Διακοπές μετ' εμποδίων στα Χανιά και όχι μόνο!!

[HKLEOPATRA]

4η ημέρα ξεκινήσαμε για Ελαφονήσι . Οι καιρικές προβλέψεις καλές αυτή τη φορά....Ο δρόμος ήταν στενός και με αρκετές στροφές η θεά όμως μας αποζημίωνε !!! Μέσα από μια υπέροχη διαδρομή 1,5 ώρας φτάσαμε στη μοναστήρι της χρυσοσκαλιτισσας 5 χλμ περίπου πριν το Ελαφονήσι. Ένα μοναστήρι του 17ου αιώνα κατάλευκο πάνω σε ένα βράχο που άξιζε κυρίως η θέα.

.

[/SIZE][/SIZE]
Ο λόγος που το επισκέφτηκα είναι ότι σύμφωνα με την παράδοση το τελευταίο σκαλοπάτι της σκάλας που ανεβάζει στη Μονή είναι χρυσό, αλλά μπορούν να το δουν μόνο όσοι πιστεύουν πραγματικά. Κοίταξα ξανακοίταξα ...τίποτα ούτε χρυσό το είδα ούτε καν ασημένιο. "Μα τι κοιτάς καλή μου έχασες κάτι" μου είπε το έτερον ήμισυ". Που να του εξηγώ τώρα ότι διερευνώ την πίστη μου.. [/SIZE][/SIZE][/SIZE]

[/SIZE][/SIZE]
Στο δρόμο σταματήσαμε να φάμε μια πίτσα σε ένα μαγαζί που ήταν ακριβώς στη διασταύρωση της χρυσοσκαλίτισσας. Το μαγαζί δεν το έπιανε το μάτι σου η πίτσα του όμως ήταν όλα τα λεφτά. [/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]
"Δάσκαλος του Romapiza" καμάρωνε ο ιδιοκτήτης και μου έδειξε και ένα διεθνή τουριστικό οδηγό που έκανε αναφορά στην πίτσα του..Όχι δεν φάγαμε όλη τη πίτσα αφού θα πηγαίναμε για μπάνιο, από ένα κομμάτι πήραμε έτσι για να "σπάσει" η πείνα. Την υπόλοιπη την πήραμε στο κουτί.
Φτάσαμε λοιπόν στο περίφημο Ελαφονήσι. Η ώρα ήταν μετά τις τέσσερις, η παραλία δεν είχε κόσμο και έτσι βρήκαμε πρώτο τραπέζι καρέκλες...Τυχεροί πάλι σκέφτηκα. [/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]
Η περιοχή μπροστά στο νησί σχημάτιζε μια λιμνοθάλασσα με βάθος που δεν ξεπερνούσε το ένα μέτρο κατάλληλη για παιχνίδι με τα παιδιά. Μπάνιο δεν μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα στο ένα μέτρο, αλλά το τοπίο ήταν όντως μοναδικό. Η περιοχή έχει ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές Natura, καθώς είναι γεμάτη αμμοθίνες με κρινάκια της άμμου και κέδρους. Επίσης, εδώ φωλιάζουν οι απειλούμενες χελώνες careta careta και πολλά είδη σπάνιων ζώων.Σε κάποια σημεία η άμμος ήταν ροζ από τα σπασμένα κοχύλια. Μείναμε μέχρι αργά και έτσι απολαύαμε τα υπέροχα χρώματα λίγο πριν τη δύση

.

[/SIZE][/SIZE]
Το βράδυ ο φίλος μας είχε μια έκπληξη. Έκλεισε τραπέζι στο "Μύλο του Κερατά". Είχα ακούσει τόσα από τους travelstorήτες που ήθελα οπωσδήποτε να το επισκεφτώ. [/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE] [/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]Τι μαγαζί θεέ μου!!!. Η είσοδος πανέμορφα στολισμένη με κάθε λογής λουλούδι φρέσκο και αποξηραμένο, φρούτα και λαχανικά απλωμένα σε τραπέζια. Η ονομασία του μαγαζιού προήλθε από το γεγονός ότι αποτελούσε στέκι παράνομων ζευγαριών και από το ότι διακοσμούσε τους τοίχους με κέρατα που κατά καιρούς τα φορούσε για να "πειράξει" κάποιους. Το τραπέζι μας ήταν δίπλα στον παλιό νερόμυλο και έτσι είχαμε μια σχετική απομόνωση. Τι να πω τώρα για την κουζίνα του μαγαζιού. Απλά υπέροχη. [/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE][/SIZE]

[/SIZE][/SIZE]

[/SIZE][/SIZE]

Συγχνώμη για την επαναληψη αλλα τωρα έμαθα πως να ανεβάζω τις φωτογραφίες μεγάλες. Αυτες είναι από Χανια

Αυτη ειναι από το ελαφονήσι λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα

Αυτες από τη μονή της Χρυσοσκαλίτισας

και αυτες από τον μαγαζί "¨ΚΟΥΜΟΣ"

Μια μικρή ιδέα απο το παλάτι της Κνωσσού

και από την λίμνη Κουρνα

Ταβέρνα "Γραμβούσα" στο χωριο Καλυβιανή

"Kουμος" by night....

5η ημέρα λοιπόν φύγαμε για Ρέθυμνο. Νομίζω ότι την είχα πολύ αδικημένη την πόλη αυτή στο μυαλό μου. Πρώτη επαφή με την πόλη το ενετικό κάστρο Φορτέτζα. Σημείο εκπληκτικό στην καρδιά της παλιές πόλης και με θέα όλη την πόλη !!! Το φρούριο κατοικούνταν μέχρι και τις αρχές του αιώνα από τούρκους και υπάρχουν σε αυτό παλιές εκκλησίες και ένα τζαμί.

Κατηφορίζοντας από το κάστρο μπήκαμε στην καρδιά της παλιάς πόλης. Εικόνες από καρτ ποσταλ μου θύμιζαν αυτά που έβλεπα...

[url]http://www.travelstories.gr/community/attachments/15216/View attachment 15216[/URL]

Αφού γυρίζαμε αρκετή ώρα στα στενά φάγαμε και κάτι υπέροχα σπιτικά τυρο-χορτοπιτάκια , κατηφορίσαμε στο παλιό λιμάνι. Τι εικόνα θεέ μου . Το είχα ξαναδεί όταν ήμουν ακόμη έφηβη αλλά επειδή πέρασαν πολλά χρόνια από τότε (!! )είχα ξεχάσει πόσο κουκλίστικο ήταν, δεν χόρταινα να το βλέπω. Καθίσαμε σε ένα από τα μαγαζιά εκεί για ένα καφέ και να απολαύσουμε την θέα. Εμείς για καφέ χαλαροί και τα βλαστάρια μας δίπλα στον παιδότοπο να παίζουν ανενόχλητα. Τι ευτυχία θεέ μου!!

Και εκεί έπεσε η ιδέα "δεν πάμε στο φοινικόδασος της Πρέβελης". Θυμάμαι είχα κλάψει όταν πριν χρόνια έμαθα για την πυρκαγιά και τι ανακούφιση μετά από κάποιους μήνες όταν ήρθαν τα νέα και στη Βόρεια Ελλάδα ότι έγινε το θαύμα και τελικά το δάσος αναβιώνει από τις στάχτες του !!!

Τελικά η απόφαση εληφθει με συνοπτικές διαδικασίες και έτσι φύγαμε για Πρέβελη. Τα βλαστάρια αποκαμωμένα από το παιχνίδι "ξεράθηκαν" στο αυτοκίνητο. Μας είπαν για ένα δρόμο που φτάνει σε σημείο όπου θα χρειαστεί να περπατήσουμε λιγότερα σκαλοπάτια και συτό ακολουθήσαμε.Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν και η πιο εύκολη προσέγγιση παραλίας που έκανα στη ζωή μου, ανάβαση και κατάβαση κανένα τέταρτο με δυό παιδια μικρά αλλά ή θέα από ψηλα αντικρύζοντας το μέρος άξιζε τον κόπο.

Η θάλασσα δεν ήταν πολύ καλή άλλα ποιος νοιάζεται γι 'αυτό όταν έχεις δίπλα σου την Χαλκιδική. .για το λόγο αυτό της γυρίσαμε την πλάτη και βαλαμε τις πετσετε μας στην πλευρα όπου είναι το ποταμι για να απολαυσουμε το δάσος.

Αργότερα άφησα τα κουτσούβελα στον πατερα τους ( αφού τα τάισα σουβλάκια για να μην λένε ότι δεν είμαι και καλή μάνα και προχώρησα στο μονοπάτι μέσα στο δάσος. Οι εικόνες συγκινητικές. Να βλέπεις
τους φοίνικες ξανανιωμένους έχοντας όμως μαύρους κορμούς σημάδι από την δοκιμασία που πέρασαν πριν ακριβώς τρία χρόνια..

Αφού η ώρα είχε περάσει και άρχισαν να ξαναπεινάνε τα σκασμένα ," μα τι μπετονιέρα έχουν, που να μεγαλώσουν σκέφτηκα.." ξεκινήσαμε για Πηγές Αργυρούπολης. Είχα ακούσει πολλά το πράσινο που έχει αυτό το μέρος και όταν έφτασα συνειδητοποίησα ότι και λίγα είπαν

Καθίσαμε στην ταβέρνα "Αθιβολιές λόγω του ότι υπήρχαν κάτι οξύρυγχοι σε μια μεγάλη δεξαμενή που μας εντυπωσίασαν και ένας υπέροχος παιδότοπος ακριβώς δίπλα μας. Σοβαροί λόγοι για να επιλέξουμε ένα μαγαζί το φαγητό ήταν καλό όχι τίποτα το εξαιρετικό αλλα σε ένα τέτοιο μέρος και τα παιδια μέσα στην καλή χαρα δίπλα το απολάυσαμε

6η ημερα
(Εντάξει το παραδέχομαι ήταν μεγάλη η αποχή από την αφήγηση αλλά τι να κάνουμε μεσολάβησαν τα μπάνια στη Χαλκιδικήόπου η πρόσβαση στο internet δεν ήταν και η καλύτερη και δεν επέτρεπε την συνέχιση της ιστορίας.)
Την 6η ημέρα λοιπόν αποφασίσαμε να την αφιερώσουμε αποκλειστικά (με μια παρέκκλιση την Θέρισο) στα Χανιά (για να δικαιολογήσουμε και τον τίτλο της ιστορίας...)
Το πρωί ξεκινήσαμε με βόλτες στο παραλιακό κομμάτι της παλιάς πόλης.

Στην είσοδο του λιμανιού συναντήσαμε το φρούριο Φίρκα. Στην είσοδο του φρουρίου αυτού βρίσκεται το ναυτικό μουσείο Είναι το 2ο Ναυτικό Μουσείο στην Ελλάδα τόσο από πλευράς παλαιότητας όσο και δυναμικού μετά από αυτό του Πειραιά. Στις συλλογές του μουσείου περιλαμβάνονται χάρτες, φωτογραφικό υλικό, μακέτες πλοίων, διάφορα ναυτικά όργανα κ.λπ. Κυριότερο έκθεμα του μουσείου είναι ένα ομοίωμα πλοίου της μινωικής εποχής, το οποίο κατασκευάστηκε με τη χρήση αυθεντικών υλικών, εργαλείων και διαδικασιών του 15ου αιώνα π.Χ.
Αφού περιηγηθήκαμε για αρκετή ώρα στις αίθουσες του μουσείου και θαυμάσαμε την θέα από τα μπαλκόνια του συνεχίσαμε όσο αντέχαμε την ζέστη την βόλτα στο παραλιακό κομμάτι της παλίας πόλης.

Σταματήσαμε στην όμορφη πλατεία Μητροπόλεως μπροστά από τον καθεδρικό ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου για να απολαύουμε το περίφημο παγωτό του "Ιταλού' .

[/SIZE]
Αφού πήραμε λίγες δυνάμεις αποφασίσαμε να πάμε στην Θερισσο. Απόσταση 16χιλ από τα Χανιά.Διαδρομή μοναδική μέσα από το φαράγγι !!! Η βλάστηση θύμιζε ζούγκλα και δεν έβλεπες ήλιο στα περισσότερα σημεία.

[/SIZE][/SIZE]

[/SIZE]
Το χωριό έχει πλούσια ιστορία. Από εδώ στιες 10 Μαρτίου του 1905 ξέσπασε η Κρητική επανάσταση με αρχηγό τον Ελευθέριο Βενιζέλο για την συνένωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα. Το στρατηγείο των επαναστατών είναι σήμερα μουσείο. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το επισκεφτούμε γιατί ο φύλακας έκανε μειωμένο ωράριο 9-12:30 λόγω μη πληρωμής του.... Μας είπαν ότι άνοιγε ξανά αργά το απόγευμα.

[/SIZE]

Αφού λοιπόν δεν μπορέσαμε να ταΐσουμε το μυαλό μας αποφασίσαμε να ταΐσουμε το σώμα μας ...καθίσαμε σε μια από την ταβέρνες του χωριού και απολαύσαμε την Κρητική κουζίνα. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για μικρή σιέστα και μετά ξανα στην πόλη για να απολαυσουμε την πόλη λίγο πριν τη δύση.
Αυτή την φορά επιλέξαμε να πάμε από την άλλη πλευρά του Ενετικού λιμανιού. Αφού περάσαμε το Γιαλί Τζαμισί (τζαμί του γιαλού)

[/SIZE]

[/SIZE]
συνεχίσαμε στο πλακόστρωτο του ενετικού λιμανιού προς τα ανατολικά,

[/SIZE]

βρεθήκαμε μπροστά από τα ενετικά νεώρια ήαρσενάλια ή αλλιώς ταρσανάδες, όπως λέγονται. Τα αρσενάλια ήταν οι ειδικοί χώροι για την επισκευή των καραβιών ή για ναυπήγηση καινούριων Είναι ενετικές κατασκευές των τελών του 15ου αιώνα με αψιδωτή πρόσοψη και μεγάλη σημασία για τα Χανιά.

[/SIZE]

Η βόλτα μας τελείωσε στον στολίδι -"σήμα κατατεθέν" της πόλης, τον περίφημο Αιγυπτιακό Φάρο, επιβλητικός, μοναδικός, ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο.

Το βράδυ φάγαμε σε ένα μαγαζί στο λιμάνι στην αρχή της Ακτής Τομπάζη. Φανταστική κουζίνα με υπέροχα θαλασσινά

7η ημέρα
Μια που ήταν η τελευταία μας μέρα και αυτή μισή , είπαμε να την τελειώσουμε γλυκά. Το πρωί πήγαμε να δοκιμάσουμε τις περίφημες μπουγάτσες του "Ιορδάνη". Εντάξει ωραίες ήταν δεν λέω αλλά όχι ασυνήθιστα ωραία γεύση για μας από την Θεσσαλονίκη. Όσο για την τιμή 3 ευρώ η μερίδα πολλά λεφτά βρε αδελφέ μου, μάλλον χρεώνει το "όνομα"..... Αφού πήραμε δυνάμεις κάναμε μια βόλτα στην Δημοτική αγορά. Ένα κτίριο αρχιτεκτονικό στολίδι σε σχήμα σταυρού που εγκαινιάστηκε το 1913 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Εικόνες αρώματα που μου θύμισαν λίγο την αγορά των μπαχαρικών στην Κων/πολη.

Στην συνέχεια πήγαμε στους τάφους τον Βενιζέλων. Ωραίο σημείο για να σε θάψουν, βλέπεις ολόκληρη την πόλη .

Επειδή όμως η γαστριμαργικές μας αναζητήσεις δεν έλεγαν να τελειώσουν πήγαμε μετά στην ¨Κουκουβάγια" για να απολάυσουμε ένα τελευταίο γλυκό, αυτό του αποχαιρετισμού..

Πήρα το ομώνυμο κεικ σοκολατίνας με παγωτό του μαγαζιού, κολαση αλλό να σου το λένε και άλλο να το γευεσαι

Στο αεροδρόμιο αυτήν την φορά δεν ήταν το ίδιο χαλαρά όπως στην Θεσσαλονίκη. Kαι μας ζύγισαν τις αποσκευές και τις έβαλαν στην αναθεματισμένη θήκη της Rynair. Το αποτέλεσμα της "βιοψίας " ήταν ένα σπασμένο φερμουάρ από το ζόρισμα για να χωρέσει η βαλίτσα και ένα αφρό μαλλιών μείων γιατί ήταν πάνω από 100ml. Μετά όμως από μια υπέροχη εβδομάδα στην Κρήτη σιγά να μην χαλούσα την ζαχαρένια μου για τέτοιες μικροαπώλειες. . Ας είναι καλά η εταιρεία να μας πηγαίνει οικονομικά σε διάφορους προορισμούς και ας μας τα σπάει μερικές φορές

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 11

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 11

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[maraki86]

Ωραια η ιστορια σου! αλλα τις φωτογραφιες δεν τις εμφανιζει!

 

[HKLEOPATRA]

Ωραια η ιστορια σου! αλλα τις φωτογραφιες δεν τις εμφανιζει!

Γι αυτό τη σταματησα μεχρι να δω τι συμβαίνει. Τώρα καταλαβα αλλα δεν ξερω πως να τις ενσωματώσω στο κείμενο. Τις έχω στο αλμπουμ στο forum και ψαχνω να δω πως θα τιw βάλω στην ιστορία.

 

[HKLEOPATRA]

Τωρα που κάτι κατάλαβα για το πως μπαινουν οι φωτογραφίες ανεβάζω κάποιες από τα στενά της παλιας πόλης των Χανίων

Από τη εκπληκτική παραλία της Φαλάσερνας...

Από την ταβέρνα "Γραμβούσα" στο χωρίο Καλυβιανή

τα μαχαιροπίρουνα που λέγαμε μέσα στο ταγάρι..

και η εκπληξη στο τέλος του γευματος....

 

[HKLEOPATRA]

Ημέρα τρίτη. Ξεκινήσαμε για Ελαφονήσι αλλά επειδή κάτι φίλοι που ήταν από εκεί μας είπαν ότο θα χρειαστούμε άγκυρα σήμερα για να καθίσουμε λόγω αέρα αλλάξαμε τα σχέδια μας. Παμε Ηράκλειο είπε η ομάδα...Η απόσταση γύρω στις 2 ώρες αλλά αυτά που είδαμε άξιζαν τον κόπο. Πρώτη στάση το παλάτι της Κνωσσού. Είχα επισκεφτεί το χώρο πολλά χρόνια πριν (μην μαρτυράμε και την ηλικία μας) όταν ήμουν ακόμη έφηβη. Η επισκεψιμότητα του χώρου ήταν ακόμη καλύτερη γιατί διευκόλυναν πολύ τα ξύλινα μονοπάτια που είχαν φτιάξει. Ωστόσο το συναίσθημα παρέμενε το ίδιο μετά από τόσα χρόνια και με την μεσολάβηση όλων ταξιδιών που είχα κάνει από τότε στη ζωή μου. Εντυπωσιασμένη... Ο περιβάλλον χώρος απλά πανέμορφος( ήξεραν που έκαναν τα παλάτια τους οι αρχαίοι !!) και το παλάτι εντυπωσιακό και άψογα συντηρημένο ..Βλέποντας την πολυπλοκότητα του χώρου κατάλαβα γιατί το σύνδεσαν με τον μύθο του λαβύρινθου..

Ο καφές στο τέλος της περιήγησης στο χώρο του παλατιου απόλαυστικός σε ένα καφέ πάνω στα τραπεζια του οποίου υπήρχαν φρουτιέρες με πορτοκάλια. Δεν έχω φάει πιο νόστμο στη ζωή μου

Ακολούθησε όπως και τότε η επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου. Η ίδια διαδρομή αλλά με πολλά χρόνια εμπειρίες από τότε που με έκαναν να εκτιμήσω τα εκθέματα ακόμη περισσότερο !!!

Στην συνέχεια είπαμε να επισκευτούμε το μουσείο Φυσικής ιστορίας για να ικανοποιήσουμε και τους μικρούς εκδρομείς .... Ο χώρος εντυπωσιακός και η δουλειά που έκαναν αυτοί οι άνθρωποι που το έχουν αξιέπαινη.. Τι να πρωτοαναφέρω, η συλλογή με τους δεινόσαυρους της Παταγονίας που ήταν εντυπωσιακή !!!

Η αίθουσα εικονικής πραγματικότητασ μέσα στην οποία ζήσαμε σεισμούς σε πραγματικό χρόνο και μέγεθος μέχρι και 7 ρίχτερ (!!!),
τα μικρά ερπετά που υπήρχαν σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους.

ή τον «Ερευνότοπος» ένα χώρο 250 τ.μ., ειδικά διαμορφωμένο για παιδιά ο οποίος ήταν μικρογραφία των διαφορετικών οικοσυστημάτων της Μεσογείου, εμπλουτισμένη με πλήθος πρωτότυπων και διαδραστικών παιχνιδιών, όπου τα παιδιά, χρησιμοποιώντας όλες τους τις αισθήσεις, γνωρίζοντας τη φύση και τους οργανισμούς της.

















Στην επιστροφή περάσαμε από την λίμνη Κουρνά με σκοπό να φάμε εκεί αλλά επειδή αν και ωραίο το μέρος τα μαγαζιά δεν μας ενέπνευσαν

φύγαμε για το χωριό Καλύβες να φάμε στον "Κούμο" (πρόταση πολλών μελλών του forum !).Toμαγαζί ήταν όπως το περίμενα εντυπωσιακός ο χώρος με πολλές κατασκευές από πέτρα, δημιουργίες του ιδιοκτήτη.

Ήταν η ημέρα της πανσέληνου και ήταν ένα όμορφο περιβάλλον να την απολαύουμε!!.

 

[HKLEOPATRA]

4η ημέρα ξεκινήσαμε για Ελαφονήσι . Οι καιρικές προβλέψεις καλές αυτή τη φορά....Ο δρόμος ήταν στενός και με αρκετές στροφές η θεά όμως μας αποζημίωνε !!! Μέσα από μια υπέροχη διαδρομή 1,5 ώρας φτάσαμε στη μοναστήρι της χρυσοσκαλιτισσας 5 χλμ περίπου πριν το Ελαφονήσι. Ένα μοναστήρι του 17ου αιώνα κατάλευκο πάνω σε ένα βράχο που άξιζε κυρίως η θέα.
.

Ο λόγος που το επισκέφτηκα είναι ότι σύμφωνα με την παράδοση το τελευταίο σκαλοπάτι της σκάλας που ανεβάζει στη Μονή είναι χρυσό, αλλά μπορούν να το δουν μόνο όσοι πιστεύουν πραγματικά. Κοίταξα ξανακοίταξα ...τίποτα ούτε χρυσό το είδα ούτε καν ασημένιο. "Μα τι κοιτάς καλή μου έχασες κάτι" μου είπε το έτερον ήμισυ". Που να του εξηγώ τώρα ότι διερευνώ την πίστη μου..

Στο δρόμο σταματήσαμε να φάμε μια πίτσα σε ένα μαγαζί που ήταν ακριβώς στη διασταύρωση της χρυσοσκαλίτισσας. Το μαγαζί δεν το έπιανε το μάτι σου η πίτσα του όμως ήταν όλα τα λεφτά. "Δάσκαλος του Romapiza" καμάρωνε ο ιδιοκτήτης και μου έδειξε και ένα διεθνή τουριστικό οδηγό που έκανε αναφορά στην πίτσα του..Όχι δεν φάγαμε όλη τη πίτσα αφού θα πηγαίναμε για μπάνιο, από ένα κομμάτι πήραμε έτσι για να "σπάσει" η πείνα. Την υπόλοιπη την πήραμε στο κουτί.

Φτάσαμε λοιπόν στο περίφημο Ελαφονήσι. Η ώρα ήταν μετά τις τέσσερις, η παραλία δεν είχε κόσμο και έτσι βρήκαμε πρώτο τραπέζι καρέκλες...Τυχεροί πάλι σκέφτηκα. Η περιοχή μπροστά στο νησί σχημάτιζε μια λιμνοθάλασσα με βάθος που δεν ξεπερνούσε το ένα μέτρο κατάλληλη για παιχνίδι με τα παιδιά. Μπάνιο δεν μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα στο ένα μέτρο, αλλά το τοπίο ήταν όντως μοναδικό. Η περιοχή έχει ενταχθεί στις προστατευόμενες περιοχές Natura, καθώς είναι γεμάτη αμμοθίνες με κρινάκια της άμμου και κέδρους. Επίσης, εδώ φωλιάζουν οι απειλούμενες χελώνες careta careta και πολλά είδη σπάνιων ζώων.Σε κάποια σημεία η άμμος ήταν ροζ από τα σπασμένα κοχύλια. Μείναμε μέχρι αργά και έτσι απολαύαμε τα υπέροχα χρώματα λίγο πριν τη δύση
.

Το βράδυ ο φίλος μας είχε μια έκπληξη. Έκλεισε τραπέζι στο "Μύλο του Κερατά". Είχα ακούσει τόσα από τους travelstorήτες που ήθελα οπωσδήποτε να το επισκεφτώ. Τι μαγαζί θεέ μου!!!. Η είσοδος πανέμορφα στολισμένη με κάθε λογής λουλούδι φρέσκο και αποξηραμένο, φρούτα και λαχανικά απλωμένα σε τραπέζια. Η ονομασία του μαγαζιού προήλθε από το γεγονός ότι αποτελούσε στέκι παράνομων ζευγαριών και από το ότι διακοσμούσε τους τοίχους με κέρατα που κατά καιρούς τα φορούσε για να "πειράξει" κάποιους. Το τραπέζι μας ήταν δίπλα στον παλιό νερόμυλο και έτσι είχαμε μια σχετική απομόνωση. Τι να πω τώρα για την κουζίνα του μαγαζιού. Απλά υπέροχη.

 

[HKLEOPATRA]

Echo μου τις φωτογραφιες τις ανεβαζω απο το αλμπουμ που δημιουργησα στο forum με αντιγραφη επικοληση. Με αυτόν τον τροπο όμως μου βγαίνουν μικρες. Αυτό με το δεντρακι δεν το καταλαβα πως να βαλω insert image URLQ

 

[HKLEOPATRA]

Συγχνώμη για την επαναληψη αλλα τωρα έμαθα πως να ανεβάζω τις φωτογραφίες μεγάλες. Αυτες είναι από Χανια

 

[HKLEOPATRA]

Αυτη ειναι από το ελαφονήσι λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα

Αυτες από τη μονή της Χρυσοσκαλίτισας

και αυτες από τον μαγαζί "¨ΚΟΥΜΟΣ"

 

[HKLEOPATRA]

Μια μικρή ιδέα απο το παλάτι της Κνωσσού

και από την λίμνη Κουρνα

 

[HKLEOPATRA]

Ταβέρνα "Γραμβούσα" στο χωριο Καλυβιανή

"Kουμος" by night....

 

[HKLEOPATRA]

5η ημέρα λοιπόν φύγαμε για Ρέθυμνο. Νομίζω ότι την είχα πολύ αδικημένη την πόλη αυτή στο μυαλό μου. Πρώτη επαφή με την πόλη το ενετικό κάστρο Φορτέτζα. Σημείο εκπληκτικό στην καρδιά της παλιές πόλης και με θέα όλη την πόλη !!! Το φρούριο κατοικούνταν μέχρι και τις αρχές του αιώνα από τούρκους και υπάρχουν σε αυτό παλιές εκκλησίες και ένα τζαμί.

Κατηφορίζοντας από το κάστρο μπήκαμε στην καρδιά της παλιάς πόλης. Εικόνες από καρτ ποσταλ μου θύμιζαν αυτά που έβλεπα...

View attachment 15216

Αφού γυρίζαμε αρκετή ώρα στα στενά φάγαμε και κάτι υπέροχα σπιτικά τυρο-χορτοπιτάκια , κατηφορίσαμε στο παλιό λιμάνι. Τι εικόνα θεέ μου . Το είχα ξαναδεί όταν ήμουν ακόμη έφηβη αλλά επειδή πέρασαν πολλά χρόνια από τότε (!! )είχα ξεχάσει πόσο κουκλίστικο ήταν, δεν χόρταινα να το βλέπω. Καθίσαμε σε ένα από τα μαγαζιά εκεί για ένα καφέ και να απολαύσουμε την θέα. Εμείς για καφέ χαλαροί και τα βλαστάρια μας δίπλα στον παιδότοπο να παίζουν ανενόχλητα. Τι ευτυχία θεέ μου!!

Και εκεί έπεσε η ιδέα "δεν πάμε στο φοινικόδασος της Πρέβελης". Θυμάμαι είχα κλάψει όταν πριν χρόνια έμαθα για την πυρκαγιά και τι ανακούφιση μετά από κάποιους μήνες όταν ήρθαν τα νέα και στη Βόρεια Ελλάδα ότι έγινε το θαύμα και τελικά το δάσος αναβιώνει από τις στάχτες του !!!

Τελικά η απόφαση εληφθει με συνοπτικές διαδικασίες και έτσι φύγαμε για Πρέβελη. Τα βλαστάρια αποκαμωμένα από το παιχνίδι "ξεράθηκαν" στο αυτοκίνητο. Μας είπαν για ένα δρόμο που φτάνει σε σημείο όπου θα χρειαστεί να περπατήσουμε λιγότερα σκαλοπάτια και συτό ακολουθήσαμε.Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν και η πιο εύκολη προσέγγιση παραλίας που έκανα στη ζωή μου, ανάβαση και κατάβαση κανένα τέταρτο με δυό παιδια μικρά αλλά ή θέα από ψηλα αντικρύζοντας το μέρος άξιζε τον κόπο.

Η θάλασσα δεν ήταν πολύ καλή άλλα ποιος νοιάζεται γι 'αυτό όταν έχεις δίπλα σου την Χαλκιδική. .για το λόγο αυτό της γυρίσαμε την πλάτη και βαλαμε τις πετσετε μας στην πλευρα όπου είναι το ποταμι για να απολαυσουμε το δάσος.

Αργότερα άφησα τα κουτσούβελα στον πατερα τους ( αφού τα τάισα σουβλάκια για να μην λένε ότι δεν είμαι και καλή μάνα και προχώρησα στο μονοπάτι μέσα στο δάσος. Οι εικόνες συγκινητικές. Να βλέπεις

τους φοίνικες ξανανιωμένους έχοντας όμως μαύρους κορμούς σημάδι από την δοκιμασία που πέρασαν πριν ακριβώς τρία χρόνια..

Αφού η ώρα είχε περάσει και άρχισαν να ξαναπεινάνε τα σκασμένα ," μα τι μπετονιέρα έχουν, που να μεγαλώσουν σκέφτηκα.." ξεκινήσαμε για Πηγές Αργυρούπολης. Είχα ακούσει πολλά το πράσινο που έχει αυτό το μέρος και όταν έφτασα συνειδητοποίησα ότι και λίγα είπαν

Καθίσαμε στην ταβέρνα "Αθιβολιές λόγω του ότι υπήρχαν κάτι οξύρυγχοι σε μια μεγάλη δεξαμενή που μας εντυπωσίασαν και ένας υπέροχος παιδότοπος ακριβώς δίπλα μας. Σοβαροί λόγοι για να επιλέξουμε ένα μαγαζί το φαγητό ήταν καλό όχι τίποτα το εξαιρετικό αλλα σε ένα τέτοιο μέρος και τα παιδια μέσα στην καλή χαρα δίπλα το απολάυσαμε