lefteris thess
Member
- Μηνύματα
- 28
- Likes
- 16
- Επόμενο Ταξίδι
- Γύρος Ιβηρικής
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νεα Ζηλανδια και Κουβα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Μαυροβούνιο
- Κροατία – Ντουμπρόβνικ και περίχωρα
- Νησιά Ελαφίτ
- Τρόγκιρ – Σπλιτ – Εθνικό πάρκο Κρκα
- Βουδαπέστη
- Φωτογραφίες][URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6385d1287073710-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-asd-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6385d1287073710t-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-asd-jpg[/IMG][/URL] [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6386d1287074329-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-dscn5467-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6386d1287074329t-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-dscn5467-jpg[/IMG][/URL] [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6389d1287119615-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-dscn5528-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6389d1287119615t-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-dscn5528-jpg[/IMG][/URL] [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6393d1287119796-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-dscn5540-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/6393d1287119796t-%E4%E1%EB%EC%E1%F4%E9%EA%DD%F2-%E1%EA%F4%DD%F2-%E2%EF%F5%E4%E1%F0%DD%F3%F4%E7-%EF%E4%E9%EA%FE%F2-dscn5540-jpg[/IMG][/URL
Η οδήγηση στην παραλιακή οδό της Αδριατικής είναι απολαυστική εμπειρία. Καταπληκτική διαδρομή, από τη μια μεριά η θάλασσα και από την άλλη το βουνό. Σε πολλά σημεία νιώθεις ότι οδηγάς δίπλα σε λίμνη, ή πλατύ ποτάμι επειδή σε όλη τη διαδρομή βλέπεις συνέχεια νησάκια άλλα δίπλα στην ακτή και άλλα μακρύτερα. Η ομορφιά αυτή βέβαια ενέχει και κάποιους κινδύνους γιατί μπορεί να χαλαρώσει η προσοχή από την οδήγηση. Αν είσαι συνοδηγός σίγουρα την απολαμβάνεις περισσότερο!
Απαραίτητη παράκαμψη από το δρόμο είναι η χερσόνησος Πέλιεζατς. Αφού κάναμε μπάνιο σε μια καταπληκτική παραλία σε κάμπινγκ, επιτέλους χωρίς ξαπλώστρες και ομπρέλες φτάνουμε στο Στον. Το χωριό αυτό φημίζεται για το τείχος του, το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά το Σινικό (!!!) και για τις ωραίες ταβέρνες του. Πράγματι, το φαγητό ήταν πάρα πολύ ωραίο και με χαμηλότερες τιμές από το Ντουμπρόβνικ και το Τσάβτατ. Γενικά ο τουρισμός βόρεια του Ντουμπρόβνικ ήταν σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Όχι τόσο πολύς κόσμος, οι ντόπιοι πιο απλοί και οι τιμές καλύτερες, χωρίς όμως να τις λες και φθηνές. Αφού φάγαμε ρωτάμε τον σερβιτόρο (να σημειώσω εδώ ότι όλοι οι νέοι αλλά και πολλοί μεγαλύτεροι που συναντούσαμε μιλούσαν Αγγλικά) πόσο ακόμα είναι το Τρόγκιρ, περιμένοντας σύμφωνα με τον χάρτη να μας πει κανα 2 ωρο. Μας λέει 5-6 ώρες! - Πως είναι δυνατόν? – Ε, ίσως λέει συναντήσετε λίγη κίνηση… Δυστυχώς έπεσε μέσα.. Στον δρόμο για το Τρόγκιρ περνάς έξω από το Σπλιτ και η κίνηση ήταν απίστευτη γιατί ήταν απόγευμα και ο κόσμος γυρνούσε από το μπάνιο. Κάτι μου θυμίζει.. Όταν φτάσαμε στο δωμάτιο (ευτυχώς αυτή η ξενοδόχος μας το είχε κρατήσει) ήταν αργά το βράδι. Μείναμε σε ένα γραφικό ψαροχώρι έξω από το Τρόγκιρ το οποίο δεν ήταν σχεδόν καθόλου τουριστικό και αυτό μας άρεσε πολύ, όπως και μια ταβερνούλα την οποία επισκεφτήκαμε δις!
Είχαμε μία μέρα στη διάθεσή μας να γνωρίσουμε Τρόγκιρ και Σπλιτ κι έτσι ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς. Το Τρόγκιρ, αρχαία αποικία των Κρητών με το όνομα Τραγούριον επειδή είχε λέει πολλούς τράγους (!!), είναι μια όμορφη κωμόπολη με παλιά πόλη χτισμένη σε ένα νησάκι που επικοινωνεί με γέφυρα (όπως είπαμε τα νησιά στη Δαλματία δίνουν και παίρνουν). Ωραίος παραλιακός πεζόδρομος, μεσαιωνικά κτίρια και εκκλησίες, καθώς και ένα κάστρο. Μπάνιο σε μια ωραία παραλία, φαγητό στο γνωστό ταβερνάκι και το βραδάκι βουρ για Σπλιτ! Το Σπλιτ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας και το μεγαλύτερο λιμάνι της. Η πρώτη εικόνα είναι μάλλον αποκαρδιωτική, καθώς χαρακτηρίζεται από μπλοκ δεκαόροφων πολυκατοικιών από την εποχή της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας αλλά η παλιά πόλη σε αποζημιώνει. Όμορφοι πεζόδρομοι και πλατείες, στενάκια με bars και στέκια νεολαίας. Ο παραλιακός πεζόδρομος ευρύχωρος με πολύ κόσμο (όχι μόνο τουρίστες). Εκεί βρίσκεται και το παλάτι του ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πουρνό-πουρνό για Βουδαπέστη. Το viamichelin.com το έβγαζε 7 ώρες περίπου. Αυτό το έκρινα υπεραισιόδοξο σενάριο γιατί μου φάνηκε πολύ δύσκολο να «καταπιώ» σχεδόν ολόκληρη την Κροατία και τη μισή Ουγγαρία σε 7 ώρες. Όταν όμως είδα την ποιότητα του αυτοκινητόδρομου κατάλαβα.. Δύο με τρεις λωρίδας ανά κατεύθυνση σε όλη τη διαδρομή, με πολλά τούνελ και γέφυρες αλλά και τα απαραίτητα διόδια που πληρώνεις με εισιτήριο.
Ωστόσο, η Κροατία μας επεφύλασσε κι άλλη μια έκπληξη πριν την αφήσουμε, το εθνικό πάρκο Κρκα. Πρόκειται για το ομώνυμο ποτάμι, το οποίο πριν εκβάλλει στη θάλασσα σχηματίζει πολύ ωραίους καταρράκτες. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο χωριό Σκράντιν και από εκεί με καραβάκι σε μισή ώρα σε πηγαίνει στους καταρράκτες όπου σε αφήνει για μία ώρα. Μπορείς να κάτσεις και περισσότερο και να δεις κι άλλα πράγματα αλλά εμείς δυστυχώς δεν είχαμε πολύ χρόνο.. Αυτό που μου έκανε εντύπωση εκτός από τους εντυπωσιακούς καταρράκτες και τη θέα ήταν η οργάνωση και η καθαριότητα. Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί Εθνικό πάρκο από το 1985 και η τουριστική ανάπτυξη φαίνεται ότι συμβαδίζει αρμονικά με την οικολογική συνείδηση.
Μετά από κανά 4ωρο και αφού φάγαμε αρκετό μποτιλιάρισμα στα διόδια έξω από το Ζάγκρεμπ περάσαμε τα ουγγρικά σύνορα και αποχαιρετήσαμε την Κροατία, μια χώρα γεμάτη με ομορφιές. Κάποτε ήμουν της άποψης ότι το καλοκαίρι είναι για Ελλάδα και μόνο Ελλάδα. Αναθεώρησα γιατί η Κροατία και το Μαυροβούνιο έχουν πραγματικά τα πάντα! Πολύ ωραίες παραλίες, καταπράσινα νησάκια, πανέμορφη φύση, καλό φαγητό και νυχτερινή ζωή. Μου έμεινε απωθημένο που δεν πήγα και στη βόρεια Δαλματία και την Ιστρία αλλά και τη Λιουμπλιάνα αλλά οι μέρες δεν έφταναν.. Δυστυχώς οι μέρες ποτέ δεν φτάνουν όταν είναι για ταξίδια…
Απαραίτητη παράκαμψη από το δρόμο είναι η χερσόνησος Πέλιεζατς. Αφού κάναμε μπάνιο σε μια καταπληκτική παραλία σε κάμπινγκ, επιτέλους χωρίς ξαπλώστρες και ομπρέλες φτάνουμε στο Στον. Το χωριό αυτό φημίζεται για το τείχος του, το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο μετά το Σινικό (!!!) και για τις ωραίες ταβέρνες του. Πράγματι, το φαγητό ήταν πάρα πολύ ωραίο και με χαμηλότερες τιμές από το Ντουμπρόβνικ και το Τσάβτατ. Γενικά ο τουρισμός βόρεια του Ντουμπρόβνικ ήταν σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Όχι τόσο πολύς κόσμος, οι ντόπιοι πιο απλοί και οι τιμές καλύτερες, χωρίς όμως να τις λες και φθηνές. Αφού φάγαμε ρωτάμε τον σερβιτόρο (να σημειώσω εδώ ότι όλοι οι νέοι αλλά και πολλοί μεγαλύτεροι που συναντούσαμε μιλούσαν Αγγλικά) πόσο ακόμα είναι το Τρόγκιρ, περιμένοντας σύμφωνα με τον χάρτη να μας πει κανα 2 ωρο. Μας λέει 5-6 ώρες! - Πως είναι δυνατόν? – Ε, ίσως λέει συναντήσετε λίγη κίνηση… Δυστυχώς έπεσε μέσα.. Στον δρόμο για το Τρόγκιρ περνάς έξω από το Σπλιτ και η κίνηση ήταν απίστευτη γιατί ήταν απόγευμα και ο κόσμος γυρνούσε από το μπάνιο. Κάτι μου θυμίζει.. Όταν φτάσαμε στο δωμάτιο (ευτυχώς αυτή η ξενοδόχος μας το είχε κρατήσει) ήταν αργά το βράδι. Μείναμε σε ένα γραφικό ψαροχώρι έξω από το Τρόγκιρ το οποίο δεν ήταν σχεδόν καθόλου τουριστικό και αυτό μας άρεσε πολύ, όπως και μια ταβερνούλα την οποία επισκεφτήκαμε δις!
Είχαμε μία μέρα στη διάθεσή μας να γνωρίσουμε Τρόγκιρ και Σπλιτ κι έτσι ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς. Το Τρόγκιρ, αρχαία αποικία των Κρητών με το όνομα Τραγούριον επειδή είχε λέει πολλούς τράγους (!!), είναι μια όμορφη κωμόπολη με παλιά πόλη χτισμένη σε ένα νησάκι που επικοινωνεί με γέφυρα (όπως είπαμε τα νησιά στη Δαλματία δίνουν και παίρνουν). Ωραίος παραλιακός πεζόδρομος, μεσαιωνικά κτίρια και εκκλησίες, καθώς και ένα κάστρο. Μπάνιο σε μια ωραία παραλία, φαγητό στο γνωστό ταβερνάκι και το βραδάκι βουρ για Σπλιτ! Το Σπλιτ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κροατίας και το μεγαλύτερο λιμάνι της. Η πρώτη εικόνα είναι μάλλον αποκαρδιωτική, καθώς χαρακτηρίζεται από μπλοκ δεκαόροφων πολυκατοικιών από την εποχή της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας αλλά η παλιά πόλη σε αποζημιώνει. Όμορφοι πεζόδρομοι και πλατείες, στενάκια με bars και στέκια νεολαίας. Ο παραλιακός πεζόδρομος ευρύχωρος με πολύ κόσμο (όχι μόνο τουρίστες). Εκεί βρίσκεται και το παλάτι του ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πουρνό-πουρνό για Βουδαπέστη. Το viamichelin.com το έβγαζε 7 ώρες περίπου. Αυτό το έκρινα υπεραισιόδοξο σενάριο γιατί μου φάνηκε πολύ δύσκολο να «καταπιώ» σχεδόν ολόκληρη την Κροατία και τη μισή Ουγγαρία σε 7 ώρες. Όταν όμως είδα την ποιότητα του αυτοκινητόδρομου κατάλαβα.. Δύο με τρεις λωρίδας ανά κατεύθυνση σε όλη τη διαδρομή, με πολλά τούνελ και γέφυρες αλλά και τα απαραίτητα διόδια που πληρώνεις με εισιτήριο.
Ωστόσο, η Κροατία μας επεφύλασσε κι άλλη μια έκπληξη πριν την αφήσουμε, το εθνικό πάρκο Κρκα. Πρόκειται για το ομώνυμο ποτάμι, το οποίο πριν εκβάλλει στη θάλασσα σχηματίζει πολύ ωραίους καταρράκτες. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο χωριό Σκράντιν και από εκεί με καραβάκι σε μισή ώρα σε πηγαίνει στους καταρράκτες όπου σε αφήνει για μία ώρα. Μπορείς να κάτσεις και περισσότερο και να δεις κι άλλα πράγματα αλλά εμείς δυστυχώς δεν είχαμε πολύ χρόνο.. Αυτό που μου έκανε εντύπωση εκτός από τους εντυπωσιακούς καταρράκτες και τη θέα ήταν η οργάνωση και η καθαριότητα. Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί Εθνικό πάρκο από το 1985 και η τουριστική ανάπτυξη φαίνεται ότι συμβαδίζει αρμονικά με την οικολογική συνείδηση.
Μετά από κανά 4ωρο και αφού φάγαμε αρκετό μποτιλιάρισμα στα διόδια έξω από το Ζάγκρεμπ περάσαμε τα ουγγρικά σύνορα και αποχαιρετήσαμε την Κροατία, μια χώρα γεμάτη με ομορφιές. Κάποτε ήμουν της άποψης ότι το καλοκαίρι είναι για Ελλάδα και μόνο Ελλάδα. Αναθεώρησα γιατί η Κροατία και το Μαυροβούνιο έχουν πραγματικά τα πάντα! Πολύ ωραίες παραλίες, καταπράσινα νησάκια, πανέμορφη φύση, καλό φαγητό και νυχτερινή ζωή. Μου έμεινε απωθημένο που δεν πήγα και στη βόρεια Δαλματία και την Ιστρία αλλά και τη Λιουμπλιάνα αλλά οι μέρες δεν έφταναν.. Δυστυχώς οι μέρες ποτέ δεν φτάνουν όταν είναι για ταξίδια…
