Πολωνία Roadtrip in Poland

[yllos]

Μέρα 4η

Ξυπνήσαμε αρκετά κουρασμένοι και επειδή η μέρα θα είχε και πάλι χιλιόμετρα και αρκετές ώρες στο κρύο είπαμε να ξεκινήσουμε τη μέρα μας χαλαρά. Κάναμε check out γύρω στις 10 παρά και βάλαμε τις βαλίτσες μας στο βανάκι. Ξεκινήσαμε την χαλαρή μας βόλτα στο Βρότσλαβ και κάναμε μία στάση στο Giselle French Bakery Cafe για ένα γερό πρωινό που θα μας κρατούσε ως το βράδυ.
Γεμάτοι ενέργεια συνεχίσαμε την βόλτα μας στην πόλη και αγοράζοντας σουβενίρ.Η ώρα είχε πάει 12:00 κι εμείς γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ξεκινήσουμε για το Άουσβιτσ, μία διαδρομή 231χλμ που διαρκεί περίπου 2,5 ώρες. Βγήκαμε από το Βρότσλαβ εύκολα και η αλήθεια είναι ότι αυτή η διαδρομή είχε περισσότερο ενδιαφέρον από αυτή της Βαρσοβίας-Βρότσλαβ κυρίως για τα 30-40 χλμ που κάνεις σε επαρχιακό δίκτυο. Φτάσαμε ακριβώς στην ώρα για το αγγλικό τουρ των 3:30 που είχαμε κλείσει από το σάιτ του μουσείου. (Οι μεγάλες τσάντες απαγορεύονται στον χώρο οπότε αφήστε τις στο αμάξι ή αλλιώς θα τις αφήσετε στην φύλαξη έναντι 1 ευρώ).Βάλαμε τα ακουστικά που μας έδωσαν και ακολουθήσαμε την ξεναγό μας στην είσοδο της κόλασης.

"Μέσα από την δουλειά έρχεται η Ελευθερία" μπορεί να σημαίνουν τα λόγια στην πύλη του Άουσβιτσ I αλλά αυτή ποτέ δεν ήρθε για τους 1,4 εκατομύρια ανθρώπους που άφησαν την ψυχή τους σ' αυτό το απάνθρωπο μέρος. Το 80-85%(γέροι-παιδιά-έγκυοι) όσων έφταναν μετά από ταξίδι ημερών απ' όλα τα σημεία της Ευρώπης δολοφονούνταν κατά την άφιξη τους, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό(Άντρες και γυναίκες άξιοι να δουλέψουν) θα ζούσε κάτω από συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης για να δουλεύει είτε σε ναζιστικά εργοστάσια είτε για την κατασκευή του Άουσβιτσ II.
1,1 εκατομύριο ήταν περίπου οι εβραίοι που έφτασαν στα 2 στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Άουσβιτς, 55.000 ήταν αυτοί που ταξίδεψαν από την Ελλάδα(Θεσσαλονίκη-Αθήνα-Ρόδος) γεγονός που μας κατατάσσει στην 5η θέση (πίσω από την Πολωνία,Ουγγαρία,Γαλλία και Ισπανία) των χωρών απο τις οποίες πάρθηκαν.

Περίοπτη θέση σ'ένα από τα κτίσματα είναι η φωτογραφία από της συγκέντρωση των εβραίων στην πλατεία Ελευθερίας στην Θεσσαλονίκη.

Η κτηνωδία που αποκαλυπτόταν στα μάτια μας όσο προχωρούσε του τουρ ήταν τεράστια. Ότι κι αν έχεις διαβάσει ότι ταινία κι αν έχεις δει δεν μπορεί να περιγράψει τα εγκλήματα που έχουν γίνει. Άνθρωποι έχαναν τα υπάρχοντά τους κατά την άφιξή τους .

Οι μη ικανοί για εργασία έμπαιναν σε θαλάμους με ντουζιέρες με την πρόφαση ότι θα κάνουν μπάνιο, κλειδώνονταν και με την χρήση χημικών πέθαιναν από ασφυξία πριν μεταφερθούν στα κρεματόρια για να καούν.

Μετά από 2 περίπου ώρες πήραμε το λεωφορείο για να πάμε στο Άουσβιτσ II(Birkenau) όπου συνεχίστηκε για την επόμενη ώρα το τουρ. Σε εκείνο το κομμάτι αν και 4 φορές μεγαλύτερο δεν έχουν σωθεί πολλά μιας και οι Γερμανοί έβαλαν σχεδόν στα πάντα φωτιά πριν φύγουν στην προσπάθεια τους να αποκρύψουν την κτηνωδία. Τα στομάχια μας είχαν δεθεί κόμπο καθώς περνούσαμε δίπλα από τα ερείπια τους κοιτώνες για να καταλήξουμε στο μνημείο που έχει στηθεί στο τέρμα.

Το τουρ τελείωσε και εμείς επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο για να συνεχίσουμε την πορεία μας για την Κρακοβία. Για αρκετή ώρα είμασταν αμίλητοι προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε αυτό που μόλις είχαμε δει. Κανείς άνθρωπος για κανένα λόγο δεν αξίζει τέτοια τύχη.

Μετά από 45 λεπτά φτάσαμε στο διαμέρισμά μας στην Κρακοβία.Υπέροχο διαμέρισμα, καινούργιο και σύγχρονο μόλις 5 λεπτά περπάτημα από το Florian's gate. Bγήκαμε για μία γρήγορη βόλτα παίρνοντας μία πρώτη γεύση της πόλης το βράδυ. Μία πόλη ζωντανή γεμάτη κόσμο που διασκέδαζε στα μπαρ του κέντρου. Μας άφηνε την αίσθηση ότι πρόκειται για μία υπέροχη πόλη. Πεινούσαμε αρκετά και μπήκαμε στο U Babci Maliny. Το ντεκόρ του μαγαζιού μία μίξη κιτς και καλτ με κάτι πορσελάνινες κούκλες σε ράφια, το φάγητό του ακριβό και κάτω του μετρίου, δεν θα το πρότεινα. Βγήκαμε από το μαγαζί και κατεβήκαμε στην Rynek που ήταν πανέμορφα φωτισμένη και παρά το κρύο καθίσαμε έξω για μία μπύρα εκμεταλλευόμενοι των φλις κουβερτών που παρείχαν τα μαγαζιά.

Γυρίσαμε στα διαμερίσματα για να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας εμφανώς επηρεασμένοι από την επίσκεψή μας στο Άουσβιτς αλλά και ανυπόμονοι να γνωρίσουμε την Κρακοβία με το φως της μέρας.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[yllos]

Μέρα 2η

Το πρόγραμμα θα ήταν φορτωμένο γι αυτό και αποφασίσαμε να βρεθούμε όλοι στην είσοδο γύρω στις 8:30 πράγμα και το οποίο κάναμε γύρω στις 9. Πήραμε έναν καφέ στο χέρι και κατευθυνθήκαμε προς την παλιά πόλη ώστε να κάνουμε το free walking tour που ξεκινούσε στις 10:30. Στην διαδρομή βλέπαμε κόσμο με ένα κίτρινο λουλούδι στο πέτο γεγονός που μας έκανε αναρωτιόμαστε αν ήταν κάποια γιορτή σήμερα. Προχωρήσαμε μέσα από το πάρκο που καταλήγει στο προεδρικό μέγαρο.
Θαυμάσαμε τα ανθισμένα παρτέρια που αντιστέκονταν στο κρύο και βγήκαμε στην πλατεία στο τέρμα του πάρκου όπου δεσπόζει το άγαλμα του άγνωστου στρατιώτη.

Εκεί μας περίμενε ακόμα μία απόδειξη ότι η σημερινή μέρα δεν ήταν μία απλή μέρα για την πόλη. Στρατιώτες σε πλήρη παράταξη έκαναν παρέλαση στην μεγάλη πλατεία ενώ ανώτεροι τους κατέθεταν στεφάνια μπροστά στο άγαλμα. Καθήσαμε να χαζέψουμε για κανά δεκάλεπτο και μετά περνώντας αθόρυβα πίσω από τις τηλεοπτικές κάμερες συνεχίσαμε την πορεία μας προς την παλιά πόλη.

Είχαμε ένα μισάωρο μέχρι ν' αρχίσει το τουρ οπότε κάναμε μία στάση για έναν γρήγορο καφέ και πρωινό στο Cafe Baguette λίγα μέτρα μακριά από την Sigismund's Column.

Αφού πήραμε μια γερή δόση καφεΐνης και ζέστης βγήκαμε στο κρύο για να ξεκινήσουμε το τουρ. Ο ξεναγός μας, νεαρός με πολύ χιούμορ αφού κορόιδευε συνέχεια τον ισπανό ξεναγό που έκανε το ισπανικό τουρ δίπλα μας, μας ταξίδεψε για τις επόμενες 2 ώρες στην Βαρσοβία σ' ένα ταξίδι που ξεκίνησε από το 1300 μ.Χ. και έφτασε στο σήμερα.

Στην διάρκεια του μάθαμε για την αλλαγή της πρωτεύουσας στα χρόνια του Sigismund, τους πολέμους με της Σουηδία, την καμπάνα που εκπληρώνει ευχές, την γοργόνα που κοσμεί την Rynek, , τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, την μαντάμ Κιουρί, τον Σοπέν και το Εβραικό γκέτο.

Στο τελευταίο κομμάτι θα μας λυνόταν και η απορία για την σημερινή ημέρα. Όπως μάθαμε λοιπόν στις 19 Απριλίου τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στο γκέτο των Εβραίων ώστε να τους αφανίσουν προς τιμήν των γενεθλίων του Χίτλερ που ήταν την επόμενη μέρα. Οι κάτοικοι του γκέτο αντιστάθηκαν πολεμώντας με αυτοσχέδια όπλα και βόμβες κάνοντας τους Γερμανούς να φύγουν χωρίς να τελειώσουν την κτηνωδία τους εκείνη την ημέρα. Η μέρα εκείνη ήταν κατά κάποιο τρόπο η αρχή της εβραϊκής επανάστασης και αντίστασης και αποτελεί μέρα μνήμης για τους πολίτες της Βαρσοβίας Εβραίους και μη.

Το κρύο ήταν τσουχτερό και μετά το τέλος του τουρ μία στάση για ένα ζεστό ρόφημα ήταν επιβεβλημένη. Μπήκαμε λοιπόν στο Wendel ένα μαγαζί που από το κατώφλι του μπορούσες να μυρίσεις και να γευτείς σοκολάτα. Οι επιλογές πολλές τόσο στα γλυκά όσο και στις ζεστές σοκολάτες μας έκαναν να φλερτάρουμε έντονα με το ζάχαρο. Σοκολάτα με πορτοκάλι,τζίντζερ,φράουλα, μήλο ή το κλασικό τρίο με μπίτερ, λευκή και γάλακτος.

Μιας και θα ήταν αυτή η τελευταία μας μέρα στην Βαρσοβία είπαμε να προμηθευτούμε τα απαραίτητα σουβενίρ από την παλιά πόλη κάνοντας παράλληλα και μία τελευταία βόλτα. Πολλά μαγαζιά με σουβενίρ δεν υπήρχαν ή δεν τα βρήκαμε ούτε μεγάλη ποικιλία πράγμα που έκανε το έργο μας εύκολο και γρήγορο.




Βγαίνοντας απο την παλιά πόλη πήραμε το τραμ 26 με προορισμό το Uprising Museum. Ένα πολεμικό μουσείο που σε ταξιδεύει βήμα βήμα μέσω οπτικοακουστικού υλικού στα χρόνια του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και της κομουνιστικής Βαρσοβίας. Εγώ πιάνω τον εαυτό μου να βαριέμαι στα μουσεία αλλά οι υπόλοιποι το απόλαυσαν.Πριν φύγουμε αναβήκαμε με το ασανσέρ στον τελευταίο όροφο για να απολάυσουμε την πανοραμική θέα. Μας είχε κάνει ήδη εντύπωση η ανοικοδόμηση στην πόλη αλλά μείναμε έκπληκτοι τόσο με τα έργα που βλέπαμε να γίνονται παντού όσο και με το γεγονός ότι τα μισά κτήρια δεν υπήρχαν στα γραφήματα που απεικόνιζαν το τι βλέπεις σε κάθε πλευράς.

Φεύγωντας κατηφορίσαμε προς της Nowy Swiat και αφού ήπιαμε έναν γρήγορο καφέ στα Costa πήραμε το λεωφορείο 180 για το πάρκο Lazienki. Κατεβήκαμε στο τέρμα του πάρκου και ξεκινήσαμε την πορεία μας εντός του. Γονείς με παιδιά, τουρίστες, περαστικοί και ομάδες δρομέων απολάμβαναν την ησυχία αυτού του πανέμορφου πάρκου. Λιμνες, ανθισμένα παρτέρια, θέατρα, παλάτια και άλλα πολλά κοσμούν το πάρκο. Μας χόρτασε τόσο πολύ η αυτή η βόλτα που δεν θέλαμε να φύγουμε.

Ο ήλιος είχε αρχίσει να χαμηλώνει και εμείς ξεκινήσαμε την πορεία της επιστροφής με τα πόδια μέχρι να βγούμε στον σταθμό όπου και βρήκαμε μια μικρή υπαίθρια αγορά με καλούδια. Η ώρα είχε πάει 8 παρά και πλέον το πλάνο για το Palace of culture απομακρυνόταν. Η εναλλακτική όμως για ποτό και πανοραμική θέα μας είχε ψήσει περισσότερο. Panorama Sky Bar στο Marriot Hotel. Παρ' ότι η ενδυμασία μας δεν ήταν βραδινή περάσαμε ξεψάρωτα την είσοδο του ξενοδοχείου μπήκαμε σε ένα ασανσέρ και πατήσαμε δειλά τον τελευταίο αριθμό μιας και πουθενά δεν έγραφε τίποτα για Sky Bar. Kάπου στον 20ο όροφο είδαμε ότι χρειάζεσαι την κάρτα του δωματίου σου για να βγεις σε κάποιον όροφο πράγμα το οποίο δεν μας πτόησε. Φτάνοντας στο τέρμα ανακουφιστήκαμε μόλις άνοιξε η πόρτα. Η ευγενική σερβιτόρα μας καλοδέχτηκε και μας οδήγησε στον καναπέ μας από όπου απολαύσαμε την θέα με την συνοδεία υπέροχων κοκτέιλ.

H πείνα πλέον είχε βαρέσει κόκκινα γι αυτό δεν χάσαμε χρόνο και πήγαμε στο Folk Gospoda. Ζεσταθήκαμε στην αρχή με σούπες και μετά κάναμε μία επιλογή απο διάφορα κρέατα μέσα στα οποία πάπια, αγριογούρουνο και ελάφι.
-Θα ανέβαζα φωτογραφία αλλά όταν σκέφτηκα να τραβήξω ήταν ήδη αργά-.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο ήταν λίγο δύσκολη λόγο του κρύου αλλά και της μεγάλης κατανάλωσης φαγητού. Γυρίσαμε γεμάτοι ανυπομονησία για την επόμενη ημέρα καθώς θα πέρναμε το βανάκι και θα ξεκινούσαμε για το Βρότσλαβ.

 

[pavlos1985]

Περιμενω τα φωτα σου για Κρακοβια!

 

[yllos]

Περιμενω τα φωτα σου για Κρακοβια!

Θα περιμένεις λίγο γιατί έχω πρώτα να γράψω για Βρότσλαβ και Άουσβιτσ.

 

[pavlos1985]

Με παιρνει ανετα! 22 Ιουλιου θα παω!
Θα περιμενω...

 

[tou dromou]

εμεις θα παμε 20/6 περιμενω τα ςος...

 

[pavlos1985]

εμεις θα παμε 20/6 περιμενω τα ςος...

Ξενοδοχειο που κλεισατε κ ποσο;;
Εμεις στο σταθμο στο ibis budget με 99ευρω, 3 νυχτες.

 

[tou dromou]

Ξενοδοχειο που κλεισατε κ ποσο;;
Εμεις στο σταθμο στο ibis budget με 99ευρω, 3 νυχτες.

θα μεινουμε στην επιστροφη ,τελευταια 2 βραδυα Βαρσοβια στο Hit Hotel 76 eur/2 νυχτες

 

[yllos]

Mέρα 3η

Έψαξα αρκετά για να βρω 7θέσιο βανάκι που να χωράει τις βαλίτσες μας αλλά στάθηκε αδύνατο. 9θέσιο λοιπόν το βανάκι μας και μετά από αρκετό ψάξιμο εμπιστεύθηκα την Car4rent και όπως αποδείχτηκε έκανα πολύ καλα. Πήραμε την καλύτερη τιμή, με φουλ ασφάλεια, χωρίς παραπάνω χρεώσεις για έξτρα οδηγό και το σημαντικότερο θα μας το έφερναν την ώρα που θέλαμε εκεί που θέλαμε και θα το παραλάμβαναν με τον ίδιο τρόπο.
Το ραντεβού ήταν για τις 8 το πρωί και ο άνθρωπος από την εταιρία μας τηλεφώνησε στις 07:55 να μας ειδοποιήσει ότι θα είναι κάτω από το διαμέρισμά μας στην ώρα του. Κατεβήκαμε, συμπληρώσαμε την χαρτούρα και σε 10 λεπτάκια πήραμε τα κλειδιά.
Προμηθευτήκαμε καφέ αλλά και το απαραίτητο πρωινό

και ξεκινήσαμε για το Βρότσλαβ.
Η διαδρομή κρατάει περίπου 3,5 ώρες και είναι αρκετά εύκολη καθώς είναι όλη σε αυτοκινητόδρομο 2 λορίδων αν κατεύθυνση. Πάθαμε σοκ βέβαια με τον αριθμό των φορτηγών που προσπερνούσαμε σε όλη τη διαδρομή και ίσως το μαναδικό επικίνδυνο σημείο είναι όταν το ένα φορτηγό βγαίνει απότομα για να προσπεράσει το άλλο.

Φτάνοντας στο Βρότσλαβ είχες την αίσθηση ότι έμπαινες σε μία μεγαλούπολη χωρίς τίποτα το γραφικό. Αυτό άλλαξε όταν περάσαμε το ποτάμι και φτάσαμε στην παλιά πόλη. Βρήκαμε εύκολα το ξενοδοχείο μας -LeoApart- παρκάραμε στο υπόγειo πάρκινγκ και κάναμε check in. Tα δωμάτια μεγάλα, καθαρά, με μπαλκόνι και μόλις 3 λεπτά από την Rynek. Αφήσαμε τα πράγματα μας και ξεχυθήκαμε κατευθείαν στο δρόμο μιας και θα είχαμε κάτι λιγότερο από 24 ώρες να εξερευνήσουμε την πόλη.
Σήμα κατατεθέν του Βρότσλαβ είναι οι νάνοι που βρίσκονται διασκορπισμένοι σε διάφορα σημεία μπροστά απο μαγαζιά και αξιοθέατα. Στο κέντρο της πόλης υπάρχουν 100 ενώ σε όλο το Βρότσλαβ υπάρχουν απ'ότι μάθαμε κοντά στους 400.
Κατεβαίνοντας στο ισόγειο μπροστά από μια πιτσαρία αντικρύσαμε τον πρώτο

και κάπως έτσι ξεκινήσαμε το σαφάρι για να βρούμε όσο περισσότερους μπορούμε.
Ανάλογα με το μαγαζί ή αξιοθέατο ή τη δημόσια υπηρεσία ο νάνος έχει και την αντίστοιχη περιβολή. Έτσι μπροστά στο ταχυδρομείο έχουμε

στην πυροσβεστική...

ενώ σε κάτι παλιές φυλακές (που τώρα είναι μπαράκι με τέλειο κήπο στο προαύλιο)...

Όπως ανακαλύψαμε την επόμενη μέρα υπάρχει χάρτης που κοστίζει 1 ευρώ και μπορείς να βρεις στα μαγαζιά με σουβενίρ το οποίο σου δείχνει που βρίσκονται οι 100 νάνοι του κέντρου.
Ξεκινήσαμε την διαδρομή μας προς την Rynek γεμάτοι ανυπομονησία αφού θέλαμε τόσο να αντικρύσουμε τα πολύχρωμα σπίτια που έχουμε δει τόσες φορές σε φωτογραφίες.
Βγήκαμε στην Rynek μέσα από ένα στενάκι και αντικρύσαμε αυτό.

Κάναμε 2-3 φορές τον κύκλο της πλατείας γεμίζοντας από την ομορφιά των πολύχρωμων κτηρίων.

Οι τουρίστες και οι ντόπιοι ήταν λιγοστοί, τό ίδιο όμως δεν ίσχυε και για τους νάνους οι οποίοι ξεπηδούσαν από παντού.

Επισκεφθήκαμε το καθεδρικό ναό και το δημαρχείο και συνεχίσαμε την βόλτα μας μέσα από μια υπαίθρια αγορά λουλουδιών η οποία είναι ανοιχτή 24/7. Συνεχίσαμε την βόλτα μας προς το εβραϊκό κομμάτι της παλιάς πόλης και βγήκαμε στην Pawła Włodkowica, έναν ωραίο δρόμο γεμάτο υπέροχα καφέ. Δεν μπορούσαμε να διαλέξουμε σε ποιο μαγαζί να καθίσουμε γιατί όλα ήταν πανέμορφα, όμως το μέγεθος της παρέας μας διάλεξε για μας. Καθίσαμε στο Cocofli books&art cafe και περάσαμε το επόμενο 40λεπτο πίνοντας καφέ και τρώγοντας Cheesecake,Chocolate pie και Peanut-choco cake. Aφού πήραμε δυνάμεις βγήκαμε και πάλι στο κρύο για να συνεχίσουμε την βόλτα μας. Επιλέξαμε το μονοπάτι που πηγαίνει περιμετρικά της παλιάς πόλης μέσα απο το πάρκο και δεν το μετανιώσαμε καθόλου.

Περιπλανηθήκαμε για το επόμενο 2ωρο απολαμβάνοντας την χαλαρή βόλτα μέχρι που ο δρόμος μας έβγαλε στο μεγάλο κομμάτι του ποταμού και εμείς κάναμε μια μικρή στάση για να ξεκουραστούμε και να δούμε τα μικρά νησάκια που ήταν απέναντί μας.

Μετά την στάση μας ξεκινήσαμε να μπούμε και πάλι στο κέντρο με κατεύθυνση την πλατεία μιας και είχαμε αρχίσει να πεινάμε. Κάναμε μία γρήγορη στάση στην κλειστή κεντρική αγορά τους παίρνοντας άρωμα από Ελλάδα.

Η ώρα είχε πάει 5 και το κέντρο είχε γεμίσει κόσμο μιας και είχαν όλοι τελειώσει τις δουλειές τους. Εδώ μάλιστα. Μια πόλη γεμάτη ενέργεια και κόσμο. Τσιμπήσαμε κάτι γρήγορο και συνεχίσαμε την βόλτα μας ανάμεσα στο κόσμο ακολουθώντας στενά και μεγάλους πεζόδρομους δοκιμάζοντας τοπικές λιχουδιές και φωτογραφίζοντας νάνους.

Είχε βραδιάσει και αποφασίσαμε να πιούμε κάτι. Μπήκαμε λοιπόν στο Kalambur cafe ένα ατμοσφαιρικό μαγαζί γεμάτο κόσμο με κεριά στα ξύλινά του τραπέζια και πατάρι με μαξιλάρες. Ήπιαμε την μπύρα μας ενώ έξω είχε νυχτώσει.
Η περιέργειά μας για το πώς είναι η κεντρική πλατεία φωτισμένη τη νύχτα μας οδήγησε και πάλι εκεί. Ιδιαίτερα όμορφη και τη νύχτα με κόσμο να περπατάει και street artists να παίζουν γνωστές μελωδίες.

Η κούραση είχε κάνει την εμφάνιση της όπως και η πείνα γεγονός που μας οδήγησε προς το ξενοδοχείο κάνοντας όμως μια τελευταία στάση στο Kurna Chata για φαγητό. Είχαμε διαβάσει πολύ καλές κριτικές από το tripadvisor και όντως είχαν δίκιο. Φάγαμε το καλύτερο φαγητό σε όλη την διάρκεια της εκδρομης. Το μαγαζί folk με έντονα στοιχεία ξύλου και πέτρας με μία μακρόστενη κεντρική σάλα και μικρά πριβέ δωματιάκια στα δεξιά. Σ'ένα από αυτά είχαμε την τύχη να καθίσουμε όπως είχαμε και την τύχη να δοκιμάσουμε εκπληκτικές σούπες και κρέατα πληρώνοντας λιγότερο από 8 ευρώ το άτομο. Φύγαμε απόλυτα ευχαριστημένοι και επιστρέψαμε στα δωμάτιά μας έτσι ώστε να ξεκουραστούμε καθώς η επόμενη μέρα περιλάμβανε μία τελευταία βόλτα στην πόλη, την ξενάγηση στο Άουσβιτσ και την μετάβασή μας στην Κρακοβία.

 

[Kyriakosm]

Το αυτοκίνητο πως το κλείσατε;εγώ μπαίνω στο Ίντερνετ και μου ζητάει μέχρι αριθμό φορολογικού μητρώου.

 

[yllos]

Το αυτοκίνητο πως το κλείσατε;εγώ μπαίνω στο Ίντερνετ και μου ζητάει μέχρι αριθμό φορολογικού μητρώου.

Στείλαμε απλα mail στην εταιρία και ρωτήσαμε διαθεσιμότητα και κανονισαμε τα υπολοιπα(τιμές,τόπο παραλλαβής).Δεν δωσαμε πιστωτικη ή κάτι αλλο.Όλη η συννενόηση έγινε μέσω mail.

 

[Kyriakosm]

Πάμε λίγο στα μηνύματα σε παρακαλω;