Όταν ο καύσωνας τρελαίνει το μυαλό-Φινλανδία Αύγουστος 2025

[kite26]

Ταξίδι στην Φινλανδία το κατακαλόκαιρο; Περίεργο θα έλεγε κάποιος, εγώ το τόλμησα. Θα το πάμε μέρα-μέρα, αλλά πρώτα αξίζει το backstory:

Ένα συνηθισμένο φθινοπωρινό πρωινό πήγαινα στη δουλειά. Τι θα αξιοσημείωτο θα μπορούσε να συμβεί; Ήταν λοιπόν μια μέρα σαν όλες τις άλλες και όπως περπατούσα βλέπω μια κοπέλα να παλεύει να απαγκιστρωθεί από την εξωτερική πόρτα του σπιτιού της στην οποία είχε κολλήσει το ρούχο της. Περαστικός εγώ λοιπόν έσπευσα να τη βοηθήσω. Αφού κατάφερα να την απαγκιστρώσω, γνωριστήκαμε και πιάσαμε την κουβέντα. Να μην τα πολυλογώ, λοιπόν, ήταν από τη Φινλανδία (όχι ντόπια) και είχε έρθει στη χώρα μας για κάποιες δουλειές. Όταν τη ρώτησα αν της αρέσει η πόλη μου ή το Ελσίνκι, εκείνη μου απάντησε το Ελσίνκι. Τότε ήταν που μπήκε μέσα μου το μικρόβιο "Μωρέ λες;".

Πίσω στο τώρα, η ιδέα να επισκεφτώ εκείνη την πόλη, αλλά και τη χώρα γενικότερα ωρίμασε. Βρήκα φτηνά αεροπορικά από Ryanair, έκλεισα ένα ωραίο Airbnb κάπου ανάμεσα στο Ελσίνκι και στο Έσπο (Olari) και η περιπέτεια ξεκίνησε:

Μέρα πρώτη: Ταξίδι προς Θεσσαλονίκη, επιβίβαση στο αεροπλάνο και άφιξη σε 3 παρά κάτι ώρες στο Ελσίνκι, την πρωτεύουσα. Με το που πατάω το πόδι μου στο αεροδρόμιο, έσπευσα να βγάλω κάρτα διαρκείας για λεωφορεία και τα λοιπά. Από την εφαρμογή. Λάθος! Κάτι συμβαίνει με τη συναλλαγή, άργησε η τράπεζα να ανταποκριθεί, εγώ στο μεταξύ το είχα ακυρώσει και τρώω την πρώτη μεγάλη σφαλιάρα. Tip: Προτιμήστε τα μηχανήματα της HSL, που σου εκδίδουν και χάρτινη κάρτα. Πάνω που πήγα να συνέλθω, συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα που να πάω. Ρωτούσα για βοήθεια και ήμουν έτοιμος να κλάψω. Τελικά με τα πολλά τη βρήκα την άκρη, τρένο, μετρό, λεωφορείο και φτάνω στην περιοχή του σπιτιού. Βρίσκω με δυσκολία το σπίτι, εκεί δεν έχουν τα δικά μας οικοδομικά τετράγωνα, σκεφτείτε κάτι στο στυλ των εργατικών κατοικιών αλλά περιποιημένα και όμορφα μέσα στα δέντρα. Πού είναι το κλειδί; Δεν είχα ίντερνετ! Τρίτη σφαλιάρα! Η γυναίκα μου βάζει ίντερνετ μου κάνει share και βλέπω τελικά τις φωτό που μου είχε στείλει ο ιδιοκτήτης και βρίσκω το κρυμμένο κλειδί!! Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε...

 

[kite26]

Μέρα δεύτερη: Μπουχτισμένος, λοιπόν, από τη ζέστη του ελληνικού Ιουλίου, αναζητούσα δροσιά εκεί. Τη βρήκα! Πού και πού έριχνε καμία μπόρα του Αυγούστου, αλλά η θερμοκρασία στους 20 βαθμούς Κελσίου. Το μεσημέρι ξεκίνησα με σκοπό να πάω να δω ρεσιτάλ εκκλησιαστικού οργάνου μέσα στον Καθεδρικό ναό της πόλης. Μοναδική εμπειρία ο ναός και η μουσική που έπαιζε πίσω μου, καλά διαβάσατε, πίσω μου. Ακολούθησε βόλτα στην περιοχή της στάσης Helsingin Yliopisto (Πανεπιστήμιο Ελσίνκι). *Yliopisto-Πίστα ήλιου-Εκεί που "φωτίζεσαι", μορφώνεσαι δηλαδή, Πανεπιστήμιο, ελληνικό δάνειο.

 

[kite26]

Μέρα τρίτη: Ήρθε η σειρά του ορθοδόξου ιερού ναού Ουσπένσκι. Αξίζει το εισιτήριο των 10€, για να τον δεις και εσωτερικά, εξωτερικά νιώθεις ότι πήγες στη Ρωσία. Ακολούθησε βόλτα ελάχιστα πιο πέρα στα κιόσκια, στα οποία μια από τις επόμενες μέρες δοκίμασα χοντ ντογκ ταράνδου.Τα 7€ κανονικά δεν αξίζουν, αλλά πληρώνεις την εμπειρία και συγκεκριμένο κρέας. Γενικά ήταν όλα ακριβά, αλλά δεν ήθελα να επενδύσω στο φαγητό. Έτρωγα από K-Supermarket ή S-Supermarket και τα γνωστά μας Λιντλ. Αν συμβιβαστείς με αυτό, προσέχεις και γενικά " δεν λύσεις χειρόφρενο" θα την παλέψεις οικονομικά.

 

[kite26]

Ημέρα τρίτη (συνέχεια): Το κεφάλαιο "ποδόσφαιρο" ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Μια πραγματική περιπέτεια! Παίρνω δύο λεωφορεία τσακ μπαμ φτάνω στην περιοχή Töölö στην όμορφη Bolt Arena. Είχα την ευκαιρία να αλληλεπίδρασω με τη γλυκύτατη Tiina μέσα στο λεωφορείο και με αφορμή τα δρομολόγια κάναμε μια σύντομη, αλλά ουσιαστική κουβεντα. Μου έκανε εντύπωση ότι έδειχνε να ενδιαφέρεται πραγματικά για μένα και την άποψη μου για τη Φινλανδία μέσα από τα λόγια και τις εκφράσεις της. Δεν το περίμενα, πολύ ευχάριστη έκπληξη.Παμε στο παρασύνθημα τώρα:
HJK εναντίον της πολύ επικίνδυνης και πρωτοπόρου Ίντερ Τούρκου! Είχα φτάσει στο γήπεδο έγκαιρα, τι θα μπορούσε να πάει στραβά στην ημέρα του ντέρμπι; Τα πάντα! Με το που φτάνω στο γήπεδο τα γυρίζει ο καιρός και πιάνει δυνατή βροχή. Τρέχω να κρυφτώ! Αν βρεχόμουν πολύ, όσο πείσμα και να είχα θα έπρεπε να γυρίσω άμεσα πίσω. Εκεί που βρήκα να κρυφτώ, ρωτάω αλαφιασμένος μια ξένη για σουπερμάρκετ, ώστε να βρω την πολυπόθητη ομπρέλα που ΠΑΝΤΑ να έχετε μαζί σας ανεξαρτήτως εποχής και μέρας. Μπαίνω μέσα παίρνω και ένα πόντσο που μου χρειάστηκε τελικά, γιατί εκεί η βροχή συνοδεύεται με δυνατό αέρα κάνοντας την ομπρέλα άχρηστη! Πήγα ξανά προς το γήπεδο, το οποίο με το ψάξιμο ομπρέλας είχα ξεχάσει που είναι, πέρασα τον έλεγχο και εκεί έρχεται το δεύτερο κακό: Λάθος θύρα! Είχα πεισμώσει όμως!! Κάνω το γύρο του γηπέδου, υπό βροχή φυσικά, πάω να περάσω τον δεύτερο έλεγχο και μόλις έκανα να του δείξω το εισιτήριο στο κινητό η βροχή δυναμώνει!! Τι μου λέει; "Απαγορεύεται η ομπρέλα μόνο κλειστή στην τσάντα!". Δεν το έβαλα κάτω, έκανα ό,τι μου είπε και πήγα στις κερκίδες. Έκατσα σε λάθος θέση για να μη βρέχομαι. Αλλά παντού βρεχόμουν! Εκεί θυμήθηκα το πόντσο. Το έβαλα και σώθηκα, με ζέστανε και με προστάτεψε ως αντιανεμικό! Είχα βρει τη δύναμη να αντέξω! Ξεκίνησε το ματς, σταμάτησε και η βροχή, ήρθαν και οι φανατικοί ντόπιοι της HJK. Ήρθε όμως και η Ίντερ με επίθεση φωτιά, έριξε τεσσάρα και έφυγε. Φάπα ξάπλα. Σιγά σιγά πήρα το δρόμο της επιστροφής...Ακόμη αναρωτιέμαι πώς κατάφερα να το φέρω εις πέρας μόνος μου όλο αυτό; Μοναδική εμπειρία, δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Μου έμεινε και η ομπρέλα ενθύμιο! Η Tiina, η ομπρέλα, η καταιγίδα, η τεσσάρα...

***Μικρή υποσημείωση, τελικά κοιτώντας τις ημερομηνίες των φωτογραφιών πρώτα πήγα στο ματς και την άλλη μέρα στην εκκλησία Ουσπένσκι. Αλλά μικρή σημασία εχει, δεν είχα μυαλό για ημερολόγιο, εδώ βγήκα για γύρα με χαλασμένο καιρό χωρίς ομπρέλα. Τρέλα με το κιλό!!

 

[kite26]

Ημέρα τέταρτη: Αυτή ήταν η ημέρα που πήγαμε τελικά στην εκκλησία Ουσπένσκι. Μόλις πήγαμε εκεί χάνω το καπέλο μου από τον αέρα και έπεσε μέσα σε μία τρύπα έργων στο δρόμο. Δεν μπόρεσα να το ανακτήσω, αν και είχα οπτική επαφή. Έμεινε για πάντα εκεί...
Παρόλα αυτά, μετά την επίσκεψη στην εκκλησία κάναμε βόλτα στα κιόσκια του λιμανιού και στο Old Market Hall. Από τα κιόσκια βρήκαμε σουβενίρ σε λογικές τιμές και τα επισκεφτήκαμε αρκετές φορές στη διάρκεια του ταξιδιού. Ένα από αυτά να ξέρετε έχει φτηνά σκουφάκια σε σχήμα ταράνδου, αρκούδας και λαγού, με τα οποία στη συνέχεια έκανα θραύση!
Επόμενη στάση μας η πλατεία Esplanadi αμέσως μετά, η οποία είναι το κάτι άλλο! Υπάρχει μόνιμο stage εκεί με live μουσική, πράσινο, λουλούδια, πολύς κόσμος, ωραία ατμόσφαιρα και πολλές ράτσες σκυλιών. Είδα ράτσες που δεν είχα ξαναδεί, μόνο στο ίντερνετ. Είναι υπέροχη η Esplanadi, αγαπημένο σημείο, θα μπορούσα να πηγαίνω κάθε μέρα αν έμενα εκεί.

 

[kite26]

Ημέρα πέμπτη: Ξυπνήσαμε πρωί για να βρούμε το σταθμό λεωφορείων και από εκεί να ξεκινήσουμε για να επισκεφτούμε το πανέμορφο Porvoo. Το Porvoo βρίσκεται κάτι λιγότερο από μία ώρα ανατολικά του Ελσίνκι, γνωστό για την παλιά πόλη του. Η διαδρομή ήταν καταπράσινη, πράγμα λογικό για τη χώρα αυτή και έβρεχε καταρρακτωδώς. Ωστόσο, είχα προβλέψει να κοιτάξω τον καιρό εκείνης της ημέρας αναλυτικά και όχι γενικά, έτσι ήξερα ότι θα μας έκανε στην αρχή κάποιες μπόρες και θα έστρωνε μετά. Έτσι και έγινε. Πήγαμε στο παλιό χωριό με τα όμορφα χρωματιστά σπίτια και περιμέναμε λίγο να περάσει το μπουρίνι. Αφού έφτιαξε ο καιρός, η ημέρα ήταν πλέον ζέστη και εμείς έτοιμοι να ανακαλύψουμε την περιοχή. Μου άρεσε πάρα πολύ το σημείο στην παλιά γέφυρα (τώρα φτιάχνουν νέα) περάσαμε απέναντι σε ένα σκηνικό με ποτάμι, βούρλα και νούφαρα. Σας προτείνω αφού χορτάσετε το παλιό χωριό να προχωρήσετε μετά το λιβάδι που υπάρχει δίπλα του, έχει μια μικρή ανηφοριά που οδηγεί σε ένα πολύ ωραίο δάσος. Κάναμε βόλτα εκεί και στο πάρκο που υπάρχει και γυρίσαμε πίσω στο χωριό. Δυστυχώς με έπιασε τσιγκουνιά και δεν μπήκα στο Μουσείο παιχνιδιών που βρίσκεται στο παλιό χωριό, αλλά επισκεφτήκαμε την λουθηρανική εκκλησία του χωριού. Αν και μικρότερη, εμένα προσωπικά μου άρεσε πιο πολύ από τον Καθεδρικό του Ελσίνκι. Έπειτα, γυρίσαμε πίσω στην σύγχρονη πόλη του Porvoo, όπου ήπια και το μοναδικό μου καφέ του ταξιδιού στο εμπορικό κέντρο τους. Μπορεί να ήταν ένας μόνο καφές, αλλά θα τον θυμάμαι. Για αυτό λέω, τα λεφτά δεν κάνουν το ταξίδι απαραίτητα. Είχε φτάσει η ώρα της επιστροφής και μπήκαμε στο λεωφορείο του γυρισμού. Πολύ ωραίο το Porvoo παιδιά, αξίζει με τα χίλια. Αλλά μην μείνετε επιδερμικά μόνο στο παλιό χωριό, αναζητήστε το πάρκο και τα δάση που είναι πολύ κοντά του.

 

[kite26]

Ημέρα έκτη: Ο καύσωνας τρελαίνει το μυαλό και έχω είχα βρει τη χαρά μου στη δροσιά των ατελείωτων πάρκων και δασών. Είχε ανέβει η ψυχολογία μας στα ύψη μετά το Porvoo! Ήταν σειρά της Suomenlinna την επόμενη μέρα. Πήραμε πανεύκολα το ferry από το λιμάνι χρησιμοποιώντας την ίδια κάρτα που είχαμε για τα λεωφορεία. Να το ξέρετε, περιλαμβάνεται και το ferry για τη Suomelinna.
Όπως λέει και η λέξη, είναι τα φινλανδικά τείχη εκεί. Έξι νησάκια που ενώνονται με γέφυρες, ατελείωτα πάρκα, μουσεία, εκκλησία και κάποιους μόνιμους κατοίκους. Να σας πω την αλήθεια, μετά το Porvoo δεν ξετρελάθηκα, ίσως επειδή είχε πολύ αέρα εκείνη την ημέρα. Για να την παλέψω με τον αέρα φόρεσα το σκουφάκι αρκούδας το οποίο τράβηξε τα βλέμματα και ανάγκασε δύο τουρίστριες να με σταματήσουν σε μια γέφυρα για να μου ζητήσουν πληροφορίες για να το αγοράσουν κι αυτές. Ωραία περάσαμε, κάναμε και ένα τελευταίο πέρασμα σε μια δωρεάν γκαλερί τέχνης πριν πάρουμε το δρόμο του γυρισμού. Όταν γύρισα πίσω στα κιόσκια του λιμανιού αγόρασα και τα υπόλοιπα σκουφάκια για να μην τα βρουν οι τουρίστριες, ώστε να έχω απόθεμα να δώσω κάποιο δώρο. Όχι, που θα μου ξέφευγαν!

 

[kite26]

Ημέρα έβδομη: Είχαμε αρχίσει πλέον να περνάμε πολύ καλά εκεί! Μας είχε φύγει τελείως το άγχος της μετακίνησης και απλά κοιτούσα την εφαρμογή και πηγαίναμε όπου θέλαμε! Όλα απλά και εύκολα στο θέμα αυτό, μόνο την πρώτη νύχτα δυσκολευτήκαμε, αλλά εδώ που τα λέμε ήταν και λογικό. Αποφασίσαμε την επόμενη ημέρα να κατέβουμε στην στάση Kamppi του μετρό. Βγαίνοντας από το μετρό υπάρχει η Kamppi church, στην οποία μπήκα με εισιτήριο 5€ (σύνολο 10€). Δεν έχει τίποτα μέσα, ουσιαστικά μπαίνεις για να απομονωθείς ηχητικά από την εξωτερική βοή. Δεν αξίζουν για μένα αυτά τα λεφτά, δεν σας το συνιστώ. Στην ουσία, το μπέρδεψα με το Temppeliaukio που βρίσκεται πιο πέρα. Απλά να ξέρετε Temppeliaukio church μεγάλο ναι, Kamppi church μεγάλο όχι. Αν ήταν δωρεάν οκ, αλλά μπαίνεις με εισιτήριο.
Η ημέρα σώθηκε, γιατί πήγαμε να βρούμε που βρισκόταν η Temppeliaukio church, την οποία θα επισκεπτόμασταν την επαύριο και πήγαμε στο Μουσείο H (στάση Helsingin Yliopisto) δίπλα από τον Καθεδρικό ναό. Εκεί μάλιστα, όχι μόνο δωρεάν, αλλά κυρίως ωραία! Στον πάνω όροφό του βρήκαμε έκθεση ανακύκλωσης και στους κάτω ορόφους λαογραφική έκθεση. Μου άρεσε πάρα πολύ!!! Ο τζάμπας ζει και είναι Φινλανδός!