traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Τετάρτη 29 Ιουλίου: Ημέρα έκτη – Φλωρεντία
Πολύ πρωινό ξύπνημα για σήμερα και πρωινό κυριολεκτικά στο πόδι. Τα πράγματα μας ήταν όλα έτοιμα, κάναμε γρήγορα check out και φύγαμε βιαστικά. Πήραμε το μετρό από τη Piazza di Spagna μέχρι το σταθμό Termini, από όπου θα παίρναμε το express τραίνο της Trenitalia για Φλωρεντία. Πληρώσαμε €40 το άτομο αν δεν κάνω λάθος και η διαδρομή διαρκούσε 1,5 ώρα. Είχε και πιο φτηνά εισιτήρια, αλλά έκαναν διπλάσια ώρα για να φτάσουν Φλωρεντία και δεν θέλαμε να ξοδέψουμε τη μοναδική μας ημέρα στο τρένο. Αποχαιρετίσαμε λοιπόν τη Ρώμηκαι ξεκινήσαμε μια υπέροχη διαδρομή μέσα από την Τοσκάνη. Κυρίαρχο χρώμα της διαδρομής το πράσινο, περάσαμε από αρκετές πόλεις της Τοσκάνης και χαζεύαμε την πανέμορφη αυτή διαδρομή.
Κατά της 10:30 είχαμε φτάσει στο σταθμό της Φλωρεντίας Santa Maria Novella. Κλείσαμε εισιτήρια επί τόπου για Βενετία, για να μην τρέχουμε το επόμενο πρωί. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός, ηλιόλουστος, χωρίς ωστόσο την υπερβολική, ανυπόφορη ζέστη που επικρατούσε στη Ρώμη. Περπατήσαμε απ’ το σταθμό, στα όμορφα δρομάκια της Φλωρεντίας με κατεύθυνση το Duomo. Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε , Ηotel de lanzi, επιλέγηκε αποκλειστικά και μόνο λόγω περιοχής, αφού θα μέναμε μόνο μία μέρα. Πάρα πολύ μέτριο ξενοδοχείο, αλλά σε εξαιρετική τοποθεσία, ένα λεπτό απόσταση από το Duomo!
Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και χωρίς επιπλέον καθυστέρηση ξεκινήσαμε για την πρώτη μας βόλτα στην πανέμορφη Φλωρεντία. Θαυμάσαμε αρκετή ώρα το Duomo, πραγματικά ο ναός αυτός είναι τεράστιος, επιβλητικός και τραβάει τους τουρίστες σαν τα μυρμήγκια. Πραγματικά στην πλατεία γινότανε χαμός από τουρίστες και μιας και χρειαζόμασταν επειγόντως καφέ, αποφασίσαμε να περπατήσουμε λίγο προς τις πιο κάτω πλατείες και να επιστρέψουμε αργότερα στο Duomo.
Περπατήσαμε μέχρι τις δύο πασίγνωστες πλατείες της Φλωρεντίας, την Piazza della Repubblica και τη Piazza della Signoria. Η Piazza della Repubblica είναι μία πολύ μεγάλη πλατεία, από την οποία ξεχωρίζει η μεγάλη καμάρα με την επιγραφή “L’Antico Centro Della Citta”. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ένα όμορφο καρουζέλ, το οποίο για κάποιο λόγο μου μετέφερε μια γλυκιά μελαγχολία και νοσταλγία.
Προχωρήσαμε προς τη Piazza della Signoria, την πιο διάσημη πλατεία της Φλωρεντίας. Η πλατεία αυτή είναι πραγματικά πανέμορφη, γεμάτη αγάλματα και ιστορικά μνημεία. Θαυμάσαμε το μεγαλοπρεπές Palazzo Vecchio, το οποίο αποτελεί το δημαρχείο της Φλωρεντίας, και το οποίο τραβάει τα βλέμματα και τα φωτογραφικά φλας των περαστικών. Μπροστά του βρίσκεται το αντίγραφο του διάσημου αγάλματος του Michelangelo, ο Δαυίδ και πίσω του απλωνόταν ολόκληρη η Piazza della Signoria. Στην πλατεία ξεχωρίζει η Loggia dei Lanzi, κάτι σαν υπερυψωμένο βάθρο, στο οποίο παρελαύνουν κάτω από τις καμάρες διάφορα εντυπωσιακά αγάλματα. Επίσης στην πλατεία θαυμάσαμε την περίφημη Κρήνη του Ποσειδώνα. Καθίσαμε σε μια καφετέρια και απολαύσαμε τον εσπρέσο μας χαζεύοντας την υπέροχη αυτή πλατεία.
Αφού απολαύσαμε τον καφέ μας, επιστρέψαμε στο Duomo, με στόχο να μπούμε μέσα στην εκκλησία αλλά και να ανέβουμε στον τρούλο και να δούμε την πόλη από ψηλά. Δυστυχώς οι ουρές ήταν τεράστιες και για τα δύο και μιας και μόνο μία μέρα είχαμε στην Φλωρεντία δεν θέλαμε να την περάσουμε σε ουρές. Αποφασίσαμε τελικά να μπούμε μέσα στο Duomo, αφού θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε την Φλωρεντία από ψηλά αργότερα από τη Piazzale Michelangelo. Δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή που κάναμε, αφού όσο εντυπωσιακός είναι ο ναός εξωτερικά, άλλο τόσο αδιάφορος είναι εσωτερικά. Άδειος στο εσωτερικό του, τίποτα ιδιαίτερο στους τοίχους του και μετά από τις υπέροχες εκκλησίες που είδαμε στη Ρώμη, αυτό ήταν μεγάλη απογοήτευση.
Βγήκαμε από το Duomo και από εκείνο το σημείο αποφασίσαμε απλά να περιπλανηθούμε στην πόλη. Ξαναπεράσαμε από Piazza Repubblica και Piazza della Signoria, κατηφορίσαμε προς τη Gallery Uffizi, την οποία θα ήθελα πολύ να επισκεφθώ στην επόμενη μου επίσκεψη στην πόλη και φτάσαμε μέχρι τον ποταμό Arno.
Περπατήσαμε κατά μήκος του ποταμού, θαυμάζοντας το τοπίο γύρω μας. Αυτή η εικόνα της Φλωρεντίας ήταν που μας έκανε αμέσως να την ερωτευτούμε παράφορα. Η πόλη χωρισμένη στα δύο από τον ποταμό Arno, να ενώνεται από πολλές γέφυρες. Τα χρώματα που επικρατούσαν σε εκείνο το σημείο ήταν το γαλάζιο του ουρανού και του ποταμού, καθώς και το πράσινο της φύσης που απλωνότανε γύρω μας.
Φτάσαμε στην πασίγνωστη Ponte Vecchio. Σαν καλοστημένο σκηνικό, η γέφυρα αυτή είναι πραγματικά απίστευτη. Από την εξωτερική μεριά έβλεπες μία ρομαντική, μοναχική και γλυκιά εικόνα. Στο εσωτερικό της βέβαια η γέφυρα δεν είχε καμία σχέση με το τι έβλεπες εξωτερικά. Γεμάτη κόσμο και καταστήματα, φασαρία και φωνές. Χαζέψαμε και εμείς λίγο στην αγορά, βγήκαν τα μάτια μας έξω όμως από τις εξωφρενικές τιμές!
Περάσαμε στην απέναντι μεριά του ποταμού και συνεχίσαμε να βολτάρουμε στα υπέροχα δρομάκια της Φλωρεντίας. Περπατήσαμε στη Via de’Guicciardini μέχρι και την Piazza dei Pitti, όπου είδαμε το Pitti Palace. Ακόμα ένα μουσείο το οποίο έχω σκοπό να επισκεφθώ στο μέλλον όταν ξαναρθώ Φλωρεντία, όπως και τα Boboli gardens τα οποία βρίσκονται πίσω από το Pitti Palace. Προς το παρόν αναγκαστικά ακολούθησα την υπόλοιπη παρέα μου και καθίσαμε για ακόμα ένα καφέ στην πλατεία. Μπορεί να μην ικανοποίησα το ταξιδιωτικό μου ένστικτο και την ανάγκη μου για μουσεία, μνημεία και αξιοθέατα στην Φλωρεντία, αλλά από καφέδες χόρτασα!! Πέρα της πλάκας, πραγματικά απόλαυσα το βολτάρισμα στην Φλωρεντία, χωρίς το τρέξιμο και χωρίς τον αιώνιο σκοπό μου να δω τα πάντα.. Χόρτασα όμως από την άγρια και σπάνια ομορφιά που έχει η Φλωρεντία σε κάθε της στενό και κάθε της δρομάκι.
Ακολουθούσε το αποκορύφωμα ολόκληρου μας του ταξιδιού, η πιο όμορφη στιγμή και η πιο μαγική μου ανάμνηση από αυτό το ταξίδι. Είχα προτείνει στην παρέα μου να ανέβουμε στη Piazzale Michelangelo για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα και την Φλωρεντία από ψηλά. Ανεβαίναμε, ανεβαίναμε, ανεβαίναμε και τα σκαλοπάτια δεν είχαν τελειωμό.. Ως φανατικοί καπνιστές που είμαστε, κάναμε τουλάχιστον 20λεπτο να ανέβουμε μέχρι την πλατεία..! Αυτό που αντικρίσαμε μπροστά μας όμως πραγματικά άξιζε όλη την κούραση και το ξεθέωμα.. Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα στο ταξίδι αυτό ήταν η προσπάθεια μου να περιγράψω αυτό που έβλεπαν τα μάτια μου εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράφουν την πόλη της Φλωρεντίας που απλωνότανε στα πόδια μας μέσα στο ηλιοβασίλεμα.. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να περιγράψω τη συλλογή των χρωμάτων και των εικόνων που μάζευαν τα μάτια μας.. Καθίσαμε στα σκαλιά, μαζί με όλους τους υπόλοιπους τουρίστες στους οποίους για πρώτη φορά πραγματικά δεν έδωσα καμία σημασία, και απολαύσαμε τις μοναδικές αυτές στιγμές που ζούσαμε..
Ακολουθήσαμε τον αντίθετο δρόμο για να κατέβουμε από την πλατεία. Κατεβήκαμε μέσα από όμορφα καταπράσινα δρομάκια, ακόμα μαγεμένοι από τις πανέμορφες εικόνες που είχαν αποτυπωθεί στο μυαλό μας. Ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι, πραγματικά ήταν λες και ανακαλύψαμε τον μεγαλύτερο θησαυρό του κόσμου! Φτάσαμε ξανά στις όχθες του ποταμού και αντιληφθήκαμε ότι πραγματικά είχαμε πεινάσει υπερβολικά. Απέναντι μας ήταν η Piazza Santa Croce και έτσι ανέτρεξα στις σημειώσεις μου, όπου είχα ένα εστιατόριο σημειωμένο στην περιοχή, το La Buchetta..
Το La Buchetta είναι ένα μικρό εστιατόριο σε ένα δρομάκι κοντά στην Piazza Santa Croce και μας πρόσφερε την καλύτερη με διαφορά γαστρονομική μας εμπειρία στην Ιταλία. Από τα ορεκτικά του, μέχρι το κυρίως πιάτο του ήταν όλα φανταστικά. Πήραμε σχεδόν ότι είχε ο κατάλογος σε ορεκτικά και για κυρίως πήραμε όλοι Bolognese. Γλύφαμε κυριολεκτικά τα δάκτυλα μας και οι τιμές ήταν πάρα πολύ καλές. Όποιος βρεθεί στην Φλωρεντία θα πρέπει να δοκιμάσει το μικρό αυτό εστιατόριο! Απλά θα ήταν καλό να κάνετε κράτηση από πριν, εμείς φανήκαμε πολύ τυχεροί, τους είχε μείνει ένα μόνο τραπεζάκι για τέσσερα άτομα!
Τελειώσαμε και με το φαγητό μας και περπατήσαμε μέχρι την Piazza Santa Croce. Καθίσαμε στα παγκάκια, χαζέψαμε την τεράστια εκκλησία Santa Croce, που επίσης θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ στο μέλλον και συζητούσαμε για την υπέροχη μέρα που περάσαμε και το πόσο πανέμορφη είναι η Φλωρεντία. Συμπεράναμε λοιπόν, ότι είχαμε κάνει τεράστιο λάθος που δεν κλείσαμε τουλάχιστον ακόμα μία μέρα στην πόλη αυτή.. Ταυτόχρονα όμως δώσαμε υπόσχεση πως ένα μελλοντικό μας ταξίδι θα είναι tour στην Τοσκάνη με την Φλωρεντία ως βάση μας!
Η νύχτα είχε πέσει για τα καλά, ο κόσμος όμως συνέχιζε τη βόλτα του στα στενά της πόλης καθώς και στις όχθες του ποταμού. Γενικά από φύση μου δεν είμαι καθόλου ρομαντικός, αλλά η βόλτα αυτή κατά μήκος του Arno, με την πανσέληνο να ζωγραφίζει τα νερά του ποταμού, και την Ponte Vecchio μπροστά μας με τα φωτισμένα πανέμορφα σκηνικά, μου είχε βγάλει όλο το ρομαντισμό που έκρυβα μέσα μου
Κόντευαν μεσάνυχτα, είχαμε και πρωινό ξύπνημα, έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Περάσαμε ξανά από τις πλατείες και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο μας. Μπροστά από το ξενοδοχείο μας, υπήρχε η παγωταρία Grom, για την οποία είχα διαβάσει εξαιρετικά σχόλια! Αποφασίσαμε λοιπόν να απολαύσουμε ένα παγωτό πριν καληνυχτίσουμε την Φλωρεντία. Ήταν ο καλύτερος τρόπος να κλείσει η ομορφότερη μέρα του ταξιδιού μας. Το παγωτό ήταν υπέροχο, αντάξιο της φήμης του, και το απολαύσαμε καθισμένοι μπροστά από το φωτισμένο απ’ την πανσέληνο Duomo!
Δυστυχώς η βραδιά είχε φτάσει στο τέλος της. Η Φλωρεντία αποδείχτηκε η ομορφότερη πόλη που επισκέφτηκα μέχρι στιγμής στη ζωή μου και οι επιλογές μας τόσο για τη Piazzale Michelangelo όσο και για το La Buchetta αποδείχτηκαν εξαιρετικές. Δυστυχώς εκ των υστέρων καταλήξαμε ότι έπρεπε να κόβαμε μία μέρα από τη Βενετία και να την προσθέταμε στην Φλωρεντία.. Δεν πειράζει όμως, ευκαιρία να την επισκεφτούμε ξανά, εξάλλου και η Βενετία είναι πανέμορφη και ρομαντική πόλη όπως θα ανακαλύπταμε στο τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού μας…..!
Πολύ πρωινό ξύπνημα για σήμερα και πρωινό κυριολεκτικά στο πόδι. Τα πράγματα μας ήταν όλα έτοιμα, κάναμε γρήγορα check out και φύγαμε βιαστικά. Πήραμε το μετρό από τη Piazza di Spagna μέχρι το σταθμό Termini, από όπου θα παίρναμε το express τραίνο της Trenitalia για Φλωρεντία. Πληρώσαμε €40 το άτομο αν δεν κάνω λάθος και η διαδρομή διαρκούσε 1,5 ώρα. Είχε και πιο φτηνά εισιτήρια, αλλά έκαναν διπλάσια ώρα για να φτάσουν Φλωρεντία και δεν θέλαμε να ξοδέψουμε τη μοναδική μας ημέρα στο τρένο. Αποχαιρετίσαμε λοιπόν τη Ρώμηκαι ξεκινήσαμε μια υπέροχη διαδρομή μέσα από την Τοσκάνη. Κυρίαρχο χρώμα της διαδρομής το πράσινο, περάσαμε από αρκετές πόλεις της Τοσκάνης και χαζεύαμε την πανέμορφη αυτή διαδρομή.
Κατά της 10:30 είχαμε φτάσει στο σταθμό της Φλωρεντίας Santa Maria Novella. Κλείσαμε εισιτήρια επί τόπου για Βενετία, για να μην τρέχουμε το επόμενο πρωί. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός, ηλιόλουστος, χωρίς ωστόσο την υπερβολική, ανυπόφορη ζέστη που επικρατούσε στη Ρώμη. Περπατήσαμε απ’ το σταθμό, στα όμορφα δρομάκια της Φλωρεντίας με κατεύθυνση το Duomo. Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε , Ηotel de lanzi, επιλέγηκε αποκλειστικά και μόνο λόγω περιοχής, αφού θα μέναμε μόνο μία μέρα. Πάρα πολύ μέτριο ξενοδοχείο, αλλά σε εξαιρετική τοποθεσία, ένα λεπτό απόσταση από το Duomo!
Τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια και χωρίς επιπλέον καθυστέρηση ξεκινήσαμε για την πρώτη μας βόλτα στην πανέμορφη Φλωρεντία. Θαυμάσαμε αρκετή ώρα το Duomo, πραγματικά ο ναός αυτός είναι τεράστιος, επιβλητικός και τραβάει τους τουρίστες σαν τα μυρμήγκια. Πραγματικά στην πλατεία γινότανε χαμός από τουρίστες και μιας και χρειαζόμασταν επειγόντως καφέ, αποφασίσαμε να περπατήσουμε λίγο προς τις πιο κάτω πλατείες και να επιστρέψουμε αργότερα στο Duomo.
Περπατήσαμε μέχρι τις δύο πασίγνωστες πλατείες της Φλωρεντίας, την Piazza della Repubblica και τη Piazza della Signoria. Η Piazza della Repubblica είναι μία πολύ μεγάλη πλατεία, από την οποία ξεχωρίζει η μεγάλη καμάρα με την επιγραφή “L’Antico Centro Della Citta”. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ένα όμορφο καρουζέλ, το οποίο για κάποιο λόγο μου μετέφερε μια γλυκιά μελαγχολία και νοσταλγία.
Προχωρήσαμε προς τη Piazza della Signoria, την πιο διάσημη πλατεία της Φλωρεντίας. Η πλατεία αυτή είναι πραγματικά πανέμορφη, γεμάτη αγάλματα και ιστορικά μνημεία. Θαυμάσαμε το μεγαλοπρεπές Palazzo Vecchio, το οποίο αποτελεί το δημαρχείο της Φλωρεντίας, και το οποίο τραβάει τα βλέμματα και τα φωτογραφικά φλας των περαστικών. Μπροστά του βρίσκεται το αντίγραφο του διάσημου αγάλματος του Michelangelo, ο Δαυίδ και πίσω του απλωνόταν ολόκληρη η Piazza della Signoria. Στην πλατεία ξεχωρίζει η Loggia dei Lanzi, κάτι σαν υπερυψωμένο βάθρο, στο οποίο παρελαύνουν κάτω από τις καμάρες διάφορα εντυπωσιακά αγάλματα. Επίσης στην πλατεία θαυμάσαμε την περίφημη Κρήνη του Ποσειδώνα. Καθίσαμε σε μια καφετέρια και απολαύσαμε τον εσπρέσο μας χαζεύοντας την υπέροχη αυτή πλατεία.
Αφού απολαύσαμε τον καφέ μας, επιστρέψαμε στο Duomo, με στόχο να μπούμε μέσα στην εκκλησία αλλά και να ανέβουμε στον τρούλο και να δούμε την πόλη από ψηλά. Δυστυχώς οι ουρές ήταν τεράστιες και για τα δύο και μιας και μόνο μία μέρα είχαμε στην Φλωρεντία δεν θέλαμε να την περάσουμε σε ουρές. Αποφασίσαμε τελικά να μπούμε μέσα στο Duomo, αφού θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε την Φλωρεντία από ψηλά αργότερα από τη Piazzale Michelangelo. Δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή που κάναμε, αφού όσο εντυπωσιακός είναι ο ναός εξωτερικά, άλλο τόσο αδιάφορος είναι εσωτερικά. Άδειος στο εσωτερικό του, τίποτα ιδιαίτερο στους τοίχους του και μετά από τις υπέροχες εκκλησίες που είδαμε στη Ρώμη, αυτό ήταν μεγάλη απογοήτευση.
Βγήκαμε από το Duomo και από εκείνο το σημείο αποφασίσαμε απλά να περιπλανηθούμε στην πόλη. Ξαναπεράσαμε από Piazza Repubblica και Piazza della Signoria, κατηφορίσαμε προς τη Gallery Uffizi, την οποία θα ήθελα πολύ να επισκεφθώ στην επόμενη μου επίσκεψη στην πόλη και φτάσαμε μέχρι τον ποταμό Arno.
Περπατήσαμε κατά μήκος του ποταμού, θαυμάζοντας το τοπίο γύρω μας. Αυτή η εικόνα της Φλωρεντίας ήταν που μας έκανε αμέσως να την ερωτευτούμε παράφορα. Η πόλη χωρισμένη στα δύο από τον ποταμό Arno, να ενώνεται από πολλές γέφυρες. Τα χρώματα που επικρατούσαν σε εκείνο το σημείο ήταν το γαλάζιο του ουρανού και του ποταμού, καθώς και το πράσινο της φύσης που απλωνότανε γύρω μας.
Φτάσαμε στην πασίγνωστη Ponte Vecchio. Σαν καλοστημένο σκηνικό, η γέφυρα αυτή είναι πραγματικά απίστευτη. Από την εξωτερική μεριά έβλεπες μία ρομαντική, μοναχική και γλυκιά εικόνα. Στο εσωτερικό της βέβαια η γέφυρα δεν είχε καμία σχέση με το τι έβλεπες εξωτερικά. Γεμάτη κόσμο και καταστήματα, φασαρία και φωνές. Χαζέψαμε και εμείς λίγο στην αγορά, βγήκαν τα μάτια μας έξω όμως από τις εξωφρενικές τιμές!
Περάσαμε στην απέναντι μεριά του ποταμού και συνεχίσαμε να βολτάρουμε στα υπέροχα δρομάκια της Φλωρεντίας. Περπατήσαμε στη Via de’Guicciardini μέχρι και την Piazza dei Pitti, όπου είδαμε το Pitti Palace. Ακόμα ένα μουσείο το οποίο έχω σκοπό να επισκεφθώ στο μέλλον όταν ξαναρθώ Φλωρεντία, όπως και τα Boboli gardens τα οποία βρίσκονται πίσω από το Pitti Palace. Προς το παρόν αναγκαστικά ακολούθησα την υπόλοιπη παρέα μου και καθίσαμε για ακόμα ένα καφέ στην πλατεία. Μπορεί να μην ικανοποίησα το ταξιδιωτικό μου ένστικτο και την ανάγκη μου για μουσεία, μνημεία και αξιοθέατα στην Φλωρεντία, αλλά από καφέδες χόρτασα!! Πέρα της πλάκας, πραγματικά απόλαυσα το βολτάρισμα στην Φλωρεντία, χωρίς το τρέξιμο και χωρίς τον αιώνιο σκοπό μου να δω τα πάντα.. Χόρτασα όμως από την άγρια και σπάνια ομορφιά που έχει η Φλωρεντία σε κάθε της στενό και κάθε της δρομάκι.
Ακολουθούσε το αποκορύφωμα ολόκληρου μας του ταξιδιού, η πιο όμορφη στιγμή και η πιο μαγική μου ανάμνηση από αυτό το ταξίδι. Είχα προτείνει στην παρέα μου να ανέβουμε στη Piazzale Michelangelo για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα και την Φλωρεντία από ψηλά. Ανεβαίναμε, ανεβαίναμε, ανεβαίναμε και τα σκαλοπάτια δεν είχαν τελειωμό.. Ως φανατικοί καπνιστές που είμαστε, κάναμε τουλάχιστον 20λεπτο να ανέβουμε μέχρι την πλατεία..! Αυτό που αντικρίσαμε μπροστά μας όμως πραγματικά άξιζε όλη την κούραση και το ξεθέωμα.. Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα στο ταξίδι αυτό ήταν η προσπάθεια μου να περιγράψω αυτό που έβλεπαν τα μάτια μου εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράφουν την πόλη της Φλωρεντίας που απλωνότανε στα πόδια μας μέσα στο ηλιοβασίλεμα.. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να περιγράψω τη συλλογή των χρωμάτων και των εικόνων που μάζευαν τα μάτια μας.. Καθίσαμε στα σκαλιά, μαζί με όλους τους υπόλοιπους τουρίστες στους οποίους για πρώτη φορά πραγματικά δεν έδωσα καμία σημασία, και απολαύσαμε τις μοναδικές αυτές στιγμές που ζούσαμε..
Ακολουθήσαμε τον αντίθετο δρόμο για να κατέβουμε από την πλατεία. Κατεβήκαμε μέσα από όμορφα καταπράσινα δρομάκια, ακόμα μαγεμένοι από τις πανέμορφες εικόνες που είχαν αποτυπωθεί στο μυαλό μας. Ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενοι, πραγματικά ήταν λες και ανακαλύψαμε τον μεγαλύτερο θησαυρό του κόσμου! Φτάσαμε ξανά στις όχθες του ποταμού και αντιληφθήκαμε ότι πραγματικά είχαμε πεινάσει υπερβολικά. Απέναντι μας ήταν η Piazza Santa Croce και έτσι ανέτρεξα στις σημειώσεις μου, όπου είχα ένα εστιατόριο σημειωμένο στην περιοχή, το La Buchetta..
Το La Buchetta είναι ένα μικρό εστιατόριο σε ένα δρομάκι κοντά στην Piazza Santa Croce και μας πρόσφερε την καλύτερη με διαφορά γαστρονομική μας εμπειρία στην Ιταλία. Από τα ορεκτικά του, μέχρι το κυρίως πιάτο του ήταν όλα φανταστικά. Πήραμε σχεδόν ότι είχε ο κατάλογος σε ορεκτικά και για κυρίως πήραμε όλοι Bolognese. Γλύφαμε κυριολεκτικά τα δάκτυλα μας και οι τιμές ήταν πάρα πολύ καλές. Όποιος βρεθεί στην Φλωρεντία θα πρέπει να δοκιμάσει το μικρό αυτό εστιατόριο! Απλά θα ήταν καλό να κάνετε κράτηση από πριν, εμείς φανήκαμε πολύ τυχεροί, τους είχε μείνει ένα μόνο τραπεζάκι για τέσσερα άτομα!
Τελειώσαμε και με το φαγητό μας και περπατήσαμε μέχρι την Piazza Santa Croce. Καθίσαμε στα παγκάκια, χαζέψαμε την τεράστια εκκλησία Santa Croce, που επίσης θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ στο μέλλον και συζητούσαμε για την υπέροχη μέρα που περάσαμε και το πόσο πανέμορφη είναι η Φλωρεντία. Συμπεράναμε λοιπόν, ότι είχαμε κάνει τεράστιο λάθος που δεν κλείσαμε τουλάχιστον ακόμα μία μέρα στην πόλη αυτή.. Ταυτόχρονα όμως δώσαμε υπόσχεση πως ένα μελλοντικό μας ταξίδι θα είναι tour στην Τοσκάνη με την Φλωρεντία ως βάση μας!
Η νύχτα είχε πέσει για τα καλά, ο κόσμος όμως συνέχιζε τη βόλτα του στα στενά της πόλης καθώς και στις όχθες του ποταμού. Γενικά από φύση μου δεν είμαι καθόλου ρομαντικός, αλλά η βόλτα αυτή κατά μήκος του Arno, με την πανσέληνο να ζωγραφίζει τα νερά του ποταμού, και την Ponte Vecchio μπροστά μας με τα φωτισμένα πανέμορφα σκηνικά, μου είχε βγάλει όλο το ρομαντισμό που έκρυβα μέσα μου
Κόντευαν μεσάνυχτα, είχαμε και πρωινό ξύπνημα, έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Περάσαμε ξανά από τις πλατείες και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο μας. Μπροστά από το ξενοδοχείο μας, υπήρχε η παγωταρία Grom, για την οποία είχα διαβάσει εξαιρετικά σχόλια! Αποφασίσαμε λοιπόν να απολαύσουμε ένα παγωτό πριν καληνυχτίσουμε την Φλωρεντία. Ήταν ο καλύτερος τρόπος να κλείσει η ομορφότερη μέρα του ταξιδιού μας. Το παγωτό ήταν υπέροχο, αντάξιο της φήμης του, και το απολαύσαμε καθισμένοι μπροστά από το φωτισμένο απ’ την πανσέληνο Duomo!
Δυστυχώς η βραδιά είχε φτάσει στο τέλος της. Η Φλωρεντία αποδείχτηκε η ομορφότερη πόλη που επισκέφτηκα μέχρι στιγμής στη ζωή μου και οι επιλογές μας τόσο για τη Piazzale Michelangelo όσο και για το La Buchetta αποδείχτηκαν εξαιρετικές. Δυστυχώς εκ των υστέρων καταλήξαμε ότι έπρεπε να κόβαμε μία μέρα από τη Βενετία και να την προσθέταμε στην Φλωρεντία.. Δεν πειράζει όμως, ευκαιρία να την επισκεφτούμε ξανά, εξάλλου και η Βενετία είναι πανέμορφη και ρομαντική πόλη όπως θα ανακαλύπταμε στο τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού μας…..!
