ipanag
Member
- Μηνύματα
- 316
- Likes
- 151
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κόσμου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Συρία] Πρώτη στάση Δαμασκός ([B]Damascus[/B
- Συρία Κεφάλαιο 2ο
- Συρία Κεφάλαιο 3ο]Αναχωρούμε για τον επόμενο προορισμό. Παλμύρα ([B]Palmyra[/B
- Τουρκία]Πολύ γρήγορα φθάνουμε στα σύνορα με την Τουρκία. Αναμονή περίπου 2 ώρες για τη διαδικασία εξόδου από τη Συρία και εισόδου-ελέγχου στο τουρκικό έδαφος. Μετατρέπουμε όσες συριακές λίρες μας έχουν απομείνει σε τούρκικες και συνεχίζουμε στο γνωστό μας ρυθμό. Οι δρόμοι στην Τουρκία και τα πρώτα χωριά που διασχίζουμε (ναι εκεί στα βάθη της Τουρκίας) δείχνουν ευρωπαϊκή/δυτική όψη. Ο αυτοκινητόδρομος πολύ χρήσιμος καθώς έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση σήμερα. Όλη μέρα θα τη περάσουμε στο δρόμο, με ολιγόλεπτες στάσεις. Θα φθάσουμε νύχτα στην [B]Καππαδοκία[/B
- Τουρκία Κεφάλαιο 2ο]Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στο δρόμο και για ψηλότερο υψόμετρο. Ανηφορίζουμε προς τα βουνά Ταύρος ([B]Mt. Taurus[/B]) όπου στην κορυφή του υπάρχουν ακόμη χιόνια. Θα περάσουμε τη νύχτα εκεί ψηλά! Έκανε λίγο κρύο και όσοι δεν είχαμε ζεστό υπνόσακο κοιμηθήκαμε μέσα στο φορτηγό. Συνεχίζουμε τη διαδρομή κοντά στη φύση και τα βουνά, αλλά θα πλησιάσουμε τα νότια παράλια της Τουρκίας. Επόμενη στάση και διανυκτέρευση στη αρχαία πόλη του Ολύμπου. Έχουμε πια μπει στην περιοχή της [B]Λυκίας[/B]. Στον [B]Όλυμπο[/B] θα μείνουμε σε ξύλινα σπιτάκια (treehouses). Δυστυχώς είχε βρέξει την προηγούμενη μέρα και η πυκνή βλάστηση διατηρεί την έντονη υγρασία και καταχνιά στην ατμόσφαιρα. Το βράδυ θα επισκεφθούμε τη [B]Χίμαιρα[/B
, γνωστή από την ελληνική μυθολογία. Από το έδαφος πηγάζει κάποιο άγνωστο αέριο, με αρκετό μεθάνιο μάλλον, ούτως ώστε φαίνεται να βγαίνουν φλόγες μέσα από τη γη! Εντυπωσιακό θέαμα.
Συνεχίζοντας την περιήγηση στη Λυκία, περνάμε από το Κας (Kas), γραφικό ψαροχώρι που θυμίζει όσο τίποτε άλλο Ελλάδα. Άλλωστε απέναντι είναι το Καστελόριζο και το κινητό μου βρίσκει ελληνικό σήμα. Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι πόσο καλύτεροι είναι οι Τούρκοι στην εξυπηρέτηση των τουριστών και πόσο πιο προσεγμένα είναι τα τουριστικά μέρη. Μετά από λίγη ανάπαυση και βόλτα στο Κας, συνεχίζουμε τον παραλιακό δρόμο μέχρι την Ολουντενίζ (Oludeniz). Στη διαδρομή περνάμε από όμορφους κολπίσκους με καταπράσινα νερά. Κατασκηνώνουμε στην Ολουντενίζ. Ο καιρός δεν είναι ακόμη ιδανικός για παραλία και μπάνιο. Προτιμώ να περάσω την επόμενη μέρα στη γειτονική παραθαλάσσια πόλη Φετχίγιε (Fethiye). Βρισκόμαστε απέναντι από τη Ρόδο και πολλά καραβάκια στο λιμάνι προσφέρουν μονοήμερη εκδρομή στο ελληνικό νησί. Αρκετά όμορφο πάντως και το Φετχίγιε. Στον κατάλογο των εστιατορίων αναγνωρίζω πολλά φαγητά από την ονομασία τους, πιλάφ, κιοφτέ, γκιουβέτς, κλπ. Το ελληνικό στοιχείο στα παράλια της Μικράς Ασίας είναι αρκετά έντονο. Δεν παρέλειψα να επισκεφθώ και μερικά αρχαία μνημεία ιονικού ρυθμού στην πόλη. Η περίοδος δεν είναι πολύ τουριστική, δεν έχει αρχίσει το καλοκαίρι, και ευτυχώς γλίτωσα από τα πλήθη τουριστών. Πέρασα από γειτονιές στην άκρη της πόλης, με μικρά ισόγεια σπιτάκια με τις πόρτες και τα παράθυρα ανοιχτά.
Αναχωρούμε με κατεύθυνση το βορρά. Είμαστε συνέχεια στα παράλια της Μικράς Ασίας. Παρακάμπτουμε την Αλικαρνασσό, που σήμερα πια δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μέρος για διασκέδαση, κυρίως για τουρίστες. Θα κάνουμε μια παράκαμψη προς το εσωτερικό της χώρας, για το γνωστό Παμούκκαλε (Pamukkale). Φυσικά σχηματισμένες μικρές λίμνες από ασβεστώδες πέτρωμα (πάλλευκες δηλαδή) και ζεστά αναβλύζοντα νερά. Το λευκό χρώμα του ασβεστίου μας χαρίζει μοναδικές εικόνες. Περπατάμε ξυπόλυτοι μέχρι την πηγή των ιαματικών νερών. Χαλαρώνουμε αρκετά και συνεχίζουμε το ταξίδι μας. Το βράδυ θα κατασκηνώσουμε σε μια παραλία κοντά στο Σελτζούκ (Selcuk). Είμαστε δίπλα στην Έφεσο. Από νωρίς το πρωί θα επισκεφθούμε την αρχαία αυτή πόλη της Ιωνίας. Ο αρχαιολογικός χώρος εντυπωσιακός και από τους πιο ενδιαφέροντες που έχω δει. Ένας ντόπιος και συμπαθητικός ξεναγός μας εξηγεί λεπτομέρειες για κάθε τι που βλέπουμε. Ιστορία από όλες τις περιόδους, αρχαίοι Έλληνες, Μέγας Αλέξανδρος, Ρωμαίοι. Το αρχαίο θέατρο και η βιβλιοθήκη του Κέλσου ήταν αυτά που με εντυπωσίασαν περισσότερο. Το απόγευμα θα κάνουμε μια βόλτα στη μικρή πόλη του Σελτζούκ. Ενώ περίμενα ένα τουριστικό και αδιάφορο μέρος, η πόλη αυτή με διέψευσε. Είχε το δικό της χρώμα, γραφικά δρομάκια και μερικά απόμερα μαγειρεία αμόλυντα από τον τουρισμό. Αν κάνετε λοιπόν μια επίσκεψη στην Έφεσο προτιμήστε να μείνετε εδώ αντί για το κοσμοπολίτικο Κουσάντασι. Τέλος πέρασα μια βόλτα και από τα ερείπια του ναού της Αρτέμιδος, ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας. Δυστυχώς μερικές μόνο παρατημένες πέτρες έχουν απομείνει και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Το βράδυ θα απολαύσουμε ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα στην παραλία λίγο πριν κοιμηθούμε.
Το πρόγραμμα έχει στη συνέχεια παράκαμψη της Σμύρνης και επόμενη στάση τη χερσόνησο της Καλλίπολης πριν τη Κωνσταντινούπολη. Αποφασίζω να αποσχιστώ και να περάσω 2-3 μέρες στη Σμύρνη. Άλλωστε μετά έχω κανονίσει να βρεθώ με ένα φίλο μου στην Κωνσταντινούπολη. Η Σμύρνη με αποζημίωσε με το παραπάνω. Ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη του ταξιδιού, συγκριτικά με αυτά που διάβαζα και άκουγα. Δεν είναι μια βαρετή μεγαλούπολη, αλλά ένα πανέμορφο λιμάνι, μοντέρνο, καθαρό, με ζωή, βόλτα και απολαύσεις του ουρανίσκου. Σε πολλά μαγαζιά ακούγεται ελληνική μουσική. Ο παραλιακός δρόμος είναι ιδανικός για βόλτα. Δε χορταίνεις να πηγαίνεις πάνω κάτω και να χαζεύεις τη θάλασσα και τον κόσμο. 5 χιλιόμετρα παραλιακά, με πλάτος πάνω από 50 μετρά, πλακόστρωτο, γκαζόν, πιο πέρα τα αυτοκίνητα και μετά άλλο ένα φαρδύ πεζοδρόμιο με καφετέριες. Νέοι και νέες περπατούν, άλλοι κάθονται στο γκαζόν και απολαμβάνουν την ανοιξιάτικη λιακάδα, ενώ άλλοι παίζουν τάβλι στις καφετέριες. Παραδοσιακά καφενεία σερβίρουν τσάι με ταχύτατους ρυθμούς στο πολυσύχναστο Κονάκ. Η περατζάδα δεν έχει τελειωμό και φαίνεται να το απολαμβάνουν πολύ οι ντόπιοι. Τουρίστες ελάχιστοι. Θα έλεγα ότι δεν ξεχώριζα ανάμεσα στο πλήθος. Οι περισσότεροι νέοι, μοντέρνα ντυμένοι, αλλά και ηλικιωμένοι σε πιο παραδοσιακές γειτονιές της πόλης. Τα σούπερ μάρκετ ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ, όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Πολυκατοικίες με μπαλκόνια και πατζούρια. Η πόλη και ιδιαίτερα η μαγευτική παραλία της φέρνουν λίγο από το άρωμα και το χρώμα της Θεσσαλονίκης. Λίγο πιο μέσα άλλος ένας πεζόδρομος με εστιατόρια. Λαχταριστά κεφτεδάκια, λαχματζούν, κεμπάμπ, κρατούσαν συνεχώς το ενδιαφέρον μου στο μέγιστο.
Έφυγα από τη Σμύρνη με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πήρα ένα νυχτερινό λεωφορείο για τη Κωνσταντινούπολη. Μεγάλη απόσταση, αλλά τα εξαιρετικά τούρκικα λεωφορεία ήταν ό,τι έπρεπε για τη διαδρομή. Καθίσματα καλύτερα και από business class αεροπορικών. Κέικ, τσάι και νερό υπήρχαν διαθέσιμα (δωρεάν) ανά πάσα στιγμή, μαξιλαράκι και μιας χρήσης ακουστικά για ραδιόφωνο. Το ταξίδι ήταν φυσικά ξεκούραστο και απολαυστικό. Ξύπνησα κάποια στιγμή όταν μπήκαμε στο ferry-boat για να διασχίσουμε τη θάλασσα του Μαρμαρά και μετά ξανά όταν πλησιάζαμε τη Κωνσταντινούπολη και άρχιζε να φωτίζει. Η Κωνσταντινούπολη έμοιαζε μια τεράστια πόλη. Γρήγορα θα κατευθυνθώ στο hostel που είχα κλείσει και θα συναντηθώ με ένα φίλο μου για νέες εξερευνήσεις στην πόλη, τον τελευταίο σταθμό αυτού του μεγάλου ταξιδιού.
Συνεχίζοντας την περιήγηση στη Λυκία, περνάμε από το Κας (Kas), γραφικό ψαροχώρι που θυμίζει όσο τίποτε άλλο Ελλάδα. Άλλωστε απέναντι είναι το Καστελόριζο και το κινητό μου βρίσκει ελληνικό σήμα. Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι πόσο καλύτεροι είναι οι Τούρκοι στην εξυπηρέτηση των τουριστών και πόσο πιο προσεγμένα είναι τα τουριστικά μέρη. Μετά από λίγη ανάπαυση και βόλτα στο Κας, συνεχίζουμε τον παραλιακό δρόμο μέχρι την Ολουντενίζ (Oludeniz). Στη διαδρομή περνάμε από όμορφους κολπίσκους με καταπράσινα νερά. Κατασκηνώνουμε στην Ολουντενίζ. Ο καιρός δεν είναι ακόμη ιδανικός για παραλία και μπάνιο. Προτιμώ να περάσω την επόμενη μέρα στη γειτονική παραθαλάσσια πόλη Φετχίγιε (Fethiye). Βρισκόμαστε απέναντι από τη Ρόδο και πολλά καραβάκια στο λιμάνι προσφέρουν μονοήμερη εκδρομή στο ελληνικό νησί. Αρκετά όμορφο πάντως και το Φετχίγιε. Στον κατάλογο των εστιατορίων αναγνωρίζω πολλά φαγητά από την ονομασία τους, πιλάφ, κιοφτέ, γκιουβέτς, κλπ. Το ελληνικό στοιχείο στα παράλια της Μικράς Ασίας είναι αρκετά έντονο. Δεν παρέλειψα να επισκεφθώ και μερικά αρχαία μνημεία ιονικού ρυθμού στην πόλη. Η περίοδος δεν είναι πολύ τουριστική, δεν έχει αρχίσει το καλοκαίρι, και ευτυχώς γλίτωσα από τα πλήθη τουριστών. Πέρασα από γειτονιές στην άκρη της πόλης, με μικρά ισόγεια σπιτάκια με τις πόρτες και τα παράθυρα ανοιχτά.
Αναχωρούμε με κατεύθυνση το βορρά. Είμαστε συνέχεια στα παράλια της Μικράς Ασίας. Παρακάμπτουμε την Αλικαρνασσό, που σήμερα πια δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μέρος για διασκέδαση, κυρίως για τουρίστες. Θα κάνουμε μια παράκαμψη προς το εσωτερικό της χώρας, για το γνωστό Παμούκκαλε (Pamukkale). Φυσικά σχηματισμένες μικρές λίμνες από ασβεστώδες πέτρωμα (πάλλευκες δηλαδή) και ζεστά αναβλύζοντα νερά. Το λευκό χρώμα του ασβεστίου μας χαρίζει μοναδικές εικόνες. Περπατάμε ξυπόλυτοι μέχρι την πηγή των ιαματικών νερών. Χαλαρώνουμε αρκετά και συνεχίζουμε το ταξίδι μας. Το βράδυ θα κατασκηνώσουμε σε μια παραλία κοντά στο Σελτζούκ (Selcuk). Είμαστε δίπλα στην Έφεσο. Από νωρίς το πρωί θα επισκεφθούμε την αρχαία αυτή πόλη της Ιωνίας. Ο αρχαιολογικός χώρος εντυπωσιακός και από τους πιο ενδιαφέροντες που έχω δει. Ένας ντόπιος και συμπαθητικός ξεναγός μας εξηγεί λεπτομέρειες για κάθε τι που βλέπουμε. Ιστορία από όλες τις περιόδους, αρχαίοι Έλληνες, Μέγας Αλέξανδρος, Ρωμαίοι. Το αρχαίο θέατρο και η βιβλιοθήκη του Κέλσου ήταν αυτά που με εντυπωσίασαν περισσότερο. Το απόγευμα θα κάνουμε μια βόλτα στη μικρή πόλη του Σελτζούκ. Ενώ περίμενα ένα τουριστικό και αδιάφορο μέρος, η πόλη αυτή με διέψευσε. Είχε το δικό της χρώμα, γραφικά δρομάκια και μερικά απόμερα μαγειρεία αμόλυντα από τον τουρισμό. Αν κάνετε λοιπόν μια επίσκεψη στην Έφεσο προτιμήστε να μείνετε εδώ αντί για το κοσμοπολίτικο Κουσάντασι. Τέλος πέρασα μια βόλτα και από τα ερείπια του ναού της Αρτέμιδος, ένα από τα επτά θαύματα της αρχαιότητας. Δυστυχώς μερικές μόνο παρατημένες πέτρες έχουν απομείνει και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Το βράδυ θα απολαύσουμε ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα στην παραλία λίγο πριν κοιμηθούμε.
Το πρόγραμμα έχει στη συνέχεια παράκαμψη της Σμύρνης και επόμενη στάση τη χερσόνησο της Καλλίπολης πριν τη Κωνσταντινούπολη. Αποφασίζω να αποσχιστώ και να περάσω 2-3 μέρες στη Σμύρνη. Άλλωστε μετά έχω κανονίσει να βρεθώ με ένα φίλο μου στην Κωνσταντινούπολη. Η Σμύρνη με αποζημίωσε με το παραπάνω. Ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη του ταξιδιού, συγκριτικά με αυτά που διάβαζα και άκουγα. Δεν είναι μια βαρετή μεγαλούπολη, αλλά ένα πανέμορφο λιμάνι, μοντέρνο, καθαρό, με ζωή, βόλτα και απολαύσεις του ουρανίσκου. Σε πολλά μαγαζιά ακούγεται ελληνική μουσική. Ο παραλιακός δρόμος είναι ιδανικός για βόλτα. Δε χορταίνεις να πηγαίνεις πάνω κάτω και να χαζεύεις τη θάλασσα και τον κόσμο. 5 χιλιόμετρα παραλιακά, με πλάτος πάνω από 50 μετρά, πλακόστρωτο, γκαζόν, πιο πέρα τα αυτοκίνητα και μετά άλλο ένα φαρδύ πεζοδρόμιο με καφετέριες. Νέοι και νέες περπατούν, άλλοι κάθονται στο γκαζόν και απολαμβάνουν την ανοιξιάτικη λιακάδα, ενώ άλλοι παίζουν τάβλι στις καφετέριες. Παραδοσιακά καφενεία σερβίρουν τσάι με ταχύτατους ρυθμούς στο πολυσύχναστο Κονάκ. Η περατζάδα δεν έχει τελειωμό και φαίνεται να το απολαμβάνουν πολύ οι ντόπιοι. Τουρίστες ελάχιστοι. Θα έλεγα ότι δεν ξεχώριζα ανάμεσα στο πλήθος. Οι περισσότεροι νέοι, μοντέρνα ντυμένοι, αλλά και ηλικιωμένοι σε πιο παραδοσιακές γειτονιές της πόλης. Τα σούπερ μάρκετ ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ, όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Πολυκατοικίες με μπαλκόνια και πατζούρια. Η πόλη και ιδιαίτερα η μαγευτική παραλία της φέρνουν λίγο από το άρωμα και το χρώμα της Θεσσαλονίκης. Λίγο πιο μέσα άλλος ένας πεζόδρομος με εστιατόρια. Λαχταριστά κεφτεδάκια, λαχματζούν, κεμπάμπ, κρατούσαν συνεχώς το ενδιαφέρον μου στο μέγιστο.
Έφυγα από τη Σμύρνη με τις καλύτερες εντυπώσεις. Πήρα ένα νυχτερινό λεωφορείο για τη Κωνσταντινούπολη. Μεγάλη απόσταση, αλλά τα εξαιρετικά τούρκικα λεωφορεία ήταν ό,τι έπρεπε για τη διαδρομή. Καθίσματα καλύτερα και από business class αεροπορικών. Κέικ, τσάι και νερό υπήρχαν διαθέσιμα (δωρεάν) ανά πάσα στιγμή, μαξιλαράκι και μιας χρήσης ακουστικά για ραδιόφωνο. Το ταξίδι ήταν φυσικά ξεκούραστο και απολαυστικό. Ξύπνησα κάποια στιγμή όταν μπήκαμε στο ferry-boat για να διασχίσουμε τη θάλασσα του Μαρμαρά και μετά ξανά όταν πλησιάζαμε τη Κωνσταντινούπολη και άρχιζε να φωτίζει. Η Κωνσταντινούπολη έμοιαζε μια τεράστια πόλη. Γρήγορα θα κατευθυνθώ στο hostel που είχα κλείσει και θα συναντηθώ με ένα φίλο μου για νέες εξερευνήσεις στην πόλη, τον τελευταίο σταθμό αυτού του μεγάλου ταξιδιού.
σε κάτι που θα δει ή θα ζήση του δίνει πάντα μια ευχάριστη νότα
