varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.662
- Likes
- 13.740
Το επομενο πρωι μας βρηκε εν πλω με κατευθυνση το Εντφου. Το Εντφου βρισκεται στα μισα της διαδρομης Λουξορ-Ασσουαν. Απομακρυνα τη σκεψη οτι μετα απο εδω αρχιζε η αντιστροφη μετρηση της κρουαζιερας και μας περιμενε η αβεβαιοτητα του Καϊρου.
Φτανοντας στο Εντφου επιβιβαστηκαμε σε αμαξες οι οποιες μας μετεφεραν στο Ναο του Ωρου. Σε αντιθεση με το προηγουμενο ταξιδι μου που θυμομουν ολοζωντανα, τοσο απο το Εντφου οσο και απο την Εσνα (η οποια πλεον εχει αφαιρεθει απο τις κρουαζιερες) την εντονη δυσοσμια απο τις ακαθαρσιες των αλογων, τωρα αυτο δεν υπηρχε... Μα τι στο καλο, ποιος πειραξε την Αιγυπτο? Λες μετα απο χρονια να βρεθω στην Ινδια και να ειναι καθαρη?
O ναος στο Εντφου ειναι αφιερωμενος στον Ωρο που εχει την μορφη γερακιου, ηταν γιος του Οσιρι και σκοτωσε τον θειο του Σηθ ο οποιος ειχε πιο πριν σκοτωσει τον Οσιρι. Πολυ ιντριγκα! Ο ναος ειναι ο πιο καλοδιατηρημενος πτολεμαικος ναος γιατι και αυτος ηταν σκεπασμενος με λασπη για παααρα πολλα χρονια.
Επιστροφη στο πλοιο, φαγητο, ξεκουραση, χαζι στη διαδρομη, καφες και κουβεντουλα με τον Δανο φιλο μας και την κοπελα που δουλευε ως μασεζ στο πλοιο, μιας και δεν ειχε δουλεια εκεινη την ωρα. Μας ειπε πολλα και ενδιαφεροντα πραγματα και καθως δειξαμε πολυ ενδιαφερον για τα αρωματα που χρησιμοποιει στο μασαζ, μας υποσχεθηκε να μας παει στο εργαστηριο οπου τα παρασκευαζει ενας φιλος της στο Ασσουαν.
Το απογευμα δεσαμε στο Κομομπο οπου και επισκεφθηκαμε τον ομωνυμο ναο που ειναι αφιερωμενος σε 2 θεους: στον Ωρο και στον τοπικο θεο Σομπεκ. Ωστοσο ειναι πιο γνωστος ως ναος του θεου-κροκοδειλου Σομπεκ. Σε ενα μικρο μουσειο παραδιπλα ειδαμε και μερικες μουμιες κροκοδειλων και σκεφτηκαμε πως αν εντυπωσιαστηκαμε εδω, φαντασου με τις μουμιες των φαραω στο Αιγυπτιακο Μουσειο.
Στο ναο εφτανε πολυ δυνατη μουσικη, κορνες και χαρουμενες φωνες απο την πολη. Ηταν σα να ειχε στηθει πανηγυρι και γινοταν πανζουρλισμος... Ο ξεναγος μας εξηγησε οτι η Πεμπτη ειναι η κατεξοχην μερα των γαμων και η παραμονη (δηλαδη η μερα που ημαστε εμεις εκει) ειναι η μερα που κανουν τα σχεδια με την χενα για να στολιστουν τις γυναικες, η ολη διαδικασια γινεται δε υπο τους ηχους δυνατης μουσικης και σε ενα κλιμα ευφοριας. Μας ειπε μαλιστα οτι οι γαμοι ειναι ανοιχτοι για ολους, ακομα κι εμεις ως τουριστες ειμαστε καλοδεχουμενοι, ωστοσο τη συγκεκριμενη εποχη μας συμβουλευσε να το αποφυγουμε.
Σιγα σιγα νυχτωσε και περπατησαμε ως το ποταμοπλοιο που ηταν δεμενο ακριβως μπροστα στο ναο. Ετσι ειχαμε την ευκαιρια, μεχρι πολυ αργα τη νυχτα που σαλπαραμε, να αραξουμε στο καταστρωμα απολαμβανοντας τη θεα του φωταγωγημενου ναου πινοντας δροσερες μπυρες.
Φτανοντας στο Εντφου επιβιβαστηκαμε σε αμαξες οι οποιες μας μετεφεραν στο Ναο του Ωρου. Σε αντιθεση με το προηγουμενο ταξιδι μου που θυμομουν ολοζωντανα, τοσο απο το Εντφου οσο και απο την Εσνα (η οποια πλεον εχει αφαιρεθει απο τις κρουαζιερες) την εντονη δυσοσμια απο τις ακαθαρσιες των αλογων, τωρα αυτο δεν υπηρχε... Μα τι στο καλο, ποιος πειραξε την Αιγυπτο? Λες μετα απο χρονια να βρεθω στην Ινδια και να ειναι καθαρη?
O ναος στο Εντφου ειναι αφιερωμενος στον Ωρο που εχει την μορφη γερακιου, ηταν γιος του Οσιρι και σκοτωσε τον θειο του Σηθ ο οποιος ειχε πιο πριν σκοτωσει τον Οσιρι. Πολυ ιντριγκα! Ο ναος ειναι ο πιο καλοδιατηρημενος πτολεμαικος ναος γιατι και αυτος ηταν σκεπασμενος με λασπη για παααρα πολλα χρονια.
Επιστροφη στο πλοιο, φαγητο, ξεκουραση, χαζι στη διαδρομη, καφες και κουβεντουλα με τον Δανο φιλο μας και την κοπελα που δουλευε ως μασεζ στο πλοιο, μιας και δεν ειχε δουλεια εκεινη την ωρα. Μας ειπε πολλα και ενδιαφεροντα πραγματα και καθως δειξαμε πολυ ενδιαφερον για τα αρωματα που χρησιμοποιει στο μασαζ, μας υποσχεθηκε να μας παει στο εργαστηριο οπου τα παρασκευαζει ενας φιλος της στο Ασσουαν.
Το απογευμα δεσαμε στο Κομομπο οπου και επισκεφθηκαμε τον ομωνυμο ναο που ειναι αφιερωμενος σε 2 θεους: στον Ωρο και στον τοπικο θεο Σομπεκ. Ωστοσο ειναι πιο γνωστος ως ναος του θεου-κροκοδειλου Σομπεκ. Σε ενα μικρο μουσειο παραδιπλα ειδαμε και μερικες μουμιες κροκοδειλων και σκεφτηκαμε πως αν εντυπωσιαστηκαμε εδω, φαντασου με τις μουμιες των φαραω στο Αιγυπτιακο Μουσειο.
Στο ναο εφτανε πολυ δυνατη μουσικη, κορνες και χαρουμενες φωνες απο την πολη. Ηταν σα να ειχε στηθει πανηγυρι και γινοταν πανζουρλισμος... Ο ξεναγος μας εξηγησε οτι η Πεμπτη ειναι η κατεξοχην μερα των γαμων και η παραμονη (δηλαδη η μερα που ημαστε εμεις εκει) ειναι η μερα που κανουν τα σχεδια με την χενα για να στολιστουν τις γυναικες, η ολη διαδικασια γινεται δε υπο τους ηχους δυνατης μουσικης και σε ενα κλιμα ευφοριας. Μας ειπε μαλιστα οτι οι γαμοι ειναι ανοιχτοι για ολους, ακομα κι εμεις ως τουριστες ειμαστε καλοδεχουμενοι, ωστοσο τη συγκεκριμενη εποχη μας συμβουλευσε να το αποφυγουμε.
Σιγα σιγα νυχτωσε και περπατησαμε ως το ποταμοπλοιο που ηταν δεμενο ακριβως μπροστα στο ναο. Ετσι ειχαμε την ευκαιρια, μεχρι πολυ αργα τη νυχτα που σαλπαραμε, να αραξουμε στο καταστρωμα απολαμβανοντας τη θεα του φωταγωγημενου ναου πινοντας δροσερες μπυρες.
Attachments
Last edited:
