Ινδονησία Terima Kasih Bali! (Ευχαριστώ Μπαλί!)

[kag]

Η μέρα έφτασε στο τέλος της και ένα τελευταίο μασάζ ήταν ό,τι καλύτερο για να αναζωογονηθούμε. Από τα 3-4 διαφορετικά που δοκιμάσαμε, ξεχώριζε το Ramaya Spa που βρίσκεται μέσα σε ορυζώνα στον κεντρικό δρόμο του Ubud, δίπλα στο Art Cafe. Ενα tip για το Art Cafe παρεμπιπτόντως: αν δεν σας αρέσουν τα πολύ καυτερά, ρωτήστε πριν παραγγείλετε, γιατί μπορεί το φαγητό να είναι νόστιμο, αλλά στο συγκεκριμένο μαγαζί το φρέσκο τσίλι είναι μάλλον αγαπημένο...

Ηρθε δυστυχώς και η τελευταία ημέρα... Μετά το check out κυριολεκτικά 'κατασκηνώσαμε' στο υπέροχο Cafe Wayan μέχρι το απόγευμα! Νομίζω πως θα μπορούσα να μείνω σε αυτό το cafe για πάντα!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[renata]

καλη αρχή ιστοριών..
2-0 ακούτε ρέ????

kag περιμένομε με αγωνία ιστορία απο μπαλί καλώς ήρθατε!!

 

[kag]

Καλώς σας βρήκα! Συνεχίζω πάραυτα και σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε τόσο στην οργάνωση αυτού του υπέροχου ταξιδιού!

 

[renata]

Καλώς σας βρήκα! Συνεχίζω πάραυτα και σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε τόσο στην οργάνωση αυτού του υπέροχου ταξιδιού! [/quot
βάλε και καμμια φωτογραφία να δούμε τίποτα..

 

[kag]

Η επόμενη ημέρα ήταν αφιερωμένη στο βόρειο μέρος του νησιού με οδηγό από την ομάδα του υπέροχου Polos. Οδηγός μας ο Mangu, γελαστός και καλοσυνάτος!
Καθώς ανεβαίναμε προς το βόρειο τμήμα του νησιού, όλο και λιγόστευαν τα κτίρια και η κίνηση για να αρχίσουν να αποκαλύπτουν...πράσινο! Πράσινο παντού! Προσόψεις σπιτιών και μαγαζιών και στο βάθος ορυζώνες μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι! Δεν μπορούσα να συνηθίσω! Ολες οι ταξιδιωτικές ιστορίες που είχα διαβάσει έπαιρναν σάρκα και οστά!

Πρώτη στάση στη λίμνη Μπατούρ για να περιηγηθούμε σε έναν από τους αμέτρητους ναούς με αρχιτεκτονική παγόδας. Νιώθαμε ότι ήμασταν μέσα σε πίνακα!

Κάναμε και άλλες στάσεις σε λίμνες και ναούς και σταματήσαμε για φαγητό πριν επισκεφθούμε το χωριό Panjar με τις θερμές πηγές. Νοστιμότατα noodles και spring rolls αληθινά και όχι πλαστικά ή ξαναζεσταμένα... Και ο λογαριασμός για 3 πιάτα και αναψυκτικό?
11 ευρώ...

Σειρά είχε το χωριό Panjar με τις θερμές πηγές και το ναό και έπειτα οι καταρράκτες Gi Gi. Κάθε στάση ακολουθούσε δέος για τη διαφορετικότητα του τοπίου αλλά και του πολιτισμού. Ναοί επιβλητικοί με αγάλματα από θεότητες, ο κάθε ναός αφιερωμένος σε διαφορετικό θεό, κοσμημένος με παραστάσεις που δεν θύμιζαν σε τίποτα Ευρώπη. Σε όλους τους ναούς βάση μια πέτρινη χελώνα, η βάση του κόσμου όπως πιστεύουν, που τη φρουρούν δυο δράκοι ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία της γης. Ακόμα οι γηραιότεροι, μετά από σεισμό και τσουνάμι, φωνάζουν για να ξυπνήσουν τους δράκους που αποκοιμήθηκαν και επέτρεψαν έτσι στην καταστροφή να συμβεί...

 

[kag]

Στο μεσοδιάστημα είχαμε βέβαια συναντήσει αρκετούς μικροπωλητές και είχαμε παζαρέψει μέχρι τελικής πτώσεως! Το παζάρι όμως είναι κάτι που σχεδόν στο ζητάνε εξ αρχής και γι'αυτό η αρχική τιμη είναι αρκετά υψηλότερη από το κόστος...Τιμή Ελλάδας δηλαδή!

Την επόμενη ημέρα κάναμε μια βόλτα στις τρεις παραλίες που βρίσκονται στη σειρά: Seminyak, Legian, Kuta. Απέραντες παραλίες που ενδείκνυνται για ρακέτες αλλά όχι για μπάνιο αφού τα κύματα είναι κομματάκι μεγάλα! Βέβαια μια βουτιά για να δροσιστείς την κάνεις... Αλλωστε στο Μπαλί πηγαίνεις για πολλούς λόγους, αλλά όχι για τις παραλίες του...

Η θάλασσα ως γνωστόν ανοίγει την όρεξη και έτσι είπαμε να φάμε στην Kuta και επί τη ευκαιρία να τη δούμε και λίγο. Κάπου εδώ θέλω να ευχαριστήσω τους συμφορουμίτες και τις συμφορουμίτισσες που με συμβούλεψαν να μην μείνω Kuta και Nusa Dua: μόλις φύγαμε από την παραλία βρεθήκαμε σε μια χάβρα Ιουδαίων! Χειρότερη ακόμα και από τη Seminyak, η Kuta δεν αντέχεται για πολύ... Σχεδόν τρέχοντας και κάνοντας ελιγμούς για να περάσουμε ανάμεσα από αυτοκίνητα, μηχανάκια και τουρίστες, προσπεράσαμε γρήγορα Mac Donald's και KFC και προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε σε ένα στενό...το οποίο ήταν απλά μικρογραφία του κεντρικού δρόμου με επιπλέον κίνδυνο να πατηθείς από μηχανάκι!

Συνεχίσαμε όμως καθώς είχαμε στόχο:το εστιατόριο Poppies One στον ομώνυμο δρόμο. Μας αποζημείωσε για την τραυματική εμπειρία 100%! Γεύσεις φανταστικές σε όμορφο και ήσυχο περιβάλλον που σε κάνει να ξεχνας το χάος που συνάντησες ως εκεί. Οι τιμές πιο ανεβασμένες, αλλά σίγουρα όχι αντίστοιχες ρεστωράν στην Ελλάδα...

 

[kag]

Τις επόμενες ημέρες μείναμε Ubud. Στις βόλτες μας στον κεντρικό δρόμο με τα μαγαζιά έβλεπες και άκουγες, σε κάθε γωνία σχεδόν, Μπαλινέζους οδηγούς να προσφέρουν μεταφορά και Μπαλινέζες να προσφέρουν μασάζ. Αχ, αυτό το μασάζ πόσο το ευχαριστηθήκαμε! Με τιμές από 5 εως 20 ευρώ το ακριβότερο, επιβάλλεται να το απολαύσεις σε καθημερινή βάση! Μια πολυτέλεια που στα μέρη μας κοστίζει ακριβά...

Επίσκεψη στο Monkey Forest με μαϊμουδάκια να τρέχουν ελεύθερα γύρω σου περιμένοντας μια μπανάνα ως ρεγάλο για το θέαμα!
Ενδιαφέρον έχει και η επίσκεψη στην αγορά του Ubud για να ψωνίσει κανείς μικροδωράκια σε πολύ χαμηλές τιμές και να απολαύσει το κλασικό παζάρεμα. Για φαγητό οι επιλογές πολλές και καλές. Ξεχωρίσαμε το Nomad το Art Cafe και το Cafe Wayan. Το τελευταίο βρίσκεται μέσα σε έναν κήπο-όαση και είναι ίσως το πιο χαλαρωτικό cafe που έχω καθήσει ποτέ, με γεύσεις που σε απογειώνουν αν και σε μικρή ποσότητα... Δοκιμάστε οπωσδήποτε τη φρεσκοψημένη μηλόπιτα με παγωτό, γιατί απλά θα σας μείνει αξέχαστη!

Οι τελευταίες ημέρες στο Ubud περιλάμβαναν δύο ακόμη εκπληκτικές εκδρομές. Η παραμονή μας στο Ubud γινόταν όλο και καλύτερη...

 

[pattyyy]

Το Μπαλί είναι ένα ταξίδι-όνειρο για μένα!Η περιγραφή σου και οι φωτογραφίες σου με ταξιδεύουν εκεί...

 

[kag]

Για τις δύο τελευταίες ημέρες είχαμε κανονίσει με τον Polos μια περιήγηση στο Δυτικό Μπαλί. Τόσα πράγματα να δει κανείς και τόσος λίγος χρόνος...
Η ημέρα ξεκίνησε με παρακολούθηση του παραδοσιακού θεατρικού χορού Barong΄ Κοστούμια περίεργα, βαριές φορεσιές με πολλά χρώματα, μάσκες, μυθικά τέρατα, βασιλιάδες, θυσίες στους θεούς... Η παράσταση τελείωνε με την αέναη μάχη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό χωρίς νικητή...

Συνεχίσαμε στο ναό Kehen, το δεύτερο μαγαλύτερο ναό στο Μπαλί. Ο Polos μας εξηγούσε τα πάντα με λεπτομέρειες, και νιώσαμε ότι μπορούμε να καταλάβουμε έστω και για λίγο ένα μέρος της θρησκείας τους και της κουλτούρας τους, που κρύβει βαθιά φιλοσοφία και είναι βασισμένη στο κάρμα. Δεν είναι να απορεί κανείς λοιπόν που ο λαός αυτός παραμένει έντιμος και φιλήσυχος, και αντιστέκεται στη διάβρωση από την πληθώρα των τουριστών. Το high και το low spirit συνυπάρχουν και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο σεβασμό...

Τί καλύτερο για να καταλάβει κανείς τον τρόπο ζωής των ντόπιων απ'το να επισκεφθεί ένα παραδοσιακό μπαλινέζικο σπίτι? Συνεχίζουμε με το παραδοσιακό χωριό Pengelipuran όπου μας άφησαν να επισκεφθούμε τα σπίτια τους, που δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας. Κάθε σπίτι έχει το ναό του και απαρτίζεται από διαφορετικά κτίρια: το μέρος παρασκευής του φαγητού, για παράδειγμα, η κουζίνα, είναι σε ξεχωριστό κτίριο από το υπόλοιπο σπίτι. Τις περισσότερες φορές κάθονται στα κιόσκια της αυλής και όχι μέσα στο σπίτι. Αλλωστε λίγοι είναι αυτοί που έχουν ελεύθερο χρόνο ή που διαθέτουν σύγχρονη τεχνολογία, όπως λόγου χάρη υπολογιστή. Συνήθως τα παιδιά βοηθούν τους γονείς στις δουλειές, αλλιώς, όπως είπε και ο αγαπητός μας Polos, δεν θεωρούνται 'καλά παιδιά' με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

 

[kag]

Ακολούθησαν η λίμνη Batur με το ενεργό ηφαίστειο. Θέα στο ηφαίστειο και στη μαύρη κοιλάδα που έχει σχηματιστεί μπροστά του. Οι κάτοικοι των χωριών που κάποτε βρίσκονταν εκεί απλά μεταφέρθηκαν πιο πέρα για μια νέα αρχή. Απίστευτο το πόσο στωικά αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί μια καταστροφή τέτοιου μεγέθους! Ομως όταν η Ινδονησία διαθέτει περίπου 150 ενεργά ηφαίστεια, η καταστροφή γίνεται αναπόσπαστο μέρος της ζωής...

Το επιβλητικό τοπίο άλλαξε σε μαγευτικό, όταν επισκεφθήκαμε το χωριό Tegalalang, ένα από τα δύο μέρη στο Μπαλί όπου μπορεί κάποιος να θαυμασει τα περίφημα 'rice terraces'. Η πλαγιά του βουνού έχει με τον καιρό διαμορφώσει τεράστιες 'σκάλες' που χρησιμοποιήθηκαν-για τί άλλο?- για ορυζώνες. Η φυσική αρχιτεκτονική είναι ανεπανάληπτη!

 

[kag]

Η μέρα έφτασε στο τέλος της και ένα τελευταίο μασάζ ήταν ό,τι καλύτερο για να αναζωογονηθούμε. Από τα 3-4 διαφορετικά που δοκιμάσαμε, ξεχώριζε το Ramaya Spa που βρίσκεται μέσα σε ορυζώνα στον κεντρικό δρόμο του Ubud, δίπλα στο Art Cafe. Ενα tip για το Art Cafe παρεμπιπτόντως: αν δεν σας αρέσουν τα πολύ καυτερά, ρωτήστε πριν παραγγείλετε, γιατί μπορεί το φαγητό να είναι νόστιμο, αλλά στο συγκεκριμένο μαγαζί το φρέσκο τσίλι είναι μάλλον αγαπημένο...

Ηρθε δυστυχώς και η τελευταία ημέρα... Μετά το check out κυριολεκτικά 'κατασκηνώσαμε' στο υπέροχο Cafe Wayan μέχρι το απόγευμα! Νομίζω πως θα μπορούσα να μείνω σε αυτό το cafe για πάντα!

 

[renata]

oπως θα κατάλαβες και εσύ,το Μπαλί δεν ειναι για να το δείς με οδηγό.
Με ένα χάρτη και αν οδηγείτε μηχανάκι γυρνάτε σε πολύ πιο ήρεμα σημεία,βλέπετε την φύση οπως δεν την έχετε δεί ποτέ, αφιερώνετε περισσότερο χρόνο οπου σας εξιτάρει παραπάνω και γενικα το μπαλί δεν το γνωρίζετε αλλα το ανακαλύπτετε..
ελπίζω να κάνετε raffting για να δείτε την ζούγκλα εκ των έσω..άν δεν κάνατε χασατε!