Ισπανία Βόρεια Ισπανία με παιδιά

[las]

Μ. Παρασκευή και το προγραμμα σήμερα λέει Santillana del mar και σπήλαια της Αλταμιρα. Η Santillana είναι ένα μικρό χωριό πανέμορφο. Όλο το χωριό είναι λιθόστρωτο με κουκλίστικα σπιτάκια. Μας ενθουσίασε και αν θα σχεδίαζα από την αρχή το ταξίδι θα έκανα κι εδώ μια διανυκτέρευση τύπου να φτάσω απόγευμα και να φύγω την επόμενη το μεσημερακι. Την μέρα που πηγαμε είχαν κάνει απόβάση και όλα τα γραφεία της Ελλάδας και άκουγες παντού Ελληνικά. Πραγματικα πρέπει να ήταν καμία εκατοσταρια και σε ένα μικρό μέρος η διαφορα φαίνεται. Ήπιαμε το καφεδάκι μας φάγαμε τα παγωτά μας κάναμε την βολτα μας και κάτσαμε για μεσημεριανό σε ένα εστιατόριο που είχε και εδώ ελιές Καλαμάτας, πήραμε paella και ένα άλλο παραδοσιακό πιάτο με φασόλια και λουκάνικο και αφού για άλλη μια φορά δεν φάγαμε καλά φύγαμε για τα σπήλαια. Η απόσταση είναι γύρω στο 5λεπτο. Στα σπήλαια της Αλταμιρα έχουν βρεθεί προϊστορικές σπηλαιογραφιες. Ωστόσο επειδή το μέρος άρχισε να επηρεάζεται από την επισκεψιμότητα και για να το προστατεύσουν έχουν φτιάξει ένα πανομοιότυπο τεχνητό κομμάτι. Μπαίνεις δηλαδη αρχικά και βλέπεις μια έκθεση με την ιστορία και την εξέλιξη του ανθρώπου κι έπειτα μπαίνεις μέσα στο τεχνητό σπήλαιο και βλέπεις τις πανομοιότυπες βραχογραφίες. Αρκετά ενδιαφέρον. Στην επιστροφή περασαμε από ένα δυο χωριά αλλά είμασταν αρκετά κουρασμένοι και απλά κάναμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και επιστρέψαμε Bilbao. Κάναμε μια βόλτα ξανά στο ιστορικό κεντρο της πόλης αγοράσαμε τα σουβενίρ μας φάγαμε σε ένα μπεργκεραδικο και επιστρέψαμε για υπνο. Αύριο ήταν η τελευταία μας μέρα. Κυριακή ξημερώματα είχαμε πτήση για Αθηνα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[las]

Ξημέρωσε Μ. Δευτέρα και λόγω του ότι ο καιρός ήταν βροχερός αποφασίσαμε να βγούμε προς τα έξω. Εκτός πόλης. Τελικός προορισμός zarauch. Φυσικα στο Google maps βάλαμε αποφυγή διοδίων (δεν την ξαναπατάμε) και μας πήγε παραλιακά. Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη. Θάλασσα και καταπράσινα τοπία. Τι άλλο να ζητήσει κανεις. Εγώ είχα ενθουσιαστεί. Είχα φανταστεί ήδη τον εαυτό μου να ζω σαν άλλη Χάιντι σε κάποιο από τα ξύλινα σπιτάκια που βλέπαμε στις βουνοπλαγιές. Το zarauch είναι ομορφο και έχει μια ατελείωτη παραλία όπου δεκάδες surfers επιδίδονταν στο sport. Το κέντρο του είναι μικρό. Έτσι αφού κάναμε μια βόλτα και παίξαμε λίγο στην παραλία, φύγαμε( ψιλοεβρεχε κιολας οποτε δεν ήταν για πολλά πολλά) και εντελώς τυχαια στον δρόμο της επιστροφής είδαμε μια τεμπελα για ένα εστιατόριο. Μιας και δεν είχαμε φάει την ακολουθήσαμε για να το δουμε. Η τοποθεσία ήταν σαν βγαλμένη από παραμύθι. Ένα εστιατόριο δίπλα σε ένα ποταμάκι που μπορούσες να το διασχίσεις μέσα απο μια πέτρινη γέφυρα και να βρεθείς στον λαχανόκηπο που είχε το εστιατόριο και που απο εκει προμηθευόταν τις πρώτες ύλες. Τριγύρω δεν υπήρχε τίποτα. Ένα όνειρο! Κάτσαμε για φαγητό, δεν μπορω να πω ότι ξετρελάθηκα αλλά πραγματικα αξίζει να πας για την τοποθεσία και ας είναι το φαγητό μέτριο. Ειδικά τις ηλιόλουστες μέρες. Το εστιατόριο λέγεται restaurante asador Bedua,zumaia. Ακριβούτσικο βεβαίως. Φεύγοντας αποφασίσαμε να πάμε San Sebastián από άλλη διαδρομή έτσι κατευθυνθήκαμε προς την ενδοχώρα, φτάσαμε μέχρι την περιοχή της mandubia κι έπειτα στρίψαμε για San Sebastián. Η φυση και πάλι μας συνεπήρε. Έχει πραγματικα πανέμορφες διαδρομές. Φτάσαμε απογευματακι στο San Sebastián και πηγαμε σε κάτι κούνιες προς τέρψιν των τέκνων γιατί έχουν κι αυτά ψυχή πως να το κάνουμε Αργότερα περασαμε από το. Καθεδρικό ναό, σωστό διαμαντάκι! Κάναμε μια μικρή βολτίτσα στα πέριξ και καταλήξαμε στα Mac Donald. Γενικά αν και είχαμε αλλες προσδοκίες δεν φάγαμε καθόλου καλά σε όλο το ταξίδι. Είχαμε και τα παιδιά που είναι δύσκολα στο φαγητό και που δεν υπήρχε περίπτωση να φάνε tapas (καναπεδάκια ντε) οποτε το Mac Donald μας βόλεψε. Επιστροφή σπίτι, χουζούρι και ύπνος..

 

[las]

Η Μ. Τρίτη μας επιφύλασσε μια υπεροχη έκπληξη. Ξυπνήσαμε το πρωί και είχε τρομερή λιακάδα. ¡Que bien! Όλη την ημέρα την αφιερώσαμε στο San Sebastián. Ξεκινήσαμε από την κλειστή υπόγεια αγορά όπου βρήκαμε και κάτι κακορίζικες (για τα δικά μας δεδομένα) ελιές Καλαμάτας! Συνεχίσαμε προς το λιμάνι και προχωρώντας παραλιακά δίπλα σε όμορφες ψαροταβέρνες με θεα θάλασσα καταλήξαμε στο ενυδρείο. Μικρό αλλά αρκετά όμορφο και για τα παιδιά ταμάμ! Είδαμε με ποιον τρόπο ψάρευαν, έναν τεράστιο σκελετό φάλαινας κι έπειτα μπήκαμε στο ενυδρείο με το πιο εντυπωσιακό κομμάτι να είναι ένα θολοτο τουνελ όπου περνούσες και από πάνω έβλεπες καρχαρίες, σαλάχια. Μέχρι και δύτες πετύχαμε οι οποίοι διαμόρφωναν έναν καινούργιο χώρο μέσα στο ενυδρείο. Βόλτες και ξανά βόλτες στα λιθόστρωτα στενά ανάμεσα στις μπιραρίες και στα τουριστικά μαγαζιά. Το πιο ωραίο μέρος για μένα ήταν στην Βασιλική koruko André όπου κάτσαμε για tapas και μπυρα σε μια από τις μπιραρίες που είχε πέριξ. Πολύ ωραία γειτονιά , ζωντανή και η πρόσοψη της Βασιλικής πολύ εντυπωσιακή. Είχε είσοδο 3€ για οποίον ηιιελε να μπει. Εμεις δεν είμασταν σε mood. Αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την τόσο ωραία μέρα και έτσι ο σύζυγος αγόρασε μαγιό και κατευθυνθήκαμε προς την παραλία Λα κόντσα αφού περασαμε από το Δημαρχείο, την παιδική χαρά και το καρουζέλ που βρίσκονται πάνω από την παραλία. Τα αγόρια βούτηξαν αφού προηγουμένως είχαμε ειδοποιήσει το αντίστοιχο ΕΚΑΒ για παν ενδεχόμενο.. το νερό ήταν κρύσταλλο. Ακούμπησα το ποδαράκι μου και νομιζα οτι θα πάθω κρυοπαγήματα. Έλα όμως που του συζύγου του έλειπε η βουτιά στον Ατλαντικό για να συμπληρώσει τους ωκεανούς και έπρεπε να το βάλει στο βιογραφικό του καταλαβαίνετε..έτσι πήρε και το κακόμοιρο το μικρό μαζί του που συνηθως δεν χαμπαριάζει από κρυο αλλά εκεί βγήκε τρέχοντας.. καθίσαμε πολύ ώρα, τα παιδιά έπαιζαν στην παραλία ώσπου σιγά σιγά άρχισε να μαζεύει σύννεφα. Εφόσον ξεκαθαρα το πήγαινε για βροχή πια , αρχίσαμε όλοι σιγά σιγά να μαζευόμαστε. Ξαφνικά φυσάει ένας δυνατός αέρας λες και ήρθε η καταστροφή του κόσμου. Η άμμος να μαστιγώνει το πρόσωπο, να μπαίνει στα μάτια, πανζουρλισμός , όλοι έβαζαν ρούχα και παππουτσια όπως όπως για να φύγουν και κάπου εκεί μας έπιασε και η βροχή. Το παντελόνι του μικρού είχε βραχεί και έτρεχε στους δρόμους του San Sebastián με το βράκα που προηγουμένως εκτελούσε χρέη μαγιό.. σκηνές απείρου καλους..ευτυχως το σπιτάκι μας ήταν κοντά.. μπανάκι και delivery. Δεν είμασταν για να βγούμε ξανά έξω.

 

[las]

Μ. Τετάρτη και η μέρα είχε εξόρμηση. Το αρχικό πλάνο ήταν να περάσουμε Γαλλία και να επισκεφτούμε την Biarritz αλλά επειδή έδειχνε πολύ βροχή αλλάξαμε ρότα και πηγαμε Pamplona. Και καθόλου δεν το μετανιώσαμε. Η Pamplona μας αρεσε πολύ και θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει και μια διανυκτέρευση εκεί. Το ιστορικό της κεντρο είναι μεγάλο έχει πολλά στενάκια με bar de tapas κλασσικα και είναι πολύ κουκλίστικο. Επισκεφτήκαμε το χώρο που γίνονται οι ταυρομαχίες όπου είδαμε μέσω video και φωτογραφιών την ολη φάση. Πραγματικα αυτό που γίνεται στα άμοιρα τα ζώα είναι σκληρό και στενάχωρο. Το απογευματακι άρχισε να βρέχει αρκετά οποτε μπήκαμε στο αυτοκίνητο και όπου μας βγάλει. Επειδή κάποια στιγμη βρεθήκαμε πολύ κοντά στην Γαλλία αποφασίσαμε να περάσουμε τα σύνορα περισσότερο για τα παιδιά ευελπιστώντας να φάμε και κάπου από την γαλλική πλευρά. Ωστόσο δεν βρηκαμε κατι και γυρίσαμε πίσω. Αυτό που μας έκανε όμως εντύπωση είναι ότι είδαμε πολλες μηχανές enduro και μαγαζί που πουλούσε οποτε κάτι έπαιζε.. κάποια στιγμη κι αφού φάγαμε σε ένα ωραίο χωριουδάκι κάπου στην διαδρομή επιστρέψαμε San Sebastián. Την επόμενη μέρα θα αλλάζουμε διαμονή. Σειρά είχε το Bilbao. Να πω σ’αυτο το σημείο ότι νύχτωνε κατά της 9 με 9:30 οποτε η μέρα ήταν πλήρως εκμεταλλεύσιμη. Βεβαίως με τα παιδιά δυσκολεύουν τα πράγματα αλλά τι να κανς. Κάτι κερδίζεις κάτι χάνεις

 

[las]

Μ. Πεμπτη και βάζουμε την διαδρομή στο gps να πάμε παραλιακά με κατεύθυνση προς guernika. Στην διαδρομή πείνασαν τα παιδιά οποτε σταματήσαμε σε ένα χωριουδάκι για να φάμε κάτι. Ήταν ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο σε βουνοπλαγιά όπου κατέληγε σε ένα γραφικό λιμανάκι με ένα café με θεα θάλασσα. Κάτσαμε κάμποση ώρα κάτω από τον ωραίο ήλιο τα παιδιά τσαλαβουτούσαν στα νερά όλα ωραία και όμορφα. Φτάσαμε μεσημερακι στην Guernica όπου πέρα από το μουσείο δεν μας ενθουσίασε κάτι άλλο. Μια ωραία εκκλησία και έναν δρόμο είχε όλα κι όλα. Δεν ξέρω αν υπήρχε κάπου άλλο κάποιο γραφικό κομμάτι μεγαλύτερο αλλά θεωρω πως όχι. Αργά το απογευματακι φτάσαμε bilbao. Είχαμε δυσκολευτεί πολύ με την διαμονή και έτσι καταλήξαμε σε δυο δωμάτια του ξενοδοχείου τα οποία αποδείχτηκαν και πολύ μικρά. Παρόλα αυτά δεν πτοηθήκαμε. Αφήσαμε τα πράγματα και πηγαμε για μια πρώτη γνωριμία με το Bilbao. Είχε μια παιδική χαρά πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας οποτε καθίσαμε αρκετή ώρα εκεί παρατηρώντας τον κόσμο όπου το μεγελυτερο ποσοστό αυτών ήταν αλλοδαποί . Η περιοχή που μέναμε ήταν 30’ περίπου από το κεντρο της πόλης οποτε είπαμε να το πάμε σιγά σιγά με τα πόδια. Βάλαμε gps και κάποια στιγμη ενώ περιμέναμε το φανάρι σε κάποια φανάρια ήρθε μια κυρία και μας είπε να μην περάσουμε απέναντι και να πάμε από άλλο δρόμο γιατί δεν ήταν ασφαλής περιοχή. Κι επειδή είχαμε τα παιδιά μαζί μας δεν το ρισκαραμε. Πηγαμε απο άλλο δρόμο. Ωστόσο κάποια άλλη στιγμη που είμασταν με το αυτοκίνητο και το gps μας πέρασε από εκεί είδαμε πολλους αλλοδαπούς και σίγουρα γινόντουσαν νταραβέρια με ναρκωτικά. Το bilbao γενικά ενώ έχει τα στενάκια του τα γραφικά όπως το San Sebastián κατά τ’αλλα είναι σαν να φεύγεις από το χωριό και πας στην πόλη. Εμείς έτσι αισθανθήκαμε. Μεγαλούπολη και απρόσωπη μας φάνηκε σε σχέση με το γλυκουλι San Sebastián. Κάναμε μια βόλτα είδαμε τον καθεδρικό ναο περιπλανηθήκαμε στα στενάκια, φαγητό και επιστροφή για υπνο.

 

[las]

Μ. Παρασκευή και το προγραμμα σήμερα λέει Santillana del mar και σπήλαια της Αλταμιρα. Η Santillana είναι ένα μικρό χωριό πανέμορφο. Όλο το χωριό είναι λιθόστρωτο με κουκλίστικα σπιτάκια. Μας ενθουσίασε και αν θα σχεδίαζα από την αρχή το ταξίδι θα έκανα κι εδώ μια διανυκτέρευση τύπου να φτάσω απόγευμα και να φύγω την επόμενη το μεσημερακι. Την μέρα που πηγαμε είχαν κάνει απόβάση και όλα τα γραφεία της Ελλάδας και άκουγες παντού Ελληνικά. Πραγματικα πρέπει να ήταν καμία εκατοσταρια και σε ένα μικρό μέρος η διαφορα φαίνεται. Ήπιαμε το καφεδάκι μας φάγαμε τα παγωτά μας κάναμε την βολτα μας και κάτσαμε για μεσημεριανό σε ένα εστιατόριο που είχε και εδώ ελιές Καλαμάτας, πήραμε paella και ένα άλλο παραδοσιακό πιάτο με φασόλια και λουκάνικο και αφού για άλλη μια φορά δεν φάγαμε καλά φύγαμε για τα σπήλαια. Η απόσταση είναι γύρω στο 5λεπτο. Στα σπήλαια της Αλταμιρα έχουν βρεθεί προϊστορικές σπηλαιογραφιες. Ωστόσο επειδή το μέρος άρχισε να επηρεάζεται από την επισκεψιμότητα και για να το προστατεύσουν έχουν φτιάξει ένα πανομοιότυπο τεχνητό κομμάτι. Μπαίνεις δηλαδη αρχικά και βλέπεις μια έκθεση με την ιστορία και την εξέλιξη του ανθρώπου κι έπειτα μπαίνεις μέσα στο τεχνητό σπήλαιο και βλέπεις τις πανομοιότυπες βραχογραφίες. Αρκετά ενδιαφέρον. Στην επιστροφή περασαμε από ένα δυο χωριά αλλά είμασταν αρκετά κουρασμένοι και απλά κάναμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και επιστρέψαμε Bilbao. Κάναμε μια βόλτα ξανά στο ιστορικό κεντρο της πόλης αγοράσαμε τα σουβενίρ μας φάγαμε σε ένα μπεργκεραδικο και επιστρέψαμε για υπνο. Αύριο ήταν η τελευταία μας μέρα. Κυριακή ξημερώματα είχαμε πτήση για Αθηνα.

 

[las]

Μ. Σάββατο τελευταία μέρα και αποφασίσαμε να πάμε στο Μουσείο Guggenheim. Είναι ένα μουσείο για τους φίλους της σύγχρονης τέχνης εμάς η αλήθεια είναι δεν μας ενθουσίασε. Ωστόσο στο τελευταίο χιλιόμετρο περίπου πριν φτάσουμε στο μουσείο είχε διαφορα έργα τέχνης στο δρόμο. Πολύ όμορφο. Με πιο γνωστά το σκυλάκι από λουλούδια και η αράχνη που βρίσκονται έξω από το μουσείο. Αφού είδαμε το μουσείο πηγαμε σε μια παιδική χαρά που έχει ακριβώς δίπλα. Η περιοχή γύρω από το μουσείο ήταν πολύ όμορφη. Ωραία μαγαζιά, πεζόδρομοι.. εμείς πήραμε το τραμ και πηγαμε για τελευταία φορά στο κεντρο. Πηγαμε στην αγορά erriberako όπου είναι μια κλειστή αγορά τροφίμων με κάποια bar de tapas. Κάναμε βόλτα πέριξ του ποταμιού, φάγαμε και γυρίσαμε νωρίς στο ξενοδοχείο για να φτιάξουμε τα πράγματα.

 

[las]

Τελειώνοντας την περιγραφή θέλω να αναφερθώ στις άπειρες παιδικές χαρες που συναντήσαμε. Για οικογένειες με μικρα παιδιά είναι πολύ σημαντικό γιατί γέμιζαν μπαταρίες και μπορούσαμε να συνεχισουμε πιο ευχάριστα την μέρα μας. Γενικά είναι πιο ακριβα από την Αθηνα. Εστιατόριο πέρα από αυτό που έγραψα στην αρχή δεν έχω να αναφέρω κάποιο αλλο μιας και δεν φάγαμε καλά. Το μόνο φθηνό ήταν το αυτοκίνητο με μόλις 125€ για 7 μέρες δεν θυμάμαι την μάρκα αλλά ήταν αξιοπρεπέστατο. Είχαμε πάρει από Ελλάδα δυο καθισματάκια για τα παιδιά γιατί αυτά μας τα χρέωναν πολύ ακριβα. Επίσης πολύ ακριβό ήταν το πάρκινγκ. Στο San Sebastián πληρώσαμε για δυο μέρες 65€. Το βράδυ έβρισκες εύκολα να παρκάρεις σε μέρη που επιτρεπόταν αλλά το πρωί μέχρι της 8 έπρεπε να το πάρεις. Έτσι τις μέρες που δεν το χρησιμοποιήσαμε καθόλου γιατί κάναμε βόλτες μέσα στην πόλη το αφήναμε στο ιδιωτικο πάρκινγκ.
Το San Sebastián μας αρεσε περισσότερο. Η φύση απίστευτη!! Πολύ γραφικές διαδρομές με το αυτοκίνητο. Αυτά

 

[turms]

από όσο ξέρω το σαν sebastian θεωρείται κορυφαίο τουριστικό μέρος στην Ισπανία. Αλλα δεν το έχω επισκεφθεί. Αυτό για το Bilbao δεν το είχα προσέξει να σου πω...με αλλοδαπούς κλπ. Αλλα ok, από το 2015 περάσανε κοντά 10 χρονια
Η pamplona συμφωνώ. Μας είχε αρέσει παρα πολύ.

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη