Είναι κρίμα η τόση αντιπαράθεση για κάποιον που διαβάζει το ταξιδιωτικό, αλλά και για μένα που το γράφω!
Μέχρι που στο τέλος κατάλαβα! Επειδή ο δρόμος ήταν καινούργιος (λόγω παγκοσμίου Κυπέλλου) δεν είχαν προλάβει να φτιαχτούν κανονικά βενζινάδικα! Σε ορισμένα Rest areas πλατώματα λοιπόν είχε κάτι κοντέινερ, όπου εκεί μέσα είχε αντλίες με αυτόματους πωλητές! Λίγο έλειψε να μείνω από βενζίνη για να το καταλάβω, καθώς είχα προσπεράσει ήδη 2 τέτοια και δεν είχε και συχνά! 
Πάω λοιπόν στο μηχάνημα να βάλω την κάρτα μου, έλα όμως που ο αυτόματος πωλητής ήταν μόνο στα Ρώσικα! Άντε τώρα να καταλάβεις! Λέω περίμενε λίγο, όλο και κάποιος θα σταματήσει! Όντως μετά από λίγο σταματάει ένας νεαρός και ευτυχώς μιλούσε αγγλικά και με βοηθάει! Μάλιστα έβαλε αυτός την κάρτα του και του έδωσα τα χρήματα cash έτσι ώστε να μην χρεωθώ και την τραπεζική προμήθεια σε ξένο νόμισμα 
νοηματική που είχα αναπτύξει σε όλο το ταξίδι, κάναμε άπειρες ''συζητήσεις'' και πλάκες! Απερίγραπτο συναίσθημα! 
, κατέβηκα σιγά σιγά προς το κέντρο της Μόσχας, το Χόστελ βρισκόταν κυριολεκτικά 5 λεπτά απ την κόκκινη πλατεία!
The Geyser Fountain
Αμέσως με το που τελείωσα, με πλησίασε ένας νεαρός Ρώσος και με ρώτησε αν είμαι Έλληνας! Αφού του είπα την ιστορία μου για το πως βρέθηκα εκεί, μου ανέφερε ότι είχε πολλούς φίλους στην Ελλάδα και ότι την επισκέπτεται όσο συχνά μπορεί! Με κερνάει και δεύτερη μπύρα, με γνωρίζει με την παρέα του και κάπως έτσι όμορφα κύλησε το βράδυ στη Μόσχα.! Αφού περάσαμε αρκετή ώρα συζητώντας, στη συνέχεια φύγαμε όλοι μαζί. Μου πρότεινε να με συνοδεύσει έως το Χόστελ με τα πόδια για παρέα αλλά τον ευχαρίστησα και του είπα ότι δεν χρειάζεται!! Άλλη μια μέρα γεύτηκα την φιλοξενία και την ζεστασιά των ανθρώπων σε μια ξένη χώρα και αισθάνομαι ευγνώμων γι αυτό! 
Επειδή πολλοί μου το είπαν αυτό, η δική μου εμπειρία όμως είναι εντελώς διαφορετική! Πραγματικά δεν φοβήθηκα πουθενά! Παρακάτω στην επόμενη μέρα το αναφέρω, δεν συνάντησα άστεγους, ναρκομανείς κλπ σε κανένα σημείο. (όχι οτι αυτοί είναι οι περισσότερο επικίνδυνοι) Μου έκανε φοβερή εντύπωση, ούτε καν στα υπόγεια του μετρό που την επόμενη μέρα το πήρα και βράδυ. Συναντούσα συνέχεια κόσμο από άλλα κράτη που έμενε εκεί μόνιμα, και πολλούς φοιτητές από άλλα κράτη (η παρέα που γνώρισα ήταν με ασιάτικες ρίζες) Όλοι πρόσχαροι να με βοηθήσουν σε ότι ερώτηση είχα. Σε καμία πόλη της Ρωσίας δεν ένιωσα κίνδυνο, ούτε με πλησίασε κάποιος περίεργος. Σε κάποια ταξιδιωτικά στη στέπα βαθιά στην Ρωσία είχα διαβάσει για κάποιες περιπτώσεις που κάποιος σταματούσε μοτοσυκλετιστές δήθεν για βοήθεια με σκοπό να βγουν απ το αυτοκίνητο οι υπόλοιποι και να τον ληστέψουν. Εκεί όμως δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω, ήμουν ψυλλιασμένος. Αλλά πραγματικά στη Μόσχα δεν ένοιωσα τον παραμικρό φόβο, είμαι και της άποψης οτι αν πας με κακή ψυχολογία φοβούμενος ίσως σου τύχει κιόλας.
)Τουλάχιστον ξύπνησα χαλαρός και πήρα το πρωινό μου με τον Κουβανό φίλο μου! Για άλλη μια φορά μου έφτιαξε πάλι την Κουβανέζικη δυνατή καφεδάρα, πλέον είχαμε πάρει το κολάι και συνεννοούμασταν άμεσα! Με προσκάλεσε στην Κούβα, αν ποτέ πάω προς τα κει, να τον ενημερώσω έτσι ώστε να κανονίσει να μείνω με την φαμίλια του (δωρεάν εκεί) και να μου δώσει κι ένα δίχρονο μοτοσακό να κινούμαι! Με είχε αφήσει άφωνο κυριολεκτικά! Αφού τα είπαμε και τον ρώτησα και κάποιες πληροφορίες, ήρθε η ώρα να ξεκινήσω για Moscow sightseeing! 
Λέω άστο, θα φάω πάνω από ώρα, θα βγάλω μερικές φώτο και θα φύγω!
, αφού τα περισσότερα σημεία τα γύρισα με τα πόδια 
Σίγουρα είναι κάτι το διαφορετικό, δεν πας συχνά σε τέτοια μουσεία. Έχουν όλη τους την ιστορία, από που ξεκίνησαν, πυραύλους, στολές, διαστημικά λεωφορεία, μη επανδρωμένα σκάφη, δορυφόροι, τα πάντα! Είναι φανταστικό ! Οι φωτογραφίες ευτυχώς επιτρεπόντουσαν.
ρώτησα στο γκισέ για τιμή εισόδου! 20 δολάρια! Ρωτάω την υπεύθυνη αν πάνω θα είναι ανοικτό κάποιο μέρος του πύργου για φώτο και μου λέει ''όχι σήμερα είναι κλειστό'' . Σκέφτομαι για λίγο, αλλά να βγάλω φωτογραφίες από μέσα, νύχτα, με τις τόσες αντανακλάσεις των τζαμιών δίνοντας και 20 δολάρια το θεώρησα λίγο άσκοπο! 
