MaryLy
Member
- Μηνύματα
- 21
- Likes
- 103
- Επόμενο Ταξίδι
- Τανζανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Hawaii-Whitsunday Islands
Χαιρετώ την παρέα
! Εδώ και δύο χρόνια περίπου διαβάζω τις ιστορίες από τα ταξίδια σας παίρνοντας άπειρες ιδέες και άλλοτε ταξιδεύω κι εγώ με το μυαλό οπότε πήρα την απόφαση να γράψω τη δική μου. Προχθές γύρισα από Αυστρία.
Ξεκινάω να γράφω πρώτα τα βασικά και οι τιμές που αναφέρω είναι για ένα άτομο για να διευκολύνω. Κλείσαμε εισιτήριο από Αθήνα – Βιέννη (επιστροφή) με Aegean απευθείας 146,10 € + 40€ (αποσκευή πήγαινε - έλα). Σημειώνω ότι πλέον από όσο έψαξα οι εταιρείες δε δίνουν στην τιμή αποσκευές και τις χρεώνεσαι, η χειραποσκευή εννοείται δωρεάν έως 8kg. Υπήρχε και η διαδρομή Βιέννη – Σάλζμπουργκ εσωτερική πτήση δηλαδή (επιστροφή) με Austrian Airlines 152.91€ + 30€ (αποσκευή πήγαινε - έλα). Για όσους δεν κατάλαβαν τα κελίσαμε με επιστροφή γιατί πρώτον έβγαιναν και πιο οικονομικά και δεύτερον η επιστροφή από Σάλζμπουργκ – Αθήνα δεν είχε απευθείας. Και για τους λοιπούς που γνωρίζουν πως υπάρχει τρένο για τη διαδρομή αυτή δεν το επιλέξαμε γιατί δε θέλαμε να χάσουμε χρόνο στα πήγαινε - έλα. Βέβαια θα ήταν άλλη εμπειρία.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΒΙΕΝΝΗ
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Βιέννης το οποίο αεροδρόμιο είναι το Flughafen Wien περιμέναμε τις βαλίτσες! Δεν έχω ξανακάνει πιο γρήγορη παραλαβή. Στη συνέχεια πήραμε τις δημόσιες συγκοινωνίες για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Ακολουθήσαμε προς την έξοδο του αεροδρομίου κάτι λαχανί πινακίδες με το σήμα ενός τρένου με το όνομα CAT, το οποίο τρένο πάει απευθείας κέντρο με 12€ (δεν τρελαθήκαμε) αφού είχαμε εναλλακτική. Καθώς προχωράς ακολουθώντας πάντα τις λαχανί πινακίδες σε κάποια φάση στο δεξί σου χέρι συναντάς τα εκδοτήρια εισιτηρίων. Έναν αυτόματο πωλητή λαχανί ένα κόκκινο και στη μέση ένα πάγκο με 2 υπαλλήλους σε περίπτωση που θα έβγαζες από αυτούς εισιτήρια. Εμείς προτιμήσαμε τους αυτόματους πωλητές. Πας στον κόκκινο με το σήμα QBB όπου πάρα πολύ εύκολα βγάζεις το εισιτηριάκι σου για Βιέννη με μόλις 3,90€ (τέλειο)?
Είχα διαβάσει ότι χρειάζεται να βγάλεις 2 εισιτήρια γιατί η Βιέννη χωρίζεται σε ζώνες ένα των 1,70€ ( εισιτήριο αεροδρομίου) και ένα των 2,20€ (εισιτήριο πόλης) αλλά στο μηχάνημα είχε απευθείας το εισιτήριο των 3,90€. Και επίσης το συγκεκριμένο εισιτήριο μην προσπαθήσετε να το επικυρώσετε κάπου είναι από μόνο του επικυρωμένο. Ακριβώς μετά κατεβαίνεις μια ράμπα και συνεχίζεις ευθεία. Στη συνέχεια στο αριστερό χέρι έχει μια πύλη με λαχανί χρώμα και μια με κόκκινο. Μάντεψε που θα πας... Έλα στο κόκκινο! Θα πάρεις το τρένο με το σήμα S και αριθμό 7 που γράφει ότι πάει προς Floridsdorf, αυτό περνάει κάθε 18 και κάθε 48 για παράδειγμα 3:18 και μετά 3:48. Η στάση που περιμένουμε το τρένο είναι η Schwechat. Εμείς φύγαμε με των 6:18 απογευματάκι και η διαδρομή διήρκησε νομίζω περίπου 25 λεπτά. Όλα αυτά εννοείται τοπική ώρα 1 ώρα πίσω! Στη συνέχεια ο καθένας στον προορισμό του. Όσο για το τρένο S7 πολύ παλιό, πολύ ευρύχωρο και γενικά είχε πλάκα! Το ξενοδοχείο μας 1 χιλιόμετρο από το κέντρο και κοντά σε μετρό πάρα πολύ καλό! Στη ρεσεψιόν ένας νεαρός γλυκύτατος από την Ιταλία που μας καλωσόρισε στα ελληνικά. Ναι τα γνωστά καλησπέρα καληνύχτα και τα συναφή. Άψογη εξυπηρέτηση. Όπως ξαναλέω και το δωμάτιο! Τακτοποιηθήκαμε και είπαμε να βγούμε μια βόλτα με τα πόδια, παρόλο που ήταν 6:00 το απόγευμα ! Περπάτημα κάμποσα χιλιόμετρα... Τι δεν ανέφερα??? Όσο κρύο και να κάνει στην Ελλάδα φέτος πάλι κρύο δεν έκανε ποτέ. Μπορεί να έλεγε το θερμόμετρο -7ο C αλλά η πραγματική θερμοκρασία στο ανθρώπινο σώμα ήταν -18 ο C. Κρύο που δεν αντέχετε! Που πας όρε ελληνάρα? Σαν Εσκιμώοι φτάσαμε στον μεγάλο εμπορικό δρόμο Graben και συναντήσαμε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου (Stephansdom), στην οδό Stephansplatz 3. Ο Καθεδρικός του Αγίου Στεφάνου είναι η κεντρική εκκλησία και έδρα του αρχιεπισκόπου της Βιέννης. Χτίστηκε το 1160 πάνω στα ερείπια δυο προηγουμένων εκκλησιών καθώς η Βιέννη γινόταν σημαντικό κέντρο του Γερμανικού πολιτισμού στην ανατολική Ευρώπη και χρειάζονταν μια επιβλητική εκκλησία για να καλύψει της θρησκευτικές ανάγκες της πόλης. Το κυρίαρχο δομικό του στοιχείο είναι ο ασβεστόλιθος που το κάνει επιβλητικό. Ήταν περίπου 9:00 το βράδυ και μπήκαμε μια γρήγορη μέσα. Εκείνη την ώρα είχε λειτουργία. Δεν καθίσαμε πάνω από 10 λεπτά. Τώρα για τον θαυμάσεις την ημέρα και να τον δεις από ‘‘ την κορφή μέχρι τα νύχια’’ έχει είσοδο στα 5,50€. Λοιπόν γράφω κι αυτό για να μην κουράζω με τη σημερινή μέρα. Εμείς ήμασταν ντυμένοι σαν αρκούδες και βλέπεις τις γυναίκες με τα τακουνάκια και τα καλσονάκια! Έλα Παναγία μου!
Πηγή: taxidologio.gr
ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΒΙΕΝΝΗ
Το πρωί βγάλαμε εισιτήριο για τα μέσα μεταφοράς 48ωρες αφού μας έμεναν άλλες 2 μέρες. Το εισιτήριο είναι το (48-hour ticket/48-Stunden-Karte) και κοστίζει 13,30€. Υπάρχουν και τα εισιτήρια των 24ωρών με κόστος 7.60€ και των 72ωρών με κόστος 16,50€. Επίσης υπάρχουν και οι κάρτες (Vienna Card) που κοστίζουν κάτι παραπάνω και σου προσφέρουν εκτός από τις μετακινήσεις σου και εκπτώσεις σε κάποια αξιοθέατα. π.χ. 24hours: 13,90€, 48hours: 21,90€ και 72hours: 24,90€. Εμείς θεωρήσαμε πως δε θα μας βόλευαν. Περίπου γύρω στις 10:00 πήγαμε για πρωινό στο The Breakfast Club στην οδό Schleifmühlgasse 12-14. Θέλει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να το προσέξεις δεν έχει ταμπέλα αναγράφεται το όνομα πάνω στην πόρτα με ψιλά γράμματα, πολύ μικρό μαγαζί και εννοείται ουδέν τουρίστας. Δε σου κάνει κλικ να κάτσεις δεν έχει τίποτα το σπουδαίο (μύριζε και τηγανίλα από το μπέικον), αλλά είχε ευγενικές κοπέλες και πεντανόστιμο πρωινό και καφέ. 1 απλό πρωινό και 2 cappuccino 13€. Τσιμπημένο θα λέγαμε. Γενικά βολτάραμε στις πλατείες από δω και από κει χωρίς χάρτες έτσι στο φλου. Με τέτοιο κρύο δε μας ένοιαζαν και πολλά. Μετά αποφασίσαμε να πάμε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Museum of Modern Art – mumok) στην οδό Museumsplatz 1 και η είσοδος κόστισε 11,00€. Δεν είμαστε γνώστες σε αυτό το είδος
απλά είχαμε διαβάσει κριτικές οπότε το ρισκάραμε. Το κτήριο εντυπωσιακό μέσα – έξω με ξεχωριστό στιλ. Τόσο τεράστιο φάγαμε σχεδόν 3 ώρες. Αν κάποιος είναι φαν και καταλαβαίνει περισσότερα θέλει παραπάνω ώρες. Κλασικά περπατούσαμε και βρίσκουμε μπροστά μας την πλατεία της Μαρία Θηρεσία η οποία βρίσκεται στη μέση από το Μουσείο Ιστορίας της Φύσης (Naturhistorisches Museum) και απέναντι το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης (Kunsthistorisches Museum). Προφανώς και είναι δίδυμα και αν έχουν κάποια διαφορά τα κτήρια εξωτερικά εμείς δεν την καταλάβαμε. Το μόνο που κάναμε είναι να βγάλουμε φωτογραφίες με το γλυκύτατο ελεφαντάκι. Πάντως αν θέλει κάποιος να τα επισκεφτεί η είσοδος είναι στα 15,00€. Πέρασαν οι ώρες και είπαμε να πάμε για ένα καφεδάκι στο Phil στην οδό Gumpendorfer Straße 10-12. Τι ωραίο καφέ έχει διπλή λειτουργία είναι καφετέρια και κατάστημα μαζί (βιβλιοπωλειο - δισκάδικο - καφέ). Τι κρίμα τόσο ωραίο καφέ και δεν έπεφτε καρφίτσα. Άντε να ξαναβγείς στο κρύο και εννοείται νύχτωσε. Πριν τη επιστροφή πήγαμε στην πλατεία Karlsplatz. Εκεί βρίσκεται μία από τις πιο σημαντικές μπαρόκ εκκλησίες στον κόσμο, με μοναδικό και πολύ εντυπωσιακό θόλο, η εκκλησία του Αγίου Καρόλου (Karlskirche). Δεν κάτσαμε σχεδόν καθόλου διότι είχε νυχτώσει και το κρύο ξύριζε. Μετά ένα super market απαραίτητο για εφοδιασμό νερών. Προσοχή το νερό να είναι χωρίς ανθρακικό πάρτε αυτό που γράφει ohne σημαίνει σκέτο χωρίς και αναγράφεται στο καπάκι.
ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ ΒΙΕΝΝΗ
Σήμερα ξεκινήσαμε περίπου στις 10:00. Έχουν θέμα από ότι καταλάβαμε η πόλη παίρνει ζωή περίπου στις 11:00 οκ είναι και χειμώνας. Είπαμε να πάμε στο Πάρκο - Λούνα Παρκ – Πράτερ (Prater & Wiener Riesenrad). Ξέραμε ότι δε θα λειτουργούσε λόγω χειμώνα ή λόγω συνθηκών. Το Πράτερ είναι ένα μεγάλο δημόσιο πάρκο στην περιοχή Leopoldstadt στα βορειοανατολικά της πόλης. Σε μια γωνία του πάρκου Πράτερ βρίσκεται ένα λούνα παρκ που ονομάζεται Βουρστελπράτερ (Wurstelprater), στην είσοδο του οποίου θα βρείτε το διάσημο τουριστικό αξιοθέατο Riesenrad, που είναι μια τεράστια ρόδα. Σαν παιδάκια όμως
μας άρεσε η βόλτα αφού είχες τη δυνατότητα να μπεις δωρεάν και να τα δεις όλα και ας μην ήταν σε λειτουργία. Ήμασταν εμείς άλλοι 2-3 τουρίστες και κάτι οικογένειας με τα μωρά τους. Κάναμε μια εικόνα για το πως θα ήταν γεμάτο. Γενικά η είσοδος στα παιχνίδια κοστίζει από 1 μέχρι 10 ευρώ, ανάλογα με το παιχνίδι. Παρόλα αυτά μας άρεσε πάρα πάρα πολύ. Αφού χαζέψαμε τα παιχνίδια σκεφτήκαμε να πάμε κάπου ζεστά. Έκανα πρόταση για το Donauzentrum που βρίσκεται στην οδό Wagramerstrasse 81 και ακριβώς έξω από στάση μετρό. Είναι το καλύτερο εμπορικό κατάστημα στη Βιέννη. Είχα διαβάσει ότι ήταν μεγάλο αλλά αυτό με ξεπερνούσε. Όμορφος κόσμος ωραίο design στα μαγαζιά, κινηματογράφος, εστιατόρια κ.λ.π. Φυσικά και δεν το γυρίσαμε όλο. Γιατί μετά είχαμε "ραντεβού" για φαγητό. Ναι είχαμε κλείσει τραπέζι στο γνωστό και παραδοσιακό μαγαζί Figlmüller που βρίσκεται στην οδό Wollzeile 5. Είναι μια στοά με διάφορα μαγαζάκια και στο αριστερό χέρι το συναντήσαμε ήμασταν "άγγλοι" στο ραντεβού μας και φυσικά το μαγαζί γεμάτο. Καλοντυμένοι σερβιτόροι (ναι ήταν όλοι άντρες - κύριοι) ευγενικοί και από σέρβις πιο εξπρές δεν έχω συναντήσει. Γενικά από γρηγοράδα το χουν. Θέλαμε να φάμε το πολυπόθητο σνίτσελ που ξεχειλίζει από το πιάτο. Και το γευτήκαμε. Ένα παραδοσιακό σνίτσελ (χοιρινό XXL), ένα σνίτσελ κοτόπουλο (δύο κομμάτια XL), μια σαλάτα (L) ένα ποτήρι ροζέ κρασί και ένα λευκό 45€. Παρεμπιπτόντως τα κρασιά τους υπέροχα, γευστικότατα πιο ωραία από τα δικά μας. Ο σερβιτόρος μας, ήξερε ότι είμαστε έλληνες και ήθελε να μας κεράσει τσίπουρο. 
Φύγαμε ικανοποιημένοι!!! Μετά σαν ελληναρες που είμαστε επιβάλλεται ο καφές! Όχι? Αν και ψηνόμασταν να πηγαίναμε για ένα παγωτάκι στο Tichy που βρίσκεται στην οδό Reumannplatz 13. Είχαμε διαβάσει πως είναι το πιο διάσημο παγωτατζίδικο αλλά δε ρισκάραμε να πάμε αφού με τέτοιο κρύο οι πιθανότητες να ήταν κλειστό ήταν πολλές. Βασικά ήμασταν και λίγο τυχεροί γιατί κοντά στο ξενοδοχείο μας είχαμε το γνωστό Hotel Sofitel Vienna Stephansdom, στην οδό Praterstraße 1 που στον 18ο όροφο στεγάζεται το καφέ Das loft bar & lounge. Απλά μείναμε άναυδοι!!! Καταρχάς να πω ότι ήταν εξυπηρετικότατοι και πολύ ευγενικοί. Θέλω σοκολάτα παρακαλώ μια με γεύση μπανάνα - κανέλα και μια με γεύση νουγκατίνα. Κόστος; 5,50€ η μία. Η θέα μας αποζημίωσε με τις γυάλινες τζαμαρίες. Ο χώρος απίστευτος για χαλάρωση. 
Μετά επιστροφή για λίγο αφού είχε πάει περίπου 5:30. Άλλωστε είπαμε αυτός ήταν ο σκοπός μας να πάμε και να μην τρελαθούμε. Γυρίσαμε ξενοδοχείο για καμιά ωρίτσα και μετά που αλλού? Είναι δυνατόν να πας Βιέννη και να μην απολαύσεις όπερα? Να μην πας στην Κρατική Όπερα της Βιέννης (Wiener Staatsoper)? Η Κρατική Όπερα της Βιέννης είναι μια από τις διασημότερες και παλιότερες όπερες στον κόσμο. Η ορχήστρα του αποτελείται από μέλη της Βιενέζικης φιλαρμονικής, που θεωρείται από τις καλύτερες του κόσμου. Το αγόρι μου δεν ήθελε αλλά εγώ έκανα σαν μικρό παιδί οπότε έγινε το χατίρι μου. Ήξερα και τι παράσταση έπαιζε αλλά και την ώρα τις είχα ψάξει. Η παράσταση BALLET: La Fille mal gardée και τα εισιτήρια ξεκινούν από 23,00€ - 144,00€ αν τα κλείσεις online. Συνήθως από ότι είδα οι παραστάσεις ξεκινούν γύρω στις 7:30 όπως και αυτή. Εμείς πήγαμε στις 7:10 μ.μ. με εισιτήριο για όρθιους των 3,00€. ΑΞΙΖΕΙ!!! Οι κάτω θέσεις υπερπλήρης εμείς στο δεύτερο όροφο είχαμε πολύ καλή θέα. Φυσικά τα παλτό τα αφήνεις σε καρδαρόμπα δωρεάν. Η ευγενική κυρία μας πρότεινε να κάτσουμε εφόσον υπήρχαν κάποιες κενές θέσεις. Και όπερα και κάτσαμε και 3€? Oh yeah! Ναιιιι το θέαμα υπέροχο κρατάει 2 ώρες και καθίσαμε μέχρι τέλους γιατί το αγόρι μου τελικά ήθελε κιάλο. Πάντως αν θέλει κάποιος υπάρχουν και εισιτήρια για ξενάγηση και για το μουσείο της όπερας με 6,50€ και η ξενάγηση γίνεται καθημερινά στις 2:00 και 3:00 μ.μ. Τι μέρα κι αυτή.. Δυστυχώς η τελευταία μας!
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΒΙΕΝΝΗΣ: Πιστεύω ότι αν είναι να πάει κάποιος, καλύτερα να είναι την Άνοιξη που από όσο μου έχουν πει και έχω διαβάσει έχει και πολύ πράσινο. Τώρα το χειμώνα που πήγαμε εμείς είχε απίστευτο κρύο. Δεν είχε καθόλου κόσμο έξω (για να πούμε ότι άνοιξε το μάτι μας) και γενικά δεν είχες το κουράγιο να δεις και πολλά. Οι δημόσιες συγκοινωνίες τους αν και πάρα πολύ εξυπηρετικές και συχνές, στερούν σε τεχνολογία (αρκετά παλιά). Πολύ όμορφη πόλη, αριστοκρατική και αποπνέει άλλο αέρα. Πιστεύω 3 μέρες γεμάτες είναι οκ για να την απολαύσει κάποιος.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Ξεκινώντας πρωί – πρωί από Βιέννη για να πάμε στο αεροδρόμιο και να πάρουμε την εσωτερική πτήση για Σάλτσμπουργκ, παίρνοντας τις αγαπημένες πλέον συγκοινωνίες αφού τις μάθαμε αρκετά καλά, είδαμε ότι το εισιτήριο (48-hour ticket/48-Stunden-Karte) ίσχυε ακόμα άρα έπρεπε να βγάλουμε το "εισιτήριο συμπλήρωμα" (εισιτήριο αεροδρομίου) των 1,70€, αφού όπως προανέφερα είναι σε διαφορετικές ζώνες. Το αγόρι μου περίμενε στις αποβάθρες κι εγώ αδυνατώ να καταλάβω από τα μηχανήματα πως βγαίνει αυτό το περίεργο εισιτήριο. Σε κατάσταση πανικού αφού έμεναν λιγότερο από 4 λεπτά που θα έφευγε το τρένο (S7) και αφού ήδη έχω κάνει προσπάθεια να βρω κάποιον που να μιλάει Αγγλικά είπα ή το ρισκάρουμε να μας πιάσουν και πληρώνουμε πρόστιμο ή χάνουμε το τρένο σε ακολουθία με το αεροπλάνο ή θα κάνω τελευταία προσπάθεια να βρω κάποιον που να μιλάει Αγγλικά. Ναι επιτέλους, βρήκα μια κοπέλα και με βοήθησε (μόνο που δεν την αγκάλιασα)… Τρέχω να προλάβω με το ένα πόδι μέσα με το άλλο έξω. Ευτυχώς όλα καλά.
Επιτέλους πετάμε για Σάλτσμπουργκ εσωτερική πτήση καταλαβαίνεται πως πρόκειται για αεροπλάνο μια σταλιά το κλασικό που ζορίζεται να απογειωθεί και να προσγειωθεί. Φτάσαμε περίπου στις 11:00 το μεσημέρι στο αεροδρόμιο Flughafen Salzburg που δεν είμαι και σίγουρη πρέπει να λέγεται "Mozart". Επιτέλους είδαμε χιόνι. Είπαμε κι εμείς είναι δυνατόν να ήρθαμε μέχρι εδώ και να μην πιάσουμε χιονάκι; Ο ουρανός καταγάλανος σε αντίθεση με το ότι κάτω υπήρχε πολύ χιόνι που είχαν ανοίξει δρομάκια για τους πεζούς και επειδή επρόκειτο για πολιτισμένη χώρα οι αυτοκινητόδρομοι γυαλί! Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε σέρνοντας τις βαλίτσες αλλά ποιος νοιάζεται; Παρόλα αυτά το κρύο ήταν πολύ πιο ανεκτό από τη Βιέννη.
Πήραμε το λεωφορείο και μας άφησε ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο. Πολύ εύκολο να βρεις τις δημόσιες συγκοινωνίες έξω από το αεροδρόμιο όλες μπροστά σου, αρκεί να ξέρεις πού θα πας. Όσο για τα εισιτήρια εδώ υπάρχουν ή τα κανονικά μιας διαδρομής ή τα 24ωρα τα οποία εννοείται συμφέρουν. Αν τα βγάλεις από τον οδηγό του λεωφορείου (μιλάω πάντα για 24ώρα) είναι: 5,70€, από τα μηχανήματα: 4,00€ και από τα trafik: 3,70€. Τα trafic ή tabak trafik είναι κάτι σαν τα δικά μας περίπτερα έχει σχεδόν παντού. Το ξενοδοχείο μας ακριβώς έξω από τη στάση με μια ματιά μας φάνηκε πολύ όμορφο. Αλλά επειδή φτάσαμε αρκετά νωρίς και είναι αυστηροί με τα ωράρια προσέλευσης μέσα στα δωμάτια περιμέναμε περίπου 3 ώρες. Μας είπαν να κλειδώσουμε τις αποσκευές μας σε ένα δωμάτιο και να επιστρέψουμε στις 3:00. Οπότε κλασικά επισκεφτήκαμε ένα McDonald's. Φάγαμε ήπιαμε ξαναφάγαμε κάναμε και μια βόλτα στο τετράγωνο πέρασε η ώρα. Επιτέλους μπήκαμε στο δωμάτιο, υπέροχο, ζεστό και με ωραία θέα! Αφήσαμε τα πράγματα μας πήραμε το λεωφορείο και πήγαμε στο κέντρο περάσαμε με τα πόδια από τη γέφυρα γεμάτη κλειδαριές. Είναι μια γέφυρα με το όνομα του Mozart που περνά πάνω από τον ποταμό Σάλτσαχ (Salzach) με μήκος 225 χλμ. και ενώνει την παλιά με τη νέα πόλη του Σάλτσμπουργκ. Φτάσαμε και περπατήσαμε στον κεντρικό δρόμο της παλιάς πόλης Γκετράιντεγκασε (Getreidegasse), χαρήκαμε τόσο που είχε πολύ κόσμο γεμάτοι ζωντάνια, χαρούμενα πρόσωπα, πανέμορφα κτίρια, κομψές μπουτίκ, εστιατόρια... Και αφού περπατήσουμε αρκετά πεινάσαμε. Είχε βραδιάσει και ήρθε το δίλημμα… που πάμε για φαγητό; Περπατώντας στην παλιά πόλη έπεσε το μάτι μας σε ένα Ιταλικό εστιατόριο με δελεαστικές τιμές το Spaghetti & Co στην οδό Getreidegasse 14. Φάγαμε δύο μακαρονάδες η μία με σολωμό και η άλλη με μπρόκολο (εξαιρετικά), μια σαλάτα (επιεικώς απαράδεκτη) και δυο ποτήρια κρασί όλα στην τιμή των 35€. Στο σύνολο με άριστα το 10 βάζω 6. Στη σερβιτόρα βάζω 11 με άριστα το 10 γιατί ήταν τρελοκομείο. Πίσω επιστροφή για ύπνο.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Την επόμενη είπαμε να ξεκινήσουμε από το Μουσείο φυσικής ιστορίας και τεχνολογίας (Haus der Natur) στην οδό Museumsplatz 5 και η είσοδος κόστισε 8,00€. Με το που μπήκαμε αντικρίσαμε ένα εντυπωσιακό ενυδρείο, που θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα της κεντρικής Ευρώπης. Στην πραγματικότητα ξετρελαθήκαμε ενώ είναι τεράστιο (δεν είχαμε ξαναπάει σε κάτι αντίστοιχο) δεν βαρεθήκαμε ούτε λεπτό. Δεν ξέρω αν το γυρίσαμε όλο γιατί πραγματικά άνετα χάνεται κάποιος. Ήμασταν πάνω από 3 ώρες μέσα. Είδαμε εκθέσεις για τη ζωή και την αναπαραγωγή του ανθρώπου, την τεχνολογία, το διάστημα και τόσα πολλά που πραγματικά δεν μπορώ να τα περιγράψω. Τι μοναδικό και διασκεδαστικό μουσείο είναι αυτό? Θέλω κι εγώ ένα τέτοιο στη χώρα μου! Είχε πάει νωρίς μεσημεράκι και κάναμε τη γνωστή βολτίτσα μας κατευθυνόμενοι προς το Κάστρο Χοχενσάλτσμπουργκ (Hohensalzburg Fortress) που βρίσκεται Mönchsberg 34. Αποτελεί το βασικότερο αξιοθέατο της πόλης αφού πρόκειται για το μεγαλύτερο και καλύτερα συντηρημένο κάστρο της Κεντρικής Ευρώπης του 11ου αιώνα. Είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και φαίνεται κυριολεκτικά από παντού, αφού είναι χτισμένο στα 119 μέτρα. Διάβαζα από διάφορες ιστορίες άλλων ταξιδιωτών ότι το τελεφερίκ είναι δωρεάν και πληρώνεις για το φρούριο αλλά όχι η τιμή είναι και για τα δύο και κοστίζει 12,00€/άτομο. Αν κάποιος δε θέλει να ανέβει με το τελεφερίκ υπάρχουν και σκάλες παραπλεύρως που πιστεύω 30 λεπτά τα χρειάζεσαι. Ύστερα για την είσοδο στο κάστρο πληρώνεις 7,50€. Η θέα ήταν εντυπωσιακή και ο καιρός ήταν μαζί μας. Καθαρή ατμόσφαιρα, γαλανός ουρανός και χιόνι. Εντυπωσιακό ήταν εξίσου και το εσωτερικού του κάστρου. Μια ιδιαίτερη εμπειρία και φυσικά το προτείνω σε όποιον βρεθεί εκεί! Αφού τελειώσαμε και από εκεί ώρα για φαγητό. Πήγαμε σε ένα πολύ όμορφο εστιατόριο που αποδείχτηκε πως είχε εξαιρετικό φαγητό και προσωπικό, αυτό είναι το Restaurant Triangel και βρίσκεται στην οδό Wiener-Philharmoniker-Gasse 7. Ένα πιάτο σπέσιαλ δικό τους που δε θυμάμαι πως λέγεται, ένα άλλο ιδιαίτερο πιάτο με ψητό χοιρινό και δύο ποτήρια κρασί 42,00€. Μπορεί να αναφέρω συνέχεια κρασί αλλά δε συνέφερε ούτε το αναψυκτικό ούτε το νερό αφού το κρασί ήταν στα ίδια λεφτά απλά υπέροχο και αρωματικό. Που να πάμε μετά; Σκεφτήκαμε να πάμε στο EUROPARK που θεωρείται το πιο όμορφο εμπορικό κέντρο της Ευρώπης. Κάπου διάβασα ότι η αρχιτεκτονική είναι ενός Ιταλού αρχιτέκτονα με όνομα Massimiliano Fuksas και βραβεύτηκε για τη δουλειά του αυτή. Το EUROPARK βρίσκεται στην οδό Europastraße 1 και ήταν μια πολύ καλή επιλογή για να κάνουμε ένα διάλειμμα από τα αξιοθέατα. Χαζέψαμε τα μαγαζιά αφού δεν είχαμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε λόγω χώρου αποσκευών και φάγαμε το παγωτάκι μας. Αφού φύγαμε και από εκεί, ένα καφεδάκι το θέλαμε. Πήγαμε σε ένα καφέ το οποίο λεγόταν CUP&CINO Coffee House στην οδό Max-Ott-Platz 1. Όμορφο περιβάλλον, χαλαρό τουλάχιστον την ώρα που πήγαμε και με εξαιρετική εξυπηρέτηση.! Η τιμή του cappuccino στα 3,00€. Ώρα για επιστροφή!
ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ SANKT GILGEN ΚΑΙ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Σήμερα είναι η μέρα του! Δεν υπήρχε περίπτωση να φεύγαμε από την Αυστρία και να μη βλέπαμε αυτή τη μικρή πόλη – χωριό. Το πανέμορφο Sankt Gilgen. Το St.Gilgen είναι μια μικρή πόλη στο Salzkammergut και πιο συγκεκριμένα στο τμήμα του Σάλτσμπουργκ. Το 2005, ανακηρύχθηκε ως το "χωριό του Μότσαρτ", από τον οργανισμό τουρισμού του Wolfgangsee. Εκεί γεννήθηκε η μητέρα του, δούλευε ο παππούς του και έπειτα έμεινε και η αδελφή του. Ξεχωρίζει για την αλπική αρχιτεκτονική του σε συνδυασμό με τη λίμνη Wolfgangsee. Δε βιαστήκαμε να ξεκινήσουμε. Φάγαμε το πρωινό μας και κατά τις 11:00 αναχώρηση. Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί το λεωφορείο περνούσε έξω από το ξενοδοχείο μας. Το εισιτήριο κόστισε 13,40€ (με επιστροφή) και το βγάλαμε από τον οδηγό του λεωφορείου. Η διάρκεια της διαδρομής περίπου 30-35 λεπτά. Φτάνοντας αντικρίσαμε μια ομορφιά και αρκετό χιόνι. Παρόλα αυτά ο ουρανός συνέχιζε να είναι καταγάλανος όπως και στο Σάλτσμπουργκ. Πέσαμε κατευθείαν πάνω στο Zwölferhorn Mountain Cable Car και πιο συγκεκριμένα βρίσκεται στην οδό Konrad-Lesiak-Platz 3. Πρόκειται για ένα καλά διατηρημένο τελεφερίκ που φτάνει στην κορυφή του βουνού σε ύψος 1.600 μέτρων. Εξωτερικά μοιάζει με καφενείο ένα επί ένα, έμοιαζε σαν πρακτορείο με φαγάδικο να το πω; Τελοσπάντων δεν έχει σημασία. Σημασία είχε ότι η τιμή του τελεφερίκ ήταν στα 24,00€/άτομο; Ναι και ήταν μαχαίρι στην καρδιά. Πολλά τα λεφτά. Αποφασίσαμε από κοινού ότι δεν θα ανεβαίναμε αν και το λιμπιζόμασταν τόσο πολύ. Γιατί με το που έφτανες είχε και άλλες δραστηριότητες να κάνεις πάνω, οπότε στην ουσία ανέβαινε το μπάτζετ και ήδη τόσες μέρες Αυστρία είχαν φύγει αρκετά… Μπορεί να άξιζε αλλά ποιος ξέρει. Στην ουσία είναι η μόνη δραστηριότητα στο χωριό. Γυρίσαμε όλο αυτό το πανέμορφο χωριό με τα πόδια. Υπέροχα χιονισμένα δρομάκια και μπρος να καθρεφτίζεται όλο το χωριό στη λίμνη. Ο λαμπερός ήλιος και το αφράτο χιόνι ήταν μαγεία. ΟΛΑ στα πόδια μας. Το χιόνι μέχρι το γόνατο. Τι πιο όμορφο να βλέπεις να ενώνεται το νερό με το χιόνι. Βέβαια το μέρος μας φάνηκε ερειπωμένο γιατί το 80% (φαγητό - καφέ) ήταν κλειστά και έβλεπες μια στο τόσο κάτι ντόπιους. Φανταστήκαμε ότι ήταν έτσι λόγο χειμώνα. Περπατώντας βρήκαμε ένα πανέμορφο καφέ – εστιατόριο το Brunnwind που βρίσκεται στην οδό Mondseerstrasse 12. Ήπιαμε δύο καπουτσινάκια προς 3,20€ το ένα. Όντως είναι υπερεκτιμημένος στην Ελλάδα. Πανέμορφος χώρος φτιαγμένος από ξύλο και γύρω – γύρω τζαμαρία. Πραγματικά δε θέλαμε να φύγουμε από το χωριό αν μπορούσαμε να μείνουμε ένα βράδυ θα μέναμε!!! Ξανακάναμε μια βολτίτσα και ήρθε η ώρα της επιστροφής!!! Γυρίζοντας πίσω έπρεπε να φάμε το κάτι τι μας. Πήγαμε στο BURGERISTA στην οδό Griesgasse 15. Είχα διαβάσει ότι είναι από τα καλύτερα αλλά όχι δε θα ξαναπηγαίναμε ποτέ! Από ποιότητα δεν τρελαθήκαμε αλλά από τιμή δεν είναι δυνατόν ένα classic Burger να κοστίζει 6,90€ σκέτο χωρίς πατάτες. Ντραπήκαμε να φύγουμε και καθίσαμε να φάμε 2 Burger σκέτα χωρίς συνοδευτικό στα 14,00€. Απογοητευτήκαμε! Φύγαμε από εκεί και πήγαμε να συνεχίσουμε το φαγητό των Burger στη σταθερή αξία των McDonald's. Είχε πλέον βραδιάσει έπρεπε να επιστρέψουμε γιατί το πρωί έπρεπε να ξυπνήσουμε στις 6:00 για την επιστροφή. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και το γνωστό ραντεβού με το supermarket για εφοδιασμό. Δε μας έκανε η ψυχή να πέσουμε για ύπνο και ξαναβγήκαμε να περπατήσουμε. Περπατήσαμε στην αγαπημένη γέφυρα κλειδαριά, γυρίσαμε τα υπέροχα γραφικά στενάκια, περάσαμε μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό (Cathedral Dom) στην πλατεία Domplatz, τον οποίο δεν ανέφερα πριν. Και να σημειώσω ότι όντως η πρόσοψή του υπέροχη. Αποτελεί το πιο εντυπωσιακό, πρώιμου μπαρόκ, οικοδόμημα βόρεια των Άλπεων. Ιδρύθηκε από τον Άγιο Rupert το 774, στα ερείπια μιας ρωμαϊκής πόλης και ξαναχτίστηκε το 1181 μετά από μια φωτιά. Αυτό ήταν γυρίσαμε την πλάτη και είπαμε αντίο ίσως τα ξαναπούμε. Το πρωί πήγαμε στο αεροδρόμιο για να πετάξουμε με την εσωτερική πτήση για Βιέννη και στη συνέχεια από Βιέννη για Αθήνα.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ: Το Σάλτσµπουργκ είναι η δεύτερη τουριστική πόλη της χώρας μετά τη Βιέννη. Είναι ένα υπέροχο ιστορικό κέντρο (Μνηµείο Παγκόσµιας Πολιτιστικής Κληρονοµιάς της UNESCO). Αν κάποιος βρεθεί στην Αυστρία επιβάλλεται να το επισκεφτεί. Είναι ένα μέρος με ειδυλλιακά τοπία και επιβλητικά κτίσµατα και πάνω απ’όλα σφύζει από ζωή. Εμείς πάντως ξετρελαθήκαμε. Όσο για την επίσκεψή μας στο πανέμορφο χωριουδάκι St.Gilgen μόνο όμορφες εικόνες καταγράφτηκαν στη μνήμη μας. Από κει και πέρα υπάρχουν πολλά εξίσου πανέμορφα χωριά και πόλεις.
! Εδώ και δύο χρόνια περίπου διαβάζω τις ιστορίες από τα ταξίδια σας παίρνοντας άπειρες ιδέες και άλλοτε ταξιδεύω κι εγώ με το μυαλό οπότε πήρα την απόφαση να γράψω τη δική μου. Προχθές γύρισα από Αυστρία.Ξεκινάω να γράφω πρώτα τα βασικά και οι τιμές που αναφέρω είναι για ένα άτομο για να διευκολύνω. Κλείσαμε εισιτήριο από Αθήνα – Βιέννη (επιστροφή) με Aegean απευθείας 146,10 € + 40€ (αποσκευή πήγαινε - έλα). Σημειώνω ότι πλέον από όσο έψαξα οι εταιρείες δε δίνουν στην τιμή αποσκευές και τις χρεώνεσαι, η χειραποσκευή εννοείται δωρεάν έως 8kg. Υπήρχε και η διαδρομή Βιέννη – Σάλζμπουργκ εσωτερική πτήση δηλαδή (επιστροφή) με Austrian Airlines 152.91€ + 30€ (αποσκευή πήγαινε - έλα). Για όσους δεν κατάλαβαν τα κελίσαμε με επιστροφή γιατί πρώτον έβγαιναν και πιο οικονομικά και δεύτερον η επιστροφή από Σάλζμπουργκ – Αθήνα δεν είχε απευθείας. Και για τους λοιπούς που γνωρίζουν πως υπάρχει τρένο για τη διαδρομή αυτή δεν το επιλέξαμε γιατί δε θέλαμε να χάσουμε χρόνο στα πήγαινε - έλα. Βέβαια θα ήταν άλλη εμπειρία.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΒΙΕΝΝΗ
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Βιέννης το οποίο αεροδρόμιο είναι το Flughafen Wien περιμέναμε τις βαλίτσες! Δεν έχω ξανακάνει πιο γρήγορη παραλαβή. Στη συνέχεια πήραμε τις δημόσιες συγκοινωνίες για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Ακολουθήσαμε προς την έξοδο του αεροδρομίου κάτι λαχανί πινακίδες με το σήμα ενός τρένου με το όνομα CAT, το οποίο τρένο πάει απευθείας κέντρο με 12€ (δεν τρελαθήκαμε) αφού είχαμε εναλλακτική. Καθώς προχωράς ακολουθώντας πάντα τις λαχανί πινακίδες σε κάποια φάση στο δεξί σου χέρι συναντάς τα εκδοτήρια εισιτηρίων. Έναν αυτόματο πωλητή λαχανί ένα κόκκινο και στη μέση ένα πάγκο με 2 υπαλλήλους σε περίπτωση που θα έβγαζες από αυτούς εισιτήρια. Εμείς προτιμήσαμε τους αυτόματους πωλητές. Πας στον κόκκινο με το σήμα QBB όπου πάρα πολύ εύκολα βγάζεις το εισιτηριάκι σου για Βιέννη με μόλις 3,90€ (τέλειο)?
Είχα διαβάσει ότι χρειάζεται να βγάλεις 2 εισιτήρια γιατί η Βιέννη χωρίζεται σε ζώνες ένα των 1,70€ ( εισιτήριο αεροδρομίου) και ένα των 2,20€ (εισιτήριο πόλης) αλλά στο μηχάνημα είχε απευθείας το εισιτήριο των 3,90€. Και επίσης το συγκεκριμένο εισιτήριο μην προσπαθήσετε να το επικυρώσετε κάπου είναι από μόνο του επικυρωμένο. Ακριβώς μετά κατεβαίνεις μια ράμπα και συνεχίζεις ευθεία. Στη συνέχεια στο αριστερό χέρι έχει μια πύλη με λαχανί χρώμα και μια με κόκκινο. Μάντεψε που θα πας... Έλα στο κόκκινο! Θα πάρεις το τρένο με το σήμα S και αριθμό 7 που γράφει ότι πάει προς Floridsdorf, αυτό περνάει κάθε 18 και κάθε 48 για παράδειγμα 3:18 και μετά 3:48. Η στάση που περιμένουμε το τρένο είναι η Schwechat. Εμείς φύγαμε με των 6:18 απογευματάκι και η διαδρομή διήρκησε νομίζω περίπου 25 λεπτά. Όλα αυτά εννοείται τοπική ώρα 1 ώρα πίσω! Στη συνέχεια ο καθένας στον προορισμό του. Όσο για το τρένο S7 πολύ παλιό, πολύ ευρύχωρο και γενικά είχε πλάκα! Το ξενοδοχείο μας 1 χιλιόμετρο από το κέντρο και κοντά σε μετρό πάρα πολύ καλό! Στη ρεσεψιόν ένας νεαρός γλυκύτατος από την Ιταλία που μας καλωσόρισε στα ελληνικά. Ναι τα γνωστά καλησπέρα καληνύχτα και τα συναφή. Άψογη εξυπηρέτηση. Όπως ξαναλέω και το δωμάτιο! Τακτοποιηθήκαμε και είπαμε να βγούμε μια βόλτα με τα πόδια, παρόλο που ήταν 6:00 το απόγευμα ! Περπάτημα κάμποσα χιλιόμετρα... Τι δεν ανέφερα??? Όσο κρύο και να κάνει στην Ελλάδα φέτος πάλι κρύο δεν έκανε ποτέ. Μπορεί να έλεγε το θερμόμετρο -7ο C αλλά η πραγματική θερμοκρασία στο ανθρώπινο σώμα ήταν -18 ο C. Κρύο που δεν αντέχετε! Που πας όρε ελληνάρα? Σαν Εσκιμώοι φτάσαμε στον μεγάλο εμπορικό δρόμο Graben και συναντήσαμε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου (Stephansdom), στην οδό Stephansplatz 3. Ο Καθεδρικός του Αγίου Στεφάνου είναι η κεντρική εκκλησία και έδρα του αρχιεπισκόπου της Βιέννης. Χτίστηκε το 1160 πάνω στα ερείπια δυο προηγουμένων εκκλησιών καθώς η Βιέννη γινόταν σημαντικό κέντρο του Γερμανικού πολιτισμού στην ανατολική Ευρώπη και χρειάζονταν μια επιβλητική εκκλησία για να καλύψει της θρησκευτικές ανάγκες της πόλης. Το κυρίαρχο δομικό του στοιχείο είναι ο ασβεστόλιθος που το κάνει επιβλητικό. Ήταν περίπου 9:00 το βράδυ και μπήκαμε μια γρήγορη μέσα. Εκείνη την ώρα είχε λειτουργία. Δεν καθίσαμε πάνω από 10 λεπτά. Τώρα για τον θαυμάσεις την ημέρα και να τον δεις από ‘‘ την κορφή μέχρι τα νύχια’’ έχει είσοδο στα 5,50€. Λοιπόν γράφω κι αυτό για να μην κουράζω με τη σημερινή μέρα. Εμείς ήμασταν ντυμένοι σαν αρκούδες και βλέπεις τις γυναίκες με τα τακουνάκια και τα καλσονάκια! Έλα Παναγία μου!Πηγή: taxidologio.gr
ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΒΙΕΝΝΗ
Το πρωί βγάλαμε εισιτήριο για τα μέσα μεταφοράς 48ωρες αφού μας έμεναν άλλες 2 μέρες. Το εισιτήριο είναι το (48-hour ticket/48-Stunden-Karte) και κοστίζει 13,30€. Υπάρχουν και τα εισιτήρια των 24ωρών με κόστος 7.60€ και των 72ωρών με κόστος 16,50€. Επίσης υπάρχουν και οι κάρτες (Vienna Card) που κοστίζουν κάτι παραπάνω και σου προσφέρουν εκτός από τις μετακινήσεις σου και εκπτώσεις σε κάποια αξιοθέατα. π.χ. 24hours: 13,90€, 48hours: 21,90€ και 72hours: 24,90€. Εμείς θεωρήσαμε πως δε θα μας βόλευαν. Περίπου γύρω στις 10:00 πήγαμε για πρωινό στο The Breakfast Club στην οδό Schleifmühlgasse 12-14. Θέλει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά για να το προσέξεις δεν έχει ταμπέλα αναγράφεται το όνομα πάνω στην πόρτα με ψιλά γράμματα, πολύ μικρό μαγαζί και εννοείται ουδέν τουρίστας. Δε σου κάνει κλικ να κάτσεις δεν έχει τίποτα το σπουδαίο (μύριζε και τηγανίλα από το μπέικον), αλλά είχε ευγενικές κοπέλες και πεντανόστιμο πρωινό και καφέ. 1 απλό πρωινό και 2 cappuccino 13€. Τσιμπημένο θα λέγαμε. Γενικά βολτάραμε στις πλατείες από δω και από κει χωρίς χάρτες έτσι στο φλου. Με τέτοιο κρύο δε μας ένοιαζαν και πολλά. Μετά αποφασίσαμε να πάμε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Museum of Modern Art – mumok) στην οδό Museumsplatz 1 και η είσοδος κόστισε 11,00€. Δεν είμαστε γνώστες σε αυτό το είδος
απλά είχαμε διαβάσει κριτικές οπότε το ρισκάραμε. Το κτήριο εντυπωσιακό μέσα – έξω με ξεχωριστό στιλ. Τόσο τεράστιο φάγαμε σχεδόν 3 ώρες. Αν κάποιος είναι φαν και καταλαβαίνει περισσότερα θέλει παραπάνω ώρες. Κλασικά περπατούσαμε και βρίσκουμε μπροστά μας την πλατεία της Μαρία Θηρεσία η οποία βρίσκεται στη μέση από το Μουσείο Ιστορίας της Φύσης (Naturhistorisches Museum) και απέναντι το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης (Kunsthistorisches Museum). Προφανώς και είναι δίδυμα και αν έχουν κάποια διαφορά τα κτήρια εξωτερικά εμείς δεν την καταλάβαμε. Το μόνο που κάναμε είναι να βγάλουμε φωτογραφίες με το γλυκύτατο ελεφαντάκι. Πάντως αν θέλει κάποιος να τα επισκεφτεί η είσοδος είναι στα 15,00€. Πέρασαν οι ώρες και είπαμε να πάμε για ένα καφεδάκι στο Phil στην οδό Gumpendorfer Straße 10-12. Τι ωραίο καφέ έχει διπλή λειτουργία είναι καφετέρια και κατάστημα μαζί (βιβλιοπωλειο - δισκάδικο - καφέ). Τι κρίμα τόσο ωραίο καφέ και δεν έπεφτε καρφίτσα. Άντε να ξαναβγείς στο κρύο και εννοείται νύχτωσε. Πριν τη επιστροφή πήγαμε στην πλατεία Karlsplatz. Εκεί βρίσκεται μία από τις πιο σημαντικές μπαρόκ εκκλησίες στον κόσμο, με μοναδικό και πολύ εντυπωσιακό θόλο, η εκκλησία του Αγίου Καρόλου (Karlskirche). Δεν κάτσαμε σχεδόν καθόλου διότι είχε νυχτώσει και το κρύο ξύριζε. Μετά ένα super market απαραίτητο για εφοδιασμό νερών. Προσοχή το νερό να είναι χωρίς ανθρακικό πάρτε αυτό που γράφει ohne σημαίνει σκέτο χωρίς και αναγράφεται στο καπάκι.ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ ΒΙΕΝΝΗ
Σήμερα ξεκινήσαμε περίπου στις 10:00. Έχουν θέμα από ότι καταλάβαμε η πόλη παίρνει ζωή περίπου στις 11:00 οκ είναι και χειμώνας. Είπαμε να πάμε στο Πάρκο - Λούνα Παρκ – Πράτερ (Prater & Wiener Riesenrad). Ξέραμε ότι δε θα λειτουργούσε λόγω χειμώνα ή λόγω συνθηκών. Το Πράτερ είναι ένα μεγάλο δημόσιο πάρκο στην περιοχή Leopoldstadt στα βορειοανατολικά της πόλης. Σε μια γωνία του πάρκου Πράτερ βρίσκεται ένα λούνα παρκ που ονομάζεται Βουρστελπράτερ (Wurstelprater), στην είσοδο του οποίου θα βρείτε το διάσημο τουριστικό αξιοθέατο Riesenrad, που είναι μια τεράστια ρόδα. Σαν παιδάκια όμως
μας άρεσε η βόλτα αφού είχες τη δυνατότητα να μπεις δωρεάν και να τα δεις όλα και ας μην ήταν σε λειτουργία. Ήμασταν εμείς άλλοι 2-3 τουρίστες και κάτι οικογένειας με τα μωρά τους. Κάναμε μια εικόνα για το πως θα ήταν γεμάτο. Γενικά η είσοδος στα παιχνίδια κοστίζει από 1 μέχρι 10 ευρώ, ανάλογα με το παιχνίδι. Παρόλα αυτά μας άρεσε πάρα πάρα πολύ. Αφού χαζέψαμε τα παιχνίδια σκεφτήκαμε να πάμε κάπου ζεστά. Έκανα πρόταση για το Donauzentrum που βρίσκεται στην οδό Wagramerstrasse 81 και ακριβώς έξω από στάση μετρό. Είναι το καλύτερο εμπορικό κατάστημα στη Βιέννη. Είχα διαβάσει ότι ήταν μεγάλο αλλά αυτό με ξεπερνούσε. Όμορφος κόσμος ωραίο design στα μαγαζιά, κινηματογράφος, εστιατόρια κ.λ.π. Φυσικά και δεν το γυρίσαμε όλο. Γιατί μετά είχαμε "ραντεβού" για φαγητό. Ναι είχαμε κλείσει τραπέζι στο γνωστό και παραδοσιακό μαγαζί Figlmüller που βρίσκεται στην οδό Wollzeile 5. Είναι μια στοά με διάφορα μαγαζάκια και στο αριστερό χέρι το συναντήσαμε ήμασταν "άγγλοι" στο ραντεβού μας και φυσικά το μαγαζί γεμάτο. Καλοντυμένοι σερβιτόροι (ναι ήταν όλοι άντρες - κύριοι) ευγενικοί και από σέρβις πιο εξπρές δεν έχω συναντήσει. Γενικά από γρηγοράδα το χουν. Θέλαμε να φάμε το πολυπόθητο σνίτσελ που ξεχειλίζει από το πιάτο. Και το γευτήκαμε. Ένα παραδοσιακό σνίτσελ (χοιρινό XXL), ένα σνίτσελ κοτόπουλο (δύο κομμάτια XL), μια σαλάτα (L) ένα ποτήρι ροζέ κρασί και ένα λευκό 45€. Παρεμπιπτόντως τα κρασιά τους υπέροχα, γευστικότατα πιο ωραία από τα δικά μας. Ο σερβιτόρος μας, ήξερε ότι είμαστε έλληνες και ήθελε να μας κεράσει τσίπουρο. Φύγαμε ικανοποιημένοι!!! Μετά σαν ελληναρες που είμαστε επιβάλλεται ο καφές! Όχι? Αν και ψηνόμασταν να πηγαίναμε για ένα παγωτάκι στο Tichy που βρίσκεται στην οδό Reumannplatz 13. Είχαμε διαβάσει πως είναι το πιο διάσημο παγωτατζίδικο αλλά δε ρισκάραμε να πάμε αφού με τέτοιο κρύο οι πιθανότητες να ήταν κλειστό ήταν πολλές. Βασικά ήμασταν και λίγο τυχεροί γιατί κοντά στο ξενοδοχείο μας είχαμε το γνωστό Hotel Sofitel Vienna Stephansdom, στην οδό Praterstraße 1 που στον 18ο όροφο στεγάζεται το καφέ Das loft bar & lounge. Απλά μείναμε άναυδοι!!! Καταρχάς να πω ότι ήταν εξυπηρετικότατοι και πολύ ευγενικοί. Θέλω σοκολάτα παρακαλώ μια με γεύση μπανάνα - κανέλα και μια με γεύση νουγκατίνα. Κόστος; 5,50€ η μία. Η θέα μας αποζημίωσε με τις γυάλινες τζαμαρίες. Ο χώρος απίστευτος για χαλάρωση. Μετά επιστροφή για λίγο αφού είχε πάει περίπου 5:30. Άλλωστε είπαμε αυτός ήταν ο σκοπός μας να πάμε και να μην τρελαθούμε. Γυρίσαμε ξενοδοχείο για καμιά ωρίτσα και μετά που αλλού? Είναι δυνατόν να πας Βιέννη και να μην απολαύσεις όπερα? Να μην πας στην Κρατική Όπερα της Βιέννης (Wiener Staatsoper)? Η Κρατική Όπερα της Βιέννης είναι μια από τις διασημότερες και παλιότερες όπερες στον κόσμο. Η ορχήστρα του αποτελείται από μέλη της Βιενέζικης φιλαρμονικής, που θεωρείται από τις καλύτερες του κόσμου. Το αγόρι μου δεν ήθελε αλλά εγώ έκανα σαν μικρό παιδί οπότε έγινε το χατίρι μου. Ήξερα και τι παράσταση έπαιζε αλλά και την ώρα τις είχα ψάξει. Η παράσταση BALLET: La Fille mal gardée και τα εισιτήρια ξεκινούν από 23,00€ - 144,00€ αν τα κλείσεις online. Συνήθως από ότι είδα οι παραστάσεις ξεκινούν γύρω στις 7:30 όπως και αυτή. Εμείς πήγαμε στις 7:10 μ.μ. με εισιτήριο για όρθιους των 3,00€. ΑΞΙΖΕΙ!!! Οι κάτω θέσεις υπερπλήρης εμείς στο δεύτερο όροφο είχαμε πολύ καλή θέα. Φυσικά τα παλτό τα αφήνεις σε καρδαρόμπα δωρεάν. Η ευγενική κυρία μας πρότεινε να κάτσουμε εφόσον υπήρχαν κάποιες κενές θέσεις. Και όπερα και κάτσαμε και 3€? Oh yeah! Ναιιιι το θέαμα υπέροχο κρατάει 2 ώρες και καθίσαμε μέχρι τέλους γιατί το αγόρι μου τελικά ήθελε κιάλο. Πάντως αν θέλει κάποιος υπάρχουν και εισιτήρια για ξενάγηση και για το μουσείο της όπερας με 6,50€ και η ξενάγηση γίνεται καθημερινά στις 2:00 και 3:00 μ.μ. Τι μέρα κι αυτή.. Δυστυχώς η τελευταία μας!ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΒΙΕΝΝΗΣ: Πιστεύω ότι αν είναι να πάει κάποιος, καλύτερα να είναι την Άνοιξη που από όσο μου έχουν πει και έχω διαβάσει έχει και πολύ πράσινο. Τώρα το χειμώνα που πήγαμε εμείς είχε απίστευτο κρύο. Δεν είχε καθόλου κόσμο έξω (για να πούμε ότι άνοιξε το μάτι μας) και γενικά δεν είχες το κουράγιο να δεις και πολλά. Οι δημόσιες συγκοινωνίες τους αν και πάρα πολύ εξυπηρετικές και συχνές, στερούν σε τεχνολογία (αρκετά παλιά). Πολύ όμορφη πόλη, αριστοκρατική και αποπνέει άλλο αέρα. Πιστεύω 3 μέρες γεμάτες είναι οκ για να την απολαύσει κάποιος.
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Ξεκινώντας πρωί – πρωί από Βιέννη για να πάμε στο αεροδρόμιο και να πάρουμε την εσωτερική πτήση για Σάλτσμπουργκ, παίρνοντας τις αγαπημένες πλέον συγκοινωνίες αφού τις μάθαμε αρκετά καλά, είδαμε ότι το εισιτήριο (48-hour ticket/48-Stunden-Karte) ίσχυε ακόμα άρα έπρεπε να βγάλουμε το "εισιτήριο συμπλήρωμα" (εισιτήριο αεροδρομίου) των 1,70€, αφού όπως προανέφερα είναι σε διαφορετικές ζώνες. Το αγόρι μου περίμενε στις αποβάθρες κι εγώ αδυνατώ να καταλάβω από τα μηχανήματα πως βγαίνει αυτό το περίεργο εισιτήριο. Σε κατάσταση πανικού αφού έμεναν λιγότερο από 4 λεπτά που θα έφευγε το τρένο (S7) και αφού ήδη έχω κάνει προσπάθεια να βρω κάποιον που να μιλάει Αγγλικά είπα ή το ρισκάρουμε να μας πιάσουν και πληρώνουμε πρόστιμο ή χάνουμε το τρένο σε ακολουθία με το αεροπλάνο ή θα κάνω τελευταία προσπάθεια να βρω κάποιον που να μιλάει Αγγλικά. Ναι επιτέλους, βρήκα μια κοπέλα και με βοήθησε (μόνο που δεν την αγκάλιασα)… Τρέχω να προλάβω με το ένα πόδι μέσα με το άλλο έξω. Ευτυχώς όλα καλά.
Επιτέλους πετάμε για Σάλτσμπουργκ εσωτερική πτήση καταλαβαίνεται πως πρόκειται για αεροπλάνο μια σταλιά το κλασικό που ζορίζεται να απογειωθεί και να προσγειωθεί. Φτάσαμε περίπου στις 11:00 το μεσημέρι στο αεροδρόμιο Flughafen Salzburg που δεν είμαι και σίγουρη πρέπει να λέγεται "Mozart". Επιτέλους είδαμε χιόνι. Είπαμε κι εμείς είναι δυνατόν να ήρθαμε μέχρι εδώ και να μην πιάσουμε χιονάκι; Ο ουρανός καταγάλανος σε αντίθεση με το ότι κάτω υπήρχε πολύ χιόνι που είχαν ανοίξει δρομάκια για τους πεζούς και επειδή επρόκειτο για πολιτισμένη χώρα οι αυτοκινητόδρομοι γυαλί! Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε σέρνοντας τις βαλίτσες αλλά ποιος νοιάζεται; Παρόλα αυτά το κρύο ήταν πολύ πιο ανεκτό από τη Βιέννη.Πήραμε το λεωφορείο και μας άφησε ακριβώς έξω από το ξενοδοχείο. Πολύ εύκολο να βρεις τις δημόσιες συγκοινωνίες έξω από το αεροδρόμιο όλες μπροστά σου, αρκεί να ξέρεις πού θα πας. Όσο για τα εισιτήρια εδώ υπάρχουν ή τα κανονικά μιας διαδρομής ή τα 24ωρα τα οποία εννοείται συμφέρουν. Αν τα βγάλεις από τον οδηγό του λεωφορείου (μιλάω πάντα για 24ώρα) είναι: 5,70€, από τα μηχανήματα: 4,00€ και από τα trafik: 3,70€. Τα trafic ή tabak trafik είναι κάτι σαν τα δικά μας περίπτερα έχει σχεδόν παντού. Το ξενοδοχείο μας ακριβώς έξω από τη στάση με μια ματιά μας φάνηκε πολύ όμορφο. Αλλά επειδή φτάσαμε αρκετά νωρίς και είναι αυστηροί με τα ωράρια προσέλευσης μέσα στα δωμάτια περιμέναμε περίπου 3 ώρες. Μας είπαν να κλειδώσουμε τις αποσκευές μας σε ένα δωμάτιο και να επιστρέψουμε στις 3:00. Οπότε κλασικά επισκεφτήκαμε ένα McDonald's. Φάγαμε ήπιαμε ξαναφάγαμε κάναμε και μια βόλτα στο τετράγωνο πέρασε η ώρα. Επιτέλους μπήκαμε στο δωμάτιο, υπέροχο, ζεστό και με ωραία θέα! Αφήσαμε τα πράγματα μας πήραμε το λεωφορείο και πήγαμε στο κέντρο περάσαμε με τα πόδια από τη γέφυρα γεμάτη κλειδαριές. Είναι μια γέφυρα με το όνομα του Mozart που περνά πάνω από τον ποταμό Σάλτσαχ (Salzach) με μήκος 225 χλμ. και ενώνει την παλιά με τη νέα πόλη του Σάλτσμπουργκ. Φτάσαμε και περπατήσαμε στον κεντρικό δρόμο της παλιάς πόλης Γκετράιντεγκασε (Getreidegasse), χαρήκαμε τόσο που είχε πολύ κόσμο γεμάτοι ζωντάνια, χαρούμενα πρόσωπα, πανέμορφα κτίρια, κομψές μπουτίκ, εστιατόρια... Και αφού περπατήσουμε αρκετά πεινάσαμε. Είχε βραδιάσει και ήρθε το δίλημμα… που πάμε για φαγητό; Περπατώντας στην παλιά πόλη έπεσε το μάτι μας σε ένα Ιταλικό εστιατόριο με δελεαστικές τιμές το Spaghetti & Co στην οδό Getreidegasse 14. Φάγαμε δύο μακαρονάδες η μία με σολωμό και η άλλη με μπρόκολο (εξαιρετικά), μια σαλάτα (επιεικώς απαράδεκτη) και δυο ποτήρια κρασί όλα στην τιμή των 35€. Στο σύνολο με άριστα το 10 βάζω 6. Στη σερβιτόρα βάζω 11 με άριστα το 10 γιατί ήταν τρελοκομείο. Πίσω επιστροφή για ύπνο.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Την επόμενη είπαμε να ξεκινήσουμε από το Μουσείο φυσικής ιστορίας και τεχνολογίας (Haus der Natur) στην οδό Museumsplatz 5 και η είσοδος κόστισε 8,00€. Με το που μπήκαμε αντικρίσαμε ένα εντυπωσιακό ενυδρείο, που θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα της κεντρικής Ευρώπης. Στην πραγματικότητα ξετρελαθήκαμε ενώ είναι τεράστιο (δεν είχαμε ξαναπάει σε κάτι αντίστοιχο) δεν βαρεθήκαμε ούτε λεπτό. Δεν ξέρω αν το γυρίσαμε όλο γιατί πραγματικά άνετα χάνεται κάποιος. Ήμασταν πάνω από 3 ώρες μέσα. Είδαμε εκθέσεις για τη ζωή και την αναπαραγωγή του ανθρώπου, την τεχνολογία, το διάστημα και τόσα πολλά που πραγματικά δεν μπορώ να τα περιγράψω. Τι μοναδικό και διασκεδαστικό μουσείο είναι αυτό? Θέλω κι εγώ ένα τέτοιο στη χώρα μου! Είχε πάει νωρίς μεσημεράκι και κάναμε τη γνωστή βολτίτσα μας κατευθυνόμενοι προς το Κάστρο Χοχενσάλτσμπουργκ (Hohensalzburg Fortress) που βρίσκεται Mönchsberg 34. Αποτελεί το βασικότερο αξιοθέατο της πόλης αφού πρόκειται για το μεγαλύτερο και καλύτερα συντηρημένο κάστρο της Κεντρικής Ευρώπης του 11ου αιώνα. Είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και φαίνεται κυριολεκτικά από παντού, αφού είναι χτισμένο στα 119 μέτρα. Διάβαζα από διάφορες ιστορίες άλλων ταξιδιωτών ότι το τελεφερίκ είναι δωρεάν και πληρώνεις για το φρούριο αλλά όχι η τιμή είναι και για τα δύο και κοστίζει 12,00€/άτομο. Αν κάποιος δε θέλει να ανέβει με το τελεφερίκ υπάρχουν και σκάλες παραπλεύρως που πιστεύω 30 λεπτά τα χρειάζεσαι. Ύστερα για την είσοδο στο κάστρο πληρώνεις 7,50€. Η θέα ήταν εντυπωσιακή και ο καιρός ήταν μαζί μας. Καθαρή ατμόσφαιρα, γαλανός ουρανός και χιόνι. Εντυπωσιακό ήταν εξίσου και το εσωτερικού του κάστρου. Μια ιδιαίτερη εμπειρία και φυσικά το προτείνω σε όποιον βρεθεί εκεί! Αφού τελειώσαμε και από εκεί ώρα για φαγητό. Πήγαμε σε ένα πολύ όμορφο εστιατόριο που αποδείχτηκε πως είχε εξαιρετικό φαγητό και προσωπικό, αυτό είναι το Restaurant Triangel και βρίσκεται στην οδό Wiener-Philharmoniker-Gasse 7. Ένα πιάτο σπέσιαλ δικό τους που δε θυμάμαι πως λέγεται, ένα άλλο ιδιαίτερο πιάτο με ψητό χοιρινό και δύο ποτήρια κρασί 42,00€. Μπορεί να αναφέρω συνέχεια κρασί αλλά δε συνέφερε ούτε το αναψυκτικό ούτε το νερό αφού το κρασί ήταν στα ίδια λεφτά απλά υπέροχο και αρωματικό. Που να πάμε μετά; Σκεφτήκαμε να πάμε στο EUROPARK που θεωρείται το πιο όμορφο εμπορικό κέντρο της Ευρώπης. Κάπου διάβασα ότι η αρχιτεκτονική είναι ενός Ιταλού αρχιτέκτονα με όνομα Massimiliano Fuksas και βραβεύτηκε για τη δουλειά του αυτή. Το EUROPARK βρίσκεται στην οδό Europastraße 1 και ήταν μια πολύ καλή επιλογή για να κάνουμε ένα διάλειμμα από τα αξιοθέατα. Χαζέψαμε τα μαγαζιά αφού δεν είχαμε τη δυνατότητα να αγοράσουμε λόγω χώρου αποσκευών και φάγαμε το παγωτάκι μας. Αφού φύγαμε και από εκεί, ένα καφεδάκι το θέλαμε. Πήγαμε σε ένα καφέ το οποίο λεγόταν CUP&CINO Coffee House στην οδό Max-Ott-Platz 1. Όμορφο περιβάλλον, χαλαρό τουλάχιστον την ώρα που πήγαμε και με εξαιρετική εξυπηρέτηση.! Η τιμή του cappuccino στα 3,00€. Ώρα για επιστροφή!
ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ SANKT GILGEN ΚΑΙ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ
Σήμερα είναι η μέρα του! Δεν υπήρχε περίπτωση να φεύγαμε από την Αυστρία και να μη βλέπαμε αυτή τη μικρή πόλη – χωριό. Το πανέμορφο Sankt Gilgen. Το St.Gilgen είναι μια μικρή πόλη στο Salzkammergut και πιο συγκεκριμένα στο τμήμα του Σάλτσμπουργκ. Το 2005, ανακηρύχθηκε ως το "χωριό του Μότσαρτ", από τον οργανισμό τουρισμού του Wolfgangsee. Εκεί γεννήθηκε η μητέρα του, δούλευε ο παππούς του και έπειτα έμεινε και η αδελφή του. Ξεχωρίζει για την αλπική αρχιτεκτονική του σε συνδυασμό με τη λίμνη Wolfgangsee. Δε βιαστήκαμε να ξεκινήσουμε. Φάγαμε το πρωινό μας και κατά τις 11:00 αναχώρηση. Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί το λεωφορείο περνούσε έξω από το ξενοδοχείο μας. Το εισιτήριο κόστισε 13,40€ (με επιστροφή) και το βγάλαμε από τον οδηγό του λεωφορείου. Η διάρκεια της διαδρομής περίπου 30-35 λεπτά. Φτάνοντας αντικρίσαμε μια ομορφιά και αρκετό χιόνι. Παρόλα αυτά ο ουρανός συνέχιζε να είναι καταγάλανος όπως και στο Σάλτσμπουργκ. Πέσαμε κατευθείαν πάνω στο Zwölferhorn Mountain Cable Car και πιο συγκεκριμένα βρίσκεται στην οδό Konrad-Lesiak-Platz 3. Πρόκειται για ένα καλά διατηρημένο τελεφερίκ που φτάνει στην κορυφή του βουνού σε ύψος 1.600 μέτρων. Εξωτερικά μοιάζει με καφενείο ένα επί ένα, έμοιαζε σαν πρακτορείο με φαγάδικο να το πω; Τελοσπάντων δεν έχει σημασία. Σημασία είχε ότι η τιμή του τελεφερίκ ήταν στα 24,00€/άτομο; Ναι και ήταν μαχαίρι στην καρδιά. Πολλά τα λεφτά. Αποφασίσαμε από κοινού ότι δεν θα ανεβαίναμε αν και το λιμπιζόμασταν τόσο πολύ. Γιατί με το που έφτανες είχε και άλλες δραστηριότητες να κάνεις πάνω, οπότε στην ουσία ανέβαινε το μπάτζετ και ήδη τόσες μέρες Αυστρία είχαν φύγει αρκετά… Μπορεί να άξιζε αλλά ποιος ξέρει. Στην ουσία είναι η μόνη δραστηριότητα στο χωριό. Γυρίσαμε όλο αυτό το πανέμορφο χωριό με τα πόδια. Υπέροχα χιονισμένα δρομάκια και μπρος να καθρεφτίζεται όλο το χωριό στη λίμνη. Ο λαμπερός ήλιος και το αφράτο χιόνι ήταν μαγεία. ΟΛΑ στα πόδια μας. Το χιόνι μέχρι το γόνατο. Τι πιο όμορφο να βλέπεις να ενώνεται το νερό με το χιόνι. Βέβαια το μέρος μας φάνηκε ερειπωμένο γιατί το 80% (φαγητό - καφέ) ήταν κλειστά και έβλεπες μια στο τόσο κάτι ντόπιους. Φανταστήκαμε ότι ήταν έτσι λόγο χειμώνα. Περπατώντας βρήκαμε ένα πανέμορφο καφέ – εστιατόριο το Brunnwind που βρίσκεται στην οδό Mondseerstrasse 12. Ήπιαμε δύο καπουτσινάκια προς 3,20€ το ένα. Όντως είναι υπερεκτιμημένος στην Ελλάδα. Πανέμορφος χώρος φτιαγμένος από ξύλο και γύρω – γύρω τζαμαρία. Πραγματικά δε θέλαμε να φύγουμε από το χωριό αν μπορούσαμε να μείνουμε ένα βράδυ θα μέναμε!!! Ξανακάναμε μια βολτίτσα και ήρθε η ώρα της επιστροφής!!! Γυρίζοντας πίσω έπρεπε να φάμε το κάτι τι μας. Πήγαμε στο BURGERISTA στην οδό Griesgasse 15. Είχα διαβάσει ότι είναι από τα καλύτερα αλλά όχι δε θα ξαναπηγαίναμε ποτέ! Από ποιότητα δεν τρελαθήκαμε αλλά από τιμή δεν είναι δυνατόν ένα classic Burger να κοστίζει 6,90€ σκέτο χωρίς πατάτες. Ντραπήκαμε να φύγουμε και καθίσαμε να φάμε 2 Burger σκέτα χωρίς συνοδευτικό στα 14,00€. Απογοητευτήκαμε! Φύγαμε από εκεί και πήγαμε να συνεχίσουμε το φαγητό των Burger στη σταθερή αξία των McDonald's. Είχε πλέον βραδιάσει έπρεπε να επιστρέψουμε γιατί το πρωί έπρεπε να ξυπνήσουμε στις 6:00 για την επιστροφή. Επιστροφή στο ξενοδοχείο και το γνωστό ραντεβού με το supermarket για εφοδιασμό. Δε μας έκανε η ψυχή να πέσουμε για ύπνο και ξαναβγήκαμε να περπατήσουμε. Περπατήσαμε στην αγαπημένη γέφυρα κλειδαριά, γυρίσαμε τα υπέροχα γραφικά στενάκια, περάσαμε μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό (Cathedral Dom) στην πλατεία Domplatz, τον οποίο δεν ανέφερα πριν. Και να σημειώσω ότι όντως η πρόσοψή του υπέροχη. Αποτελεί το πιο εντυπωσιακό, πρώιμου μπαρόκ, οικοδόμημα βόρεια των Άλπεων. Ιδρύθηκε από τον Άγιο Rupert το 774, στα ερείπια μιας ρωμαϊκής πόλης και ξαναχτίστηκε το 1181 μετά από μια φωτιά. Αυτό ήταν γυρίσαμε την πλάτη και είπαμε αντίο ίσως τα ξαναπούμε. Το πρωί πήγαμε στο αεροδρόμιο για να πετάξουμε με την εσωτερική πτήση για Βιέννη και στη συνέχεια από Βιέννη για Αθήνα.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ: Το Σάλτσµπουργκ είναι η δεύτερη τουριστική πόλη της χώρας μετά τη Βιέννη. Είναι ένα υπέροχο ιστορικό κέντρο (Μνηµείο Παγκόσµιας Πολιτιστικής Κληρονοµιάς της UNESCO). Αν κάποιος βρεθεί στην Αυστρία επιβάλλεται να το επισκεφτεί. Είναι ένα μέρος με ειδυλλιακά τοπία και επιβλητικά κτίσµατα και πάνω απ’όλα σφύζει από ζωή. Εμείς πάντως ξετρελαθήκαμε. Όσο για την επίσκεψή μας στο πανέμορφο χωριουδάκι St.Gilgen μόνο όμορφες εικόνες καταγράφτηκαν στη μνήμη μας. Από κει και πέρα υπάρχουν πολλά εξίσου πανέμορφα χωριά και πόλεις.
Last edited by a moderator:
