Γαλλία Ελβετία Ηνωμένο Βασίλειο Ιταλία Ελλάδα-Σκωτία και πίσω, 8000χλμ με μοτοσυκλέτα

[Pitcoupe]

Φευγουμε τελικα για τη Μαγχη με 2 ωρες καθυστερηση... Μετα απο αρκετες ωρες οδηγηση με δυνατο ηλιο, φτανουμε στο σταθμο του υποθαλλασιου τρενου, που θα μας παει στο Calais της Γαλλιας.

Αρκετα εντυπωσιακο. Δεν εχει καθισματα, καθεσαι ορθιος διπλα στη μηχανη σου ολο το ταξιδι. Διαρκει 35 λεπτα, κοστισε 72λιρες ανα μοτοσυκλετα και μας μετεφερε γρηγορα στην ηπειρωτικη Ευρωπη, μεσω ενος τουνελ κατω απο τη θαλασσα της Μαγχης.

Η ομαδα δεν εχει κουραγιο για πολλα χιλιομετρα, οποτε λεμε να παμε στη περιοχη του Bethune που ειχαμε μεινει οταν ερχομασταν... Αμ δε, καποιος κολυμβητικος αγωνας εχει γεμισει ολα τα ξενοδοχεια. Διπλανη πολη το Lens... Ιδια τυχη και εκει, αφου ακουμε πως εχει συναυλια ο Prince! Και πανω απο ολα αυτα, ερχεται και το τελειωτικο χτυπημα: Το μπαλωμα στο λαστιχο του CBF δεν αντεχει αλλο και μας προδιδει. Τελικα λιγο πριν τις 12 τα μεσανυχτα, βρισκουμε ενα (μαλλον ακριβο) ξενοδοχειο και περναμε τη νυχτα.

Την αλλη μερα πηγαμε σε ενα πολυκαταστημα με ειδη μοτοσυκλετας που ειχα εντοπισει το προηγουμενο βραδυ. Πηραμε μια γευση του τι σημαινει σωστο μαγαζι μοτοσυκλετας, περασαμε και ενα νεο Michelin PilotRoad2 στο CBF, και μαλιστα σε πολυ καλη τιμη, και λυσαμε αυτο το θεμα μια και καλη.

Κακες παρεες.....

Σε ερωτηση που καναμε για το που να μεινουμε ωστε να δουμε το Παρισι, μας υπεδειξαν τις Βερσαλλιες, οπου και πηγαμε. 2 τυποι με Harley μας βοηθησαν να βρουμε φτηνο ξενοδοχειο.

Πολυ ομορφο μερος οι Βερσαλλιες, με τα γνωστα παλατια και βασιλικους κηπους τεραστιων διαστασεων.

Απο εκει αφιερωσαμε μια μερα για να δουμε το Παρισι. Παλι με τρενο, πηγαμε στον σταθμο St. Lazare, και λιγο με τα ποδια, λιγο με ταξι, λιγο με μετρο, ειδαμε σχεδον ολα τα αξιοθεατα του.

o Eifel... ασχημια σκετη, αλλα τεραστιος...

Notr Dame

Λουβρο (δε μπηκαμε μεσα, δυστηχως)

Σε γενικες γραμμες, το Παρισι το περιμενα καλυτερο... Πολυ βρωμια, πολλοι μεταναστες, πολυ σκονη... Ισως επειδη περπατησα στους δρομους του, και δεν ειδα μονο τις τουριστικες ατραξιον.

Φευγουμε για Αλπεις, και τρωμε τη χειροτερη βροχη ολου του ταξιδιου. Τοση ενταση και τοση διαρκεια, που ολοι βραχηκαμε, εστω και λιγο, οσο και αν ημασταν προετοιμασμενοι. Φτανουμε τελικα στο Praz-Coutant, οπου εχουμε εντοπισει στο ιντερνετ ενα ξενοδοχειο με 28ευρω το δικλινο δωματιο. Το βρισκουμε και ειναι πολυ καλο για τα λεφτα του! Πανεμορφη τοποθεσια, πνιγμενη στο πρασινο.

Μενουμε και εδω 2 νυχτες. Την επομενη πηγαινουμε στο Chamonix, στο γνωστο σε ολους Mont Blanc. Πολυ ομορφο θερετρο, παροτι ηταν (σχεδον) καλοκαιρι.

Ειναι νωρις για να γυρισουμε πισω, οποτε εξερευνουμε τις γυρω ορεινες, υπεροχες διαδρομες...

Μπαινουμε Ελβετια, και ανεβαινουμε ενα δρομο χωρις να ξερουμε που βγαζει.

Και τελικα βγαζει σε ενα Υ/Η φραγμα, με απιστευτη θεα...

Μετα το δειπνο, μας δοθηκε μια πληροφορια για μια λιμνουλα κοντα στο ξενοδοχειο μας, και, αν και σκοτεινιαζε πηγαμε να τη δουμε, και ηταν παραμυθενια.

Τελικα οι Αλπεις ειναι υπεροχο μερος για μοτοσυκλετιστες...

Το πρωι παιρνουμε το τουνελ του Mont Blanc που ενωνει Γαλλια-Ιταλια (οπου εγινε πριν λιγα χρονια το πολυνεκρο ατυχημα με το φλεγομενο φορτηγο). Ο εισπρακτορας στην εισοδο παιρνει 23.5ευρω και μας προειδοποιει: 70χλμ/ωρα μεγιστη ταχυτητα, 150μετρα αποσταση ασφαλειας. Προσεχουμε για να εχουμε πλεον.

Μετα απο 11.5 χλμ τουνελ βγαινουμε στην Ιταλια.

Το εισητηριο μας για το καραβι ειναι για την επομενη μερα, οποτε πρεπει να διανυκτερευσουμε καπου κοντα στην Ανκονα. Το Σαν-Μαρινο ακουγεται καλο, οποτε οδευουμε προς τα εκει, με πολυ ζεστη στο δρομο...
Τελικα φτανουμε απογευματακι.
Το Σαν-Μαρινο ειναι μια πολη-καστρο, ανεξαρτητη απο την υπολοιπη Ιταλια...

...με πολλα γυναικομορφα αγαλματα...

Η τελευταια μερα εφτασε. Οδηγαμε τα τελευταια 130χλμ επι ξενου εδαφους και φτανουμε Ανκονα. Οσο περιμενουμε το καραβι να μας φορτωσει, γνωριζουμε αυτον τον απιστευτο Γερμανο με την δικης του κατασκευης μοτοσυκλετα του: Το πηρουνι και το ψαλιδι ειναι απο καποιο παλιο ρωσικο μοντελο, ο κινητηρας προερχεται απο χειροκινητο οδοστρωτηρα, δικυλινδρος 1000κ.εκ., και ολα τα υπολοιπα ειναι φτιαγμενα στο χερι απο τον ιδιο!

Στο καραβι, ενα περιεργο συναισθημα... Ικανοποιηση που το καταφεραμε, λυπη που τελειωνε, χαρα που γυρναμε σπιτι... ολα μαζι...

Αφιξη στην Ηγουμενιτσα στις 6.30 το πρωι. Τα χιλιομετρα μεχρι τη Δραμα βγηκαν πολυ γρηγορα, οπως γινεται συνηθως στην επιστροφη καθε ταξιδιου.

Ισως να ηταν το μεγαλυτερο ταξιδι που θα κανω ποτε με τη μοτοσυκλετα μου. Ισως να ειναι η αρχη για αλλα, μεγαλυτερα. Δεν ξερω. Παντως ηταν η μεγαλυτερη μοτοσυκλετιστικη εμπειρια που ειχα μεχρι τωρα. Η μοτοσυκλετα μου αποδειχθηκε αστερι, ικανοτατη πλεον για τετοιου ειδους ταξιδια. Το ιδιο και ο υπολοιπος εξοπλισμος μας. Δεν κρυωσαμε πουθενα πολυ, δεν βραχηκαμε ποτε τοσο ωστε να μας ενοχλησει, δεν κινδυνεψαμε πουθενα, δεν μας ελειψε τιποτα.

Ελπιζω να μη σας κουρασα, και να σας εκανα να σκεφτειτε να το τολμησετε και σεις! Αξιζει!



Αυτο και αλλα ταξιδια μας θα βρειτε και στην ιστοσελιδα μας:
Η ιστοσελίδα μας...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3

First Προηγούμενη 3 of 3

Go to chapter

Go

[Pitcoupe]

Το πρωι, μετα το παραδοσιακο english breakfast (λουκανικο, μπεηκον, αυγα, φασολια, μανιταρια και ψητη ντοματα) ξεκιναμε παλι προς το Βορρα... Μπαινουμε επιτελους στη Σκωτια.

Περναμε την αδιαφορη αισθητικα (συγκριτικα με τις αλλες πολεις) Γλασκωβη...

...και το πανεμορφο Stirling...

...με το καστρο του χτισμενο πανω στον ηφαιστειογενη βραχο...

...και συνεχιζουμε με μια υπεροχη καταπρασινη διαδρομη, φτανουμε πλεον στα Highlands! Πανεμορφες εκτασεις, καταπρασινες, βρεγμενες, ατελειωτες... Περναμε το Fort Williams και προχωραμε. Το κρυο ειναι πλεον αρκετο, οπως και η υγρασια, και η βροχη ερχεται και φευγει συνεχως.

Εχουμε απο πριν επικοινωνησει με την Jane, την ιδιοκτητρια του B&B που θα μεινουμε για 2 μερες, το οποιο βρηκαμε απο αρθρο του περιοδικου 0-300, οπου ο ιδιοκτητης της εταιριας Touratech εκανε ταξιδακι στη Σκωτια και εγραψε αναλογο αρθρο. Το σπιτι ειναι πολυ ομορφο, εξω απο το χωριο Lochailort.

Το βραδι πηγαινουμε σε μια pub 1-2 χιλιομετρα πιο περα, οπου τρωμε πεντανοστιμες τοπικες σπεσιαλιτε και πινουμε *αρκετη ποσοτητα μπυρας... Δειγμα της ποσοτητας ηταν οτι οταν ανεβηκαμε στις μοτοσυκλετες για να γυρισουμε στο σπιτι, οι 2 απο τους 3 βγηκαμε στη δεξια μερια του δρομου, και οδηγουσαμε σαν να μη τρεχει τιποτα, μεχρι ο τριτος να συνειδητοποιησει το λαθος μας και να κορναρει επιμονα! Ευτυχως εκει μολις σκοτεινιασει, δεν κυκλοφορουν πολλα αυτοκινητα...

Το πρωινο σερβιρεται στον πανω οροφο, σε ομορφο κλασικο σερβιτσιο, κατι που μονο οι γυναικες της παρεας προσεξαν...

Φευγουμε να εξερευνησουμε τη περιοχη. Απο το Malaig φευγει φερυ για το νησι Skye, αλλα ο δυνατος αερας δεν το αφησε να κανει το δρομολογιο...

...οποτε θα γυρισουμε στα πιο κοντινα μας μερη. Λιμνη Morar, Strondian, και αλλα παραλιακα ψαροχωρια, μας μαγευουν με την ομορφια τους. Η αγριαδα του τοπιου μαζι με τον αλλοπροσαλο καιρο, την μονιμη ομιχλη και τα διασπαρτα μισογκρεμισμενα καστρα δημιουργουσαν καταστασεις και εικονες που εμεις οι Ελληνες δεν εχουμε συνηθισει να ζουμε.

Το αλλο πρωι ο καιρος προβλεπεται καλυτερος, τουλαχιστον τοσο ωστε να αφησει το φερυ απο το Malaig να κανει το δρομολογιο του για το Skye.

Το δρομολογιο κραταει ουτε μιση ωρα, και κοστιζει 17μιση λιρες. Περναμε απεναντι στο Skye και πηγαινουμε βορεια, απο μια ομορφη διαδρομη, υπο συνεχομενη βροχη ομως.

Με αυτη τη γεφυρα το Skye ενωνεται με την ηπειρωτικη Σκωτια.

Ο καιρος πραγματικα απιστευτος. Ηλιος και βροχη εναλλασοταν ταχυτατα...

Παρολα αυτα, φτανουμε τελικα στο Ullapool, ενα πολυ γραφικο μερος, ναυτικη πολη με ομορφα περιχωρα. Θα μεινουμε και εδω 2 νυχτες.

Το βραδυ επισκεπτομαστε την κεντρικη pub της πολης, το Seaforth, που οπως εμαθα βγηκε Seafood Pub of the Year 2007. Καλο φαγητο, καλες ποσοτητες, μας ανεβασαν το ηθικο.

Η επομενη ειναι η μεγαλη μερα. Θα επιτευχθει ο στοχος μας. Θα παμε στο βορειοτερο ηπειρωτικο ακρο της Σκωτιας! Κατευθηνση προς John O'Groats λοιπον! Η αποσταση ειναι μεγαλη και ο καιρος δυσκολος, οποτε εχουμε στο πισω μερος του μυαλου μας και μερικες εναλλακτικες διαδρομες.

Ο παππους με τη Goldwing μας φοβεριζει λεγοντας πως ο δρομος προς το John O'Groats ειναι πολυ κακος, γιατι εχει πολλα σαμαρια... ηταν πολυ καλυτερος απο πολλους ελληνικους δρομους τελικα!

Μετα απο πολυ ωρα, φτανουμε στο Durness, το πραγματικα πιο βορειο σημειο της Σκωτιας. Αλλα το John O'Groats εχει κλεψει για καποιο λογο αυτον τον τιτλο, προφανως λογω αποστασης.

Στο δρομο μας βρηκαμε και το καστρο Mey, το οποιο δωριστηκε καποτε στην Ελισαβετ... καλο, αλλα οχι και τοσο εντυπωσιακο.

Τελικα, φτασαμε στο τερμα του ταξιδιου μας!
Ειχα πλασει αλλη εικονα στο μυαλο μου... τελικα ομως ο στοχος μας ηταν ενα μικρο λιμανακι, με μια καντινα, ενα μαγαζι με αναμνηστικα, ενα σπιτι-μουσειο και καναδυο αλλα κτιρια. Παρολα αυτα, νοιωθαμε ολοι πολυ ομορφα που τα καταφεραμε!

Απο δω και περα, ολα ειναι επιστροφη....

Ο δρομος του γυρισμου μας γινεται δυσκολοτερος απο την εντονη βροχη που ξεκινησε λιγο μετα που φυγαμε... 2 ωρες εβρεχε ασταματητα, και συνεχισε ετσι μεχρι που επιστρεψαμε στο Ullapool. Το βραδυ, παω με τον Κωστα στην pub για ενα ουισκι... Εχουν ωραια καπνιστα ουισκακια εκει... Τελικα το ενα γινεται 5, και μενουμε εκει μεχρι το κλεισιμο του μαγαζιου...

Με διαφορετικη ψυχολογια πλεον, ξεκιναμε προς το Νοτο, απο αλλο δρομο ομως. Περναμε απο το Inverness, στην ψηλη κρεμαστη γεφυρα του οποιου ο δυνατος αερας κοντεψε να μας ριξει κατω! Η πιο τρομακτικη μου εμπειρια με πλαινο ανεμο!
Σταματαμε για να βρουμε μια αντιπροσωπεια BMW για να παρουμε μια ειδικη βιδα-ρεγουλατορο (που χαθηκε...) για τη πλαινη βαλιτσα του GS και συμπληρωμα στο λαδι του μοτερ... Πεφτουμε σε φιλελληνα αντιπροσωπο, με σπιτι στη Ναξο, και μας κανει δωρο και τη βιδα και ενα λιτρο λαδι Castrol! Δεν βρισκεις τετοιους αντιπροσωπους εδω...

Κατηφοριζουμε και φτανουμε στο Εδιμβουργο. Οτι και να πω ειναι λιγο... Προσωπικατο θεωρω την πιο ομορφη πολη του ταξιδιου μας!

Το Royal Mile ειναι ενας δρομος οπου εμενε παλια η αριστοκρατια, και οδηγει στο καστρο της πολης. Το περιεργο ειναι πως ειχαν εξορισει τους φτωχους ΚΑΤΩ απο τον δρομο αυτον, σε κατακομβες και υπογειες γειτονιες, αρκετα μετρα κατω απο τη γη... Εκει γινονται πλεον τουρ για τους τουριστες, με πολυ δραματικο τροπο, μιας και οι ιστοριες με φαντασματα πουλανε καλα...

Αφου φαγαμε την χειροτερη πιτσα της ζωης μας σε ενα ιταλικο εστιατοριο, πηγαμε για υπνο στο πολυ καλο και χλιδατο B&B που ειχαμε βρει νωριτερα.

Την επομενη κατηφοριζουμε κι αλλο, και φτανουμε στο York, μια μικρη γραφικη πολη. Το πρωτο μας μελημα ειναι να βρουμε ανοιχτο πλυντηριο ρουχων (εκει τα παντα κλεινουν στις 6 το απογευμα). Προλαβαινουμε ενα και με την ανοχη του ιδιοκτητη κανουμε τη μπουγαδα μας.

Στο York υπαρχει το Minster, ενας γοτθικος καθεδρικος ναος, πολυ επιβλητικος θα ελεγα.

Απο εξω, αγαλμα του Μεγα Κωνσταντινου, μιας και εκει κοντα πρωτοανακυρηχτηκε αυτοκρατoρας, το 306μΧ.

Επισης στο York υπαρχει μουσειο σιδηροδρομου, αλλα οπως ειπα τα παντα κλεινουν στις 6... Ο φυλακας ομως μας αφησε να πλησιασουμε και να βγαλουμε καποιες φωτο απο τη τζαμαρια...

Το πρωι, το λαστιχο του CBF εχει χασει παλι αερα. Το μπαλωμα που εκανα βγηκε σχεδον απο τη θεση του, αφου το λαστιχο εχασε πολυ υλικο απο το κεντρο του, μετα απο τοσα χιλιομετρα σε τοσο καλη ασφαλτο. Ρωτησαμε και μας στειλανε στην αντιπροσωπεια της Suzuki, οπου ο καλοπροαιρετος ιδιοκτητης και οι χαβαλετζηδες μαστορες μας εφτιαξαν το τρυπημα με εσωτερικο μπαλωμα τυπου ''μανιταρι''.

...συνεχιζεται....

 

[Pitcoupe]

Φευγουμε τελικα για τη Μαγχη με 2 ωρες καθυστερηση... Μετα απο αρκετες ωρες οδηγηση με δυνατο ηλιο, φτανουμε στο σταθμο του υποθαλλασιου τρενου, που θα μας παει στο Calais της Γαλλιας.

Αρκετα εντυπωσιακο. Δεν εχει καθισματα, καθεσαι ορθιος διπλα στη μηχανη σου ολο το ταξιδι. Διαρκει 35 λεπτα, κοστισε 72λιρες ανα μοτοσυκλετα και μας μετεφερε γρηγορα στην ηπειρωτικη Ευρωπη, μεσω ενος τουνελ κατω απο τη θαλασσα της Μαγχης.

Η ομαδα δεν εχει κουραγιο για πολλα χιλιομετρα, οποτε λεμε να παμε στη περιοχη του Bethune που ειχαμε μεινει οταν ερχομασταν... Αμ δε, καποιος κολυμβητικος αγωνας εχει γεμισει ολα τα ξενοδοχεια. Διπλανη πολη το Lens... Ιδια τυχη και εκει, αφου ακουμε πως εχει συναυλια ο Prince! Και πανω απο ολα αυτα, ερχεται και το τελειωτικο χτυπημα: Το μπαλωμα στο λαστιχο του CBF δεν αντεχει αλλο και μας προδιδει. Τελικα λιγο πριν τις 12 τα μεσανυχτα, βρισκουμε ενα (μαλλον ακριβο) ξενοδοχειο και περναμε τη νυχτα.

Την αλλη μερα πηγαμε σε ενα πολυκαταστημα με ειδη μοτοσυκλετας που ειχα εντοπισει το προηγουμενο βραδυ. Πηραμε μια γευση του τι σημαινει σωστο μαγαζι μοτοσυκλετας, περασαμε και ενα νεο Michelin PilotRoad2 στο CBF, και μαλιστα σε πολυ καλη τιμη, και λυσαμε αυτο το θεμα μια και καλη.

Κακες παρεες.....

Σε ερωτηση που καναμε για το που να μεινουμε ωστε να δουμε το Παρισι, μας υπεδειξαν τις Βερσαλλιες, οπου και πηγαμε. 2 τυποι με Harley μας βοηθησαν να βρουμε φτηνο ξενοδοχειο.

Πολυ ομορφο μερος οι Βερσαλλιες, με τα γνωστα παλατια και βασιλικους κηπους τεραστιων διαστασεων.

Απο εκει αφιερωσαμε μια μερα για να δουμε το Παρισι. Παλι με τρενο, πηγαμε στον σταθμο St. Lazare, και λιγο με τα ποδια, λιγο με ταξι, λιγο με μετρο, ειδαμε σχεδον ολα τα αξιοθεατα του.

o Eifel... ασχημια σκετη, αλλα τεραστιος...

Notr Dame

Λουβρο (δε μπηκαμε μεσα, δυστηχως)

Σε γενικες γραμμες, το Παρισι το περιμενα καλυτερο... Πολυ βρωμια, πολλοι μεταναστες, πολυ σκονη... Ισως επειδη περπατησα στους δρομους του, και δεν ειδα μονο τις τουριστικες ατραξιον.

Φευγουμε για Αλπεις, και τρωμε τη χειροτερη βροχη ολου του ταξιδιου. Τοση ενταση και τοση διαρκεια, που ολοι βραχηκαμε, εστω και λιγο, οσο και αν ημασταν προετοιμασμενοι. Φτανουμε τελικα στο Praz-Coutant, οπου εχουμε εντοπισει στο ιντερνετ ενα ξενοδοχειο με 28ευρω το δικλινο δωματιο. Το βρισκουμε και ειναι πολυ καλο για τα λεφτα του! Πανεμορφη τοποθεσια, πνιγμενη στο πρασινο.

Μενουμε και εδω 2 νυχτες. Την επομενη πηγαινουμε στο Chamonix, στο γνωστο σε ολους Mont Blanc. Πολυ ομορφο θερετρο, παροτι ηταν (σχεδον) καλοκαιρι.

Ειναι νωρις για να γυρισουμε πισω, οποτε εξερευνουμε τις γυρω ορεινες, υπεροχες διαδρομες...

Μπαινουμε Ελβετια, και ανεβαινουμε ενα δρομο χωρις να ξερουμε που βγαζει.

Και τελικα βγαζει σε ενα Υ/Η φραγμα, με απιστευτη θεα...

Μετα το δειπνο, μας δοθηκε μια πληροφορια για μια λιμνουλα κοντα στο ξενοδοχειο μας, και, αν και σκοτεινιαζε πηγαμε να τη δουμε, και ηταν παραμυθενια.

Τελικα οι Αλπεις ειναι υπεροχο μερος για μοτοσυκλετιστες...

Το πρωι παιρνουμε το τουνελ του Mont Blanc που ενωνει Γαλλια-Ιταλια (οπου εγινε πριν λιγα χρονια το πολυνεκρο ατυχημα με το φλεγομενο φορτηγο). Ο εισπρακτορας στην εισοδο παιρνει 23.5ευρω και μας προειδοποιει: 70χλμ/ωρα μεγιστη ταχυτητα, 150μετρα αποσταση ασφαλειας. Προσεχουμε για να εχουμε πλεον.

Μετα απο 11.5 χλμ τουνελ βγαινουμε στην Ιταλια.

Το εισητηριο μας για το καραβι ειναι για την επομενη μερα, οποτε πρεπει να διανυκτερευσουμε καπου κοντα στην Ανκονα. Το Σαν-Μαρινο ακουγεται καλο, οποτε οδευουμε προς τα εκει, με πολυ ζεστη στο δρομο...
Τελικα φτανουμε απογευματακι.
Το Σαν-Μαρινο ειναι μια πολη-καστρο, ανεξαρτητη απο την υπολοιπη Ιταλια...

...με πολλα γυναικομορφα αγαλματα...

Η τελευταια μερα εφτασε. Οδηγαμε τα τελευταια 130χλμ επι ξενου εδαφους και φτανουμε Ανκονα. Οσο περιμενουμε το καραβι να μας φορτωσει, γνωριζουμε αυτον τον απιστευτο Γερμανο με την δικης του κατασκευης μοτοσυκλετα του: Το πηρουνι και το ψαλιδι ειναι απο καποιο παλιο ρωσικο μοντελο, ο κινητηρας προερχεται απο χειροκινητο οδοστρωτηρα, δικυλινδρος 1000κ.εκ., και ολα τα υπολοιπα ειναι φτιαγμενα στο χερι απο τον ιδιο!

Στο καραβι, ενα περιεργο συναισθημα... Ικανοποιηση που το καταφεραμε, λυπη που τελειωνε, χαρα που γυρναμε σπιτι... ολα μαζι...

Αφιξη στην Ηγουμενιτσα στις 6.30 το πρωι. Τα χιλιομετρα μεχρι τη Δραμα βγηκαν πολυ γρηγορα, οπως γινεται συνηθως στην επιστροφη καθε ταξιδιου.

Ισως να ηταν το μεγαλυτερο ταξιδι που θα κανω ποτε με τη μοτοσυκλετα μου. Ισως να ειναι η αρχη για αλλα, μεγαλυτερα. Δεν ξερω. Παντως ηταν η μεγαλυτερη μοτοσυκλετιστικη εμπειρια που ειχα μεχρι τωρα. Η μοτοσυκλετα μου αποδειχθηκε αστερι, ικανοτατη πλεον για τετοιου ειδους ταξιδια. Το ιδιο και ο υπολοιπος εξοπλισμος μας. Δεν κρυωσαμε πουθενα πολυ, δεν βραχηκαμε ποτε τοσο ωστε να μας ενοχλησει, δεν κινδυνεψαμε πουθενα, δεν μας ελειψε τιποτα.

Ελπιζω να μη σας κουρασα, και να σας εκανα να σκεφτειτε να το τολμησετε και σεις! Αξιζει!



Αυτο και αλλα ταξιδια μας θα βρειτε και στην ιστοσελιδα μας:
http://giannis-melina.netne.net/

 

[canf]

Καλ εννοειαι οτι δεν κουρασες!!!Αντιθετως μας αναστατωσες!!!ποσα μερη!!πω πω τελειο ταξιδι(αν και μαλλον κουραστικο)
ωριαες φωτογραφιες!!
ζηλεψα οσο δεν παει τη Σκωτια!!!

Αντε να ειστε καλα να κανετε πολλα τετοια ακομα

μπραβο!!!

 

[Pitcoupe]

Να σαι καλα! Ευχαριστω για τα καλα σου λογια!

Αν θελεις, δες και εδω τα υπολοιπα ταξιδια μας:
Γιάννης-Μελίνα

 

[Eftichia]

μπραβο σε ολους για το υπεροχο ταξιδι!!!!!!!
απολαυσα τις φωτογραφιες και την περιγραφη σου.....
να στε καλα και εις αλλα !!!!!!!

 

[pattyyy]

Τι όμορφο ταξίδι! Γεμάτο εικόνες, ποικιλία και εναλλαγές! Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας!

 

[makisg]

μπράβο σου Γιάννη,με την ιστορία σου μας έφτιαξες τη μέρα.
να έχετε καλά και ασφαλή ταξίδια εσύ και η γυναίκα σου με τη μηχανή σας.

 

[amantab]

Τέλειο το ταξίδι και όντως μας έφτιαξες την μέρα!
Καλά και ωραία ταξίδια να έχετε πάντα!

 

[PAPTAS]

Μπράβο παιδιά. Υπέροχο ταξίδι. Ωραία παρέα. Εύκολη και ξεκούραστη περιγραφή με φωτογραφίες, την απόλαυσα πραγματικά.
Να είστε καλά να κάνετε πάντα τέτοια ταξίδια.

 

[renata]

Zήλεψα πολύ τώρα...
Μοναδικά τα ταξίδια με moto..
καντε τώρα που μπορείτε ...πολλα και μεγάλα!
Ημουν στην θέση σας πολλα χρόνια πρίν..τώρα έχω σταματήσει..αλλα ειναι τα μόνα που θυμάμαι με περισσότερη αγάπη και νοσταλγία.
Να φοράτε παντα το κράνος σας!

 

[Zacharoula]

ΠΩΠΩΩΩ!
Αυτό θα πεί ταξίδι!
Πόσα μέρη, πόσες εικόνες...
Μπράβο, πάντα τέτοια να κάνετε!