LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.526
- Likes
- 7.787
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο]α giants ειναι μια μικρη κοιλαδα λιγο πιο μακρυα σπαρμενη με ψηλουε ογκομορφους πετρινους ογκους αποτελεσμα μια υφαιστειακης ενεργειας...[ATTACH=full]169049[/ATTACH] [ATTACH=full]169050[/ATTACH] [ATTACH=full]169048[/ATTACH
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο]Εκτιμώντας λοιπόν τις ορειβατικές ικανότητες μας, αποφασίσαμε να κόψουμε δρόμο παρεκκλίνοντας κατά πολλές μοίρες. .Έτσι η αναρρίχηση μας φέρνει στο χείλος μιας μεγάλης βαθιά λεκάνης καλυμμένη με ξερό άσπρο χώμα και με εκατοντάδες κορμούς νεκρών δένδρων…είναι η γνωστή νεκρή κοιλάδα .Βλέποντας την δεν μπορείς παρά να ευγνωμονείς τη τύχη και την ίριδα των ματιών σου αντικρίζοντας αυτή τη θέα, αυτή την αντίθεση των χρωμάτων…το άσπρο του πυθμένα της κοιλάδας, το σοκολατοκοκκινο των θινών που την περιβάλουν και το έντονο μπλε του ουρανού, δικαίως λοιπόν η νεκρή αυτή φύση κοσμεί τα εξώφυλλα πολλών τουριστικών οδηγών ….[ATTACH=full]169089[/ATTACH] [ATTACH=full]169087[/ATTACH] [ATTACH=full]169088[/ATTACH] [ATTACH=full]169086[/ATTACH] [ATTACH=full]169085[/ATTACH] [ATTACH=full]169084[/ATTACH
- Κεφάλαιο 7ο]Από εδώ πάλι το τοπίο αλλάζει και οι σχηματισμοί θινών από γκρι άμμο μας συνοδεύουν ως το Swakopmund…τη πόλη των ανέμων..[ATTACH=full]169154[/ATTACH
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Φωτογραφίες
Οι δυνατοί άνεμοι μετακινούν την άμμο που σκεπάζει το δρόμο και τις ράγες του τρένου και υπάρχουν συνεργεία που τα καθαρίζουν συνεχώς από τη συσσωρευμένη άμμο που επιμένει να αλλάζει διαρκώς το οδικό χάρτη της περιοχής…
Φτάσαμε στο Swakopmund απόγευμα και απεγκλωβιστήκαμε από το πέπλο σκόνης μόλις μπήκαμε στο INDIGO ,το ξενοδοχείο μας.. ένα τριώροφο αρχοντικό, που πρέπει να τηλεφωνήσεις για να σου ανοίξουν τη πόρτα, το βράδυ δεν υπάρχει κανείς και μη διανοηθείς να ζητήσεις room service η επιπλέον πετσέτα ..
Δεν είδαμε και πολλά στη απογευματινή βόλτα.. η ζωή εδώ σταματά στις 5 , οι δρόμοι ερημώνουν, τα μαγαζιά κλείνουν, και όλοι βιάζονται να κλειστούν στα σπίτια τους , στη ασφάλεια τους, περιμένοντας να ξημερώσει…
Και εμείς περιμέναμε με αγωνία το ξημέρωμα για να βρούμε να φάμε, μας είχε κόψει μαύρη πείνα, τι να σου κάνουν τα αμύγδαλα τα φιστίκια και τα κράκερ Παπαδοπούλου?
Η πόλη όμορφη , τέλεια ρυμοτομημένη, με μεγάλους κεντρικούς δρόμους και στραμμένη στη θάλασσα που τα κύματα της σκούν σε μια ακτή που για άμμο έχει μεγάλα μαύρα κοχύλια, όστρακα και χαλαζία…γεγονός που μας έκανε να προσκυνήσουμε αμέτρητες φορές θαυμάζοντας αλλά και μαζεύοντας κάποια ωραία κομμάτια από αυτά… για ενθύμιο.
Είχαμε αποφασίσει να μείνουμε 2 μέρες και να επιδοθεί ο καθένας σε ότι δραστηριότητα ήθελε.. αλλά λογαριάζαμε χωρίς το ξενοδόχο…δηλαδή το δυνατό άνεμο, τη θαλασσοταραχή και το χάσιμο χρόνου στο να αντικαταστήσουμε το βανάκι μας , αφού μας έκλεψαν τα κλειδιά μπρος στα μάτια μας….
Η βόλτα με το αερόστατο ήταν κακή επιλογή , αφού το μόνο που είδαμε ήταν τα ορυχεία της περιοχής και όχι από κοντά ,αφου η χαμηλη πτηση σε μεγάλη ακτινα απογορευόταν ,στη ακτή δεν μπορέσαμε να πλησιάσουμε και στο τέλος είχαμε και μια ανώμαλη προσγείωση, ευτυχώς χωρίς επιπλοκές…δοξα το θεό ομως το πρωινο ήταν πλουσιο και ο καφες στα μετρα μου και σε ποσοτητα και σε ποιοτητα......
-Να είδες που τα κιλά μου βοήθησαν? , λέει η Αγγελική.. σφήνωσα στη καλάθα και ακούμπησα στα μαλακά!!!!!
Η επιστροφή μας στη πόλη ήταν το μεσημεράκι όπου τα μαγαζάκια ήταν φουλ από κόσμο. .,εκεί βρήκαμε και τις δικές μας που είχαν κάνει επιδρομή …είχε αναστενάξει η αγορά από τα παζάρια και τα ψώνια τους…γεμάτες σακούλες, τσαντάκια ,παρατσαντακια, είπαμε να κάτσουμε και να φάμε επιτέλους..
Φτάσαμε στο Swakopmund απόγευμα και απεγκλωβιστήκαμε από το πέπλο σκόνης μόλις μπήκαμε στο INDIGO ,το ξενοδοχείο μας.. ένα τριώροφο αρχοντικό, που πρέπει να τηλεφωνήσεις για να σου ανοίξουν τη πόρτα, το βράδυ δεν υπάρχει κανείς και μη διανοηθείς να ζητήσεις room service η επιπλέον πετσέτα ..
Δεν είδαμε και πολλά στη απογευματινή βόλτα.. η ζωή εδώ σταματά στις 5 , οι δρόμοι ερημώνουν, τα μαγαζιά κλείνουν, και όλοι βιάζονται να κλειστούν στα σπίτια τους , στη ασφάλεια τους, περιμένοντας να ξημερώσει…
Και εμείς περιμέναμε με αγωνία το ξημέρωμα για να βρούμε να φάμε, μας είχε κόψει μαύρη πείνα, τι να σου κάνουν τα αμύγδαλα τα φιστίκια και τα κράκερ Παπαδοπούλου?
Η πόλη όμορφη , τέλεια ρυμοτομημένη, με μεγάλους κεντρικούς δρόμους και στραμμένη στη θάλασσα που τα κύματα της σκούν σε μια ακτή που για άμμο έχει μεγάλα μαύρα κοχύλια, όστρακα και χαλαζία…γεγονός που μας έκανε να προσκυνήσουμε αμέτρητες φορές θαυμάζοντας αλλά και μαζεύοντας κάποια ωραία κομμάτια από αυτά… για ενθύμιο.
Είχαμε αποφασίσει να μείνουμε 2 μέρες και να επιδοθεί ο καθένας σε ότι δραστηριότητα ήθελε.. αλλά λογαριάζαμε χωρίς το ξενοδόχο…δηλαδή το δυνατό άνεμο, τη θαλασσοταραχή και το χάσιμο χρόνου στο να αντικαταστήσουμε το βανάκι μας , αφού μας έκλεψαν τα κλειδιά μπρος στα μάτια μας….
Η βόλτα με το αερόστατο ήταν κακή επιλογή , αφού το μόνο που είδαμε ήταν τα ορυχεία της περιοχής και όχι από κοντά ,αφου η χαμηλη πτηση σε μεγάλη ακτινα απογορευόταν ,στη ακτή δεν μπορέσαμε να πλησιάσουμε και στο τέλος είχαμε και μια ανώμαλη προσγείωση, ευτυχώς χωρίς επιπλοκές…δοξα το θεό ομως το πρωινο ήταν πλουσιο και ο καφες στα μετρα μου και σε ποσοτητα και σε ποιοτητα......
-Να είδες που τα κιλά μου βοήθησαν? , λέει η Αγγελική.. σφήνωσα στη καλάθα και ακούμπησα στα μαλακά!!!!!
Η επιστροφή μας στη πόλη ήταν το μεσημεράκι όπου τα μαγαζάκια ήταν φουλ από κόσμο. .,εκεί βρήκαμε και τις δικές μας που είχαν κάνει επιδρομή …είχε αναστενάξει η αγορά από τα παζάρια και τα ψώνια τους…γεμάτες σακούλες, τσαντάκια ,παρατσαντακια, είπαμε να κάτσουμε και να φάμε επιτέλους..
Attachments
Last edited:
...εύστοχος
