demie
Member
- Μηνύματα
- 411
- Likes
- 804
Περιεχόμενα
Δεύτερη μέρα: Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018
Παρόλο που ξυπνήσαμε νωρίς-νωρίς, δεν μπορούσαμε να ξεκινήσουμε το πρόγραμμά μας, έπρεπε να περιμένουμε ως τις 9:00 για να βρούμε να φάμε κάτι. Στο μεταξύ προμηθευτήκαμε μια ημερήσια κάρτα με απεριόριστες διαδρομές για τρένα κ είσοδο στο Βlue path, με 16ευρώ το άτομο.
Τελικά φάγαμε πίτσα, αλλά δε μάς άρεσε, πήραμε ωστόσο δυνάμεις τις οποίες κ χρειαζόμασταν.
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, για το Βlue path, το μονοπάτι που ενώνει τα χωριά των Cinque Terre μεταξύ τους (Monterosso-Vernazza-Corniglia-Manarola-Riomaggiore). Την περίοδο που πήγαμε τα μόνα ανοιχτά κομμάτια ήταν μεταξύ Monterosso-Vernazza κ Vernazza-Corniglia εδώ θα βρείτε πολύ χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τα μονοπάτια, τις ημερήσιες κάρτες,κτλ.
Εμείς θα κάναμε το κομμάτι Vernazza-Monterosso.
Vernazza...(αν κάνετε ζουμ θα δείτε πως όλες οι πέτρες είναι τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη)
Στενάκια στη Vernazza πηγαίνοντας προς το Blue path...
Ύστερα από λίγη ανάβαση...
Vernazza από ψηλά...
Σιγά-σιγά άρχισαν να πέφτουν κ λίγες ψιχάλες, ύστερα από μια μίνι σύσκεψη πήραμε την απόφαση να το τολμήσουμε! Ήταν ρίσκο καθώς η πεζοπορία θα διαρκούσε 2 ώρες περίπου...κ καλά να μάς έπιανε βροχή κοντά στη Vernazza…θα επιστρέφαμε, αλλά αν μας έπιανε πιο κάτω θα είχαμε θέμα... τελικά οι ψιχάλες σταμάτησαν, ωστόσο είχαμε συννεφιά σε όλη τη διαδρομή κ έτσι η πεζοπορία μας ήταν πολύ ευχάριστη. Σε κάποια φάση μόνο, στα μισά, άρχισε να βρέχει, αλλά δεν πρέπει να κράτησε ούτε 5’ κ φυσικά εκεί δεν μπορούσαμε να προστατευτούμε, απλώς συνεχίζαμε να περπατάμε!
Η διαδρομή ήταν υπέροχη! Σίγουρα αξίζει, αλλά είναι κ κουραστική. Ειδικά τα πρώτα λεπτά που ανεβαίναμε κ ανεβαίναμε. Σε κάποια σημεία είναι τόσο στενό το μονοπάτι που δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να ξεκουραστούμε γιατί υπήρχε κόσμος που ακολουθούσε κ άλλοι από την αντίθετη κατεύθυνση που μάς περίμεναν να περάσουμε, για να περάσουν κ εκείνοι. Όπου μπορούσαμε, λοιπόν, σταματούσαμε για να ξεκουραστούμε λίγο. Φτάνοντας βέβαια προς το Monterosso τα πράγματα έφτιαξαν γιατί αρχίσαμε το κατέβασμα, κ βλέπαμε τους άλλους τους κακομοίρηδες που έκαναν την ανάποδη διαδρομη (Monterosso-Vernazza) κ γι’αυτούς ήταν ανέβασμα να έχουν αναψοκοκκινίσει.
Ακολουθούν φωτογραφίες από τη διαδρομή...
Vernazza από -ακόμα- πιο ψηλά...
Στο βάθος το Monterosso...
Πάλι η Vernazza...
Φρέσκος χυμός πορτοκάλι στη μέση του πουθενά...
Στο βάθος το Monterosso...
Είχε πάει περίπου 11:00, πλησιάζοντας στο Monterosso γινόταν χαμός από κόσμο. Ειδικά σε κάποια σημεία που χωρούσε μόνο ένας περιμέναμε πολύ ώρα για να περάσουμε.
Ύστερα από λίγη κατηφορίτσα, φτάσαμε τελικά στο Monterosso (ύστερα από 2 ώρες περίπου)…
Θα σάς πρότεινα να έχετε μαζί σας κ μια επιπλέον μπλούζα για ν’αλλάξετε σε περίπτωση που ιδρώσετε. Οι δικές μας στιβόντουσαν.
Καθήσαμε αρκετή ώρα σ’ένα παγκάκι που βρήκαμε κ χαζεύαμε την παραλία...
Στην οργανωμένη ψυχή δεν υπήρχε
...
Αφού ξεκουραστήκαμε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας.
Εκείνη τη μέρα είχε γιορτή αντζούγιας στο Monterosso…
Περιπλάνηση...
Μάς έπιασε μια λιγουρίτσα κ πήγαμε στην Focacceria "Il Frantoio" που είχα διαβάσει πως φημίζεται για την focaccia. Φάγαμε υπέροχες γεύσεις, σάς προτείνω να πάρετε ο,τι βγαίνει από το φούρνο ζεστό-ζεστό.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας...
Περάσαμε κ το πεζο-τούνελ...
Κ βολτάραμε στο πιο σύγχρονο κομμάτι. Κ άλλη παραλία (δεν ξέρω αν ήταν καθαρά τα νερά)...
Καταλήξαμε στο σταθμό, απ’οπου θα παίρναμε το τρένο για το Riomaggiore.
Η απόσταση από το Monterosso ως το Riomaggiore δηλαδή από το πρώτο χωριό ως το πέμπτο (κ τελευταίο) ήταν κανά 20λεπτο.
Riomaggiore...αχ! τι να πω γι’αυτό το χωριό! Ήταν το αγαπημένο μου! Το λιμανάκι, απλά υπέροχο! Γραφικότατο! Μου άρεσε επίσης που ναι μεν ήταν μικρό, αλλά ευχαριστηθήκαμε τη βόλτα μας.
Βγαίνοντας από το σταθμό οδηγηθήκαμε στον πεζόδρομο...
Πάνω στον πεζόδρομο, βρήκαμε κ το take away τηγανιτών θαλασσινών "Tutti fritti". Γενικά τρελαίνομαι για θαλασσινά κ αυτή τη στιγμή την περίμενα πως κ πως!
Αυτό το χωνί που βλέπετε ήταν το μεγάλο μέγεθος κ κόστισε 8ευρώ, υπήρχε κ το μικρό με 5ευρώ.
Διάλεγες ό,τι ήθελες από τη βιτρίνα. Ακόμα απορώ γιατί οι μπροστινοί μου γέμισαν το χωνάκι μόνο με γαρίδες κ καλαμαράκια. Εγώ πήρα σχεδόν απ’όλα: μύδια, καβουροδαγκάνα, ψαροκροκέτες, γαρίδες, καλαμαράκια κ κάτι που δεν κατάλαβα καν τι ήταν, αλλά ήταν απίθανα!
Με τα θαλασσινά στο χέρι περάσαμε το τούνελ κ βρεθήκαμε στο λιμανάκι...
Αγαπημένη μου φωτογραφία...
Το απολαύσαμε, το χαζέψαμε κ με πόνο ψυχής το εγκαταλείψαμε! Ελπίζω κάποια στιγμή να ξαναβρεθώ εκεί!
Ήμασταν πολύ κουρασμένοι κ έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο δωμάτιο μας. Πήραμε το τρένο κ ύστερα από 15’ περίπου φτάσαμε.
Μπορεί το δωμάτιό μας να είχε ωραία θέα,αλλά ακουγόταν κ πολύς θόρυβος από κάτω.
Αφού ξεκουραστήκαμε, πήραμε πάλι το τρένο κ μετά από 5’ ήμασταν στην Corniglia, το τρίτο χωριό.
Είναι το μόνο που δεν είναι παραθαλάσσιο κάτι που το κάνει να διαφέρει πάρα πολύ από τα άλλα 4.
Από το σταθμό του τρένου πρέπει ν’ανεβεις πολλάαα σκαλιά!
Όμορφο χωριό, με πολύ ωραία θέα κ το λιγότερο τουριστικό...
Βρεθήκαμε κ σε ένα «μπαλκόνι» από το οποίο βλέπαμε στ’αριστερά το Riomaggiore κ τη Manarola κ στα δεξιά το Monterosso κ τη Vernazza.
Σειρά είχε η Manarola. Με το τρένο ήταν στα 5’. Χαρακτηριστικό του μέρους αυτού είναι οι σκεπασμένες βάρκες αραγμένες στον πεζόδρομο...
Πολύ όμορφο κ το χωριό αυτό, με μια μικρή βόλτα το γυρίζεις.
Μου άρεσε πολύ που μπορούσες να καθήσεις σε πεζούλι κ να θαυμάσεις την ομορφιά του.
Η ώρα είχε πάει 8:00 περίπου, μάς έπιασε λιγουρίτσα κ αφού είχαμε γυρίσει όλα τα χωριά κ είχαμε σχηματίσει άποψη, αποφασίσαμε να πάμε στο “κοσμοπολίτικο” Monterosso. Αρχικός σκοπός μας ήταν να φάμε πάλι focaccia από κει που είχαμε φάει το πρωί, αλλά είχε κλείσει. Κάναμε την ωραία βόλτα μας, αγοράσαμε τα κλασικά souvenirs μας, κ καταλήξαμε στην Pizzeria "La Smorfia". Ωραία φάγαμε!
Μάς άρεσε πολύ το βραδινό Monterosso... όμως η βραδιά έπρεπε να κλείσει με prosecco στη βραδινή Vernazza θαυμάζοντας το λιμανάκι! Γαλήνη!
Αυτά, λοιπόν, τα 5 χωριά συνθέτουν το μοναδικό puzzle των Cinque Terre.
Η έλλειψη αυτοκινήτων, η θάλασσα κ γενικά οι χαλαροί ρυθμοί, κατάφεραν να μάς ξεκουράσουν τόσο πολύ πνευματικά (σωματικά λιώσαμε!!!) που είχαμε την αίσθηση πως λείπαμε καμιά βδομάδα!
Όσοι ενδιαφέρεστε μπορείτε να τα συνδυάσετε κ με Τοσκάνη.
Επίσης, το γεγονός πως βρίσκονται πολύ κοντά το ένα με το άλλο (το πρώτο με το τελευταίο είναι 20’ απόσταση) κ οτι τα δρομολόγια του τρένου είναι πολύ συχνά, κάνουν πολύ εύκολη τη μετακίνηση μεταξύ των χωριών. Πρόκειται κ για μικρά χωριά, οπότε δεν απαιτούνται πολλές μέρες.
Τώρα, για το που να μείνετε...δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Παίζει, φυσικά ρόλο κ το υποκειμενικό κομμάτι .
Το Monterosso είναι καλή επιλογή. Πολύ όμορφο χωριό, δεν έχει τη γραφικότητα της Vernazza, του Riomaggiore ή της Manarola, αλλά είναι πραγματικά όμορφο. Έχει περισσότερη ζωντάνια απ’τα υπόλοιπα χωριά, αρκετές επιλογές για φαγητό, souvenirs, ευχαριστιέσαι βόλτα (είναι το μεγαλύτερο από τα 5 χωριά) κ διαθέτει παραλίες για όποιον ενδιαφέρεται. Δεν ξέρω αν τα νερά είναι καθαρά, πάντως πολύς κόσμος έκανε μπάνιο.
Η Vernazza είναι πολύ μικρό μέρος. Ωραία το βράδυ, ειδικά όταν έχουν φύγει οι τουρίστες κ έχεις τη δυνατότητα ν’απολαύσεις το ποτό σου χαζεύοντας την ομορφιά του. Όμως, ένα δωμάτιο πάνω στον κεντρικό πεζόδρομο, ναι μεν έχει ωραία θέα, αλλά είναι κ ιδιαίτερα θορυβώδες εξαιτίας των πολλών τουριστών που μαζεύονται.
Δε θα πρότεινα την Cornilia γιατί ήταν πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με τα υπόλοιπα χωριά κ τα πολλάααα σκαλιά δεν βοηθούν στο να μπορείς να πηγαινοέρχεσαι. Όπως, όμως, προείπα, είναι κ αυτό όμορφο χωριό κ διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα.
Η Manarola πολύ μικρή κ αυτή. Μού φάνηκε πως δεν έχει πολλές επιλογές σε φαγητό κ ποτό. Ένα μάς τράβηξε την περιέργεια εστιατόριο, καφετέρια, δεν ξέρω ακριβώς τι ήταν που έμοιαζε να έχει ωραία θέα, αλλά δεν ξέρω αν αξίζει.
Το Riomaggiore δεν είναι τόσο μικρό όσο η Vernazza κ η Manarola. Εκτός από τα τηγανιτά θαλασσινά δεν ξέρω να σάς πω τι παίζει με φαγητό-ποτό. Σαν ομορφιά δεν το συζητώ πάντως! Το αγαπώ!!!
Παρόλο που ξυπνήσαμε νωρίς-νωρίς, δεν μπορούσαμε να ξεκινήσουμε το πρόγραμμά μας, έπρεπε να περιμένουμε ως τις 9:00 για να βρούμε να φάμε κάτι. Στο μεταξύ προμηθευτήκαμε μια ημερήσια κάρτα με απεριόριστες διαδρομές για τρένα κ είσοδο στο Βlue path, με 16ευρώ το άτομο.
Τελικά φάγαμε πίτσα, αλλά δε μάς άρεσε, πήραμε ωστόσο δυνάμεις τις οποίες κ χρειαζόμασταν.
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, για το Βlue path, το μονοπάτι που ενώνει τα χωριά των Cinque Terre μεταξύ τους (Monterosso-Vernazza-Corniglia-Manarola-Riomaggiore). Την περίοδο που πήγαμε τα μόνα ανοιχτά κομμάτια ήταν μεταξύ Monterosso-Vernazza κ Vernazza-Corniglia εδώ θα βρείτε πολύ χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τα μονοπάτια, τις ημερήσιες κάρτες,κτλ.
Εμείς θα κάναμε το κομμάτι Vernazza-Monterosso.
Vernazza...(αν κάνετε ζουμ θα δείτε πως όλες οι πέτρες είναι τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη)
Στενάκια στη Vernazza πηγαίνοντας προς το Blue path...
Ύστερα από λίγη ανάβαση...
Vernazza από ψηλά...
Σιγά-σιγά άρχισαν να πέφτουν κ λίγες ψιχάλες, ύστερα από μια μίνι σύσκεψη πήραμε την απόφαση να το τολμήσουμε! Ήταν ρίσκο καθώς η πεζοπορία θα διαρκούσε 2 ώρες περίπου...κ καλά να μάς έπιανε βροχή κοντά στη Vernazza…θα επιστρέφαμε, αλλά αν μας έπιανε πιο κάτω θα είχαμε θέμα... τελικά οι ψιχάλες σταμάτησαν, ωστόσο είχαμε συννεφιά σε όλη τη διαδρομή κ έτσι η πεζοπορία μας ήταν πολύ ευχάριστη. Σε κάποια φάση μόνο, στα μισά, άρχισε να βρέχει, αλλά δεν πρέπει να κράτησε ούτε 5’ κ φυσικά εκεί δεν μπορούσαμε να προστατευτούμε, απλώς συνεχίζαμε να περπατάμε!
Η διαδρομή ήταν υπέροχη! Σίγουρα αξίζει, αλλά είναι κ κουραστική. Ειδικά τα πρώτα λεπτά που ανεβαίναμε κ ανεβαίναμε. Σε κάποια σημεία είναι τόσο στενό το μονοπάτι που δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να ξεκουραστούμε γιατί υπήρχε κόσμος που ακολουθούσε κ άλλοι από την αντίθετη κατεύθυνση που μάς περίμεναν να περάσουμε, για να περάσουν κ εκείνοι. Όπου μπορούσαμε, λοιπόν, σταματούσαμε για να ξεκουραστούμε λίγο. Φτάνοντας βέβαια προς το Monterosso τα πράγματα έφτιαξαν γιατί αρχίσαμε το κατέβασμα, κ βλέπαμε τους άλλους τους κακομοίρηδες που έκαναν την ανάποδη διαδρομη (Monterosso-Vernazza) κ γι’αυτούς ήταν ανέβασμα να έχουν αναψοκοκκινίσει.
Ακολουθούν φωτογραφίες από τη διαδρομή...
Vernazza από -ακόμα- πιο ψηλά...
Στο βάθος το Monterosso...
Πάλι η Vernazza...
Φρέσκος χυμός πορτοκάλι στη μέση του πουθενά...
Στο βάθος το Monterosso...
Είχε πάει περίπου 11:00, πλησιάζοντας στο Monterosso γινόταν χαμός από κόσμο. Ειδικά σε κάποια σημεία που χωρούσε μόνο ένας περιμέναμε πολύ ώρα για να περάσουμε.
Ύστερα από λίγη κατηφορίτσα, φτάσαμε τελικά στο Monterosso (ύστερα από 2 ώρες περίπου)…
Θα σάς πρότεινα να έχετε μαζί σας κ μια επιπλέον μπλούζα για ν’αλλάξετε σε περίπτωση που ιδρώσετε. Οι δικές μας στιβόντουσαν.
Καθήσαμε αρκετή ώρα σ’ένα παγκάκι που βρήκαμε κ χαζεύαμε την παραλία...
Στην οργανωμένη ψυχή δεν υπήρχε
...
Αφού ξεκουραστήκαμε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας.
Εκείνη τη μέρα είχε γιορτή αντζούγιας στο Monterosso…
Περιπλάνηση...
Μάς έπιασε μια λιγουρίτσα κ πήγαμε στην Focacceria "Il Frantoio" που είχα διαβάσει πως φημίζεται για την focaccia. Φάγαμε υπέροχες γεύσεις, σάς προτείνω να πάρετε ο,τι βγαίνει από το φούρνο ζεστό-ζεστό.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας...
Περάσαμε κ το πεζο-τούνελ...
Κ βολτάραμε στο πιο σύγχρονο κομμάτι. Κ άλλη παραλία (δεν ξέρω αν ήταν καθαρά τα νερά)...
Καταλήξαμε στο σταθμό, απ’οπου θα παίρναμε το τρένο για το Riomaggiore.
Η απόσταση από το Monterosso ως το Riomaggiore δηλαδή από το πρώτο χωριό ως το πέμπτο (κ τελευταίο) ήταν κανά 20λεπτο.
Riomaggiore...αχ! τι να πω γι’αυτό το χωριό! Ήταν το αγαπημένο μου! Το λιμανάκι, απλά υπέροχο! Γραφικότατο! Μου άρεσε επίσης που ναι μεν ήταν μικρό, αλλά ευχαριστηθήκαμε τη βόλτα μας.
Βγαίνοντας από το σταθμό οδηγηθήκαμε στον πεζόδρομο...
Πάνω στον πεζόδρομο, βρήκαμε κ το take away τηγανιτών θαλασσινών "Tutti fritti". Γενικά τρελαίνομαι για θαλασσινά κ αυτή τη στιγμή την περίμενα πως κ πως!
Αυτό το χωνί που βλέπετε ήταν το μεγάλο μέγεθος κ κόστισε 8ευρώ, υπήρχε κ το μικρό με 5ευρώ.
Διάλεγες ό,τι ήθελες από τη βιτρίνα. Ακόμα απορώ γιατί οι μπροστινοί μου γέμισαν το χωνάκι μόνο με γαρίδες κ καλαμαράκια. Εγώ πήρα σχεδόν απ’όλα: μύδια, καβουροδαγκάνα, ψαροκροκέτες, γαρίδες, καλαμαράκια κ κάτι που δεν κατάλαβα καν τι ήταν, αλλά ήταν απίθανα!
Με τα θαλασσινά στο χέρι περάσαμε το τούνελ κ βρεθήκαμε στο λιμανάκι...
Αγαπημένη μου φωτογραφία...
Το απολαύσαμε, το χαζέψαμε κ με πόνο ψυχής το εγκαταλείψαμε! Ελπίζω κάποια στιγμή να ξαναβρεθώ εκεί!
Ήμασταν πολύ κουρασμένοι κ έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο δωμάτιο μας. Πήραμε το τρένο κ ύστερα από 15’ περίπου φτάσαμε.
Μπορεί το δωμάτιό μας να είχε ωραία θέα,αλλά ακουγόταν κ πολύς θόρυβος από κάτω.
Αφού ξεκουραστήκαμε, πήραμε πάλι το τρένο κ μετά από 5’ ήμασταν στην Corniglia, το τρίτο χωριό.
Είναι το μόνο που δεν είναι παραθαλάσσιο κάτι που το κάνει να διαφέρει πάρα πολύ από τα άλλα 4.
Από το σταθμό του τρένου πρέπει ν’ανεβεις πολλάαα σκαλιά!
Όμορφο χωριό, με πολύ ωραία θέα κ το λιγότερο τουριστικό...
Βρεθήκαμε κ σε ένα «μπαλκόνι» από το οποίο βλέπαμε στ’αριστερά το Riomaggiore κ τη Manarola κ στα δεξιά το Monterosso κ τη Vernazza.
Σειρά είχε η Manarola. Με το τρένο ήταν στα 5’. Χαρακτηριστικό του μέρους αυτού είναι οι σκεπασμένες βάρκες αραγμένες στον πεζόδρομο...
Πολύ όμορφο κ το χωριό αυτό, με μια μικρή βόλτα το γυρίζεις.
Μου άρεσε πολύ που μπορούσες να καθήσεις σε πεζούλι κ να θαυμάσεις την ομορφιά του.
Η ώρα είχε πάει 8:00 περίπου, μάς έπιασε λιγουρίτσα κ αφού είχαμε γυρίσει όλα τα χωριά κ είχαμε σχηματίσει άποψη, αποφασίσαμε να πάμε στο “κοσμοπολίτικο” Monterosso. Αρχικός σκοπός μας ήταν να φάμε πάλι focaccia από κει που είχαμε φάει το πρωί, αλλά είχε κλείσει. Κάναμε την ωραία βόλτα μας, αγοράσαμε τα κλασικά souvenirs μας, κ καταλήξαμε στην Pizzeria "La Smorfia". Ωραία φάγαμε!
Μάς άρεσε πολύ το βραδινό Monterosso... όμως η βραδιά έπρεπε να κλείσει με prosecco στη βραδινή Vernazza θαυμάζοντας το λιμανάκι! Γαλήνη!
Αυτά, λοιπόν, τα 5 χωριά συνθέτουν το μοναδικό puzzle των Cinque Terre.
Η έλλειψη αυτοκινήτων, η θάλασσα κ γενικά οι χαλαροί ρυθμοί, κατάφεραν να μάς ξεκουράσουν τόσο πολύ πνευματικά (σωματικά λιώσαμε!!!) που είχαμε την αίσθηση πως λείπαμε καμιά βδομάδα!
Όσοι ενδιαφέρεστε μπορείτε να τα συνδυάσετε κ με Τοσκάνη.
Επίσης, το γεγονός πως βρίσκονται πολύ κοντά το ένα με το άλλο (το πρώτο με το τελευταίο είναι 20’ απόσταση) κ οτι τα δρομολόγια του τρένου είναι πολύ συχνά, κάνουν πολύ εύκολη τη μετακίνηση μεταξύ των χωριών. Πρόκειται κ για μικρά χωριά, οπότε δεν απαιτούνται πολλές μέρες.
Τώρα, για το που να μείνετε...δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Παίζει, φυσικά ρόλο κ το υποκειμενικό κομμάτι .
Το Monterosso είναι καλή επιλογή. Πολύ όμορφο χωριό, δεν έχει τη γραφικότητα της Vernazza, του Riomaggiore ή της Manarola, αλλά είναι πραγματικά όμορφο. Έχει περισσότερη ζωντάνια απ’τα υπόλοιπα χωριά, αρκετές επιλογές για φαγητό, souvenirs, ευχαριστιέσαι βόλτα (είναι το μεγαλύτερο από τα 5 χωριά) κ διαθέτει παραλίες για όποιον ενδιαφέρεται. Δεν ξέρω αν τα νερά είναι καθαρά, πάντως πολύς κόσμος έκανε μπάνιο.
Η Vernazza είναι πολύ μικρό μέρος. Ωραία το βράδυ, ειδικά όταν έχουν φύγει οι τουρίστες κ έχεις τη δυνατότητα ν’απολαύσεις το ποτό σου χαζεύοντας την ομορφιά του. Όμως, ένα δωμάτιο πάνω στον κεντρικό πεζόδρομο, ναι μεν έχει ωραία θέα, αλλά είναι κ ιδιαίτερα θορυβώδες εξαιτίας των πολλών τουριστών που μαζεύονται.
Δε θα πρότεινα την Cornilia γιατί ήταν πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με τα υπόλοιπα χωριά κ τα πολλάααα σκαλιά δεν βοηθούν στο να μπορείς να πηγαινοέρχεσαι. Όπως, όμως, προείπα, είναι κ αυτό όμορφο χωριό κ διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα.
Η Manarola πολύ μικρή κ αυτή. Μού φάνηκε πως δεν έχει πολλές επιλογές σε φαγητό κ ποτό. Ένα μάς τράβηξε την περιέργεια εστιατόριο, καφετέρια, δεν ξέρω ακριβώς τι ήταν που έμοιαζε να έχει ωραία θέα, αλλά δεν ξέρω αν αξίζει.
Το Riomaggiore δεν είναι τόσο μικρό όσο η Vernazza κ η Manarola. Εκτός από τα τηγανιτά θαλασσινά δεν ξέρω να σάς πω τι παίζει με φαγητό-ποτό. Σαν ομορφιά δεν το συζητώ πάντως! Το αγαπώ!!!
