ThanasisU2
Member
- Μηνύματα
- 3.469
- Likes
- 3.433
- Επόμενο Ταξίδι
- Brno
- Ταξίδι-Όνειρο
- RTW
Στις 11 η ώρα ακριβώς, ο Eņģelis (στα ελληνικά Άγγελος) μας περίμενε απέξω από τον καθεδρικό ναό. Ο Eņģelis, νέος στο επάγγελμα με καλώς ορίζει στην Ρίγα, κι περιμένουμε αν θα έρθει κανένας άλλος στο γκρουπ μας. Ευτυχώς για μένα, δυστυχώς για αυτό ήμουν μόνος μου κι θα είχα ατομική ξενάγηση στην Ρίγα, τι άλλο θα ήθελα ;Ρ.
O Eņģelis δε θα μου έκανε ξενάγηση στην Παλιά Πόλη της Ρίγας (μιας κι όλοι οι ταξιδιώτικη οδηγοί την περιγράφουν) αλλά θα μας δείξει την νέα Ρίγα μέσα σε 3 ώρες.
Πρώτος μας σταθμός, η τεράστια Αγορά Τροφίμων της Ρίγας (Rīgas Centrāltirgus). Η αγορά βρίσκεται στα 4 από τα 5 παλιά hangar Zeppelin που μετατράπηκαν το 1930 σε αγορά τροφίμων. Μέχρι κι την πρώτη κατοχή των Σοβιετικών η αγόρα ήταν μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Δυστυχώς μετά την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα κι την Ναζιστική Κατοχή, για τα επόμενα 3 χρόνια η αγορά έχασε την δύναμη που είχε. Η πώληση τροφίμων δυσκολεύτηκε πάρα πολλή, μιας κι έπρεπε ο κάθε αγρότης να δίνει ένα τεράστιο μέρος των πραγμάτων στο Γερμανικό Στρατό, κι οι κάτοικοι της Ρίγας δε είχαν τον πλεονέκτημα να αγοράζουν ελευθέρα τρόφιμα από την αγορά, κι μόνο τα δύο hangars μείναν ανοικτά ενώ τα άλλα δύο ήταν αποθήκες κι γκαράζ για τα οχήματα της 726 πτέρυγας μάχης. το 44 που μπήκαν οι Σοβιετικοί κι μέχρι το 49, το ανακαίνισαν πάλι σε αγορά αλλά με διαφορετικό όνομα, αυτή τη φορά σε Central Kolkhoz Market (Centrālais Kolhozu tirgus), για όποιον δε ξέρει τι είναι το Kolkhoz, ας διαβάσει εδώ. Το 61 η αγορά ανακηρύχτηκε η καλύτερη στην Ανατολική Ευρώπη, με κοντά στους 60000 πελάτες την ημέρα κι μέχρι κι 100000 το Σαββάτο ή την Κυριακή. Το 1995 ξαναποκτάει την ονομασία Riga Central Market (Rīgas Centrāltirgus) κι το 98 μπαίνει στην παγκόσμια λίστα Unesco μαζί με την παλιά πόλη.
Σήμερα δουλεύουν κι τα 5 hangars κι σε κάθε ένα υπάρχει κάτι αλλό να αγοράσεις
Στο πρώτο είναι η Ψαραγορά, μετά είναι η Λαχαναγορά, το Παντοπωλείο, Γαλακτοκομικά κι τέλος η κρεαταγορά. Σας προτείνω από την αγορά να αγοράσε το καταπληκτικό μαύρο ψωμί τους κι καπνιστό σολομό τους.
Επόμενος σταθμός μας, η Ακαδημία Επιστήμης της Λετονίας (Zinātņu akadēmija). Χτισμένη το 1956 από το σύντροφό Στάλιν (για αυτό είχε κι τα ψευδώνυμα Stalin's birthday cake και Kremlin, κι έχει ύψος 108 μέτρα (κατά 120 μέτρα μικρότερο από το Palace Of Culture της Βαρσοβίας). Στο κτήριο αυτό υπάρχει κι observation deck στο 17ο όροφο με θέα όλη την πόλη.
Περνώντας την οδό Stabu θα φτάσουμε στα απομεινάρια μιάς από τις 14 Συναγωγές της Ρίγας. Στην Great Choral Synagogue εξελίχτηκε ένα από τις μεγαλύτερες κτηνωδίες του 20ου αιώνα. Το 41 που μπήκαν οι ναζιστές στην Λετονία, από την πρώτη κιόλας μέρας μάζεψαν όλους του Εβραίους στην γύρω περιοχή από την Συναγωγή (γύρω στους 300) κι τους κλείδωσαν στο υπόγειο. Μετά υπό την διαταγή του Herberts Cukurs (πιλότος της Λετονίας, που δούλευε με τους Ναζί, γνωστός με το ψευδώνυμο ο Χασάπης της Ρίγας) πυρπόλησε την συναγωγή αφήνοντας τους Εβραίους να καούν η να πεθάνουν από ασφυξία. Όσοι δε που προσπάθησαν να αποφύγουν τους πυροβολούσε επιτόπου. Δίπλα στην συναγωγή υπάρχει μια τεράστια μαρμάρινη πλάκα, με τα ονόματα κατοίκων της Ρίγας που έσωσαν τουλάχιστον έναν Εβραίο, βάζοντας σε ρίσκο την ζωή τους.
Μετά από 1 λεπτό σιγής για τους αδικοχαμένους Εβραίους, αποχωρίσαμε κι πήγαμε προς την Γειτονία της Μόσχας (Maskavas rajona). Σε αυτό το μέρος υπάρχουν 2 ενδιαφέροντα πράγματα. Εδώ βρισκόταν το γκέτο της Ρίγας (από τους 30000 Εβραίους, μόνο 150 κατάφεραν να επιζήσουν) κι τώρα μπορεί κανείς να βρει το Ρώσικο παζάρι. ΟΙ λάτρεις του Β Παγκοσμίου Πολέμου ή του κομουνιστικού καθεστώς μπορούν να βρουν εδώ τα ΠΑΝΤΑ. Από στολές στρατιωτών μέχρι εικόνες του Συντρόφου Λένιν κι Στάλιν κι μερικά σπουδαία όπλα όπως το ΑΚ47.
Πριν πάμε στο διάσημο μνημείο της Ρίγας, κάναμε μια στάση στο σιδηροδρομικό σταθμό της Ρίγας. Χτισμένο με το παραδοσιακό κομουνιστικό στυλ, σήμερα παραμένει ένας απλός σταθμός των τρένων. Την εποχή της Σοβιετικής ένωσης ήταν ένας από τους κεντρικούς σταθμούς των τρένων στις Βαλτικές χώρες. Από το σταθμό αυτό σχεδόν κάθε ώρα φεύγανε τρένα προς όλο το Ανατολικό μπλοκ (Μόσχα, Βίλνα, Άλμα Ατά, ΠΕΚΙΝΟ! Κτλ) την σήμερον ημέραν τα μόνο ‘εξωτικά δρομολόγια’ είναι μέχρι τα σύνορα με την Λιθουανία κι Εστόνια, κι ένα τρένο για Αγία Πετρούπολη κι για Μόσχα. Με το που πήραμε ενέργεια από sandwich κι καφεδάκι προχωρήσαμε σιγά σιγά για το επόμενο μνημείο.
O προτελευταίος μας σταθμός είναι το διάσημο άγαλμα της Ελευθερίας (Brīvības piemineklis). Χτισμένο το 1920, λίγο καιρό μετά την ανεξαρτησία της, το μνημείο με ύψος 42 μέτρα, ήταν φόρος τιμής για τους Λετονούς στρατιώτες που πέθαναν για την ανεξαρτησία της Λετονίας. Πάνω, υπάρχει το άγαλμα της ελευθερίας το οποίο κρατάει στα χέρια της 3 αστέρια, για τα 3 δημογραφικά διαμερίσματα της Ρίγας (Vidzeme, Latgale και Courland). Το 40 που μπήκε ο κόκκινος στρατός στην Λετονία, προτάθηκε να καταστρέψουν το μνημείο, αλλά ο στρατηγός το απαγόρεψε, κι το άφησε όπως είναι. Το 48 που η Λετονία μπήκε στην ΕΣΣΔ τα 3 αστέρια έπαψαν να σημαίνουν τις 3 δημογραφικές περιοχές, αλλά εννοούσαν τα 3 Βαλτικά Κράτη. Το 1987 5000 Λετονoi πέταξαν λουλούδια κάτω από το μνημείο, ως έντηξη για την δημιουργία κράτους της Λετονίας. Στις 11 Νοεμβρίου του 92, το μνημείο έγινε κι το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, κι κάθε μέρα μπορεί κάποιος να δει έναν στρατιώτη να φυλάει το μνημείο, κάτι σαν τους δικούς μας Εύζωνες.
Τελευταίος μας σταθμός ήταν το πάρκο Φρούριο (Bastejkalns Park). Τα ερείπια του φρουρίου παραμένουν σε αυτό το υπέροχο πάρκο, δημιουργώντας μερικά όμορφα μονοπάτια ανάμεσα στους θάμνους κι στο κανάλι Pilsetas. Εκτός από τις όμορφες γέφυρες, δυστυχώς υπάρχει κι το άσχημο μέρος του πάρκου. Εκεί υπάρχει το μνημείο, φόρος τιμής των 2 νέων που πεθάναν ‘καταλάθως’ από τα απομεινάρια του Σοβιετικού Στρατού το 91.
Χαιρέτησα το Eņģelis κι τον ευχαρίστησα για την υπέροχη βόλτα, κι πήγα στο δίπλα εστιατόριο Pelmeni XL για να τσακίσω μια μεγάλη μερίδα Pelmeni με τυράκι παρέα με μια υπέροχη μπύρα. Επιστροφή στο χοστελ για ξεκούραση, μιας κι θα ακολούθαγε μετά η υπέροχη Jūrmala.
O Eņģelis δε θα μου έκανε ξενάγηση στην Παλιά Πόλη της Ρίγας (μιας κι όλοι οι ταξιδιώτικη οδηγοί την περιγράφουν) αλλά θα μας δείξει την νέα Ρίγα μέσα σε 3 ώρες.
Πρώτος μας σταθμός, η τεράστια Αγορά Τροφίμων της Ρίγας (Rīgas Centrāltirgus). Η αγορά βρίσκεται στα 4 από τα 5 παλιά hangar Zeppelin που μετατράπηκαν το 1930 σε αγορά τροφίμων. Μέχρι κι την πρώτη κατοχή των Σοβιετικών η αγόρα ήταν μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Δυστυχώς μετά την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα κι την Ναζιστική Κατοχή, για τα επόμενα 3 χρόνια η αγορά έχασε την δύναμη που είχε. Η πώληση τροφίμων δυσκολεύτηκε πάρα πολλή, μιας κι έπρεπε ο κάθε αγρότης να δίνει ένα τεράστιο μέρος των πραγμάτων στο Γερμανικό Στρατό, κι οι κάτοικοι της Ρίγας δε είχαν τον πλεονέκτημα να αγοράζουν ελευθέρα τρόφιμα από την αγορά, κι μόνο τα δύο hangars μείναν ανοικτά ενώ τα άλλα δύο ήταν αποθήκες κι γκαράζ για τα οχήματα της 726 πτέρυγας μάχης. το 44 που μπήκαν οι Σοβιετικοί κι μέχρι το 49, το ανακαίνισαν πάλι σε αγορά αλλά με διαφορετικό όνομα, αυτή τη φορά σε Central Kolkhoz Market (Centrālais Kolhozu tirgus), για όποιον δε ξέρει τι είναι το Kolkhoz, ας διαβάσει εδώ. Το 61 η αγορά ανακηρύχτηκε η καλύτερη στην Ανατολική Ευρώπη, με κοντά στους 60000 πελάτες την ημέρα κι μέχρι κι 100000 το Σαββάτο ή την Κυριακή. Το 1995 ξαναποκτάει την ονομασία Riga Central Market (Rīgas Centrāltirgus) κι το 98 μπαίνει στην παγκόσμια λίστα Unesco μαζί με την παλιά πόλη.
Σήμερα δουλεύουν κι τα 5 hangars κι σε κάθε ένα υπάρχει κάτι αλλό να αγοράσεις
Στο πρώτο είναι η Ψαραγορά, μετά είναι η Λαχαναγορά, το Παντοπωλείο, Γαλακτοκομικά κι τέλος η κρεαταγορά. Σας προτείνω από την αγορά να αγοράσε το καταπληκτικό μαύρο ψωμί τους κι καπνιστό σολομό τους.
Επόμενος σταθμός μας, η Ακαδημία Επιστήμης της Λετονίας (Zinātņu akadēmija). Χτισμένη το 1956 από το σύντροφό Στάλιν (για αυτό είχε κι τα ψευδώνυμα Stalin's birthday cake και Kremlin, κι έχει ύψος 108 μέτρα (κατά 120 μέτρα μικρότερο από το Palace Of Culture της Βαρσοβίας). Στο κτήριο αυτό υπάρχει κι observation deck στο 17ο όροφο με θέα όλη την πόλη.
Περνώντας την οδό Stabu θα φτάσουμε στα απομεινάρια μιάς από τις 14 Συναγωγές της Ρίγας. Στην Great Choral Synagogue εξελίχτηκε ένα από τις μεγαλύτερες κτηνωδίες του 20ου αιώνα. Το 41 που μπήκαν οι ναζιστές στην Λετονία, από την πρώτη κιόλας μέρας μάζεψαν όλους του Εβραίους στην γύρω περιοχή από την Συναγωγή (γύρω στους 300) κι τους κλείδωσαν στο υπόγειο. Μετά υπό την διαταγή του Herberts Cukurs (πιλότος της Λετονίας, που δούλευε με τους Ναζί, γνωστός με το ψευδώνυμο ο Χασάπης της Ρίγας) πυρπόλησε την συναγωγή αφήνοντας τους Εβραίους να καούν η να πεθάνουν από ασφυξία. Όσοι δε που προσπάθησαν να αποφύγουν τους πυροβολούσε επιτόπου. Δίπλα στην συναγωγή υπάρχει μια τεράστια μαρμάρινη πλάκα, με τα ονόματα κατοίκων της Ρίγας που έσωσαν τουλάχιστον έναν Εβραίο, βάζοντας σε ρίσκο την ζωή τους.
Μετά από 1 λεπτό σιγής για τους αδικοχαμένους Εβραίους, αποχωρίσαμε κι πήγαμε προς την Γειτονία της Μόσχας (Maskavas rajona). Σε αυτό το μέρος υπάρχουν 2 ενδιαφέροντα πράγματα. Εδώ βρισκόταν το γκέτο της Ρίγας (από τους 30000 Εβραίους, μόνο 150 κατάφεραν να επιζήσουν) κι τώρα μπορεί κανείς να βρει το Ρώσικο παζάρι. ΟΙ λάτρεις του Β Παγκοσμίου Πολέμου ή του κομουνιστικού καθεστώς μπορούν να βρουν εδώ τα ΠΑΝΤΑ. Από στολές στρατιωτών μέχρι εικόνες του Συντρόφου Λένιν κι Στάλιν κι μερικά σπουδαία όπλα όπως το ΑΚ47.
Πριν πάμε στο διάσημο μνημείο της Ρίγας, κάναμε μια στάση στο σιδηροδρομικό σταθμό της Ρίγας. Χτισμένο με το παραδοσιακό κομουνιστικό στυλ, σήμερα παραμένει ένας απλός σταθμός των τρένων. Την εποχή της Σοβιετικής ένωσης ήταν ένας από τους κεντρικούς σταθμούς των τρένων στις Βαλτικές χώρες. Από το σταθμό αυτό σχεδόν κάθε ώρα φεύγανε τρένα προς όλο το Ανατολικό μπλοκ (Μόσχα, Βίλνα, Άλμα Ατά, ΠΕΚΙΝΟ! Κτλ) την σήμερον ημέραν τα μόνο ‘εξωτικά δρομολόγια’ είναι μέχρι τα σύνορα με την Λιθουανία κι Εστόνια, κι ένα τρένο για Αγία Πετρούπολη κι για Μόσχα. Με το που πήραμε ενέργεια από sandwich κι καφεδάκι προχωρήσαμε σιγά σιγά για το επόμενο μνημείο.
O προτελευταίος μας σταθμός είναι το διάσημο άγαλμα της Ελευθερίας (Brīvības piemineklis). Χτισμένο το 1920, λίγο καιρό μετά την ανεξαρτησία της, το μνημείο με ύψος 42 μέτρα, ήταν φόρος τιμής για τους Λετονούς στρατιώτες που πέθαναν για την ανεξαρτησία της Λετονίας. Πάνω, υπάρχει το άγαλμα της ελευθερίας το οποίο κρατάει στα χέρια της 3 αστέρια, για τα 3 δημογραφικά διαμερίσματα της Ρίγας (Vidzeme, Latgale και Courland). Το 40 που μπήκε ο κόκκινος στρατός στην Λετονία, προτάθηκε να καταστρέψουν το μνημείο, αλλά ο στρατηγός το απαγόρεψε, κι το άφησε όπως είναι. Το 48 που η Λετονία μπήκε στην ΕΣΣΔ τα 3 αστέρια έπαψαν να σημαίνουν τις 3 δημογραφικές περιοχές, αλλά εννοούσαν τα 3 Βαλτικά Κράτη. Το 1987 5000 Λετονoi πέταξαν λουλούδια κάτω από το μνημείο, ως έντηξη για την δημιουργία κράτους της Λετονίας. Στις 11 Νοεμβρίου του 92, το μνημείο έγινε κι το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, κι κάθε μέρα μπορεί κάποιος να δει έναν στρατιώτη να φυλάει το μνημείο, κάτι σαν τους δικούς μας Εύζωνες.
Τελευταίος μας σταθμός ήταν το πάρκο Φρούριο (Bastejkalns Park). Τα ερείπια του φρουρίου παραμένουν σε αυτό το υπέροχο πάρκο, δημιουργώντας μερικά όμορφα μονοπάτια ανάμεσα στους θάμνους κι στο κανάλι Pilsetas. Εκτός από τις όμορφες γέφυρες, δυστυχώς υπάρχει κι το άσχημο μέρος του πάρκου. Εκεί υπάρχει το μνημείο, φόρος τιμής των 2 νέων που πεθάναν ‘καταλάθως’ από τα απομεινάρια του Σοβιετικού Στρατού το 91.
Χαιρέτησα το Eņģelis κι τον ευχαρίστησα για την υπέροχη βόλτα, κι πήγα στο δίπλα εστιατόριο Pelmeni XL για να τσακίσω μια μεγάλη μερίδα Pelmeni με τυράκι παρέα με μια υπέροχη μπύρα. Επιστροφή στο χοστελ για ξεκούραση, μιας κι θα ακολούθαγε μετά η υπέροχη Jūrmala.
Attachments
-
36,7 KB Προβολές: 105