War: Αθήνα vs Θεσσαλονίκη

[Sassenach77]

Το war που δεν τολμάει να ανοίξει κανείς! Θα πέσει φωτιά να με κάψει....

Όταν ήμουν πιο νέα προτιμούσα να ζω και να εργάζομαι Αθήνα. Όταν πήγα όμως για ένα μικρό χρονικό διάστημα για δουλειά στην Αθήνα αναθεώρησα.... Απο την άλλη η επαγγελματική αγορά της Θεσσαλονίκης ήταν και είναι κάκιστη! Και δεν ξέρω αν θα αλλάξει ποτέ. Σίγουρα πιο ανθρώπινη απο θέμα αποστάσεων αλλά αυτό εμένα δεν μου φτάνει με τίποτα!

Απο την άλλη η Αθήνα είναι απο τις καλύτερες πόλεις για επίσκεψη. Έχω πάει άπειρες φορές, μόνη μου, με διαφορετικές παρέες, με τις ίδιες παρέες, στα τυφλά, με το τουτου για σκ και πίσω και γενικά έχει απο τα καλύτερα vibes!.- Μερικοί απο τους ωραιότερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ζουν εκεί και τους αγαπώ πολύ. Έχω διασκεδάσει απίστευτα ωραία σε αυτή τη πόλη όσο δεν έχω διασκεδάσει στο Σαλονιστάν που μένω τόσα χρόνια. Δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τον κόσμο εδώ...

Η ψήφος μου πάει Αθήνα δαγκωτό.-

 

[mourohavlos]

"Όταν ήμουν πιο νέα προτιμούσα να ζω και να εργάζομαι Αθήνα" - μήπως εννοείς Θεσσαλονίκη?
Επίσης, να διεκρινήσουμε εάν βασικό κριτήριο είναι το που θα ζούσαμε μόνιμα ή για ταξίδι πχ τριημέρου?

 

[Sassenach77]

μήπως εννοείς Θεσσαλονίκη?

Όταν πήγα για δουλειά στην Αθήνα έκανα 30 χλμ για να πάω στη δουλειά μου και άλλα τόσα για να γυρίσω....'Εμενα Ίλιον και δούλευα Μαγούλα. Έφευγα στις 7 απο το σπίτι και γυρνούσα καλές 7 το απόγευμα στη καλύτερη... Είναι το μοναδικό πράγμα που με κράτησε να μην φύγω. Για να απαλλαγώ όμως απο τους εργοδότες του αίσχους τότε, διάλεξα να έχω εργοδότη Αθηναίο και εργάζομαι στο Σαλονιστάν. Με αυτόν "έκανα χωριό" καλύτερα!

 

[8avos]

Ακομα δεν θα ψηφισω,ομως απ την Αθηνα που κατεβηκα τελευταια φορα απογοητευτηκα.Οχι οτι η Θεσσαλονικη με ενθουσιαζει πια.

Απο βεσπιστικης αποψης,η Θεσσαλονικη εχει το αρχαιοτερο ελληνικο Vespa Club,με μελη πραγματικα διαμαντια,οι Αθηναιοι ειναι πολυ πισω σ αυτο.

Απο running αποψη,θεωρω πως ενας απ τους χειροτερους μαραθωνιους ειναι αυτος της Θεσσαλονικης,με τους ανθρωπους στην Λ.Νικης να βιαζονται να τελειωσουν το τρεξιμο οι δρομεις,να διαβουν την αγαπημενη τους Λεωφορο,απ την αλλη οι Αθηναιοι φετος,εαν πω πως και στα 42χλμ υπηρχε κοσμος που εκστασιασμενα χειροκροτουσε,δεν θα ειναι υπερβολη και αυτο δεν το συναντας σε πολλους αγωνες,μιας που πολλοι τρεχουν για το ενθερμο κοινο της Αθηνας.

 

[panpan]

Χαλαρά Σαλονίκη.

 

[Sam-chal]

Τρίτη επιλογή έχουμε;
Θα ψηφίσω όμως Θεσσαλονίκη, όχι όμως την σημερινή αλλά αυτή της δεκαετίας του 80.

 

[paefstra]

Στη Θεσσαλονικη σπουδασα και δουλεψα, στην Αθηνα ζω και εργαζομαι το μεγαλυτερο μερος της ζωης μου.
Παροτι ειχα ενιωθα τρομο για το ζητημα των αποστασεων της Αθηνας οπως και το οτι ακουγαμε πως ειναι πανακριβο το να ζεις στην Αθηνα, η Αθηνα ειναι μια χοανη που ολους τους δεχεται με τον δικο της τροπο και δινει στον καθενα μια ευκαιρια μικρη η μεγαλη, γι αυτο και καταληγουν μαλλον στην Αθηνα οσοι δεν εχουν καμια ευκαιρια πουθενα αλλου. Και καποιους τους καταπινει φυσικα, ως τοπος με εντονοτερες προκλησεις.
Στην Αθηνα βοηθηθηκα ως αγνωστη απο αγνωστους επαγγελματικα και ακαδημαικα (ειδικα το δευτερο) με τροπο που ποτε στη Θεσσαλονικη δεν βοηθηθηκα, αυτο που λεμε "η καλοσυνη των ξενων", καθως ολοι ξενοι ειναι και δεν συναντας εντονο τοπικισμο, κατι που με ενοχλει και με ενοχλουσε στη Θεσσαλονικη, Παοκ, Μακεδονια ελληνικη, χαμουτζηδες κλπ. Ολα μου φαινονταν προβλεψιμα. Δεν νομιζω οτι θα επελεγα να επιστρεψω ποτε.
Η Αθηνα λογω του μεγεθους της επιτρεπει να δημιουργησεις τη "μικροκοινωνια σου", το ειδος των ανθρωπων που θες να συναντας και να συναναστρεφεσαι και αν το οργανωσεις σωστα δεν θα συγχρωτιστεις με νοοτροπιες και μοντελα ζωης που ειναι απεχθη. Στη Θεσσαλονικη λογω του μικρου της σχετικα μεγεθους ολοι ανακατευονται στο κεντρο της και αναγκαστικα αυτο το μωσαικο νοοτροπιων και υφους ειναι παρον στην καθημερινοτητα και αυτο -για μενα- ηταν πηγη δυσαρεσκειας κι οχι κατι ελκυστικο.

 

[Robert]

Το πρώτο που έχω να πω είναι ότι και οι δυο πόλεις εμφανώς υποφέρουν απο τον υπερπληθυσμό.Λογικό θα μου πείτε,αφού ευτυχώς ή δυστυχώς (δυστυχώς δηλαδή),όλα είναι συγκεντρωμένα εκεί.Δουλειές,επιλογές ψυχαγωγίας,γενικά είναι τα δυο μέρη της Ελλάδας που πάντα βρίσκεις κάτι να κάνεις και δεν πεθαίνεις απο την πλήξη όπως συμβαίνει στο μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας.

Προσωπικά,ψηφίζω Θεσσαλονίκη λόγω μικρότερων αποστάσεων,μικρότερης εγκληματικότητας,και γιατί παραμένει πιο ανθρώπινη πόλη απο την Αθήνα.Όπως επίσης και γιατί προσφέρει ευκαιρίες αποδράσεων στα Βαλκάνια λόγω γειτνίασης.Αθήνα προτιμώ να κατεβαίνω κάποιο 2ήμερο,να παίρνω μια γεύση και να φεύγω,δύσκολα θα μπορούσα να μείνω εκεί.

 

[Señor_Nada]

Έχοντας μεγαλώσει στον Πειραιά, οι Θεσσαλονικείς που έχω γνωρίσει μου φαίνονται πιο οικείοι σε σχέση με τα παιδιά του κέντρου. Τα αστεία πχ με τις Θεσσαλονικές δεν τα καταλάβαινα ποτέ μου, φυσιολογικές τις έβρισκα σε σχέση με αυτά που είχα συνηθίσει στον Πειραιά. Μου βγάζουν κάτι πιο λαϊκό οι άνθρωποι που είναι πολύ θετικό για μένα. Ίσως να προτιμούσα να μένω στη Θεσσαλονίκη απ΄το να μένω στο κέντρο της Αθήνας.

Αλλά όπως σε όλα τα wars η ψήφος μου θα πάει στο μέρος που προτιμώ τουριστικά κι εκεί κερδίζει χαλαρά η Αθήνα. Από που να αρχίσω; Μνημεία; Η Αθήνα είναι η πόλη με τα καλύτερα μνημεία της χώρας κατά τη γνώμη μου. Αν θες να δεις Ελλάδα επιβάλλεται μια επίσκεψη στην Αθήνα. Πάντα την προτείνω σε ξένους όταν με ρωτάνε που να πάω στην Ελλάδα. Αντίθετα έχω αποτρέψει κόσμο από το να πάει στη Θεσσαλονίκη. Όχι ότι αποκλείω να αρέσει σε κάποιον τουρίστα, απλά στα δικά μου μάτια δεν έχει κάτι που να πεις δεν μου άρεσε η πόλη αλλά τουλάχιστον είδα το τάδε μνημείο.

Δεν καταλαβαίνω γιατί η Θεσσαλονίκη δεν έχει ένα μεγάλο διεθνούς επιπέδου μουσικό φεστιβάλ που να τραβάει κόσμο και από τις γύρω χώρες. Δεν γίνεται η Αθήνα να έχει τόσα πολλά και η Θεσσαλονίκη τίποτα. Γενικά η διαφορά σε πολιτιστικές εκδηλώσεις μου φαίνεται αδικιολόγητα μεγάλη ανάμεσα στις δύο πόλεις. Στη Θεσσαλονίκη έχω μείνει μια βδομάδα και με γύρισαν στην πόλη φίλοι Θεσσαλονικείς. Θυμάμαι το πρώτο βράδυ που βγήκαμε κι ενώ τους έλεγα δεν θα με χάλαγε να μένω στην πόλη, μου αρέσει αυτή η χαλαρότητα, στο τέλος της βραδιάς μου είπαν αυτά είναι όλα τα μέρη για να βγεις το βράδυ ξαναπές μας αν θα την πάλευες να ζήσεις εδώ πάνω από ένα χρόνο. Η Αθήνα έχει ασύγκριτα περισσότερες επιλογές.

Η Θεσσαλονίκη έχει ένα απ'τα πιο άσχημα παραθαλάσσια κομμάτια που έχω δει. Το πιο ωραίο κομμάτι που θυμάμαι ήταν το κάστρο και η γύρω περιοχή. Είχε και ωραία καφέ εκεί. Αντίστοιχο κομμάτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, του Φιλοπάππου και γύρω προφανώς δεν υπάρχει στη Θεσαλλονίκη.

Δεν κατάλαβα ποτέ το σχόλιο στην Αθήνα δεν ξέρουν να τρώνε. Έχει τόσες επιλογές που μπορείς να βρεις τα πάντα. Κουζίνα από όλα τα μέρη της Ελλάδας και από πάρα πολλές χώρες. Ποια άλλη πόλη στην Ελλάδα το προσφέρει αυτό; Τα τρίγωνα πανοράματος ανταγωνίζονται σκληρά τα μελομακάρονα για τον τίτλο του πιο υπερτιμημένου γλυκού!

Τέλος δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο τρίπτυχο πιτόγυρο-αλοιφή-κασέρι. Τρεις λέξεις που είναι αρκετές για να ψήφιζα Αθήνα χωρίς να σκεφτώ καμία άλλη παράμετρο. Όταν έκανα μεταπτυχιακό στην Ολλανδία γνώρισα πολύ καλούς φίλους Θεσσαλονικείς, αυτοί είναι που με γύρισαν στην πόλη τους αρκετά χρόνια μετά και πιθανότατα θα τους ξαναεπισκεφθώ τον Ιούνιο. Όταν επέστρεψα στην Ολλανδία για να πάρω το πτυχίο μου, με φιλοξενούσαν και μου είπαν πάμε να φάμε σε ένα καινούργιο Ελληνικό σουβλατζίδικο που έχει φοβερό γύρο. Τους λέω ρε παιδιά από την Ελλάδα ήρθα, τι σουβλάκι να πάμε να φάμε; Άσε που είμαι από αυτούς που τρώνε το σουβλάκι σχεδόν αποκλειστικά με μπιφτέκι! Δεν έχεις φάει τέτοιο σουβλάκι μου λέγανε, πάμε και θα πάθεις πλάκα. Πάμε λοιπόν και όπως μπαίνουμε οι άλλοι μένουν λίγο πίσω και με αφήνουν να μπω πρώτος. Ακολουθεί ο εξής διάλογος.

-Ένα σουβλάκι με γύρο λέω.

-Να σου βάλω σουβλάκι και γύρο;

-Θέλω ένα σουβλάκι και να χει γύρο μέσα.
Παίρνει μια πίτα την ακουμπάει στον πάγκο και με ρωτάει:
-Τι να βάλω μέσα;
Ξύνω το μάγουλο μου, γυρίζω πίσω και βλέπω τους Θεσσαλονικείς να έχουν κοκκινίσει από τα γέλια και απαντώ απλά και μονολεκτικά:
-Γύρο.
Το ΣΟΥΒΛΑΚΙ προφανώς και ήταν μέτριο.

Η λέξη "πιτόγυρο" δεν υπήρχε περίπτωση να βγει από τα χείλη μου. Στο άκουσμα της λέξης "αλοιφή" πιστεύω ότι απλά θα αποχωρούσα απ'το κατάστημα. Μια βδομάδα στη Θεσσαλονίκη δεν πάτησα σε σουβλατζίδικο. Ας πρόσεχαν!

Αθήνα λοιπόν.

 

[Sassenach77]

εντονο τοπικισμο, κατι που με ενοχλει και με ενοχλουσε στη Θεσσαλονικη,

Η πρώτη κρυάδα ήρθε μόλις πάτησα το πόδι μου στη Θεσσαλονίκη για σπουδές. Παρόλο που δεν ήμουν "άβγαλτη" (δεν ήμουν το παιδί που δεν είχε βγει απο το χωριό ποτέ, απεναντίας), συνάντησα τρομερά έντονο τοπικισμό! Στη σχολή οι περισσότεροι ήταν Θεσσαλονικείς που είχαν ήδη τις παρέες τους και δεν έδειχναν καμία επιθυμία να γνωρίσουν νέα άτομα...είχα σοκαριστεί!
Τους πρώτους 6 μήνες ήμουν τελείως μόνη, πήγαινα σχολή, διάβασμα, έβγαινα μόνη μου έξω και παράλληλα είχα βρει δουλειά για να βιοπορίζομαι. Πολύ γρήγορα τους επόμενους μήνες ο κύκλος που απέκτησα ήταν εκτός σχολής και εκτός πόλης. Έφευγα πολύ συχνά απο τη πόλη. Είχα μία φίλη που ζούσε Αθήνα, στο Παγκράτι. Έτσι γνώρισα πολλούς βέρους Αθηναίους και όχι μόνο, οι οποίοι με δέχτηκαν χωρίς πολλές περιστροφές και εκεί αισθανόμουν σαν το σπίτι μου.

 

[Sassenach77]

-Ένα σουβλάκι με γύρο λέω.

-Να σου βάλω σουβλάκι και γύρο;

-Θέλω ένα σουβλάκι και να χει γύρο μέσα.
Παίρνει μια πίτα την ακουμπάει στον πάγκο και με ρωτάει:
-Τι να βάλω μέσα;
Ξύνω το μάγουλο μου, γυρίζω πίσω και βλέπω τους Θεσσαλονικείς να έχουν κοκκινίσει από τα γέλια και απαντώ απλά και μονολεκτικά:
-Γύρο.
Το ΣΟΥΒΛΑΚΙ προφανώς και ήταν μέτριο.

Καλά αυτό με τα σουβλάκια, τα καλαμάκια και τα τυριά και γενικά το πως έχει μάθει ο καθένας να τα αποκαλεί δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης των δύο πόλεων για μένα.

Δλδ οι Αθηναίοι λένε τη φέτα φέτα και το κασέρι τυρί, ενώ οι βόρειοι (όχι μόνο οι Θεσσαλονικείς) τη φέτα τυρί και το κασέρι κασέρι και αυτό είναι λόγος για να κατηγορούμαι τους Θεσσαλονικείς οτι τα λένε λάθος ενώ οι Αθηναίοι είναι πάνσοφοι που λένε το κασέρι τυρί!

 

[Robert]

Η Θεσσαλονίκη έχει ένα απ'τα πιο άσχημα παραθαλάσσια κομμάτια που έχω δει. Το πιο ωραίο κομμάτι που θυμάμαι ήταν το κάστρο και η γύρω περιοχή. Είχε και ωραία καφέ εκεί. Αντίστοιχο κομμάτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, του Φιλοπάππου και γύρω προφανώς δεν υπάρχει στη Θεσαλλονίκη.

Προφανώς τέτοιο κομμάτι δεν υπάρχει...στον κόσμο,όχι στη Θεσσαλονίκη.Και αυτό είναι που σώζει και την τουριστική εικόνα της Αθήνας.Αν δεν υπήρχε αυτό το κομμάτι,τι θα ερχόταν να δει κάποιος ξένος,την Ομόνοια;