magos
Member
- Μηνύματα
- 9
- Likes
- 8
- Επόμενο Ταξίδι
- Το άγνωστο!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- America!!!
2η μέρα Άγκιστρο Σερρών – Craiova (Ρουμανία)
Γενικές Χρήσιμες πληροφορίες για ταξίδι με μηχανή στο εξωτερικό:
Περάσαμε τα σύνορα δείχνοντας μόνο τις Ταυτότητες νέου τύπου σχετικά γρήγορα και μάλιστα χωρίς να βγάλουμε ούτε τα κράνη μας. Απαραίτητα για το ταξίδι, από το Ταμείο Ασφάλισής σας στην Ελλάδα, η «Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης», η «Πράσινη Κάρτα Ασφάλισης» της Μηχανής από την ασφαλιστική εταιρία που την έχετε ασφαλήσει (αν και μας την ζήτησαν μόνο στα σύνορα της Φύρομ. Απαραίτητα η Άδεια Οδήγησης να είναι νέου τύπου. Πέρα από το GPS, καλό είναι να έχετε και χάρτη κάθε χώρας. Και κάτι άλλο σημαντικό, φροντίστε να έχετε βάλει χρήματα σε κάρτα τραπέζης Maestro, ώστε να κάνετε ανάληψη σε κάθε χώρα με το τοπικό νόμισμα και στην πραγματική ισοτιμία, χωρίς να ψάχνετε ανταλλακτήρια τα οποία έχουν μεγάλη προμήθεια.
Σκοπός της ημέρας είναι η διάσχιση της Βουλγαρίας με στάσεις στην πρωτεύουσά της τη Sofia, την όμορφη κωμόπολη Vratsa, από εκεί άνοδος προς Oryahovo απ’ όπου θα πάρουμε το ποταμόπλοιο για να περάσουμε απέναντι τον Δούναβη, τα φυσικά σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας.
Διασχίζοντας όλη την Βουλγαρία, στα πρώτα χιλιόμετρα το τοπίο αλλάζει. Ο δρόμος είναι στενός, με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση αλλά καλός, με καλή άσφαλτο και χωρίς λακκούβες. Ωστόσο σύντομα διαπιστώσαμε ότι οι οδηγοί θέλουν ιδιαίτερη προσοχή, μιας και όλοι τρέχουν, με βανάκια και άλλα παμπάλαια αυτοκίνητα, προσπερνώντας επικίνδυνα σε στενό εθνικό δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία.
Θυμίζει αρκετά οδήγηση στην Ελλάδα αλλά αυτοί μας έχουν ξεπεράσει. (Στις υπόλοιπες χώρες της εκδρομής η οδήγηση ήταν υποδειγματική.)
Σε όλα τα βενζινάδικα μπαίνοντας στη Βουλγαρία υπήρχαν ουρές από ελληνικά αυτοκίνητα που μπαίνουν να φουλάρουν μιας και η βενζίνη εκεί, είναι περίπου πενήντα λεπτά/l πιο φθηνή.
Φωτογραφίες από Sandanski.
Η διαδρομή μέχρι τη Σόφια, ήταν πολύ όμορφη πηγαίνοντας στο μεγαλύτερο μέρος της, παράλληλα με το ποτάμι. Η άσφαλτος πολύ καλή χωρίς λακκούβες με καλή πρόσφυση. Τα κομμάτια που ήταν αυτοκινητόδρομοι δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από μεγάλους ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους.
Φωτογραφίες από τη Σόφια.
Τα φανάρια στις πόλεις είχαν αντίστροφη μέτρηση που ήταν ιδιαίτερα ξεκούραστο.
Είχαμε και κάποιες περίεργες εμφανίσεις στους δρόμους.
Αφού κάναμε στάση για να τσιμπήσουμε αναχώρηση και πέρασμα μέσα από όμορφο πιο ορεινό πλέον τοπίο με κατεύθυνση τη Vratsa.
Η κωμόπολη Vratsa ήταν από τις πιο όμορφες που βρήκαμε στη διαδρομή μας και αν κάποιος θα έπρεπε ή θα ήθελε να κάνει μια διανυκτέρευση στη Βουλγαρία, εδώ θα ήταν σίγουρα το καταλληλότερο μέρος.
Από εκεί αναχώρηση για Oryahovo μέσα από πολύ όμορφη διαδρομή με ελάχιστη κίνηση. Αναμονή για να έρθει το ποταμόπλοιο και πέρασμα απέναντι με μικρό αντίτιμο. Η διαδρομή διαρκεί 10 λεπτά, αλλά η όποια καθυστέρηση έγκειται στην αναμονή να γεμίσει για να ξεκινήσει.
Περνώντας στη Ρουμανία ακολουθούμε επαρχιακή διαδρομή που δεν την έχει το gps και το τοπίο και εδώ αλλάζει εντελώς.
Πλέον τετράποδοι φίλοι διαφόρων ειδών μας συνοδεύουν στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Οι παράδρομοι που διασταυρώνονται είναι αποκλειστικά χωματόδρομοι. Νοιώθουμε πλέον σαν να έχουμε κάνει ταξίδι πολλά χρόνια πίσω στο παρελθόν της Ελλάδας που δεν έχουμε ζήσει, αλλά μας έχουν περιγράψει οι γονείς μας. Αμάξια δεν κυκλοφορούν, αλλά σπάνια συναντάμε κανένα αραγμένο.
Ο κόσμος εδώ κινείται αποκλειστικά με κάρα και ποδήλατα. Μέχρι κ γιαγιάδες είδαμε και παππούδες να μετακινούνται με ποδήλατα. Οι μεγάλοι συνήθως κάθονταν έξω από τα σπίτια τους σε κάποια παγκάκια ή σε καρέκλες που είχαν βγάλει έξω από το σπίτι και οι περισσότεροι κάθονταν σιωπηλοί παρατηρώντας το δρόμο ή κουβεντιάζοντας. Τα παιδιά έπαιζαν ξυπόλητα στο δρόμο, κυνηγώντας τα κάρα ή με αυτοσχέδια παιχνίδια. Η φτώχεια ήταν παντού εμφανής. Ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός, όλοι μας χαιρετούσαν μικροί μεγάλοι με ενθουσιασμό και ήμασταν κάτι σαν θέαμα γι’ αυτούς. Δεν ένοιωθες πουθενά τον παραμικρό φόβο ήταν άνθρωποι φτωχοί μεν αλλά ζεστοί και φιλόξενοι. Η Ρουμανία μας κέρδισε αμέσως εν αντιθέσει με τη Βουλγαρία, για την οποία δε μπορούμε να πούμε ότι θα ψάχναμε να βρούμε αφορμή για να ξαναπάμε. Σε κάποια φάση νοιώθαμε λες κ είμασταν σε μυθιστόρημα μιας και βλέπαμε σκηνές δίπλα μας που μόνο σε βιβλία είχαμε διαβάσει.
Πλησιάζοντας την Craiova έγινε σχεδόν απότομα αισθητή η παρουσία αυτοκινήτων και μπαίνοντας στην πόλη είδαμε ακριβά αυτοκίνητα και τίποτα δε θύμιζε πλέον τις σκηνές που βλέπαμε πριν από λίγο. Η πόλη ήταν όμορφη με πάρκα πεζόδρομους, μια σύγχρονη πόλη. Το χάσμα ήταν μεγάλο, ανάμεσα στα χωριά τους και στις πόλεις τους. Σε αντίθεση με την Ελλάδα εκεί δεν κυκλοφορούσαν καθόλου δίκυκλα (σε καμία από τις τέσσερεις χώρες εκτός από ταξιδιώτες δικυκλιστές).
Μπαίνοντας Craiova σηκώσαμε χρήματα σε τοπικό νόμισμα (Lei) μιας και θα καθόμασταν στη Χώρα λίγες ημέρες και ρωτώντας έναν ντόπιο βρήκαμε ξενοδοχείο εύκολα. Ταχτοποιήσαμε τα πράγματα μας και βγήκαμε βόλτα στην πόλη. Χαιρετισμούς στο Γιάννη και το Δημήτρη που τους γνωρίσαμε στο ίδιο ξενοδοχείο με vstrom και Stelvio, καλά χιλιόμετρα να έχετε παιδιά.
Βρήκαμε μία μεγάλη πλατεία λίγο πιο κάτω με πεζόδρομους γύρω όπου και είχε μια mini μουσική σκηνή, κάτσαμε εκεί δίπλα για φαγητό και περιηγηθήκαμε, χαθήκαμε στα πλακόστρωτα.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο απόλυτα ικανοποιημένοι, και αφού μας είχε ανοίξει η όρεξη για τα καλά, σε συνδυασμό με την ιδέα του Γιάννη και του Δημήτρη, βγάλαμε χάρτες, gps, χαρτί και στυλό, επανακαθορίσαμε το πρόγραμμα μας, και ορίσαμε νέα διαδρομή, που αρχικά έλεγε 4 μέρες Ρουμανία και επιστροφή ξανά μέσω Βουλγαρίας, τελικά αποφασίσαμε μια λιγότερη διανυκτέρευση στην Ρουμανία και επιστροφή από δυτικότερα μέσω Σερβίας - Φύρομ – Καστοριάς.
Γενικές Χρήσιμες πληροφορίες για ταξίδι με μηχανή στο εξωτερικό:
Περάσαμε τα σύνορα δείχνοντας μόνο τις Ταυτότητες νέου τύπου σχετικά γρήγορα και μάλιστα χωρίς να βγάλουμε ούτε τα κράνη μας. Απαραίτητα για το ταξίδι, από το Ταμείο Ασφάλισής σας στην Ελλάδα, η «Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης», η «Πράσινη Κάρτα Ασφάλισης» της Μηχανής από την ασφαλιστική εταιρία που την έχετε ασφαλήσει (αν και μας την ζήτησαν μόνο στα σύνορα της Φύρομ. Απαραίτητα η Άδεια Οδήγησης να είναι νέου τύπου. Πέρα από το GPS, καλό είναι να έχετε και χάρτη κάθε χώρας. Και κάτι άλλο σημαντικό, φροντίστε να έχετε βάλει χρήματα σε κάρτα τραπέζης Maestro, ώστε να κάνετε ανάληψη σε κάθε χώρα με το τοπικό νόμισμα και στην πραγματική ισοτιμία, χωρίς να ψάχνετε ανταλλακτήρια τα οποία έχουν μεγάλη προμήθεια.
Σκοπός της ημέρας είναι η διάσχιση της Βουλγαρίας με στάσεις στην πρωτεύουσά της τη Sofia, την όμορφη κωμόπολη Vratsa, από εκεί άνοδος προς Oryahovo απ’ όπου θα πάρουμε το ποταμόπλοιο για να περάσουμε απέναντι τον Δούναβη, τα φυσικά σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας.
Διασχίζοντας όλη την Βουλγαρία, στα πρώτα χιλιόμετρα το τοπίο αλλάζει. Ο δρόμος είναι στενός, με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση αλλά καλός, με καλή άσφαλτο και χωρίς λακκούβες. Ωστόσο σύντομα διαπιστώσαμε ότι οι οδηγοί θέλουν ιδιαίτερη προσοχή, μιας και όλοι τρέχουν, με βανάκια και άλλα παμπάλαια αυτοκίνητα, προσπερνώντας επικίνδυνα σε στενό εθνικό δρόμο με μεγάλη κυκλοφορία.
Θυμίζει αρκετά οδήγηση στην Ελλάδα αλλά αυτοί μας έχουν ξεπεράσει. (Στις υπόλοιπες χώρες της εκδρομής η οδήγηση ήταν υποδειγματική.)
Σε όλα τα βενζινάδικα μπαίνοντας στη Βουλγαρία υπήρχαν ουρές από ελληνικά αυτοκίνητα που μπαίνουν να φουλάρουν μιας και η βενζίνη εκεί, είναι περίπου πενήντα λεπτά/l πιο φθηνή.
Φωτογραφίες από Sandanski.
Η διαδρομή μέχρι τη Σόφια, ήταν πολύ όμορφη πηγαίνοντας στο μεγαλύτερο μέρος της, παράλληλα με το ποτάμι. Η άσφαλτος πολύ καλή χωρίς λακκούβες με καλή πρόσφυση. Τα κομμάτια που ήταν αυτοκινητόδρομοι δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από μεγάλους ευρωπαϊκούς αυτοκινητόδρομους.
Φωτογραφίες από τη Σόφια.
Τα φανάρια στις πόλεις είχαν αντίστροφη μέτρηση που ήταν ιδιαίτερα ξεκούραστο.
Είχαμε και κάποιες περίεργες εμφανίσεις στους δρόμους.
Αφού κάναμε στάση για να τσιμπήσουμε αναχώρηση και πέρασμα μέσα από όμορφο πιο ορεινό πλέον τοπίο με κατεύθυνση τη Vratsa.
Η κωμόπολη Vratsa ήταν από τις πιο όμορφες που βρήκαμε στη διαδρομή μας και αν κάποιος θα έπρεπε ή θα ήθελε να κάνει μια διανυκτέρευση στη Βουλγαρία, εδώ θα ήταν σίγουρα το καταλληλότερο μέρος.
Από εκεί αναχώρηση για Oryahovo μέσα από πολύ όμορφη διαδρομή με ελάχιστη κίνηση. Αναμονή για να έρθει το ποταμόπλοιο και πέρασμα απέναντι με μικρό αντίτιμο. Η διαδρομή διαρκεί 10 λεπτά, αλλά η όποια καθυστέρηση έγκειται στην αναμονή να γεμίσει για να ξεκινήσει.
Περνώντας στη Ρουμανία ακολουθούμε επαρχιακή διαδρομή που δεν την έχει το gps και το τοπίο και εδώ αλλάζει εντελώς.
Πλέον τετράποδοι φίλοι διαφόρων ειδών μας συνοδεύουν στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Οι παράδρομοι που διασταυρώνονται είναι αποκλειστικά χωματόδρομοι. Νοιώθουμε πλέον σαν να έχουμε κάνει ταξίδι πολλά χρόνια πίσω στο παρελθόν της Ελλάδας που δεν έχουμε ζήσει, αλλά μας έχουν περιγράψει οι γονείς μας. Αμάξια δεν κυκλοφορούν, αλλά σπάνια συναντάμε κανένα αραγμένο.
Ο κόσμος εδώ κινείται αποκλειστικά με κάρα και ποδήλατα. Μέχρι κ γιαγιάδες είδαμε και παππούδες να μετακινούνται με ποδήλατα. Οι μεγάλοι συνήθως κάθονταν έξω από τα σπίτια τους σε κάποια παγκάκια ή σε καρέκλες που είχαν βγάλει έξω από το σπίτι και οι περισσότεροι κάθονταν σιωπηλοί παρατηρώντας το δρόμο ή κουβεντιάζοντας. Τα παιδιά έπαιζαν ξυπόλητα στο δρόμο, κυνηγώντας τα κάρα ή με αυτοσχέδια παιχνίδια. Η φτώχεια ήταν παντού εμφανής. Ο κόσμος ήταν πολύ φιλικός, όλοι μας χαιρετούσαν μικροί μεγάλοι με ενθουσιασμό και ήμασταν κάτι σαν θέαμα γι’ αυτούς. Δεν ένοιωθες πουθενά τον παραμικρό φόβο ήταν άνθρωποι φτωχοί μεν αλλά ζεστοί και φιλόξενοι. Η Ρουμανία μας κέρδισε αμέσως εν αντιθέσει με τη Βουλγαρία, για την οποία δε μπορούμε να πούμε ότι θα ψάχναμε να βρούμε αφορμή για να ξαναπάμε. Σε κάποια φάση νοιώθαμε λες κ είμασταν σε μυθιστόρημα μιας και βλέπαμε σκηνές δίπλα μας που μόνο σε βιβλία είχαμε διαβάσει.
Πλησιάζοντας την Craiova έγινε σχεδόν απότομα αισθητή η παρουσία αυτοκινήτων και μπαίνοντας στην πόλη είδαμε ακριβά αυτοκίνητα και τίποτα δε θύμιζε πλέον τις σκηνές που βλέπαμε πριν από λίγο. Η πόλη ήταν όμορφη με πάρκα πεζόδρομους, μια σύγχρονη πόλη. Το χάσμα ήταν μεγάλο, ανάμεσα στα χωριά τους και στις πόλεις τους. Σε αντίθεση με την Ελλάδα εκεί δεν κυκλοφορούσαν καθόλου δίκυκλα (σε καμία από τις τέσσερεις χώρες εκτός από ταξιδιώτες δικυκλιστές).
Μπαίνοντας Craiova σηκώσαμε χρήματα σε τοπικό νόμισμα (Lei) μιας και θα καθόμασταν στη Χώρα λίγες ημέρες και ρωτώντας έναν ντόπιο βρήκαμε ξενοδοχείο εύκολα. Ταχτοποιήσαμε τα πράγματα μας και βγήκαμε βόλτα στην πόλη. Χαιρετισμούς στο Γιάννη και το Δημήτρη που τους γνωρίσαμε στο ίδιο ξενοδοχείο με vstrom και Stelvio, καλά χιλιόμετρα να έχετε παιδιά.
Βρήκαμε μία μεγάλη πλατεία λίγο πιο κάτω με πεζόδρομους γύρω όπου και είχε μια mini μουσική σκηνή, κάτσαμε εκεί δίπλα για φαγητό και περιηγηθήκαμε, χαθήκαμε στα πλακόστρωτα.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο απόλυτα ικανοποιημένοι, και αφού μας είχε ανοίξει η όρεξη για τα καλά, σε συνδυασμό με την ιδέα του Γιάννη και του Δημήτρη, βγάλαμε χάρτες, gps, χαρτί και στυλό, επανακαθορίσαμε το πρόγραμμα μας, και ορίσαμε νέα διαδρομή, που αρχικά έλεγε 4 μέρες Ρουμανία και επιστροφή ξανά μέσω Βουλγαρίας, τελικά αποφασίσαμε μια λιγότερη διανυκτέρευση στην Ρουμανία και επιστροφή από δυτικότερα μέσω Σερβίας - Φύρομ – Καστοριάς.
