Ηνωμένο Βασίλειο Northumberland (Newcastle και πέριξ)

[Arwindan]

4η Μέρα – Τρίτη 9/5/2023

Πρωινό ξύπνημα και μια γρήγορη βόλτα στη πόλη για να φάμε κάτι από μια υπαίθρια αγορά.

Ώρα για λεωφορείο. Προορισμός το Alnwick, μια μικρή πόλη στα 50 χιλιόμετρα βόρεια του Newcastle. Μπήκαμε στο διώροφο λεωφορείο, κάτσαμε μπροστά μπροστά και ξεκινήσαμε. Όμορφη διαδρομή με πολύ λιβάδι και πράσινο όπως μου αρέσει.

Το Alnwick είναι μια μικρή πόλη (αν μπορείς να το πεις πόλη), περίπου 8.000 κατοίκων η οποία χτίστηκε γύρω στο 600μ.χ.

Ο λόγος όμως που ο περισσότερος κόσμος επισκέπτεται την πόλη είναι το Alnwick Castle. Το κάστρο αποτελούσε το σπίτι της πιο ισχυρής μεσαιωνικής οικογένειας της περιοχής, των Earls of Northumberland, και υπήρξε σημαντικό κομμάτι της διαδρομής Λονδίνο-Εδιμβούργο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 2016 περίπου 600.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν το κάστρο. Ακόμα και σήμερα, ο Δούκας (Ralph Percy, 12th Duke of Northumberland) και τα μέλη της οικογένειάς του κατοικούν στο κάστρο, οπότε μόνο ένα μέρος του είναι επισκέψιμο.

Αφού πληρώσαμε το εισιτήριο (20 λίρες το άτομο) μπήκαμε στο κάστρο. Ένας ακόμα λόγος που αυτό είναι αρκετά γνωστό είναι γιατί εκεί γυρίστηκαν αρκετές σκηνές των 2 πρώτων ταινιών Harry Potter, με το κάστρο να παίζει τον ρόλο του Hogwarts. Όσοι έχουν δει τις ταινίες και επισκεφθούν το κάστρο θα μπορέσουν εύκολα να αναγνωρίσουν σημεία από τις ταινίες.

Το κάστρο είναι πολύ όμορφο, πραγματικά μεσαιωνικό και διαφορετικό σε σχέση με αυτά που έχουμε (ή έχω) συνηθίσει να βλέπω στην κεντρική Ευρώπη.

Το ίδιο ισχύει και για τα εδάφη γύρω από το κάστρο, στα οποία φαντάζομαι εκείνες της εποχές ο εκάστοτε δούκας θα έβγαινε για κυνήγι.

Μέσα το κάστρο στεγάζονται και χώροι με συλλογές μεσαιωνικών και μη αντικειμένων, τις οποίες μπορεί κάποιος να δει χωρίς να πληρώσει κάτι επιπλέον.

Όπως σπαθιά..

Αφού λοιπόν θαυμάσαμε το κάστρο, επιστρέψαμε στο Alnwick για να φάμε κάτι γρήγορο από το Greggs (τον αντίστοιχο Γρηγόρη του UK) και μετά στο λεωφορείο για επιστροφή στο Newcastle.

Εκεί αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα κατά μήκος του Tyne, για να δούμε την πόλη και τις γέφυρές τις. Εκεί είδαμε το Glasshouse, ή όπως λεγόταν πριν το Sage Gateshead, το οποίο αποτελεί ένα μεγάλο κέντρο μουσικής με 2 μεγάλες σκηνές, ένα εκπαιδευτικό κέντρο για μουσική 26 δωματίων, καθώς και διάφορα bars και καφέ.

Λίγο παρακάτω βλέπουμε τη Gateshead Millenium Bridge, η οποία κατασκευάστηκε το 2001 μόνο για πεζούς και ποδηλάτες. Όποτε χρειάζεται να περάσει κάποιο πλοίο κάτω από τη γέφυρα, αυτή κλείνει και ανοίγει ξανά μέσα 4 λεπτά και 30 δεύτερα.

Πριν νυχτώσει κατευθυνθήκαμε στο ιταλικό εστιατόρια Sambuca Quaside το οποίο έχει αρκετά καλό φαγητό και σίγουρα φάγαμε καλύτερα από το Wetherspoons.
Επιστροφή δίπλα στον Tyne με τα φώτα της πόλης να έχουν ανάψει, όπως και οι φωτισμοί στις γέφυρες.

Αφού απολαύσαμε τη βόλτα μας και ήπιαμε μια μπύρα σε ένα μπαράκι δίπλα στον ποταμό επιστρέψαμε στο σπίτι.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 8
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[turms]

εξού k το "γνωστό" Geordie Shore
για όσους θέλουν να πάρουν μια γεύση

 

[Arwindan]

2η Μέρα – Κυριακή 7/5/2023

Το σπίτι βρισκόταν εκτός πόλης σε μια ήσυχη γειτονιά με σειρές σπιτιών που ήταν πανομοιότυπα μεταξύ τους. Αφού φάγαμε το πρωινό μας πήραμε το αυτοκίνητο για να πάμε προς την ακτή. Γενικά είμαι μεγάλος φαν των πράσινων πεδιάδων που τις βλέπεις και ανοίγει το μάτι σου, οπότε οι εικόνες που αντίκρισα ήταν πολύ όμορφες.

Η μέρα ήταν τόσο ζεστή και ηλιόλουστη που μέχρι και τα άλογα αποφάσισαν να βγουν μια βόλτα στα περίχωρα του Newcastle.

Προορισμός το North Shields, αλλά όσο πλησιάζαμε η ομίχλη γινόταν όλο και πιο πυκνή. Με πήγαν εκεί για να μου δείξουν ένα φάρο και την παραλία, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω και πολλά.

Τουλάχιστον η ομίχλη δημιουργούσε ιδανικές συνθήκες για ιδιαίτερες φωτογραφίες. Η γοτθικού ρυθμού εκκλησία του Saint George, χτίστηκε τον 19ο αιώνα και ο πύργος της φτάνει τα 55 μέτρα περίπου.

Μην έχοντας και πολλά να δούμε εκεί λόγω της ομίχλης και αφού φάγαμε ένα παγωτό, κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Jesmond Dene. Εκεί περπατήσαμε αρκετά, είδαμε το πάρκο, το μικρό ποταμάκι Ouseburn το οποίο ρέει στον Tyne, καθώς και τους μικρούς καταρράκτες του.

Στη συνέχεια επιστροφή στην πόλη για μερικές βόλτες. Γενικά η πόλη του Newcastle δεν με ενθουσίασε. Έδινε την εντύπωση μιας «βρώμικης» πόλης, όχι όμως με την κυριολεκτική έννοια, αλλά περισσότερο η αύρα της. Μετά τις βόλτες μας επιστρέψαμε στο σπίτι για φαγητό και ύπνο.

 

[Arwindan]

3η Μέρα – Δευτέρα 8/5/2023

Το πρόγραμμα είχε βόλτες στο Newcastle και στο εμπορικό κέντρο του μέχρι το απόγευμα. Μέσα στο φως της μέρας και με περισσότερο κόσμο να κυκλοφορεί η πόλη ζωντάνεψε αρκετά.

Κάναμε τα ψώνια μας (αρκετά καλές τιμές σε καταστήματα όπως το Primark, αλλά και σε άλλα) και φάγαμε κάτι πρόχειρο στην πόλη.

Το απόγευμα πήραμε το αυτοκίνητο και κατευθυνθήκαμε προς το Durham, μια πόλη στα νότια του Newcastle και περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά. Το Durham ξεκίνησε ως οικισμός το 995 μ.Χ από Αγγλοσάξονες μοναχούς οι οποίοι έψαχναν ένα καταφύγιο από τις επιδρομές των Βίκινγκς στην περιοχή (για όσους έχουν δει τη σειρά Vikings, κάπου εκεί γύρω τριγυρνούσε ο Ragnar Lothbrok).

Τόσο ο καθεδρικός ναός, όσο και το κάστρο της πόλης (το οποίο χτίσθηκε τον 11ο αιώνα), χαρακτηρίστηκαν ως μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco το 1986. Το κάστρο λειτουργεί επίσης και ως έδρα του πανεπιστημίου της πόλης, το οποίο αποτελεί το 3ο παλαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας μετά από αυτά της Οξφόρδης και του Cambridge.

Η πόλη είναι αρκετά μικρή αλλά γραφική με όμορφα δρομάκια.

Στην κεντρική πλατεία της πόλης, δεσπόζει το άγαλμα του Charles William Vane Stewart, του 3ου Μαρκησίου του Londonberry, το οποίο κατασκευάστηκε το 1861.

Λίγο πιο πέρα βρίσκεται και το άγαλμα του Ποσειδώνα, το οποίο κατασκευάστηκε το 1729 και συμβολίζει τη σύνδεση της πόλης με τον ποταμό Wear αλλά και τη θάλασσα.

Ενώ το επόμενο άγαλμα σίγουρα με ξάφνιασε όταν το είδα από μακριά. Το “The Journey” περιλαμβάνει έξι φιγούρες μοναχών οι οποίοι κουβαλούν στους ώμους τους το φέρετρο του Saint Cuthbert, ενός μοναχού-επισκόπου που έζησε στο Lindisfarne, η αλλιώς το Ιερό Νησί, και πέθανε στο κοντινό νησί Inner Farne. Όπως λέγεται, λίγα χρόνια μετά το θάνατό του κάποιοι μοναχοί άνοιξαν το φέρετρό του και είδαν ότι το σώμα του ήταν άθικτο, κάτι που πήραν ως απόδειξη της αγιότητάς του.

Αφού κάναμε τις βόλτες μας, ήρθε η ώρα για φαγητό. Ζήτησα να φάω κάτι από αγγλική κουζίνα και γνωρίζοντας ότι στην πραγματικότητα αγγλική κουζίνα δεν υπάρχει, δεν είχα και πολύ υψηλές προσδοκίες. Αυτές μειώθηκαν ακόμα περισσότερο όταν κατευθυνθήκαμε προς το Wetherspoons.

Για το φαγητό δεν έχει νόημα να πω και πολλά, αλλά καταλαβαίνω γιατί και οι ίδιοι οι Άγγλοι προτιμούν να τρώνε σε μαγαζιά με άλλες κουζίνες.
Πάντως θα πρέπει να παραδεχτώ ότι, όπως και οι κάτοικοι του Newcastle, έτσι και αυτοί του Durham τίμησαν τον νέο τους Βασιλιά.

Η πόλη ήταν ακόμα πιο όμορφη το βράδυ.

 

[Arwindan]

4η Μέρα – Τρίτη 9/5/2023

Πρωινό ξύπνημα και μια γρήγορη βόλτα στη πόλη για να φάμε κάτι από μια υπαίθρια αγορά.

Ώρα για λεωφορείο. Προορισμός το Alnwick, μια μικρή πόλη στα 50 χιλιόμετρα βόρεια του Newcastle. Μπήκαμε στο διώροφο λεωφορείο, κάτσαμε μπροστά μπροστά και ξεκινήσαμε. Όμορφη διαδρομή με πολύ λιβάδι και πράσινο όπως μου αρέσει.

Το Alnwick είναι μια μικρή πόλη (αν μπορείς να το πεις πόλη), περίπου 8.000 κατοίκων η οποία χτίστηκε γύρω στο 600μ.χ.

Ο λόγος όμως που ο περισσότερος κόσμος επισκέπτεται την πόλη είναι το Alnwick Castle. Το κάστρο αποτελούσε το σπίτι της πιο ισχυρής μεσαιωνικής οικογένειας της περιοχής, των Earls of Northumberland, και υπήρξε σημαντικό κομμάτι της διαδρομής Λονδίνο-Εδιμβούργο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 2016 περίπου 600.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν το κάστρο. Ακόμα και σήμερα, ο Δούκας (Ralph Percy, 12th Duke of Northumberland) και τα μέλη της οικογένειάς του κατοικούν στο κάστρο, οπότε μόνο ένα μέρος του είναι επισκέψιμο.

Αφού πληρώσαμε το εισιτήριο (20 λίρες το άτομο) μπήκαμε στο κάστρο. Ένας ακόμα λόγος που αυτό είναι αρκετά γνωστό είναι γιατί εκεί γυρίστηκαν αρκετές σκηνές των 2 πρώτων ταινιών Harry Potter, με το κάστρο να παίζει τον ρόλο του Hogwarts. Όσοι έχουν δει τις ταινίες και επισκεφθούν το κάστρο θα μπορέσουν εύκολα να αναγνωρίσουν σημεία από τις ταινίες.

Το κάστρο είναι πολύ όμορφο, πραγματικά μεσαιωνικό και διαφορετικό σε σχέση με αυτά που έχουμε (ή έχω) συνηθίσει να βλέπω στην κεντρική Ευρώπη.

Το ίδιο ισχύει και για τα εδάφη γύρω από το κάστρο, στα οποία φαντάζομαι εκείνες της εποχές ο εκάστοτε δούκας θα έβγαινε για κυνήγι.

Μέσα το κάστρο στεγάζονται και χώροι με συλλογές μεσαιωνικών και μη αντικειμένων, τις οποίες μπορεί κάποιος να δει χωρίς να πληρώσει κάτι επιπλέον.

Όπως σπαθιά..

Αφού λοιπόν θαυμάσαμε το κάστρο, επιστρέψαμε στο Alnwick για να φάμε κάτι γρήγορο από το Greggs (τον αντίστοιχο Γρηγόρη του UK) και μετά στο λεωφορείο για επιστροφή στο Newcastle.

Εκεί αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα κατά μήκος του Tyne, για να δούμε την πόλη και τις γέφυρές τις. Εκεί είδαμε το Glasshouse, ή όπως λεγόταν πριν το Sage Gateshead, το οποίο αποτελεί ένα μεγάλο κέντρο μουσικής με 2 μεγάλες σκηνές, ένα εκπαιδευτικό κέντρο για μουσική 26 δωματίων, καθώς και διάφορα bars και καφέ.

Λίγο παρακάτω βλέπουμε τη Gateshead Millenium Bridge, η οποία κατασκευάστηκε το 2001 μόνο για πεζούς και ποδηλάτες. Όποτε χρειάζεται να περάσει κάποιο πλοίο κάτω από τη γέφυρα, αυτή κλείνει και ανοίγει ξανά μέσα 4 λεπτά και 30 δεύτερα.

Πριν νυχτώσει κατευθυνθήκαμε στο ιταλικό εστιατόρια Sambuca Quaside το οποίο έχει αρκετά καλό φαγητό και σίγουρα φάγαμε καλύτερα από το Wetherspoons.
Επιστροφή δίπλα στον Tyne με τα φώτα της πόλης να έχουν ανάψει, όπως και οι φωτισμοί στις γέφυρες.

Αφού απολαύσαμε τη βόλτα μας και ήπιαμε μια μπύρα σε ένα μπαράκι δίπλα στον ποταμό επιστρέψαμε στο σπίτι.

 

[Arwindan]

5η Μέρα – Τετάρτη 10/5/2023

Πρωινό ξύπνημα και με αρκετά καλό καιρό.

Και επιστροφή στην πόλη για να δούμε κάποια από τα λιγοστά αξιοθέατά της. Πρώτος σταθμός το Great North Museum, το οποίο χτίστηκε το 1884 και στεγάζει κυρίως συλλογές φυσικής ιστορίας και λαογραφικές. Περιλαμβάνει από Ρωμαίους στρατιώτες…

… ως έναν μεγάλο Τυραννόσαυρο.

Αλλά και διάφορα πετρώματα.

Φύγαμε από το Μουσείο και κατευθυνθήκαμε προς την εκκλησία του St. Thomas the Martyr. Χτίστηκε τον 19ο αιώνα πάνω στα ερείπια ενός μεσαιωνικού ναού.

Σειρά είχε το Grey’s Monument, το οποίο χτίστηκε το 1883 προς τιμήν του Charles Grey πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1830 ως το 1834. Το μνημείο επιτελεί έναν φόρο τιμής στην ψήφιση του Great Reform Act το 1832, το οποίο αναδιοργάνωσε το σύστημα των εκλογών και έδωσε δικαίωμα ψήφου σε περισσότερο κόσμο. Φτάνει σε ύψος τα 41 μέτρα.

Δεν παρέλειψα και μια επίσκεψη στο St James’ Park, την έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Newcastle.

Εκεί υπήρχε και ένα άγαλμα του Alan Shearer, μεγάλου και αγαπημένου παίκτη.

Συνεχίσαμε με φαγητό και κλείσαμε με ποτά στην karaoke pub που πήγαμε και την πρώτη μέρα.

 

[Arwindan]

6η Μέρα – Πέμπτη 11/5/2023

Η πιο ενδιαφέρουσα μέρα έφτασε επιτέλους. Ο φίλος της ξαδέρφης είχε πάρει και αυτός άδεια από τη δουλειά του και ετοιμαστήκαμε για ένα road trip στον αγγλικό βορά.

Πρώτη στάση στον Angel of the North στα νότια του Newcastle. Πρόκειται για ένα σύγχρονο γλυπτό το οποίο κατασκευάστηκε το 1998 και εικάζεται ότι είναι το μεγαλύτερο γλυπτό αγγέλου στον κόσμο. Περίπου 33 εκατομμύρια άνθρωποι το επισκέπτονται κάθε χρόνο. Είναι κατασκευασμένο από χάλυβα και φτάνει τα 20 μέτρα ύψος και 53 μέτρα πλάτος και αποτελεί ένα σύμβολο για την περιοχή σηματοδοτώντας την είσοδο στον Αγγλικό Βορρά.

Επόμενος σταθμός τα High Force Waterfalls περίπου 77 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Newcastle. Οι καταρράκτες βρίσκονται εντός της περιοχής North Pennines, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως Area of Oustanding Natural Beaty από σχετικές αγγλικές υπηρεσίες/επιτροπές.

Αφού παρκάραμε το αυτοκίνητο ξεκινήσαμε να κατευθυνόμαστε προς τους καταρράκτες, περπατώντας σε πολύ όμορφα μονοπάτια.

Και σιγά σιγά πλησιάσαμε τον καταρράκτη.

Ο καταρράκτης είναι σχετικά μικρός (21 μέτρα) αλλά η όλη περιοχή είναι αρκετά όμορφη.

Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο αυτοκίνητο κάνοντας μία μεγαλύτερη διαδρομή μέσα στην αγγλική φύση.

Επιστροφή στο αυτοκίνητο και συνεχίζουμε προς τη White Scar Cave, οδηγώντας άλλα 86 χιλιόμετρα. Το σπήλαιο White Scar βρίσκεται στην περιοχή του Ingleton και έχει βάθος περίπου 6 χιλιομέτρων. Η πρώτη εξερεύνηση του σπηλαίου πραγματοποιήθηκε το 1923. Αφού πληρώσαμε 18 λίρες ο καθένας για το εισιτήριο ξεκινήσαμε την ξενάγηση διάρκειας μιας ώρας.

Εκεί έχουν δώσει διάφορες ευφάντασες ονομασίες στους διάφορους σχηματισμούς που υπάρχουν μέσα στη σπηλιά, όπως η Δαμόκλειος σπάθη.

Το Arum Lily

Γενικά η σπηλιά ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα.

Επιστροφή στο αυτοκίνητο και στην αγγλική φύση.

Επόμενος σταθμός, μετά από περίπου 104 χιλιόμετρα, το Keswick στο Lake District τον προορισμό που ανέμενα περισσότερο από όλους στο συγκεκριμένο ταξίδι. Αρχικά επισκεφθήκαμε μια παραδοσιακή pub για να φάμε κάτι. Θέλοντας να δοκιμάσω και πάλι κάτι πιο παραδοσιακό πήρα μία Shepherd’s pie με την οποία δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα.

Από εκεί συνεχίσαμε προς τη λίμνη Derwentwater, την τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της περιοχής με μήκος 4,6 χιλιόμετρα και πλάτος 1,9 χιλιόμετρα. Η λίμνη είναι πραγματική πανέμορφη όπως και όλη η περιοχή.

Περπατήσαμε αρκετά κατά μήκος της λίμνης και πραγματικά έμεινα εντυπωσιασμένος από τα τοπία.

Κάπου εκεί έβγαλα και την αγαπημένη μου φωτογραφία από αυτό το ταξίδι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θύμησε το κλασικό screensaver των Windows XP, για όσους το θυμούνται.

Και μερικές ακόμα φωτογραφίες απο τα πανέμορφα τοπία.

Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, αλλά δεν μπορούσαμε να μην σταματήσουμε για να απολαύσουμε τη θέα και από ψηλά.

Μετά από περίπου 120 χιλιόμετρα σταματήσαμε στο Corbridge, ένα μικρό χωριό για να πιούμε ένα ποτό σε ένα μπαρ που βρισκόταν μέσα σε ένα παλιό πύργο.

Και στη συνέχεια απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα.

30 χιλιόμετρα μετά επιστρέψαμε στο σπίτι και πέσαμε για ύπνο κουρασμένοι από την γεμάτη μέρα. Πραγματικά πανέμορφα τοπία σε αυτά τα σημεία της χώρας.

 

[Arwindan]

7η Μέρα – Παρασκευή 12/5/2023

Αυτή ήταν η τελευταία μου μέρα εκεί, γιατί το Σάββατο το πρωί πέταγα για Αθήνα. Η πτήση μου ήταν από Εδιμβούργο όπου είχα και την τελευταία μου διανυκτέρευση.

Πριν φύγουμε για Εδιμβούργο με το τρένο, περάσαμε για μια τελευταία βόλτα από το Newcastle στο οποίο είδαμε το Newcastle Cathedral. Χτίστηκε το 1901, καταστράφηκε από φωτιά το 1216 και πήρε την τωρινή του μορφή το 1350.

Συνεχίσαμε στη βιβλιοθήκη Literary and Philosophical Society of Newcastle upon Tyne (η αλλιώς Lit and Phil Library όπως είναι πιο γνωστή), η οποία χτίστηκε το 1793 και αποτελεί την μεγαλύτερη ανεξάρτητη βιβλιοθήκη εκτός Λονδίνου. Εκεί μια πολύ ευγενική υπάλληλος μας εξήγησε την ιστορία της βιβλιοθήκης και έλυσε όλες μας τις απορίες.

Είχε έρθει η ώρα να πάρουμε το τρένο για το Εδιμβούργο. Μόλις φτάσαμε στον σταθμό Weverley πήγαμε για ένα γρήγορο check in στο ξενοδοχείο Indigo που βρισκόταν ακριβώς απέξω.

Βγήκαμε αμέσως έξω για να κάνουμε και μια βόλτα στην πόλη. Από τα λίγα που πρόλαβα να δω η πόλη είναι πραγματικά πανέμορφη και σίγουρα θέλω να την επισκεφθώ ξανά και να της αφιερώσω τον χρόνο που της αξίζει.

Θαυμάσαμε το Scott Monument, αφιερωμένο στον συγγραφέα Walter Scott. Με ύψος 61,11 μέτρα αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο αντίστοιχο μνημείο (μετά το Jose Marti monument στην Αβάνα).

Περάσαμε έξω από τη Royal Scottish Academy, έναν χώρο στον οποίο γίνονται αρκετές εκθέσεις τέχνης, καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα γύρω από αυτές.

Επόμενος στόχος το Κάστρο του Εδιμβούργο.

Αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς το κάστρο μέσα στα όμορφα δρομάκια της πόλης.

Δυστυχώς μόλις φτάσαμε στην είσοδο μας ενημέρωσαν ότι το κάστρο έκλεινε σε 5 λεπτά οπότε δεν μπορούσαμε να μπούμε. Κρίμα, αλλά έτσι έχω έναν ακόμα λόγο για να επιστρέψω στο Εδιμβούργο!
Κατεβήκαμε ξανά στην πόλη για να κάνουμε τις βόλτες μας.

Αφού τους ζήτησα να φάω κάτι ακόμα παραδοσιακό μη πήγαν για άλλη μια φορά σε Wetherspoons όπου δοκίμασα το Fish & Chips. Είμαι σίγουρος ότι μπορώ να βρω πολύ καλύτερο ίδιο πιάτο σε κάποιο άλλο μαγαζί, αλλά και πάλι δεν φαντάζομαι ότι θα με ενθουσίαζε όπως και γενικά η αγγλική κουζίνα.
Λίγες βόλτες ακόμα και έφτασε η νύχτα. Πήγαμε σε ένα υπαίθριο μπαρ κοντά στον σταθμό του τρένου, το οποίο ήταν πραγματικά γεμάτο από κόσμο και όπως είναι λογικό, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν φοιτητές από διάφορες χώρες. Η πόλη γίνεται ακόμα πιο γοητευτική με τα βραδινά φώτα αναμμένα.

Αφού ήπιαμε τα ποτά μας, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ένα τελευταίο χαλαρό ποτό και την ευκαιρία να συζητήσουμε πιο ήσυχα τις τελευταίας μέρες και τα όσα είδαμε και κάναμε, κοιτώντας την πόλη έξω από το παράθυρο.

 

[Arwindan]

8η Μέρα – Σάββατο 13/5/2023

Ημέρα επιστροφής σήμερα με ξύπνημα στις 4 γιατί πέταγα νωρίς. Αφού αποχαιρέτησα την ξαδερφη και τον φίλο της μπήκα στο λεωφορείο με προορισμό το αεροδρόμιο. Η πτήση της επιστροφής με την Easy Jet ήταν ήρεμη αλλά και μελαγχολική.

Το Newcastle δεν είναι και ο καλύτερος προορισμός και δεν νομίζω ότι αξίζει να πάει κάποιος για περισσότερες από 2 μέρες. Όμως οι βόλτες στις γύρω περιοχές άξιζαν σίγουρα και η αγγλική φύση είναι από αυτές που εμένα μου αρέσουν πολύ (δως μου πράσινα λιβάδια και τίποτα άλλο).

Οι άνθρωποι εκεί μου φάνηκαν αρκετά περίεργοι. Σαν να είναι ξεχασμένοι κατά κάποιο τρόπο. Γνώρισα γυναίκες που είχαν κάνει παιδιά από τα 15 τους για να πάρουν τα επιδόματα από το κράτος, ενώ ο κόσμος γενικά έπινε μέχρι τελικής πτώσης (και όχι μόνο οι μικρότερες ηλικίες).

Από την άλλη το Εδιμβούργο μου άρεσε πολύ και σίγουρα θέλω να επιστρέψω για να το εξερευνήσω καλύτερα.

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη