Η επόμενη μέρα ήταν ίσως η μόνη μέρα που δεν ευχαριστηθήκαμε...8 είχαμε αφήσει το διαμέρισμα και παίρνοντας πρωινό απο κάποιο φούρνο που βρήκαμε ανοιχτό βγήκαμε στο δρόμο για Βελιγράδι! 400km 4ώρες υπολογίζαμε!Τα πρώτα 300km πήγαν καλά ώσπου φτάσαμε στα σύνορα για Σερβία και ακινητοποιούμαστε! Βγαίνω λίγο απο το αμάξι να δω και παγώνω βλέποντας μια ουρά χιλιάδων αυτοκινήτων και σύνορα πουθενά!Ειχαν φρακάρει τα πάντα μιας και κατεβαιναν προς τη χώρα μας μάλλον Γερμανοί,Ιταλοί,Ελβετοί και άλλοι πολλοί!Στις 3 ώρες αναμονή,παρόλο που δειλά αρχίσαμε να βλέπουμε τα σύνορα βλέπουμε απο το gps μια παρακαμψη γύρω στα 30 km και αποφασίζουμε να το τολμήσουμε!Τουλάχιστον θα γλυτωναμε το σταμάτα-ξεκίνα!Το αν κερδίσαμε ή χασαμε δε θα το μάθουμε ποτέ,πάντως φτάσαμε σε κάτι σύνορα άλλα που περιμέναμε γύρω στα 20 λεπτά (ξέχωρα την ώρα που χάσαμε για να πάμε ως εκεί) και χαζέψαμε ένα σωρό μικρά κροάτικα και σέρβικα χωριουδάκια!Μετά απο καμιά ώρα φτάνουμε στο Βελιγράδι που υπολογίζαμε να σπαταλήσουμε κάνα 3ωρο αλλα με αυτό που πάθαμε είπαμε να φάμε κατι στα γρήγορα,λίγο περπάτημα (αν και είχε αφόρητη ζέστη και υγρασία) και αναχώρηση γτ είχε πάει ήδη 17.00!
Εντυπώσεις απο το Βελιγράδι λίγες αλλά αυτο που μου έμεινε είναι τα βομβαρδισμενα κτήρια στο κέντρο (που μαλλον τα αφησανε επιτηδες),οι πολυ φτηνες τιμες,το οτι στο μαγαζι ενω καναμε νοηματα στα αγγλικα για να παραγγειλουμε μολις καταλαβαν οτι ειμαστε Ελληνες ειπαμε ενα ενα τι θελαμε στο σαντουιτς στα ελληνικα
) και οτι ειναι μια πολυ ομορφη πολη (ίσως και λογω του Δουναβη) που θα την επισκεφτω σιγουρα στο μελλον!!!Η διαδρομη μετα μεχρι Ελλάδα δεν περιλαμβανε κάτι δραματικό ,εκτός απο μια καθυστέρηση μιαμισης ωρας ακομα (σε κατι διοδια στα Σκόπια ) και μετα απο ελαχιστες και ολιγολεπτες στασεις φτασαμε στις 2.30 στο σπιτι μας κουρασμενοι αλλα και ευτυχισμενοι συναμα 
Θα ανεβάσω λίγες ακόμα φωτογραφίες για χάρη του φίλου για να ολοκληρώσω την ιστορία μου!!!

Εντυπώσεις απο το Βελιγράδι λίγες αλλά αυτο που μου έμεινε είναι τα βομβαρδισμενα κτήρια στο κέντρο (που μαλλον τα αφησανε επιτηδες),οι πολυ φτηνες τιμες,το οτι στο μαγαζι ενω καναμε νοηματα στα αγγλικα για να παραγγειλουμε μολις καταλαβαν οτι ειμαστε Ελληνες ειπαμε ενα ενα τι θελαμε στο σαντουιτς στα ελληνικα
Θα ανεβάσω λίγες ακόμα φωτογραφίες για χάρη του φίλου για να ολοκληρώσω την ιστορία μου!!!
Attachments
-
101,6 KB Προβολές: 19.376
Last edited by a moderator: