ipanag
Member
- Μηνύματα
- 316
- Likes
- 151
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κόσμου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Συρία] Πρώτη στάση Δαμασκός ([B]Damascus[/B
- Συρία Κεφάλαιο 2ο
- Συρία Κεφάλαιο 3ο]Αναχωρούμε για τον επόμενο προορισμό. Παλμύρα ([B]Palmyra[/B
- Τουρκία]Πολύ γρήγορα φθάνουμε στα σύνορα με την Τουρκία. Αναμονή περίπου 2 ώρες για τη διαδικασία εξόδου από τη Συρία και εισόδου-ελέγχου στο τουρκικό έδαφος. Μετατρέπουμε όσες συριακές λίρες μας έχουν απομείνει σε τούρκικες και συνεχίζουμε στο γνωστό μας ρυθμό. Οι δρόμοι στην Τουρκία και τα πρώτα χωριά που διασχίζουμε (ναι εκεί στα βάθη της Τουρκίας) δείχνουν ευρωπαϊκή/δυτική όψη. Ο αυτοκινητόδρομος πολύ χρήσιμος καθώς έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση σήμερα. Όλη μέρα θα τη περάσουμε στο δρόμο, με ολιγόλεπτες στάσεις. Θα φθάσουμε νύχτα στην [B]Καππαδοκία[/B
- Τουρκία Κεφάλαιο 2ο]Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στο δρόμο και για ψηλότερο υψόμετρο. Ανηφορίζουμε προς τα βουνά Ταύρος ([B]Mt. Taurus[/B]) όπου στην κορυφή του υπάρχουν ακόμη χιόνια. Θα περάσουμε τη νύχτα εκεί ψηλά! Έκανε λίγο κρύο και όσοι δεν είχαμε ζεστό υπνόσακο κοιμηθήκαμε μέσα στο φορτηγό. Συνεχίζουμε τη διαδρομή κοντά στη φύση και τα βουνά, αλλά θα πλησιάσουμε τα νότια παράλια της Τουρκίας. Επόμενη στάση και διανυκτέρευση στη αρχαία πόλη του Ολύμπου. Έχουμε πια μπει στην περιοχή της [B]Λυκίας[/B]. Στον [B]Όλυμπο[/B] θα μείνουμε σε ξύλινα σπιτάκια (treehouses). Δυστυχώς είχε βρέξει την προηγούμενη μέρα και η πυκνή βλάστηση διατηρεί την έντονη υγρασία και καταχνιά στην ατμόσφαιρα. Το βράδυ θα επισκεφθούμε τη [B]Χίμαιρα[/B
). Τοπίο ερήμου ξανά. Άμμος, βράχια και ανύπαρκτη βλάστηση. Στο δρόμο ταμπέλες που δείχνουν τα σύνορα με το Ιράκ στα 300km περίπου. Σε λίγες ώρες φθάνουμε στην αρχαία πόλη της Παλμύρας. Έρημος παντού αλλά δίπλα μια όαση, γεμάτη φοίνικες και άλλα δέντρα. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι πολύ παραμελημένος. Δίπλα ακριβώς στην άσφαλτο και χωρίς καμία περίφραξη ή είσοδο. Όποιος θέλει περιπλανιέται ελεύθερα, πιάνει τις πέτρες, κανένας έλεγχος για τη προστασία της αρχαίας πόλης της Παλμύρας. Έχουν διασωθεί αρκετά κτίσματα, καμάρες ένα θέατρο, από την εποχή των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Ελάχιστοι Σύριοι προσφέρουν μια βόλτα με τις καμήλες τους. Ακόμη και γι' αυτούς αρχίζει να κάνει αρκετή ζέστη. Κάνουμε μια βόλτα και περνάμε το μεσημέρι στο μικρό οικισμό κοντά στον αρχαιολογικό χώρο, όπου και βρίσκουμε κάτι για φαγητό. Η Παλμύρα είναι ένα μοναδικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Οι Σύριοι με λίγη οργάνωση θα συγκεντρώσουν πλήθος επισκεπτών για τα ιστορικά τους μνημεία. Λίγο έξω από την Παλμύρα βρίσκουμε ένα ήσυχο σημείο για να περάσουμε το βράδυ. Το βράδυ δροσίζει και ο ύπνος στην ύπαιθρο είναι ευχάριστος.
Το επόμενο πρωί προσεγγίζουμε το κάστρο από την εποχή των σταυροφοριών, το Crac des Chevaliers. Επιστροφή στην εποχή των φράγκων ιπποτών, πανοπλίες και μονομαχίες. Επιστρέφουμε στις εύφορες κοιλάδες και το πράσινο τοπίο. Πού αλλού θα διάλεγαν να χτίσουν ένα κάστρο άλλωστε. Διπλή τάφρος, με πανύψηλα απόρθητα τείχη, το κάστρο έδειχνε πολύ καλά οργανωμένο. Ένας ευγενικός Σύριος ξεναγός μας οδήγησε σε κάθε γωνιά του, διηγώντας μας ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για το κάστρο. Απόγευμα και θα έπρεπε να αναχωρήσουμε, αλλά μια μηχανική βλάβη στο όχημά μας, μας κράτησε στο κοντινό χωριό. Οι οδηγοί μας ανέλαβαν την επισκευή και εμείς περάσαμε την ώρα μας συζητώντας για ιστορικά θέματα ατενίζοντας το κάστρο από μακριά. Με δύο συνταξιδιώτες μου κάναμε μια βόλτα στους γύρω δρόμους, λίγο πριν νυχτώσει. Σε ένα σπίτι μια γυναίκα με τη κόρη της είχαν βγει να κάτσουν στην αυλή τους, απολαμβάνοντας τη δροσιά καθώς σουρούπωνε. Μας κάλεσαν να κάτσουμε μαζί τους. Η νεαρή κοπέλα ήθελε να γίνει καθηγήτρια αγγλικών και μετέφραζε στη μητέρα της τα όσα συζητούσαμε. Ήθελε να ζήσει σε μια μεγάλη πόλη και να φύγει από το χωριό. Περάσαμε λίγη ώρα μαζί τους, τους ευχαριστήσαμε και επιστρέψαμε στη βάση μας. Το όχημα είχε επιδιορθωθεί αλλά επειδή πέρασε η ώρα θα περνάγαμε εκεί τη νύχτα.
Η συνέχεια μας βρίσκει στη δεύτερη μεγάλη πόλη της Συρίας, κοντά στα βόρεια σύνορά της, το Αλέπο (Aleppo). Πόλη πιο συντηρητική, πιο αυστηρά μουσουλμανική, με το δικό της χαρακτήρα. Το φρούριο δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, τεράστιο σε μέγεθος, απομεινάρι της μεσαιωνικής περιόδου. Από εκεί ψηλά έχεις θέα σε ολόκληρη την πόλη. Μοιάζει λίγο άσχημη όμως, γκρίζα και γεμάτη τσιμέντο, κάπως σαν την Αθήνα. Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι η αγορά του Αλέπο. Σκέτος λαβύρινθος. Χάνεσαι πραγματικά μέσα στο σοκάκια. Σκεπαστή αγορά και εδώ. Περνάς από σημεία που πουλάνε υφάσματα, λίγο πιο κάτω κρέατα, λαχανικά και μπαχαρικά, μετά διακοσμητικά είδη. Αξίζει να περάσουμε αρκετές ώρες περιπλανώμενοι μέσα στο πλήθος. Βγαίνουμε από ένα άλλο σημείο, μακριά από το κέντρο της πόλης. Εξερευνούμε λίγο την περιοχή. Μια ήσυχη γειτονιά, οι δρόμοι χωμάτινοι, μερικά παιδιά παίζουν έξω και κάποιοι καταβρέχουν για να μη σηκώνεται πολύ σκόνη. Επιστρέφουμε στο κέντρο. Η ευχάριστη έκπληξη στη Μέση Ανατολή είναι τα juice bars. Μαγαζιά που σου στείβουν χυμούς με ό,τι φρούτα θες. Τα δε φρούτα κρέμονται γύρω γύρω και σε περιμένουν φρέσκα και λαχταριστά να τα επιλέξεις. Λίγο αργότερα συναντούμε μια ωραία πλατεία με πράσινο και νερά. Ευχάριστη όαση στη ζεστή πόλη. Βλέπουμε ένα μαγαζί να είναι γεμάτο από ντόπιους. Κάτι σαν σουβλατζίδικο. Οι επιλογές είναι κεμπάμπ ή φαλάφελ (ρεβυθοκεφτέδες). Δοκιμάζουμε και από τα δύο και είναι κατανόστιμα. Σε όλη τη μέση ανατολή και στο ταξίδι μας το κεμπάμπ και το φαλάφελ είναι τα πιο συνηθισμένα πρόχειρα φαγητά. Εδώ ίσως δοκιμάσαμε την πιο νόστιμη εκδοχή τους.
Ήρθε η στιγμή να αποχαιρετήσω τη Συρία. Εντυπώσεις; Οι καλύτερες! Οι Σύριοι κέρδισαν τη συμπάθειά μου. Σπανίως αναζητώ να επιστρέψω σε ένα μέρος που ταξίδεψα, όσο όμορφα κι αν πέρασα, καθώς θέλω να γνωρίζω καινούριους τόπους. Πολύ λίγα μέρη μου προκαλούν αυτή την επιθυμία και η Συρία, ειδικά η Δαμασκός, είναι ένα απ' αυτά!
Το επόμενο πρωί προσεγγίζουμε το κάστρο από την εποχή των σταυροφοριών, το Crac des Chevaliers. Επιστροφή στην εποχή των φράγκων ιπποτών, πανοπλίες και μονομαχίες. Επιστρέφουμε στις εύφορες κοιλάδες και το πράσινο τοπίο. Πού αλλού θα διάλεγαν να χτίσουν ένα κάστρο άλλωστε. Διπλή τάφρος, με πανύψηλα απόρθητα τείχη, το κάστρο έδειχνε πολύ καλά οργανωμένο. Ένας ευγενικός Σύριος ξεναγός μας οδήγησε σε κάθε γωνιά του, διηγώντας μας ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για το κάστρο. Απόγευμα και θα έπρεπε να αναχωρήσουμε, αλλά μια μηχανική βλάβη στο όχημά μας, μας κράτησε στο κοντινό χωριό. Οι οδηγοί μας ανέλαβαν την επισκευή και εμείς περάσαμε την ώρα μας συζητώντας για ιστορικά θέματα ατενίζοντας το κάστρο από μακριά. Με δύο συνταξιδιώτες μου κάναμε μια βόλτα στους γύρω δρόμους, λίγο πριν νυχτώσει. Σε ένα σπίτι μια γυναίκα με τη κόρη της είχαν βγει να κάτσουν στην αυλή τους, απολαμβάνοντας τη δροσιά καθώς σουρούπωνε. Μας κάλεσαν να κάτσουμε μαζί τους. Η νεαρή κοπέλα ήθελε να γίνει καθηγήτρια αγγλικών και μετέφραζε στη μητέρα της τα όσα συζητούσαμε. Ήθελε να ζήσει σε μια μεγάλη πόλη και να φύγει από το χωριό. Περάσαμε λίγη ώρα μαζί τους, τους ευχαριστήσαμε και επιστρέψαμε στη βάση μας. Το όχημα είχε επιδιορθωθεί αλλά επειδή πέρασε η ώρα θα περνάγαμε εκεί τη νύχτα.
Η συνέχεια μας βρίσκει στη δεύτερη μεγάλη πόλη της Συρίας, κοντά στα βόρεια σύνορά της, το Αλέπο (Aleppo). Πόλη πιο συντηρητική, πιο αυστηρά μουσουλμανική, με το δικό της χαρακτήρα. Το φρούριο δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, τεράστιο σε μέγεθος, απομεινάρι της μεσαιωνικής περιόδου. Από εκεί ψηλά έχεις θέα σε ολόκληρη την πόλη. Μοιάζει λίγο άσχημη όμως, γκρίζα και γεμάτη τσιμέντο, κάπως σαν την Αθήνα. Αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι η αγορά του Αλέπο. Σκέτος λαβύρινθος. Χάνεσαι πραγματικά μέσα στο σοκάκια. Σκεπαστή αγορά και εδώ. Περνάς από σημεία που πουλάνε υφάσματα, λίγο πιο κάτω κρέατα, λαχανικά και μπαχαρικά, μετά διακοσμητικά είδη. Αξίζει να περάσουμε αρκετές ώρες περιπλανώμενοι μέσα στο πλήθος. Βγαίνουμε από ένα άλλο σημείο, μακριά από το κέντρο της πόλης. Εξερευνούμε λίγο την περιοχή. Μια ήσυχη γειτονιά, οι δρόμοι χωμάτινοι, μερικά παιδιά παίζουν έξω και κάποιοι καταβρέχουν για να μη σηκώνεται πολύ σκόνη. Επιστρέφουμε στο κέντρο. Η ευχάριστη έκπληξη στη Μέση Ανατολή είναι τα juice bars. Μαγαζιά που σου στείβουν χυμούς με ό,τι φρούτα θες. Τα δε φρούτα κρέμονται γύρω γύρω και σε περιμένουν φρέσκα και λαχταριστά να τα επιλέξεις. Λίγο αργότερα συναντούμε μια ωραία πλατεία με πράσινο και νερά. Ευχάριστη όαση στη ζεστή πόλη. Βλέπουμε ένα μαγαζί να είναι γεμάτο από ντόπιους. Κάτι σαν σουβλατζίδικο. Οι επιλογές είναι κεμπάμπ ή φαλάφελ (ρεβυθοκεφτέδες). Δοκιμάζουμε και από τα δύο και είναι κατανόστιμα. Σε όλη τη μέση ανατολή και στο ταξίδι μας το κεμπάμπ και το φαλάφελ είναι τα πιο συνηθισμένα πρόχειρα φαγητά. Εδώ ίσως δοκιμάσαμε την πιο νόστιμη εκδοχή τους.
Ήρθε η στιγμή να αποχαιρετήσω τη Συρία. Εντυπώσεις; Οι καλύτερες! Οι Σύριοι κέρδισαν τη συμπάθειά μου. Σπανίως αναζητώ να επιστρέψω σε ένα μέρος που ταξίδεψα, όσο όμορφα κι αν πέρασα, καθώς θέλω να γνωρίζω καινούριους τόπους. Πολύ λίγα μέρη μου προκαλούν αυτή την επιθυμία και η Συρία, ειδικά η Δαμασκός, είναι ένα απ' αυτά!
σε κάτι που θα δει ή θα ζήση του δίνει πάντα μια ευχάριστη νότα
