Ένα χρόνο μετά

[tita]

Παρόλα αυτά, τόσο εγώ όσο και ο άλλος Έλληνας φοιτητής που ξεκίνησε μαζί μου πέρυσι το Φεβρουάριο, είχαμε κάποια προβλήματα “δεσίματος” με τους συμφοιτητές μας. Λίγο το ότι είμαστε ξένοι, λίγο το ότι “εισχωρήσαμε” το δεύτερο για αυτούς εξάμηνο, λίγο το ότι μόνο 3 μαθήματα είχαμε κοινά, δεν μπορέσαμε να πούμε στο τέλος του εξαμήνου ότι “ναι, κάναμε φίλους”. Φίλος με τη βαθύτερη έννοια βέβαια, όχι απλά μερικές κουβέντες στη σχολή. Αυτό ευτυχώς άλλαξε το χειμερινό εξάμηνο, που οι περισσότεροι ήταν καινούριοι, που προσπαθήσαμε από την αρχή να έρθουμε κοντά με άτομα, να τους γνωρίσουμε μεταξύ τους, να οργανώσουμε πράγματα.

Οι Ολλανδοί αποδείχθηκαν οι πιο δύσκολοι. Αρχικά, πάντα οι Ολλανδοί είναι φιλικοί, ειδικά αν είσαι τουρίστας. Όταν πρέπει να ζήσεις μαζί τους όμως για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε γίνονται λιγάκι επιφυλακτικοί. Θα προτείνουν κάτι την πρώτη φορά, αλλά μετά δύσκολα. Και τελικά, θεωρούμε τους εαυτούς μας πολύ τυχερούς που 4 μήνες μετά μπορούμε να λέμε ότι έχουμε κάνει τουλάχιστον δύο φίλους Ολλανδούς (με 2 είμαστε και χαρούμενοι, βλέπετε και σιγά σιγά ο κύκλος διευρύνεται. Δεν είναι τυχαίο που η παρέα μου αποτελείται κυρίως από Έλληνες, Ινδούς και γενικά ανθρώπους με “μεσογειακή νοοτροπία”. Όχι ότι οι Ολλανδοί δεν είναι φιλικοί. Οι περισσότεροι από αυτούς, όταν τους μιλήσεις, θα σου μιλήσουν. Αλλά δεν πρόκειται να σε προσεγγίσουν μόνοι τους εύκολα ή να ανοιχτούν. Και κυρίως αν αυτοί είναι άντρες κι εσύ είσαι κοπέλα. Διάφοροι λόγοι, που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό και τις συνήθειες της χώρας... Αν είσαι άντρας, τότε είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα. Αλλά και πάλι, το άκουσα πολλές φορές φέτος “προσπάθησα 3 μήνες για να έρθω κοντά στους Ολλανδούς. Και τελικά...εγκατέλειψα τις προσπάθειες! Δεν γίνεται συνέχεια εσύ να τους παρακαλάς για να βγείτε έξω, να περνάνε δύο τρεις μήνες για να βρεθείτε για έναν καφέ στο σπίτι. Ναι, είναι φιλικοί στη σχολή, αλλά για να τους ψήσεις για έξω είναι πολύ δύσκολο!Οπότε τελικά κάνω παρέα με άλλους ξένους, που από την πρώτη βδομάδα νιώθεις ότι είστε αδέρφια”. Τεράστια εντύπωση μου είχε κάνει το σχόλιο ενός εκ των δύο φίλων Ολλανδών, όταν πήγαμε να επισκεφτούμε τον δεύτερο “α! Επιτέλους έχω την τιμή να έρθω σπίτι σου”. Και τον ρωτάω “καλά, είστε φίλοι 3.5 χρόνια τώρα! Δεν έχεις πάει ποτέ σπίτι του;”. Η απάντηση; “όχι, δεν έτυχε!”. Ή ένα άλλο περιστατικό κατά το οποίο ανακαλύψαμε μετά από 4 μήνες ότι μένουμε στο ίδιο συγκρότημα εστιών με έναν Ολλανδό!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[pattyyy]

tita είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα τα όσα ζεις και μοιράζεσαι μαζί μας! Διάβασα το κείμενό σου μονορούφι! ...και φυσικά "ζήλεψα" τις εξαιρετικές εκπαιδευτικές μεθόδους που σέβονται τις ιδιαιτερότητες, εξελίσσουν τις ικανότητες και προάγουν τον τρόπο σκέψης του κάθε φοιτητή. Μπράβο σου που είχες την αποφασιστικότητα να εμβαθύνεις στην επιστήμη σου στο εξωτερικό.
P.S. Οι γλωσσικές σου ικανότητες είναι μια χαρά!

 

[ΕΡΣΗ]

Πολυ κατατοπιστικο κειμενο απο τη σκοπια καποιας που δεν πηγε για τουρισμο. Ενδιαφεροντα τα οσα μας καταθετεις. Ευχαριστουμε!

 

[astral]

Εγώ μια χαρά τις βλέπω τις γλωσσικές σου ικανότητες! :xmas_smile:
Άντε βρε tita, μας έλειψαν οι διηγήσεις σου εδώ μέσα..

 

[tita]

ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας. Οποιεσδήποτε παρατηρήσεις θα ήταν χρήσιμες, καθώς το κείμενο αυτό αποτελεί το προσχέδιο για ένα άρθρο ελληνικού φοιτητικού περιοδικού.

@astral: εσύ τι παραπονιέσαι καλέ; αφού διαβάζεις όλες τις (ανατριχιαστικές και μη) λεπτομέρειες περί Ολλανδών και ζωής ανά πάσα στιγμή

 

[astral]

@astral: εσύ τι παραπονιέσαι καλέ; αφού διαβάζεις όλες τις (ανατριχιαστικές και μη) λεπτομέρειες περί Ολλανδών και ζωής ανά πάσα στιγμή

πω πω, μ' έδωΚες στεγνά όμως, ε? :xmas_mrgreen:
Ναι, αλλά καμιά φορά ξεχνιέμαι... :xmas_redface:

 

[KLEOPATRA]

Τιτα μου ,οπως εχω ξαναπει ..εμενα αυτη την αισθηση σταδιακης βαρεμαρας και επαναληψιμοτητας που αναφερεις ..μου τη δημιουργησε η πολη μετα απο λιγες ωρες κιολας.
Πιστευω οτι ειναι και σε ποια φαση θα πας.
Οταν εισαι παντρεμενος με παιδι ...πως να πας να γλεντησεις ,να κανεις χαβαλε και γκομενιασματα.
Η πολη ειναι σε φαση 5ημερης για ελευθερους -μεγαλες παρεες -φοιτητες-μικρες ηλικιες...
Τα σπιτακια,τα καναλια =παρα πολυ ωραια ,αλλα μετα απο λιγο ηταν τα ιδια και τα ιδια και τα ιδια...
Οποτε δεν ειμαι σιγουρη αν θα ξαναπηγαινα....

Επισης μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση εκει που αναφερεις για την συναισθηματικη "τσιγκουνια" των Ολλανδων.
Ξερεις δεν τους ειχα καθολου για κλειστους ...ισως ειναι ολη αυτη η εικονα του χαλαρου-κεφατου Ολλανδου ..που παει στα coffee shops κλπ κλπ
Παντως εμας μας ειχαν καλεσει στο ασχετο σε ενα υπαιθριο event με φαγητο στο δρομο και καποιοι αλλοι που εκαναν μπαρμπεκιου μας ειχαν κερασει.
Αλλα φανταζομαι μας εβλεπαν ως τουριστες-οπως ειπες κι εσυ.

 

[fitziano]

Ευχαριστούμε πολύ tita. Κατατοπιστικότατη.

 

[maska_29]

Πράγματι, ήσουν πολύ κατατοπιστική.

 

[tita]

Τιτα μου ,οπως εχω ξαναπει ..εμενα αυτη την αισθηση σταδιακης βαρεμαρας και επαναληψιμοτητας που αναφερεις ..μου τη δημιουργησε η πολη μετα απο λιγες ωρες κιολας.
Πιστευω οτι ειναι και σε ποια φαση θα πας.
Οταν εισαι παντρεμενος με παιδι ...πως να πας να γλεντησεις ,να κανεις χαβαλε και γκομενιασματα.

Επισης μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση εκει που αναφερεις για την συναισθηματικη "τσιγκουνια" των Ολλανδων.
Ξερεις δεν τους ειχα καθολου για κλειστους ...ισως ειναι ολη αυτη η εικονα του χαλαρου-κεφατου Ολλανδου ..που παει στα coffee shops κλπ κλπ
Παντως εμας μας ειχαν καλεσει στο ασχετο σε ενα υπαιθριο event με φαγητο στο δρομο και καποιοι αλλοι που εκαναν μπαρμπεκιου μας ειχαν κερασει.
Αλλα φανταζομαι μας εβλεπαν ως τουριστες-οπως ειπες κι εσυ.

Ναι, όντως το κέντρο επαναλαμβάνεται. Φυσικά υπάρχουν και οι περιοχές πιο έξω από την πόλη. Και ως τουρίστας, σίγουρα κουράζει. Δεν είναι για πολλές μέρες.Ως μόνιμος κάτοικος; χμ...στους 3 μήνες βαριέσαι σίγουρα. Αλλά μετά ανακαλύπτεις άλλα πράγματα, που δεν φαίνονται με μια πρώτη ματιά, και από τη μια αισθάνεσαι τυχερός που ζεις σε μια τόσο όμορφη πόλη, και από την άλλη χαίρεσαι που ταυτόχρονα σου δίνονται ευκαιρίες να κάνεις πράγματα έξω από τις συνήθειές σου (στην Ελλάδα τουλάχιστον) όταν έχεις καλή παρέα. Μέχρι να τα βρεις όμως αυτά, ίσως περάσουν και αρκετοί μήνες απραξίας.

Για την φιλικότητά τους: ναι, είναι πάρα μα πάρα πολύ φιλικοί στους ξένους. Είναι όμως κάτι επιφανειακό, και το λένε και οι ίδιοι. Άλλο χαβαλέ και γιου-χου-χου και άλλο φίλοι. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Με άλλους λαούς γίνεσαι φίλος και ανοίγεσαι στον πρώτο μήνα (βλ. εμένα και την "κολλητή" μου που είναι Ινδή) και με άλλους παίρνει 4 μήνες να ανοιχτούν και να σου μιλήσουν για κάτι πιο βαθύ (κι αισθάνομαι υπερ-τυχερή που το έχουν κάνει 2 Ολλανδοί και πάμε για τον 3ο:xmas_mrgreen: Και να σκεφτείς ότι αυτοί οι 2 ανοίχτηκαν σε εμένα και ο ένας σε έναν ακόμα Έλληνα. Στους υπόλοιπους...μούγκα!). Και δεν είναι πάντα μόνο θέμα ανθρώπου, είναι και θέμα νοοτροπίας.

Και παίζουν και πολλά άλλα, που τα καταλαβαίνεις στην πορεία. Πχ ρατσισμός: καλώς ή κακώς, υπάρχει. Και το θεωρώ και λογικό. Και φάνηκε και στα αποτελέσματα των εκλογών. Δυστυχώς υπάρχουν φορές που όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν, το βιώνουμε και μέσα στη σχολή. Είτε ανοιχτά και απροκάλυπτα (ένα άλλο χαρακτηριστικό των Ολλανδών είναι ότι τα λένε όλα χύμα. Δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά της "ειλικρίνειας" και της "αγένειας"), όπως για παράδειγμα ένας που μόλις μας γνώρισε, άρχισε τα σχόλια και τις προσβολές για την Ελλάδα και τα χρήματα. Είτε άλλοτε προσπαθούν να μην το δηλώσουν τόσο ανοιχτά, αλλά φαίνεται άμεσα στις πράξεις τους (υπάρχουν διακρίσεις από τους καθηγητές στο αν είσαι Ολλανδός ή όχι, πράγμα που όμως το καταλαβαίνω-όχι ότι το επικροτώ, άσχετα αν είναι άδικο για εμάς και την επαγγελματική μας εξέλιξη)

 

[vagantos]

Να σαι καλά Τιτα.
Πάντα ανθρωποκεντρικές οι ιστορίες σου, διαβάζονται πολύ ευχάριστα.

 

[amantab]

Για την φιλικότητά τους: ναι, είναι πάρα μα πάρα πολύ φιλικοί στους ξένους. Είναι όμως κάτι επιφανειακό, και το λένε και οι ίδιοι. Άλλο χαβαλέ και γιου-χου-χου και άλλο φίλοι. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Με άλλους λαούς γίνεσαι φίλος και ανοίγεσαι στον πρώτο μήνα (βλ. εμένα και την "κολλητή" μου που είναι Ινδή) και με άλλους παίρνει 4 μήνες να ανοιχτούν και να σου μιλήσουν για κάτι πιο βαθύ (κι αισθάνομαι υπερ-τυχερή που το έχουν κάνει 2 Ολλανδοί και πάμε για τον 3ο:xmas_mrgreen: Και να σκεφτείς ότι αυτοί οι 2 ανοίχτηκαν σε εμένα και ο ένας σε έναν ακόμα Έλληνα. Στους υπόλοιπους...μούγκα!). Και δεν είναι πάντα μόνο θέμα ανθρώπου, είναι και θέμα νοοτροπίας.

Και παίζουν και πολλά άλλα, που τα καταλαβαίνεις στην πορεία. Πχ ρατσισμός: καλώς ή κακώς, υπάρχει. Και το θεωρώ και λογικό. Και φάνηκε και στα αποτελέσματα των εκλογών. Δυστυχώς υπάρχουν φορές που όσο και να προσπαθούν να το κρύψουν, το βιώνουμε και μέσα στη σχολή. Είτε ανοιχτά και απροκάλυπτα (ένα άλλο χαρακτηριστικό των Ολλανδών είναι ότι τα λένε όλα χύμα. Δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά της "ειλικρίνειας" και της "αγένειας"), όπως για παράδειγμα ένας που μόλις μας γνώρισε, άρχισε τα σχόλια και τις προσβολές για την Ελλάδα και τα χρήματα. Είτε άλλοτε προσπαθούν να μην το δηλώσουν τόσο ανοιχτά, αλλά φαίνεται άμεσα στις πράξεις τους (υπάρχουν διακρίσεις από τους καθηγητές στο αν είσαι Ολλανδός ή όχι, πράγμα που όμως το καταλαβαίνω-όχι ότι το επικροτώ, άσχετα αν είναι άδικο για εμάς και την επαγγελματική μας εξέλιξη)

Χαχαχα...εγώ πάλι ένα χρόνο δυστυχώς δεν κατάφερα να φιλέψω με Ολλανδό...παρέα κάναμε με πολλούς, φιλία όμως με κανέναν... Επίσης θα προσθέσω ένα παράδειγμα "ειλικρίνειας- αγένειας". Περιφερόμουν στους διαδρόμους του Πανεπιστημίου μαζί με την Ολλανδέζα καθηγήτριά μου και αυτή συναντάει τυχαία έναν καθηγητή από άλλο Πανεπιστήμιο (μη Ολλανδό). Της λέει αυτός "Γεια σας, τι κάνετε?" και απαντάει αυτή χωρίς δεύτερη σκέψη "Απαντάω στα μαιλ μου"- ούτε καλημέρες, ούτε καλησπέρες! Εγώ σάστησα με το ύφος και το περιεχόμενο της απάντησής της..Μετά από λίγα λεπτά μου ανακοίνωσε ότι του είχε στείλει μαιλ και δεν της απάντησε και ότι μπορεί να ακούστηκε αγενής, αλλά στην ουσία επρόκειτο περί Ολλανδικής ευθύτητας..χαχαχα, κι έμεινα κάγκελο εγώ! Πάντως εμένα μου άρεσε αυτό τους το χαρακτηριστικό!

Να 'σαι καλά βρε tita , μου ξύπνησες ωραίες αναμνήσεις!!!