echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.399
- Likes
- 3.592
Περιεχόμενα
Δεύτερη μέρα
H υπερένταση απ'τη μια και η φασαρία έξω από πολύ νωρίς δε με άφησαν να κοιμηθώ καλά εκείνο το βράδυ. 8 παρά πήγαμε στη κουζίνα για το πρωινό μας αλλά δεν είχε έρθει κανείς ακόμα.. Self service λοιπόν και στις 8+ ήρθε μια κοπέλα απ'το προσωπικό που δε μιλούσε καθόλου αγγλικά. Μας ετοίμασε κάποια πράγματα (συνεννοηθήκαμε με νοήματα) και φάγαμε στα γρήγορα (υπήρχε ανακοίνωση ότι πλέον τα b&b στη Ρώμη απαγορεύεται να σερβίρουν φρέσκα προϊόντα αλλά μόνο συσκευασμένα που αναγράφουν ημερομηνία λήξης). 8μιση κάναμε checkout και κατευθυνθήκαμε προς το σταθμό τρένων. Κανονικά περνάει κάθε 15 λεπτά και είχα βρει από πριν τις ώρες αλλά έτυχε να "φάει" δρομολόγιο και πέρασε μετά από 35 λεπτά. Επίσης η διαδρομή προς το αεροδρόμιο (και τις 2 φορές που την κάναμε) διαρκούσε 10 λεπτά παραπάνω απότι η διαδρομή από αεροδρόμιο προς κέντρο.. Σε 45 λεπτά περίπου φτάσαμε (γύρω στις 10) και η πτήση μας έφευγε 11.15.
Σε μία ώρα είμασταν στο αεροδρόμιο Marco Polo της Βενετίας. Πήρα τηλέφωνο και ήρθε να μας πάρει το βανάκι του ξενοδοχείου μας, το οποίο ήταν σε απόσταση 900μ. από το αεροδρόμιο.
Μείναμε πολύ ευχαριστημένες από την επιλογή ξενοδοχείου! Αν είχα πάει για ρομαντικό ταξίδι πιθανότατα θα προτιμούσα να μένω κοντά στο μεγάλο κανάλι, αλλά στο συγκεκριμένο ταξίδι με τη μαμά μου (που πηγαμε και γυρίσαμε αεροπορικώς) η τοποθεσία βόλεψε πάρα πολύ και δε ταλαιπωρηθήκαμε καθόλου. Το ξενοδοχείο λέγεται Titian inn, 3ων αστέρων με ευρύχωρα, μοντέρνα δωμάτια και πλούσιο πρωινό από τις 4.30 το πρωί. Το κλείσαμε 185 ευρώ για 2 βράδια. Επίσης έχει δωρεάν shuttle service από τις 5 το πρωί, από και προς το αεροδρόμιο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα κυρίως σε όποιον έχει πρωινή πτήση επιστροφής. Το λεωφορείο #5 περνάει κάθε 15 λεπτά και μας πήγαινε μεσα σε 15 λεπτά στη roma piazzale (στην επιστροφή το βράδυ είχε κίνηση και καναμε γύρω στα 25 λεπτα).
Όσον αφορά στα εισητήρια εμείς αγοράσαμε την κάρτα 36 ωρών για απεριόριστες διαδρομές με λεωφορεία και βαπορέτο προς 25 ευρώ το άτομο. Η κάρτα όμως δε σε καλύπτει για διαδρομές απο/προς το αεροδρόμιο. Πρεπει να αγοράσεις εισητήριο λεωφορείου προς 6 ευρώ το άτομο, ενώ αν πάρεις το ίδιο λεωφορείο μία σταση μετά το αεροδρόμιο, κοστίζει 1.50 ευρώ.
Εμάς βέβαια δε μας απασχολούσε γιατί είχαμε κλείσει shuttle service, αλλά μου έκανε εντύπωση που η υπάλληλος στο αεροδρόμιο απ'όπου αγοράσαμε τις καρτες, επέμενε ότι η καρτα δε μας καλύπτει για διαδρομές απ'το ξενοδοχείο προς τη Βενετία και πως πρέπει να αγοράζουμε κάθε φορά εισητήρια των 6 ευρώ. Της εξηγούσα πως στο site διάβασα ότι αυτό ισχύει αν εχεις αφετηρία το αεροδρόμιο ενώ εμείς θα μένουμε σε ξενοδοχείο μία στάση μετά.. Anyway, έκανα πως την πίστεψα και μετά ξαναρώτησα στο ξενοδοχείο και μου επιβεβαίωσαν με σιγουριά ότι η καρτα μας καλύπτει απόλυτα και πως αν δεν εχεις κάρτα το απλό εισητήριο κοστίζει 1.50 ευρώ. Εδώ να πω για όποιον αποφασίσει να μείνει κοντά στο αεροδρόμιο, ακόμα και στα 400-500μ μακρια να είναι το ξενοδοχείο, δε μπορείς να πας με τα πόδια γιατί δεν υπάρχει πεζοδρόμιο.
Στο ξενοδοχείο το προσωπικό ήταν πολύ φιλικό και εξυπηρετικό. Βολευτήκαμε, ξεκουραστήκαμε λίγο και βγήκαμε για να γνωρίσουμε την Βενετία! Το λεωφορείο κάνει τέρμα στη piazzale roma και από εκεί πήραμε το βαπορέτο προς πλατεία san Marco. Αυτή η διαδρομή ήταν μια υπέροχη πρώτη γνωριμία με την υπέροχη Βενετία.. Πριν πάρουμε το βαπορέτο, όπως έβγαζα φωτογραφίες πάνω απ΄τη γεφυρούλα με τα μικρά σκαλοπατάκια, στραβοπάτησα στο σκαλί και γύρισε το πόδι μου! Πόνεσε άσχημα αλλά συνέχισα να περπατάω και φαντάστηκα ότι δεν είναι τίποτα..
Λίγο πριν τη πλατεία υπήρχαν αμέτρητοι πάγκοι με σουβενίρ..
Η πλατεία και η Βασιλική του αγ. Μάρκου..
Βγάλαμε εισητήρια στο παλάτι των δόγηδων (16 ευρώ το άτομο), όπου δεν είχε καθόλου ουρά, και ακολουθήσαμε την προκαθορισμένη διαδρομή για να δούμε όλους τους χώρους. Οι φωτογραφίες επιτρέπονται μόνο στους εξωτερικούς χώρους και στις φυλακές.
Από τα ψηλότερα παράθυρα του παλατιού είχε πολύ ωραία θέα!
Καθώς περνούσαμε τη γέφυρα των στεναγμών προς τις φυλακές βγάλαμε φωτογραφίες μεσα από τα παράθυρα προς τις διπλανές γέφυρες..
Οι φυλακές
Τα κελιά
Στον τοίχο ενός κελιού..
Φεύγοντας απ'το παλάτι κάναμε άλλη μια βόλτα κοντά στην πλατεία για καφέ και μετά πήραμε το βαπορέτο για επιστροφή.
Για δείπνο καθήσαμε σε ένα εστιατόριο πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας (Quadrante) για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλές κριτικές και όντως είχε πολύ καλή κουζίνα και καλές τιμές.. Ένα πιάτο ζυμαρικά, μια μεγάλη πίτσα, σαλάτα, ψητές πατάτες και μισό λίτρο ωραιότατο prosecco γύρω στα 40 ευρώ..
Όπως έγραψα νωρίτερα, μόλις φτάσαμε στη roma piazzale στραμπούληξα τον αστράγαλο μου.. Αλλά επειδή περπατούσαμε διαρκώς και το πόδι μου ήταν "ζεστό" δε με είχε πονέσει. Όμως όταν κάτσαμε να φάμε και ξεκουράστηκα κατάλαβα πως ήταν πιο σοβαρό απ'ότι νόμιζα. Ξαφνικά άρχιζε να πονάει πολύ και δε μπορούσα να το κουνήσω.. Φεύγοντας ζήτησα από τον σερβιτόρο λίγο πάγο σε ένα σακουλάκι και μου έδωσε μια σακούλα παγάκια.. Γυρισα στο ξενοδοχείο κουτσαίνοντας, και μόλις έβγαλα το αθλητικό παπούτσι που κράταγε σταθερό το πόδι άρχισα να πονάω διπλά.. Στεναχωρηθήκαμε πολύ γιατί θα μας χάλαγε τις διακοπές.. Το "πλάκωσα" στον πάγο πάνω από ένα πανί, το έδεσα ελαφρά, πήρα αντιφλεγμωνώδη χάπια (ευτυχώς πάντα έχω μαζι το φαρμακείο μου) και κοιμήθηκα με το πόδι ψηλά πάνω σε δύο μαξιλάρια.. Δε μπορούσα ούτε τα δάχτυλα μου να κουνήσω απ'τον πόνο.. Είχα ελάχιστες ελπίδες ότι θα μπορούσα να περπατήσω την επόμενη μέρα ακόμα και μέχρι τη στάση λεωφορείου..
H υπερένταση απ'τη μια και η φασαρία έξω από πολύ νωρίς δε με άφησαν να κοιμηθώ καλά εκείνο το βράδυ. 8 παρά πήγαμε στη κουζίνα για το πρωινό μας αλλά δεν είχε έρθει κανείς ακόμα.. Self service λοιπόν και στις 8+ ήρθε μια κοπέλα απ'το προσωπικό που δε μιλούσε καθόλου αγγλικά. Μας ετοίμασε κάποια πράγματα (συνεννοηθήκαμε με νοήματα) και φάγαμε στα γρήγορα (υπήρχε ανακοίνωση ότι πλέον τα b&b στη Ρώμη απαγορεύεται να σερβίρουν φρέσκα προϊόντα αλλά μόνο συσκευασμένα που αναγράφουν ημερομηνία λήξης). 8μιση κάναμε checkout και κατευθυνθήκαμε προς το σταθμό τρένων. Κανονικά περνάει κάθε 15 λεπτά και είχα βρει από πριν τις ώρες αλλά έτυχε να "φάει" δρομολόγιο και πέρασε μετά από 35 λεπτά. Επίσης η διαδρομή προς το αεροδρόμιο (και τις 2 φορές που την κάναμε) διαρκούσε 10 λεπτά παραπάνω απότι η διαδρομή από αεροδρόμιο προς κέντρο.. Σε 45 λεπτά περίπου φτάσαμε (γύρω στις 10) και η πτήση μας έφευγε 11.15.
Σε μία ώρα είμασταν στο αεροδρόμιο Marco Polo της Βενετίας. Πήρα τηλέφωνο και ήρθε να μας πάρει το βανάκι του ξενοδοχείου μας, το οποίο ήταν σε απόσταση 900μ. από το αεροδρόμιο.
Μείναμε πολύ ευχαριστημένες από την επιλογή ξενοδοχείου! Αν είχα πάει για ρομαντικό ταξίδι πιθανότατα θα προτιμούσα να μένω κοντά στο μεγάλο κανάλι, αλλά στο συγκεκριμένο ταξίδι με τη μαμά μου (που πηγαμε και γυρίσαμε αεροπορικώς) η τοποθεσία βόλεψε πάρα πολύ και δε ταλαιπωρηθήκαμε καθόλου. Το ξενοδοχείο λέγεται Titian inn, 3ων αστέρων με ευρύχωρα, μοντέρνα δωμάτια και πλούσιο πρωινό από τις 4.30 το πρωί. Το κλείσαμε 185 ευρώ για 2 βράδια. Επίσης έχει δωρεάν shuttle service από τις 5 το πρωί, από και προς το αεροδρόμιο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα κυρίως σε όποιον έχει πρωινή πτήση επιστροφής. Το λεωφορείο #5 περνάει κάθε 15 λεπτά και μας πήγαινε μεσα σε 15 λεπτά στη roma piazzale (στην επιστροφή το βράδυ είχε κίνηση και καναμε γύρω στα 25 λεπτα).
Όσον αφορά στα εισητήρια εμείς αγοράσαμε την κάρτα 36 ωρών για απεριόριστες διαδρομές με λεωφορεία και βαπορέτο προς 25 ευρώ το άτομο. Η κάρτα όμως δε σε καλύπτει για διαδρομές απο/προς το αεροδρόμιο. Πρεπει να αγοράσεις εισητήριο λεωφορείου προς 6 ευρώ το άτομο, ενώ αν πάρεις το ίδιο λεωφορείο μία σταση μετά το αεροδρόμιο, κοστίζει 1.50 ευρώ.
Εμάς βέβαια δε μας απασχολούσε γιατί είχαμε κλείσει shuttle service, αλλά μου έκανε εντύπωση που η υπάλληλος στο αεροδρόμιο απ'όπου αγοράσαμε τις καρτες, επέμενε ότι η καρτα δε μας καλύπτει για διαδρομές απ'το ξενοδοχείο προς τη Βενετία και πως πρέπει να αγοράζουμε κάθε φορά εισητήρια των 6 ευρώ. Της εξηγούσα πως στο site διάβασα ότι αυτό ισχύει αν εχεις αφετηρία το αεροδρόμιο ενώ εμείς θα μένουμε σε ξενοδοχείο μία στάση μετά.. Anyway, έκανα πως την πίστεψα και μετά ξαναρώτησα στο ξενοδοχείο και μου επιβεβαίωσαν με σιγουριά ότι η καρτα μας καλύπτει απόλυτα και πως αν δεν εχεις κάρτα το απλό εισητήριο κοστίζει 1.50 ευρώ. Εδώ να πω για όποιον αποφασίσει να μείνει κοντά στο αεροδρόμιο, ακόμα και στα 400-500μ μακρια να είναι το ξενοδοχείο, δε μπορείς να πας με τα πόδια γιατί δεν υπάρχει πεζοδρόμιο.
Στο ξενοδοχείο το προσωπικό ήταν πολύ φιλικό και εξυπηρετικό. Βολευτήκαμε, ξεκουραστήκαμε λίγο και βγήκαμε για να γνωρίσουμε την Βενετία! Το λεωφορείο κάνει τέρμα στη piazzale roma και από εκεί πήραμε το βαπορέτο προς πλατεία san Marco. Αυτή η διαδρομή ήταν μια υπέροχη πρώτη γνωριμία με την υπέροχη Βενετία.. Πριν πάρουμε το βαπορέτο, όπως έβγαζα φωτογραφίες πάνω απ΄τη γεφυρούλα με τα μικρά σκαλοπατάκια, στραβοπάτησα στο σκαλί και γύρισε το πόδι μου! Πόνεσε άσχημα αλλά συνέχισα να περπατάω και φαντάστηκα ότι δεν είναι τίποτα..
Λίγο πριν τη πλατεία υπήρχαν αμέτρητοι πάγκοι με σουβενίρ..
Η πλατεία και η Βασιλική του αγ. Μάρκου..
Βγάλαμε εισητήρια στο παλάτι των δόγηδων (16 ευρώ το άτομο), όπου δεν είχε καθόλου ουρά, και ακολουθήσαμε την προκαθορισμένη διαδρομή για να δούμε όλους τους χώρους. Οι φωτογραφίες επιτρέπονται μόνο στους εξωτερικούς χώρους και στις φυλακές.
Από τα ψηλότερα παράθυρα του παλατιού είχε πολύ ωραία θέα!
Καθώς περνούσαμε τη γέφυρα των στεναγμών προς τις φυλακές βγάλαμε φωτογραφίες μεσα από τα παράθυρα προς τις διπλανές γέφυρες..
Οι φυλακές
Τα κελιά
Στον τοίχο ενός κελιού..
Φεύγοντας απ'το παλάτι κάναμε άλλη μια βόλτα κοντά στην πλατεία για καφέ και μετά πήραμε το βαπορέτο για επιστροφή.
Για δείπνο καθήσαμε σε ένα εστιατόριο πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας (Quadrante) για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλές κριτικές και όντως είχε πολύ καλή κουζίνα και καλές τιμές.. Ένα πιάτο ζυμαρικά, μια μεγάλη πίτσα, σαλάτα, ψητές πατάτες και μισό λίτρο ωραιότατο prosecco γύρω στα 40 ευρώ..
Όπως έγραψα νωρίτερα, μόλις φτάσαμε στη roma piazzale στραμπούληξα τον αστράγαλο μου.. Αλλά επειδή περπατούσαμε διαρκώς και το πόδι μου ήταν "ζεστό" δε με είχε πονέσει. Όμως όταν κάτσαμε να φάμε και ξεκουράστηκα κατάλαβα πως ήταν πιο σοβαρό απ'ότι νόμιζα. Ξαφνικά άρχιζε να πονάει πολύ και δε μπορούσα να το κουνήσω.. Φεύγοντας ζήτησα από τον σερβιτόρο λίγο πάγο σε ένα σακουλάκι και μου έδωσε μια σακούλα παγάκια.. Γυρισα στο ξενοδοχείο κουτσαίνοντας, και μόλις έβγαλα το αθλητικό παπούτσι που κράταγε σταθερό το πόδι άρχισα να πονάω διπλά.. Στεναχωρηθήκαμε πολύ γιατί θα μας χάλαγε τις διακοπές.. Το "πλάκωσα" στον πάγο πάνω από ένα πανί, το έδεσα ελαφρά, πήρα αντιφλεγμωνώδη χάπια (ευτυχώς πάντα έχω μαζι το φαρμακείο μου) και κοιμήθηκα με το πόδι ψηλά πάνω σε δύο μαξιλάρια.. Δε μπορούσα ούτε τα δάχτυλα μου να κουνήσω απ'τον πόνο.. Είχα ελάχιστες ελπίδες ότι θα μπορούσα να περπατήσω την επόμενη μέρα ακόμα και μέχρι τη στάση λεωφορείου..
