube
Σε μια σύντομη αξιολόγηση της μέρας, βρήκαμε το ΝΙΚΚΟ μάλλον υπερτιμημένο, αν είχα δεύτερη ευκαιρία δεν θα το έβαζα καθόλου, είτε θα άφηνα μία επιπλέον μέρα στο ανεξάντλητο Τόκιο ή θα στρίμωχνα μια διήμερη εκδρομή προς την Kanazawa που έχω δει ότι είναι γραφική και το αξίζει.
Οι εκδρομές που κάναμε από το Κιότο και τη Χιροσίμα είχαν όλη την ανάλογη φύση με πολύ λιγότερη ταλαιπωρία, άρα αν εξαιρέσεις το Ναό και τις φουρκέτες το όλο τοπίο ήταν απλά μια επανάληψη.
Η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία που είχαμε για το Τόκιο και το πλάνο έλεγε τουρλού και λίγο από όλα.
Θα το παίρναμε χαλαρά να δούμε όσα δεν προλάβαμε τις προηγούμενες, πρώτα από όλα όμως θα έπεφτε στη μάχη η περιοχή Harajuku όπου κυκλοφορεί η πιο τρελή μόδα της πόλης και βρίσκονται τα ατελιέ των νέων ανερχόμενων σχεδιαστών που δημιουργούν παγκόσμιες τάσεις.
Είμασταν ήδη ψυλλιασμένοι με τα πρώτα δείγματα που μας είχαν ξαφνιάσει, δεν σας έδειξα τίποτα για να μην χαλάσω το στοιχείο της έκπληξης, ετοιμάζω ξεχωριστό αφιέρωμα με τις περσόνες του Τόκιο, σ ένα χορταστικό κεφάλαιο όπου θα ξεστραβωθεί ο κάθε πικραμένος, θα ενημερωθείτε για το πως ντύνεται η ψαγμένη νεολαία της Ιαπωνίας και στην χειρότερη, θα πάρετε σίγουρα κάποια πρωτότυπη ιδέα για το επερχόμενο καρναβάλι, αν επιθυμείτε να ξεχωρίσετε και να καταπλήξετε τα πλήθη.
Attachments
Last edited:
