psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.094
- Likes
- 56.049
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Μα πότε κιόλας τέλειωσε;
Τόσο λίγο. Τόσο όσο ίσως. Αρκετό για να μου ταρακουνήσει λίγο τον Αύγουστο και να μου δώσει ιδέες για επόμενες εξορμήσεις. Αυτά είναι τα Βαλκάνια!
Πριν τις δέκα άφησα το ξενοδοχείο έχοντας απαρνηθεί για δεύτερη μέρα το πρωινό του, προκειμένου να βρω τον Κώστα που με περίμενε για καφεδάκι σ’ ένα ιδιαίτερο μαγαζί στον πεζόδρομο, πιθανότατα παλιό τσαγκαράδικο όπως φανέρωνε η διακόσμηση του:
Η πείνα μας έκανε ν’ ανακαλύψουμε τον διπλανό φούρνο με το όνομα Imaret, όχι μόνο εμείς αλλά και αρκετοί άλλοι τουρίστες παρόλο που ήταν σχετικά κρυμμένος, με τα πολύ ωραία πραγματάκια που τιμήσαμε δεόντως:
Οι στιγμές ήταν λίγες και μ’ ένα μισάωρο να μένει διαθέσιμο κάτσαμε δίπλα στο Fabrica και για έναν κρύο καφέ. Απέναντι μπορεί να βρει κανείς και να ψωνίσει από το παραδοσιακό καφεκοπτείο «Džemkof», κάτι που έκανα κι εγώ μιας και το ‘χα σταμπάρει από την πρώτη κιόλας μέρα:
Χωρίς να βιαζόμαστε ιδιαίτερα (κακώς) σηκωθήκαμε προς τη στάση του λεωφορείου. Οι πληροφορίες στο διαδίκτυο είναι λίγο αμφιλεγόμενες, όμως στην περίπτωση μας πήγαν όλα καλά.
Δείχνω για όποιον χρειαστεί το σημείο που βρίσκεται η στάση του 200E, που με κόστος 2,5 ευρώ σας μεταφέρει στο αεροδρόμιο:
Ένα αεροδρόμιο πολύ πρόχειρα φτιαγμένο για να εξυπηρετήσει τόσο κόσμο και με ένα μόνο σημείο ελέγχου ανοικτό για 150 άτομα, όπου μπορεί κανείς εύκολα να μπλέξει οπότε απλά να γνωρίζετε ότι πρέπει να είστε νωρίς και να μη σκαρφίζεστε μηχανορραφίες όπως εμείς.
Τουλάχιστον το αεροπλάνο καθυστέρησε ελάχιστα δίνοντας μου την ευκαιρία να ψωνίσω και μια παραδοσιακή γράπα και μερικά μπισκότα με γέμιση σύκο (εθνικό τους προϊόν, δοκιμάστε τα πάντα), επιβιβάζοντας μας νωρίς το μεσημέρι για την πτήση της επιστροφής, βλέποντας τις τελευταίες ωραίες εικόνες της Βοσνίας Ερζεγοβίνης απ’ το παράθυρο:
Μια ώρα μετά η πολύ ωραία, μικρή και πολύ περιεκτική αυτή εκδρομή έφτανε στο τέλος της, επιστρέφοντας για δεκαπενταύγουστο στην καυτή μέχρι ασφυξίας το καλοκαίρι του ’24 Θεσσαλονίκη…
Επιστροφή απ' τα Βαλκάνια.
Πάντα τέτοια!

Τόσο λίγο. Τόσο όσο ίσως. Αρκετό για να μου ταρακουνήσει λίγο τον Αύγουστο και να μου δώσει ιδέες για επόμενες εξορμήσεις. Αυτά είναι τα Βαλκάνια!
Πριν τις δέκα άφησα το ξενοδοχείο έχοντας απαρνηθεί για δεύτερη μέρα το πρωινό του, προκειμένου να βρω τον Κώστα που με περίμενε για καφεδάκι σ’ ένα ιδιαίτερο μαγαζί στον πεζόδρομο, πιθανότατα παλιό τσαγκαράδικο όπως φανέρωνε η διακόσμηση του:


Η πείνα μας έκανε ν’ ανακαλύψουμε τον διπλανό φούρνο με το όνομα Imaret, όχι μόνο εμείς αλλά και αρκετοί άλλοι τουρίστες παρόλο που ήταν σχετικά κρυμμένος, με τα πολύ ωραία πραγματάκια που τιμήσαμε δεόντως:


Οι στιγμές ήταν λίγες και μ’ ένα μισάωρο να μένει διαθέσιμο κάτσαμε δίπλα στο Fabrica και για έναν κρύο καφέ. Απέναντι μπορεί να βρει κανείς και να ψωνίσει από το παραδοσιακό καφεκοπτείο «Džemkof», κάτι που έκανα κι εγώ μιας και το ‘χα σταμπάρει από την πρώτη κιόλας μέρα:


Χωρίς να βιαζόμαστε ιδιαίτερα (κακώς) σηκωθήκαμε προς τη στάση του λεωφορείου. Οι πληροφορίες στο διαδίκτυο είναι λίγο αμφιλεγόμενες, όμως στην περίπτωση μας πήγαν όλα καλά.

Δείχνω για όποιον χρειαστεί το σημείο που βρίσκεται η στάση του 200E, που με κόστος 2,5 ευρώ σας μεταφέρει στο αεροδρόμιο:

Ένα αεροδρόμιο πολύ πρόχειρα φτιαγμένο για να εξυπηρετήσει τόσο κόσμο και με ένα μόνο σημείο ελέγχου ανοικτό για 150 άτομα, όπου μπορεί κανείς εύκολα να μπλέξει οπότε απλά να γνωρίζετε ότι πρέπει να είστε νωρίς και να μη σκαρφίζεστε μηχανορραφίες όπως εμείς.

Τουλάχιστον το αεροπλάνο καθυστέρησε ελάχιστα δίνοντας μου την ευκαιρία να ψωνίσω και μια παραδοσιακή γράπα και μερικά μπισκότα με γέμιση σύκο (εθνικό τους προϊόν, δοκιμάστε τα πάντα), επιβιβάζοντας μας νωρίς το μεσημέρι για την πτήση της επιστροφής, βλέποντας τις τελευταίες ωραίες εικόνες της Βοσνίας Ερζεγοβίνης απ’ το παράθυρο:

Μια ώρα μετά η πολύ ωραία, μικρή και πολύ περιεκτική αυτή εκδρομή έφτανε στο τέλος της, επιστρέφοντας για δεκαπενταύγουστο στην καυτή μέχρι ασφυξίας το καλοκαίρι του ’24 Θεσσαλονίκη…

Επιστροφή απ' τα Βαλκάνια.
Πάντα τέτοια!

Last edited: