Μ. Πεμπτη και βάζουμε την διαδρομή στο gps να πάμε παραλιακά με κατεύθυνση προς guernika. Στην διαδρομή πείνασαν τα παιδιά οποτε σταματήσαμε σε ένα χωριουδάκι για να φάμε κάτι. Ήταν ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο σε βουνοπλαγιά όπου κατέληγε σε ένα γραφικό λιμανάκι με ένα café με θεα θάλασσα. Κάτσαμε κάμποση ώρα κάτω από τον ωραίο ήλιο τα παιδιά τσαλαβουτούσαν στα νερά όλα ωραία και όμορφα. Φτάσαμε μεσημερακι στην Guernica όπου πέρα από το μουσείο δεν μας ενθουσίασε κάτι άλλο. Μια ωραία εκκλησία και έναν δρόμο είχε όλα κι όλα. Δεν ξέρω αν υπήρχε κάπου άλλο κάποιο γραφικό κομμάτι μεγαλύτερο αλλά θεωρω πως όχι. Αργά το απογευματακι φτάσαμε bilbao. Είχαμε δυσκολευτεί πολύ με την διαμονή και έτσι καταλήξαμε σε δυο δωμάτια του ξενοδοχείου τα οποία αποδείχτηκαν και πολύ μικρά. Παρόλα αυτά δεν πτοηθήκαμε. Αφήσαμε τα πράγματα και πηγαμε για μια πρώτη γνωριμία με το Bilbao. Είχε μια παιδική χαρά πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας οποτε καθίσαμε αρκετή ώρα εκεί παρατηρώντας τον κόσμο όπου το μεγελυτερο ποσοστό αυτών ήταν αλλοδαποί . Η περιοχή που μέναμε ήταν 30’ περίπου από το κεντρο της πόλης οποτε είπαμε να το πάμε σιγά σιγά με τα πόδια. Βάλαμε gps και κάποια στιγμη ενώ περιμέναμε το φανάρι σε κάποια φανάρια ήρθε μια κυρία και μας είπε να μην περάσουμε απέναντι και να πάμε από άλλο δρόμο γιατί δεν ήταν ασφαλής περιοχή. Κι επειδή είχαμε τα παιδιά μαζί μας δεν το ρισκαραμε. Πηγαμε απο άλλο δρόμο. Ωστόσο κάποια άλλη στιγμη που είμασταν με το αυτοκίνητο και το gps μας πέρασε από εκεί είδαμε πολλους αλλοδαπούς και σίγουρα γινόντουσαν νταραβέρια με ναρκωτικά. Το bilbao γενικά ενώ έχει τα στενάκια του τα γραφικά όπως το San Sebastián κατά τ’αλλα είναι σαν να φεύγεις από το χωριό και πας στην πόλη. Εμείς έτσι αισθανθήκαμε. Μεγαλούπολη και απρόσωπη μας φάνηκε σε σχέση με το γλυκουλι San Sebastián. Κάναμε μια βόλτα είδαμε τον καθεδρικό ναο περιπλανηθήκαμε στα στενάκια, φαγητό και επιστροφή για υπνο.
Αργότερα περασαμε από το. Καθεδρικό ναό, σωστό διαμαντάκι! Κάναμε μια μικρή βολτίτσα στα πέριξ και καταλήξαμε στα Mac Donald. Γενικά αν και είχαμε αλλες προσδοκίες δεν φάγαμε καθόλου καλά σε όλο το ταξίδι. Είχαμε και τα παιδιά που είναι δύσκολα στο φαγητό και που δεν υπήρχε περίπτωση να φάνε tapas (καναπεδάκια ντε) οποτε το Mac Donald μας βόλεψε. Επιστροφή σπίτι, χουζούρι και ύπνος..
