Όταν ο καύσωνας τρελαίνει το μυαλό-Φινλανδία Αύγουστος 2025

[kite26]

Ταξίδι στην Φινλανδία το κατακαλόκαιρο; Περίεργο θα έλεγε κάποιος, εγώ το τόλμησα. Θα το πάμε μέρα-μέρα, αλλά πρώτα αξίζει το backstory:

Ένα συνηθισμένο φθινοπωρινό πρωινό πήγαινα στη δουλειά. Τι θα αξιοσημείωτο θα μπορούσε να συμβεί; Ήταν λοιπόν μια μέρα σαν όλες τις άλλες και όπως περπατούσα βλέπω μια κοπέλα να παλεύει να απαγκιστρωθεί από την εξωτερική πόρτα του σπιτιού της στην οποία είχε κολλήσει το ρούχο της. Περαστικός εγώ λοιπόν έσπευσα να τη βοηθήσω. Αφού κατάφερα να την απαγκιστρώσω, γνωριστήκαμε και πιάσαμε την κουβέντα. Να μην τα πολυλογώ, λοιπόν, ήταν από τη Φινλανδία (όχι ντόπια) και είχε έρθει στη χώρα μας για κάποιες δουλειές. Όταν τη ρώτησα αν της αρέσει η πόλη μου ή το Ελσίνκι, εκείνη μου απάντησε το Ελσίνκι. Τότε ήταν που μπήκε μέσα μου το μικρόβιο "Μωρέ λες;".

Πίσω στο τώρα, η ιδέα να επισκεφτώ εκείνη την πόλη, αλλά και τη χώρα γενικότερα ωρίμασε. Βρήκα φτηνά αεροπορικά από Ryanair, έκλεισα ένα ωραίο Airbnb κάπου ανάμεσα στο Ελσίνκι και στο Έσπο (Olari) και η περιπέτεια ξεκίνησε:

Μέρα πρώτη: Ταξίδι προς Θεσσαλονίκη, επιβίβαση στο αεροπλάνο και άφιξη σε 3 παρά κάτι ώρες στο Ελσίνκι, την πρωτεύουσα. Με το που πατάω το πόδι μου στο αεροδρόμιο, έσπευσα να βγάλω κάρτα διαρκείας για λεωφορεία και τα λοιπά. Από την εφαρμογή. Λάθος! Κάτι συμβαίνει με τη συναλλαγή, άργησε η τράπεζα να ανταποκριθεί, εγώ στο μεταξύ το είχα ακυρώσει και τρώω την πρώτη μεγάλη σφαλιάρα. Tip: Προτιμήστε τα μηχανήματα της HSL, που σου εκδίδουν και χάρτινη κάρτα. Πάνω που πήγα να συνέλθω, συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα που να πάω. Ρωτούσα για βοήθεια και ήμουν έτοιμος να κλάψω. Τελικά με τα πολλά τη βρήκα την άκρη, τρένο, μετρό, λεωφορείο και φτάνω στην περιοχή του σπιτιού. Βρίσκω με δυσκολία το σπίτι, εκεί δεν έχουν τα δικά μας οικοδομικά τετράγωνα, σκεφτείτε κάτι στο στυλ των εργατικών κατοικιών αλλά περιποιημένα και όμορφα μέσα στα δέντρα. Πού είναι το κλειδί; Δεν είχα ίντερνετ! Τρίτη σφαλιάρα! Η γυναίκα μου βάζει ίντερνετ μου κάνει share και βλέπω τελικά τις φωτό που μου είχε στείλει ο ιδιοκτήτης και βρίσκω το κρυμμένο κλειδί!! Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε...

 

[kite26]

Μέρα δεύτερη: Μπουχτισμένος, λοιπόν, από τη ζέστη του ελληνικού Ιουλίου, αναζητούσα δροσιά εκεί. Τη βρήκα! Πού και πού έριχνε καμία μπόρα του Αυγούστου, αλλά η θερμοκρασία στους 20 βαθμούς Κελσίου. Το μεσημέρι ξεκίνησα με σκοπό να πάω να δω ρεσιτάλ εκκλησιαστικού οργάνου μέσα στον Καθεδρικό ναό της πόλης. Μοναδική εμπειρία ο ναός και η μουσική που έπαιζε πίσω μου, καλά διαβάσατε, πίσω μου. Ακολούθησε βόλτα στην περιοχή της στάσης Helsingin Yliopisto (Πανεπιστήμιο Ελσίνκι). *Yliopisto-Πίστα ήλιου-Εκεί που "φωτίζεσαι", μορφώνεσαι δηλαδή, Πανεπιστήμιο, ελληνικό δάνειο.

 

[kite26]

Μέρα τρίτη: Ήρθε η σειρά του ορθοδόξου ιερού ναού Ουσπένσκι. Αξίζει το εισιτήριο των 10€, για να τον δεις και εσωτερικά, εξωτερικά νιώθεις ότι πήγες στη Ρωσία. Ακολούθησε βόλτα ελάχιστα πιο πέρα στα κιόσκια, στα οποία μια από τις επόμενες μέρες δοκίμασα χοντ ντογκ ταράνδου.Τα 7€ κανονικά δεν αξίζουν, αλλά πληρώνεις την εμπειρία και συγκεκριμένο κρέας. Γενικά ήταν όλα ακριβά, αλλά δεν ήθελα να επενδύσω στο φαγητό. Έτρωγα από K-Supermarket ή S-Supermarket και τα γνωστά μας Λιντλ. Αν συμβιβαστείς με αυτό, προσέχεις και γενικά " δεν λύσεις χειρόφρενο" θα την παλέψεις οικονομικά.

 

[kite26]

Ημέρα τρίτη (συνέχεια): Το κεφάλαιο "ποδόσφαιρο" ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Μια πραγματική περιπέτεια! Παίρνω δύο λεωφορεία τσακ μπαμ φτάνω στην περιοχή Töölö στην όμορφη Bolt Arena. Είχα την ευκαιρία να αλληλεπίδρασω με τη γλυκύτατη Tiina μέσα στο λεωφορείο και με αφορμή τα δρομολόγια κάναμε μια σύντομη, αλλά ουσιαστική κουβεντα. Μου έκανε εντύπωση ότι έδειχνε να ενδιαφέρεται πραγματικά για μένα και την άποψη μου για τη Φινλανδία μέσα από τα λόγια και τις εκφράσεις της. Δεν το περίμενα, πολύ ευχάριστη έκπληξη.Παμε στο παρασύνθημα τώρα:
HJK εναντίον της πολύ επικίνδυνης και πρωτοπόρου Ίντερ Τούρκου! Είχα φτάσει στο γήπεδο έγκαιρα, τι θα μπορούσε να πάει στραβά στην ημέρα του ντέρμπι; Τα πάντα! Με το που φτάνω στο γήπεδο τα γυρίζει ο καιρός και πιάνει δυνατή βροχή. Τρέχω να κρυφτώ! Αν βρεχόμουν πολύ, όσο πείσμα και να είχα θα έπρεπε να γυρίσω άμεσα πίσω. Εκεί που βρήκα να κρυφτώ, ρωτάω αλαφιασμένος μια ξένη για σουπερμάρκετ, ώστε να βρω την πολυπόθητη ομπρέλα που ΠΑΝΤΑ να έχετε μαζί σας ανεξαρτήτως εποχής και μέρας. Μπαίνω μέσα παίρνω και ένα πόντσο που μου χρειάστηκε τελικά, γιατί εκεί η βροχή συνοδεύεται με δυνατό αέρα κάνοντας την ομπρέλα άχρηστη! Πήγα ξανά προς το γήπεδο, το οποίο με το ψάξιμο ομπρέλας είχα ξεχάσει που είναι, πέρασα τον έλεγχο και εκεί έρχεται το δεύτερο κακό: Λάθος θύρα! Είχα πεισμώσει όμως!! Κάνω το γύρο του γηπέδου, υπό βροχή φυσικά, πάω να περάσω τον δεύτερο έλεγχο και μόλις έκανα να του δείξω το εισιτήριο στο κινητό η βροχή δυναμώνει!! Τι μου λέει; "Απαγορεύεται η ομπρέλα μόνο κλειστή στην τσάντα!". Δεν το έβαλα κάτω, έκανα ό,τι μου είπε και πήγα στις κερκίδες. Έκατσα σε λάθος θέση για να μη βρέχομαι. Αλλά παντού βρεχόμουν! Εκεί θυμήθηκα το πόντσο. Το έβαλα και σώθηκα, με ζέστανε και με προστάτεψε ως αντιανεμικό! Είχα βρει τη δύναμη να αντέξω! Ξεκίνησε το ματς, σταμάτησε και η βροχή, ήρθαν και οι φανατικοί ντόπιοι της HJK. Ήρθε όμως και η Ίντερ με επίθεση φωτιά, έριξε τεσσάρα και έφυγε. Φάπα ξάπλα. Σιγά σιγά πήρα το δρόμο της επιστροφής...Ακόμη αναρωτιέμαι πώς κατάφερα να το φέρω εις πέρας μόνος μου όλο αυτό; Μοναδική εμπειρία, δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Μου έμεινε και η ομπρέλα ενθύμιο! Η Tiina, η ομπρέλα, η καταιγίδα, η τεσσάρα...

***Μικρή υποσημείωση, τελικά κοιτώντας τις ημερομηνίες των φωτογραφιών πρώτα πήγα στο ματς και την άλλη μέρα στην εκκλησία Ουσπένσκι. Αλλά μικρή σημασία εχει, δεν είχα μυαλό για ημερολόγιο, εδώ βγήκα για γύρα με χαλασμένο καιρό χωρίς ομπρέλα. Τρέλα με το κιλό!!