Ισπανία Ανδαλουσία - Ερωτήσεις

[reisender]

Θα βρεθώ στην Σεβίλλη για δεύτερη φορά φέτος. Έχοντας πλέον επισκεφτεί τα βασικά αξιθέατα σκοπεύω απλά να σουλατσάρω στην πολή. Θυμάμαι μου είχε αρέσει πολύ και η Macarena και η Alameda, έχετε να προτείνετε άλλες γειτονιές που αξίζουν μια βόλτα;

Επίσης το Archivo General de Indias που είχε επισκεφτεί, έχει να παρουσιάσει και άλλα εκθέματα εκτός από τα έγγραφα που είχα δει στις προθήκες; Κάνει και περιοδικές εκθέσεις;

Τέλος, δεδομένου ότι δεν είμαι ο μεγαλύτερος λάτρης των ρωμαϊκών αρχαιοτήτων, πόσο έντοντα θα προτείνατε μια επίσκεψη στην italica. Να βάλω ως μέτρο σύγκρισης της Μαροκινή volubilis που δεν με συγκίνησε..

 

[Yorgos]

Βρίσκω την Italica πιο εντυπωσιακή απο το Volubilis αλλα αν δεν το εχεις με τα αρχαία ίσως να το βρεις χάσιμο χρόνου.

Δεν ξερω αν εχεις πάει στην Κορδοβα, καρα-αξιζει κι ειναι κοντά, χαριτωμένη ειναι και η Carmona , Jerez de la frontera επίσης ωραία επιλογή αλλα με την Κορδοβα δεν συγκρίνεται καμία (κλεισε εισιτηριο για τη mezquita οσο πιο σύντομα μπορεις).

 

[nickostraveller]

Βρίσκω την Italica πιο εντυπωσιακή απο το Volubilis αλλα αν δεν το εχεις με τα αρχαία ίσως να το βρεις χάσιμο χρόνου.

Δεν ξερω αν εχεις πάει στην Κορδοβα, καρα-αξιζει κι ειναι κοντά, χαριτωμένη ειναι και η Carmona , Jerez de la frontera επίσης ωραία επιλογή αλλα με την Κορδοβα δεν συγκρίνεται καμία (κλεισε εισιτηριο για τη mezquita οσο πιο σύντομα μπορεις).

Συμφωνω με @Yorgos για Κορδοβα 100% ,αλλα αξιζει φουλ διαμονη μια μερα,η ατμοσφαιρα το βραδυ που φευγουν και πολυ ημερησιοι ειναι μαγικη,συν το ηλιοβασιλεμα στη Ρωμαικη γεφυρα

 

[reisender]

Ευχαριστώ αμφότερους για τις απαντήσεις σας! Όφειλα να έχω διευκρινίσει πως έχω επισκεφτεί τις σημαντικές πόλεις της Ανδαλουσίας, περιλαμβανομένης της Κόρδοβας στο πρώτο μου ταξίδι. Τελικά πήγα στην Italica. Δεν εντυπωσιάστηκα, λόγω προσωπικού γούστου επαναλαμβάνω. Λατρεύω την ιστορία και την αρχαιολογία ,όμως αρχαιολογικοί χώροι που αποτελούνται κυρίως από θεμελιώσεις ειλικρινά με αφήνουν ασυγκίνητο όση φαντασία και αν επιστρατεύσω (θέλω να έχει έστω τείχη, κάποιο ολοκληρωμένο κτίσμα). Οπότε ναι η Italica δε μου είπε πολλά, με εξαίρεση το αξιοπρόσεκτο αμφιθέατρό της (για όποιον είναι σαν εμένα, τολμώ να πω: πάτε καρφί στο αμφθέατρο, προσπερνόντας τις λοιπές θεμελιώσεις που αποδυναμώνουν την αίσθηση). Κάπως έτσι από όσα Ρωμαϊκά μνημεία έχω δει, μόνο η Πομπήια (και οι υπέροχες ζωγραφιές της) με άγγιξαν.

Να γράψω εν τάχει και μερκά σχόλια με αφορμή τις δυο πρόσφατες επισκέψεις μου στην Ανδαλουσία (10 μέρες κα 7 μέρες). Είναι ο ομορφότερος και πιο ενδιαφέρων τόπος που έχω επισκεφτεί στην Ευρώπη, από άποψη ιστορίας, κλίματος, φαγητού, ζωής, ανθρώπων. Έφυγα με δάκρυα στα μάτια και συχνά ένιωσα βαθειά συγκίνηση αντιμέτωπος με την ζεστασιά των ανθρώπων, την σπαρακτική απουσία των Αράβων, τη μουσική τους.

Προς ναυτιλομένους λοιπόν:
Εποχή- Πήγα και τις δυο φορές εκτός σεζόν. Φεβρουάριο και Νοέμβριο. Ο καιρός ήταν αίθριοτατος, άψογος. Ούτε βροχές, ούτε κρύο- μπουφάν μόνο το βράδυ και αν. Το Φλεβάρη μέχρι που κάηκα από τον ήλιο Η τουριστική κίνηση επίσης ήταν πολύ ήπια με εξαίρεση το κέντρο της Σεβίλλης.
Δρομολόγια/Σταθμοι: Για όποιον τον ενδιαφέρει η περιοχή θεωρώ απαραίτητο να περιλάβει στο πρόγραμμά του Γρανάδα- Κόρδοβα- Σεβίλλη.
Η Γρανάδα είναι η πιο σαγηνευτική από όλες, και όχι μόνο λόγω Αλάμπρας. Η παλιά της πόλη -μια ατέλειωτη ανηφόρα- είναι ο παράδεισος του περιηγητή: ένας αχανής λαβύρινθος από στενά δρομάκια γεμάτος εκπλήξεις: συντριβάνια, μικρές πλατεϊτσες, δεκάδες κυριολεκτικά σημεία που απολαμβάνεις φανταστικά πανοράματα της Αλάμπρας ολομόναχος, ταβερνάκια, και αμέτρητα αραβικά μνημεία να θυμίζουν τους απόντες (τείχη, πύλεις, κρήνες..), σπίτια-σπηλιές και τσιγγάνοι που κουρδίζουν την κθάρα τους στην αυλή του σπιτού τους. Για εμένα θέλει 3 νύχτες μινιμουμ αν σας αρέσε το περπάτημα. Όπως έχουν πει πολλοί φίλοι, τα εισιτήρια της Αλάμπρα θέλουν κλείσιμο από νωρίς.
Η Κόρδοβα δεν προσφέρει μόνο ένα από τα κορυφαία μνημεία του κόσμου - τη Μεσκιτά- και τα όμορφα τείχη της. Έχει και έναν έξοχο ειλικρινα αρχαιολογικό χώρο, τη madinat al zahra που πολλοί επισκέπτες παρακάμπτουν. Μην την χάσετε με τίποτα, ήταν η παλιά πρωτεύουσα τυο βραχύβιου Χαλιφάτου της Κόρδοβας. Ερημιά και μεγαλείο σε ένα πανέμορφο ηλιόλουστο τοπίο. Ρωτήστε στο tourist info της πόλης για το λεωφορείο που σας πάειι εκεί με τα μισά λεφτά από ότι τα (αποκλειστικά ισπανόφωνα) τουρ. Μια διανυκτέρευση για τους βιαστιικούς, 2 για μια βαθύτερη αίσθηση του τόπου (Αξίζει).
Η Σεβίλλη τέλος είναι σαφώς λιγότερο ενδιαφέρουσα από άποψη μνημείων και η πολύ πιο τουριστική επίσης. Όμως είναι μια πόλη ιστορικότατη, πολύχρωμη, ολοζώντανη, με παλμό και χαρά, καλό φαγητό, ωραίες αγορές. Θεωρώ πως είναι ιδανική για να τελειώσει κανείς την περιπλάνησή του σε αυτήν. Μινιμου 2 διανυκτερεύσεις, άνετα 3.
Μετά από αυτά τα must αρχίζει η διαπραγμάτευση... Ροντα: υπέροχη! υπέροχος περίπατος πέριξ των τειχών, τα πιο καλοδιατηρημένα αραβικά λουτρα που μπορείς να δεις στην περιοχή, μαγευτική θέα και ευχάριστη μικρή πεζοπορία μέσα στο χάσμα, το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα που έχω δει ποτέ μου, αρένα για ταυρομαχίες. H συμβουλή του @Yorgos είναι απόλυτα σωστή: όποιος την επισκεφτεί να φροντίσει να διανυκτερεύση. Μάλαγα: Πολλοί τη σνομπάρουν. Θα διαφωνήσω. Το φρούριο/alcazaba, με τον ήχο του νερού που ρέει κα τη θέα στην απέραντη μεσόγειο, είναι μια καταπληκτική εισαγωγή στην ανδαλουσία, προκειμένου να εισαχθεί κανείς σταδιακά σε αυτόν τον μικτό κόσμο.. Και η παραλία της είναι ωραιότατη για βόλτα. Όχι must, αλλά κανείς δε θα μετανιώσει 1 διανυκτέρευση. Κάντις: Ειδυλλιακό μέρος για μια ανέφελη ζωή. Χιλιόμετρα παραλίας πάνω στον Ατλαντικό, δροσερά πάρκα με πελώρια τροπικά δέντρα, απίθανη ψαραγορά με φαγάρα, γραφικά δρομάκια σε μια αρχαιότατη πόλη. Όπως και στη Ρόντα, μη πάτε αυθημερόν, μείνετε και ένα βράδυ τουλάχιστον.. Από τα μέρη που ΔΕΝ πήγα, αν μπορούσα θα επισκεπτόμουν το Guadix, μιια κωμόπολη όπου υπάρχουν μερικές χιλιάδες σπίτια-σπηλιές...Νομίζω θα είχε ενδιαφέρον.
Μετακινήσεις: Τα έκανα όλα με τρένο και λεωφορείο. Κινήθηκα ανετότατα χωρίς αμάξι. Η renfe που αποζημίωσε το μισό εισιτήριο επείδη ένα τρένο άργησε 70 λεπτά..
Φαγητό: Απίθανο και φτηνότατο (με 15 ευρώ το άτομο χορταίνεις, δοκιμάζεις καινούριες γεύσεις και πίνεις ωραίο κρασί ή μπιρίτσα- η χώρα μας είναι άξια της μοίρας της). Μου άρεσαν πολλά πιάτα τους, από τις μελιτζάνες με μέλι και τα ρεβύθια με σπανάκι, στην ουρά Ταύρου. Τα τσορίσο, τα χαμόν και τα τυριά τους είναι προφανώς θεσπέσια. Εμένα όμως επιτρέψτε μου να πω ότι ξετρελάθηκα με τα θαλασσινά τους. Υπάρχουν σε αφθονία και σε προσιτότατες τιμές. Εντυπωσιάστηκα από την ποικιλία, έχουν μα γνώση των θαλασσινών που μυστηριωδώς μα διαφεύγει στην Ελλάδα: δε θα βρεις σε ελληνική ταβέρνα τόσα όστρακα, τόσα είδη καλαμαριου σουπιάς, αυγά ψαριών, ακόμα και... σμέρνες. Εμπειρία.
Άνθρωποι: Υποκλίνομαι. Σου πιάνουν κουβέντα ακόμα και αν δεν ξέρεις τη γλώσσα. Θα σε πάρουν από το χέρι (!) να σε πάνε σε κάποιο αξιιοθέατο ακόμα και ένα χιλιόμετρο μακρά. Θα σε κεράσουν στο μπαρ. Θα σε δεχτούν με ευγένεια και ενδιαφέρον. Μου φάνηκαν άνθρωποι απλοί, ειλικρινείς και χαρούμενοι. Γλεντζέδες, ζουν με τη μουσική -την πέτυχα σε τόσες διαφορετικές εκφάνσεις (εμβατήρια τις μεγάλης βδομάδας που τα παίζουν ακόμα και σε μπαρ, τσιγγάνοι που παίζαν στην αυλή τους, κιθαρίστες του πανεπιστημίου που έπαιζαν στους δρόμους της πόλης για τον κόσμο, φλαμένκο χωρίς τις στολές και τα φτιασίδια, οι μουσικές από το καρναβάλι του Κάντις). Με συγκίνησαν πολύ, όπως ο τόπος τους.

 

[Georgie]

Ευχαριστώ αμφότερους για τις απαντήσεις σας! Όφειλα να έχω διευκρινίσει πως έχω επισκεφτεί τις σημαντικές πόλεις της Ανδαλουσίας, περιλαμβανομένης της Κόρδοβας στο πρώτο μου ταξίδι. Τελικά πήγα στην Italica. Δεν εντυπωσιάστηκα, λόγω προσωπικού γούστου επαναλαμβάνω. Λατρεύω την ιστορία και την αρχαιολογία ,όμως αρχαιολογικοί χώροι που αποτελούνται κυρίως από θεμελιώσεις ειλικρινά με αφήνουν ασυγκίνητο όση φαντασία και αν επιστρατεύσω (θέλω να έχει έστω τείχη, κάποιο ολοκληρωμένο κτίσμα). Οπότε ναι η Italica δε μου είπε πολλά, με εξαίρεση το αξιοπρόσεκτο αμφιθέατρό της (για όποιον είναι σαν εμένα, τολμώ να πω: πάτε καρφί στο αμφθέατρο, προσπερνόντας τις λοιπές θεμελιώσεις που αποδυναμώνουν την αίσθηση). Κάπως έτσι από όσα Ρωμαϊκά μνημεία έχω δει, μόνο η Πομπήια (και οι υπέροχες ζωγραφιές της) με άγγιξαν.

Να γράψω εν τάχει και μερκά σχόλια με αφορμή τις δυο πρόσφατες επισκέψεις μου στην Ανδαλουσία (10 μέρες κα 7 μέρες). Είναι ο ομορφότερος και πιο ενδιαφέρων τόπος που έχω επισκεφτεί στην Ευρώπη, από άποψη ιστορίας, κλίματος, φαγητού, ζωής, ανθρώπων. Έφυγα με δάκρυα στα μάτια και συχνά ένιωσα βαθειά συγκίνηση αντιμέτωπος με την ζεστασιά των ανθρώπων, την σπαρακτική απουσία των Αράβων, τη μουσική τους.

Προς ναυτιλομένους λοιπόν:
Εποχή- Πήγα και τις δυο φορές εκτός σεζόν. Φεβρουάριο και Νοέμβριο. Ο καιρός ήταν αίθριοτατος, άψογος. Ούτε βροχές, ούτε κρύο- μπουφάν μόνο το βράδυ και αν. Το Φλεβάρη μέχρι που κάηκα από τον ήλιο Η τουριστική κίνηση επίσης ήταν πολύ ήπια με εξαίρεση το κέντρο της Σεβίλλης.
Δρομολόγια/Σταθμοι: Για όποιον τον ενδιαφέρει η περιοχή θεωρώ απαραίτητο να περιλάβει στο πρόγραμμά του Γρανάδα- Κόρδοβα- Σεβίλλη.
Η Γρανάδα είναι η πιο σαγηνευτική από όλες, και όχι μόνο λόγω Αλάμπρας. Η παλιά της πόλη -μια ατέλειωτη ανηφόρα- είναι ο παράδεισος του περιηγητή: ένας αχανής λαβύρινθος από στενά δρομάκια γεμάτος εκπλήξεις: συντριβάνια, μικρές πλατεϊτσες, δεκάδες κυριολεκτικά σημεία που απολαμβάνεις φανταστικά πανοράματα της Αλάμπρας ολομόναχος, ταβερνάκια, και αμέτρητα αραβικά μνημεία να θυμίζουν τους απόντες (τείχη, πύλεις, κρήνες..), σπίτια-σπηλιές και τσιγγάνοι που κουρδίζουν την κθάρα τους στην αυλή του σπιτού τους. Για εμένα θέλει 3 νύχτες μινιμουμ αν σας αρέσε το περπάτημα. Όπως έχουν πει πολλοί φίλοι, τα εισιτήρια της Αλάμπρα θέλουν κλείσιμο από νωρίς.
Η Κόρδοβα δεν προσφέρει μόνο ένα από τα κορυφαία μνημεία του κόσμου - τη Μεσκιτά- και τα όμορφα τείχη της. Έχει και έναν έξοχο ειλικρινα αρχαιολογικό χώρο, τη madinat al zahra που πολλοί επισκέπτες παρακάμπτουν. Μην την χάσετε με τίποτα, ήταν η παλιά πρωτεύουσα τυο βραχύβιου Χαλιφάτου της Κόρδοβας. Ερημιά και μεγαλείο σε ένα πανέμορφο ηλιόλουστο τοπίο. Ρωτήστε στο tourist info της πόλης για το λεωφορείο που σας πάειι εκεί με τα μισά λεφτά από ότι τα (αποκλειστικά ισπανόφωνα) τουρ. Μια διανυκτέρευση για τους βιαστιικούς, 2 για μια βαθύτερη αίσθηση του τόπου (Αξίζει).
Η Σεβίλλη τέλος είναι σαφώς λιγότερο ενδιαφέρουσα από άποψη μνημείων και η πολύ πιο τουριστική επίσης. Όμως είναι μια πόλη ιστορικότατη, πολύχρωμη, ολοζώντανη, με παλμό και χαρά, καλό φαγητό, ωραίες αγορές. Θεωρώ πως είναι ιδανική για να τελειώσει κανείς την περιπλάνησή του σε αυτήν. Μινιμου 2 διανυκτερεύσεις, άνετα 3.
Μετά από αυτά τα must αρχίζει η διαπραγμάτευση... Ροντα: υπέροχη! υπέροχος περίπατος πέριξ των τειχών, τα πιο καλοδιατηρημένα αραβικά λουτρα που μπορείς να δεις στην περιοχή, μαγευτική θέα και ευχάριστη μικρή πεζοπορία μέσα στο χάσμα, το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα που έχω δει ποτέ μου, αρένα για ταυρομαχίες. H συμβουλή του @Yorgos είναι απόλυτα σωστή: όποιος την επισκεφτεί να φροντίσει να διανυκτερεύση. Μάλαγα: Πολλοί τη σνομπάρουν. Θα διαφωνήσω. Το φρούριο/alcazaba, με τον ήχο του νερού που ρέει κα τη θέα στην απέραντη μεσόγειο, είναι μια καταπληκτική εισαγωγή στην ανδαλουσία, προκειμένου να εισαχθεί κανείς σταδιακά σε αυτόν τον μικτό κόσμο.. Και η παραλία της είναι ωραιότατη για βόλτα. Όχι must, αλλά κανείς δε θα μετανιώσει 1 διανυκτέρευση. Κάντις: Ειδυλλιακό μέρος για μια ανέφελη ζωή. Χιλιόμετρα παραλίας πάνω στον Ατλαντικό, δροσερά πάρκα με πελώρια τροπικά δέντρα, απίθανη ψαραγορά με φαγάρα, γραφικά δρομάκια σε μια αρχαιότατη πόλη. Όπως και στη Ρόντα, μη πάτε αυθημερόν, μείνετε και ένα βράδυ τουλάχιστον.. Από τα μέρη που ΔΕΝ πήγα, αν μπορούσα θα επισκεπτόμουν το Guadix, μιια κωμόπολη όπου υπάρχουν μερικές χιλιάδες σπίτια-σπηλιές...Νομίζω θα είχε ενδιαφέρον.
Μετακινήσεις: Τα έκανα όλα με τρένο και λεωφορείο. Κινήθηκα ανετότατα χωρίς αμάξι. Η renfe που αποζημίωσε το μισό εισιτήριο επείδη ένα τρένο άργησε 70 λεπτά..
Φαγητό: Απίθανο και φτηνότατο (με 15 ευρώ το άτομο χορταίνεις, δοκιμάζεις καινούριες γεύσεις και πίνεις ωραίο κρασί ή μπιρίτσα- η χώρα μας είναι άξια της μοίρας της). Μου άρεσαν πολλά πιάτα τους, από τις μελιτζάνες με μέλι και τα ρεβύθια με σπανάκι, στην ουρά Ταύρου. Τα τσορίσο, τα χαμόν και τα τυριά τους είναι προφανώς θεσπέσια. Εμένα όμως επιτρέψτε μου να πω ότι ξετρελάθηκα με τα θαλασσινά τους. Υπάρχουν σε αφθονία και σε προσιτότατες τιμές. Εντυπωσιάστηκα από την ποικιλία, έχουν μα γνώση των θαλασσινών που μυστηριωδώς μα διαφεύγει στην Ελλάδα: δε θα βρεις σε ελληνική ταβέρνα τόσα όστρακα, τόσα είδη καλαμαριου σουπιάς, αυγά ψαριών, ακόμα και... σμέρνες. Εμπειρία.
Άνθρωποι: Υποκλίνομαι. Σου πιάνουν κουβέντα ακόμα και αν δεν ξέρεις τη γλώσσα. Θα σε πάρουν από το χέρι (!) να σε πάνε σε κάποιο αξιιοθέατο ακόμα και ένα χιλιόμετρο μακρά. Θα σε κεράσουν στο μπαρ. Θα σε δεχτούν με ευγένεια και ενδιαφέρον. Μου φάνηκαν άνθρωποι απλοί, ειλικρινείς και χαρούμενοι. Γλεντζέδες, ζουν με τη μουσική -την πέτυχα σε τόσες διαφορετικές εκφάνσεις (εμβατήρια τις μεγάλης βδομάδας που τα παίζουν ακόμα και σε μπαρ, τσιγγάνοι που παίζαν στην αυλή τους, κιθαρίστες του πανεπιστημίου που έπαιζαν στους δρόμους της πόλης για τον κόσμο, φλαμένκο χωρίς τις στολές και τα φτιασίδια, οι μουσικές από το καρναβάλι του Κάντις). Με συγκίνησαν πολύ, όπως ο τόπος τους.

Ακριβως όπως τα περιγράφεις.

 

[mikrh tsopana]

Να ρωτήσω κάτι; Σε ποιά πόλη σε κέρασαν στα μπαρ; Γιατί 7 χρόνια εδώ, κέρασμα δε θυμάμαι να έχω λαβει, τί κάνω λάθος;

 

[Georgie]

Να ρωτήσω κάτι; Σε ποιά πόλη σε κέρασαν στα μπαρ; Γιατί 7 χρόνια εδώ, κέρασμα δε θυμάμαι να έχω λαβει, τί κάνω λάθος;

Σεβίλλη ζεις?
Ούτε free tapas παίζουν γενικα, Αντε καμία ελιά πράσινη με τη μπυρα και όχι παντου
Στη μοναδική περιοχή που κρατάει ακομα αυτο το κιμπαριλικι ειναι στη Γαλικια

 

[mikrh tsopana]

Σεβίλλη ζεις?
Ούτε free tapas παίζουν γενικα, Αντε καμία ελιά πράσινη με τη μπυρα και όχι παντου
Στη μοναδική περιοχή που κρατάει ακομα αυτο το κιμπαριλικι ειναι στη Γαλικια

Οχι, Βαλένθια
Αλλά γενικά δε με έχουν κεράσει ΠΟ ΤΕ στην Ισπανία εκτός κι αν πιανεται κανας μεθυσμένος στο πλαισιο πεσιματικής
Σε φάση πάω συνέχεια στο μπαρ κατω απ το σπίτι μου 5 χρόνια τώρα, αφήνω καθε φορα πουρπουαρ και δε με εχουν κεράσει ούτε μισό σφηνάκι
Γενικά θεωρώ τους ισπανους παρα πολύ σφιχτούς, καμία σχέση με μας θα πω (οχι μονο απο το κερασμα στα μπαρ αλλά και απο συναναστροφές γενικά)
Δωρεάν ταπας παίζουν Γρανάδα και πάνω Γαλικια και σε πολλά χωριά ανα την Ισπανία (ακομη και Μαδρίτη σε πολλά μέρη)

 

[Georgie]

Οχι, Βαλένθια
Αλλά γενικά δε με έχουν κεράσει ΠΟ ΤΕ στην Ισπανία εκτός κι αν πιανεται κανας μεθυσμένος στο πλαισιο πεσιματικής
Σε φάση πάω συνέχεια στο μπαρ κατω απ το σπίτι μου 5 χρόνια τώρα, αφήνω καθε φορα πουρπουαρ και δε με εχουν κεράσει ούτε μισό σφηνάκι
Γενικά θεωρώ τους ισπανους παρα πολύ σφιχτούς, καμία σχέση με μας θα πω (οχι μονο απο το κερασμα στα μπαρ αλλά και απο συναναστροφές γενικά)
Δωρεάν ταπας παίζουν Γρανάδα και πάνω Γαλικια και σε πολλά χωριά ανα την Ισπανία (ακομη και Μαδρίτη σε πολλά μέρη)

Ωραια , Βαλένθια δεν εχω έρθει αν και εχω γυρίσει αρκετα στην Ισπανια.
Στη Σεβίλλη με κέρασαν σε ενα μπαρ κάτι μεσήλικες Ισπανοί Αναρχικοί και με ρωτούσε ενας για Νταλάρα που ηταν θαυμαστής της μουσικής του.

 

[mikrh tsopana]

Θα φταίει που δεν ακούω Νταλάρα

 

[psilos3]

Η Γρανάδα είναι η πιο σαγηνευτική από όλες

Συμφωνώ απολύτως μ' αυτό!

 

[Elena2508]

Οχι, Βαλένθια
Αλλά γενικά δε με έχουν κεράσει ΠΟ ΤΕ στην Ισπανία εκτός κι αν πιανεται κανας μεθυσμένος στο πλαισιο πεσιματικής
Σε φάση πάω συνέχεια στο μπαρ κατω απ το σπίτι μου 5 χρόνια τώρα, αφήνω καθε φορα πουρπουαρ και δε με εχουν κεράσει ούτε μισό σφηνάκι
Γενικά θεωρώ τους ισπανους παρα πολύ σφιχτούς, καμία σχέση με μας θα πω (οχι μονο απο το κερασμα στα μπαρ αλλά και απο συναναστροφές γενικά)
Δωρεάν ταπας παίζουν Γρανάδα και πάνω Γαλικια και σε πολλά χωριά ανα την Ισπανία (ακομη και Μαδρίτη σε πολλά μέρη)

Εσύ Μικρή Τσοπάνα μας χρωστάς εντυπώσεις και προτάσεις για φαγητό/ποτό από το πρόσφατο οικογενειακό ταξίδι στην Ανδαλουσία.
Επίσης και μερικές φωτογραφίες από τη Γρανάδα γιατί με έχουν αγχώσει αυτές οι ανηφόρες που ακούω από όλους. 🥹
Πόσους μήνες γυμναστήριο πρέπει να κάνω για να τις ανέβω ή έστω να τις κατέβω;
( Στη Μονμάρτη βρήκα τρόπο για να τις κατέβω μόνο σχετικά άνετα...)