Γαλλία Ατελείωτο περπάτημα στο Παρίσι και γεύση από Νορμανδία

[Dina Z]

Συνοψίζοντας:
Στο μυαλό μου είχα: Νορμανδία = Παραλία της Απόβασης. Όμως εκτός από το ιστορικό της ενδιαφέρον, είναι μια μεγάλη περιοχή με όμορφα χωριά και πόλεις που αξίζει πραγματικά να έχει κανείς αρκετό χρόνο για να τα επισκεφθεί με άνεση. Το οδικό δίκτυο είναι εξαιρετικά καλό και η οδήγηση εύκολη (αρκεί να μην ματιάσουν τον πλοηγό σας!)

Είχα διαβάσει διάφορα για την συμπεριφορά των Γάλλων. Η δική μας εμπειρία ήταν άριστη.
Εγώ ξεκινούσα πάντα με “Bonjour, parlez vous anglais, s’il vous plait?” και τελείωνα με ένα Merci . Ενδιάμεσα η συνεννόηση γινόταν είτε στα αγγλικά είτε στη νοηματική!!
Παντού συνάντησα ανθρώπους ευγενικούς, χαμογελαστούς και εξυπηρετικούς. Την διαφορά όμως την έκανε ένας οδηγός νταλίκας, που συναντήσαμε σ’ ένα βενζινάδικο. Δεν είχαμε ιδέα πως βάζουν βενζίνη στα αυτόματα μηχανήματα και όταν τον πλησίασα και του έκανα τη κλασική ερώτηση εκείνος με κοίταξε ανέκφραστα, είπε ένα ξερό “Νο” και μετά … άφησε τη δουλειά του και ήρθε να μας δείξει και πως να βάλουμε βενζίνη και πως να βρούμε τον δρόμο. Όοοολα αυτά στη νοηματική! Εκπληκτικός! Δέκα φορές “Merci, monsieur” εγώ.

Κατά τ' άλλα θα συμφωνήσω απόλυτα με την εισαγωγή του φίλου @giannismits στην ιστορία του Le parisiens - photo success story! και σε ότι αφορά το Παρίσι και τους κατοίκους του (καλά Παριζιάνοι - Ιταλοί συναγωνίζονται στη κομψότητα

Το Παρίσι πάντως θέλει ημέρες !!! Αν δε, σαν κι εμάς, σας αρέσει να γνωρίζετε τις πόλεις περπατώντας, τότε το Παρίσι θέλει και .... πόδια !!!
Οι αποστάσεις φαίνονται - αλλά δεν είναι - μικρές.

Ο άντρας μου το λάτρεψε. Κι εμένα μου άρεσε δε λέω, αλλά αν με ρωτήσετε αν θέλω να ξαναέρθω για να κάνω βόλτες, θα σας πω ότι δεν είμαι και τόσο σίγουρη.

Είμαι όμως πάρα πολύ σίγουρη πως θέλω να ξαναέρθω για την Αφροδίτη

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 9
• 10
• 11

First Προηγούμενη 11 of 11

Go to chapter

Go

[Dina Z]

Η προσπάθειά μας για να βρούμε καφέ ανοιχτό αποδείχθηκε μάταιη και το εγκαταλείψαμε απογοητευμένοι. Κατευθυνόμενοι προς Rouen περάσαμε από το Vernon και μετανιώσαμε που δεν είχαμε κάνει εκεί την στάση μας, αλλά ο χρόνος είχε αρχίσει να πιέζει και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε.

Η Rouen είναι όμορφη μεσαιωνική πόλη αλλά δεν την απολαύσαμε διότι είχε ήδη νυχτώσει κι εμείς ήμασταν κουρασμένοι. Θα ήταν καλύτερα αν είχαμε παρακάμψει τα παραπάνω κι είχαμε διανυκτερεύσει στην Honfleur αλλά αν και κάθε φορά μετανιώνω που βάζω πολλά στο πρόγραμμα, μυαλό δεν βάζω!

 

[Dina Z]

Ημέρα 2η : Ξεκινώντας πρωί – πρωί από την Rouen προς Honfleur, ακολουθούμε την βόρεια διαδρομή (από Α150 και Α29) και αφού περνάμε δύο μικρότερες γέφυρες

αντικρίζουμε την Pont de Normandie

Η Γέφυρα της Νορμανδίας (κόστος διέλευσης 5,5€ ) με συνολικό μήκος 2.143μ ήταν η μακρύτερη καλωδιωτή γέφυρα του κόσμου μέχρι το 2004 που τελείωσε η δική μας Ρίου-Αντιρρίου ( 2.883μ) και νικήσαμε

Μετά από λίγο μπαίνουμε στην κουκλίστικη Honfleur και παρκάρουμε σε ένα από τα παρκινγκ που βρίσκονται στην είσοδο της πόλης και λειτουργούν με παρκόμετρα.
Εδώ θέλω να σημειώσω πως αν και με απασχολεί πάντα το ζήτημα παρκινγκ όταν έχουμε νοικιασμένο αυτοκίνητο, στη Νορμανδία αποδείχθηκε απλή υπόθεση διότι: α)υπήρχαν χώροι με παρκόμετρα και β)τόσο στη Rouen όσο και στη Caen διανυκτερεύσαμε εκτός κέντρου οπότε παρκάραμε ακριβώς έξω από τα σπίτια που μείναμε όπως κάνουν και οι ντόπιοι ( είχα κλείσει διαμερίσματα με την airbnb). Όμως διαπίστωσα πως στα παρκόμετρα η πληρωμή είναι καλύτερα να γίνεται με μετρητά και όχι με κάρτα διότι σε ένα παρκινγκ μου έδειξε αρχικά 22€ (!) και όταν πήγα στο διπλανό μηχάνημα μου έδειξε 3,5€ που ήταν και το σωστό.

Επίσης αν και γενικά πληρώναμε με κάρτες - προς έκπληξή μας - σε τρεις περιπτώσεις (σε καφέ στην Trouville, σε φούρνο στην Honfleur καθώς και στο μουσείο της Bayex) δεν δέχτηκαν κάρτα και μας ζήτησαν να πληρώσουμε με μετρητά.

Η Honfleur μας άρεσε πολύ. Αν και άκρως τουριστική (άλλωστε όλα τα γκρουπ την έχουν στο πρόγραμμά τους) έχει διατηρήσει το χρώμα και τον χαρακτήρα της. Είναι γραφική, πολύ περιποιημένη και ήσυχη. Βέβαια εμείς την είδαμε εκτός υψηλής περιόδου.

 

[Dina Z]

Αναζητώντας καφέ όμως δυσκολευτήκαμε να βρούμε ανοιχτό. Μόνο τα εστιατόρια ήταν ανοικτά. Το ίδιο συνέβη μετά και στην Trouville και στη Deauville ….. κι εμείς απορούμε: Τι στο καλό, σ’ αυτή τη χώρα δεν πίνουν καφέ-σοκολάτα-τσάι; Αν συμπεράνω όμως από τα αναρίθμητα καφέ του Παρισιού φαίνεται πως οι πρωτευουσιάνοι πίνουν

Περιπλανιόμαστε λοιπόν στα δρομάκια της και περνάμε έξω από την εκκλησία όπου ακούμε ψαλμωδία. Μπαίνοντας διαπιστώνουμε πως κάποια τελετή έχει ξεκινήσει και ενώ στεκόμαστε διακριτικά στο πίσω μέρος, κάποιοι από τους συμμετέχοντες γυρνούν και μας κοιτούν περίεργα(!) Εγώ δεν έχω σκοπό να φύγω αν δεν καταλάβω τι συμβαίνει και για να μην πολυλογώ, επρόκειτο για κηδεία!
Μετά τον γάμο στη Ρώμη πετυχαίνω και κηδεία στην Honfleur. Μόνο μια βάφτιση μου λείπει για να κλείσω!!!

Είχα διαβάσει πως η διαδρομή από την Honfleur προς την Trouville είναι πανέμορφη. Εντάξει δεν τρελάθηκα. Μου θυμίζει μέτριας φυσικής ομορφιάς ελληνικό τοπίο πλην όμως με βασικές διαφορές όπως: αισθητική, καθαριότητα, τάξη (η Ελλάδα που με πληγώνει ξανά μπροστά μου!)

 

[Dina Z]

Η Trouville με το καζίνο της.

 

[Dina Z]

Και η αριστοκρατική Deauville με την τεράστια αμμουδιά της και τις καμπάνες των σταρ με τα ονόματά τους.

 

[Dina Z]

Επόμενος προορισμός το Μουσείο της Bayex και η Omaha Beach.

Προσωπικό συναίσθημα; Αμηχανία. Αδυνατώ να συλλάβω τι συνέβη εδώ!

 

[Dina Z]

Ήταν ήδη απόγευμα και το σχέδιό μου έλεγε Mont Saint Michel κι επιστροφή στην Caen για διανυκτέρευση. Και μη μου πείτε πως ήταν λάθος μου που είχα βάλει πολλά πράγματα και πως δεν γίνονται όλα σε μια μέρα!!!
ΟΟΟΟχι! Tο κακό το μάτι φταίει
Έτσι ο πλοηγός μου τα έπαιξε και ……. χαθήκαμε εντελώς. Δηλαδή πιο εντελώς δεν γίνεται!!!
Έβαζα Mont Saint Michel κι έβγαζε άγνωστο διότι ήθελε μπροστά και το Le !!
Έβαζα τον Α84 κι αυτό μας πήγαινε μέσα από απίθανους χωματόδρομους και μας έστελνε να διασχίσουμε αγρούς !!! Τέλος πάντων κάποια στιγμή βρήκαμε τον άτιμο τον Α84 και φθάσαμε…..

Ποια θα είναι η πιο ισχυρή ανάμνηση από το Mont Saint Michel;
Η ταλαιπωρία μας, η διάθεση του άντρα μου να πάμε για να μ’ ευχαριστήσει αλλά και η Crepe Suzette την οποία απόλαυσα εκεί.
Είναι σίγουρα μέρος με μοναδική ατμόσφαιρα αλλά να το επισκεφθεί κανείς … φυσιολογικά, με άνεση χρόνου κι όχι όπως εμείς!
Είπαμε όμως το κακό το μάτι φταίει

 

[travelbreak]

Μπράβο!!
Έτοιμη για ξεναγό σε βλέπω.

 

[Dina Z]

Μπράβο!!
Έτοιμη για ξεναγό σε βλέπω.

Ναι, ναι. Ο,τι λεμε ομως εδω μεταξυ μας. Μην βγαλω κακο ονομα στην αγορα!
Προς το παρον κανω την πρακτικη μου τυρανωντας τον αντρα μου

 

[Dina Z]

Την επόμενη ημέρα δεν άφησα περιθώριο λάθους!
Αν και αρχικά είχα προγραμματίσει να δούμε λίγο την Caen, εγκαταλείψαμε την ιδέα και φύγαμε πρωί-πρωί για να παραδώσουμε έγκαιρα το αυτοκίνητο στο CDG (σημείωση: στα 250 χλμ που διανύσαμε μέσω του Α13 συναντήσαμε πολλές φορές διόδια και δώσαμε περίπου 22€).

Από κει πήραμε το τρένο και γύρω στις 4 το απόγευμα είχαμε φθάσει στο Παρίσι, στο διαμέρισμα που είχα κλείσει με Airbnb. Το συγκεκριμένο κατάλυμα βρισκόταν σε απόσταση 15΄- 20΄με λεωφορείο ή μετρό από το Λούβρο και αποδείχθηκε πολύ καλή επιλογή. Για όποιον ενδιαφέρεται είναι αυτό www.airbnb.gr/rooms/9911785

Ξεκουραστήκαμε λίγο και βγήκαμε για την πρώτη μας γνωριμία με την πόλη, η οποία ξεκίνησε με κρουαζιέρα στον Σηκουάνα. Είχα κάνει κράτηση από το διαδίκτυο με την Vedettes du Pont Neuf (10€/άτομο). Καθίσαμε στον επάνω όροφο απ’ όπου απολαύσαμε το φωτισμένο Παρίσι και τον Άιφελ που μας υποδέχθηκε με όλη του την μεγαλοπρέπεια και τα λαμπιόνια του να χορεύουν! Το κρύο κι ο παγωμένος αέρας δεν με πτόησαν καθόλου και αρνήθηκα σταθερά στον άντρα μου να κατεβούμε στον κάτω όροφο. Όμως την επόμενη ημέρα εκείνος είχε ψιλοαρρωστήσει! Αλλά εγώ φταίω; Αυτά έχουν τα ταξίδια!

 

[Dina Z]

Η 4η ημέρα του ταξιδιού μας ξεκίνησε από τις Βερσαλλίες . Όποιος πήγε στο Παρίσι και δεν πήγε Βερσαλλίες μένει μετεξεταστέος και υποχρεούται να ξαναπάει
Παρακαλώ όμως να πάρει κι εμένα μαζί του διότι: α)τα διαμερίσματα της Μαρίας-Αντουανέτας ήταν κλειστά λόγω επισκευών β)λόγω εποχής οι κήποι δεν ήταν στα καλύτερά τους.
Όμως έστω κι έτσι εντυπωσιάστηκα. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτό το παλάτι και οι φωτογραφίες, ακόμα κι οι πιο καλλιτεχνικές, δεν αποδίδουν αυτό που είναι στη πραγματικότητα – σε χλιδή, ομορφιά και κυρίως σε μέγεθος. Περπατούσαμε για περισσότερες από 3 ώρες και δεν είδαμε τίποτα!