Lianos Leonidas
Member
- Μηνύματα
- 108
- Likes
- 87
- Επόμενο Ταξίδι
- Βουκουρέστι
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Τη άλλη ημέρα το πρωί ένα minibus κατέφθασε στο ξενοδοχείο μας γύρω στις 9.30, εν μέσω διαδηλώσεων που γίνονταν μπροστά στη πλατεία και αφού παρέλαβε και άλλους τουρίστες από άλλα ξενοδοχεία της πόλης ξεκινήσαμε για ένα tour της πόλης διάρκειας 4 ωρών και κόστους 21 ευρώ τα δύο άτομα. Τις ημέρες που μείναμε στο Μπουένο Αιρες οι πολυάριθμες διαδηλώσεις των συνδικάτων και όχι μόνο ήταν καθημερινό φαινόμενο πλήν όμως πολύ πιο πολιτισμένες από τις δικές μας.Γινόντουσαν κατά κύριο λόγο στη λεωφόρο Av de Mayo και είχαν σαν κατάληξη είτε τη Plaza de Mayo μπροστά από τη προεδρική Casa Rosada , είτε τη πλατεία του Κογκρέσσου, όπου και το ξενοδοχείο μας, όπου διαλυόντουσαν ήσυχα.Ουτε βανδαλισμοί, ούτε ΜΑΤ, έλλειψη αστυνομίας, έλλειψη μολότωφ.Βέβαια για να είμαι ειλικρινής διέκρινα μια έντονη νευρικότητα και θυμό όλων σχεδόν των καταστηματαρχών της υπόψη λεωφόρου, οι οποίοι είχαν σπέυσει να κλείσουν τα καταστήματά τους και να κατεβάσουν ρολά.Ανεργία,, φτώχεια καθώς και οι αγνοούμενοι του δκτατορικού καθεστώτος, είναι απο τα βασικά προβλήματα που φαίνεται ότι απασχολούν τους Portenos. Περιηγηθήκαμε λοιπόν στις πιο γραφικές και γνωστές συνοικίες της πόλης, στη Λα Μπόκα, όπου η συνοικία με τα πολύχρωμα σπίτια και η οποία σε συνδυασμό με το γήπεδο της Boca Juniors( ομάδα που ξεκίνησε ο
Μαραντόνα ),εχει εξελιχθεί σε τουριστική ατραξιον και πούλμαν αποβιβάζουν καθημερινά εκατοντάδες τουρίστες.Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Σαν Τέλμο στό οποίο πρέπει να βρεθείτε Κυριακή απόγευμα σύμφωνα και με τη ξεναγό μας, το Παλέρμο με τις πρεσβείες, τη ρομαντική και αριστοκρατική Recoleta,το Puerto Maderas και τη Plaza de Mayo.. Ειναι σαν την πλατεία Συντάγματος τη δική μας, χωρίς όμως και η πλατεία του Κογρέσσου να υστερεί σε αίγλη. Στην Plaza de Mayo λοιπόν, μπροστά στο Προεδρικό μέγαρο γίνεται κάθε Πέμπτη απόγευμα η καθιερωμένη συγκέντρωση από τις μητέρες των αγνοουμένων αντιφρονούντων Αργεντίνων με τα χαρακτηριστικά λευκά μαντίλια στο κεφάλι ,που εξαφανίστηκαν κατά την διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (1977-1983).Υπολογίζονται σε 30.000 περίπου άτομα.Εδώ και 25 χρόνια επαναλαμβάνεται αυτή η βουβή διαμαρτυρία από όσες φυσικά έχουν μέινει ακόμη ζωντανές, ζητώντας την επιστροφή των δικών τους.Μην το χάσετε. Φροντίστε να είστε εκεί.Η στρατιωτική δικτατορία που κυβέρνησε την Αργεντινή με προεξέχοντες τους στρατηγούς Ρομπέρτο Βιόλα και Λεοπόλντο Γκαλτιέρι από το 1976 μέχρι το 1983 έφερε αρχικά σταθερότητα στη χώρα και κατασκεύασε μεγάλο αριθμό σημαντικών δημοσίων έργων. Στη συνέχεια όμως η αποβιομηχάνιση, η κατάρρευση του πέσο της Αργεντινής , η πτώση των επιτοκίων, μαζί με τη διαφθορά, τις σοβαρότατες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την τελική ήττα της Αργεντινής στον πόλεμο των Φόκλαντ, οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος και στις ελεύθερες εκλογές του 1983.Ηδη και σήμερα ακόμη δικάζονται πρώην στρατιωτικοί για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκείνης της περιόδου.:roll: Αν θέλετε ιδιαίτερα αναμνηστικά σουβενίρ από τις μητέρες των αγνοουμένων , τότε θα πρέπει να επισκεφθείτε τα γραφεία της οργάνωσης που βρίσκονται στη οδό H. Yrigoyen –ισόγειο, στη πλατεία Κογκρέσσου.
Το βράδυ βγήκαμε στους γύρω δρόμους από τη πλατεία Κογκρέσσου όπου και το ξενοδοχείο μας για ένα ποτό.Τα βράδια η πόλη γεμίζει από ρακοσυλλέκτες με χειροκίνητα καρότσια που ανακατεύουν τους κάδους για ανακυκλώσιμα υλικά.Τα περισσότερα καταστήματα όπως παρατήρησε και άλλος ταξιδιώτης που ανήρτησε την ιστορία του στο site, από το απόγευμα μόλις αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι κλείνουν και τοποθετούν μπροστά στις τζαμαρίες σιδεριές και διπλα και τριπλά λουκέτα.Η πόλη ερημώνει στη κυριολεξία.Αστυνομικοί με αλεξίσφαιρα γιλέκα υπάρχουν σε κάθε τετράγωνο κόβοντας βόλτες πάνω-κάτω, με τα χαρακτηριστικά αμερικανικού τύπου γίσο πηλίκια.Εκείνο που παρατηρήσαμε και έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι στη περιοχή που κυκλοφορήσαμε εμείς τις μέρες που μείναμε στο ΒΑ, οι αστυνομικοί ήταν οι ίδιοι που εναλάσσονταν στο πόστο.Κάτι σαν τον γαλατά της γειτονιάς που συνηθήζαμε να λέμε παλιά στη Ελλάδα.
Σηκωθήκαμε τη άλλη ημέρα σε ένα ηλιόλουστο Μπουένος Αιρες , με θερμοκρασία εξωτερική 24 βαθμούς κελσίου.Αφού απολαύσαμε το χορταστικό πρωινό μας , είπαμε να αφιερώσουμε όλη τη σημερινή και αυριανή ημέρα μας για ψώνια και να χαζέψουμε στα αξιοθέατα του κέντρου.Ξεκινήσαμε λοιπόν από τον κεντρικό πεζόδρομο τη Av Florida, ένα εμπορικό δρόμο που σφίζει από ζωή και μας φάνηκε και ατέλειωτος μιας και αποτελείται από 21 και πλέον τεράστια τετράγωνα χωρίς να βάλουμε και τους παράδρομους. Τα καταστήματα ανοίγουν γύρω στις 09.30 με 10.00 πολλά απ’αυτά και στο Μπουένος Αιρες τουλάχιστον έχουν συνεχόμενο ωράριο. Ο πεζόδρομος λοιπόν Florida, έχει κομψά καταστήματα στα οποία μπορεί κάποιος να βρεί καλά δερμάτινα, καλά κοσμήματα.Δεν υπάρχουν πολυκαταστήματα όπως στη Γερμανία, Αγγλία κ.α, πλήν ενός τοπικού αν θυμάμαι.Στο πεζόδρομο υπάρχουν κάθε λογής πλανόδιοι μικροπωλη-
τές που διαλαλούν το είδος τους, ενώ περί το τέλος του δρόμου δεν λείπουν και οι Ινδιάνοι που εκθέτουν τα χειροτεχνήματά τους.Αντε να ξεκολλήσουν οι γυναίκες… Μη ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στη πατρίδα του Tango, το όποίο το συναντάς σε κάθε σου βήμα.Σε τουριστικά φυλλάδια , σε τουριστικά σουβενίρ, αλλά και σε χορευτικά ζευγάρια που τα βρίσκεις και μπροστά σου στο πεζόδρομο της Florida τις απογευματινές ώρες να χορεύουν με πάθος κάτω από τους ήχους ενός κασετόφωνου..Βέβαια αυτό το θέαμα δεν είναι το πραγματικό Tango που ξέρουμε.Ετσι θα ήταν ντροπή τελικά να έρθουμε στη πατρίδα του Tango και να μη γευτούμε μια real παράσταση.Υπάρχουν πολλές ατραξιόν , για τις οποίες παρέχονται και πληροφορίες στα lobby των ξενοδοχείων με τιμές που κυμαινόντουσαν τη παρούσα περίοδο από 110 πέσος το άτομο χωρίς φαγητό , μέχρι και 350 πέσος με φαγητό Οι παραστάσεις να έχετε κατά νου ότι αρχίζουν 19.30 με φαγητό και 21.00 χωρίς φαγητό.Οι δικές μας πληροφορίες όμως μιλούσαν για ένα cafe από τα παλαιότερα στη πόλη το όμορφο και ιστορικό Café Tortoni, όπου μπορείς να παρακολουθήσεις το βράδυ και μικρή, συμπαθητική παράσταση ταγκό (60 πέσος είσοδος= 12 ευρώ), το άτομο).Ετσι είχαμε περάσει γύρω στο μεσημέρι και κάναμε μια κράτηση για τις 21.00, για ένα καφέ συνοδευόμενο από μια παράσταση τανγκό..Η κοπέλλα έγραψε τα ονόματα μας σε ένα κατάστιχο, πληρώσαμε και φύγαμε. Το Café Tortoni, βρίσκεται επί της An del Mayo, αλλά από τη κάτω μεριά της 9 de Julio, προς τη Av Florida.Ετσι αν διαμένετε στη ευρύτερη περιοχή , η οποία να σημειωθεί θεωρείται και από τις πλέον ασφαλείς μπορείτε να μετακινηθείτε με τα πόδια.Η παράσταση ήταν καταπληκτική .Τα βήματα των χορευτών και η ταχύτητα κίνησης των ποδιών τους ηταν κάτι το μοναδικό. .Ακόμη μας άρεσαν οι μουσικοί που επαιζαν πιάνο, κοντραμπάσο, δύο βιολιά και δύο μπαντονεόν και οι οποίοι με τις κινήσεις τους και τη στάση του σώματός τους δημιουργούσαν ένα φοβερό θέαμα.Τα πρώτα τάγκο παιζόντουσαν από μετανάστες στο Μπουένος Άιρες και το Μοντεβιδέο. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, το τάγκο ήταν ευρέως διαδεδομένο στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άϊρες αλλά αντιμετωπιζόταν εχθρικά από την αστική τάξη στα προκατειλημμένα μάτια της οποίας φάνταζε σαν συνδεδεμένο με τον υπόκοσμο και τους οίκους ανοχής, σύνδεση που συχνά κάνουν και σήμερα διάφορες αναφορές στην ιστορία του τάγκο.
Μαραντόνα ),εχει εξελιχθεί σε τουριστική ατραξιον και πούλμαν αποβιβάζουν καθημερινά εκατοντάδες τουρίστες.Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το Σαν Τέλμο στό οποίο πρέπει να βρεθείτε Κυριακή απόγευμα σύμφωνα και με τη ξεναγό μας, το Παλέρμο με τις πρεσβείες, τη ρομαντική και αριστοκρατική Recoleta,το Puerto Maderas και τη Plaza de Mayo.. Ειναι σαν την πλατεία Συντάγματος τη δική μας, χωρίς όμως και η πλατεία του Κογρέσσου να υστερεί σε αίγλη. Στην Plaza de Mayo λοιπόν, μπροστά στο Προεδρικό μέγαρο γίνεται κάθε Πέμπτη απόγευμα η καθιερωμένη συγκέντρωση από τις μητέρες των αγνοουμένων αντιφρονούντων Αργεντίνων με τα χαρακτηριστικά λευκά μαντίλια στο κεφάλι ,που εξαφανίστηκαν κατά την διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας (1977-1983).Υπολογίζονται σε 30.000 περίπου άτομα.Εδώ και 25 χρόνια επαναλαμβάνεται αυτή η βουβή διαμαρτυρία από όσες φυσικά έχουν μέινει ακόμη ζωντανές, ζητώντας την επιστροφή των δικών τους.Μην το χάσετε. Φροντίστε να είστε εκεί.Η στρατιωτική δικτατορία που κυβέρνησε την Αργεντινή με προεξέχοντες τους στρατηγούς Ρομπέρτο Βιόλα και Λεοπόλντο Γκαλτιέρι από το 1976 μέχρι το 1983 έφερε αρχικά σταθερότητα στη χώρα και κατασκεύασε μεγάλο αριθμό σημαντικών δημοσίων έργων. Στη συνέχεια όμως η αποβιομηχάνιση, η κατάρρευση του πέσο της Αργεντινής , η πτώση των επιτοκίων, μαζί με τη διαφθορά, τις σοβαρότατες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την τελική ήττα της Αργεντινής στον πόλεμο των Φόκλαντ, οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος και στις ελεύθερες εκλογές του 1983.Ηδη και σήμερα ακόμη δικάζονται πρώην στρατιωτικοί για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκείνης της περιόδου.:roll: Αν θέλετε ιδιαίτερα αναμνηστικά σουβενίρ από τις μητέρες των αγνοουμένων , τότε θα πρέπει να επισκεφθείτε τα γραφεία της οργάνωσης που βρίσκονται στη οδό H. Yrigoyen –ισόγειο, στη πλατεία Κογκρέσσου.
Το βράδυ βγήκαμε στους γύρω δρόμους από τη πλατεία Κογκρέσσου όπου και το ξενοδοχείο μας για ένα ποτό.Τα βράδια η πόλη γεμίζει από ρακοσυλλέκτες με χειροκίνητα καρότσια που ανακατεύουν τους κάδους για ανακυκλώσιμα υλικά.Τα περισσότερα καταστήματα όπως παρατήρησε και άλλος ταξιδιώτης που ανήρτησε την ιστορία του στο site, από το απόγευμα μόλις αρχίσει να πέφτει το σκοτάδι κλείνουν και τοποθετούν μπροστά στις τζαμαρίες σιδεριές και διπλα και τριπλά λουκέτα.Η πόλη ερημώνει στη κυριολεξία.Αστυνομικοί με αλεξίσφαιρα γιλέκα υπάρχουν σε κάθε τετράγωνο κόβοντας βόλτες πάνω-κάτω, με τα χαρακτηριστικά αμερικανικού τύπου γίσο πηλίκια.Εκείνο που παρατηρήσαμε και έχει ιδιαίτερη σημασία, είναι ότι στη περιοχή που κυκλοφορήσαμε εμείς τις μέρες που μείναμε στο ΒΑ, οι αστυνομικοί ήταν οι ίδιοι που εναλάσσονταν στο πόστο.Κάτι σαν τον γαλατά της γειτονιάς που συνηθήζαμε να λέμε παλιά στη Ελλάδα.
Σηκωθήκαμε τη άλλη ημέρα σε ένα ηλιόλουστο Μπουένος Αιρες , με θερμοκρασία εξωτερική 24 βαθμούς κελσίου.Αφού απολαύσαμε το χορταστικό πρωινό μας , είπαμε να αφιερώσουμε όλη τη σημερινή και αυριανή ημέρα μας για ψώνια και να χαζέψουμε στα αξιοθέατα του κέντρου.Ξεκινήσαμε λοιπόν από τον κεντρικό πεζόδρομο τη Av Florida, ένα εμπορικό δρόμο που σφίζει από ζωή και μας φάνηκε και ατέλειωτος μιας και αποτελείται από 21 και πλέον τεράστια τετράγωνα χωρίς να βάλουμε και τους παράδρομους. Τα καταστήματα ανοίγουν γύρω στις 09.30 με 10.00 πολλά απ’αυτά και στο Μπουένος Αιρες τουλάχιστον έχουν συνεχόμενο ωράριο. Ο πεζόδρομος λοιπόν Florida, έχει κομψά καταστήματα στα οποία μπορεί κάποιος να βρεί καλά δερμάτινα, καλά κοσμήματα.Δεν υπάρχουν πολυκαταστήματα όπως στη Γερμανία, Αγγλία κ.α, πλήν ενός τοπικού αν θυμάμαι.Στο πεζόδρομο υπάρχουν κάθε λογής πλανόδιοι μικροπωλη-
τές που διαλαλούν το είδος τους, ενώ περί το τέλος του δρόμου δεν λείπουν και οι Ινδιάνοι που εκθέτουν τα χειροτεχνήματά τους.Αντε να ξεκολλήσουν οι γυναίκες… Μη ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στη πατρίδα του Tango, το όποίο το συναντάς σε κάθε σου βήμα.Σε τουριστικά φυλλάδια , σε τουριστικά σουβενίρ, αλλά και σε χορευτικά ζευγάρια που τα βρίσκεις και μπροστά σου στο πεζόδρομο της Florida τις απογευματινές ώρες να χορεύουν με πάθος κάτω από τους ήχους ενός κασετόφωνου..Βέβαια αυτό το θέαμα δεν είναι το πραγματικό Tango που ξέρουμε.Ετσι θα ήταν ντροπή τελικά να έρθουμε στη πατρίδα του Tango και να μη γευτούμε μια real παράσταση.Υπάρχουν πολλές ατραξιόν , για τις οποίες παρέχονται και πληροφορίες στα lobby των ξενοδοχείων με τιμές που κυμαινόντουσαν τη παρούσα περίοδο από 110 πέσος το άτομο χωρίς φαγητό , μέχρι και 350 πέσος με φαγητό Οι παραστάσεις να έχετε κατά νου ότι αρχίζουν 19.30 με φαγητό και 21.00 χωρίς φαγητό.Οι δικές μας πληροφορίες όμως μιλούσαν για ένα cafe από τα παλαιότερα στη πόλη το όμορφο και ιστορικό Café Tortoni, όπου μπορείς να παρακολουθήσεις το βράδυ και μικρή, συμπαθητική παράσταση ταγκό (60 πέσος είσοδος= 12 ευρώ), το άτομο).Ετσι είχαμε περάσει γύρω στο μεσημέρι και κάναμε μια κράτηση για τις 21.00, για ένα καφέ συνοδευόμενο από μια παράσταση τανγκό..Η κοπέλλα έγραψε τα ονόματα μας σε ένα κατάστιχο, πληρώσαμε και φύγαμε. Το Café Tortoni, βρίσκεται επί της An del Mayo, αλλά από τη κάτω μεριά της 9 de Julio, προς τη Av Florida.Ετσι αν διαμένετε στη ευρύτερη περιοχή , η οποία να σημειωθεί θεωρείται και από τις πλέον ασφαλείς μπορείτε να μετακινηθείτε με τα πόδια.Η παράσταση ήταν καταπληκτική .Τα βήματα των χορευτών και η ταχύτητα κίνησης των ποδιών τους ηταν κάτι το μοναδικό. .Ακόμη μας άρεσαν οι μουσικοί που επαιζαν πιάνο, κοντραμπάσο, δύο βιολιά και δύο μπαντονεόν και οι οποίοι με τις κινήσεις τους και τη στάση του σώματός τους δημιουργούσαν ένα φοβερό θέαμα.Τα πρώτα τάγκο παιζόντουσαν από μετανάστες στο Μπουένος Άιρες και το Μοντεβιδέο. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, το τάγκο ήταν ευρέως διαδεδομένο στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άϊρες αλλά αντιμετωπιζόταν εχθρικά από την αστική τάξη στα προκατειλημμένα μάτια της οποίας φάνταζε σαν συνδεδεμένο με τον υπόκοσμο και τους οίκους ανοχής, σύνδεση που συχνά κάνουν και σήμερα διάφορες αναφορές στην ιστορία του τάγκο.
Attachments
Last edited by a moderator:
