Ιταλία Βενετία - Ρώμη / Ιούνιος 2013

[echo2011]

Και μετά από αρκετές μέρες είπα να ολοκληρώσω την ιστορία με την τελευταία μέρα απ'τη Ρώμη..
Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από την piazza del popolo..

Μετά ανεβήκαμε απτα σκαλάκια στον λόφο pincio όπου έχεις υπέροχη θέα προς την πλατεία..

Και νύχτα από το προηγούμενο ταξίδι:

Συνεχίσαμε προς το πάρκο Borghese όπου έσφυζε από ζωή και ήταν πανέμορφα..

Περπατήσαμε την ξακουστή via veneto ως τη στάση μετρό για να πάμε στο Κολοσσαίο..

Όταν κάναμε αλλαγή γραμμής στο termini είχαμε απόπειρα κλοπής, την περιγράφω σε άλλο τοπικ οπότε κάνω copy-paste από εκεί..
Ήξερα για τα πολλά περιστατικά με κλεφτρόνια στη Ρώμη και κυρίως στα μμμ οπότε πάντα ήμουν προσεκτική και στο τσαντακι μου κρατούσα ελάχιστα χρήματα, το ένα απτα δύο μου κινητά, και ταυτότητα (διαβατήριο, χρήματα και δεύτερο κινητό στο ξενοδοχείο).
Είμαστε στις αποβάθρες, το μετρό έχει φτάσει και περιμένουμε μπροστά μπροστά να ανοίξει η πόρτα, έχει αρκετό κόσμο αλλά όχι και χαμό. Εκεί που μιλάω με τη μαμά μου και ανοίγει η πόρτα για να μπούμε νιώθω μια ελαφριά πίεση στο ύψος που έχω το τσαντάκι μου (το οποίο πάντα το είχα μπροστά μου, και κάποιες φορές το κραταγα κιολας όταν είμασταν σε πολύ κόσμο). Πιστεψα πως με ακουμπάει η μαμά μου, αλλά επειδή ήμουν ψιλιασμένη και για τα κλεφτρόνια ακαριαία κοιτάω προς τα κάτω. Και βλέπω να είναι ανοιχτό το τσαντάκι μου και ένα λεπτό, σκουρόχρωμο χέρι με βραχιόλια να είναι μέσα στο τσαντάκι! Εεεεεεεπ φωνάζω, το τραβάω και κοιτάω άγρια πίσω μου!
Όσοι περίμεναν να μπουν στο μετρό από τη πόρτα μας κοκκάλωσαν και κοίταζαν σαν χαμένοι! Το "μακρύ" χέρι ήταν μιας κοπελίτσας γύρω στα 20. Ήταν μελαμψή (αλλά δεν έμοιαζε για τσιγγάνα), καλοντυμένη και με κοιτούσε έντρομη. Εγώ απ'την ταραχή μου μιλάω ελληνικά και φωνάζω "τι μου έκλεψες!!" Σα να κατάλαβε τι ρώτησα και άνοιξε και μου έδειξε τα χέρια της που ήταν άδεια. Χαμηλώνω το βλέμμα για ένα δευτερόλεπτο να δω μέσα στη τσάντα μου αν είχε προλάβει να πάρει τη φωτογραφική μου ή το κινητό μου που ήταν τα μόνα αξίας, και τα είδα εκεί. Πιο πολύ για τη μηχανή με ένοιαζε γιατί ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού και θα χάναμε όλες μας τις φωτογραφίες.. Μέχρι να σηκώσω τα μάτια μου είχε αρχίσει να τρέχει ανάμεσα στον κόσμο. Όχι ότι θα μπορούσα να κάνω και κάτι απτη στιγμή που δεν είχε προλάβει να πάρει τίποτα..

Μια ταραχή την είχα για αρκετή ώρα.. Φτάσαμε στο Κολοσσαίο και χάρη στη Ρoma pass περάσαμε απευθείας (η ουρά ήταν τεράστια). .

Στο Κολοσσαίο είχα ξαναπάει και δε καιγόμουν να ξαναμπώ αλλά πήγαμε για χάρη της μαμάς.. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και μετά από σύντομη περιήγηση φύγαμε με κατεύθυνση τον λόφο παλατίνο. Μπήκαμε απ'την είσοδο στην via san Gregorio. Eίχε μέτρια ουρά όπου περίμεναν μαζί και αυτοί που είχαν roma pass για να την επικυρώσουν αλλά και όσοι είχαν εισητήρια. Η βόλτα στον λόφο ήταν όμορφη αλλά την προηγούμενη φορά που είχα πάει άνοιξη ήταν ακόμα πιο ωραία με τα ανθισμένα δέντρα.. Ακολουθήσαμε άλλη διαδρομή για να δω και σημεία που δεν είχα ξαναδεί, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, και καταλήξαμε στην αρχαία αγορά.

Φεύγοντας από την αρχαία αγορά βρεθήκαμε στα μουσεία του καπιτωλείου τα οποία είχα επισκεφτεί στο πρώτο ταξίδι και είχαν πολύ ενδιαφέρον..

Μετά πήραμε το μετρό με κατεύθυνση την piazza di spagnia.. Στόχος μας να κάνουμε την ίδια βόλτα με το προηγούμενο βράδυ για να δούμε τα βασικά αξιοθέατα με το φως της μέρας.

Via Condotti

Via den Corso

Piazza Colonna

Fontana di trevi

Piazza della Rotonda. Ξανά στο Πάνθεον για να το δούμε και μέσα

Μεσημεριανή βόλτα στη piazza Navona

H δεύτερη δωρεάν είσοδος με τη roma pass αποφασίσαμε να είναι στο castel san' Angelo και ήταν πολύ καλή επιλογή!

Η θέα ήταν μαγική!!!

Στην κορυφή!

Κάτσαμε για καφέ και σνακ στο καφέ-εστιατόριο του κάστρου και θαυμάζαμε την υπέροχη θέα!
Η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε τα πράγματα μας. Πρώτα κάναμε μια στάση σε ένα εμπορικό κατάστημα coin απ'όπου ψωνίσαμε μερικά δωράκια..
Η μέρα μας ήταν πολύ γεμάτη με υπέροχες εικόνες! Από το ξενοδοχείο πήγαμε στο αεροδρόμιο με μετρό ως στάση tiburtina και μετά τρένο ως fiumicino. Βέβαια η επιστροφή μας επιφύλασσε αρκετή ταλαιπωρία επειδή εξαιτίας μιας αναγκαστικής προσγείωσης στο Fiumicino υπήρχε καθυστέρηση σε πολλές πτήσεις και στη δική μας η καθυστέρηση ήταν 5ωρη.. Αντί στη μία φτάσαμε Αθήνα στις 6 το πρωί αυπνες και ταλαιπωρημένες.. Η εξυπηρέτηση της alitalia κατα τη διαρκεια της καθυστέρησης ήταν ανυπαρκτη.. Μετά από επικοινωνία μαζί τους ένα μήνα μετά μας ενημέρωσαν ότι θα μας αποζημειώσουν 25 ολόκληρα ευρώ έκαστη επειδή δε δόθηκε γεύμα στην 5ωρη αναμονή μας (ούτε νερό δε δόθηκε!).. Για διανυκτέρευση και τηλεφωνήματα ούτε λόγος..
Παρόλες τις μικρές αναποδιές το ταξίδι αυτό μου άφησε πολύ όμορφη ανάμνηση και ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στην Ιταλία! (ίσως Φλωρεντία την επόμενη φορά)

Ακολουθούν μερικές φωτο από το πρώτο μου ταξίδι στη Ρώμη:

piazza Minerva

Βιτρίνα με κολεξιόν για τον πάπα

Η ουρά στο Βατικάνο (αυτή τη φορά η ουρά ήταν γύρω γύρω απ'τις κολόνες που δεν είχε ήλιο)

Ελβετός φύλακας

Piazza Barberini

O κόσμος στη fontana di Trevi

Piazza di Spagnia

Στο Stadio Olimpico

Πυραμίδα

Το στόμα της αλήθειας

Temple of Hercules Victor

Circo Massimo

Μουσεία Καπιτωλείου

Piazza Navona

Eυχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

First Προηγούμενη 5 of 5

Go to chapter

Go

[MJ 23]

Αχ τι μου θυμησες , σουπερ η Ρωμη. Περιμενουμε τη συνεχεια...

 

[giannismits]

Πάντα γοητευτική η Ρώμη.Περιμένω την αγαπημένη μου Βενετία και βάλε μπόλικες φωτό.

Αλλά έχω μια απορία.Η μαμά δεν διαμαρτυρήθηκε με τόσο περπάτημα?

 

[echo2011]

Αλλά έχω μια απορία.Η μαμά δεν διαμαρτυρήθηκε με τόσο περπάτημα?

Ακριβώς το αντίθετο έγινε! Η μαμά είναι νεότατη (50κάτι) και λατρεύει το περπάτημα.. Ακόμα και εγώ που στα ταξίδια ρίχνω το περπάτημα και έχω ενέργεια όλη μέρα, σε αυτό το ταξίδι "τα έπαιζα" πρώτη και με τράβαγε να είμαστε όλη μέρα έξω!

 

[Kanel28]

Ρώμηηηη, τι ωραία και τι όμορφες φωτογραφίες. Μπράβο echo μου. Περιμένω εναγωνίως και τη Βενετία.

 

[giannismits]

Ακριβώς το αντίθετο έγινε! Η μαμά είναι νεότατη (50κάτι) και λατρεύει το περπάτημα.. Ακόμα και εγώ που στα ταξίδια ρίχνω το περπάτημα και έχω ενέργεια όλη μέρα, σε αυτό το ταξίδι "τα έπαιζα" πρώτη και με τράβαγε να είμαστε όλη μέρα έξω!

Μπράβο η μαμά..Εγώ ξέρω κάποιους 30 κάτι που δεν αντέχουν ούτε για μισή ωρα να περπατούν.
Μπράβο της.
Μην αργεις την Βενετία ε?

 

[echo2011]

Περιμένω εναγωνίως και τη Βενετία.

Μην αργεις την Βενετία ε?

Η συνέχεια έρχεται σύντομα..

 

[karfitsa]

Ακομη δεν γυρισες και επιασες δουλεια !
Πολυ καλη η αφηγηση σου..περιμενουμε την συνεχεια

 

[echo2011]

Ακομη δεν γυρισες και επιασες δουλεια !
Πολυ καλη η αφηγηση σου..περιμενουμε την συνεχεια

Ευχαριστώ καρφίτσα μου, έχω 10 μερούλες που γύρισα αλλά μπαίνοντας πάλι στη καθημερινότητα οι 10 μέρες μοιάζουν πολύς καιρός!

 

[nicole.g.<3]

Ααααχ υπέροχα καλή μου !!! Σούπερ αρχή και φωτογραφίες όπως πάντα...περιμένουμε με αγωνία τη συνέχεια από την αγαπημένη Ιταλία !!!
Ααα και καλή προσαρμογή μετά από αυτό το τέλειο ταξιδάκι !

 

[katkats]

Καλοκαιρινή Ρώμη! Ευχαριστούμε!

 

[echo2011]

Δεύτερη μέρα
H υπερένταση απ'τη μια και η φασαρία έξω από πολύ νωρίς δε με άφησαν να κοιμηθώ καλά εκείνο το βράδυ. 8 παρά πήγαμε στη κουζίνα για το πρωινό μας αλλά δεν είχε έρθει κανείς ακόμα.. Self service λοιπόν και στις 8+ ήρθε μια κοπέλα απ'το προσωπικό που δε μιλούσε καθόλου αγγλικά. Μας ετοίμασε κάποια πράγματα (συνεννοηθήκαμε με νοήματα) και φάγαμε στα γρήγορα (υπήρχε ανακοίνωση ότι πλέον τα b&b στη Ρώμη απαγορεύεται να σερβίρουν φρέσκα προϊόντα αλλά μόνο συσκευασμένα που αναγράφουν ημερομηνία λήξης). 8μιση κάναμε checkout και κατευθυνθήκαμε προς το σταθμό τρένων. Κανονικά περνάει κάθε 15 λεπτά και είχα βρει από πριν τις ώρες αλλά έτυχε να "φάει" δρομολόγιο και πέρασε μετά από 35 λεπτά. Επίσης η διαδρομή προς το αεροδρόμιο (και τις 2 φορές που την κάναμε) διαρκούσε 10 λεπτά παραπάνω απότι η διαδρομή από αεροδρόμιο προς κέντρο.. Σε 45 λεπτά περίπου φτάσαμε (γύρω στις 10) και η πτήση μας έφευγε 11.15.

Σε μία ώρα είμασταν στο αεροδρόμιο Marco Polo της Βενετίας. Πήρα τηλέφωνο και ήρθε να μας πάρει το βανάκι του ξενοδοχείου μας, το οποίο ήταν σε απόσταση 900μ. από το αεροδρόμιο.
Μείναμε πολύ ευχαριστημένες από την επιλογή ξενοδοχείου! Αν είχα πάει για ρομαντικό ταξίδι πιθανότατα θα προτιμούσα να μένω κοντά στο μεγάλο κανάλι, αλλά στο συγκεκριμένο ταξίδι με τη μαμά μου (που πηγαμε και γυρίσαμε αεροπορικώς) η τοποθεσία βόλεψε πάρα πολύ και δε ταλαιπωρηθήκαμε καθόλου. Το ξενοδοχείο λέγεται Titian inn, 3ων αστέρων με ευρύχωρα, μοντέρνα δωμάτια και πλούσιο πρωινό από τις 4.30 το πρωί. Το κλείσαμε 185 ευρώ για 2 βράδια. Επίσης έχει δωρεάν shuttle service από τις 5 το πρωί, από και προς το αεροδρόμιο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα κυρίως σε όποιον έχει πρωινή πτήση επιστροφής. Το λεωφορείο #5 περνάει κάθε 15 λεπτά και μας πήγαινε μεσα σε 15 λεπτά στη roma piazzale (στην επιστροφή το βράδυ είχε κίνηση και καναμε γύρω στα 25 λεπτα).

Όσον αφορά στα εισητήρια εμείς αγοράσαμε την κάρτα 36 ωρών για απεριόριστες διαδρομές με λεωφορεία και βαπορέτο προς 25 ευρώ το άτομο. Η κάρτα όμως δε σε καλύπτει για διαδρομές απο/προς το αεροδρόμιο. Πρεπει να αγοράσεις εισητήριο λεωφορείου προς 6 ευρώ το άτομο, ενώ αν πάρεις το ίδιο λεωφορείο μία σταση μετά το αεροδρόμιο, κοστίζει 1.50 ευρώ.
Εμάς βέβαια δε μας απασχολούσε γιατί είχαμε κλείσει shuttle service, αλλά μου έκανε εντύπωση που η υπάλληλος στο αεροδρόμιο απ'όπου αγοράσαμε τις καρτες, επέμενε ότι η καρτα δε μας καλύπτει για διαδρομές απ'το ξενοδοχείο προς τη Βενετία και πως πρέπει να αγοράζουμε κάθε φορά εισητήρια των 6 ευρώ. Της εξηγούσα πως στο site διάβασα ότι αυτό ισχύει αν εχεις αφετηρία το αεροδρόμιο ενώ εμείς θα μένουμε σε ξενοδοχείο μία στάση μετά.. Anyway, έκανα πως την πίστεψα και μετά ξαναρώτησα στο ξενοδοχείο και μου επιβεβαίωσαν με σιγουριά ότι η καρτα μας καλύπτει απόλυτα και πως αν δεν εχεις κάρτα το απλό εισητήριο κοστίζει 1.50 ευρώ. Εδώ να πω για όποιον αποφασίσει να μείνει κοντά στο αεροδρόμιο, ακόμα και στα 400-500μ μακρια να είναι το ξενοδοχείο, δε μπορείς να πας με τα πόδια γιατί δεν υπάρχει πεζοδρόμιο.

Στο ξενοδοχείο το προσωπικό ήταν πολύ φιλικό και εξυπηρετικό. Βολευτήκαμε, ξεκουραστήκαμε λίγο και βγήκαμε για να γνωρίσουμε την Βενετία! Το λεωφορείο κάνει τέρμα στη piazzale roma και από εκεί πήραμε το βαπορέτο προς πλατεία san Marco. Αυτή η διαδρομή ήταν μια υπέροχη πρώτη γνωριμία με την υπέροχη Βενετία.. Πριν πάρουμε το βαπορέτο, όπως έβγαζα φωτογραφίες πάνω απ΄τη γεφυρούλα με τα μικρά σκαλοπατάκια, στραβοπάτησα στο σκαλί και γύρισε το πόδι μου! Πόνεσε άσχημα αλλά συνέχισα να περπατάω και φαντάστηκα ότι δεν είναι τίποτα..

Λίγο πριν τη πλατεία υπήρχαν αμέτρητοι πάγκοι με σουβενίρ..

Η πλατεία και η Βασιλική του αγ. Μάρκου..

Βγάλαμε εισητήρια στο παλάτι των δόγηδων (16 ευρώ το άτομο), όπου δεν είχε καθόλου ουρά, και ακολουθήσαμε την προκαθορισμένη διαδρομή για να δούμε όλους τους χώρους. Οι φωτογραφίες επιτρέπονται μόνο στους εξωτερικούς χώρους και στις φυλακές.

Από τα ψηλότερα παράθυρα του παλατιού είχε πολύ ωραία θέα!

Καθώς περνούσαμε τη γέφυρα των στεναγμών προς τις φυλακές βγάλαμε φωτογραφίες μεσα από τα παράθυρα προς τις διπλανές γέφυρες..

Οι φυλακές

Τα κελιά

Στον τοίχο ενός κελιού..

Φεύγοντας απ'το παλάτι κάναμε άλλη μια βόλτα κοντά στην πλατεία για καφέ και μετά πήραμε το βαπορέτο για επιστροφή.

Για δείπνο καθήσαμε σε ένα εστιατόριο πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας (Quadrante) για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλές κριτικές και όντως είχε πολύ καλή κουζίνα και καλές τιμές.. Ένα πιάτο ζυμαρικά, μια μεγάλη πίτσα, σαλάτα, ψητές πατάτες και μισό λίτρο ωραιότατο prosecco γύρω στα 40 ευρώ..

Όπως έγραψα νωρίτερα, μόλις φτάσαμε στη roma piazzale στραμπούληξα τον αστράγαλο μου.. Αλλά επειδή περπατούσαμε διαρκώς και το πόδι μου ήταν "ζεστό" δε με είχε πονέσει. Όμως όταν κάτσαμε να φάμε και ξεκουράστηκα κατάλαβα πως ήταν πιο σοβαρό απ'ότι νόμιζα. Ξαφνικά άρχιζε να πονάει πολύ και δε μπορούσα να το κουνήσω.. Φεύγοντας ζήτησα από τον σερβιτόρο λίγο πάγο σε ένα σακουλάκι και μου έδωσε μια σακούλα παγάκια.. Γυρισα στο ξενοδοχείο κουτσαίνοντας, και μόλις έβγαλα το αθλητικό παπούτσι που κράταγε σταθερό το πόδι άρχισα να πονάω διπλά.. Στεναχωρηθήκαμε πολύ γιατί θα μας χάλαγε τις διακοπές.. Το "πλάκωσα" στον πάγο πάνω από ένα πανί, το έδεσα ελαφρά, πήρα αντιφλεγμωνώδη χάπια (ευτυχώς πάντα έχω μαζι το φαρμακείο μου) και κοιμήθηκα με το πόδι ψηλά πάνω σε δύο μαξιλάρια.. Δε μπορούσα ούτε τα δάχτυλα μου να κουνήσω απ'τον πόνο.. Είχα ελάχιστες ελπίδες ότι θα μπορούσα να περπατήσω την επόμενη μέρα ακόμα και μέχρι τη στάση λεωφορείου..