Vasiliki
Member
- Μηνύματα
- 10
- Likes
- 3
- Επόμενο Ταξίδι
- Ν.Αφρικη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μάλι-Τιμπουκτού
Περιεχόμενα
Έτυχε ο ξεναγός στο πρώτο μου ταξίδι στην Αίγυπτο (γιατί ακολούθησε κι άλλο)να είναι αρχαιολόγος!!
Όπως καταλαβαίνετε ειδικά κατά την διάρκεια της επίσκεψης μας στο μουσείο
τον είχα αγκαζέ
.
Περισσότεροι από 100.000 αρχαιολογικοί θησαυροί από τη Φαραωνική Αίγυπτο μπρος στα ματιά μου! Έμεινα έκθαμβη! Από τα εκθέματα περισσότερη εντύπωση μου έκαναν: οι πρώτες τετραγωνικές σαρκοφάγοι στις οποίες τοποθετούσαν το νεκρό σώμα σε στάση εμβρύου με σκοπό την αναγέννηση του, ο θησαυρός του Τουταγχαμών (1.700 κομμάτια από ατόφιο χρυσάφι) και φυσικά το περίφημο δωμάτιο με τις μούμιες…
Συνεχίζουμε…
Νοτιοδυτικά (7 χλμ. από το Κάιρο), απλώνεται η Γκίζα όπου βρίσκονται οι Πυραμίδες, τα μόνα από τα Επτά Θαύματα της αρχαιότητας που διατηρούνται σχεδόν άθικτα έως σήμερα. Η μεγαλύτερη και πιο αριστουργηματική είναι του Χέοπα, ακολουθούν οι δυο μικρότερες του Μικερίνου και Χεφρίνου..
Δεν πτοήθηκα όταν ρώτησαν ποιοι θα κατέβουν στην Πυραμίδα του Χέοπα, ήμουν πρώτη στη σειρά, αν και είχα διαβάσει τι με περίμενε.. μια δοκιμασία που απαιτεί πολύ περπάτημα, μπουσουλώντας σχεδόν σε στενούς διαδρόμους όπου ο αέρας είναι λίγος. Οι διάδρομοι οδηγούν σε μια εντυπωσιακή στοά που το ύψος της φθάνει τα 8.50 μέτρα. Η μυρωδιά ήταν αποπνικτική αλλά η αίσθηση ,του να βρίσκεσαι στο εσωτερικό μιας Πυραμίδας απερίγραπτη !!
Χαν έλ χαλιλ
Στην αγορά του αλ χαλιλι θα πουλάν τα δυο σου χείλη δυό περιουσίες και άλλη μια…..
Πόσες φόρες είχα ακούσει αυτο το τραγούδι ..(το είχα μάθει να το παίζω και στη κιθάρα)
Ήμουν ενθουσιασμένη από όλα αυτά που είδα αλλά πιο πολύ γιατί μας οδηγούσαν προς την περίφημη αγορά του Χαν έλ Χαλιλ ! Μονό η ονομασία της με έκανε χρόνια τώρα να ονειρεύομαι τόπους μαγικούς και παραμυθένιους…
Ήταν όλα όπως τα περίμενα και είχα διαβάσει έως τότε σε πολλά μυθιστορήματα… καφενεδάκια με τεράστιους καθρέπτες πλαισιωμένους από βαριές σκαλιστές κορνίζες , με υπαίθρια καναπεδάκια πνιγμένα με πολύχρωμα μαξιλαρια να χαρίζουν στιγμές χαλάρωσης σε ντόπιους και μη, προσφέροντας τους βαρύ μερακλίδικο αραβικό καφέ και άργιλε με άρωμα μήλου.
Χρώματα και αρώματα παντού !Στενά δρομάκια γεμάτα με μαγαζάκια υπερφορτωμένα με κάθε λογής σουβενίρ, άνθρωποι ζεστοί ,φιλικοί με γελαστά ματιά να σε ικετεύουν να πάρεις από την πραμάτεια τους με έναν και μοναδικό ορό ….ανελέητο παζάρι !! Γέλασα παρά πολύ όταν έψαχναν οι ντόπιοι τους κηδεμόνες μου για να με παζαρέψουν με αντάλλαγμα αρκετές δεκάδες καμήλες (ευτυχώς που δεν ήρθαν σκεφτόμουν..
).
Η ώρα είχε περάσει κι ούτε που το είχα καταλάβει, είχα χαθεί μέσα στα σοκάκια και τα παζάρια και δεν έβλεπα κανένα άτομο από το γκρούπ .Η συνάντηση μας θα ήταν στις 7 στην είσοδο του παζαριού και η ώρα ήταν 7 και 45 και δεν είχα και κινητό!! Έτρεχα για να προλάβω αλλά δυστυχώς η ευτυχώς για εμένα είχαν φύγει.. ο ξεναγός μας είχε πει πως αν χανόμασταν το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να πάρουμε ένα ταξί και να πούμε την διεύθυνση του ξενοδοχείου. Αυτό έκανα κι εγώ ..σταματάω έναν χαρούμενο άραβα ταξιτζή και συνεννοήθηκα- στα γερμανικά παρακαλώ- να με πάει στο ιντερκοντινένταλ! Δέχτηκε με χαρά!
Μπήκα στο ταξί ,πίσω και δεξιά, η πόρτα δεν έκλεινε καλά, γύρισε, με κοίταξε και μου χαμογέλασε πλατιά
!! Με περίμενε μια αλλιώτικη κούρσα…
Όπως καταλαβαίνετε ειδικά κατά την διάρκεια της επίσκεψης μας στο μουσείο
τον είχα αγκαζέ
.Περισσότεροι από 100.000 αρχαιολογικοί θησαυροί από τη Φαραωνική Αίγυπτο μπρος στα ματιά μου! Έμεινα έκθαμβη! Από τα εκθέματα περισσότερη εντύπωση μου έκαναν: οι πρώτες τετραγωνικές σαρκοφάγοι στις οποίες τοποθετούσαν το νεκρό σώμα σε στάση εμβρύου με σκοπό την αναγέννηση του, ο θησαυρός του Τουταγχαμών (1.700 κομμάτια από ατόφιο χρυσάφι) και φυσικά το περίφημο δωμάτιο με τις μούμιες…
Συνεχίζουμε…
Νοτιοδυτικά (7 χλμ. από το Κάιρο), απλώνεται η Γκίζα όπου βρίσκονται οι Πυραμίδες, τα μόνα από τα Επτά Θαύματα της αρχαιότητας που διατηρούνται σχεδόν άθικτα έως σήμερα. Η μεγαλύτερη και πιο αριστουργηματική είναι του Χέοπα, ακολουθούν οι δυο μικρότερες του Μικερίνου και Χεφρίνου..
Δεν πτοήθηκα όταν ρώτησαν ποιοι θα κατέβουν στην Πυραμίδα του Χέοπα, ήμουν πρώτη στη σειρά, αν και είχα διαβάσει τι με περίμενε.. μια δοκιμασία που απαιτεί πολύ περπάτημα, μπουσουλώντας σχεδόν σε στενούς διαδρόμους όπου ο αέρας είναι λίγος. Οι διάδρομοι οδηγούν σε μια εντυπωσιακή στοά που το ύψος της φθάνει τα 8.50 μέτρα. Η μυρωδιά ήταν αποπνικτική αλλά η αίσθηση ,του να βρίσκεσαι στο εσωτερικό μιας Πυραμίδας απερίγραπτη !!
Χαν έλ χαλιλ
Στην αγορά του αλ χαλιλι θα πουλάν τα δυο σου χείλη δυό περιουσίες και άλλη μια…..
Πόσες φόρες είχα ακούσει αυτο το τραγούδι ..(το είχα μάθει να το παίζω και στη κιθάρα)
Ήμουν ενθουσιασμένη από όλα αυτά που είδα αλλά πιο πολύ γιατί μας οδηγούσαν προς την περίφημη αγορά του Χαν έλ Χαλιλ ! Μονό η ονομασία της με έκανε χρόνια τώρα να ονειρεύομαι τόπους μαγικούς και παραμυθένιους…
Ήταν όλα όπως τα περίμενα και είχα διαβάσει έως τότε σε πολλά μυθιστορήματα… καφενεδάκια με τεράστιους καθρέπτες πλαισιωμένους από βαριές σκαλιστές κορνίζες , με υπαίθρια καναπεδάκια πνιγμένα με πολύχρωμα μαξιλαρια να χαρίζουν στιγμές χαλάρωσης σε ντόπιους και μη, προσφέροντας τους βαρύ μερακλίδικο αραβικό καφέ και άργιλε με άρωμα μήλου.
Χρώματα και αρώματα παντού !Στενά δρομάκια γεμάτα με μαγαζάκια υπερφορτωμένα με κάθε λογής σουβενίρ, άνθρωποι ζεστοί ,φιλικοί με γελαστά ματιά να σε ικετεύουν να πάρεις από την πραμάτεια τους με έναν και μοναδικό ορό ….ανελέητο παζάρι !! Γέλασα παρά πολύ όταν έψαχναν οι ντόπιοι τους κηδεμόνες μου για να με παζαρέψουν με αντάλλαγμα αρκετές δεκάδες καμήλες (ευτυχώς που δεν ήρθαν σκεφτόμουν..
).Η ώρα είχε περάσει κι ούτε που το είχα καταλάβει, είχα χαθεί μέσα στα σοκάκια και τα παζάρια και δεν έβλεπα κανένα άτομο από το γκρούπ .Η συνάντηση μας θα ήταν στις 7 στην είσοδο του παζαριού και η ώρα ήταν 7 και 45 και δεν είχα και κινητό!! Έτρεχα για να προλάβω αλλά δυστυχώς η ευτυχώς για εμένα είχαν φύγει.. ο ξεναγός μας είχε πει πως αν χανόμασταν το καλύτερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να πάρουμε ένα ταξί και να πούμε την διεύθυνση του ξενοδοχείου. Αυτό έκανα κι εγώ ..σταματάω έναν χαρούμενο άραβα ταξιτζή και συνεννοήθηκα- στα γερμανικά παρακαλώ- να με πάει στο ιντερκοντινένταλ! Δέχτηκε με χαρά!
Μπήκα στο ταξί ,πίσω και δεξιά, η πόρτα δεν έκλεινε καλά, γύρισε, με κοίταξε και μου χαμογέλασε πλατιά
!! Με περίμενε μια αλλιώτικη κούρσα…Attachments
Last edited by a moderator:
