zefuros
Member
- Μηνύματα
- 42
- Likes
- 121
Ημέρα 3 (Δευτέρα 25.04.2016)
Ξυπνάμε, παιρνουμε πρωινό, ντυνομαστε σαν κρεμμύδια ( η θερμοκρασία παίζει στους 4-6 βαθμους με ενα συνεχές ψιλόβροχο, που ενίοτε μετατρέπεται σε βροχή) και ετοιμαζόμαστε και αναχώρηση.
Το κοβουμε ποδαράτο για να πάμε στο Μαυσωλείο του Τίτο, βρισκόταν σε απόσταση περι τα 15 λεπτά από το Ξενοδοχείο.
ΣΤην εισοδο για το μνημείο, ο φύλακας μας ενημερώνει πως ειναι κλειστά. Φυσικά! Ειναι Δευτέρα, και συνηθως τις Δευτέρες όλα τα μνημεια ειναι κλειστά! Φτού! Τσάμπα ο ποδαρόδρομος.
Παίρνουμε το τρόλευ 41, κατεβαίνουμε στην στάση πλησίον του βομβαρδισμένου πρώηνυπουργείου αμύνης στην Kneza Milosa. Στρίβουμε δεξια στην οδό Nemanjina και βάζουμε πορεία για την εκκλησία του Αγ. Σάββα, την μεγαλύτερη των Βαλκανίων απο ό,τι ειχαμε διαβασει.
Φωτογραφίες εδώ δεν θα δείτε λόγω βροχής. Ο ναός εξωτερικά μεγαλοπρεπής και τεράστιος, εσωτερικά εργοτάξιο. Κανονικό εργοτάξιο, όχι απλά ημιτελής. Το μέγεθος του ναού το καταλαβαίνει κανείς όταν βλέπει τον γερανό να μοιάζει με παιδικο παιχνιδι μέσα του:
Περιπλανηθήκαμε λίγο στους δρόμους, εντοπίσαμε και το Μουσείου το Τεσλα, το οποίο φυσικά ήταν κλειστό (είπαμε, ειναι Δευτέρα!):
Συνεχίζουμε τον ποδαρόδρομο, περνάμε και το Ναό του Αγ Μάρκου και ανάβουμε ενα κεράκι:
Καιρός για να στεγνώσουμε λίγο, καθόμαστε σε ενα καφέ-τρύπα κοντά στον Ναό, πληρώνουμε το εξωφρενικό ποσό των 250 δηναρίων για ενα καφέ και ενα τσάι (ναι, σύνολο 2 ευρώ!) και συνεχίζουμε προς την πλατεία δημοκρατίας.
Γεμάτο γενικά το μέρος με ανταλλακτηρια, ανταλλάσω ενα 50 ευρω με ισοτιμία 1:121 (πολύ καλύτερα απο Ελλάδα εννοειται) και βαζουμε πλώρη για το μεσημεριανό φαγητό.
Δοκιμάζουμε την τύχη μας στο Manufactura. Το είχαμε δει την προηγούμενη μέρα και μας ειχε κάνει εντύπωση ο εξωτερικός διάκοσμος με τις ομπρέλες, καθώς και μας το είχε αναφέρει και μία ελληνίδα που είχαμε συναντησει το ξενοδοχείο:
Ενδιαφέρων χώρος, στους τοίχους ράφια με προϊόντα σαν σε παντοπωλειο, πριονιδι στο πάτωμα (ΟΚ, περίεργο αυτό) και ενα menu που διαφημιζόταν σαν authentic balkan food (Ειδαμε και διαφορα ελληνικά πιάτα μέσα στο menu στυλ mousaka, tzatziki κτλ). Πήραμε 2 σούπες, μια ποικιλία αλλαντικών και 2 μπύρες, πληρώσαμε κάτι λιγοτερο από 20 ευρώ (2.300 δηνάρια), όλα μια χαρά. Γενικά ο κοσμος στο μαγαζί φαινοταν καλός. Ο σερβιτόρος μας μορφή, εμοιαζε να κινείται σαν να τα εχει κοπανήσει λιγάκι, πολύ γέλιο!
Φευγουμε, τριγυρνάμε στα μαγαζιά, αγοράζουμε κάποια χαζο-αναμνηστικά, μπήκαμε και ενα πασχαλινο bazaar με ακομα περισσότερα χαζολοϊδια και τελικώς καταλήξαμε στην πλατεία δημοκρατίας, όπου πήραμε το τρόλε 41 και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.
Ξεκούραση και για το βραδυ βαριόμαστε να ξανακατέβουμε στο κέντρο, δεν αντέχουμε αλλο κρύο, βροχή και περπάτημα. Αποφασίζουμε λοιπόν να ξααεπισκεφτούμε το Mydan που ειχαμε πάει το πρώτο βράδυ. Αποχαιρετίσαμε την ομορφη receptionist μας Mira που ειχε την 2η βάρδια και ας είχε δώσει ολες τις πληροφορίες και φουλ για Mydan.
Λιγότερος κόσμος λογω Δευτέρας, ήπιαμε τα κοκτέιλ μας (το electro orgasm που πήρα ήταν σουπερ), τσιμπήσαμε και το κατιτίς μας (έρωτας με τις μπρουσκέτες στο Βελιγράδι). 4 κοκτέιλ και 1 πιατο μπρουσκετών συνολο 2.000 δηνάρια, ήτοι 18 ευρώ.... να ντρέπεσαι να το λες
:
Κάπως έτσι αποχαιρετίσαμε το βραδυνό Βελιγράδι. Ο καιρος μας τα χάλασε λίγο, αλλά σίγουρα θέλουμε να ξαναπάμε!
Ξυπνάμε, παιρνουμε πρωινό, ντυνομαστε σαν κρεμμύδια ( η θερμοκρασία παίζει στους 4-6 βαθμους με ενα συνεχές ψιλόβροχο, που ενίοτε μετατρέπεται σε βροχή) και ετοιμαζόμαστε και αναχώρηση.
Το κοβουμε ποδαράτο για να πάμε στο Μαυσωλείο του Τίτο, βρισκόταν σε απόσταση περι τα 15 λεπτά από το Ξενοδοχείο.
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
ΣΤην εισοδο για το μνημείο, ο φύλακας μας ενημερώνει πως ειναι κλειστά. Φυσικά! Ειναι Δευτέρα, και συνηθως τις Δευτέρες όλα τα μνημεια ειναι κλειστά! Φτού! Τσάμπα ο ποδαρόδρομος.
Παίρνουμε το τρόλευ 41, κατεβαίνουμε στην στάση πλησίον του βομβαρδισμένου πρώηνυπουργείου αμύνης στην Kneza Milosa. Στρίβουμε δεξια στην οδό Nemanjina και βάζουμε πορεία για την εκκλησία του Αγ. Σάββα, την μεγαλύτερη των Βαλκανίων απο ό,τι ειχαμε διαβασει.
Φωτογραφίες εδώ δεν θα δείτε λόγω βροχής. Ο ναός εξωτερικά μεγαλοπρεπής και τεράστιος, εσωτερικά εργοτάξιο. Κανονικό εργοτάξιο, όχι απλά ημιτελής. Το μέγεθος του ναού το καταλαβαίνει κανείς όταν βλέπει τον γερανό να μοιάζει με παιδικο παιχνιδι μέσα του:
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
Περιπλανηθήκαμε λίγο στους δρόμους, εντοπίσαμε και το Μουσείου το Τεσλα, το οποίο φυσικά ήταν κλειστό (είπαμε, ειναι Δευτέρα!):
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
Συνεχίζουμε τον ποδαρόδρομο, περνάμε και το Ναό του Αγ Μάρκου και ανάβουμε ενα κεράκι:
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
Καιρός για να στεγνώσουμε λίγο, καθόμαστε σε ενα καφέ-τρύπα κοντά στον Ναό, πληρώνουμε το εξωφρενικό ποσό των 250 δηναρίων για ενα καφέ και ενα τσάι (ναι, σύνολο 2 ευρώ!) και συνεχίζουμε προς την πλατεία δημοκρατίας.
Γεμάτο γενικά το μέρος με ανταλλακτηρια, ανταλλάσω ενα 50 ευρω με ισοτιμία 1:121 (πολύ καλύτερα απο Ελλάδα εννοειται) και βαζουμε πλώρη για το μεσημεριανό φαγητό.
Δοκιμάζουμε την τύχη μας στο Manufactura. Το είχαμε δει την προηγούμενη μέρα και μας ειχε κάνει εντύπωση ο εξωτερικός διάκοσμος με τις ομπρέλες, καθώς και μας το είχε αναφέρει και μία ελληνίδα που είχαμε συναντησει το ξενοδοχείο:
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
Ενδιαφέρων χώρος, στους τοίχους ράφια με προϊόντα σαν σε παντοπωλειο, πριονιδι στο πάτωμα (ΟΚ, περίεργο αυτό) και ενα menu που διαφημιζόταν σαν authentic balkan food (Ειδαμε και διαφορα ελληνικά πιάτα μέσα στο menu στυλ mousaka, tzatziki κτλ). Πήραμε 2 σούπες, μια ποικιλία αλλαντικών και 2 μπύρες, πληρώσαμε κάτι λιγοτερο από 20 ευρώ (2.300 δηνάρια), όλα μια χαρά. Γενικά ο κοσμος στο μαγαζί φαινοταν καλός. Ο σερβιτόρος μας μορφή, εμοιαζε να κινείται σαν να τα εχει κοπανήσει λιγάκι, πολύ γέλιο!
Φευγουμε, τριγυρνάμε στα μαγαζιά, αγοράζουμε κάποια χαζο-αναμνηστικά, μπήκαμε και ενα πασχαλινο bazaar με ακομα περισσότερα χαζολοϊδια και τελικώς καταλήξαμε στην πλατεία δημοκρατίας, όπου πήραμε το τρόλε 41 και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.
Ξεκούραση και για το βραδυ βαριόμαστε να ξανακατέβουμε στο κέντρο, δεν αντέχουμε αλλο κρύο, βροχή και περπάτημα. Αποφασίζουμε λοιπόν να ξααεπισκεφτούμε το Mydan που ειχαμε πάει το πρώτο βράδυ. Αποχαιρετίσαμε την ομορφη receptionist μας Mira που ειχε την 2η βάρδια και ας είχε δώσει ολες τις πληροφορίες και φουλ για Mydan.
Λιγότερος κόσμος λογω Δευτέρας, ήπιαμε τα κοκτέιλ μας (το electro orgasm που πήρα ήταν σουπερ), τσιμπήσαμε και το κατιτίς μας (έρωτας με τις μπρουσκέτες στο Βελιγράδι). 4 κοκτέιλ και 1 πιατο μπρουσκετών συνολο 2.000 δηνάρια, ήτοι 18 ευρώ.... να ντρέπεσαι να το λες
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
li" data-history="on" style="margin: 0px 0px 10px; padding: 0px 10px; font-size: 11px; border-bottom: 1px solid rgb(204, 204, 204); word-wrap: normal; min-height: 23px; display: table; width: 646px; box-sizing: border-box; background: url("styles/travelstories/xenforo/gradients/form-button-white-25px.png") center top repeat-x rgb(246, 246, 246);">- Φωτογραφίες
- Information
Κάπως έτσι αποχαιρετίσαμε το βραδυνό Βελιγράδι. Ο καιρος μας τα χάλασε λίγο, αλλά σίγουρα θέλουμε να ξαναπάμε!