Περιεχόμενα
Μετά την πολύβουη Σαιγκόν, ξεκινήσαμε για το παραθαλλάσιο Nha Trang στα ανατολικά της χώρας, λίγο κάτω από το κέντρο, το οποίο φημιζόταν ότι είχε τις καλύτερες παραλίες. Φτάσαμε στο μικροσκοπικό αεροδρόμιο με λιακάδα, αλλά καθώς πηγαίναμε στο ξενοδοχείο, έπιασε μπόρα. Μας είπε ο οδηγός ότι είχε έρθει καταιγίδα από Φιλιππίνες (Ζωή, το ακούς?) και μπορεί να είναι έτσι τις επόμενες μέρες. Θλίψη!!!
Πρώτη επαφή με το Ana Mandara Resort, και οι εντυπώσεις πολύ καλές. Πολύ φιλικό και χαμογελαστό το προσωπικό, φοβερές οι εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου, το οποίο αποτελείτο από bungalows μόνο, μέσα σε πανέμορφους κήπους και όλα άκρως φιλικά προς το περιβάλλον. Φοβερό το δωμάτιο με κουνουπιέρα και εξωτερική μπανιέρα-τζακούτζι (είχε τοίχο μέχρι ένα ψηλό σημείο και μετά ο καθαρός αέρας). Δύο πισίνες, μία μικρή και μια τεράστια, εστιατόρια, αίθουσα αναψυχής με μπιλιάρδο και βιβλιοθήκη, free internet. Το καλύτερο από όλα όμως, ηταν ότι βρισκόταν πάνω στην παραλία (το μοναδικό καθώς όλα τα άλλα πολυόροφα ξενοδοχεία ήταν πάνω από το δρόμο), όποτε χαλάλι τα λεφτά που δώσαμε!!! Μια υπέροχη παραλία με ψιλόχοντρή άμμο και ωραία στην αίσθηση. Καθώς ήταν ιδιωτική (δεν μπορούσαν να κάτσουν οι ντόπιοι - μόνο να σουλατσάρουν πέρα δώθε) είχε αρκετή ησυχία. Αρκετά μεγάλη και σε μήκος και σε πλάτος με αρκετές ξαπλώστρες και αιώρες να κρέμονται από τους ατελείωτους φοίνικες. Ονειρο!!! Ωστόσο, το νερό, παρόλο που ήταν ζεστό και είχε ωραίο χρώμα, ήταν πολύ βαθύ και με χάλια ορατότητα (λόγω πολύ πλαγκτόν, υποθέτω). Δεν μας χάλασε καθόλου!!!
Η μέρα πέρασε με βόλτα έξω στην πόλη, κατα μήκος της πανέμορφης παραλιακής λεωφόρου Tra Boulevard με μπαρ, εστιατόρια, λουνα παρκ, μαγαζάκια και ολους τους γνωστούς μικροπωλήτες. Μας έκανε εντύπωση η καθαριότητα από την μεριά της παραλίας και το πόσο καλοφτιαγμένα ήταν όλα, από τα δέντρα και τους θάμνους μέχρι διάφορα μνημεία. Φυσικά, όταν μπήκαμε προς την μέσα μεριά της πόλης, ψάχνοντας ανταλλάκτήριο ή τράπεζα (ούτε για δείγμα πέρα από ATM) και ένα πρακτορείο (Mr Vu's Adventures), το σκηνικό άλλαζε και έμοιαζε με οποιαδήποτε παραλιακή πόλη. Κλείσαμε την αυριανή εκδρομή, κανονίσαμε και για την μεθεπόμενη στο Sailing Club Diving center, τις καταδύσεις της καλής μου (και το δικό μου snorkeling), φάγαμε κάτι στο ομώνυμο beach bar (πολύ καλό πάνω στην παραλία με ξαπλώστρες και μουσική) και γυρίσαμε. Η καλή μου πήγε για spa sto Six Senses Spa, το οποίο ήταν το καλύτερο που έχει πάει, από ότι μου είπε, εγώ κοιμήθηκα και το βράδυ βγήκαμε για φαγητό στο παραλιακό Λουζιανα bar-restaurant με πισίνα, το οποίο το βρήκαμε εξαιρετικό και το καθιερώσαμε για φαγητό.
Την επόμενη μέρα μας παρέλαβε τα δύο μας ο οδηγός για πριβέ εκδρομή, καθώς με γκρουπάκι ήταν πολύ τουριστικό και σε πήγαινε όλο για shopping. Παντού πράσινο, οι γνωστοί νεροβούβαλοι παντού και ατελείωτοι φοίνικες. Ξεκινήσαμε από το υπέροχο ναό του άσπρου βούδα (περίπου 30 μέτρα ύψος) στην κορυφή ενός λόφου και συνεχίσαμε με τους cham towers. Ενα μέρος απίστευτο, πάνω σε ένα λόφο με θέα ενα ψαροχώρι. Εκείνη την μέρα είχε γενέθλια ο Βούδας και γινόταν της μουρλής από ντόπιους. Παρέες παντού, φαγητά απλωμένα κάτω και τρελά τσιμπούσια, κόσμος σε ουρά με προσφορές στο κεφάλι και πανικός γενικότερα. Εμπειρία!! Συνεχίσαμε, κατόπιν, μέσα στην ζούγκλα, όπου μετά από κάνα 20λεπτο περπάτημα (ο οδηγός περίμενε πάντα στο αμάξι),φτάσαμε στους καταρράκτες. Δεν ήταν ότι περίμενα να δώ, αλλά και πάλι άξιζε το Θέαμα. Ειχε τρείς καταρρράκτες, που έπρεπε να πας, με μικρή απόσταση μεταξύ τους αλλά δύσκολο να φτάσεις. Επρεπε να καβαλάς συνεχώς βράχους, τους οποίους είχαν σημαδέψει με κόκκινα βέλη, για να ξέρεις πού πάς. Η καλή μου άντεξε μέχρι τον 2ο καταρράκτη, ενώ εγώ συνέχισα, τον απίστευτα πιο δύσκολο δρόμο με κατακόρυφους βράχους και σίδερα για να ανέβεις μέχρι τον τρίτο. Δεν τρελλάθηκα αλλά γούσταρα την διαδρομή. Μούσκεμα στον ιδρώτα, γύρισα πίσω στην καλή μου, αράξαμε για λίγο με τα μαγιώ (δεν μπήκαμε στο νερό γιατί ήταν πολύ θωλό και δεν μου γέμιζε το μάτι). Τέλος, πήγαμε σε salt lakes (μάπα) και γυρίσαμε. Η μέρα έκλεισε με παραλία, φαγητό στο Lousiana και βραδυνό πάρτυ (Insomnia) στο Sailing club, όπoυ παρακολουθήσαμε φοκλορικούς χορούς και βλακείες παιχνίδια των αλλοδαπών, τα οποία συνόδευαν με ατελείωτη μπύρα.Κατόπιν, με το που άρχισε το techno, την κάναμε και πήγαμε για ύπνο.
Το diving tour στο Ho mun island ξεκίνησε σε ξύλινο σκάφος με αρκετούς αυστραλούς και ένα θεό Ιάπωνα. Περιττό, να πώ ότι όλη η φάση έγινε μέσα σε καταιγίδα, τα πάντα είχαν γίνει μούσκεμα και δεν ήξερες πως να τα προφυλάξεις. Κάναμε δύο βουτιές. Γενικώς, είχε λίγα ψάρια αλλά πολύ καλό βυθό με πανέμορφα κοράλλια. Η ορατότητα έτσι και έτσι. Μπορεί αν δεν έβρεχε, να ήταν καλύτερα. Οπως ειχα προαναφέρει στο live, ο Ιάπωνας ήταν όλα τα λεφτά, καθώς δεν σταμάταγε να μιλάει, να τραβάει photo και να βγάζει video. Μόνο στο diving, σταμάταγε. Είχε πεθάνει στο γέλιο και στο δούλεμα ο εκπαιδευτής του.
Γενικώς, έχει αρκετά νησάκια, στα οποία σε πάνε για snorkeling, κυρίως και έχω διαβάσει καλές κριτικές. Αν και προσωπικά, επειδή ήρθε ένα σκάφος, εκεί που κολύμπαγα, με καμιά 30ρια ανθρώπους με σωσίβια και χωρίς βατραχοπέδιλα, μου φάνηκε πολύ αρχάριο και μικρό σε χρόνο.
Τελικώς, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου η καλή μου επιδόθηκε για αλλη μια φορά στη χαρά του Six Senses Spa. To απίστευτο ήταν, οτι το ίδιο βράδυ, μας ήρθε γράμμα, όπου μας έδιναν δώρο 2 βραδιές στο Evason Hideaway, ένα πανάκριβο και απομονωμένο υπερχλιδάτο ξενοδοχείο της αλυσίδας στο Ninh Van Bay. Φαντάζομαι ότι το έκαναν, γιατί την επόμενη μερα ήταν εθνική εορτή, όπου σε συνδιασμό με την Πρωτομαγιά, ήθελαν τα δωμάτια για να στεγάσουν ευκατάστατους βιετναμέζους. Φυσικά και δεχτήκαμε την προσφορά (με πολύ χαρά θα έλεγα) και την επόμενη αναχωρήσαμε για τον παράδεισο...
Πρώτη επαφή με το Ana Mandara Resort, και οι εντυπώσεις πολύ καλές. Πολύ φιλικό και χαμογελαστό το προσωπικό, φοβερές οι εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου, το οποίο αποτελείτο από bungalows μόνο, μέσα σε πανέμορφους κήπους και όλα άκρως φιλικά προς το περιβάλλον. Φοβερό το δωμάτιο με κουνουπιέρα και εξωτερική μπανιέρα-τζακούτζι (είχε τοίχο μέχρι ένα ψηλό σημείο και μετά ο καθαρός αέρας). Δύο πισίνες, μία μικρή και μια τεράστια, εστιατόρια, αίθουσα αναψυχής με μπιλιάρδο και βιβλιοθήκη, free internet. Το καλύτερο από όλα όμως, ηταν ότι βρισκόταν πάνω στην παραλία (το μοναδικό καθώς όλα τα άλλα πολυόροφα ξενοδοχεία ήταν πάνω από το δρόμο), όποτε χαλάλι τα λεφτά που δώσαμε!!! Μια υπέροχη παραλία με ψιλόχοντρή άμμο και ωραία στην αίσθηση. Καθώς ήταν ιδιωτική (δεν μπορούσαν να κάτσουν οι ντόπιοι - μόνο να σουλατσάρουν πέρα δώθε) είχε αρκετή ησυχία. Αρκετά μεγάλη και σε μήκος και σε πλάτος με αρκετές ξαπλώστρες και αιώρες να κρέμονται από τους ατελείωτους φοίνικες. Ονειρο!!! Ωστόσο, το νερό, παρόλο που ήταν ζεστό και είχε ωραίο χρώμα, ήταν πολύ βαθύ και με χάλια ορατότητα (λόγω πολύ πλαγκτόν, υποθέτω). Δεν μας χάλασε καθόλου!!!
Η μέρα πέρασε με βόλτα έξω στην πόλη, κατα μήκος της πανέμορφης παραλιακής λεωφόρου Tra Boulevard με μπαρ, εστιατόρια, λουνα παρκ, μαγαζάκια και ολους τους γνωστούς μικροπωλήτες. Μας έκανε εντύπωση η καθαριότητα από την μεριά της παραλίας και το πόσο καλοφτιαγμένα ήταν όλα, από τα δέντρα και τους θάμνους μέχρι διάφορα μνημεία. Φυσικά, όταν μπήκαμε προς την μέσα μεριά της πόλης, ψάχνοντας ανταλλάκτήριο ή τράπεζα (ούτε για δείγμα πέρα από ATM) και ένα πρακτορείο (Mr Vu's Adventures), το σκηνικό άλλαζε και έμοιαζε με οποιαδήποτε παραλιακή πόλη. Κλείσαμε την αυριανή εκδρομή, κανονίσαμε και για την μεθεπόμενη στο Sailing Club Diving center, τις καταδύσεις της καλής μου (και το δικό μου snorkeling), φάγαμε κάτι στο ομώνυμο beach bar (πολύ καλό πάνω στην παραλία με ξαπλώστρες και μουσική) και γυρίσαμε. Η καλή μου πήγε για spa sto Six Senses Spa, το οποίο ήταν το καλύτερο που έχει πάει, από ότι μου είπε, εγώ κοιμήθηκα και το βράδυ βγήκαμε για φαγητό στο παραλιακό Λουζιανα bar-restaurant με πισίνα, το οποίο το βρήκαμε εξαιρετικό και το καθιερώσαμε για φαγητό.
Την επόμενη μέρα μας παρέλαβε τα δύο μας ο οδηγός για πριβέ εκδρομή, καθώς με γκρουπάκι ήταν πολύ τουριστικό και σε πήγαινε όλο για shopping. Παντού πράσινο, οι γνωστοί νεροβούβαλοι παντού και ατελείωτοι φοίνικες. Ξεκινήσαμε από το υπέροχο ναό του άσπρου βούδα (περίπου 30 μέτρα ύψος) στην κορυφή ενός λόφου και συνεχίσαμε με τους cham towers. Ενα μέρος απίστευτο, πάνω σε ένα λόφο με θέα ενα ψαροχώρι. Εκείνη την μέρα είχε γενέθλια ο Βούδας και γινόταν της μουρλής από ντόπιους. Παρέες παντού, φαγητά απλωμένα κάτω και τρελά τσιμπούσια, κόσμος σε ουρά με προσφορές στο κεφάλι και πανικός γενικότερα. Εμπειρία!! Συνεχίσαμε, κατόπιν, μέσα στην ζούγκλα, όπου μετά από κάνα 20λεπτο περπάτημα (ο οδηγός περίμενε πάντα στο αμάξι),φτάσαμε στους καταρράκτες. Δεν ήταν ότι περίμενα να δώ, αλλά και πάλι άξιζε το Θέαμα. Ειχε τρείς καταρρράκτες, που έπρεπε να πας, με μικρή απόσταση μεταξύ τους αλλά δύσκολο να φτάσεις. Επρεπε να καβαλάς συνεχώς βράχους, τους οποίους είχαν σημαδέψει με κόκκινα βέλη, για να ξέρεις πού πάς. Η καλή μου άντεξε μέχρι τον 2ο καταρράκτη, ενώ εγώ συνέχισα, τον απίστευτα πιο δύσκολο δρόμο με κατακόρυφους βράχους και σίδερα για να ανέβεις μέχρι τον τρίτο. Δεν τρελλάθηκα αλλά γούσταρα την διαδρομή. Μούσκεμα στον ιδρώτα, γύρισα πίσω στην καλή μου, αράξαμε για λίγο με τα μαγιώ (δεν μπήκαμε στο νερό γιατί ήταν πολύ θωλό και δεν μου γέμιζε το μάτι). Τέλος, πήγαμε σε salt lakes (μάπα) και γυρίσαμε. Η μέρα έκλεισε με παραλία, φαγητό στο Lousiana και βραδυνό πάρτυ (Insomnia) στο Sailing club, όπoυ παρακολουθήσαμε φοκλορικούς χορούς και βλακείες παιχνίδια των αλλοδαπών, τα οποία συνόδευαν με ατελείωτη μπύρα.Κατόπιν, με το που άρχισε το techno, την κάναμε και πήγαμε για ύπνο.
Το diving tour στο Ho mun island ξεκίνησε σε ξύλινο σκάφος με αρκετούς αυστραλούς και ένα θεό Ιάπωνα. Περιττό, να πώ ότι όλη η φάση έγινε μέσα σε καταιγίδα, τα πάντα είχαν γίνει μούσκεμα και δεν ήξερες πως να τα προφυλάξεις. Κάναμε δύο βουτιές. Γενικώς, είχε λίγα ψάρια αλλά πολύ καλό βυθό με πανέμορφα κοράλλια. Η ορατότητα έτσι και έτσι. Μπορεί αν δεν έβρεχε, να ήταν καλύτερα. Οπως ειχα προαναφέρει στο live, ο Ιάπωνας ήταν όλα τα λεφτά, καθώς δεν σταμάταγε να μιλάει, να τραβάει photo και να βγάζει video. Μόνο στο diving, σταμάταγε. Είχε πεθάνει στο γέλιο και στο δούλεμα ο εκπαιδευτής του.
Γενικώς, έχει αρκετά νησάκια, στα οποία σε πάνε για snorkeling, κυρίως και έχω διαβάσει καλές κριτικές. Αν και προσωπικά, επειδή ήρθε ένα σκάφος, εκεί που κολύμπαγα, με καμιά 30ρια ανθρώπους με σωσίβια και χωρίς βατραχοπέδιλα, μου φάνηκε πολύ αρχάριο και μικρό σε χρόνο.
Τελικώς, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου η καλή μου επιδόθηκε για αλλη μια φορά στη χαρά του Six Senses Spa. To απίστευτο ήταν, οτι το ίδιο βράδυ, μας ήρθε γράμμα, όπου μας έδιναν δώρο 2 βραδιές στο Evason Hideaway, ένα πανάκριβο και απομονωμένο υπερχλιδάτο ξενοδοχείο της αλυσίδας στο Ninh Van Bay. Φαντάζομαι ότι το έκαναν, γιατί την επόμενη μερα ήταν εθνική εορτή, όπου σε συνδιασμό με την Πρωτομαγιά, ήθελαν τα δωμάτια για να στεγάσουν ευκατάστατους βιετναμέζους. Φυσικά και δεχτήκαμε την προσφορά (με πολύ χαρά θα έλεγα) και την επόμενη αναχωρήσαμε για τον παράδεισο...
