tania
Member
- Μηνύματα
- 203
- Likes
- 179
- Επόμενο Ταξίδι
- δεν ξέρω!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Το επόμενο ταξίδι
Ξημέρωσε η τελευταία μέρα και η πτήση μας έφευγε για Θεσσαλονίκη το βράδυ. Οπότε είχαμε το χρόνο να πάμε στο νότο του νησιού. Είδαμε ωραία μέρη και εκεί. Η ομορφιά τους βασικά έγκειται στην ιδιαιτερότητά τους. Επισκεφτήκαμε την κόκκινη παραλία που είναι πράγματι ιδιαίτερο το τοπίο αλλά το κύμα ήταν πολύ και αποφύγαμε τις βουτιές. Α, εννοείται πως όπου και αν κάθεσαι έρχονται μέσα σε δευτερόλεπτα και σου ζητάνε 5 ευρώ για τις ξαπλώστρες. Για φαγητό πήγαμε στην παραθαλάσια Βλυχάδα. Αδιάφορο μέρος αλλά είδαμε ότι έχει ένα μεγάλο ξενοδοχείο με spa και τα σχετικά που είναι η αδυναμία μου. Μου έκανε εντύπωση που έφτιαξαν ένα τέτοιο ξενοδοχείο στο μέρος αυτό.
Α!, να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι το πρωι επισκεφτήκαμε ένα οινοποιείο. Η επίσκεψη σε οινοποιείο αποτελεί μέρος του τουρισμού του νησιού και η γνώμη μου είναι ότι αξίζει μια επίσκεψη. Εξηγούν πώς γινόταν και πώς γίνεται σήμερα το κρασί ενώ εξηγούν γιατί το κρασί της Σαντορίνης είναι τόσο ιδιαίτερο (έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κλήμα αναπτύσεται σε άνυδρο ηφαιστιογενές έδαφος).
Η επιστροφή στην περιοχή του αεροδρομίου ήταν περιπετειώδης. Οι δρόμοι του νησιού είναι επιεικώς απαράδεκτοι και όπως είπε και κάποιος φίλος του forum που επισκέφτηκε το νησί φέτος, ο τόπος είναι γεμάτος γουρούνες, των οποίων οι οδηγοί είναι κάπως . . . επιπόλαιοι. Αφήστε που απο την πολλή εξερεύνηση πήραμε λάθος δρόμο και χαθήκαμε. Δε βαριέσαι. Περάσαμε και από το χωριό Ακρωτήρι. Σε όποιος επισκεφτεί την Σαντορίνη προτείνω να καθήσει για έναν καφέ στο χωριό αυτό. Η θέα του ηφαιστείου είναι εντελώς διαφορετική εδώ, σε σχέση με το υπόλοιπο νησί. Και πολύ ωραία επίσης.
Ας κάνω ένα σχόλιο για το αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο της Σαντορίνης είναι ένα . . . μεγάλο δωμάτιο. στεναχωρήθηκα πολύ με την κατάσταση που επικρατεί στι νησί από άποψη οργάνωσης. Οι υποδομές είναι ελιπέστατες, οι άνθρωποι κοιτάζουν να σου τα πάρουν και να σου προσφέρουν όσο γίνεται λιγότερα ενώ έχω την αίσθηση πως ούτε οι ίδιοι πολυνοιάζονται για τον τόπο τους. Από το βαριεστημένο ύφος της ξεναγού στο ηφαίστειο μέχρι τον βρωμιάρη εστιάτορα στην Θηρασιά και τον ξενοδόχο που δεν είχε φροντίσει καν να είναι σκουπισμένο το δωμάτιο πριν μπούμε, δεν αποκόμισα καλές εντυπώσεις. Η Σαντορίνη θα έπρεπε να είναι πρότυπο τουριστικής οργάνωσης και οι κάτοικοί της θα έπρεπε να είναι ευγνόμωνες για το δώρο που τους έκανε η φύση και κάνει το νησί τους να ξεχωρίζει. Αντ' αυτού, αρκούνται σε ένα δείγμα αεροδρομίου και κοιτάζουν να βγάλουν λεφτά χρεώνοντας δύο αυγά και ένα βουτυράκι 24 ευρώ.
Συμπέρασμα: Χάρηκα πολύ που είχα την ευκαιρία να δω ένα τόσο αξιόλογο γεωλογικό φαινόμενο από κοντά. Δεν θα ξαναπήγαινα και φυσικά αν πήγαινα δεν θα έδινα όύτε κατά διάννοια τόσα πολλά λεφτά όσα λένε κάποιοι ότι θα έδιναν και μάλιστα με πολύ μεγάλη τους ευχαρίστηση "για να απολαύσουν το μεγαλείο του νησιού". Όχι αγαπητοί μου. Τα 600 ευρώ για δυόμιση μέρες είναι ήδη πάρα πολλά.
Α!, να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι το πρωι επισκεφτήκαμε ένα οινοποιείο. Η επίσκεψη σε οινοποιείο αποτελεί μέρος του τουρισμού του νησιού και η γνώμη μου είναι ότι αξίζει μια επίσκεψη. Εξηγούν πώς γινόταν και πώς γίνεται σήμερα το κρασί ενώ εξηγούν γιατί το κρασί της Σαντορίνης είναι τόσο ιδιαίτερο (έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κλήμα αναπτύσεται σε άνυδρο ηφαιστιογενές έδαφος).
Η επιστροφή στην περιοχή του αεροδρομίου ήταν περιπετειώδης. Οι δρόμοι του νησιού είναι επιεικώς απαράδεκτοι και όπως είπε και κάποιος φίλος του forum που επισκέφτηκε το νησί φέτος, ο τόπος είναι γεμάτος γουρούνες, των οποίων οι οδηγοί είναι κάπως . . . επιπόλαιοι. Αφήστε που απο την πολλή εξερεύνηση πήραμε λάθος δρόμο και χαθήκαμε. Δε βαριέσαι. Περάσαμε και από το χωριό Ακρωτήρι. Σε όποιος επισκεφτεί την Σαντορίνη προτείνω να καθήσει για έναν καφέ στο χωριό αυτό. Η θέα του ηφαιστείου είναι εντελώς διαφορετική εδώ, σε σχέση με το υπόλοιπο νησί. Και πολύ ωραία επίσης.
Ας κάνω ένα σχόλιο για το αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο της Σαντορίνης είναι ένα . . . μεγάλο δωμάτιο. στεναχωρήθηκα πολύ με την κατάσταση που επικρατεί στι νησί από άποψη οργάνωσης. Οι υποδομές είναι ελιπέστατες, οι άνθρωποι κοιτάζουν να σου τα πάρουν και να σου προσφέρουν όσο γίνεται λιγότερα ενώ έχω την αίσθηση πως ούτε οι ίδιοι πολυνοιάζονται για τον τόπο τους. Από το βαριεστημένο ύφος της ξεναγού στο ηφαίστειο μέχρι τον βρωμιάρη εστιάτορα στην Θηρασιά και τον ξενοδόχο που δεν είχε φροντίσει καν να είναι σκουπισμένο το δωμάτιο πριν μπούμε, δεν αποκόμισα καλές εντυπώσεις. Η Σαντορίνη θα έπρεπε να είναι πρότυπο τουριστικής οργάνωσης και οι κάτοικοί της θα έπρεπε να είναι ευγνόμωνες για το δώρο που τους έκανε η φύση και κάνει το νησί τους να ξεχωρίζει. Αντ' αυτού, αρκούνται σε ένα δείγμα αεροδρομίου και κοιτάζουν να βγάλουν λεφτά χρεώνοντας δύο αυγά και ένα βουτυράκι 24 ευρώ.
Συμπέρασμα: Χάρηκα πολύ που είχα την ευκαιρία να δω ένα τόσο αξιόλογο γεωλογικό φαινόμενο από κοντά. Δεν θα ξαναπήγαινα και φυσικά αν πήγαινα δεν θα έδινα όύτε κατά διάννοια τόσα πολλά λεφτά όσα λένε κάποιοι ότι θα έδιναν και μάλιστα με πολύ μεγάλη τους ευχαρίστηση "για να απολαύσουν το μεγαλείο του νησιού". Όχι αγαπητοί μου. Τα 600 ευρώ για δυόμιση μέρες είναι ήδη πάρα πολλά.
Attachments
-
31,9 KB Προβολές: 217