Όταν οργανώνουμε ένα ταξίδι πολλές φορές μας πιάνει τόσο άγχος, φόβος και ανησυχία, που σχεδόν θέλουμε να το ακυρώσουμε. Είναι λογικό μεν όταν βγαίνουμε από τη ρουτίνα και την ασφαλή ζώνη της καθημερινότητάς μας, με σκοπό να βρεθούμε σε μέρη άγνωστα και διαφορετικά, να μας πιάνει μια ανασφάλεια γιατί τα βλέπουμε όλα από την οπτική του καναπέ μας. Όμως όταν τελικά καταφέρουμε να απομακρυνθούμε από αυτή, ανακαλύπτουμε κάποια πολύ ενδιαφέροντα πράγματα:

Ο χρόνος τρέχει πιο αργά

Από τη στιγμή που θα βρεθούμε στο αεροδρόμιο, ο χρόνος μοιάζει να απλώνεται. Μένουμε σε κάποιο μέρος μόλις ένα εικοσιτετράωρο και νιώθουμε ότι είμαστε ήδη τρεις ημέρες εκεί. Οι στιγμές μας γεμίζουν με αναμνήσεις καθώς αποτυπώνονται εντυπώσεις και καινούργια ερεθίσματα από μυρωδιές, εικόνες, γεύσεις και ήχους. Από μέσα μας βγαίνει το παιδί που ανακαλύπτει τον κόσμο από την αρχή.

Η κούραση λειτουργεί ευεργετικά

Photo by Tirachard Kumtanom

Σίγουρα σε ένα ταξίδι δεν υπάρχει η πολυτέλεια της ξεκούρασης. Σπάνια θα κάτσουμε να απολαύσουμε 8 απανωτά επεισόδια της αγαπημένης μας σειράς όταν βρισκόμαστε σε μια διαφορετική χώρα ή θα κάτσουμε με τις ώρες στον καναπέ μας χαζεύοντας στα social media. Όμως η κούραση θα μας βοηθήσει να κοιμηθούμε σαν πουλάκια ενώ βρισκόμαστε πολλά χιλιόμετρα μακριά από το κρεβάτι μας και θα μας μουδιάσει ευχάριστα απέναντι στο άγχος. Γιατί εδώ δεν συνοδεύεται από το δυσάρεστο συναίσθημα της ρουτίνας, αλλά αποτελεί σημάδι ότι η μέρα μας ήταν όσο το δυνατόν πιο γεμάτη.

Πάντα υπάρχει κάποιος που θα βοηθήσει

Ακόμα και αν ταξιδεύουμε με τη μέγιστη οργάνωση, υπάρχουν στιγμές τις οποίες δεν θα μπορούσαμε να προβλέψουμε. Σχεδόν πάντα όμως θα συναντήσουμε τον καλό Σαμαρείτη που θα μας βοηθήσει να εντοπίσουμε πού στο καλό βρίσκεται το ξενοδοχείο μας ή το αξιοθέατο που αναζητούμε και να μας δείξει ποιό είναι το καλύτερο μαγαζί για να πάρουμε το πρωινό μας. Ακόμα και αν δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα, μας ενώνει μια ανώτερη παγκόσμια γλώσσα, εκείνη του χαμόγελου, της κατανόησης και των έντονων χειρονομιών. Και είναι υπέροχο όταν ανακαλύπτουμε ότι την μιλάμε!

Επαναπροσδιορίζουμε τα όρια μας

Τελικά αντέχουμε πολύ περισσότερο από ότι νομίζουμε, είμαστε πιο ανεκτικοί και πιο προσαρμοστικοί από ότι περιμέναμε. Σε ένα ταξίδι δεν ανακαλύπτουμε μόνο καινούργιους προορισμούς αλλά και τον εαυτό μας μέσα σε αυτούς. Γινόμαστε πιο θετικοί, πιο περιπετειώδεις, δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα κάθε μέρα, και εντοπίζουμε τα αληθινά μας όρια, όχι εκείνα που θα θέλαμε ίσως άλλα ούτε και εκείνα που πιστεύαμε ότι δεν θα καταπατήσουμε ποτέ!

Βρίσκουμε έμπνευση

Photo by Vladyslav Dukhin

Η έμπνευση βρίσκεται στην διαφορετικότητα. Όταν η ζωή μας είναι περιορισμένη σε πανομοιότυπες διαδρομές, συγκεκριμένες παραστάσεις και επαφή με τους ίδιους ανθρώπους, πολλές φορές ξεγλιστρά μέσα από τα χέρια μας, καθώς δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο να μας εμπνεύσει. Ένα ταξίδι μας ανοίγει απέναντι σε τόσα πολλά διαφορετικά ερεθίσματα, καθώς οι άνθρωποι που θα συναντήσουμε, οι κουλτούρες που θα βιώσουμε και οι εικόνες που θα αποτυπώσουμε, θα μας δώσουν μια διαφορετική αντίληψη της ζωής μας, μεταμορφώνοντας της στάση, την θέση και την οπτική μας και δίνοντας μας κουράγιο να αλλάξουμε ότι πλέον δεν μας εκφράζει.

Όπου γης και πατρίς

Όταν όλο σου το βιός χωράει σε μια βαλίτσα, η ζωή μοιάζει τόσο πιο απλή. Χωρίς τις έγνοιες της καθημερινότητας, με μόνη σκέψη την αναζήτηση της ευχαρίστησης, είναι απίστευτα ανακουφιστικό το ότι μπορείς να υπάρχεις στον κόσμο χωρίς όλα εκείνα που πιστεύεις ότι σε καθορίζουν. Η ευκολία της μετακίνησης, η έλλειψη συναισθηματικής σύνδεσης και η απλούστευση των αναγκών σου, από το τι θα φορέσεις σήμερα μέχρι το τι θα φας απόψε, είναι ένα πολύτιμο μάθημα για το τι πραγματικά χρειαζόμαστε στην ζωή μας και τι μας είναι τελικά περιττό.

Στον κόσμο υπάρχουν πολλά περισσότερα κοινά παρά διαφορές

Αν και βιώνουμε ένα διαφορετικό περιβάλλον, είναι σχεδόν μαγικό το πόσο μοιάζει τελικά με όσα ήδη γνωρίζουμε. Τα τοπία, τα σπίτια και οι άνθρωποι, το ντύσιμο, η γλώσσα και οι γεύσεις, μπορεί να είναι διαφορετικά, αλλά η ουσία τους καθορίζεται από τους ίδιους κανόνες και τις ίδιες ανάγκες. Εντοπίζοντας την ουσία ανακαλύπτουμε και τα λεπτά νήματα της ζωής, που μας ενώνουν με ότι πραγματικά μας κάνει ανθρώπους.

Ζούμε στο παρόν

Πόσες φορές ζούμε πραγματικά στο παρόν; Στην καθημερινότητα το μυαλό μας συνέχεια τρέχει στις υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρωθούν, στο Σαββατοκύριακο που έρχεται, στην ώρα που θα σχολάσουμε και στις όμορφες αναμνήσεις από το παρελθόν μας. Όταν βγαίνουμε από την καθημερινότητα μας, πάντα προσωρινά και πάντα για λίγο, το μυαλό συγχρονίζεται με την ύπαρξη μας. Γινόμαστε μάρτυρες των στιγμών μας, δημιουργοί των αναμνήσεων, γειωνόμαστε, ακούμε, βλέπουμε, νιώθουμε και υπάρχουμε μέσα στην στιγμή μας.

Και μόνο για αυτό αξίζει όλη η ταλαιπωρία, το άγχος και το γενναίο βήμα να εγκαταλείψουμε την ζώνη ασφαλείας μας και να βυθιστούμε στην μαγεία του ταξιδιού!