ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18: Το Ιmphal που έπρεπε να είχα μείνει και η Nagaland
Ε δε στενοχωρήθηκα και πολύ που έφυγα από το Moirang, για να μην πω πως έφυγα τρέχοντας. Ξανακοίταξα το agoda και τελικώς ο καημένος ο ιδιοκτήτης του καταλύματος είχε μόνο μια κριτική, είπα να μην αφήσω ούτε εγώ. Άλλο κατάλυμα δεν...
Πρώτες εικόνες στο Moirang, μπροστά από το κατάλυμά μου.
Στο βάθος το γραφείο απ' όπου έφευγαν οι βάρκες.
Θέα από τη βαρκάδα.
Επιστροφή στο Moirang.
H αγορά θα μπορούσε να είναι και καθαρότερη, ήταν όμως πολύ αυθεντική.
Την πόλη δεν την έλεγες και ζάμπλουτη.
Η είσοδος στο κατάλυμά...
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17: Το Moirang, η λίμνη Loktak, η λάσπη, οι διαδηλώσεις και ο καλός οικοδεσπότης του καταλύματος της κατσαρίδας
Ήρθε η μέρα που θα χωριζόμασταν. Πετούσαμε πάντως συμβατές ώρες, οπότε πήγαμε μαζί στο αεροδρόμιο, με ένα tuk tuk να αγκομαχάει υπό το βάρος του μπαούλου. Ο Α θα μου έλειπε...
Το ρεζερβουάρ της Udaipur.
O ναός-τούρτα.
Ένας από τους επιστάτες του ναού που συμπεριφέρονταν σε κάτι καημένες γιαγιάκες λες και είναι σκουπίδια.
Και οι παλιοί ναοί.
Στα αριστερά διακρίνεται η αγελάδα.
Επιθετικά κατσικάκια.
Και το εγκαταλελειμένο παλάτι.
Οι κυριούλες που κάτι...
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16: Ο ναός-τούρτα, το υδάτινο παλάτι και το one and only
Το πρωινό ήταν πολύ διαφοροποιημένο σήμερα, αλλά εξίσου νόστιμο, πάλι έφαγα πράγματα που δεν ξέρω καν πώς τα λένε, άλλωστε αυτό είναι κι ένας από τους βασικότερους λόγους για να επισκεφθεί κανείς την Ινδία. Ένα μπράβο το αξίζει...
E πες τιμή. Σήμερα πχ στο Μανη-Μανη δώσαμε 45/ατομο και τα θαλασσινά ήταν υπέροχα, χταπόδι με φάβα, καλαμάρι με εσπεριδοειδή, φοβερό κους κους με μυδια κλπ (αν και το κλου ήταν ο κόκορας που.καλυτερονεχω φάει μόνον στο Simul)