Zephyrous
Member
- Μηνύματα
- 294
- Likes
- 69
- Επόμενο Ταξίδι
- Πάτμος & Αλικαρνασσός
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν.Υ - Σαν Φραν. με πατινι
Περιεχόμενα
Η Πολη
Κατά τις 23.30 προσγειωνομαστε στο ελαφρως βροχερο Flesland, αεροδρομιο του επισης βροχερου Bergen. Τα συναισθηματα μου τη στιγμη της προσγειωσης ηταν εκπληκτικα. Οποιος εχει παει σε προορισμο που ονειρευοταν επι χρονια, νιωθοντας ένα ιδιαιτερο δεσιμο με αυτόν, πιθανοτατα καταλαβαινει τι εννοω. Αφου φορτωνουμε ένα μπουκαλι αλκοολ (οι φοροι του αλκοολ στη νορβηγια είναι πανυψηλοι) και κατι σκατολοΐδια από το duty free βγαινουμε εξω στο σχετικο κρυο, παιρνουμε το λεωφορειο και σε περιπου ένα μισαωρο ειμαστε στο κεντρο του Bergen. Ωρα μεσανυχτα και βαλε. Σχετικη νεκρα αλλα όχι τρομακτικη. Βρισκουμε ευκολα το δρομο για το σπιτι οπου θα μεναμε (το ειχα κανει πρόβα στο google earth
). Ερχεται ο αξιαγαπητος Svein, μας καλωσοριζει και μας δινει τα κλειδια του δωματιου. Δωματιο σε σοφιτα σε ένα υπεροχο σπιτακι, στους προποδες του βουνου Floyen (ένα από τα 7 που περιβαλλουν το Μπεργκεν) και επομενως με εκπληκτικη θεα της πολης, σε αποσταση μολις 2 λεπτων περπατημα από το κεντρο της πολης. Το συστηνω ανεπιφυλακτα, σε οσους ψαχνουν κατι οικονομικο (για τα δεδομενα της νορβηγιας) κεντρικο και γνησιο. Skansen Pensjonat
Η ωρα πλησιαζε 01:00 αλλα εμεις ειχαμε μολις αφησει τα πραγματα μας και δε σκοπευαμε να κοιμηθουμε…πρωτη αναγνωριστικη μεταμεσονυκτια βολτα στην πολη. Εντυπωσεις: τι άλλο? Η πολη είναι πανεμορφη! Περπατησαμε λιγο στους ερημους δρομους και η ολη κατασταση εδινε την αισθηση του «πριβε». Δεν το παρακαναμε όμως γιατι ειχαμε βαλει σκοπο να σηκωθουμε νωρις για να εχουμε ολη τη μερα στη διαθεση μας και εκτος αυτου θελαμε να κρατησουμε την προσμονη μας να δουμε την πολη στο φως της ημερας. Γυρνωντας βλεπω κολλημενο στην πορτα ένα σημειωμα από τον οικοδεσποτη: «Christos, in case you’re interested Hellas won Turkey 1-0. Svein». Hταν 17/10/2007 και ειχαμε κερδισει την Τουρκια στο ποδοσφαιρο. Του απαντω στο ιδιο κομματι χαρτι ευχαριστωντας τον και λεγοντας ότι ηλπιζα να ειχε κερδισει και η Νορβηγια. Σημαντικη σημειωση: οι Νορβηγοι είναι ο μοναδικος λαος που ξερω να αναφερεται στην Ελλαδα ως Hellas και όχι ως Greece. Κατι είναι κι αυτό!
Σηκωνομαι, όπως παντα, πρωτος το πρωι και μηχανικα και αγουροξυπνημενα τραβαω την κουρτινα χωρις να εχω στο μυαλο μου τι κρυβοταν από πισω. Όχι, δεν ηταν κατι κακο! Ηταν η πολη στο φως της ημερας και αν η νυχτερινη θεα της πολης από το παραθυρο μου ειχε αρεσει, αυτή με χαζεψε. Θυμαμαι μια φραση που διαβασα καπου: «το Μπεργκεν από ψηλα μοιαζει με μια καλοδιατηρημενη συλλογη από κουκλοσπιτα». Μολις ξεκολλησα ξυπνησα την Π, της εδειξα το θεαμα και με ανυπομονησια ετοιμαστηκαμε για να βγουμε στην πολη και να τη γυρισουμε. Αφου φαγαμε το ωραιοτατο πρωινο που μας προσεφερε η οικοδεσποινα, κατευθυνομαστε προς την εξοδο, οπου ξαναβλεπω το χθεσινοβραδινο σημειωμα να με ενημερωνει ότι και η Νορβηγια ειχε κερδισει. Αφου γελασα λιγο σκεπτομενος ότι ειχαμε ανοιξει κουβεντα σε ένα χαρτι πανω σε μια πορτα, απαντησα κατι και αμεσως κατηφορισα με την Π στο κεντρο της πολης. Κατεβαινοντας, πλησιαζοντας προς ενα μαγαζακι με παιχνιδια και μπιχλιμπιδια ακουμε οικεια μουσικη να παιζει δυνατα από ένα ηχειο κρεμασμενο εξω από την πορτα του. Πλησιαζοντας κι άλλο συνειδητοποιουμε ότι παιζει Γλυκερια, ένα τραγουδι που λεει «αρχιζει της καρδιας το τικι τικι τακ». Για δες επιτυχια!
Λιγα λογια για την πολη. Το Μπεργκεν ειναι λιμανι και δευτερη μεγαλυτερη πολη της Νορβηγιας, ενώ θεωρειται «πρωτευουσα» των Φιορδ, καθως βρισκεται στα δυτικα φιορδ της χωρας. Είναι αρκετα μικρη και πολύ γραφικη πολη (τουλαχιστον η παλια πολη) με πλουσια ιστορια. Εξαιτιας της γεωγραφικης του θεσης και επειδη περιβαλλεται από βουνα, είναι ισως η πιο βροχερη πολη της Ευρωπης. Ο λογος είναι ότι το ρευμα του κολπου του Μεξικου φτανει ως εκει και καθως εγκλωβιζεται από τα βουνα, προκαλει βροχη. Πολλη βροχη! Εμεις βεβαια αλλαξαμε τα δεδομενα: στις 5 μερες που μειναμε, εβρεξε ελαχιστα το πρωτο βραδυ και άλλη μια φορα μετα από 2 μερες, με τη βροχη να διαρκει γυρω στα 2 λεπτα. Oι ιδιοι οι οικοδεσποτες μας ειχαν εντυπωσιαστει που σταματησε να βρεχει τοσες μερες ενώ ειχαμε περασει τα μεσα οκτωβρη, λεγοντας μας ότι μεχρι και τη μερα που φτασαμε εβρεχε κανονικοτατα. Μιλαμε εξαλλου για μεσο ορο 25 μερες βροχης καθε οκτωβριο και γυρω στις 250 το χρονο…Σε καποια φαση ειχαν εγκατασταθει στην πολη ακομη και αυτοματα μηχανηματα πωλησης ομπρελων!
Η ζωη είναι ηρεμη αλλα όχι αχρωμη και σε κάθε περιπτωση η πολη πιο ανθρωπινη από τις δικες μας – αυτονοητο. Δεν ενιωσα να βιαζεται κανεις, να σκοτωνεται, να πνιγεται και όλα οσα μας συμβαινουν στην Ελλαδα και ιδιως στην Αθηνα. Οι περισσοτεροι εδώ ειστε από αρκετα εως πολύ ταξιδεμενοι και αντιλαμβανεστε καλα τις διαφορες.
Η αρχιτεκτονικη είναι θεμα γουστου. Εμενα μου αρεσε πολύ, μου αρεσει γενικως παρα πολύ η εικονα των ευρωπαικων πολεων, κυριως των βορειων και των σκανδιναβικων. Μπαροκ και νεοκλασικο δε θα βρειτε εδώ! Ευτυχως, να αλλαξουμε και λιγο. Μεγαλο ατου τα πολλα ξυλινα σπιτια. Ωραια λεπτομερεια: πολλα κτηρια αναγραφουν το ετος κατασκευης τους. Όλα αυτά ηταν μαχαιρι στην καρδια, το οποιο καρφωνεται ακομη βαθυτερα όταν επιστρεφουμε στις δικες μας κατά πλειοψηφια φρικτες πολεις.
Οι πρωτες βολτες στην πολη μας κανουν να χαθουμε στα πλακοστρωτα της. Φυσικα άλλο που δε θελαμε. Πηγαινοντας ένα ταξιδι δεν εχουμε στοχο να γυρισουμε όλα τα μουσεια ουτε να δουμε όλα τα αξιοθεατα. Εκτιμουμε πολύ περισσοτερο το περπατημα και το χασιμο σε μια περιοχη, παρα την επι τουτου επισκεψη σε προκαθορισμενα σημεια. Ό,τι επισκεφθουμε επισκεφθηκαμε, όπως τη βρισκει ο καθενας… Με αλλα λογια μακρια από εμας ο ψυχαναγκασμος! Eκτος αυτου ο προγραμματισμος μας ηταν μηδαμινος, επομενως πιθανον να χασαμε καποια must see, must know, must eat, must smell και δεν ξερω τι άλλο...
Τα στενακια της πολης είναι μικρα, πολυχρωμα και πανεμορφα. Τα ξυλινα σπιτια σε διαφορες αποχρωσεις είναι μαγικα, σε κανουν να αναρωτιεσαι αν οντως μενουν ανθρωποι μεσα σε αυτά. Μικροι φουρνοι με διαφορες λιχουδιες και τις μυρωδιες να σε περικυκλωνουν, μικρα και πολύ ζεστα/καλαισθητα καφε. Ένα από αυτά ηταν το Pygmalion, οπου καθισαμε και ηπιαμε ένα καφεδακι μπας και ζεσταθουμε λιγο γιατι αν και μεσα-τελη οκτωβρη το κρυο εκει (σε συνδυασμο με την υγρασια) θυμιζε χειμωνα, χωρις, όπως ειπα, τη βροχη. Η περιπλανηση στην πολη κραταει ωρες πηγαινουμε τυχαια προς οποιαδηποτε κατευθυνση μας ερθει, κάθε σταυροδρομι και μια αποφαση. Η εικονα μας μαγευει. Σπιτια μικρα, μεγαλα, ξυλινα, από πετρα, κοκκινα, κιτρινα, μπλε, γκρι, ασπρα, μπεζ για όλα τα γουστα. Πλησιαζαμε στο παραθυρο για να σιγουρευτουμε ότι πραγματι εμεναν ανθρωποι μεσα και όχι μαριονεττες!
Ισως το πιο αναγνωρισιμο μερος στο Μπεργκεν είναι το λεγομενο Bryggen. Οι παλιες ξυλινες αποθηκες του λιμανιου, που πλεον εχουν μετατραπει σε μαγαζια με τουριστικα ειδη, bar και καφε/εστιατορια. Μια συστοιχια από πολυχρωμα κτηρια, μερικα από τα οποια στεκουν εκει για αιωνες. Το καλοκαιρι γινεται χαμος μπροστα σε αυτά καθως τα μαγαζια βγαζουν τραπεζακια εξω και γινεται λαϊκο προσκυνημα, καθως προκειται για την καρδια της πολης. Εμεις (ευτυχως) δε ζησαμε αυτην την κατασταση και απλα βολταραμε κατά μηκος της αποβαθρας εχοντας ολο το χωρο δικο μας.
Άλλο ενδιαφερον σημειο είναι η ψαραγορα της πολης που βρισκεται διπλα στο Bryggen Δεν προκειται για κανενα υπερθεαμα, όμως μπορει καποιος να δοκιμασει εκει φρεσκες νοστιμιες που προερχονται από τα πλεον φημισμενα νερα της Νορβηγιας. Τι δοκιμασαμε: καλοθρεμμενο king crab στο χερι, φαλαινα μαριναρισμενη (η νεαρη ιχθυοπωλης μας ειπε ότι ηταν φαλαινα αφου το ειχαμε ηδη φαει - ηταν πεντανοστιμη η ατιμη) και εκπληκτικο σολωμο.
Useless trivia: η νορβηγιδα ψαρρου ειχε επισκευθει την Ελλαδα καθως τα ειχε με σαλονικιο!
Συνεχιζοντας την περιπλανηση βρισκομαστε στην αντιστοιχη «ερμου» της πολης το Torgallmenningen. Γυρω βρισκονται τα εμπορικα μαγαζια, κοσμος παει κι ερχεται ή απλα αραζει αριστερα και δεξια, πλανοδιοι κανουν ζογκλερικα. Δοκιμαζουμε τα νορβηγικα φαστφουνταδικα και (ω τι συμπτωση!) είναι ομοια με τα εν Ελλαδι! Το να παμε σε εστιατοριο και να δοκιμασουμε τοπικες γευσεις ηταν εκτος θεματος, καθως το μπατζετ μας οντας φοιτητικοτατο, δε μας το επετρεπε σε μια χωρα τοσο ακριβη οσο η Νορβηγια. Ενδεικτικα θα αναφερω ότι σε απλο ιταλικο που επισκεφθηκαμε 2 φορες η τιμη για μια μεσαια προς μεγαλη πιτσα ηταν κοντα στα 25 ευρω το 2007, ενώ τα hot-dog στο δρομο (από στρουθοκαληλο εως ταρανδο!) ειχαν 5 ευρω. Η μπυρα και το κρασι σε μπαρ περιπου 8-9 ευρω. Μονο ο καφες νομιζω ειχε σχετικα οικεια τιμη για τον ελληνα (γυρω στα 4-5) Mε αλλα λογια οποιος επισκεφθει την πολη καλα θα κανει να λαβει υποψιν του το υψηλο κοστος ζωης.
Επομενο: Mount Floyen, Fantoft
Mερικες φωτο:
Βραδινη κουνημενη θεα απο το παραθυρο μας! H πολη φλεγεται...
το σπιτι που μεναμε:
τριγυρω στην πολη
Bryggen
Torgallmenningen
Μc Donalds σε κτηριο του 1710
(οπως λεει και η επιγραφη)
«κουκλοσπιτα» αριστερα απο το παραθυρο
κουκλοσπιτα #2
Κατά τις 23.30 προσγειωνομαστε στο ελαφρως βροχερο Flesland, αεροδρομιο του επισης βροχερου Bergen. Τα συναισθηματα μου τη στιγμη της προσγειωσης ηταν εκπληκτικα. Οποιος εχει παει σε προορισμο που ονειρευοταν επι χρονια, νιωθοντας ένα ιδιαιτερο δεσιμο με αυτόν, πιθανοτατα καταλαβαινει τι εννοω. Αφου φορτωνουμε ένα μπουκαλι αλκοολ (οι φοροι του αλκοολ στη νορβηγια είναι πανυψηλοι) και κατι σκατολοΐδια από το duty free βγαινουμε εξω στο σχετικο κρυο, παιρνουμε το λεωφορειο και σε περιπου ένα μισαωρο ειμαστε στο κεντρο του Bergen. Ωρα μεσανυχτα και βαλε. Σχετικη νεκρα αλλα όχι τρομακτικη. Βρισκουμε ευκολα το δρομο για το σπιτι οπου θα μεναμε (το ειχα κανει πρόβα στο google earth
). Ερχεται ο αξιαγαπητος Svein, μας καλωσοριζει και μας δινει τα κλειδια του δωματιου. Δωματιο σε σοφιτα σε ένα υπεροχο σπιτακι, στους προποδες του βουνου Floyen (ένα από τα 7 που περιβαλλουν το Μπεργκεν) και επομενως με εκπληκτικη θεα της πολης, σε αποσταση μολις 2 λεπτων περπατημα από το κεντρο της πολης. Το συστηνω ανεπιφυλακτα, σε οσους ψαχνουν κατι οικονομικο (για τα δεδομενα της νορβηγιας) κεντρικο και γνησιο. Skansen PensjonatΗ ωρα πλησιαζε 01:00 αλλα εμεις ειχαμε μολις αφησει τα πραγματα μας και δε σκοπευαμε να κοιμηθουμε…πρωτη αναγνωριστικη μεταμεσονυκτια βολτα στην πολη. Εντυπωσεις: τι άλλο? Η πολη είναι πανεμορφη! Περπατησαμε λιγο στους ερημους δρομους και η ολη κατασταση εδινε την αισθηση του «πριβε». Δεν το παρακαναμε όμως γιατι ειχαμε βαλει σκοπο να σηκωθουμε νωρις για να εχουμε ολη τη μερα στη διαθεση μας και εκτος αυτου θελαμε να κρατησουμε την προσμονη μας να δουμε την πολη στο φως της ημερας. Γυρνωντας βλεπω κολλημενο στην πορτα ένα σημειωμα από τον οικοδεσποτη: «Christos, in case you’re interested Hellas won Turkey 1-0. Svein». Hταν 17/10/2007 και ειχαμε κερδισει την Τουρκια στο ποδοσφαιρο. Του απαντω στο ιδιο κομματι χαρτι ευχαριστωντας τον και λεγοντας ότι ηλπιζα να ειχε κερδισει και η Νορβηγια. Σημαντικη σημειωση: οι Νορβηγοι είναι ο μοναδικος λαος που ξερω να αναφερεται στην Ελλαδα ως Hellas και όχι ως Greece. Κατι είναι κι αυτό!
Σηκωνομαι, όπως παντα, πρωτος το πρωι και μηχανικα και αγουροξυπνημενα τραβαω την κουρτινα χωρις να εχω στο μυαλο μου τι κρυβοταν από πισω. Όχι, δεν ηταν κατι κακο! Ηταν η πολη στο φως της ημερας και αν η νυχτερινη θεα της πολης από το παραθυρο μου ειχε αρεσει, αυτή με χαζεψε. Θυμαμαι μια φραση που διαβασα καπου: «το Μπεργκεν από ψηλα μοιαζει με μια καλοδιατηρημενη συλλογη από κουκλοσπιτα». Μολις ξεκολλησα ξυπνησα την Π, της εδειξα το θεαμα και με ανυπομονησια ετοιμαστηκαμε για να βγουμε στην πολη και να τη γυρισουμε. Αφου φαγαμε το ωραιοτατο πρωινο που μας προσεφερε η οικοδεσποινα, κατευθυνομαστε προς την εξοδο, οπου ξαναβλεπω το χθεσινοβραδινο σημειωμα να με ενημερωνει ότι και η Νορβηγια ειχε κερδισει. Αφου γελασα λιγο σκεπτομενος ότι ειχαμε ανοιξει κουβεντα σε ένα χαρτι πανω σε μια πορτα, απαντησα κατι και αμεσως κατηφορισα με την Π στο κεντρο της πολης. Κατεβαινοντας, πλησιαζοντας προς ενα μαγαζακι με παιχνιδια και μπιχλιμπιδια ακουμε οικεια μουσικη να παιζει δυνατα από ένα ηχειο κρεμασμενο εξω από την πορτα του. Πλησιαζοντας κι άλλο συνειδητοποιουμε ότι παιζει Γλυκερια, ένα τραγουδι που λεει «αρχιζει της καρδιας το τικι τικι τακ». Για δες επιτυχια!
Λιγα λογια για την πολη. Το Μπεργκεν ειναι λιμανι και δευτερη μεγαλυτερη πολη της Νορβηγιας, ενώ θεωρειται «πρωτευουσα» των Φιορδ, καθως βρισκεται στα δυτικα φιορδ της χωρας. Είναι αρκετα μικρη και πολύ γραφικη πολη (τουλαχιστον η παλια πολη) με πλουσια ιστορια. Εξαιτιας της γεωγραφικης του θεσης και επειδη περιβαλλεται από βουνα, είναι ισως η πιο βροχερη πολη της Ευρωπης. Ο λογος είναι ότι το ρευμα του κολπου του Μεξικου φτανει ως εκει και καθως εγκλωβιζεται από τα βουνα, προκαλει βροχη. Πολλη βροχη! Εμεις βεβαια αλλαξαμε τα δεδομενα: στις 5 μερες που μειναμε, εβρεξε ελαχιστα το πρωτο βραδυ και άλλη μια φορα μετα από 2 μερες, με τη βροχη να διαρκει γυρω στα 2 λεπτα. Oι ιδιοι οι οικοδεσποτες μας ειχαν εντυπωσιαστει που σταματησε να βρεχει τοσες μερες ενώ ειχαμε περασει τα μεσα οκτωβρη, λεγοντας μας ότι μεχρι και τη μερα που φτασαμε εβρεχε κανονικοτατα. Μιλαμε εξαλλου για μεσο ορο 25 μερες βροχης καθε οκτωβριο και γυρω στις 250 το χρονο…Σε καποια φαση ειχαν εγκατασταθει στην πολη ακομη και αυτοματα μηχανηματα πωλησης ομπρελων!
Η ζωη είναι ηρεμη αλλα όχι αχρωμη και σε κάθε περιπτωση η πολη πιο ανθρωπινη από τις δικες μας – αυτονοητο. Δεν ενιωσα να βιαζεται κανεις, να σκοτωνεται, να πνιγεται και όλα οσα μας συμβαινουν στην Ελλαδα και ιδιως στην Αθηνα. Οι περισσοτεροι εδώ ειστε από αρκετα εως πολύ ταξιδεμενοι και αντιλαμβανεστε καλα τις διαφορες.
Η αρχιτεκτονικη είναι θεμα γουστου. Εμενα μου αρεσε πολύ, μου αρεσει γενικως παρα πολύ η εικονα των ευρωπαικων πολεων, κυριως των βορειων και των σκανδιναβικων. Μπαροκ και νεοκλασικο δε θα βρειτε εδώ! Ευτυχως, να αλλαξουμε και λιγο. Μεγαλο ατου τα πολλα ξυλινα σπιτια. Ωραια λεπτομερεια: πολλα κτηρια αναγραφουν το ετος κατασκευης τους. Όλα αυτά ηταν μαχαιρι στην καρδια, το οποιο καρφωνεται ακομη βαθυτερα όταν επιστρεφουμε στις δικες μας κατά πλειοψηφια φρικτες πολεις.
Οι πρωτες βολτες στην πολη μας κανουν να χαθουμε στα πλακοστρωτα της. Φυσικα άλλο που δε θελαμε. Πηγαινοντας ένα ταξιδι δεν εχουμε στοχο να γυρισουμε όλα τα μουσεια ουτε να δουμε όλα τα αξιοθεατα. Εκτιμουμε πολύ περισσοτερο το περπατημα και το χασιμο σε μια περιοχη, παρα την επι τουτου επισκεψη σε προκαθορισμενα σημεια. Ό,τι επισκεφθουμε επισκεφθηκαμε, όπως τη βρισκει ο καθενας… Με αλλα λογια μακρια από εμας ο ψυχαναγκασμος! Eκτος αυτου ο προγραμματισμος μας ηταν μηδαμινος, επομενως πιθανον να χασαμε καποια must see, must know, must eat, must smell και δεν ξερω τι άλλο...
Τα στενακια της πολης είναι μικρα, πολυχρωμα και πανεμορφα. Τα ξυλινα σπιτια σε διαφορες αποχρωσεις είναι μαγικα, σε κανουν να αναρωτιεσαι αν οντως μενουν ανθρωποι μεσα σε αυτά. Μικροι φουρνοι με διαφορες λιχουδιες και τις μυρωδιες να σε περικυκλωνουν, μικρα και πολύ ζεστα/καλαισθητα καφε. Ένα από αυτά ηταν το Pygmalion, οπου καθισαμε και ηπιαμε ένα καφεδακι μπας και ζεσταθουμε λιγο γιατι αν και μεσα-τελη οκτωβρη το κρυο εκει (σε συνδυασμο με την υγρασια) θυμιζε χειμωνα, χωρις, όπως ειπα, τη βροχη. Η περιπλανηση στην πολη κραταει ωρες πηγαινουμε τυχαια προς οποιαδηποτε κατευθυνση μας ερθει, κάθε σταυροδρομι και μια αποφαση. Η εικονα μας μαγευει. Σπιτια μικρα, μεγαλα, ξυλινα, από πετρα, κοκκινα, κιτρινα, μπλε, γκρι, ασπρα, μπεζ για όλα τα γουστα. Πλησιαζαμε στο παραθυρο για να σιγουρευτουμε ότι πραγματι εμεναν ανθρωποι μεσα και όχι μαριονεττες!
Ισως το πιο αναγνωρισιμο μερος στο Μπεργκεν είναι το λεγομενο Bryggen. Οι παλιες ξυλινες αποθηκες του λιμανιου, που πλεον εχουν μετατραπει σε μαγαζια με τουριστικα ειδη, bar και καφε/εστιατορια. Μια συστοιχια από πολυχρωμα κτηρια, μερικα από τα οποια στεκουν εκει για αιωνες. Το καλοκαιρι γινεται χαμος μπροστα σε αυτά καθως τα μαγαζια βγαζουν τραπεζακια εξω και γινεται λαϊκο προσκυνημα, καθως προκειται για την καρδια της πολης. Εμεις (ευτυχως) δε ζησαμε αυτην την κατασταση και απλα βολταραμε κατά μηκος της αποβαθρας εχοντας ολο το χωρο δικο μας.
Άλλο ενδιαφερον σημειο είναι η ψαραγορα της πολης που βρισκεται διπλα στο Bryggen Δεν προκειται για κανενα υπερθεαμα, όμως μπορει καποιος να δοκιμασει εκει φρεσκες νοστιμιες που προερχονται από τα πλεον φημισμενα νερα της Νορβηγιας. Τι δοκιμασαμε: καλοθρεμμενο king crab στο χερι, φαλαινα μαριναρισμενη (η νεαρη ιχθυοπωλης μας ειπε ότι ηταν φαλαινα αφου το ειχαμε ηδη φαει - ηταν πεντανοστιμη η ατιμη) και εκπληκτικο σολωμο.
Useless trivia: η νορβηγιδα ψαρρου ειχε επισκευθει την Ελλαδα καθως τα ειχε με σαλονικιο!
Συνεχιζοντας την περιπλανηση βρισκομαστε στην αντιστοιχη «ερμου» της πολης το Torgallmenningen. Γυρω βρισκονται τα εμπορικα μαγαζια, κοσμος παει κι ερχεται ή απλα αραζει αριστερα και δεξια, πλανοδιοι κανουν ζογκλερικα. Δοκιμαζουμε τα νορβηγικα φαστφουνταδικα και (ω τι συμπτωση!) είναι ομοια με τα εν Ελλαδι! Το να παμε σε εστιατοριο και να δοκιμασουμε τοπικες γευσεις ηταν εκτος θεματος, καθως το μπατζετ μας οντας φοιτητικοτατο, δε μας το επετρεπε σε μια χωρα τοσο ακριβη οσο η Νορβηγια. Ενδεικτικα θα αναφερω ότι σε απλο ιταλικο που επισκεφθηκαμε 2 φορες η τιμη για μια μεσαια προς μεγαλη πιτσα ηταν κοντα στα 25 ευρω το 2007, ενώ τα hot-dog στο δρομο (από στρουθοκαληλο εως ταρανδο!) ειχαν 5 ευρω. Η μπυρα και το κρασι σε μπαρ περιπου 8-9 ευρω. Μονο ο καφες νομιζω ειχε σχετικα οικεια τιμη για τον ελληνα (γυρω στα 4-5) Mε αλλα λογια οποιος επισκεφθει την πολη καλα θα κανει να λαβει υποψιν του το υψηλο κοστος ζωης.
Επομενο: Mount Floyen, Fantoft
Mερικες φωτο:
Βραδινη κουνημενη θεα απο το παραθυρο μας! H πολη φλεγεται...
το σπιτι που μεναμε:
τριγυρω στην πολη
Bryggen
Torgallmenningen
Μc Donalds σε κτηριο του 1710
(οπως λεει και η επιγραφη)«κουκλοσπιτα» αριστερα απο το παραθυρο
κουκλοσπιτα #2
