Basile Metallinos
Member
- Μηνύματα
- 144
- Likes
- 2.045
Περάσαμε την έρημη Σάρτη...
...και συνεχίζουμε...
Παντού η ίδια κουλτούρα. Το βουλιμικό αίσθημα της κτητικής μανίας, της αρπαγής, της απληστίας, δάνεια με δόσεις, οικονομία, μιζέρια, αιχμαλωσία μιάς ζωής για κάτι μάταιο και μεταφυσικό...
...ούτως ή άλλως ΔΕΝ το χαίρεσαι! Πρακτικά ΔΕΝ σου ανήκει!
Πάντα η ίδια αρλουμπολογία ...ως ρητορική:
"...για τα παιδιά, νάχουν κάτι να τους βρίσκεται".
Τα νεκροταφία "Αναστάσεως του Κυρίου" είναι γεμάτα από μεγαλοκτηματίες και ιδιοκτήτες μεζονετών και ...τινών ακόμη εργολαβικών παραθεριστικών κελιών 2Χ3...
Περνάμε και την έρημη Συκιά...
Παντού η αυταπάτη της ασφάλειας και αιωνιότητας δια της ιδιοκτησίας... Πολλοί είναι και "πονηροί"...
...βάζουν και προκάτ εκκλησάκι μέσα στο οικόπεδο της βίλας, για να ολοκληρωθεί το σκηνικό παριστάνοντας τους ευλαβείς...
...προσπαθώντας να παραμυθιάσουν ακόμα και ...τον Θεό, τα λαμόγια!
Η εκκλησία έχει γίνει χώρος δημοσίων σχέσεων με τον επουράνιο εισαγγελέα! Κλέβεις φόρους, αυθαιρετείς κατ΄εξακολούθησιν, παρενοχλείς σεξουαλικά, είσαι ψεύτης, παραβιάζεις τα Στοπ και το κόκκινο, εγκαταλείπεις το θύμα σου, δέρνεις στα γήπεδα, "πηδάς"ανήλικα...
...και όλ΄αυτά προσπαθείς να τα εξαγοράσεις με κεριά και σταυροκοπήματα...
Η πρώην σύζυγός μου είχε ένα παράπονο! Δεν πήγαινα στο θέατρο μαζί της...Σχεδόν ποτέ...Τελευταία φορά πήγα πριν 15 χρόνια...
Τι να σου πεί το θέατρο μπροστά στην opera buffa, στο θέατρο της καθημερινής παράνοιας που μπορείς να ζήσεις καθημερινά, ρουφώντας την πραγματική ζωή με βουλιμία?
Αφήσαμε πίσω μας τους αυτόχθονες ιθαγενείς της περιοχής να προετοιμάζονται από νωρίς να παρακολουθήσουν το Survivor και πλησιάζαμε προς το Πόρτο Κουφό...
Φτάναμε πλέον στη μύτη του "ποδιού".
Όσο κατεβαίνεις τα πράγματα γίνονται λιγότερο τραγικά...
...διότι τα τουριστικά μέρη που περάσαμε τείνουν να μετατραπούν σε "έντερο αφοδεύσεως" των Θεσσαλονικέων ταξιδευτών της κυριακάτικης μεσημεριανής ζώνης!
Η διασταύρωση για το χωριό Πόρτο Κουφό, διέκοψε ξαφνικά τις σκέψεις μου...
Το φυσικό λιμανάκι των ψαράδων στον κλειστό κόλπο και το άδειο και ήρεμο χωριό έμοιαζε αρκετά ανθρώπινο...
...και συνεχίζουμε...
Παντού η ίδια κουλτούρα. Το βουλιμικό αίσθημα της κτητικής μανίας, της αρπαγής, της απληστίας, δάνεια με δόσεις, οικονομία, μιζέρια, αιχμαλωσία μιάς ζωής για κάτι μάταιο και μεταφυσικό...
...ούτως ή άλλως ΔΕΝ το χαίρεσαι! Πρακτικά ΔΕΝ σου ανήκει!
Πάντα η ίδια αρλουμπολογία ...ως ρητορική:
"...για τα παιδιά, νάχουν κάτι να τους βρίσκεται".
Τα νεκροταφία "Αναστάσεως του Κυρίου" είναι γεμάτα από μεγαλοκτηματίες και ιδιοκτήτες μεζονετών και ...τινών ακόμη εργολαβικών παραθεριστικών κελιών 2Χ3...
Περνάμε και την έρημη Συκιά...
Παντού η αυταπάτη της ασφάλειας και αιωνιότητας δια της ιδιοκτησίας... Πολλοί είναι και "πονηροί"...
...βάζουν και προκάτ εκκλησάκι μέσα στο οικόπεδο της βίλας, για να ολοκληρωθεί το σκηνικό παριστάνοντας τους ευλαβείς...
...προσπαθώντας να παραμυθιάσουν ακόμα και ...τον Θεό, τα λαμόγια!
Η εκκλησία έχει γίνει χώρος δημοσίων σχέσεων με τον επουράνιο εισαγγελέα! Κλέβεις φόρους, αυθαιρετείς κατ΄εξακολούθησιν, παρενοχλείς σεξουαλικά, είσαι ψεύτης, παραβιάζεις τα Στοπ και το κόκκινο, εγκαταλείπεις το θύμα σου, δέρνεις στα γήπεδα, "πηδάς"ανήλικα...
...και όλ΄αυτά προσπαθείς να τα εξαγοράσεις με κεριά και σταυροκοπήματα...
Η πρώην σύζυγός μου είχε ένα παράπονο! Δεν πήγαινα στο θέατρο μαζί της...Σχεδόν ποτέ...Τελευταία φορά πήγα πριν 15 χρόνια...
Τι να σου πεί το θέατρο μπροστά στην opera buffa, στο θέατρο της καθημερινής παράνοιας που μπορείς να ζήσεις καθημερινά, ρουφώντας την πραγματική ζωή με βουλιμία?
Αφήσαμε πίσω μας τους αυτόχθονες ιθαγενείς της περιοχής να προετοιμάζονται από νωρίς να παρακολουθήσουν το Survivor και πλησιάζαμε προς το Πόρτο Κουφό...
Φτάναμε πλέον στη μύτη του "ποδιού".
Όσο κατεβαίνεις τα πράγματα γίνονται λιγότερο τραγικά...
...διότι τα τουριστικά μέρη που περάσαμε τείνουν να μετατραπούν σε "έντερο αφοδεύσεως" των Θεσσαλονικέων ταξιδευτών της κυριακάτικης μεσημεριανής ζώνης!
Η διασταύρωση για το χωριό Πόρτο Κουφό, διέκοψε ξαφνικά τις σκέψεις μου...
Το φυσικό λιμανάκι των ψαράδων στον κλειστό κόλπο και το άδειο και ήρεμο χωριό έμοιαζε αρκετά ανθρώπινο...
